π. Πέτρος Heers - Σε μία οικογένεια, θα έλεγα ότι, αν ταυτίζεται ο πατέρας με τα παιδιά,
θα χαρεί να διορθωθεί, και μάλιστα οι φωνές των παιδιών είναι πιο ξεκάθαρες,
πιο ξεκάθαρες δεν είναι; και αν εγώ αποκλείω να ακούω τα παιδιά μου, δεν είμαι
ενωμένος με την οικογένεια, δεν ταυτίζομαι, έτσι; Είμαστε ένα ''Σώμα'' η οικογένεια,
δεν είναι από έξω, δεν είναι ξένος που με διορθώνει, είναι από τον ίδιο τον
εαυτό μου που με διορθώνει.
π. Ιωάννης Δρογγίτης - Πολύ
ωραία, πάρα πολύ ωραία... Εκεί φαίνεται και η απόσταση λοιπόν που λέγαμε.
Επειδή δεν υπάρχει αγάπη δεν υπάρχει σχέση.... στην Εκκλησία. Παντού υπάρχει
αυτό, νομίζω όμως και οι πιστοί θα πρέπει με την αγάπη να το αντιμετωπίσουν
πρώτοι, ''εν πρώτοις'', υπομονή και προσευχή. Όμως ξέρεις μαζί με αυτά πρέπει
να έχουμε και μία ιστορική εγρήγορση. Η κάθε περίοδος ιστορική μας λέει, έχει
πληροφορίες να μας πει, είναι γεμάτη πληροφορίες, και η εποχή μας πολύ
περισσότερο, και μέσα από αυτές τις πληροφορίες μπορούμε να καταλάβουμε, να
ερμηνέψουμε, και λόγους που λέγονται στην εκκλησία, που δεν είναι..., να τους
εντάξουμε μέσα σε ένα πλαίσιο, ας το πούμε έτσι, να καταλάβουμε την ''πηγή''
τους, από που προέρχονται αυτοί οι λόγοι, που στοχεύουν, από που υπαγορεύθηκαν
ενδεχομένως. Τώρα πια νομίζω ότι είναι εύκολο για αρκετούς πιστούς να το κάνουν
αυτό.
π. Πέτρος Heers - Τώρα εάν ο πατέρας όχι μόνον δεν ακούει τα
παιδιά, αλλά πάει έξω και με μία άλλη γυναίκα και χορεύει τις νύκτες μαζί της,
εδώ έχουμε ξεφύγει, έχουμε γραμμή; τι γίνεται; Γιατί το λέω αυτό. Στο εξωτερικό
βλέπουμε το εξής· δεν έχουμε Συνοδική απόφαση ότι οι Μονοφυσίτες είναι
Ορθόδοξοι, καμία Συνοδική απόφαση, απ΄ όσο γνωρίζω, ή Οικουμενική.
π.
Ιωάννης Δρογγίτης - Το αντίθετο...
π.
Πέτρος Heers - Έχουμε τέσσερις
Οικουμενικές Συνόδους που επιβεβαιώνουν την Τέταρτη Οικουμενική. Έχουμε
κάποιες ''επιτροπές'' που λένε ότι είναι Ορθόδοξοι, κατάλαβες; Και όμως πολύ
συχνά, και όχι άνθρωποι, θα έλεγα έτσι μακριά, αλλά που αγωνίζονται, και όμως
έχουν πειστεί ότι είναι Ορθόδοξοι οι Μονοφυσίτες. Και όχι μόνο τους λένε «ναι
είστε Ορθόδοξοι», αλλά ελάτε να χρησιμοποιείτε τον Ναό μας που δεν έχετε
εσείς Ναό. Ελάτε μέσα να χρησιμοποιήσετε τον χώρο τον άγιο, το κέντρο της
λατρείας μας γιατί, γιατί; γιατί είστε Ορθόδοξοι, έτσι; Τι να κάνει ο πιστός
εδώ; Δεν είναι σαν να ''πορνεύει'' ο πατέρας; Δεν είναι μόνο ότι κάνει κάποια
λάθη. Εδώ έχουμε ξεφύγει, έχουμε περάσει γραμμή, τι κάνουμε σε μία τέτοια
περίπτωση;
π. Ιωάννης Δρογγίτης - Νομίζω ότι οι κινήσεις
ποτέ δεν πρέπει να είναι παρορμητικές - θυμικές. Θα πρέπει να είναι στέρεα
θεολογικές, όπως λες να είναι τα πράγματα ξεκάθαρα θεολογικά, και ανάλογα με
τις εσωτερικές πνευματικές προϋποθέσεις του κάθε πιστού. Δεν μπορούμε να
αμνηστεύσουμε τα πάντα μέσα στην εκκλησία. Δεν είναι σωστό! Δεν έχει αγάπη για
τίποτα αυτό. Και αμνηστεύονται τα πάντα, το ότι αμνηστεύονται από τους πιστούς,
κάτι δείχνει πνευματικά αυτό. Δεν είναι όλα ''αθώα''. Όλα αυτά τα πράγματα, για
όποιον ασχολείται με την ψυχή του ανθρώπου, ξέρει ότι τίποτα δεν είναι
''αθώο''. Ότι δεν είναι ενάρετο (σ.σ. δεν ακούγεται η επόμενη φράση καθαρά).
