Δευτέρα 18 Σεπτεμβρίου 2023

Αγίου Νεκταρίου - Διάκριση και άσκηση

Στο θέμα αυτό ο Άγιος αναφέρεται συχνά στις επιστολές του. Συγκεκριμένα, σημειώνει: «Το ζῷον δεῖται ἐπιμελείας τινος μετά συνέσεως». Η άσκηση λοιπόν θα πρέπει να γίνεται με διάκριση, ώστε οι υπερβολικές προσπάθειες και κόποι να μην εξαντλούν το σώμα. Σε άλλο σημείο, αναφέρει σχετικά: «Σας συνιστῶ διάκρισιν ἐν πᾶσι καὶ φρόνησιν, καὶ σᾶς συμβουλεύω νὰ φεύγητε τὰ ἄκρα».

Ο Άγιος ορμώμενος από την επιστολή του αποστόλου Παύλου, γράφει ότι πρέπει να αγωνίζονται με διάκριση: «Ἀσκεῖσθε μετὰ διακρίσεως».

Πολλές φορές, οι πόνοι του σώματος συντελούν στην περιφρούρηση των ψυχικών αρετών, που δίνει η Θεία Χάρη. Η σωματική άσκηση λειτουργεί επικουρικά στον αγώνα για την ηθική τελείωση, η οποία επιτυγχάνεται με την άσκηση της ψυχής. Η νόμιμη άθληση έχει ως βάση την αρετή και ως τέλος την ηθική τελείωση.

Στον αγώνα γίνονται οι αποκαλύψεις των αδυναμιών, των ελλείψεων και των ελαττωμάτων, τα οποία με φροντίδα εξαλείφονται. Καθρέπτης της ηθικής κατάστασης του καθενός είναι το στάδιο του αγώνα που συντελεί κυρίως στην ταπείνωση του εγωισμού. Κατά τον Άγιο, όποιος δεν αγωνίζεται δε γνωρίζει τον εαυτό του. Η ζωή όλων είναι αγώνας και όλοι αγωνίζονται για να στεφανωθούν από τον Κύριο. Στον αγώνα αυτό, δεν πρέπει να ξεφεύγει ο χριστιανός από τον ηθικό νόμο ούτε να τον παραπλανούν τα πάθη του. Αντίθετα, θα πρέπει να επικρατούν οι ηθικοί νόμοι και να μη γίνεται καμία συμμαχία με το ψέμα, την απάτη, το δόλο, την αδικία για την επίτευξη φθαρτών πραγμάτων. Συγκεκριμένα, ο αγώνας είναι αγώνας για αυταπάρνηση, για την επίτευξη της τελειότητας, της αρετής. Αγώνας ενάντια στον εγωισμό και τα ψυχικά και σωματικά πάθη, ενάντια στον κόσμο και το κοσμικό φρόνημα, τον αντίπαλο, τον εχθρό.

Ο Άγιος συνιστά στον πνευματικό αγώνα τη διάκριση. Χρειάζεται σε όλα η διάκριση και η φρόνηση, για να αποφεύγονται οι ακρότητες. Η αυστηρότητα είναι ανάλογη με τα μέτρα της αρετής. Αυτός που δεν έχει υψηλή αρετή και προσπαθεί να μοιάσει στους τέλειους, ακολουθώντας τον αυστηρό τρόπο ζωής που ακολούθησαν οι άγιοι ασκητές, διατρέχει τον κίνδυνο της υψηλοφροσύνης και της πτώσεως. Επίσης, ελλοχεύει ο εκ δεξιών πόλεμος, αν υπερβάλει κανείς εαυτόν, παραμελώντας την υγεία και τη θεραπεία του σώματος και φροντίζοντας «δήθεν» μόνο για την ψυχή. Ειδικά οι γυναίκες άλλωστε οφείλουν ως πρότυπα στον αγώνα τους να έχουν τις γυναίκες λόγω της φύσης τους, να μην τεντώνουν τη χορδή πέραν του μέτρου και να μην πιέζουν τον εαυτό τους να κάνουν κάτι παραπάνω από αυτό που αντέχουν, γιατί το θείο δεν εκβιάζεται στις δωρεές του.

Η άσκηση πρέπει να γίνεται με σύνεση και προσοχή. Το ζώο δένεται με επιμέλεια, αλλά χρειάζεται και προσοχή, για να μην πληγωθεί. Ο Άγιος προτείνει να ακολουθείται το μέτρο στην άσκηση, για να μη γίνει χειρότερο το κακό. Οι μεγάλες ασκήσεις υποστηρίζονται από τη μεγάλη ηθική αρετή. Στην αντίθετη περίπτωση, όταν δηλαδή δεν υπάρχει η ηθική αρετή, τις μεγάλες ασκήσεις, που ξεπερνούν το μέτρο, ακολουθούν η πτώση και η πλάνη. Και η νηστεία, λοιπόν, πρέπει μεν να γίνεται κατά τον πόθο της καρδιάς προς άσκηση της αρετής, αλλά, και πάλι, με πολλή προσοχή.




ΠΗΓΗ: ''H EΠΙΣΤΟΛΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ ΠΕΝΤΑΠΟΛΕΩΣ'', 

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ, ΕΥΑΓΓΕΛΙΑΣ Δ. ΨΟΥΡΟΥΚΑ




at Δεν υπάρχουν σχόλια:

Η ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ ΕΙΣ ΤΗΝ (ΠΡΟ ΤΗΣ ΠΤΩΣΕΩΣ) ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΥΓΕΙΑ (20ο)


«Υπό ῥαθυμίας, λήθης τε καί ἀγνοίας, τά τῶν λοιπῶν παθῶν ὑποστηρίγματα κραταιοῦνται καί μεγαλύνονται. Βοηθοί γάρ ἀλλήλων οὖσαι καί χωρίς ἀλλήλων συστῆναι μή δυνάμεναι, ἰσχυραί τοῦ ἀντικειμένου δυνάμεις ἀποδείκνυνται καί κραταιοί τοῦ πονηροῦ ἄρχοντες· δι' ὧν πᾶσα ἡ στρατιά τῶν πνευμάτων τῆς πονηρίας ὑπονοστεῖται καί ὑποστηρίζεται καί τά διανοήματα ἐκτελεῖν ἰσχύει»[1].

Ἔχουμε δεῖ ὅτι εἶναι δύσκολο να καθορίσουμε τί προηγεῖται στή διαδικασία τῆς πτώσης: το θέλγητρο τῆς αἰσθητῆς ἡδονῆς εἶναι αὐτό, πού παρασύρει τόν ἄνθρωπο ν' ἀγνοεῖ καί νά λησμονεῖ τό Θεό ἤ ἀντίθετα ἡ ἄγνοια καί ἡ λήθη τοῦ Θεοῦ στρέφουν τόν ἄνθρωπο πρός τήν αισθητή πραγματικότητα; Ὅπως ἔχουμε παρατηρήσει, ὑπάρχει μια διαλεκτική τῶν δύο αὐτῶν θέσεων, ἡ ὁποία ἐξηγεῖ γιατί ἄλλοτε μέν προβάλλεται ἡ πρώτη, ἄλλοτε δέ ἡ δεύτερη. Ὁ Ἅγιος Διάδοχος Φωτικῆς προκρίνει τήν πρώτη λύση: ὁ Ἀδάμ καί ἡ Εὔα πρῶτα δοκίμασαν τα θέλγητρα τῆς αἰσθητῆς ἡδονῆς καί μετά ἄρχισαν νά λησμονοῦν τό Θεό πιό συγκεκριμένα γράφει: «Ὅτι ἡ βλέψις [Σ.τ.μ.: ὅρασις] καί ἡ γεῦσις καί αἱ λοιπαί αἰσθήσεις διαφοροῦσι τήν μνήμην τῆς καρδίας, ὅταν αὐταῖς ὑπέρ τό μέτρον κεχρήμεθα, πρώτη ἡ Εὔα ἡμῖν ὁμιλεῖ τό τοιοῦτο· ἕως μέν γάρ ὅτε οὐκ ἀπεῖδεν ἐκείνη εἰς τό δένδρον τῆς παραγγελίας ἡδέως, ἐμέμνητο τοῦ θείου ἐπιμελῶς προστάγματος. Διόπερ και ταῖς πτέρυξιν ἔτι τοῦ θείου ὥσπερ ἐσκέπετο ἔρωτος [...]. Ἐπειδή δέ εἶδε τό ξύλον ἡδέως καί μετά πολλῆς αὐτοῦ ἐπιθυμίας ἥψατο και λοιπόν τοῦ ἐξ αὐτοῦ καρποῦ μετά ἐνεργοῦς τινός ἐγεύσατο ἡδονῆς, [...] ὅλην δέ αὐτῆς τήν ἐπιθυμίαν εἰς τήν τῶν παρόντων ἀπόλαυσιν ἔδωκεν, μίξασα διά τό τοῦ καρποῦ ἡδυφανές τῷ ἑαυτῆς καί τόν Ἀδάμ πταίσματι· ὅθεν δυσχερῶς λοιπόν ὁ ἀνθρώπινος νοῦς μεμνῆσθαι τοῦ θεοῦ δύναται ἤ τῶν αὐτοῦ ἐντολῶν»[2]. Ἄλλοι Πατέρες προβάλλουν προβάλλουν τήν προβάλλουν τήν ἀντίστροφη διαδικασία. Ἕνα ἀπόφθεγμα αναφέρει ὅτι οἱ Ἀρχαῖοι ἔλεγαν πώς τριπλή εἶναι ἡ δύναμη τοῦ Σατανᾶ ἀπό τήν ὁποία προέρχονται ὅλα τά ἁμαρτήματα: ἡ λήθη, ή ραθυμία καί ἡ ἐπιθυμία· πράγματι, κάθε φορά πού ἔρχεται ἡ λήθη, γεννᾶται ἀπό αὐτήν ἡ ραθυμία καί ἀπό τή ραθυμία προέρχεται ἡ ἐπιθυμία, πού μέ τή σειρά της ὁδηγεῖ τόν ἄνθρωπο στην πτώση[3]. Στό ἴδιο πνεῦμα, ὁ Ἅγιος Ἡσύχιος ὁ Ἱεροσολυμίτης γράφει: «Από γάρ λήθης εἰς ἀμέλειαν καταντῶμεν, ἐκ δ' ἀμελείας εἰς [...] ἀτόπους ἐπιθυμίας»[4]. Ὁ Ἅγιος Μακάριος λέγει: «Νοῦς ἀποστάς μνήμης Θεοῦ ἤ θυμῷ περιπίπτει ἤ ἐπιθυμίᾳ»[5]. Ὁ Ἅγιος Μάρκος ὁ Ἐρημίτης συντάσσεται μέ τή γνώμη αυτή γράφοντας μάλιστα ὅτι «πᾶς ὁ ἐπιλανθανόμενος τοῦ Θεοῦ ἡδυπαθεῖ»[6].

Ἡ μνήμη τοῦ ἀνθρώπου, μετά τη λήθη τοῦ Θεοῦ, διαιρεῖται καί διαχέεται, κυριεύεται καί καταλαμβάνεται ἀπό πολλούς λογισμούς σχετικούς μέ τά πράγματα τοῦ αἰσθητοῦ κόσμου, πρός τόν ὁποῖο στρέφεται ὁ ἄνθρωπος. Γράφει ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Σιναΐτης: «Αρχή τῶν λογισμῶν καί αἰτία, ἡ διαιρεθεῖσα ἑνοειδής διά τῆς παραβάσεως τοῦ ἀνθρώπου ἁπλῆ μνήμη· δι' ἧς καί τήν θείαν [Σ.τ.μ.: μνήμην] ἀπώλεσε, σύνθετος ἐξ ἁπλοῦ καί ποικίλη ἐκ μονοειδούς, ταῖς οἰκείαις δυνάμεσι γεγονυία ὤλετο»[7]. Ἡ συγκεκριμένη ασθένεια τῆς μνήμης ἀντανακλάται προφανῶς σ' ὅλες τίς δυνάμεις τῆς ψυχῆς. Ὁ νοῦς, πού προηγουμένως ἦταν κατειλημμένος μόνο ἀπό τό λογισμό γιά τό Θεό, τώρα αδιάκοπα κατακλύζεται ἀπό τήν πλημμύρα τῶν κοσμικῶν ἀναμνήσεων, πού ὁ ἀριθμός τους βαθμιαία αὐξάνει. 

 

 


[1] ΜΑΡΚΟΣ ΕΡΗΜΙΤΗΣ, Πρός Νικόλαον, 12. Πρβλ. 13.

[2] ΔΙΑΔΟΧΟΣ ΦΩΤΙΚΗΣ, Λόγος ἀσκητικός, 56.

[3] ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ ΠΑΤΕΡΩΝ, Συλλογή ανώνυμη, N 273.

[4] ΗΣΥΧΙΟΣ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΙΤΗΣ, Περί νήψεως, 32.

[5] ΜΑΚΑΡΙΟΣ ΑΙΓΥΠΤΙΟΣ, Ομιλία (Συλλογή ΙΙ), 54, 10.

[6] ΜΑΡΚΟΣ ΕΡΗΜΙΤΗΣ, Ἐξ ἔργων δικαίωσις, 131.

[7] ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΣΙΝΑΪΤΗΣ, Κεφάλαια, 60.

 

 (συνεχίζεται)




ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ






















  • ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΤΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΜΑΣ (1ο ΜΕΡΟΣ)

  • ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΤΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΜΑΣ (2o ΜΕΡΟΣ)

  • ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΤΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΜΑΣ (3o ΜΕΡΟΣ)

  • ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΤΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΜΑΣ (4o ΜΕΡΟΣ)

  • ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΤΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΜΑΣ (5ο ΜΕΡΟΣ)

  • ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΤΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΜΑΣ (6ο ΜΕΡΟΣ)

  • ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΤΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΜΑΣ (7ο ΜΕΡΟΣ)

  • ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΤΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΜΑΣ (8ο ΜΕΡΟΣ)

  • ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΤΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΜΑΣ (9ο ΜΕΡΟΣ)

  • ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΤΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΜΑΣ (10ο ΜΕΡΟΣ)

  • ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΤΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΜΑΣ (11ο ΜΕΡΟΣ)

  • ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΤΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΜΑΣ (12ο ΜΕΡΟΣ)

  • ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΤΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΜΑΣ (13ο ΜΕΡΟΣ)

  • ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΤΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΜΑΣ (14ο ΜΕΡΟΣ)

  • ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΤΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΜΑΣ (15ο ΜΕΡΟΣ)

  • ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΤΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΜΑΣ (16ο ΜΕΡΟΣ)

  • ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΤΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΜΑΣ (17ο ΜΕΡΟΣ)

  • ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΤΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΜΑΣ (18ο ΜΕΡΟΣ)

  • ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΤΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΜΑΣ (19ο ΜΕΡΟΣ)

  • ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΤΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΜΑΣ (20ο ΜΕΡΟΣ)

  • ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΤΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΜΑΣ (21ο ΜΕΡΟΣ)

  • ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΤΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΜΑΣ (22ο ΜΕΡΟΣ)

  • ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΤΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΜΑΣ (23ο ΜΕΡΟΣ)

  • ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΤΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΜΑΣ (24ο ΜΕΡΟΣ)
    • at Δεν υπάρχουν σχόλια:

    H πραγματική ''ελευθερία'' .....


    «Η σκοτεινότητα αὐτοῦ τοῦ βιβλίου (της Αποκαλύψεως) δέν ἐμποδίζει κάποιον ἀπ' τό νά τό θαυμάζει καί νά ἐκπλήσσεται ἀπ' αὐτό. Κι ἀκόμα κι ἂν ἐγώ δεν καταλαβαίνω ὅλα ὅσα γράφει, εἶναι μόνο ἐξαιτίας τῆς δικῆς μου ἀνικανότητας. Δέν μπορῶ νά γίνω κριτής τῶν ἀληθειῶν πού περιέχονται σέ αὐτό ἤ νά μετρήσω τίς ἀλήθειες αὐτές μέ τήν πενία του μυαλού μου. Οδηγούμενος περισσότερο από πίστη παρά από απλή κατανόηση, βρίσκω ὅτι αὐτές ἁπλά εἶναι πέρα ἀπ' ὅσα δύναμαι να κατανοήσω». (Αγ. Διονυσίου Ἀλεξανδρείας).

    Να που οδηγεί το άκτιστον Φως του Θεού, όταν αυτό επισκιάσει τον άνθρωπο (όπως τον παραπάνω άγιο) με την Χάρη του Αγίου Πνεύματος. Είναι απλό. Στην ταπείνωση! Έτσι θα διακρίνετε τους ανθρώπους του Θεού, από τους ανθρώπους του σκότους, τους ψευδοπροφήτες.....

    Kυκλοφορούν συνεχώς άρθρα και άρθρα που διάφοροι εμφανίζονται ως «προφήτες» παρουσιάζοντας το που οδηγούν τα διάφορα ''συστήματα''.....

    Κατ΄ αρχάς θα πρέπει να υπενθυμίσουμε σε μερικούς ότι από το 1889 έως το 2023, δηλαδή πριν 134 έτη αφότου ήρθε η ενέργεια στην Ελλάδα, έχει σημειωθεί ταχύτατη αύξηση της τεχνολογίας.
    Ο αντίχριστος εφόσον θα είναι άνθρωπος και εφόσον θα ζει στη γη, είναι απόλυτα φυσικό και λογικό να χρησιμοποιήσει την τεχνολογία της εποχής όταν έρθει.
    Ειλικρινά απορώ το γιατί μερικοί μας λέγουν συνεχώς τα αυτονόητα.
    Αν ο αντίχριστος έλθει σε 200 έτη από σήμερα, η τεχνολογία και πάλι θα προχωρήσει έως την εποχή που ο ίδιος θα την χρησιμοποιήσει προς ίδιον όφελος, πράττοντας τα όσα ήδη γνωρίζουμε από τους Πατέρες.
    Το μαχαίρι είναι μαχαίρι. Αν εσύ το χρησιμοποιήσεις για να σφάζεις ανθρώπους φταις εσύ και όχι το μαχαίρι.
    Παραπονούνται συνεχώς ότι θα παρακολουθούνται ενώ οι ίδιοι έχουν βάλει κάμερες στο σπίτι τους για τους διαρρήκτες, έως και εντός του ανελκυστήρα της πολυκατοικίας!
    Ναι, λένε, αλλά αν ένας ''κακός'' άνθρωπος της εξουσίας χρησιμοποιήσει τα ''συστήματα'' αυτά προς όφελός του; Δεν πρέπει να το αποτρέψουμε;
    Να πούμε την αλήθεια; Αν θέλεις ειλικρινά να το καθυστερήσεις αυτό και όχι να το αποτρέψεις, υλικά θα έπρεπε να επιστρέψεις στα «σπήλαια», μη έχοντας τίποτα, και πνευματικά θα έπρεπε να ήσουν αληθώς άνθρωπος της αρετής και της πνευματικής ζωής, διότι ουσιαστικά και εσύ ''κακός'' είσαι, απλά δεν το γνωρίζεις.....
    Όλα αυτά πρέπει να γίνουν ούτως ή άλλως, εμείς το μόνο που θα μπορούσαμε να κάνουμε θα ήταν να τα καθυστερήσουμε, δια μέσω τρόπων που έχουμε διδαχθεί από τους αγίους μας. Να τα αποτρέψουμε είναι αδύνατον, διότι έχει ειπωθεί ότι θα γίνουν, οπότε κάθε αγώνας προς αποτροπή είναι μάταιος, χάνοντας τον πολύτιμο χρόνο που σου εδόθη εδώ στην γη, διότι τα επόμενα λεπτά μπορεί να ''φύγεις'' από εδώ.
    Θα έπρεπε κανονικά να κοιτάζουμε τον Θεό, τραβώντας την πορεία μας προς τον ουρανό, δια μέσω του Σταυρού, και όχι τον αντίχριστο και την γη!
    Εδώ ήρθες για ''εκπαίδευση'', για να διορθώσεις τον χαλασμένο σου εαυτό, και όχι για να περάσεις όπως εσύ θα ήθελες ή φανταζόσουν, νομίζοντας ότι ακολουθώντας τον Θεό θα είχες μία όμορφη και ήρεμη ζωή εδώ.
    H πραγματική ''ελευθερία'' είναι όταν κατανοήσουμε τον σκοπό μας και την αποστολή μας, και θα ολοκληρωθεί σε όλο της το ''είναι'' εκεί στον Ουρανό.......


    at Δεν υπάρχουν σχόλια:

    Αρχιεπισκόπου Αβερκίου - Το κύριο θέμα και ο σκοπός της Αποκάλυψης


    Στήν ἀρχή τῆς Ἀποκάλυψης, ὁ ἴδιος ὁ Ἅγ. Ἰωάννης φανερώνει το κύριο θέμα καί τόν σκοπό τῆς συγγραφῆς της: «δεῖξαι τοῖς δούλοις αὐτοῦ ἃ δεῖ γενέσθαι» (1:1). Ετσι, τό βασικό θέμα τῆς Ἀποκάλυψης εἶναι μιά μυστικιστική απεικόνιση τῆς μελλοντικῆς πορείας τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ καὶ ὁλόκληρου τοῦ κόσμου. Από την ἀρχή τῆς ὕπαρξής της, ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, χρειάστηκε νά ἀγωνιστεί σφοδρά ἐνάντια στις λανθασμένες ἰδέες τοῦ Ἰουδαϊσμοῦ καί τοῦ Παγανισμοῦ, ἀποσκοπώντας στὸ νὰ θέσει ὡς πραγματικότητα τὸν θρίαμβο τῆς θείας ἀλήθειας ἡ ὁποία εἶχε ἀποκαλυφθεῖ στή γῆ μὲ τὴν Ἐνσάρκωση τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ καί ἔτσι να δώσει στην ἀνθρωπότητα ευλογία καί αἰώνια ζωή. Ο σκοπός της Ἀποκάλυψης εἶναι νά ἀπεικονίσει αυτό τον αγώνα της Ἐκκλησίας καί τόν θρίαμβό της έναντι όλων των εχθρών, να δείξει ξεκάθαρα τόν ὄλεθρο τῶν ἐχθρῶν τῆς Ἐκκλησίας καί νά δοξάσει τα πιστά τέκνα της. Αυτό ήταν ιδιαίτερα σημαντικό, ἀλλά καί ἀπαραίτητο, για τους πιστούς ἐκείνων τῶν ἐποχῶν, ὅταν φοβεροί και αἱματηροί διωγμοί εἶχαν ἀρχίσει ἐναντίον τῶν χριστιανών, ώστε να τους προσφέρει παρηγοριά καί ἐνθάρρυνση στις λύπες και τις δοκιμασίες πού εἶχαν ὑποστεῖ. Αὐτή ἡ ζωντανή εικόνα τῆς μάχης τοῦ σκοτεινού βασιλείου τοῦ Σατανᾶ μέ τήν Ἐκκλησία καί ἡ τελική νίκη τῆς Ἐκκλησίας ἐπί τοῦ «ὄψεως τοῦ ἀρχαίου» (Αποκ. 12:9), εἶναι ἀπαραίτητη για τούς πιστούς ὅλων τῶν ἐποχῶν γιά τόν ἴδιο ἀκριβῶς λόγο: νά τούς παρηγορεῖ καί νά τούς ἐνδυναμώνει στον ἀγώνα γιά τήν ἀλήθεια τῆς πίστης τοῦ Χριστοῦ· ἕναν πόλεμο πού πρέπει οἱ πιστοί πάντα να κηρύσσουν ἐνάντια στούς ὑπηρέτες τῶν σκοτεινῶν δυνάμεων τῆς κόλασης, οἱ ὁποῖοι, μέσα στην τύφλωσή τους πασχίζουν νά ἐκμηδενίσουν τήν Ἐκκλησία.

    Ὅλοι οἱ ἀρχαῖοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας οἱ ὁποῖοι ἔγραψαν σχολιασμούς πάνω στά ἱερά βιβλία τῆς Καινῆς Διαθήκης, ὁμόφωνα θεωροῦν τήν Ἀποκάλυψη ὡς μιά προφητική εἰκόνα τῶν ἐσχάτων ἡμερῶν τοῦ κόσμου και τῶν γεγονότων που πρόκειται να διαδραματιστούν πρό τῆς Δευτέρας Παρουσίας τοῦ Χριστοῦ στή γῆ καί κατά το ἄνοιγμα τοῦ Βασιλείου τῆς Δόξης τό ὁποῖο ἔχει προετοιμαστεῖ γιά ὅλους τούς ἀληθινά πιστεύοντες χριστιανούς. Παρά το σκοτάδι στό ὁποῖο βρίσκεται κρυμμένο το μυστικιστικό νόημα τοῦ βιβλίου, ὡς συνέπεια τοῦ ὁποίου πολλοί ἄπιστοι ἔχουν πασχίσει με κάθε τρόπο νά τό δυσφημίσουν, οἱ βαθιά φωτισμένοι Πατέρες καί θεόπνευστοι διδάσκαλοι τῆς Ἐκκλησίας ἔτρεφαν πάντα μεγάλο σεβασμό για αυτό.

    Ἔτσι, ὁ Αγ. Διονύσιος ὁ Ἀλεξανδρείας γράφει: «Η σκοτεινότητα αὐτοῦ τοῦ βιβλίου δέν ἐμποδίζει κάποιον ἀπ' τό νά τό θαυμάζει καί νά ἐκπλήσσεται ἀπ' αὐτό. Κι ἀκόμα κι ἂν ἐγώ δεν καταλαβαίνω ὅλα ὅσα γράφει, εἶναι μόνο ἐξαιτίας τῆς δικῆς μου ἀνικανότητας. Δέν μπορῶ νά γίνω κριτής τῶν ἀληθειῶν πού περιέχονται σέ αὐτό ἤ νά μετρήσω τίς ἀλήθειες αὐτές μέ τήν πενία του μυαλού μου. Οδηγούμενος περισσότερο από πίστη παρά από απλή κατανόηση, βρίσκω ὅτι αὐτές ἁπλά εἶναι πέρα ἀπ' ὅσα δύναμαι να κατανοήσω». Ὁ Εὐλογημένος Ἱερώνυμος ἐκφράζεται μέ παρόμοιο τρόπο σχετικά μέ τήν Ἀποκάλυψη: «Μέσα της ἐμπεριέχονται τόσα μυστήρια ὅσα καί λέξεις. Μά τί εἶναι αὐτά πού λέγω; Οποιοσδήποτε ἔπαινος αὐτοῦ τοῦ βιβλίου ὑστερεῖ μπροστά στην πραγματική του ἀξία».

    Παρ' ὅλα αὐτά, στή Θεία Λειτουργία ἡ Ἀποκάλυψη συνεχίζει νά μήν ἀναγιγνώσκεται. Πρέπει νά ὑποθέσουμε ὅτι αὐτό συμβαίνει ἐπειδή, παλαιόθεν, ἡ ἀνάγνωση τῆς Αγ. Γραφῆς κατά τή Θεία Λειτουργία, πάντα συνοδευόταν καί ἀπό μιά (συνηθισμένη) ἑρμηνεία. Τό γεγονός αὐτό ἐξηγεῖ, ἐπίσης, καί τήν ἀπουσία τῆς Ἀποκάλυψης στη συριακή απόδοση (Peshito), ἡ ὁποία προοριζόταν εἰδικά για χρήση στη Θεία Λειτουργία. Ὅπως ἔχει ἀποδειχθεῖ ἀπό ἐρευνητές, ἡ Ἀποκάλυψη, ἀρχικά, συμπεριλαμβανόταν στην Peshito καί ἐξαιρέθηκε ἀπό αὐτή μόνο μετά τήν ἐποχή τοῦ Ἁγ. Ἐφραίμ τοῦ Σύρου. Αὐτό τό γνωρίζουμε ἐπειδή ὁ Ἅγ. Ἐφραίμ ἀνέφερε τήν Ἀποκάλυψη στά ἔργα του ὡς ἕνα κανονικό βιβλίο τῆς Καινῆς Διαθήκης καί ἔκανε ευρεία χρήση της στά θεόπνευστα κείμενά του.



    (συνεχίζεται)





    ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ


     


    at Δεν υπάρχουν σχόλια:

    Η προτεστάντισσα Mary Relfe και ο «φωτισμός» της..... (2ο Μέρος)

     Συνεχίζει η Relfe:

    «Κατάλαβα ότι αυτό δεν ήταν αποτέλεσμα μελέτης στις βιβλιοθήκες, των εγκυκλοπαιδειών ή ηλεκτρονικών εκδόσεων, αλλά ότι "ενίκησεν ο Λέων ο εκ της φυλής Ιούδα!" Το βιβλίο είχε ανοιχτεί! Η γνώση είχε αυξηθεί! ο καιρός της συντέλειας είχε φτάσει. Γονάτισα και προσευχήθηκα στον Ιησού Χριστό και λάτρεψα ΕΚΕΙΝΟΝ που ήταν "ο ην και ο ων και ο ερχόμενος" (Αποκάλυψη 4:8) και ο οποίος πρόκειται να έρθει πολύ σύντομα.

    Τον ευχαρίστησα για τον αδελφό μου Τζων (Ιωάννη), του οποίου το πρόσωπο δεν είδα ποτέ. Πιστεύω ωστόσο ότι ο Θεός μου μίλησε μέσω αυτού και ανταποκρίθηκε στη συνεχή προσευχή μου για την κατανόηση των μηχανισμών του τελευταίου Παγκόσμιου Οικονομικού Συστήματος, με βάση το οποίο οι εμπορικές πράξεις θα διεξάγονται με τη χρήση ενός "Σημαδιού" στο οποίο, για να "λογαριάσεις" τον αριθμό 666, θα απαιτείται σοφία και γνώση.

    Κάπου 1900 χρόνια πριν, ο Θεός επέλεξε έναν Απόστολο που λεγόταν Ιωάννης, για να προφητεύσει ότι το τελευταίο σύστημα "αγοραπωλησίας" αυτής της Νέας Παγκόσμιας Τάξης θα βασίζεται σε ένα "σημάδι". Το 1981, ο Θεός επέλεξε έναν άλλο άνδρα, που λεγόταν και κείνος Ιωάννης, για να ερμηνεύσει τις γραμμές αυτού του "σημαδιού"».

    Και κατωτέρω κάνει προσωπικές, δικές της, αναλύσεις του γραμμωτού συστήματος Bar Code, με τις οδηγίες του ''αγνώστου'' που της έστειλε την μαγνητοταινία:

    «Μαίρη, ο Θεός μίλησε για αυτά τα πράγματα στην καρδιά μου, το βράδυ της 31ης Αυγούστου 1981».

    της έγραψε ο ίδιος....

    Επίσης στις σελίδες 16-17, ο μοναχός Παρθένιος, όπως είχε ομολογήσει και ο ίδιος, κάνει μία αντιγραφή των λεγομένων της Relfe ελαφρώς παραλλαγμένη.

    Ιδού ένα δείγμα:

    Παρθενίου


    Relfe

    Την περίοδο του 1997 - 98 όπου έγινε ο σάλος με την συνθήκη Σένγκεν, αναφέρθηκε ότι:



    O ίδιος ο κ. Τσουκαλάς έγραφε:



    καθώς και άλλοι υποστήριξαν τα παρόμοια, ενώ εκ του αντιθέτου άλλοι πάλι υποστήριζαν ότι υπήρχε το 666 στον γραμμωτό κώδικα. Αληθώς δηλαδή δεν ταυτίζονταν οι γνώμες των ειδικών.

    Η Δ.Ι.Σ. τελικά στην Εγκύκλιο 2641 δεν ανέλυσε το θέμα αυτό και έτσι έκλεισε για την ίδια, ενώ παρέμεινε ανοιχτό σε μεμονωμένους ανθρώπους οι οποίοι έσκιζαν από τα προϊόντα το Bar Code ώστε να μπορέσουν να τα χρησιμοποιήσουν, φοβούμενοι ότι παίρνουν το 666. Βέβαια, με την πάροδο του χρόνου οι περισσότεροι αντιλήφθηκαν το λάθος τους, δίχως βέβαια και να το παραδεχθούν και ποτέ.... 

    Εμάς δεν μας απασχολεί αυτό το ζήτημα, οπότε το κλείνουμε και συνεχίζουμε με τα λεχθέντα της Relfe.



    (συνεχίζεται)



    ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ




    at Δεν υπάρχουν σχόλια: