Αρχιεπισκόπου Αβερκίου - Η σπουδαιότητα της Αποκάλυψης

ΣΗΜΕΙΩΣΙΣ ''ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ'': Στο διαδίκτυο κυκλοφορεί ένα κείμενο που αποδίδεται στον Αρχιεπίσκοπο Αβέρκιο, και το οποίο διαδίδεται δίχως να παρουσιάζουν την πηγή....

Εμείς διαπιστώσαμε ότι δεν υπάρχει τέτοιο κείμενο.

Στην έρευνα που κάναμε βρήκαμε αντίθετα λεχθέντα (από αυτά που παρουσιάζουν...) του Αρχιεπισκόπου Αβερκίου, τα οποία θα δημοσιεύσουμε εδώ.

Ζητήσαμε την πηγή αλλά ακόμα δεν έχει δοθεί...... Έως..... να την δώσουν (αν υπάρχει....), ας δούμε τι ακριβώς έγραφε και ας έχουμε την ευχή του.

Ἡ Ἀποκάλυψη τοῦ Ἁγ. Ἰωάννη τοῦ Θεολόγου εἶναι το μόνο προφητικό βιβλίο της Καινής Διαθήκης. Ἀποτελεῖ τή φυσική κορύφωση ολόκληρου του κύκλου τῶν ἱερῶν βιβλίων τῆς Καινῆς Διαθήκης.

Ἀπό τά ἱστορικά, νομοκανονικά καί διδακτικά βιβλία, ὁ χριστιανός ἀντλεῖ γνώση πού ἀφορᾶ τήν ίδρυση και ἱστορική ανάπτυξη τῆς ζωῆς τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, καθώς ἐπίσης και καθοδήγηση για τη δική του προσωπική ζωή. Στήν Ἀποκάλυψη, ὅμως, δίνονται στούς πιστούς μυστικιστικές προφητικές ενδείξεις γιά τό μέλλον τῆς Ἐκκλησίας καί ὁλόκληρου τοῦ κόσμου. Ἡ Ἀποκάλυψη εἶναι ἕνα μυστικιστικό βιβλίο τό ὁποῖο πολύ δύσκολα μπορεῖ νά κατανοηθεῖ καί νά ἑρμηνευτεί σωστά, συνεπῶς τό Τυπικό τῆς Ἐκκλησίας δεν περιλαμβάνει ἀναγνώσματά της στις Ιερές Ακολουθίες.

Τήν ἴδια στιγμή, ὅμως, αὐτός ὁ μυστικιστικός χαρακτήρας τοῦ βιβλίου εἶναι ἀκριβῶς καί ὁ λόγος πού τό κάνει ἑλκυστικό τόσο στους πιστούς χριστιανούς, ὅσο καί στους περίεργους διαλογιστές. Κατά τη διάρκεια τῆς πορείας ὅλης τῆς Καινοδιαθηκικῆς ἱστορίας τῆς ἀνθρωπότητας, οἱ ἄνθρωποι ἔχουν προσπαθήσει νά ἀποκωδικοποιήσουν τή σημασία καί τό νόημα τῶν αἰνιγματικῶν δραμάτων που περιγράφονται στό ἐν λόγῳ βιβλίο. Υπάρχει μια τεράστια βιβλιογραφία σχετικά μέ τήν Ἀποκάλυψη, στήν ὁποία συμπεριλαμβάνονται καί πολλά παράλογα ἔργα πού ἀσχολοῦνται μέ τό περιεχόμενο καί τήν προέλευση αὐτοῦ τοῦ μυστικιστικοῦ βιβλίου.

Ὡς βιβλίο τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ σχετικά μέ τόν κόσμο καί τήν Ἐκκλησία, ἡ Ἀποκάλυψη πάντα εἵλκυε τήν προσοχή τῶν χριστιανῶν, καί εἰδικά σ' ἐκεῖνες τις περιόδους ὅταν ἐξωτερικοί διωγμοί καί ἐσωτερικοί πειρασμοί ἀρχίζουν να κλονίζουν τούς πιστούς μέ ἰδιαίτερη δύναμη καί νά τούς περικυκλώνουν ἀπειλητικά ἀπό παντοῦ μέ κάθε εἴδους κίνδυνο. Σε τέτοιες περιόδους, οἱ πιστοί εἶναι φυσικό, νά στρέφονται πρός τό βιβλίο αυτό γιά παρηγοριά καί ἐνδυνάμωση καί νά προσπαθοῦν νά ἑρμηνεύσουν τό νόημα καί τή σπουδαιότητα τῶν γεγονότων πού ἐμφανίζονται σ' αυτό. Ὡστόσο, ὁ μεταφορικός και μυστικιστικός χαρακτήρας τοῦ βιβλίου το καθιστοῦν ἐξαιρετικά δύσκολο να κατανοηθεῖ. Γι' αὐτό, γιά τούς ἀπρόσεκτους ἑρμηνευτές ὑπάρχει πάντα ὁ κίνδυνος να παρασυρθοῦν πέρα ἀπό τά ὅρια τῆς ἀλήθειας κι ἔτσι νά δημιουργηθοῦν φανταστικές ἐλπίδες καί πεποιθήσεις.

Ἔτσι, για παράδειγμα, μια λογοτεχνική προσέγγιση καί κατανόηση τῶν εἰκόνων τοῦ βιβλίου αὐτοῦ, ἔχει δώσει καί συνεχίζει να δίνει ἔδαφος γιά τή δημιουργία τῆς ψεύτικης διδασκαλίας τοῦ «Χιλιασμοῦ» - τή χιλιετή Βασιλεία τοῦ Χριστοῦ στή γῆ. Οἱ τρομακτικοί διωγμοί πού ὑπέστησαν οἱ χριστιανοί κατά τόν πρῶτο αἰώνα, ὅταν ἑρμηνεύτηκαν στό φῶς τῆς Ἀποκάλυψης ὁδήγησαν κάποιους στο να πιστέψουν ὅτι οἱ ἔσχατες ημέρες καί ἡ Δευτέρα Παρουσία τοῦ Χριστοῦ ἦταν ἤδη ἐπικείμενες τότε, δηλαδή στον πρῶτο αἰώνα.

Στούς δεκαεννέα αἰῶνες πού ἔχουν περάσει από τότε, ἔχουν κάνει τήν ἐμφάνισή τους πλεῖστοι σχολιασμοί πάνω στην Αποκάλυψη, μέ πολλές διαφορές μεταξύ τους. Θά μποροῦσε κάποιος να χωρίσει τους σχολιασμούς αὐτούς σε τέσσερεις ὁμάδες. Κάποιοι ἀπ' αὐτούς ἀποδίδουν ὅλα τά δράματα καί τά σύμβολα τῆς Ἀποκάλυψης στούς «ἔσχατους καιρούς» - τό τέλος τοῦ κόσμου, τήν ἐμφάνιση τοῦ Ἀντιχρίστου καί τή Δευτέρα Παρουσία τοῦ Κυρίου. Ἄλλοι προσδίδουν στην Αποκάλυψη καθαρά ἱστορική σημασία, σχετίζοντας ὅλα τά δράματα αὐτῆς μέ τά ἱστορικά γεγονότα του πρώτου αἰώνα - τήν ἐποχή τῶν διωγμῶν ἐναντίον τῆς Ἐκκλησίας ἀπό τούς εἰδωλολάτρες αὐτοκράτορες. Στην τρίτη ὁμάδα ἀνήκουν οἱ σχολιασμοί ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι προσπαθοῦν νά ἐντάξουν την πραγματοποίηση τῶν ἀποκαλυπτικῶν προφητειῶν μέσα στό ἱστορικό πλαίσιο γεγονότων τῆς σύγχρονης ἐποχῆς. Σύμφωνα μ' αὐτούς, για παράδειγμα, ὁ Ἀντίχριστος εἶναι ὁ Πάπας τῆς Ρώμης καί ὅλες οἱ ἀποκαλυπτικές συμφορές ἀπευθύνονται συγκεκριμένα στην Εκκλησία τῆς Ρώμης κ.λπ. Καί τέλος, στην τέταρτη ὁμάδα ἀνήκουν οἱ σχολιασμοί ἐκεῖνοι πού βλέπουν στην Αποκάλυψη μόνο μιά ἀλληγορία, θεωρώντας ὅτι τά δράματα που περιγράφονται σ' αὐτήν ἔχουν ὄχι τόσο προφητικό αλλά ἠθικό νόημα, καί ἡ ἀλληγορία εἰσάγεται (στο κείμενο) μόνο γιά νά ἐντείνει τίς ἐντυπώσεις ὥστε νά κεντρίσει τη φαντασία τῶν ἀναγνωστῶν.

Ο πιό ὀρθός σχολιασμός, ωστόσο, εἶναι ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος συνενώνει ὅλες τίς παραπάνω προσεγγίσεις, λαμβάνοντας υπόψη ὅτι, ὅπως οἱ ἀρχαῖοι σχολιαστές και Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας ξεκάθαρα δίδαξαν, το περιεχόμενο τῆς Ἀποκάλυψης στο σύνολό του ἀπευθύνεται, πράγματι, στο τελευταῖο μέρος τῆς ἱστορίας τοῦ κόσμου. Ἐπίσης, δέν ὑπάρχει ἀμφιβολία ότι μέσα στην πορεία τῆς ἱστορίας τῆς Χριστιανοσύνης, πολλές από τις προφητεῖες τοῦ Ἁγ. Αποστόλου Ιωάννη πού ἀφοροῦσαν στο μέλλον τῆς Ἐκκλησίας καί τοῦ κόσμου, ἔχουν ἤδη ἐκπληρωθεῖ. Ἀπαιτεῖται, ὅμως, ἰδιαίτερη προσοχή ὅταν πρόκειται τό Αποκαλυπτικό περιεχόμενο να σχετιστεῖ μέ ἱστορικά γεγονότα, καί ἡ προσέγγιση αυτή χρειάζεται ἰδιαίτερο καί προσεκτικό χειρισμό. Ένας ἑρμηνευτής πολύ σωστά ἔχει πεῖ ὅτι τό περιεχόμενο τῆς Ἀποκάλυψης μόνο σταδιακά θά γίνεται κατανοητό, στον βαθμό πού τά ἴδια τά γεγονότα θά πλησιάζουν καί οἱ προφητεῖες θά ἐκπληρώνονται.

Το σίγουρο εἶναι ὅτι ἡ ὀρθή κατανόηση τῆς Ἀποκάλυψης, παρακωλύεται, πάνω ἀπ' ὅλα, ἀπ' τήν ἀπομάκρυνση τῶν ἀνθρώπων ἀπό τήν πίστη καί τήν ἀληθινή χριστιανική ζωή, πράγμα τό ὁποῖο κάνει τούς ἀνθρώπους νωθρούς καί ὁδηγεῖ ἀκόμη καί στήν ἀπόλυτη, ὁλοκληρωτική ἀπουσία τῆς πνευματικῆς ἐνόρασης πού ἀπαιτεῖται γιά τη σωστή κατανόηση ἀλλά καί τήν πνευματική ἐκτίμηση τῶν γεγονότων τοῦ κόσμου. 

(συνεχίζεται)

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Π. ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΡΟΟΥΖ - Η ΚΥΡΙΟΛΕΞΙΑ ΕΝΑΝΤΙ ΤΩΝ ΣΥΜΒΟΛΙΚΩΝ Ἤ MYΣTIKIΣTIΚΩΝ ΝΟΗΜΑΤΩΝ