4. Μὲ συκοφαντοῦν οἱ
Ἁγιορεῖται ὅτι πρεσβεύω “τὴν ὅλως αὐθαίρετον ἐκδοχὴν τοῦ χαράγματος ὡς δῆθεν
μόνον ἐσωτερικοῦ”, ἀδιαφοροῦντες παντελῶς γιὰ τὰ ὅσα γράφω ἐπʼ αὐτοῦ στὸ
κεφάλαιο “Τί εἶναι τὸ χάραγμα τοῦ Ἀντιχρίστου;” τοῦ βιβλίου μου (σελ. 42–47),
χωρὶς νὰ ἀπορρίπτω τὸ ἐξωτερικὸ χάραγμα.
Ὡστόσο, αὐτὸ ποὺ τονίζω εἶναι ἡ οὐσία τοῦ χαράγματος καὶ αὐτὴ εἶναι ἡ
μετατροπὴ τῆς ψυχῆς τοῦ ἀνθρώπου σὲ σατανόσχημη προσωπικότητα, διότι τὸ
ὁποιοδήποτε ἐξωτερικὸ χάραγμα μπορεῖ κανεὶς νὰ τὸ ἀρνηθῆ, ἂν μετανοήση. Ἐπʼ
αὐτοῦ ἔγραψα ἀρκετὰ στὸ ἄρθρο μου στὸν “Ο.Τ.” “Σὺ εἶ ὁ ἐρχόμενος ἢ ἕτερον
προσδοκῶμεν;”, ἀλλὰ τὸ χαρακτήρισαν οἱ Ἁγιορεῖται “κακόδοξο” χωρὶς κἂν νὰ τὸ
διαβάσουν! Θὰ τοὺς παραθέσω, λοιπόν, ἕνα ἀπόσπασμα ἀπὸ καλόδοξο κείμενο, τὸ
ὁποῖο ἐγκρίνουν ἀπόλυτα:
“Ἡ Ἐκκλησία μας δέχεται ὅτι ἡ Σφραγὶς τοῦ Χριστοῦ δὲν εἶναι κάποιο
ἐξωτερικὸ σύμβολο, ποὺ μπορεῖ νὰ ἐπιβληθῆ στοὺς ἀνθρώπους μὲ βία καὶ τυραννία,
ἀλλὰ ἡ Χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ποὺ μὲ τὰ Ἱερὰ Μυστήρια τοῦ Βαπτίσματος καὶ
τοῦ Χρίσματος ἁγιάζει τὸν ἄνθρωπο καὶ τὸν κάνει “υἱὸ Θεοῦ”, καὶ γιʼ αὐτὸ τὰ
Μυστήρια αὐτά, καὶ ἰδίως τὸ Χρίσμα, ὀνομάζονται “σφραγὶς τοῦ Χριστοῦ”. “Μία
σφραγὶς ἀληθῶς, ἡ τοῦ Πνεύματος ἔλλαμψις”, λέγει ἐπιγραμματικὰ ὁ Ἅγιος Συμεὼν ὁ
Νέος Θεολόγος. Καὶ τὴν σφραγίδα τοῦ Χριστοῦ τὴν ἔχει καὶ τὴν διατηρεῖ, ὅποιος
ὁμολογεῖ ὅτι ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς εἶναι ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, πού ἦλθε στὸν κόσμο ἐν
σαρκὶ καὶ ἔγινε ἄνθρωπος γιὰ τὴ σωτηρία μας. Καὶ οὐδενὸς εἴδους σφράγισμα, ποὺ
ἐπιβάλλεται μὲ βία καὶ τυραννικά, δὲν εἶναι ἱκανὸ νὰ καταστήση ἀνενεργὸ τὴν
σφραγίδα τοῦ Χριστοῦ. Κατὰ τὸν ἴδιο τρόπο ἡ σφραγίδα τοῦ Ἀντιχρίστου, γιὰ τὴν
ὁποία ὁμιλεῖ ἡ Ἀποκάλυψη, δὲν εἶναι ἕνα ἐξωτερικὸ σύμβολο, ποὺ μπορεῖ νὰ
ἐπιβληθῆ μὲ βία, παρὰ τὴν θέληση καὶ τὴν ἀντίδραση τοῦ ἀτόμου, ἀλλὰ ἡ ἑκούσια
ἀποκοπή του ἀπʼ τὴ ζωὴ τῆς Χάριτος τοῦ Ἁγίου Πνεύματος μὲ τὴν ἑκούσια ἄρνηση
τῆς πίστεως ὅτι ὁ Ἰησοῦς εἶναι ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ καὶ Σωτὴρ τοῦ κόσμου”.
Πρόκειται γιὰ τὴν ἐγκύκλιο τῆς Ἱ. Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας μας τοῦ 1997 περὶ
τῆς ὁποίας οἱ Ἁγιορεῖτες ἐπικριτές μου γράφουν, ἀποσιωποῦντες, βεβαίως, τὰ
ἀνωτέρω: “Θὰ πρέπη νὰ ἐπισημανθῆ ὅτι τὰ ἀνωτέρω δὲν ἀποτελοῦν ἁπλῶς μίαν
Συνοδικὴν ἀπόφασιν ἀλλὰ τὴν καθολικὴν πίστιν καὶ συνείδησιν τοῦ πληρώματος
–ἐκτὸς φαιδροτάτων ἐξαιρέσεων– τῆς τοπικῆς μας (καὶ ὄχι μόνον) Ἐκκλησίας”!
Τώρα ποὺ κατεδείχθη, λοιπόν ὅτι τὸ Συνοδικὸ κείμενο, ὄχι μόνο δὲν
ἀντιτίθεται στὰ ὅσα περὶ χαράγματος ἔγραψα, ἀλλὰ καὶ τὰ ἐπιβεβαιώνει, πρέπει,
νομίζω, νὰ ἀναζητήσουν οἱ ἐπικριτές μου κάπου ἀλλοῦ καὶ ὄχι σὲ μένα, τὶς
“φαιδρότατες ἐξαιρέσεις”!
5. Οἱ Ἁγιορεῖτες ἐπικριτές μου ἐπιπροσθέτως μὲ συκοφαντοῦν γιὰ “τὴν σοφιστικὴν
ἑρμηνείαν τῶν περὶ εἰδωλοθύτων λόγων τοῦ Ἀποστόλου Παύλου ἐν καταφανῇ ἀντιθέσει
πρὸς τὴν ἑρμηνείαν τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, τὰ ἀποφασισθέντα ὑπὸ τῆς
Ἀποστολικῆς Συνόδου…”. Ποιὰ εἶναι, ἆραγε, ἡ μὴ σοφιστικὴ καὶ ποιὰ ἡ ὀρθὴ
ἑρμηνεία τοῦ Ἁγίου Χρυσοστόμου; Γιατί δὲν μᾶς τὴ γράφουν αὐτοὶ ποὺ τὴν ξέρουν;
Ἂν εἶχαν διαβάσει τὴν ἑνότητα τοῦ βιβλίου μου “Τὰ εἰδωλόθυτα καὶ οἱ “μαγεμένες”
ταυτότητες” (σελ.77 καὶ ἑξ.) καὶ δὲν γνώριζαν τὶς ἀπόψεις μου ἀπὸ τὴ
μυθιστορηματικὴ κριτικὴ τοῦ π. Ἰω. Φωτοπούλου (“Μὲ τὸ ἀρνίον ἢ μὲ τὸ θηρίον”),
τότε δὲν θὰ ἐξετίθεντο μὲ αὐτά, ποὺ γράφουν.
Ἀλήθεια, δὲν εἶναι στοιχειώδης χριστιανικὴ προϋπόθεση, ὅταν κατηγορῆς
κάποιον μὲ τόσο βαρεῖς χαρακτηρισμοὺς –καὶ μάλιστα κληρικὸ– νὰ ἀποδεικνύης μὲ
ἐπιχειρήματα καὶ μὲ στοιχεῖα τοὺς χαρακτηρισμούς σου, ἀλλιῶς ἀποδεικνύεσαι ἐσὺ
κοινὸς συκοφάντης;
6. Ποιὰ “ἀσύστολα ψεύδη ἔγραψα γιὰ τὸν π. Παΐσιο”; Ἆραγε, τὶς παραπομπὲς σὲ
Πατερικὰ κείμενα στὴν περὶ Ἀντιχρίστου Ἐπιστολή του τὶς εὑρῆκε ὁ ἴδιος; Ἦταν
ἐρευνητὴς θεολόγος ὁ ὄντως ἅγιος αὐτὸς ἄνθρωπος; Γιατί προσπαθεῖτε νὰ μὲ
σπιλώσετε ὅτι τάχα ἀσεβῶ καὶ συκοφαντῶ τὸν π. Παΐσιον; Ἔγραψα καὶ ξαναέγραψα
ὅτι προσκυνῶ καὶ τὸν τόπον, ποὺ ἐπάτησε. Τὸν θεωρῶ ἅγιον καὶ πρὸ τῆς ἐπισήμου
διακηρύξεως τῆς ἁγιότητός του. Εἶναι ἔγκλημα καθοσιώσεως ὅτι δὲν δέχομαι τὸ
θεολογικὸ ἀλάθητό του, γιατί προσκρούει ἡ ἐπιστολή του στὴν Θεολογία τῆς
Ἐκκλησίας μας; Μήπως ὁ κάθε Ἅγιος ἔχει τὸ χάρισμα τῆς αὐθεντίας; Μόνον οἱ Ἅγιοι
Ἀπόστολοι τὸ εἶχαν. Τὸ Χάρισμα αὐτό, μετὰ τοὺς Ἁγίους Ἀποστόλους, τὸ κατέχει ἡ
Ἐκκλησία.
Ἐξ ἄλλου, δὲν εἶδα παρόμοια εὐαισθησία ἐκ μέρους σας, ὅταν ὁ κ. Γιανναρᾶς
βλασφημοῦσε τὸν Ἅγ. Νικόδημον καὶ “τίναζε στὸν ἀέρα” τὴ θεολογία του ὡς
αἱρετική! Τὴ θεολογία ἑνὸς Ἁγίου, ποὺ ἀνεγνωρίσθη ἡ ἁγιότητά του μόνον ἀπὸ τὰ
συγγράμματά του! Τότε σύμπασα ἡ Ἱ. Κοινότης ἀνεγνώρισε τὴ θεολογική μου
ἀναίρεση καὶ συμμερίσθηκε ἀπολύτως τὴν ἀντίθεσή μου στὶς προσβολὲς πρὸς τὸ
πρόσωπο τοῦ Ἁγίου. Ἐσεῖς, σεβαστοὶ πατέρες, σπεύσατε νὰ δηλώσετε τὴν ἴδια
“ἱερὴ” ἀγανάκτηση πρὸς τὸν συκοφαντοῦντα τὸν Ἅγιο Νικόδημο, μ᾽ αὐτὴ ποὺ
ἐξαπολύετε ἐναντίον μου, ἐπειδὴ ἔχω διαφορετικὴ ἄποψη ἀπὸ αὐτήν, ποὺ ἐκφράζει
μία καὶ μόνη ἐπιστολὴ τοῦ π. Παϊσίου;
7. Ποῦ διαβάσατε τὴν “ἀνήκουστον πρότασίν” μου “ὅπως ἐν ἐνδείᾳ ὕδατος
χρησιμοποιηθοῦν τὰ οὖρα ὡς ὕδωρ πρὸς ἐπιτέλεσιν Ἁγιασμοῦ”; Ἔτσι ἔγραψα, ὅπως
ἀφήνετε ἐσεῖς νὰ ἐννοηθῆ; Δημοσιεύσατε, λοιπόν, ἂν σᾶς συμφέρη, ὅσα γράφω ἐπʼ
αὐτοῦ, ἀπὸ τὴ σελ. 120– 125 τοῦ βιβλίου μου καὶ ἀφήσατέ με στὴν κρίση τῶν
ἀναγνωστῶν.
8. Τέλος, δὲν μπορέσατε νὰ κρύψετε τὶς προθέσεις τῆς Ἐπιστολῆς σας. Μὲ
συκοφαντεῖτε χωρὶς φόβο ὅτι ἔγραψα περὶ κυβερνώντων καὶ πολιτικῆς ὡς προπαγάνδα
ὑπὲρ τοῦ υἱοῦ μου. Γράφετε, μάλιστα ὅτι αὐτὴ εἶναι ἡ γνώμη πολλῶν. Πολλῶν ποιᾶς
λογῆς; Ἀπὸ ποῦ κατευθυνομένων; Ἐὰν ἐκάνατε τὸν κόπο νὰ ἀσχοληθῆτε μὲ τὸ θέμα
στὴν πηγή του καὶ ὄχι λαμβάνοντες πληροφορίες ἀπὸ τοὺς μυθιστορηματικοὺς
ἐπικριτές μου, θὰ γνωρίζατε ὅτι ἡ Παράταξη “ΚΟΙΝΩΝΙΑ” ἱδρύθηκε, γιὰ νὰ ὑλοποιηθοῦν
τὰ ὅσα εἶχαν προγραφῆ καὶ ὅσα εἶχαν ἐπισημανθῆ σὲ δύο εἰδικὰ Συνέδρια, στὰ
ὁποῖα παρέστη καὶ ὁ π. Μᾶρκος, ὁ κύριος ἐμψυχωτής μας στὴν ὑλοποίηση τοῦ
ποιμαντικοῦ ἔργου, ποὺ λέγεται Πολιτικὴ γιὰ τὸ χριστιανό.
Ἐσεῖς οἱ Ἁγιορεῖτες ἔπρεπε νὰ πρωτοστατεῖτε στὴ δημιουργία μιᾶς Παρατάξεως,
ποὺ θὰ ἐκφράζη τοὺς ἐκκλησιαζομένους καὶ ὄχι τοὺς ἀμοραλιστὲς Χριστιανούς, ἀντὶ
νὰ κυνηγᾶτε ταυτότητες καὶ τσιπάκια! Οἱ προκάτοχοί σας ἔκαναν μπαρουταποθῆκες
τὰ Μοναστήρια καὶ σεῖς πολεμᾶτε τοὺς πιστούς, ποὺ θέλουν νὰ διακονήσουν μὲ
συνείδηση τὴν Πατρίδα μας;
Μιὰ Παράταξη συνειδητῶν Χριστιανῶν δὲν πρόκειται νὰ ἐκδίδη ταυτότητες, ποὺ
θὰ διχάζουν τοὺς πιστούς, οὔτε θὰ προκαλῆ τὶς συνειδήσεις τῶν πιστῶν, ὅπως
συκοφαντεῖτε, γιὰ νὰ “ἐκδικηθῆτε” τὴν ἔλλειψη ἐπιχειρημάτων γιὰ τὸ θέμα, ποὺ συζητοῦμε.
Ἡ Παράταξη “ΚΟΙΝΩΝΙΑ” ταυτίζει τὸ Πιστεύω της μὲ τὴν Πίστη τῆς Ἐκκλησίας
καὶ προϋποθέτει, γιὰ νὰ γίνης μέλος της, τὴν ἀποκήρυξη τῆς Μασωνίας καὶ κάθε
μορφῆς ἀποκρυφισμοῦ. Γνωρίζετε ἐσεῖς ἄλλη Παράταξη μὲ αὐτὲς τὶς προδιαγραφές;
Γνωρίζετε ὅτι γιὰ νὰ μὴ ἀποκηρύξουν τὴ μασωνία, ἀπομακρύνθηκαν ἀπὸ τὴν Παράταξη
δικαστικοὶ ἀλλὰ ἀκόμη καὶ μέλη ἐκκλησιαστικῶν Ὀργανώσεων;
Ἡ “ΚΟΙΝΩΝΙΑ” δὲν ἱδρύθηκε γιὰ τὸ γιό μου, οὔτε τὴν ἵδρυσε ὁ γιός μου. Ὁ
γιός μου ἐπιστρατεύθηκε γιὰ τὸ ἔργο αὐτό, ὅπως ἐπιστρατεύθηκαν καὶ ὅσοι
ἀπαρτίζουν τὴν Παράταξη αὐτή. Μπορεῖτε δὲ νὰ κοιμᾶσθε ἥσυχοι τώρα πιά, γιατί ὁ
γιός μου ἀπὸ τὸν Φεβρουάριο τοῦ 2011 παραιτήθηκε ὁριστικὰ καὶ ἀμετάκλητα, ἀφοῦ
ὑπῆρξαν ἄνθρωποι τοῦ ἐπιπέδου τῶν πληροφοριοδοτῶν σας, κακοήθεις καὶ κάθε ἄλλο
παρὰ μαθηταὶ τοῦ Ἁγίου Γέροντος Παϊσίου, ὁ ὁποῖος πάντοτε ἐπέμενε νὰ ἔχουμε
“καλὸ λογισμὸ” καὶ πρὸ παντός, ὄχι βλακώδεις λογισμούς! Γιατί, πράγματι, δὲν
ὑπάρχει βλακωδέστερος λογισμός, ἀπὸ τὸ νὰ θεωρήσης ὅτι κάποιος, γιὰ νὰ ἀγοράση
φόρεμα στὴ γυναῖκα του, ἵδρυσε ἐργοστάσιο ὑφασμάτων! Κά ποιος γιὰ νὰ προωθήση
τὸ γιό του, ἵδρυσε ὁλόκληρη Παράταξη!
Ἐπιτέλους, δὲν σᾶς ἀναχαιτίζει τίποτε; Ἡ ἐμπάθειά σας δὲν λαμβάνει ὑπʼ ὄψη
της οὔτε τὸ ἦθος, οὔτε τὴν προϊστορία, οὔτε τὰ πεπραγμένα κάποιου, ποὺ
διαφωνεῖτε μαζί του; Κατηγορεῖτε γιὰ ποταπὴ σκοπιμότητα ἕναν κληρικό, ποὺ
συμπορεύθηκε ἀγωνιστικὰ μὲ τὸν π. Μᾶρκο ἐπὶ σαράντα χρόνια, ὅτι ὑποκρίνεται
γράφων ἐναντίον τῶν κρατούντων, γιὰ νὰ κάνη προπαγάνδα ὑπὲρ τοῦ γιοῦ
του!
Σᾶς εὐχαριστῶ πολύ. Ἦταν ἡ “εὐλογία”, ποὺ μπορούσατε νὰ μοῦ προσφέρετε ἀπὸ
τὸ περιβόλι τῆς Παναγίας μας.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ Ε. ΒΟΛΟΥΔΑΚΗΣ
Πρωτοπρεσβύτερος
8.5.2011».
Περί της επιστολής του π. Παϊσίου: «Σημεία των καιρών» (Γ΄ Μέρος)
Περί της επιστολής του π. Παϊσίου: «Σημεία των καιρών» (Δ΄ Μέρος)
Περί της επιστολής του π. Παϊσίου: «Σημεία των καιρών» (E΄ Μέρος)
Περί της επιστολής του π. Παϊσίου: «Σημεία των καιρών» (ΣΤ΄ Μέρος)
Περί της επιστολής του π. Παϊσίου: «Σημεία των καιρών» (Ζ΄ Μέρος)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου