ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΙΣ ΤΩΝ ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒΥΤΕΡΩΝ Ι. ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΥ ΚΑΙ Β. ΒΟΛΟΥΔΑΚΗ ΔΙΑ ΤΟ ΠΟΙΟΣ ΕΡΜΗΝΕΥΕΙ ΑΥΘΕΝΤΙΚΩΣ ΤΟΝ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΝ ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΝ ΕΠ. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΝ (Μέρος 3ο)

2. Μὲ συκοφαντεῖ, ἐπίσης, ὁ π. Ἰωάννης ὅτι μεταθέτω τὸ κέντρο βάρους ἀπὸ τὰ κείμενα στὰ πρόσωπα, ἐνῶ τοῦ ἔχω ἀπαντήσει ἐπ' αὐτοῦ ἀπὸ τοῦ 1997! Ἔγραφα τότε: «Τὸν π. Επιφάνιο τόν ἀνέφερα επίσης, διότι ἔζησε τὸ θέμα, μὲ προστάτευσε ἀπὸ ἐμπαθῆ πυρὰ καὶ ἄφησε τις γραπτές του σημειώσεις πάνω στα χειρόγραφά μου σαν συνηγορία και παρηγοριά μου. Παρὰ ταῦτα, δὲν ἀμέλησα να θεμελιώσω τὶς ἀπόψεις μου μὲ πλῆθος θεολογικῶν ἐπιχειρημάτων, τά όποία καὶ παρακαλῶ αὐτὰ καὶ μόνα νὰ ἀντιμετωπισθούν από τους κατηγόρους μου. Ἂς παραθεωρήσουν το ιστορικό τῆς Ἐπιστολῆς τοῦ π. Παϊσίου καὶ ἄς σταθοῦν στὴ θεολογική κριτική της, όπως επίσης καὶ σὲ ὅλα ἐκεῖνα, πού ἔγραψα μέχρι σήμερα ἐπὶ τοῦ θέματος καὶ ἐπ' αὐτῶν καὶ μόνο να συζητήσουμε. Καὶ νὰ εἰπῶ καὶ κάτι ἄλλο; Μία σοφή παροιμία λέει; “Στο σπίτι του κρεμασμένου δὲν μιλᾶνε για σκοινί"! Τί θὰ εἰπῇ αὐτό; Ὅτι ἂν ἔπρεπε κάποιος νὰ κατηγορηθῆ ὅτι στηρίζεται σὲ ἔγκυρα πρόσωπα, γιὰ νὰ ὑποστηρίξῃ τις αστήρικτες ἀπόψεις του, αὐτὸς ὁ κάποιος οπωσδήποτε δὲν εἶμαι ἐγώ. Διότι καὶ ἀνέπτυξα καὶ κατωχύρωσα τις τοποθετήσεις μου, ὅσο μποροῦσα μὲ θεολογική συλλογιστική. Ἄλλοι, εἶναι αὐτοί, οι ὁποῖοι, μὴ ἔχοντες νὰ ἀντιτάξουν οποιοδήποτε σοβαρό επιχείρημα, “κραδαίνουν" μόνο την Επιστολή τοῦ π. Παϊσίου»!

Ἀλλὰ καὶ πρὸς τὶς ἐπὶ μέρους αἰτιάσεις τοῦ π. Ἰωάννου θα ἀρκοῦσε ἡ ἐπαναδημοσίευση τῆς απαντήσεώς μου τοῦ 1997, ἀφοῦ στὰ ἴδια ἐπανέρχεται δημιουργώντας σε μένα ένα μεγάλο έρωτηματικό: Άραγε ποιός εἶναι ὁ λόγος ποὺ θέτει συνεχῶς τὰ ἴδια ἐρωτήματα, στὰ ὁποῖα ἔχει πάρει πρὶν ἀπὸ 14 χρόνια απάντηση, χωρὶς νὰ ἔχη ἀνταπαντήση, καταρρίπτοντας τα τότε ἐπιχειρήματά μου, γιατί, όμολογουμένως δὲν μπορῶ νὰ ἐξηγήσω τὴ σκοπιμότητα αυτής του τῆς στείρας έπαναλήψεως.

Θά ἀρκεσθῶ νά παραθέσω ἐνδεικτικὰ ἀποσπάσματα ἐκείνης τῆς ἐπιστολῆς μου γιὰ τοῦ λόγου τὸ ἀληθές.

Τὸ πρῶτο, ἀναφέρεται στὸ πῶς ὁ π. Ιωάννης ἀπὸ τότε, ὅπως καὶ σήμερα, μὲ ἐλαφρές φραστικές παραλλαγές, παρουσιάζει ἕναν ἀγνώριστον π. Επιφάνιον, ποὺ πρῶτα παρασύρεται ἀπὸ τὶς ἀπόψεις μου καὶ σὲ μερικούς μήνες... ἀλλάζει γνώμη. Καὶ ἰσχυρίζεται αὐτὰ ὁ π. Ἰωάννης, σὰν νὰ ἦταν «ανεμόμυλος» ὁ π. Ἐπιφάνιος, μόλις δύο χρόνια προ τῆς ὁσίας κοιμήσεώς του! Ἔγραφα τότε:

«Αὐτὸ τὸ πνεῦμα τῆς Ἐπιστολῆς τοῦ π. Επιφανίου προσπαθεῖ νὰ ἀλλοιώση ὁ π. Ιωάννης Φωτόπουλος, προκειμένου να στηρίξη τὸν Ισχυρισμό του ὅτι ἀσεβῶ τάχα στη μνήμη του, δημιουργώντας ἐσφαλμένη ἐντύπωσι στὸ ἀναγνωστικό Κοινό του “Ο.Τ.” ὡς πρὸς τὸ ὅτι οἱ θέσεις τοῦ π. Ἐπιφανίου ταυτίζονται μὲ τὶς δικές μου. Στην προσπάθειά του αὐτὴ γράφει πράγματα, πού ἀποδεικνύουν ὅτι δὲν ἐγνώριζε τὸν π. Επιφάνιο. Καὶ ἐκτίθεται πολύ. Γράφει ὅτι ὁ π. Επιφάνιος “πριν δημοσιεύσει τίς ἀπόψεις του για ένα μεῖζον θέμα, γιὰ ἀρκετό χρονικό διάστημα συζητοῦσε, σκεπτόταν, μελετοῦσε ὅ,τι ἔγραφαν οἱ ἄλλοι καὶ τέλος δημοσίευε τεκμηριωμένα τις θέσεις του. Δεχόμαστε λοιπόν κατ' ἀρχὰς ὅτι ὁ μακαριστὸς μέχρι ἑνὸς σημείου πιθανὸν νὰ εἶχε προσεγγίσει τίς ἀπόψεις τοῦ π. Βασιλείου, τοῦ ὁποίου πάγια θέσι ἦταν καὶ εἶναι ὅτι τὸ 666 δὲν εἶναι σύμβολο τοῦ Αντιχρίστου. Πότε δημοσίευσε ό π. Βασίλειος τὰ τελευταία σχετικά κείμενά του στον “Ο.Τ.”. Λέγει ὁ ἴδιος “στις 13.2.87 και 20.2.87. Τί ἔγινε μετά; Στις 11.9.87, ἐννέα μήνες αργότερα δημοσιεύεται ἀπὸ τὸν “Ο.Τ.” ἐπιστολὴ τοῦ π. Επιφανίου με τίτλο “Ο Βεελζεβούλ καὶ ὁ Ε.Κ.Α.Μ", όπου ἀποκρυσταλλώνονται οἱ ἀπόψεις τοῦ Γέροντος". Υπάρχει άραγε μεγαλύτερη ασέβεια ἀπὸ αὐτὴν τὴν ἐκδοχή, πού παραθέτει ὁ π. Ιωάννης; Οὔτε λίγο, οὔτε πολύ μᾶς παρουσιάζει ἕναν "αγνώριστο π. Επιφάνιο, ὁ ὁποῖος γράφει, ἀφοῦ προηγουμένως ἀκούση και διάβαση ἄλλους! Ὅμως ὁ π. Επιφάνιος δὲν ἔγραφε ἔτσι, ἀλλὰ μὲ τρόπο ἐντελῶς ἀντίθετο. Ὁ ἴδιος ὁ ἀοίδιμος μοῦ εἶχε εἰπῆ ὅτι για κάθε θέμα ἔγραφε ἐντελῶς ἀνεπηρέαστος καὶ ἀπερίσπαστος και μόνο όταν όλοκλήρωνε τὰ γραπτά του, τότε έδιάβαζε οτιδήποτε είχε γραφῆ ἐπὶ τοῦ θέματος αὐτοῦ. Ὅτι Επιφάνιος δὲν ἔψαχνε οὔτε σκεπτόταν τὰ θέματα, γιὰ νὰ βρῆ τὴ λύσι τους τότε πού αὐτὰ ἐρχόταν στὴν ἐπικαιρότητα, ἀλλὰ εἶχε ἤδη ἀπάντησι καὶ λύσι γιὰ ὅλα τά θέματα, πριν ακόμη αὐτὰ παρουσιασθοῦν ἀνοικτά καὶ ἀπασχολήσουν πλήθη άνθρώπων. Κάποιο ἀπὸ τὰ στενά πνευματικά παιδιά του μου έλεγε χαρακτηριστικά: “Έχεις τὴν ἐντύπωση, ὅταν συνομιλῆς μὲ τὸν π. Επιφάνιο, πώς ἔχει τις λύσεις γιὰ ὅλα τά θέματα ταξινομημένες σὲ κουτάκια μέσα στο μυαλό του καὶ μόλις τον ρωτήσης, σού ἀπαντᾶ”».

3. Ένα ἄλλο ἀπόσπασμα τῆς τότε ἐπιστολῆς μου ἀπαντᾶ στον π. Ἰωάννη ὅτι ἡ Ἐπιστολὴ τοῦ π. Ἐπιφανίου, ποὺ ἐπικαλεῖται δὲν τοῦ προσφέρει ἀπολύτως καμμία συνηγορία στὴν οὐσία τοῦ θέματος – ὅπως τὸ παρουσιάζουν σήμερα οἱ «αντιρρησίες συνειδήσεως» με ἀναφορὰ στὸ σφράγισμα τοῦ Ἀντιχρίστου, ἀφοῦ ὁ ἴδιος ὁ π. Επιφάνιος ρητῶς ἀναφέρει στην Επιστολή του ὅτι «δεν σκοπεύω νά διαπραγματευθῶ τό θέμα περὶ Ἀντιχρίστου ἤ περί τοῦ ἀριθμοῦ 666 κ.τ.τ.». Ἡ Ἐπιστολή του αναφέρεται αποκλειστικὰ καὶ μόνο στὸ ἂν θὰ πάρουμε ἢ ὄχι τις ταυτότητες (τότε ἦταν οἱ ταυτότητες καὶ σήμερα ή Κάρτα) ἐφ' ὅσον ἔχουν ἀποδεδειγμένως διαβολικές απεικονίσεις. Ἔγραφα το 1997:

«Ας ἰδοῦμε, λοιπόν, τί εἶναι αὐτὸ πού ἔγραψε ὁ π. Επιφάνιος, τὸ ὁποῖο κατὰ τὸν π. Ιωάννη εἶναι ἐκ διαμέτρου αντίθετο με τις θέσεις μου: “Αν πράγματι εἰς τὰ νέα δελτία ταυτότητος ἔχει ἀποτυπωθῆ ἔστω καὶ ὑποψία τῆς μορφῆς τοῦ Βεελζεβούλ, ἀσφαλῶς οἱ πιστοὶ ὄχι μόνον δὲν θὰ παραλάβουν τὰ διαβολοδελτία αὐτὰ ἀλλὰ οὔτε κἄν θὰ τὰ ἐγγίσουν. Τὸ αὐτὸ θὰ συμβῆ καὶ ἂν τὰ δελτία φέρουν τὸν ἀριθμὸ 666. Ἐὰν μὲν ὁ ἀριθμὸς αὐτὸς ἐτέθη ἐπίτηδες ὡς σχετιζόμενος μὲ τὸν ἀντίχριστον, θὰ ἦτο ἀδιανόητον να φέρωμεν ἐπάνω μας τὰ σύμβολα τοῦ Αντίχριστου. Ἀλλά καί ἐάν ὁ ἀριθμὸς αὐτός, δὲν ἐπελέγη σκοπίμως, δηλ. ὡς σύμβολον τοῦ Ἀντιχρίστου, ἀλλ ̓ ἁπλῶς ὡς ἕνας ἀριθμὸς μεταξύ τῶν πολλών... και πάλιν τὰ δελτία ταυτότητος, ως προκαλοῦντα τὴν θρησκευτικήν μας ευαισθησίαν μὲ τὴν χρήσιν ενός υπόπτου καὶ διαβλητοῦ ἀριθμοῦ εἶναι ἀπολύτως ἀπαράδεκτα. Δὲν θὰ τὰ παραλάβωμεν”. Καὶ ἐρωτῶ; Τί διαφορετικά έγραψα ως πρὸς αὐτά, που γράφει ὁ π. Επιφάνιος; Μήπως ἔγραψα ὅτι θὰ παραλάβωμε τις ταυτότητες, ἂν ἔχουν το 666 ή σατανικά σύμβολα; Ἀντιθέτως, ἔγραψα ότι ταυτίζομαι μὲ αὐτὴν τὴ θέσι. Καὶ μάλιστα τὸ ἔγραψα πολλές φορές. Και στο “Προλογικό σημείωμα" του βιβλίου μου καὶ στα πρόσφατα δημοσιεύματά μου, με αποκορύφωμα τον “Επίλογο” τους, ὅπου διακηρύσσω: «“Γι' αὐτὸ “πάλιν καὶ πολλάκις" έδήλωσα ότι θα πολεμήσω τις νέες ταυτότητες, ἂν αὐτὲς ἔχουν τὸ 666 ἢ ἄλλα δαιμονικά σύμβολα καὶ θὰ συστήσω στους πιστούς, πού θὰ μὲ συμβουλευθοῦν νὰ ἀρνηθοῦν τὴν παραλαβή τους”». Το θέμα είναι, γιατί δὲν θὰ πάρουμε τὶς ταυτότητες... ὅτι δὲν θὰ πάρουμε τις ταυτότητες «καὶ θὰ τὶς ἀρνηθούμε ὄχι γιατί φοβόμαστε ἕναν αριθμό, αλλά γιατί δὲν ἐπιτρέπουμε σε κανέναν να ἀνακατεύεται στὴν πίστι μας καὶ νὰ μᾶς ἐπιβάλη ἕνα ἀπεχθῆ ἀριθμὸ σὰν διακριτικό τῆς ταυτότητός μας», όπως επίσης «γιατί πρέπει να προασπίσουμε τους “ἀσθενεῖς τῇ πίστει ἐμφόβους χριστιανούς μας, συγκαταβαίνοντας στην αδυναμία τους, ἀλλὰ καὶ γιατί δὲν εἶναι σωστό να επιτρέψουμε στοὺς πολιτικοὺς νὰ “παίζουν” μὲ τὴν πίστι μας».

Σὲ τί τοὺς ἐξυπηρετεῖ, λοιπόν, τὸ κείμενο του π. Επιφανίου; Μήπως συνηγορεῖ μὲ αὐτοὺς ὅτι δαιμονίζει ται ὁ ἄνθρωπος παίρνοντας την ταυτότητα ἢ ὅτι ἀρνεῖται τὸ Χριστὸ ή καὶ προσχωρεί στο Σατανά», ὅπως αὐτοὶ ὑποστηρίζουν».

4. Τὸ ἴδιο ισχύει καὶ γιὰ τὴν στέρηση τῶν ἀτομικῶν ἐλευθεριών, ποὺ προσθέτει ό π. Ἐπιφάνιος. Ἂν οἱ έλευθερίες μας ὄντως περιορίζονταν δὲν θὰ συγκατατιθέμεθα στην παραλαβή τῆς Κάρτας τοῦ Πολίτη. Συμβαίνει, όμως, κάτι τέτοιο; Ὄχι, βέβαια! Η Κάρτα (Σημ.: ἂν τελικῶς έκδοθῆ, θὰ πρόκειται γιὰ ὀργανωτικὸ θαῦμα σὲ ἕνα Κράτος «μπάχαλο», πού ὁ κάθε ὄροφος μιᾶς Υπηρεσίας δὲν ἐπικοινωνεῖ μὲ τοὺς άλλους ορόφους, ὄχι νὰ συντονισθοῦν καὶ νὰ συνεργασθοῦν ὅλες οἱ Κρατικές Υπηρεσίες!) θα περιλαμβάνη ὅσα στοιχεῖα υπάρχουν ἤδη σκόρπια σὲ ὅλες τὶς Κρατικές Υπηρεσίες, τίποτε περισσότερο. Η στενή παρακολούθησή μας δὲν θὰ γίνεται μὲ τὴν Κάρτα, ποὺ δὲν εἶναι καὶ ὑποχρεωτικό νά τήν ἔχουμε πάντοτε μαζί μας, ἀλλὰ γίνεται ἀπὸ τώρα καὶ σὲ ὑπέρτατο βαθμό μὲ τὰ μέσα, ποὺ ἔχουμε συνηθίσει καὶ εἶναι ἀδύνατον νὰ τὰ ἀποχωρισθοῦμε. Καὶ αὐτὰ εἶναι τὰ κινητά τηλέφωνα καὶ τὰ GPS τῶν αὐτοκινήτων, τὰ ὁποῖα με 7 ή 9 δορυφόρους μᾶς παρακολουθοῦν καὶ μᾶς κατευθύνουν βήμα-βήμα! Η Κάρτα εἶναι πομπός καὶ δέκτης μὲ ἐμβέλεια 10...ἑκατοστῶν(!). Τὰ προαναφερθέντα εἶναι πομποὶ καὶ δέκτες μὲ ἐμβέλεια απεριόριστη! Ἐμεῖς, ὅμως, ἀνησυχοῦμε πάντα ἐκεῖ ποὺ δὲν ὑπάρχει φόβος καὶ ἐφησυχάζουμε, ὅταν ὅλα γύρω μας ἔχουν διαλυθεί!

Ὁ π. Ιωάννης ἀναφερόμενος στο δημοσιευθέν στον «Ο.Τ.» χειρόγραφό μου γράφει: «Το χειρόγραφο αὐτὸ παρουσιάζεται "σκαναρισμένο" καὶ μὲ μικρές διορθωτικές παρατηρήσεις τοῦ π. Ἐπιφανίου Θεοδωροπούλου στο περιθώριο τοῦ χειρογράφου. Ισχυρίζεται δὲ ὁ π. Βασίλειος ὅτι μὲ τὶς παρατηρήσεις του αὐτὲς ὁ π. Ἐπιφάνιος ἐπικροτεί τις απόψεις του. Διαβάσαμε τις παρατηρήσεις του π. Επιφανίου καὶ πουθενὰ δὲν βλέπουμε νὰ ἐπικροτεί θέσεις τοῦ π. Βασιλείου»!

Εἶναι θαυμαστὸ ὅτι πουθενὰ δὲν βλέπει ό π. Ιωάννης νά ἐπικροτοῦνται οἱ θέσεις μου ἀπό τόν π. Ἐπιφάνιον, γι' αὐτὸ θὰ τὸν βοηθήσω να καταλάβη αὐτὰ ποὺ ὅσοι ἀμερόληπτα έδιάβασαν κατάλαβαν.

Πρῶτα, ὅμως, θὰ τοῦ ὑπενθυμίσω ὅτι καμιὰ ἀπολύτως διόρθωση δὲν ἔκαμε στὸ χειρόγραφό μου όπ Ἐπιφάνιος, οὔτε τὸ διόρθωσε ὡς διορθωτής δοκιμίων ποὺ ἦταν, ὅπως ἰσοπεδωτικά τό βλέπει ὁ π. Ιωάννης. Στο χειρόγραφό μου δεν διόρθωσε οὔτε ὀρθογραφικά, οὔτε συντακτικὰ καὶ φραστικά λάθη. Προσέθεσε μόνο φράσεις που υπογραμμίζουν καὶ ἐπιτείνουν το νόημα τῶν γραφομένων μου. Καί, τὸ κυριώτερο: Τὸ χειρόγραφό μου αὐτό ἦταν «Δευτερολογία» μου σὲ ἐνστάσεις ἐπικριτῶν μου, που προσπάθησαν να ἀνασκευάσουν το αρχικό μου δημοσίευμα του 1986 στον «Ο.Τ.». Γι' αὐτὸ στὸ χειρόγραφό μου ἐπιτείνει τὰ νοήματα ὁ π. Επιφάνιος. Ἂν δὲν συμφωνοῦσε, θὰ μὲ ἀπέτρεπε ἀπὸ τη δευτερολογία, καί, ὁπωσδήποτε, δὲν θὰ μὲ διευκόλυνε στό νά έπε-κτείνω τὴν πλάνη μου.

Προχωρῶ συλλαβιστά στην παράθεση τῶν ἐπίμαχων αποσπασμάτων, ἀφοῦ ἔτσι ἀναγκάζομαι:

Α. Ἔγραφα: «Ἡ ἴδια ἡ Ἀποκάλυψις μᾶς εἰδοποιεί: “ Ὁ ἔχων νοῦν ψηφισάτω τὸν ἀριθμόν”. Δεν λέγει ὁ ἔχων γνώσεις, γιὰ νὰ μετατρέψη τὸν ἀριθμὸ ἀλλὰ ὁ ἔχων νοῦν Χριστοῦ». Ὁ π. Ἐπιφάνιος ἐπικρατεῖ τὸ νόημα καὶ διαμορφώνει τη φράση: ἀλλὰ ὁ ἔχων νοῦν, ἐννοεῖται νοῦν Χριστοῦ.

Β. Παρακάτω προσθέτει ὁλόκληρη φράση γιὰ νὰ συνηγορήση μαζί μου στὸ ὅτι κακῶς μετατρέπεται τὸ Αντιχρίστου, καθ ̓ ὅτι τὰ σύμβολα χξστ σὲ 666 ἂν εἶναι σύμβολο τοῦ εἶναι ἀμετάτρεπτα. Συμπληρώνει: «Γιατί “σώνει καὶ καλὰ” τὸν ἑλληνικὸ ἀριθμὸ τὸν “μεταφράζομε” μόνο στα αραβικά καί ὄχι στίς ἄλλες γλώσσες, πού ἔχουν διαφορετική (δηλαδὴ ὄχι τὴν ἀραβική) ἀρίθμησι; Ύστερα, μετὰ τὴ φράση μου «Γιατί νά μή χρησιμοποιεῖται ἀκόμη καὶ ἡ Ρωμαϊκὴ ἀρίθμησι ἢ καὶ ἡ Ἑβραϊκή ως δηλωτικό τοῦ Ἀντιχρίστου» προσθέτει «παρά μόνο το αραβικό 666».

Γ. Στη φράση μου: «Ποιός ἔκαμε αὐτὴ τὴν ἐπιλογὴ καὶ ἀπεφάνθη ότι μόνο ὁ ἀραβικὸς ἀριθμὸς 666, ὄχι μόνο ὡς ἀριθμὸς ἀλλά καί ὡς σχῆμα (γιατί αυτό σημαίνει σύμβολο), προσθέτει τὴ λέξη «συγκεκριμένο» πρὶν ἀπὸ τὴ λέξη «σχήμα» καὶ τὴ διευκρίνιση «δηλαδή τρία 6»

Δ. Στη φράση μου: «Το σύμβολο ἔχει συνήθως καὶ ὡρισμένο σχήμα, ὅπως ὁ Τίμιος Σταυρός. Δὲν εἶναι δυνατόν τό σημεῖο τοῦ Χριστοῦ νὰ αποτυπωθῆ διαφορετικὰ μὲ ἄλλα σχήματα», προσθέτει ὁ π. Επιφάνιος: «ποὺ δὲν δηλώνουν Σταυρό».

Αὐτὰ ὅλα δὲν δείχνουν ὅτι ὁ π. Ε. συμφωνεί μαζί μου ὅτι τά σύμβολα έχουν συγκεκριμμένο σχήμα καί, βεβαίως τὸ «συγκεκριμμένο», πρέπει νὰ βρίσκεται στην «Αποκάλυψη» καὶ ὄχι στὴν ἀραβική μετατροπή του;

Ε. Στη φράση μου «Ἐὰν δὲν ἐννοήσουμε το χάραγμα σὲ ἑκούσια διαμόρφωση τοῦ ἀνθρώπου σε δαιμονική προσωπικότητα, θα πρέπη νὰ ἀναγνωρίσουμε ὅτι ὁ διάβολος στὶς ἔσχατες ἡμέρες θὰ λάβη τέτοια ἐξουσία, ὥστε μὲ ὁποιοδήποτε ολίσθημα τοῦ ἀνθρώπου (ὅπως εἶναι ἡ μὴ ἀντοχή του στη στέρησι τοῦ φαγητού) να κυριαρχή ἐπάνω τους μὲ τὸ χάραγμα, ἀφαιρώντας τους ἔτσι διὰ παντὸς τὴν δυνατότητα να φύγουν ἀπὸ τὴν κυριαρχία του». Ὁ π. Ε. προσέθεσε τὴ λέξη «μετανοήσουν» πριν ἀπὸ τὴ δική μου λέξη «φύγουν», διαμορφώνοντας τη φράση μου: «αφαιρώντας τους ἔτσι διὰ παντὸς τὴν δυνατότητα να μετανοήσουν καὶ φύγουν από την κυριαρχία του».

Καὶ στὴ συνέχεια ή προσθήκη του εἶναι καταλυτική. Έγραφα: «Με μια τέτοια θεώρηση όμως, ἐν τῇ εὐσεβεία μας κηρύσσουμε ένα ἄδικο Θεὸ ἐφ' ὅσον ἐπιφυλλάσσει στοὺς ἀνθρώπους τῶν ἐσχάτων χρόνων μια τέτοια αδυσώπητη δοκιμασία και έγκατάλειψι» καὶ ἐκεῖνος προσέθεσε, μετά τις λέξεις «ἐσχάτων χρόνων» τη φράση «εἰδικὰ σ' αυτούς»!

ΣΤ. Παρακάτω, αναφερόμενος στη βρώση τῶν εἰδωλοθύτων ἐκ μέρους τῶν χριστιανῶν ἔγραφα ὅτι ἔτρωγαν «μέσα στὰ εἰδωλεία τα θυσιασμένα στα εἴδωλα κρέατα σὰν κοινά κρέατα χωρίς κανένα φόβο» καὶ ὁ π. Επιφάνιος πρόσθεσε τὴ φράση «ἀλλὰ καὶ χωρίς καμιά κακή συνέπεια»!

Εἶναι καὶ κάποια ἄλλα, ἀλλὰ τὰ παρατεθέντα εἶναι, νομίζω, ἀρκούντως ἰσχυρά, ὥστε νὰ καταπέση ἡ ἀπόφανση τοῦ π. Ιωάννου ὅτι «πουθενά δεν βλέπουμε νὰ ἐπικροτεῖ θέσεις τοῦ π. Βασιλείου» ὁ π. Ἐπιφάνιος! Άραγε ὅλα ὅσα σημείωσε ὁ π. Επιφάνιος ποῦ ἀποσκοποῦσαν, κατὰ τὴ γνώμη σας π. Ἰωάννη; Γιατί αναμφισβήτητα δεν πρόκειται για φραστικές διορθώσεις ἀλλὰ γιὰ ΠΡΟΣΘΗΚΕΣ!

Μὲ τὶς διευκρινήσεις αὐτὲς τερματίζω οριστικά τον διάλογο, ὄχι μόνο γιὰ τὰ περὶ π. Επιφανίου ἀλλὰ καὶ γιὰ τὰ περὶ Ἀντιχρίστου, τῶν συμβόλων του καὶ τῶν συναφῶν, διότι ἀλλιῶς, δὲν πρέπει να κάνω ἄλλη ἐργασία παρὰ νὰ ἐξηγῶ συνεχῶς τὰ ἐξηγημένα, ποὺ γιὰ ἀνεξήγητο λόγο, γιὰ κάποιους μένουν εἰς τὸ διηνεκὲς ἀνεξήγητα. Οὔτε εἶναι δυνατόν ν' ἀπαντῶ σέ κάθε ἐπικριτή μου, πού τοῦ φαίνονται «μανίκια» τα γραπτά μου, γράφοντας - εἰδικά γι' αὐτόν- ολόκληρο έπεξηγηματικό τόμο!

Δὲν ἔχω τίποτε ἄλλο νὰ προσθέσω παρὰ νὰ εὐχηθῶ καὶ στὸν π. Ιωάννη καὶ στοὺς ἀναγνῶστες μας, Καλή Ανάσταση!

ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ Ε. ΒΟΛΟΥΔΑΚΗΣ

Πρωτοπρεσβύτερος

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

«ΣΥ ΕΙ Ο ΕΡΧΟΜΕΝΟΣ Ἤ ΕΤΕΡΟΝ ΠΡΟΣΔΟΚΩΜΕΝ»

Μέ τό «ἀρνίον» ἤ μέ τό «θηρίον» Μέ τήν Ἀποκάλυψη τῆς Ἀληθείας ἤ τήν συγκάλυψή της;

ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ ΕΙΣ ΤΟ ΑΡΘΡΟΝ ΤΟΥ ΠΡΩΤ. π. ΒΑΣ. ΒΟΛΟΥΔΑΚΗ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΡΤΑΝ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΟΥ ΚΑΙ ΠΕΡΙ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ

ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ ΕΙΣ ΤΟ ΑΡΘΡΟΝ ΤΟΥ ΠΡΩΤ. π. ΒΑΣ. ΒΟΛΟΥΔΑΚΗ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΡΤΑΝ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΟΥ ΚΑΙ ΠΕΡΙ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ (2ον - Τελευταῖον)

ΑΙ ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΟΙ ΠΡΟΣΘΗΚΑΙ ΤΟΥ π. ΕΠΙΦΑΝΙΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ ΣΥΝΗΓΟΡΟΥΝ ΜΕ ΤΟΝ π. ΒΑΣΙΛΕΙΟΝ ΒΟΛΟΥΔΑΚΗΝ - ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ ΤΟΥ π. ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

ΑΙ ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΟΙ ΠΡΟΣΘΗΚΑΙ ΤΟΥ π. ΕΠΙΦΑΝΙΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ ΣΥΝΗΓΟΡΟΥΝ ΜΕ ΤΟΝ π. ΒΑΣΙΛΕΙΟΝ ΒΟΛΟΥΔΑΚΗΝ - ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ ΤΟΥ π. ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ (2o μέρος)

ΑΙ ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΟΙ ΠΡΟΣΘΗΚΑΙ ΤΟΥ π. ΕΠΙΦΑΝΙΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ ΣΥΝΗΓΟΡΟΥΝ ΜΕ ΤΟΝ π. ΒΑΣΙΛΕΙΟΝ ΒΟΛΟΥΔΑΚΗΝ - ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ ΤΟΥ π. ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ (3o μέρος)

ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΙΣ ΤΩΝ ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒΥΤΕΡΩΝ Ι. ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΥ ΚΑΙ Β. ΒΟΛΟΥΔΑΚΗ ΔΙΑ ΤΟ ΠΟΙΟΣ ΕΡΜΗΝΕΥΕΙ ΑΥΘΕΝΤΙΚΩΣ ΤΟΝ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΝ ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΝ ΕΠ. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΝ