Ποιος θα ανοικοδομήσει τον Ναό του Σολομώντος;

Στὶς ἡμέρες μας, ἐξ΄ἀφορμῆς τοῦ πολέμου στὸ Ἰσραήλ, διάφοροι ἀποφαίνονται σχετικὰ περὶ τοῦ Τεμένους τοῦ Ὀμὰρ καὶ τῆς ἀνοικοδομήσεως τοῦ Ναοῦ τοῦ Σολομῶντος. Λησμονοῦν βέβαια, ὅτι τὸν Ναὸ θὰ τὸν ἀναγείρει ο ἴδιος ὁ Ἀντίχριστος, καὶ ὄχι κάποιος ἄλλος. Δηλαδὴ καὶ αὐτὸ τὸ σημεῖο θὰ πραγματοποιηθεῖ ὄχι πρὸ τῆς ἐλεύσεώς του, ἀλλὰ ὅταν ἤδη θα ἔχει ἐμφανισθεί ο ἴδιος.
Ἐπὶ τοῦ  ̓Αντιχρίστου, διὰ τὴν μεγάλην ἀποστασίαν τῆς ἀνθρωπότητος καὶ τὴν ὡρίμανσιν τῶν Ἰουδαίων εἰς τὴν ἀπιστίαν, θὰ ἀνεχθῇ ὁ Θεὸς τὴν ἀνοικοδόμησιν τοῦ Ναοῦ. Ἡ ἀνέγερσις τοῦ Ναοῦ θὰ εἶναι σημεῖον ὄχι πίστεως, ἀλλὰ ἀπιστίας. Ὁ Ναὸς θὰ ἀνοικοδομηθῇ ὑπὸ τοῦ  ̓Αντιχρίστου[1] «ἐν τάχει»[2], μετὰ τὴν συντριβὴν τῶν τριῶν βασιλέων, καὶ θὰ ἀποδοθῇ εἰς τοὺς Ἰουδαίους[3], ὄχι ὅμως χάριν τῆς θρησκείας αὐτῶν, ἀλλ ̓ «ἵνα αὐτοὺς μειζόνως ἀπατήσῃ»[4]. Επειδὴ ὁ  ̓Αντίχριστος «ὡς Χριστὸς πρὸς Ἰουδαίους ἔρχεται καὶ ὑπὸ Ἰουδαίων προσκυνεῖσθαι βούλεται... περισπούδαστον ποιεῖται τὸν ναόν», δίδων οὕτως εἰς αὐτοὺς ὑποψίας, «ὅτι αὐτός ἐστιν ὁ ἐκ γένους Δαβίδ»[5], ὁ μέλλων νὰ ἀνοικοδομήσῃ τὸν παρὰ τοῦ Σολομῶντος κατασκευασθέντα Ναόν[6]. Βλέποντες λοιπὸν οἱ περὶ τὸν  ̓Ανομον Ἰουδαῖοι, ὅτι ὁ Ναός, τὸν ὁποῖον αὐτοὶ δὲν ἴσχυσαν νὰ ἐπανακτήσουν ἐπὶ αἰῶνας, ἐγείρεται ὑπὸ τοῦ  ̓Αντιχρίστου καὶ μάλιστα ταχέως, θὰ πιστεύσουν αὐτὸν βεβαιότερον ὡς τὸν ἀναμενόμενον παρ' αὐτῶν Χριστόν[7].
Τότε θὰ πραγματοποιηθῇ ἡ προφητεία τοῦ ἀποστόλου Παύλου, περὶ τῆς δυσσεβείας τοῦ ἀνόμου θεοῦ, ἡ λέγουσα: «... ὥστε αὐτὸν εἰς τὸν ναὸν τοῦ Θεοῦ ὡς Θεὸν καθίσαι, ἀποδεικνύντα ἑαυτόν, ὅτι ἐστὶ Θεός»[8]. Επί τῆς προρρήσεως ταύτης ὁμιλῶν ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός, διασαφεῖ: «Εἰς τὸν ναὸν δὲ τοῦ Θεοῦ, οὐ τὸν ἡμέτερον (ἡμῶν τῶν Χριστιανῶν), ἀλλὰ τὸν παλαιόν, τὸν Ἰουδαϊκόν»[9]. Καὶ ὁ ἅγιος Κύριλλος Ιεροσολύμων: «Ποῖον ἄρα ναόν; τὸν καταλελυμένον τῶν Ἰουδαίων φησίν»[10]. Οὕτω καὶ ὁ Χρυσόστομος[11]. Αρπάζων ὁ  ̓Αντίχριστος τὸν μὴ ἀνήκοντα εἰς αὐτὸν Ναὸν τοῦ Θεοῦ[12], θὰ ἐγκαταστήσῃ ἐν αὐτῷ τὸν θρόνον του καὶ θὰ καθήσῃ ἐπ ̓ αὐτοῦ, ὡς ὁ ἐπὶ πάντων Θεὸς[13] καὶ «τὸ βδέλυγμα τῆς ἐρημώσεως, τὸ ρηθὲν διὰ Δανιὴλ τοῦ προφήτου, ἑστὼς ἐν τόπῳ ἁγίῳ»[14]. Μετὰ τὴν ἐγκαθίδρυσίν του ἐν τῷ Ναῷ τοῦ Θεοῦ, ὁ  ̓Αντίχριστος, ἢ μᾶλλον ὁ ἐν αὐτῷ Διάβολος καὶ Σατανᾶς, ἐκ τοῦ τόπου τούτου θὰ ἀσκῇ τὴν τυραννικήν διοίκησίν του κατὰ πᾶσαν τὴν οἰκουμένην, ὡς ὁ βασιλεὺς[15] αὐτῆς, ὁ Χριστὸς καὶ ἐπὶ πάντων Θεός! Αὕτη ἡ δυσσεβὴς αὐτοθεοποίησις τοῦ  ̓Ανόμου.

 

---

[1] Γρηγορίου Θεολόγου, PG. 36, 668.

[2] Ιππολύτου, ΒΕΠΕΣ 6.285

[3] Ιππολύτου, ΒΕΠΕΣ 6.285

[4] Κυρίλλου Ἱεροσολύμων, ΒΕΠΕΣ, 39, 192.

[5] Κυρίλλου Ἱεροσολύμων, ΒΕΠΕΣ, 39, 192.

[6] Κυρίλλου Ἱεροσολύμων, ΒΕΠΕΣ, 39, 192

[7] Γρηγορίου Θεολόγου, PG. 36, 668.

[8]  Β' Θεσ. 6' 4.

[9] Ιωάννου Δαμασκηνού, PG. 94, 1216.

[10] Κυρίλλου Ἱεροσολύμων, ΒΕΠΕΣ, 39, 192.

[11]  Χρυσοστόμου, PG. 59, 236, 62, 482.

[12] Γρηγορίου Θεολόγου, PG. 36, 668.

[13] Χρυσοστόμου, PG. 59, 236.

[14]  Ματθ. κδ' 15 καὶ Γρηγορίου Θεολόγου, PG. 36, 668.

[15] Γρηγορίου Θεολόγου, PG. 36, 668.