Τρίτη 24 Οκτωβρίου 2023

Περὶ τῆς ἐξουσίας στὴν ἐκκλησία: Συνέντευξη μὲ τὸν π. Ἰωάννη Δρoγγίτη - Απομαγνητοφώνηση ομιλίας Β΄ Μέρος (2)


π. Πέτρος Heers - Νοείται ένας κληρικός να θεωρεί ότι δεν έχει ανάγκη να τρέξει στους εν ζωή αγίους; Δεν έχουμε δηλαδή ανάγκη τους ασκητές και τους Γεροντάδες. Γιατί μου φαίνεται ότι αρκετοί κληρικοί δεν νιώθουν, σαν να είναι κάτι για τους λίγους, είναι λίγο ακραία πράγματα. Η εξουσία βρίσκεται εδώ, στην Αρχιερωσύνη, εμείς έχουμε τον τελευταίο λόγο.

π. Ιωάννης Δρογγίτης - Ένας άνθρωπος που φρονεί έτσι και χειρότερα, λέει τέτοια πράγματα, είναι ήδη έξω από το φρόνημα της Εκκλησίας. Μα όλοι ενωμένοι είμαστε! Ο ένας ευεργετεί τον άλλον, δεν κάνει κανείς τον έξυπνο σε κανέναν. Ο Χριστός να άδεται, η αλήθεια να λαμπρύνεται, να φαίνεται η Εκκλησία, το μεγαλείο της, να σώζεται ο κόσμος μέσα στην αλήθεια, ειδάλλως δεν..... απλώς φαίνεται ότι είναι μία πονηρή εποχή, δεν ξέρουμε ποιος είναι τι στην Εκκλησία. Αυτά τα λέω, η αλήθεια είναι ότι δεν έχω προσωπική κακή πείρα ως πρόσωπο, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μετέχω στην πείρα της Εκκλησίας σε κάποιο βαθμό. Δεν χρειάζεται να έχω εγώ το πρόβλημα, το έχουν άλλοι και μάλιστα πολύ κοντινοί μου πολλές φορές, άνθρωποι που τους αγαπώ, που σχετίζομαι, που μαθαίνω, ή που συμβαίνει κάπου αλλού, η Εκκλησία είναι ένα. Μία είναι. Δεν έχει όρια τέτοια, έχει μόνο δογματικά όρια, δεν έχει εθνικά.

π. Πέτρος Heers - Αν ζούμε στο Σώμα του Χριστού και εμείς πάσχουμε, συμπάσχουμε.

π. Ιωάννης Δρογγίτης - Έτσι ακριβώς. Αλλά νομίζω ίσως ξέχασα κάτι που μου είπες;

π. Πέτρος Heers - Όχι, απλώς αυτό που παρατηρείται σήμερα είναι ότι θεωρούν ότι οι άγιοι.... εγώ τους λέω ότι δεν μπορείς να είσαι μαθητής του Χριστού, των Αποστόλων, των Αγίων Πατέρων στην πραγματικότητα, αν δεν εκτελείς.. στους σημερινούς αγίους, και στους προηγουμένους, και ακολουθείς αυτούς, και δια μέσω αυτής της διαδρομής να φτάσεις στην υπακοή, στους αγίους των παλαιών εποχών. Γιατί υπάρχει αυτό· να πάμε πίσω, να δούμε την αρχαία εκκλησία, τι έκανε στον 4ο αιώνα, αλλά και μέσα σε αυτό, να λέει εγώ μπορεί να πάρω τα συγγράμματα του Αγίου Μαξίμου και να είμαι μαθητής, και πάρα πολλοί διανοούμενοι και ψευτοδιανοούμενοι να λένε εγώ θα πάρω τα κείμενα των Πατέρων και είμαι αυθεντία μετά. Δεν είναι δυνατόν να είσαι Ορθόδοξος σήμερα, πραγματικά να ακολουθείς τους Αγίους Πατέρες, αν δεν ακολουθείς τους σημερινούς που ο Θεός έδωσε για μας. Όλους τους αγίους που έζησαν τα τελευταία εκατό χρόνια. Πρέπει να είμαστε στη συνέχεια αυτών των ανθρώπων και μετά θα είμαστε και μαθητές των άλλων. Δεν είναι έτσι;

π. Ιωάννης Δρογγίτης - Δεν μπορείς να είσαι στην Εκκλησία χωρίς αυτό το φρόνημα. Εμείς το διδαχθήκαμε ως Ρωμιοί, στην Βυζαντινή, ας το πούμε με αυτήν την λέξη. Αυτοκράτορες πηγαίνανε στους αγίους ασκητές, σε απλούς μοναχούς, υπάρχουν χιλιάδες παραδείγματα.

π. Πέτρος Heers - Ο Συμεών ο στυλίτης· ο αυτοκράτορας πήγε από κάτω και του ζήτησε την υποταγή, υποταγή όλων στον άγιο της εποχής. Δεν είναι έτσι;

π. Ιωάννης Δρογγίτης - Αυτή είναι η Ορθοδοξία. Και ο άγιος δεν ήταν ποτέ ''εξουσιαστής''. Κανένας άγιος δεν ήταν εξουσιαστής. Ακόμα και όταν οι άγιοι μπορεί να εκφράσουν μία αυστηρότητα, αυτή είναι μόνο θεραπευτική, και με πάρα πολύ πόνο. Πρώτα οι ίδιοι πονάνε που το κάνουνε, και οι ίδιοι πάσχουν κρυφά που το κάνανε. Και μετά όταν εμείς δεν τους βλέπουμε, χτυπιούνται γι΄ αυτό το αυστηρό που μας είπανε. ''Μήπως'', ''αν'', εκτός αν το ήξεραν από πριν, από την προσευχή τους, ότι έτσι πρέπει να κινηθούν, και ακόμα και όταν το ξέρει κάποιος, πάλι τον πονάει, και γι΄ αυτό λέμε ότι κάτι... κάτι καλά μάλλον είναι τα πράγματα εκεί πέρα, σε αυτήν την αυστηρότητα. 

π. Πέτρος Heers - Έτσι χαιρόμαστε την αυστηρότητα.

π. Ιωάννης Δρογγίτης - Καμία τέτοια λοιπόν αυστηρότητα δεν έχει εξουσία κοσμική.

 


(συνεχίζεται)




ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ










ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ π. ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ Ε. ΒΟΛΟΥΔΑΚΗ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΟ ΛΙΒΕΛΛΟ (B' MEΡΟΣ)

 4. Μὲ συκοφαντοῦν οἱ Ἁγιορεῖται ὅτι πρεσβεύω “τὴν ὅλως αὐθαίρετον ἐκδοχὴν τοῦ χαράγματος ὡς δῆθεν μόνον ἐσωτερικοῦ”, ἀδιαφοροῦντες παντελῶς γιὰ τὰ ὅσα γράφω ἐπʼ αὐτοῦ στὸ κεφάλαιο “Τί εἶναι τὸ χάραγμα τοῦ Ἀντιχρίστου;” τοῦ βιβλίου μου (σελ. 42–47), χωρὶς νὰ ἀπορρίπτω τὸ ἐξωτερικὸ χάραγμα.  

Ὡστόσο, αὐτὸ ποὺ τονίζω εἶναι ἡ οὐσία τοῦ χαράγματος καὶ αὐτὴ εἶναι ἡ μετατροπὴ τῆς ψυχῆς τοῦ ἀνθρώπου σὲ σατανόσχημη προσωπικότητα, διότι τὸ ὁποιοδήποτε ἐξωτερικὸ χάραγμα μπορεῖ κανεὶς νὰ τὸ ἀρνηθῆ, ἂν μετανοήση. Ἐπʼ αὐτοῦ ἔγραψα ἀρκετὰ στὸ ἄρθρο μου στὸν “Ο.Τ.” “Σὺ εἶ ὁ ἐρχόμενος ἢ ἕτερον προσδοκῶμεν;”, ἀλλὰ τὸ χαρακτήρισαν οἱ Ἁγιορεῖται “κακόδοξο” χωρὶς κἂν νὰ τὸ διαβάσουν! Θὰ τοὺς παραθέσω, λοιπόν, ἕνα ἀπόσπασμα ἀπὸ καλόδοξο κείμενο, τὸ ὁποῖο ἐγκρίνουν ἀπόλυτα: 

“Ἡ Ἐκκλησία μας δέχεται ὅτι ἡ Σφραγὶς τοῦ Χριστοῦ δὲν εἶναι κάποιο ἐξωτερικὸ σύμβολο, ποὺ μπορεῖ νὰ ἐπιβληθῆ στοὺς ἀνθρώπους μὲ βία καὶ τυραννία, ἀλλὰ ἡ Χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ποὺ μὲ τὰ Ἱερὰ Μυστήρια τοῦ Βαπτίσματος καὶ τοῦ Χρίσματος ἁγιάζει τὸν ἄνθρωπο καὶ τὸν κάνει “υἱὸ Θεοῦ”, καὶ γιʼ αὐτὸ τὰ Μυστήρια αὐτά, καὶ ἰδίως τὸ Χρίσμα, ὀνομάζονται “σφραγὶς τοῦ Χριστοῦ”. “Μία σφραγὶς ἀληθῶς, ἡ τοῦ Πνεύματος ἔλλαμψις”, λέγει ἐπιγραμματικὰ ὁ Ἅγιος Συμεὼν ὁ Νέος Θεολόγος. Καὶ τὴν σφραγίδα τοῦ Χριστοῦ τὴν ἔχει καὶ τὴν διατηρεῖ, ὅποιος ὁμολογεῖ ὅτι ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς εἶναι ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, πού ἦλθε στὸν κόσμο ἐν σαρκὶ καὶ ἔγινε ἄνθρωπος γιὰ τὴ σωτηρία μας. Καὶ οὐδενὸς εἴδους σφράγισμα, ποὺ ἐπιβάλλεται μὲ βία καὶ τυραννικά, δὲν εἶναι ἱκανὸ νὰ καταστήση ἀνενεργὸ τὴν σφραγίδα τοῦ Χριστοῦ. Κατὰ τὸν ἴδιο τρόπο ἡ σφραγίδα τοῦ Ἀντιχρίστου, γιὰ τὴν ὁποία ὁμιλεῖ ἡ Ἀποκάλυψη, δὲν εἶναι ἕνα ἐξωτερικὸ σύμβολο, ποὺ μπορεῖ νὰ ἐπιβληθῆ μὲ βία, παρὰ τὴν θέληση καὶ τὴν ἀντίδραση τοῦ ἀτόμου, ἀλλὰ ἡ ἑκούσια ἀποκοπή του ἀπʼ τὴ ζωὴ τῆς Χάριτος τοῦ Ἁγίου Πνεύματος μὲ τὴν ἑκούσια ἄρνηση τῆς πίστεως ὅτι ὁ Ἰησοῦς εἶναι ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ καὶ Σωτὴρ τοῦ κόσμου”. 

Πρόκειται γιὰ τὴν ἐγκύκλιο τῆς Ἱ. Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας μας τοῦ 1997 περὶ τῆς ὁποίας οἱ Ἁγιορεῖτες ἐπικριτές μου γράφουν, ἀποσιωποῦντες, βεβαίως, τὰ ἀνωτέρω: “Θὰ πρέπη νὰ ἐπισημανθῆ ὅτι τὰ ἀνωτέρω δὲν ἀποτελοῦν ἁπλῶς μίαν Συνοδικὴν ἀπόφασιν ἀλλὰ τὴν καθολικὴν πίστιν καὶ συνείδησιν τοῦ πληρώματος –ἐκτὸς φαιδροτάτων ἐξαιρέσεων– τῆς τοπικῆς μας (καὶ ὄχι μόνον) Ἐκκλησίας”! 

Τώρα ποὺ κατεδείχθη, λοιπόν ὅτι τὸ Συνοδικὸ κείμενο, ὄχι μόνο δὲν ἀντιτίθεται στὰ ὅσα περὶ χαράγματος ἔγραψα, ἀλλὰ καὶ τὰ ἐπιβεβαιώνει, πρέπει, νομίζω, νὰ ἀναζητήσουν οἱ ἐπικριτές μου κάπου ἀλλοῦ καὶ ὄχι σὲ μένα, τὶς “φαιδρότατες ἐξαιρέσεις”! 

5. Οἱ Ἁγιορεῖτες ἐπικριτές μου ἐπιπροσθέτως μὲ συκοφαντοῦν γιὰ “τὴν σοφιστικὴν ἑρμηνείαν τῶν περὶ εἰδωλοθύτων λόγων τοῦ Ἀποστόλου Παύλου ἐν καταφανῇ ἀντιθέσει πρὸς τὴν ἑρμηνείαν τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, τὰ ἀποφασισθέντα ὑπὸ τῆς Ἀποστολικῆς Συνόδου…”. Ποιὰ εἶναι, ἆραγε, ἡ μὴ σοφιστικὴ καὶ ποιὰ ἡ ὀρθὴ ἑρμηνεία τοῦ Ἁγίου Χρυσοστόμου; Γιατί δὲν μᾶς τὴ γράφουν αὐτοὶ ποὺ τὴν ξέρουν; Ἂν εἶχαν διαβάσει τὴν ἑνότητα τοῦ βιβλίου μου “Τὰ εἰδωλόθυτα καὶ οἱ “μαγεμένες” ταυτότητες” (σελ.77 καὶ ἑξ.) καὶ δὲν γνώριζαν τὶς ἀπόψεις μου ἀπὸ τὴ μυθιστορηματικὴ κριτικὴ τοῦ π. Ἰω. Φωτοπούλου (“Μὲ τὸ ἀρνίον ἢ μὲ τὸ θηρίον”), τότε δὲν θὰ ἐξετίθεντο μὲ αὐτά, ποὺ γράφουν. 

Ἀλήθεια, δὲν εἶναι στοιχειώδης χριστιανικὴ προϋπόθεση, ὅταν κατηγορῆς κάποιον μὲ τόσο βαρεῖς χαρακτηρισμοὺς –καὶ μάλιστα κληρικὸ– νὰ ἀποδεικνύης μὲ ἐπιχειρήματα καὶ μὲ στοιχεῖα τοὺς χαρακτηρισμούς σου, ἀλλιῶς ἀποδεικνύεσαι ἐσὺ κοινὸς συκοφάντης; 

6. Ποιὰ “ἀσύστολα ψεύδη ἔγραψα γιὰ τὸν π. Παΐσιο”; Ἆραγε, τὶς παραπομπὲς σὲ Πατερικὰ κείμενα στὴν περὶ Ἀντιχρίστου Ἐπιστολή του τὶς εὑρῆκε ὁ ἴδιος; Ἦταν ἐρευνητὴς θεολόγος ὁ ὄντως ἅγιος αὐτὸς ἄνθρωπος; Γιατί προσπαθεῖτε νὰ μὲ σπιλώσετε ὅτι τάχα ἀσεβῶ καὶ συκοφαντῶ τὸν π. Παΐσιον; Ἔγραψα καὶ ξαναέγραψα ὅτι προσκυνῶ καὶ τὸν τόπον, ποὺ ἐπάτησε. Τὸν θεωρῶ ἅγιον καὶ πρὸ τῆς ἐπισήμου διακηρύξεως τῆς ἁγιότητός του. Εἶναι ἔγκλημα καθοσιώσεως ὅτι δὲν δέχομαι τὸ θεολογικὸ ἀλάθητό του, γιατί προσκρούει ἡ ἐπιστολή του στὴν Θεολογία τῆς Ἐκκλησίας μας; Μήπως ὁ κάθε Ἅγιος ἔχει τὸ χάρισμα τῆς αὐθεντίας; Μόνον οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι τὸ εἶχαν. Τὸ Χάρισμα αὐτό, μετὰ τοὺς Ἁγίους Ἀποστόλους, τὸ κατέχει ἡ Ἐκκλησία. 

Ἐξ ἄλλου, δὲν εἶδα παρόμοια εὐαισθησία ἐκ μέρους σας, ὅταν ὁ κ. Γιανναρᾶς βλασφημοῦσε τὸν Ἅγ. Νικόδημον καὶ “τίναζε στὸν ἀέρα” τὴ θεολογία του ὡς αἱρετική! Τὴ θεολογία ἑνὸς Ἁγίου, ποὺ ἀνεγνωρίσθη ἡ ἁγιότητά του μόνον ἀπὸ τὰ συγγράμματά του! Τότε σύμπασα ἡ Ἱ. Κοινότης ἀνεγνώρισε τὴ θεολογική μου ἀναίρεση καὶ συμμερίσθηκε ἀπολύτως τὴν ἀντίθεσή μου στὶς προσβολὲς πρὸς τὸ πρόσωπο τοῦ Ἁγίου. Ἐσεῖς, σεβαστοὶ πατέρες, σπεύσατε νὰ δηλώσετε τὴν ἴδια “ἱερὴ” ἀγανάκτηση πρὸς τὸν συκοφαντοῦντα τὸν Ἅγιο Νικόδημο, μ᾽ αὐτὴ ποὺ ἐξαπολύετε ἐναντίον μου, ἐπειδὴ ἔχω διαφορετικὴ ἄποψη ἀπὸ αὐτήν, ποὺ ἐκφράζει μία καὶ μόνη ἐπιστολὴ τοῦ π. Παϊσίου; 

7. Ποῦ διαβάσατε τὴν “ἀνήκουστον πρότασίν” μου “ὅπως ἐν ἐνδείᾳ ὕδατος χρησιμοποιηθοῦν τὰ οὖρα ὡς ὕδωρ πρὸς ἐπιτέλεσιν Ἁγιασμοῦ”; Ἔτσι ἔγραψα, ὅπως ἀφήνετε ἐσεῖς νὰ ἐννοηθῆ; Δημοσιεύσατε, λοιπόν, ἂν σᾶς συμφέρη, ὅσα γράφω ἐπʼ αὐτοῦ, ἀπὸ τὴ σελ. 120– 125 τοῦ βιβλίου μου καὶ ἀφήσατέ με στὴν κρίση τῶν ἀναγνωστῶν. 

8. Τέλος, δὲν μπορέσατε νὰ κρύψετε τὶς προθέσεις τῆς Ἐπιστολῆς σας. Μὲ συκοφαντεῖτε χωρὶς φόβο ὅτι ἔγραψα περὶ κυβερνώντων καὶ πολιτικῆς ὡς προπαγάνδα ὑπὲρ τοῦ υἱοῦ μου. Γράφετε, μάλιστα ὅτι αὐτὴ εἶναι ἡ γνώμη πολλῶν. Πολλῶν ποιᾶς λογῆς; Ἀπὸ ποῦ κατευθυνομένων; Ἐὰν ἐκάνατε τὸν κόπο νὰ ἀσχοληθῆτε μὲ τὸ θέμα στὴν πηγή του καὶ ὄχι λαμβάνοντες πληροφορίες ἀπὸ τοὺς μυθιστορηματικοὺς ἐπικριτές μου, θὰ γνωρίζατε ὅτι ἡ Παράταξη “ΚΟΙΝΩΝΙΑ” ἱδρύθηκε, γιὰ νὰ ὑλοποιηθοῦν τὰ ὅσα εἶχαν προγραφῆ καὶ ὅσα εἶχαν ἐπισημανθῆ σὲ δύο εἰδικὰ Συνέδρια, στὰ ὁποῖα παρέστη καὶ ὁ π. Μᾶρκος, ὁ κύριος ἐμψυχωτής μας στὴν ὑλοποίηση τοῦ ποιμαντικοῦ ἔργου, ποὺ λέγεται Πολιτικὴ γιὰ τὸ χριστιανό.  

Ἐσεῖς οἱ Ἁγιορεῖτες ἔπρεπε νὰ πρωτοστατεῖτε στὴ δημιουργία μιᾶς Παρατάξεως, ποὺ θὰ ἐκφράζη τοὺς ἐκκλησιαζομένους καὶ ὄχι τοὺς ἀμοραλιστὲς Χριστιανούς, ἀντὶ νὰ κυνηγᾶτε ταυτότητες καὶ τσιπάκια! Οἱ προκάτοχοί σας ἔκαναν μπαρουταποθῆκες τὰ Μοναστήρια καὶ σεῖς πολεμᾶτε τοὺς πιστούς, ποὺ θέλουν νὰ διακονήσουν μὲ συνείδηση τὴν Πατρίδα μας; 

Μιὰ Παράταξη συνειδητῶν Χριστιανῶν δὲν πρόκειται νὰ ἐκδίδη ταυτότητες, ποὺ θὰ διχάζουν τοὺς πιστούς, οὔτε θὰ προκαλῆ τὶς συνειδήσεις τῶν πιστῶν, ὅπως συκοφαντεῖτε, γιὰ νὰ “ἐκδικηθῆτε” τὴν ἔλλειψη ἐπιχειρημάτων γιὰ τὸ θέμα, ποὺ συζητοῦμε. 

Ἡ Παράταξη “ΚΟΙΝΩΝΙΑ” ταυτίζει τὸ Πιστεύω της μὲ τὴν Πίστη τῆς Ἐκκλησίας καὶ προϋποθέτει, γιὰ νὰ γίνης μέλος της, τὴν ἀποκήρυξη τῆς Μασωνίας καὶ κάθε μορφῆς ἀποκρυφισμοῦ. Γνωρίζετε ἐσεῖς ἄλλη Παράταξη μὲ αὐτὲς τὶς προδιαγραφές; Γνωρίζετε ὅτι γιὰ νὰ μὴ ἀποκηρύξουν τὴ μασωνία, ἀπομακρύνθηκαν ἀπὸ τὴν Παράταξη δικαστικοὶ ἀλλὰ ἀκόμη καὶ μέλη ἐκκλησιαστικῶν Ὀργανώσεων; 

Ἡ “ΚΟΙΝΩΝΙΑ” δὲν ἱδρύθηκε γιὰ τὸ γιό μου, οὔτε τὴν ἵδρυσε ὁ γιός μου. Ὁ γιός μου ἐπιστρατεύθηκε γιὰ τὸ ἔργο αὐτό, ὅπως ἐπιστρατεύθηκαν καὶ ὅσοι ἀπαρτίζουν τὴν Παράταξη αὐτή. Μπορεῖτε δὲ νὰ κοιμᾶσθε ἥσυχοι τώρα πιά, γιατί ὁ γιός μου ἀπὸ τὸν Φεβρουάριο τοῦ 2011 παραιτήθηκε ὁριστικὰ καὶ ἀμετάκλητα, ἀφοῦ ὑπῆρξαν ἄνθρωποι τοῦ ἐπιπέδου τῶν πληροφοριοδοτῶν σας, κακοήθεις καὶ κάθε ἄλλο παρὰ μαθηταὶ τοῦ Ἁγίου Γέροντος Παϊσίου, ὁ ὁποῖος πάντοτε ἐπέμενε νὰ ἔχουμε “καλὸ λογισμὸ” καὶ πρὸ παντός, ὄχι βλακώδεις λογισμούς! Γιατί, πράγματι, δὲν ὑπάρχει βλακωδέστερος λογισμός, ἀπὸ τὸ νὰ θεωρήσης ὅτι κάποιος, γιὰ νὰ ἀγοράση φόρεμα στὴ γυναῖκα του, ἵδρυσε ἐργοστάσιο ὑφασμάτων! Κά ποιος γιὰ νὰ προωθήση τὸ γιό του, ἵδρυσε ὁλόκληρη Παράταξη! 

Ἐπιτέλους, δὲν σᾶς ἀναχαιτίζει τίποτε; Ἡ ἐμπάθειά σας δὲν λαμβάνει ὑπʼ ὄψη της οὔτε τὸ ἦθος, οὔτε τὴν προϊστορία, οὔτε τὰ πεπραγμένα κάποιου, ποὺ διαφωνεῖτε μαζί του; Κατηγορεῖτε γιὰ ποταπὴ σκοπιμότητα ἕναν κληρικό, ποὺ συμπορεύθηκε ἀγωνιστικὰ μὲ τὸν π. Μᾶρκο ἐπὶ σαράντα χρόνια, ὅτι ὑποκρίνεται γράφων ἐναντίον τῶν κρατούντων, γιὰ νὰ κάνη προπαγάνδα ὑπὲρ τοῦ γιοῦ του!  

Σᾶς εὐχαριστῶ πολύ. Ἦταν ἡ “εὐλογία”, ποὺ μπορούσατε νὰ μοῦ προσφέρετε ἀπὸ τὸ περιβόλι τῆς Παναγίας μας. 



ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ Ε. ΒΟΛΟΥΔΑΚΗΣ

Πρωτοπρεσβύτερος 

8.5.2011».






ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
















Περὶ τῆς ἐξουσίας στὴν ἐκκλησία: Συνέντευξη μὲ τὸν π. Ἰωάννη Δρoγγίτη - Απομαγνητοφώνηση ομιλίας Β΄ Μέρος (1)

 π. Πέτρος Heers - Πάτερ είχαμε πει για τον λαϊκό, νομίζω το καλύψαμε αυτό, λίγο πολύ, η μεθοδολογία είναι πολύ σημαντική, πως θα το κάνει, εάν φτάσουμε στο απροχώρητο, πρέπει να υποχωρεί και να φύγει ας πούμε αν δεν γίνεται αλλιώς. Αλλά όχι βέβαια από την Εκκλησία, αλλά από την περιοχή, από τον ίδιο τον κληρικό που δεν ορθοτομεί και θα πρέπει να βρει άλλον που ορθοτομεί στην Εκκλησία. Αλλά για τον κληρικό υπάρχει διόρθωση και πως διορθώνεται, πως θα αλλάξει αυτήν την αρρωστημένη κοσμική εξουσία. Πως θα διορθωθεί αν έχει ''πλύνει'' το ποτήρι της εξουσίας και του αρέσει πολύ.

π. Ιωάννης Δρογγίτης - Να σου πω. Αυτό, κατ΄ αρχάς πρέπει να.., αυτή είναι η ευεργεσία που θα κάνει το Σώμα της Εκκλησίας για τον κληρικό όταν θα του υποδείξει ότι έχει ξεφύγει. Τον ευεργετεί, δεν τον στήνει στον τοίχο να τον εκτελέσει. Δεν είναι φρόνημα αυτό, έτσι; Τον ευεργετεί, και αυτό πρέπει να το πούμε, έτσι θεραπεύεται η Εκκλησία, μέσω αυτού του ελέγχου, ας το πούμε έτσι. Και βέβαια αν δεν μπορεί να δεχτεί τους ελέγχους και είναι ακόμα, ας πούμε, έχει αυτόν τον εγωισμό κανείς, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι θα λειτουργήσουν οι πνευματικοί νόμοι, γι΄ αυτό και δεν βιάζεται ποτέ η Εκκλησία, και ούτε το Σώμα βιάζεται ποτέ έτσι; Υπάρχουν οι πνευματικοί νόμοι. Είναι ζωντανοί οι πνευματικοί νόμοι. Ο υψών εαυτώ ταπεινωθήσεται και είναι ραγδαία η πτώση ολωνών μας όταν έχουμε τέτοιες επάρσεις, και αν δεν είναι άμεσες, έρχονται τον χρόνο που πρέπει. Ελπίζουμε λοιπόν στην συντριβή όλων μας. Πρέπει να συντριβεί κανείς. Και νομίζω όπως διορθώνεται ένας λαϊκός στην Εκκλησία διορθώνεται και ένας κληρικός όλων των βαθμών και η διόρθωση προϋποθέτει μία συντριβή. Μία πτώση, εννοώ, εσωτερική ελπίζουμε, αλλοίμονο, καμία φορά δεν ξέρεις μπορεί να είναι και άλλη.., αλλά αυτό να οδηγήσει μία συντριβή, πρέπει να οδηγήσει, και αν δεν μπορεί, δηλαδή αν δεν έχει αυτός Γέροντα, αν πραγματικά δηλαδή έτσι, πρέπει να ενδιαφέρεται για εκείνον, να εργάζεται την εσωτερική του συντριβή, να τον ευεργετεί δηλαδή. Αν δεν έχει είναι σε δυσχερή θέση, πρέπει να ψάξει να βρει όμως και πρέπει να βρει έναν άνθρωπο που θα τον ''καλοπιάσει'', ας το πούμε έτσι, που θα τον βοηθήσει να βρει την συντριβή του, και να βρει τους λόγους που κρύβονται, τους αυθεντικούς, μέσα ακριβὠς εκεί στα ''χαλάσματα'', εκεί θα ξεπηδήσει μετά το πράγμα. Εξαρτάται πόσο σκληροί είμαστε, θα είναι και η συντριβή που θα έχουμε. Όσο περήφανοι είμασταν, τέτοια θα είναι και η ποιότητα της συντριβής μας, να το πούμε έτσι από την αντίθετη πλευρά.

π. Πέτρος Heers - Η δοσολογία θα είναι πιο υψηλή, τα φάρμακα που θα πρέπει να παίρνει κανείς.

π. Ιωάννης Δρογγίτης - Την δοσολογία την βάζει ο Θεός. Είναι ευλογία δηλαδή, πρέπει να πονέσουμε, όλοι έτσι διορθωνόμαστε. Όταν δεν μας διορθώνει ο Θεός, όταν δεν ακούμε τους Λόγους που υπάρχουνε στην Εκκλησία, όταν κάνουμε ότι δεν ακούμε τους βίους των Αγίων, τα Συναξάρια, τους Ομολογητές, τους Μάρτυρες, όλων των ειδών και των βαθμίδων της Ιερωσύνης, όταν δεχόμαστε να συνθηκολογήσουμε με τον κόσμο, με το φρόνημά του, με τους ισχυρούς της γης, με ότι φαίνεται δυνατό κατά κόσμον, αλλά δεν είναι, γιατί ο Κύριος το είπε: «οι δοκούντες», αυτοί νομίζουν ότι είναι εξουσιαστές, είναι αυτοί που έχουν αποκόψει την εξουσία τους από τον Θεό, οι «δοκούντες άρχειν των εθνών», και νομίζουν κάτι τέτοιο, αλλά εμείς είμαστε με αυτούς που νομίζουνε, δεν είμαστε με αυτόν που έχει όντως την εξουσία, ας πούμε, να το πω έτσι. Πρέπει λοιπόν όταν είναι έτσι τα πράγματα, χρειάζεται μεγάλη συντριβή, και ελπίζουμε σε αυτήν.



 (συνεχίζεται)




ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ