Πέμπτη 28 Σεπτεμβρίου 2023

π. Δανιήλ Σισόγιεφ - ''Ουρανοπολίτης'' (24ο)


7. Κλάιβ Στέιπλς Λιούις

Ας κάνουμε μία παράθεση από τον ίδιο τον Λιούις:

«Σε ό,τι και να αποφασίσει, το έργο σας ας παραμένει αμετάβλητο. Ας θεωρήσει τον πατριωτισμό ή τον πασιφισμό ως μέρος της θρησκείας του, και υπό την επήρεια του πνεύματος του κομματισμού ας το νομίζει ως το πιο σημαντικό μέρος της.

Στη συνέχεια, ήρεμα και σταδιακά, οδηγήστε τον στο σημείο όπου η θρησκεία θα γίνει απλά μέρος αυτής της ''υπόθεσης'', και θα εκτιμά κυρίως τον χριστιανισμό για τα λαμπρά επιχειρήματα που μπορούν να αντληθούν από το λεξιλόγιό του για να δικαιολογήσουν τις στρατιωτικές επιχειρήσεις ή τον πασιφισμό. Αν έχετε κάνει την ειρήνη στόχο και την πίστη μέσο, τότε ο άνθρωπος είναι ήδη στα χέρια σου, και είναι πλήρως αδιάφορο το τι ακολουθεί. Εάν οι διαδηλώσεις, τα φυλλάδια, οι πολιτικές εκστρατείες, οι κινητοποιήσεις και οι δραστηριότητες σημαίνουν περισσότερα για αυτόν από την προσευχή, τα μυστήρια και την ελεημοσύνη, τότε αυτός είναι δικός μας. Και όσο πιο ''θρήσκος'' (με αυτή την έννοια) είναι, τόσο πιο σφιχτά τον κρατάμε. Θα μπορούσα να σας δείξω ένα ολόκληρο κλουβί τέτοιων ανθρώπων που έχουμε κάτω. Μια εστία διασκέδασης!» (Screwtape letters, 7).

Αυτή η παρατήρηση είναι ακριβής, και αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα που έζησε η εκκλησία κατά τη δεκαετία του 1990 και 2000. Μήπως δεν είναι αλήθεια ότι τα κηρύγματα αυτής της περιόδου προκάλεσαν μια έντονη - υπερβολική αίσθηση πατριωτισμού αντί να ενισχύσουν την εκκλησιαστική πίστη;



at

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου