π. Δανιήλ Σισόγιεφ - ''Ουρανοπολίτης'' (17ο)

Το αίσθημα ότι είμαστε ξένοι και πάροικοι στη γη (Εβρ. 11:13), είναι κοινό σε όλους τους ειλικρινείς φοβούμενους τον Θεό ανθρώπους. Στον προφήτη, αυτό το αίσθημα ήταν ακόμα μεγαλύτερο, επειδή δεν έβλεπε καμία συμφωνία, καμία διάθεση της καρδίας του με τον κόσμο γύρω του. Σε αυτόν δρούσε ένας διαφορετικός πνευματικός τρόπος ζωής, που δεν πηγάζει από τον κόσμο αυτόν. Γι' αυτό ακριβώς, απομονωμένος από όλους, προσκολλιόταν σε όσα προέρχονταν από την ίδια την αυτή ουράνια πηγή, απ' όπου πηγάζει και η δύναμη της ζωής που τον εμπνέει και τον κάνει να απολαμβάνει τις δωρεές, που πηγάζουν από τον Θεό. Με αυτόν τον τρόπο (της ψαλμωδίας) παρηγορούταν και απωθούσε το κακό πνεύμα από πάνω του, το οποίο προερχόταν από τον αμαρτωλό κόσμο. Και στην Εκκλησία του Θεού, αυτός είναι ο λόγος που οι άγιοι απόστολοι εισήγαγαν την ψαλμωδία, για να παρηγορούν τις ψυχές των ευλαβών πιστών που συναθροίζονται, να τους προσφέρουν παρηγοριά στις διάφορες λύπες και ταυτόχρονα να απωθήσουν το πνεύμα του κόσμου, που δεν μπορεί να μην έχει βλαβερή επίδραση σε όσους ζουν στο περιβάλλον του.

Και έξω από τον ναό, δεν υπάρχει κάτι πιο αποτελεσματικό για να απομακρύνει το πνεύμα του κόσμου όσο οι πνευματικοί ψαλμοί. Όταν οι πειρασμοί εντείνονται, αρχίστε τους ψαλμούς και αυτοί θα υποχωρήσουν. Για αυτό, θα πρέπει να τους έχετε μάθει απ' έξω. Ο Άγιος Ιλαρίων γράφει: «Ο προφήτης μας διδάσκει με το παράδειγμά του να τους φυλάμε πάντα στην καρδιά μας, ώστε να τους επαναλαμβάνουμε με τα χείλη μας, σαν να τελούμε λειτουργία». «Οι υπερήφανοι», λέει ο Άγιος Αμβρόσιος, «δεν τον απέστρεψαν από το νόμο· βρίσκει παρηγοριά στα κρίματα του Θεού. Και η θλίψη των αμαρτωλών δεν τον καταβάλει· εναντίον της οπλίστηκε ψάλλοντας για την δικαιοσύνη του Θεού».

Για να διωχθεί η λήθη από τον άγιο ναό, ο σοφός Σολομώντας επέτρεψε στους τραγουδιστές να τραγουδούν και αυτοί ανακοίνωναν τα θαυμαστά έργα του Θεού. Σε μια συνάθροιση προσευχομένων προς τον Θεό, πρέπει πάντα να υπάρχουν άνθρωποι που ψέλνουν, ώστε με τη ψαλμωδία τους να απωθείται το πνεύμα του ακάθαρτου, όπως με τον ψαλμό του αγίου Δαβίδ απωθήθηκε το πνεύμα που βασάνιζε τον Σαούλ. Συνέβαινε, ότι ακόμα και οι προφήτες, προτού προφητεύσουν, συνέτασσαν τους έμπειρους ψάλτες να τραγουδήσουν, προκειμένου να προδιαθέσουν με γλυκό ήχο την κατάληψη της χάριτος του Πνεύματος. Η γλυκειά ψαλμωδία δεν είναι αυτή που αρέσει στην ακοή, αλλά αυτή που ανυψώνει το πνεύμα και την καρδιά· και στην Καινή Διαθήκη αποκαλείται τραγούδι: «ηὐλήσαμεν ὑμῖν, καὶ οὐκ ὠρχήσασθε» (Λουκ. 7:32).

(συνεχίζεται)

ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ

π. Δανιήλ Σισόγιεφ - ''Ουρανοπολίτης''

π. Δανιήλ Σισόγιεφ - ''Ουρανοπολίτης'' (2)

π. Δανιήλ Σισόγιεφ - ''Ουρανοπολίτης'' (3)

π. Δανιήλ Σισόγιεφ - ''Ουρανοπολίτης'' (4)

π. Δανιήλ Σισόγιεφ - ''Ουρανοπολίτης'' (5)

π. Δανιήλ Σισόγιεφ - ''Ουρανοπολίτης'' (6)

π. Δανιήλ Σισόγιεφ - ''Ουρανοπολίτης'' (7)

π. Δανιήλ Σισόγιεφ - ''Ουρανοπολίτης'' (8ο)

π. Δανιήλ Σισόγιεφ - ''Ουρανοπολίτης'' (9ο)

π. Δανιήλ Σισόγιεφ - ''Ουρανοπολίτης'' (10ο)