Στο μεσοδιάστημα του Ιουνίου, ο Στεφάν μεταφέρθηκε από τη φυλακή της ΓΠΣ σε κοινό κελί της φυλακής Butyrka. Στις 25 Ιουνίου, απέστειλε μια δήλωση στον ανακριτή της ΓΠΣ:

«Κυβερνήτες της Ρωσικής γης, σας ζητώ να δώσετε την προσοχή στον λαό σας, πώς στενάζει ο εαυτός τους. Κάθε άνθρωπος πρέπει να σκεφτεί, δεν είναι φόβος αυτός που ελέγχει τον άνθρωπο; Και ο φόβος αυτός είναι φόβος της αδικίας. Μήπως το ψεύδος είναι πιο ισχυρό από την αλήθεια; Σε καμία περίπτωση, επειδή το ψεύδος κυριαρχεί πάνω στον άνθρωπο όσο υπάρχει σε αυτήν τη γη, αλλά όταν ο άνθρωπος πεθαίνει - τότε και το ψεύδος πεθαίνει. Ας είμαστε με την αλήθεια, διότι μεγάλη είναι η δύναμη της αλήθειας. Εάν κάποιος ζει με την αλήθεια, τότε ανεξάρτητα από το αν διώκεται, καταπιέζεται, κατατροπώνεται, υποβάλλεται σε βία, αντιμετωπίζει ασθένειες... και τελικά αν θανατωθεί, θα παρατηρήσετε πώς αντιμετωπίζει όλα αυτά με χαρά! Γιατί; Διότι η αλήθεια, με την οποία έζησε, δεν πεθαίνει. Η αλήθεια νικά και τον θάνατο, επειδή έχει την Βασιλεία και τη δύναμη εις τους αιώνες των αιώνων. Αμήν. Ο χρόνος είναι κοντά για την υλοποίηση της αλήθειας, και δεν θα περάσει απαρατήρητη, επειδή έρχεται η ώρα του θερισμού, που προανέφερε ο Ιησούς Χριστός... Και γι' αυτό σας παρακαλώ, κυβερνήτες της Ρωσικής γης, να σταματήσετε να καταπατάτε τη γη... Στραφείτε προς τον Χριστό και ανακαλύψτε τη ζωή μέσα σε Αυτόν... Επίσης, σας παρακαλώ, αν είναι δυνατόν, να με μεταφέρετε μόνο μου και να μου επιτραπεί να έχω λίγα χαρτιά και μελάνι...»

Μετά από ένα μήνα, ο αρμόδιος της 6ης ενότητας του μυστικού τμήματος της ΓΠΣ Καζάνσκι, στον οποίον έφτασε η δήλωση, διέταξε να εκπληρωθεί το αίτημα του Στεφάν - να μεταφερθεί από το κοινό κελί σε μοναχικό κελί και να του παρασχεθούν μελάνια και χαρτιά. Λαμβάνοντας το χαρτί και την ελευθερία να γράφει ελεύθερα, ο Στεφάν περιέγραψε συνοπτικά τη βιογραφία του, και στη συνέχεια έγραψε: «Ήρθα να ανακοινώσω στους ηγέτες ότι ο Κύριος έρχεται με τους αγγέλους του για να κρίνει τη γη, και αν οι λαοί δεν μετανοήσουν για τις ανομίες τους, ο Κύριος θα τους τιμωρήσει βαρύτατα. Και εγώ αμαρτωλός είμαι, αγαπώ την οικογένειά μου, αλλά ως ζηλωτής του Θεού, αγαπώ περισσότερο τον Θεό, και έχοντας λάβει πνεύμα κηρύγματος, δεν μπορούσα πλέον να παραμείνω στο σπίτι, και στις 10 Απριλίου το βράδυ, σηκώθηκα από το κρεβάτι μου και έφυγα, εμπιστευόμενος το θέλημα του Θεού. Ήρθα στη Μόσχα στις 24 ή 25 Μαΐου και προσευχόμουν στον Θεό να μου δείξει πώς και τι να κάνω, πώς να προσεγγίσω τους ηγέτες, και πως να εκφράσω τον λόγο του Θεού. Δεν υπάρχει προσωπική φιλοδοξία για τον ερχομό μου στη Μόσχα, παρά μόνο για να αποκαλύψω τον λόγο του Κυρίου στους ηγέτες... Και μέχρι να τα πω όλα, δεν σας έδωσα τη διεύθυνσή μου, αλλά όταν τελείωσα, τότε αποκάλυψα τη διεύθυνσή μου. Τώρα δεν ξέρω εάν είμαι ένοχος ενώπιον κανενός, αν δικαιολογείται η τιμωρία μου για τον λόγο του Θεού, αλλά εκπλήρωσα το χριστιανικό μου καθήκον, γιατί ο ζήλος για τον Θεό με έκανε να αφήσω πίσω μου τον πατέρα, τη μητέρα, τη σύζυγο και την κόρη μου. Σκεφτείτε τα λόγια μου και κρίνετε μόνοι σας».



0 comments:

Δημοσίευση σχολίου

 
Top