Τρίτη 4 Ιουνίου 2024

π. Δανιήλ Σισόγιεφ - ''Ουρανοπολίτης'' (33ο)


7. Ποιος και πότε δημιούργησε το κράτος;

Κύριο πρόβλημα των σύγχρονων ορθόδοξων δημοσιογράφων είναι ότι βασίζουν όλα τα συμπεράσματά τους, όχι στη Βίβλο και στη διδασκαλία των Πατέρων της Εκκλησίας, αλλά στις προκαταλήψεις τους (δηλαδή σε ιδέες που δανείζονται από τον κόσμο τούτο και δεν ερμηνεύονται  με το φως του Λόγου του Θεού). Αυτό ισχύει και για το θέμα της φύσης του κράτους· στηρίζουν τα συμπεράσματά τους στον Μαρξ, αντί στον Μωυσή και τον Απόστολο Παύλο. Ας εξετάσουμε λοιπόν μεθοδικά αυτό το ζήτημα.
Υπήρχε κράτος στον παράδεισο; Όχι. Δεν έχουμε ούτε μαρτυρίες ούτε λόγο να δεχτούμε μια τέτοια πιθανότητα. Ούτε δικαστήριο, ούτε στρατός, ούτε αστυνομία, ούτε θανατική ποινή, ούτε φόροι δεν θα μπορούσαν να υπάρχουν σε έναν αγνό και αθάνατο κόσμο.
Υπήρχε κράτος πριν από τον Κατακλυσμό; Η πιθανότητα εμφάνισής του μετά την πτώση ήταν υπαρκτή, αλλά πάλι δεν υπάρχουν μαρτυρίες που να υποδηλώνουν ότι κάτι τέτοιο υπήρχε. Ούτε ο Κάιν υπέστη κάποια ανθρώπινη τιμωρία, ούτε ο Λάμεχ ο φονιάς. Από ό,τι γνωρίζουμε για τον αρχαίο κόσμο, οι δίκαιοι προσπαθούσαν να επηρεάσουν τους ανθρώπους μέσω της πειθούς και του ελέγχου (Ενώχ, βλ. επιστολή Ιούδα, Νώε, βλ. 2 Πέτρου), απομακρύνοντας παράλληλα τους κακούς, αλλά σε καμία περίπτωση περιορίζοντας τα εγκλήματα με τη βία. Η Γένεση αναφέρει σαφώς ότι ο Νώε ήταν δίκαιος και άμεμπτος στον γένος του (Γεν. 6:9). Δηλαδή, πριν από τον Κατακλυσμό, οι άνθρωποι ζούσαν σε φυλετικό καθεστώς. Η Αγία Γραφή δεν κάνει καμία μνεία για κράτος (ούτε καν υπό μορφή στρατιωτικού καθεστώτος) εκείνη την εποχή.
Αλλά μετά τον Κατακλυσμό, ο Θεός δίνει μια νέα εντολή: «Όποιος χύσει ανθρώπινο αίμα, το αίμα του θα χυθεί από ανθρώπινο χέρι γιατί ο άνθρωπος δημιουργήθηκε κατ' εικόνα του Θεού» (Γεν. 9:6). Από αυτή την εντολή προκύπτει ότι ο Θεός εισήγαγε ένα εργαλείο συγκράτησης του κακού, όπως η θανατική ποινή, και από αυτή την εντολή ακριβώς γεννιέται το κράτος. Γιατί; Διότι χρειάζεται κάποιος που θα βρει τον δολοφόνο, θα καθορίσει αν είναι ένοχος ή όχι και θα εκτελέσει την ποινή. Ακριβώς αυτό κάνει κάθε κράτος, ανεξάρτητα από το αν είναι μοναρχία, δημοκρατία ή αριστοκρατία. Έτσι, τα λόγια του Αποστόλου Παύλου ότι οι υπάρχουσες εξουσίες θεσπίστηκαν από τον Θεό (Ρωμ. 13:1-2) είναι στην πραγματικότητα αλήθεια. Ο θεσμός της εξουσίας καθιερώθηκε από τον Θεό. Αυτό ακριβώς έγραφε ο Χρυσόστομος στο ερμηνευτικό του σημείωμα στην επιστολή προς Ρωμαίους του Αποστόλου Παύλου.
Το ποιο είναι καλύτερο - η μοναρχία, η αριστοκρατία ή η δημοκρατία - είναι ένα δευτερεύον ζήτημα στο οποίο η Βίβλος δεν δίνει ιδιαίτερη έμφαση. Αυτό που κάνει η Βίβλος είναι να καταγγέλλει την κατάχρηση αυτού του δώρου, όπως όταν οι βασιλείς αποδίδουν στον εαυτό τους θεϊκές τιμές ή παραβιάζουν το δίκαιο.
Παράλληλα, η Βίβλος υπογραμμίζει το μοναδικό καθεστώς του λαού του Θεού, του οποίου ο Βασιλιάς είναι ο ίδιος ο Θεός. Και αυτή είναι αδιαμφισβήτητα η καλύτερη μορφή διακυβέρνησης. Αυτό όμως δεν αμφισβητούσε ούτε τον επίγειο θεσμό της δικαιοσύνης, ούτε την τιμωρία για το έγκλημα (αρκεί να θυμηθούμε τους κανόνες του Νόμου του Θεού). Αυτό αναφέρει και ο προφήτης Μωυσής στην Αγία Γραφή (Δευτ. 33:5). 
Συνεπώς, ο ισχυρισμός ότι το κράτος είναι ένα αναγκαίο κακό, έρχεται σε αντίθεση με την Αγία Γραφή, όπως έρχεται σε αντίθεση με την αντίσταση στην εξουσία με πρόσχημα τον νομιμοφροσύνη.

 

(συνεχίζεται)


at Δεν υπάρχουν σχόλια: