III. Πατριωτισμός και Ουρανοπολιτισμός

 

1. Ο Χριστιανός και το κράτος: μια πραγματιστική προσέγγιση

Με τους φίλους μου πρόσφατα συζητήσαμε τη στάση των ουρανοπολιτών προς το κράτος και επισημάναμε ένα πολύ γνωστό κείμενο από την Επιστολή προς Τιμόθεο:

«Παρακαλῶ οὖν πρῶτον πάντων ποιεῖσθαι δεήσεις, προσευχάς, ἐντεύξεις, εὐχαριστίας, ὑπὲρ πάντων ἀνθρώπων, ὑπὲρ βασιλέων καὶ πάντων τῶν ἐν ὑπεροχῇ ὄντων, ἵνα ἤρεμον καὶ ἡσύχιον βίον διάγωμεν ἐν πάσῃ εὐσεβείᾳ καὶ σεμνότητι» (Α΄ Τιμ. 1-2).

Αυτό το ιερό κείμενο είναι γνωστό, καθώς παρατίθεται σε ειδική προσευχή, αλλά το πιο ενδιαφέρον σε αυτό είναι το κίνητρο. Γιατί χρειάζεται να προσευχόμαστε για τις αρχές; Εδώ ακούγονται θύελλες αγανακτήσεων τύπου: «Οι ιερείς του Θεού ζητούν από τον Θεό ένα αντιλαϊκό καθεστώς;» ή «Πρέπει να προσευχόμαστε για το καλό των αρχών;». Για κάποιον λόγο, η θετική στάση απέναντι στην εξουσία δεν είναι συνηθισμένη μεταξύ των ορθόδοξων ακτιβιστών, ειδικά των πατριωτών. Ωστόσο, η σκέψη του αποστόλου είναι πολύ πιο ρεαλιστική. Προσευχόμαστε για τις αρχές, ώστε να ζήσουμε καλά εμείς οι ίδιοι. Πληρώνουμε φόρους, εκπληρούμε τις απαιτήσεις των αρχών, και γενικά ότι χρειάζεται! Ας προσευχόμαστε να μην μας ενοχλούν άλλο! Κάθε γριούλα στη γωνία που λέει: «Αρκεί να μην υπάρχει πόλεμος» ζητάει το ίδιο πράγμα με αυτό που λέει ο απόστολος. Το Ευαγγέλιο δίνεται για τους απλούς ανθρώπους, όχι για όσους μπερδεύονται με την μία ή την άλλη ιδεολογία.

Και ακριβώς για αυτούς τους απλούς, υπέροχους ανθρώπους, που δεν αγωνίζονται για το μέλλον της Ρωσίας ή για το υπέροχο μέλλον της ανθρωπότητας, αλλά φροντίζουν αποκλειστικά για την ουσία των πραγμάτων, απευθύνεται ο Λόγος του Θεού. Κάθε έμπορος, εργάτης, δημοτικός υπάλληλος, χωρικός, κυβερνήτης (από την εκτελεστική εξουσία) – θα πρέπει να κατανοήσουν τα απλά και εξαιρετικά σημαντικά λόγια του Χριστού. Λόγια που λένε το πώς μπορεί κανείς, εδώ στη γκρίζα καθημερινότητα, να γίνει πολίτης του ουρανού. Πράγματι, στο Ευαγγέλιο δεν υπάρχει αφιλοκερδία, αλλά υπάρχει ένας σοφός και νηφάλιος υπολογισμός για το πώς πρέπει να επενδύσει κανείς το κεφάλαιό του (στο ουράνιο θησαυροφυλάκιο φυσικά). Δεν περιλαμβάνει καμία έκκληση για τη σωτηρία της Αμερικής, της Ρωσίας ή της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, αλλά υπάρχει μία απλή και κατανοητή επιθυμία - όλοι να είναι στην θέση τους και να μην επεμβαίνουν σε κανέναν άσκοπα. Να ζει κανείς με τον τρόπο του Θεού και να μην επεμβαίνει στις ζωές των άλλων. Και αυτήν την απλή και πρακτική προσέγγιση πρέπει να την μάθουμε και πάλι! Άλλωστε και για τον Λόγο του Θεού, ο Παράδεισος δεν είναι μακρινός ή αποσυνδεδεμένος από την καθημερινή μας ζωή. Ότι σπέρνεις εδώ θα θερίσεις εκεί. Και αυτό πρέπει να μας απασχολεί συνεχώς.

 


  (συνεχίζεται)




 


0 comments:

Δημοσίευση σχολίου

 
Top