Κυριακή 16 Ιουνίου 2024

π. Δανιήλ Σισόγιεφ - ''Ουρανοπολίτης'' (35ο)

«Όταν πήραμε τα όπλα, πρώτα είπαμε υπέρ Πίστεως και ύστερα υπέρ Πατρίδος» 
Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, λόγος στην Πνύκα μετά την απελευθέρωση.




9. Ουρανοπολιτισμός και εθνική υπερηφάνεια:

"Είμαστε το σπέρμα του Αβραάμ και δεν ήμασταν ποτέ δούλοι κανενός", φώναζαν οι Ιουδαίοι στον Ουράνιο βασιλέα. Και από τότε, οι προσπάθειες για την εισαγωγή της ψευδοαρετής της "εθνικής υπερηφάνειας" στην εκκλησιαστική ζωή δεν έχουν σταματήσει.
Κανείς θα αναρωτιόταν πώς μπορεί κανείς να βλάψει έτσι τον λαό του. Άλλωστε, ο Θεός αντιστέκεται στους υπερήφανους, ενώ στους ταπεινούς δίνει χάρη. Γιατί να στρέφεις τον Θεό εναντίον του λαού σου, αφού δεν θέλεις να ανήκεις στον Έναν και Μοναδικό Λαό του Θεού - την Αγία Εκκλησία; Ο Θεός, βεβαίως, θα είναι πιο δυνατός.
Παρόλα αυτά, κάποιοι ισχυρίζονται ότι η ατομική υπερηφάνεια είναι αμαρτία, ενώ η εθνική υπερηφάνεια είναι αποδεκτή. Όμως, ο Klyuchevsky είχε δίκιο όταν έλεγε ότι η αγάπη για τον λαό μας πηγάζει από την υπερηφάνεια. Συμφωνώ απόλυτα μαζί του. Θα ήθελα μόνο να προσθέσω ότι η υπερηφάνεια είναι θανάσιμο αμάρτημα. Και από αυτό το αμάρτημα γεννιέται η εθνική υπερηφάνεια. Η οποία, με τη σειρά της, φέρνει την οργή του Θεού πάνω σε αυτόν τον λαό.
Πώς, λοιπόν, ένας ουρανοπολίτης πρέπει να αντιμετωπίζει καταστάσεις που θα μπορούσαν να πυροδοτήσουν την αμαρτία της υπερηφάνειας;
Για παράδειγμα, όταν βλέπουμε ένα εντυπωσιακό αεροπορικό σόου από τους πιλότους μας ή θυμόμαστε μια ένδοξη νίκη των όπλων μας (όπως η μάχη του Κουλίκοβο). Νομίζω ότι σε αυτές τις περιπτώσεις, οφείλουμε να αποδώσουμε δόξα στον Θεό. Όταν πετάει ένας σχηματισμός αεροπλάνων, να λέμε: "Δόξα στον Κύριο που χάρισε τέτοιο ταλέντο στους ανθρώπους. Ας το χρησιμοποιήσουν για τη δόξα του Δημιουργού''. Να θυμόμαστε μια νίκη και να λέμε: "Σε ευχαριστώ, Κύριε, που έδωσες τη νίκη στη χώρα μας. Ανάπαυσε τις ψυχές των τεθνεώτων στην Βασιλεία Σου!"



 (συνεχίζεται)

at

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου