"Εάν ο Υιός σας ελευθερώσει, τότε θα είστε πραγματικά
ελεύθεροι" (Ιω. 8:36), είπε ο Κύριος. Εμείς, οι πολίτες του ουρανού,
έχουμε αποκτήσει ελευθερία δια μέσω του Βαπτίσματος, εξαιτίας της ορθόδοξης
πίστης μας, και έχουμε γίνει τέκνα του Θεού. Τώρα είμαστε ελεύθεροι, όπως τα
πουλιά στον ουρανό. Η Πατρίδα μας είναι στον ουρανό, όπου μας περιμένει ο
Πατέρας που ποτέ δεν θα μας προδώσει. Εκεί δεν υπάρχει φθορά και θάνατος, παρά
μόνο αιώνια χαρά. Πηγαίνουμε εκεί για πάντα. Είμαστε άνθρωποι μιας μεγάλης
Έξόδου, γιατί περνάμε από τον θάνατο στη ζωή, από τη γη στους ουρανούς,
υμνώντας τον Χριστό Νικητή. Ο διάβολος δεν έχει πια εξουσία πάνω μας, αφού ο
Σταυρός μας ελευθέρωσε. Δεν είμαστε πια δούλοι της αμαρτίας, αφού ο Χριστός μας
εξαγόρασε με το Αίμα Του, μας έκανε βασιλείς και ιερείς του Θεού μας, ώστε να
βασιλεύσουμε στη γη (Αποκ. 5:9-10).
Ναι, δεν είμαστε πλέον ξένοι και περαστικοί, αλλά είμαστε συμπολίτες των αγίων
και οικείοι του Θεού (Εφ. 2:19). Δεν είμαστε υποχρεωμένοι να συμφωνούμε με τις
αντιλήψεις αυτού του φθαρτού κόσμου. Δεν πρέπει να θεωρούμε την κοινωνία, το
έθνος ή το κράτος πιο σημαντικά από τον άνθρωπο. Οι λαοί και τα βασίλεια της
γης θα εκλείψουν. Οι λαοί, τα αποτελέσματα της Βαβέλ, θα εξαφανιστούν, αλλά θα
μείνουν οι άνθρωποι τους οποίους ο ουράνιος Πατέρας μας προστάζει να αγαπούμε
όπως τον εαυτό μας.
Έχουμε τις δυνάμεις για να νικήσουμε την αμαρτία μέσω του Αγίου Ποτήριου της
Αιώνιας Ζωής, και έχουμε τη γνώση για να
καταπολεμήσουμε την αμαρτία μέσω της Αγίας Γραφής και της Παράδοσης, και έχουμε την αίσθηση της αθανασίας μέσω του
Αγίου Πνεύματος. Γιατί να μη θέλουμε όλοι να αποδράσουμε; Γιατί να δέσουμε τις
καρδιές μας σε αυτό που θα αφήσουμε για πάντα; Ας αποδράσουμε προς τον ουρανό,
όλοι οι μυημένοι στο μυστήριο του Χριστού. Ας γίνουμε πολίτες της ουράνιας
Ιερουσαλήμ, οι σφραγισμένοι με το Αίμα του Κυρίου.
Είμαστε ελεύθεροι από την αμαρτία, γιατί οι αμαρτίες μας συγχωρέθηκαν στο όνομα
του Χριστού, ελεύθεροι από τις μέριμνες αυτού του κόσμου για να ζήσουμε τη
γαλήνη του ουρανού, ελεύθεροι από τα πάθη μας, που καταπολεμούμε με τη βοήθεια
της απαθείας του Χριστού: "Ας εξερχώμεθα προς τον Χριστόν,
και ας πάρωμεν επάνω μας τον χλευασμόν και τον εμπαιγμόν, που πρώτος υπέμεινε
δι' ημάς ο Χριστός.
Ας μη δενώμεθα με τα του κόσμου. Διότι δεν έχομεν εδώ μόνιμον πατρίδα και
κατοικίαν, αλλά με πόθον ζητούμεν να κερδήσωμεν την μέλλουσαν και αιωνίαν,
δηλαδή την ουράνιον βασίλειαν του Κυρίου. " (Εβρ. 13:13-14).
