Το κύριο στην Εκκλησία είναι ο Χριστός

Ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος λέγει: «Πᾶσι μία τοῖς ὑψηλοῖς πατρίς, ὦ οὗτος, ἡ ἄνω Ἱερουσαλήμ, εἰς ἣν ἀποτιθέμεθα τὸ πολίτευμα. Πᾶσι γένος ἕν· εἰ μὲν τὰ κάτω βούλει σκοπεῖν, ὁ χοῦς, εἰ δὲ τὰ ὑψηλότερα, τὸ ἐμφύσημα, οὗ μετειλήφαμεν καὶ ὃ τηρεῖν ἐκελεύσθημεν καὶ μεθ ̓ οὗ παραστῆναί με δεῖ λόγον υφέξοντα τῆς ἄνωθεν εὐγενείας καὶ τῆς εἰκόνος. Πᾶς μὲν οὖν εὐγενής, ὁ τοῦτο φυλάξας ἐξ ἀρετῆς καὶ τῆς πρὸς τὸ ἀρχέτυπον νεύσεως· δυσγενὴς δὲ ἅπας, ὁ τῇ κακίᾳ συγχέας καὶ μορφὴ ἑτέραν ἐπιβαλὼν ἑαυτῷ, τὴν τοῦ ὄφεως. Αἱ δὲ κάτω πατρίδες αὗται καὶ τὰ γένη ταῦτα τῆς προσκαίρου ζωῆς καὶ σκηνῆς ἡμῶν γέγονε παίγνια. Πατρίς τε γάρ, ἣν προκατέλαβεν ἕκαστος, ἢ τυραννήσας ἢ δυστυχήσας, ἧς πάντες ὁμοίως ξένοι καὶ πάροικοι, κἂν ἐπὶ πολὺ τὰ ὀνόματα παίξωμεν. Καὶ γένος εὐγενὲς μέν, ἢ τὸ πάλαι πλούσιον ἢ τὸ νῦν φυσώμενον· δυσγενές δέ, τὸ πενήτων πατέρων ἢ διὰ συμφορὰν ἢ δι ̓ ἐπιείκειαν. Ἐπεὶ πῶς ἄνωθεν εὐγενές, οὗ τὸ μὲν ἄρχεται νῦν, τὸ δὲ καταλύεται, καὶ τοῖς μὲν οὐ δίδοται, τοῖς δὲ γράφεται; Οὕτως ἐγὼ περὶ τούτων ἔχω. Καὶ διὰ τοῦτο, σὲ μὲν ἀφίημι τοῖς τάφοις μεγαλοφρονεῖν ἢ τοῖς μύθοις, ἐγὼ δὲ πειρῶμαι, ὡς οἷόν τε, ἀνακαθαίρειν ἐμαυτὸν τῆς ἀπάτης, ἵν ̓ ἡ φυλάξω τὴν εὐγένειαν ἢ ἀνακαλέσωμαι. (Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος, Λόγος 33).
Είμαι στην Εκκλησία εδώ και σχεδόν τριάντα χρόνια και μπορώ να πω ότι για τη συντριπτική πλειοψηφία των ενοριτών το κύριο στην Εκκλησία είναι ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός. Σχεδόν κανείς (εκτός ίσως από τους φανατικούς εθνικιστές) δεν θα εγκαταλείψει τον γλυκύτατο Ιησού εξαιτίας του γεγονότος ότι θα έρθουν σε εμάς νέοι αδελφοί. Στην ιστοσελίδα Православие.RU εμφανίστηκε ένα "εντυπωσιακό" άρθρο του Δ. Ντανίλοφ, "Η Ρωσία μετά τον θάνατο", στο οποίο ο συγγραφέας, εκ μέρους όλης της πατριωτικής κοινότητας, εξέφρασε την αντίθεσή του στην ιδέα της προσέλκυσης στην Ορθόδοξη Εκκλησία εκπροσώπων μη ρωσικών λαών. Ιδιαίτερη κριτική ασκήθηκε στη θέση μου, που διατυπώθηκε στις πρόσφατες XV Χριστουγεννιάτικες Διαλέξεις, ότι είναι απαραίτητο να διαχωριστεί η πατριωτική εκπαίδευση από το έργο της ορθόδοξης ιεραποστολής. Κατηγορήθηκα για εικονομαχία επειδή αρνήθηκα να αναγνωρίσω την ύπαρξη μιας μεταθανάτιας Ρωσίας. Θυμίζω ένα απλό πράγμα. Εγώ, όπως και ο π. Πέτρος, τιμούμε τις ιερές εικόνες του Χριστού, της Θεοτόκου και των αγίων, αποδίδοντας τιμή στα ιερά πρόσωπα που απεικονίζονται σε αυτές και όχι στην ύλη, σε αυστηρή συμφωνία με το δόγμα της Ζ΄ Οικουμενικής Συνόδου. Επομένως, η κατηγορία μας για αίρεση αποτελεί απλή παραβίαση της 9ης εντολής – συκοφαντία.
Ίσως να μην έπρεπε καν να απαντήσω σε τέτοιες κατηγορίες, αν και η κατηγορία για αίρεση είναι λόγος να καλέσω τον συγγραφέα αυτού του κειμένου σε εκκλησιαστικό δικαστήριο. Δυστυχώς, αυτή η θέση αντικατοπτρίζει μια εκπληκτική χίμαιρα που υπάρχει στα μυαλά των ανθρώπων που προσπαθούν να δημιουργήσουν μια «ρωσική Ορθοδοξία». Είναι θλιβερό όταν οι άνθρωποι, ερχόμενοι στην Εκκλησία, αρνούνται να ακολουθήσουν την πίστη της Εκκλησίας. Είναι θλιβερό όταν οι άνθρωποι αρχίζουν, υπό το πρόσχημα της Ορθοδοξίας, να διακηρύττουν μια ήδη καταδικασμένη αίρεση. Αλλά ακριβώς αυτό παρατηρείται στο άρθρο. Θυμίζω ένα απλό πράγμα.
Στο Σύμβολο της Πίστεως της Νίκαιας - Κωνσταντινούπολης, η Εκκλησία μας ονομάζεται Καθολική και Αποστολική. Σύμφωνα με την Εκτενή Κατήχηση του Αγίου Φιλαρέτου της Μόσχας, «Η Εκκλησία ονομάζεται Καθολική ή, το ίδιο, Οικουμενική, διότι δεν περιορίζεται από κανέναν τόπο, χρόνο ή έθνος, αλλά περιλαμβάνει όλους τους αληθινά πιστούς από όλους τους τόπους, τους χρόνους και τα έθνη. Ο Απόστολος Παύλος λέει ότι το ευαγγέλιο υπάρχει σε όλο τον κόσμο και είναι καρποφόρο και αυξάνει (Κολ. 1:5-6), και ότι στην Χριστιανική Εκκλησία δεν υπάρχει Έλληνας, ούτε Ιουδαίος, περιτομή και ακροβυστία, βάρβαρος και Σκύθης, δούλος και ελεύθερος· αλλά τα πάντα και εν πάσιν Χριστός (Κολ. 3:11). Οι πιστοί θα ευλογηθούν μαζί με τον πιστό Αβραάμ (Γαλ. 3:9)… Η Καθολική Εκκλησία περιλαμβάνει όλους τους αληθινά πιστούς στον κόσμο. Εφόσον ο Κύριος Ιησούς Χριστός, κατά την έκφραση του Αποστόλου Παύλου, είναι η Κεφαλή της Εκκλησίας και Σωτήρας του σώματος, για να συμμετέχει κανείς στη σωτηρία Του (μαζί Του), πρέπει να είναι μέλος του Σώματός Του, δηλαδή μέλος της Καθολικής Εκκλησίας (Εφ. 5:23). Ο Απόστολος Πέτρος γράφει ότι το Βάπτισμα μας σώζει κατά τον τύπο της κιβωτού του Νώε. Όλοι όσοι σώθηκαν από τον παγκόσμιο κατακλυσμό σώθηκαν μόνο στην κιβωτό του Νώε. Έτσι, όλοι όσοι βρίσκουν αιώνια σωτηρία τη βρίσκουν στην Μία Καθολική Εκκλησία» (σημεία 268, 270). Αλλά για τον Ντανίλοφ, η Ορθοδοξία υπάρχει αποκλειστικά σε εθνική μορφή. Επιπλέον, για αυτόν, το έθνος είναι πιο πρωταρχικό και σημαντικό από την Εκκλησία. Ουσιαστικά, το ίδιο το νόημα της Καθολικής Εκκλησίας δεν υπάρχει για αυτόν. Η διδασκαλία που δηλώνεται απευθείας στην Καινή Διαθήκη (Γαλ. 3:28, Κολ. 3:11), ο συγγραφέας την θεωρεί ως κοσμοπολίτικη και «εικονομαχική» αίρεση. Στη σκέψη του συγγραφέα, μετά τον θάνατο, υπάρχει η Ρωσία, η Ελλάδα, η Παλαιστίνη, κ.λπ. Θα ήταν ενδιαφέρον να μάθουμε από πού έμαθε αυτό που δεν αντιλήφθηκε ο απόστολος Παύλος, που πρόσταξε να ανανεωθούμε κατά την εικόνα Εκείνου που μας έπλασε, όπου δεν υπάρχει Έλληνας, ούτε Ιουδαίος, ούτε περιτομή, ούτε ακροβυστία, βάρβαρος, Σκύθης, ελεύθερος, αλλά τα πάντα και εν πάσι Χριστός (Κολ. 3:10-11). Φαίνεται πως στον συγγραφέα και στους εθνικιστές δόθηκε μια Νεότερη Διαθήκη, και αυτοί αναλήφθηκαν μέχρι τον τέταρτο ουρανό και άκουσαν λόγια ακόμη πιο ανέκφραστα από αυτά που άκουσε ο απόστολος. Ο Παύλος λέει: «εν Χριστώ δεν υπάρχουν έθνη», ενώ ο Ντανίλοφ λέει: «Υπάρχουν».



 

0 comments:

Δημοσίευση σχολίου

 
Top