Σύντομη ἀπάντηση...

...στὴν «ἀνταπάντηση» τοῦ Καθηγητοῦ κ. Κυριαζόπουλου
Σεβ. Μητροπολίτου Δημητριάδος κ. Φωτίου
Ἀρχιγραματέως Ἱερᾶς Συνόδου

Πρὶν προχωρήσουμε στὸ Β´ μέρος τῆς ἀπαντήσεώς μας «ΟΙ ΚΑΤΑ ΦΑΝΤΑΣΙΑΝ ΟΜΟΛΟΓΗΤΕΣ» στὴν ἀπὸ 06-10-2018 Γνωμοδότηση τοῦ κ. Κυριάκου Κυριαζόπουλου περὶ τοῦ Ν.4301 (στὸ ἑξῆς ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗ), ὀφείλουμε μία σύντομη ἀπάντηση στὴν «ἀνταπάντηση» τοῦ κ. Καθηγητοῦ στὸ Α´ μέρος. Σὲ αὐτὴν τὴν «ἀνταπάντηση» ὁ κ. Καθηγητὴς ἀντὶ νὰ ἀπαντᾶ, μᾶλλον θέτει νέα ἐρωτηματικά. Πάντως, τουλάχιστον, τώρα ἔχει υἱοθέτησει μία στοιχειώδη διάρθρωση καὶ διαίρεση σὲ ἑνότητες τοῦ κειμένου του (κατ᾽ ἀντιστοιχίαν τοῦ Α´ μέρους τῆς ἀπαντήσεως ἡμῶν) γιὰ νὰ εἶναι κάπως εὐκολοδιάβαστο. Εἶναι μία πρόοδος αὐτό. Ἀπαντοῦμε.
Περισσότερα βλ. ΕΔΩ

8 comments:

  1. Θα κάνω μερικές τοποθετήσεις επι του θέματος, καθώς ο +Φώτιος επίσης γράφει αρκετές σελίδες (η προηγούμενη απάντησή του ήτανε 27 σελίδες), με μεγάλο μέρος του περιεχομένου τους να είναι αποπροσανατολιστικά ως προς το υπό εξέταση ζήτημα.
    Με τον κ. Κυριαζόπουλο δεν έχω καμία σχέση και διαφωνώ σε κάποιες τοποθετήσεις του (σχετικώς με την αντιμετώπιση της Κρατούσας προ Κολυμπαρίου)
    Επικαλείται ο Σεβασμιώτατος την κοινή λογική.
    Το ίδιο θα κάνω κι εγώ

    1) Περί του ισχυρισμου ότι το άρθρο 16 του Νόμου 4301/2014 τάχα ΔΕΝ προβαίνει σε αξιολογικές κρίσεις για το ποιά είναι η κανονική Εκκλησία και ποιά δεν είναι.
    Το συγκεκριμένο άρθρο λοιπόν, όπως και το άρθρο 3 του Συντάγματος (και δεν θα μπορούσε να υπάρχει αναντιστοιχία-διαφωνία μεταξύ τους), αναφέρουνε :
    ... που είναι ενωμένες δογματικώς με τη Μεγάλη του Χριστού Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως και τηρούν, όπως και εκείνη, απαρασαλεύτως τους Ιερούς Αποστολικούς και Συνοδικούς Κανόνες και τις Ιερές Παραδόσεις.
    Βέβαια, ο κ. Πιτταδακης, στην απάντηση που έδωσε ως εκπρόσωπος του Υπουργείου [1] στις 08.03.2018 (δηλαδή 5 ολόκληρους μήνες μετά το αίτημα της Ι. Συνόδου στις 09.10.2017….) αναφέρει μόνο το ζήτημα ενώσεως με Πατριαρχείο Κων/λεως, αλλοιώνοντας δηλαδή το Σύνταγμα και τον Νόμο 4301

    2) Περί επικρατούσης θρησκείας
    Ας μιας υποδείξει ΕΝΑ παράδειγμα της Εκκλησιαστικής Ιστορίας ο Σεβασμιώτατος, όπου οι Ορθόδοξοι επικαλούνται έναντι των Σχισματικών ή αιρετικών ότι εκείνοι είναι η επικρατούσα θρησκεία. Αντιθέτως, οι Ορθόδοξοι πάντα λέγανε ότι αποτελούσανε το Αποστολικό, ακαινοτόμητο πλήρωμα. Ο όρος επικρατούσα θρησκεία έχει να κάνει ως προς το Συνταγμα, είναι δηλαδή καθαρά νομικός όρος κι ΑΠΟΡΡΕΕΙ από το (1), δηλαδή από το ποια είναι η κανονική Εκκλησία.
    Το να απαρνιέται ο +Φωτιος κι αρκετοί άλλοι Συνοδικοί (αλλά όχι όλοι, όπως θέλει να μας παρουσιάσει ο +Φωτιος, αν και δυστυχώς οι διαφωνούντες δεν στέκονται -προς το παρόν- στο ύψος τους, σε ένα τόσο σοβαρό ζήτημα)την διεκδίκηση υπαγωγής μας στο άρθρο 3 του Συνταγματος, είναι σαν να απαρνιέται ότι είμαστε η κανονικη Εκκλησια.
    Λυπούμαι για αυτό το παιχνίδι λέξεων που κανει ο +Φώτιος...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. 3) Όχι μόνο απαρνιέται μερίς των Συνοδικών την διεκδίκηση υπαγωγής μας στο άρθρου 3 του Συντάγματος, αλλά οι σοφιστείες συνεχίζονται για την αποδοχή της υπαγωγής στο άρθρο 13.
    Έτσι λοιπόν δέχονται ευχαρίστως την κοπτοραπτική και τα αυθαίρετα συμπεράσματα του εκπροσώπου του Υπουργείου, κ. Πιτταδάκη.
    Στην τοποθέτηση της 08.03.2018 λοιπόν, ο κ. Πιτταδάκης ισχυρίστηκε τάχα ότι [1] :
    " Παγίως η νομολογία δέχεται ότι απολαύουν (οι ΓΟΧ) πλήρως και σε πλήρη έκταση της συνταγματικής προστασίας του άρθρου 13 Συντ."
    Ουδέν ψευδέστερο τούτου.
    Η απόφαση ΣτΕ 1444/1991 αναφέρει ότι είμαστε ιδιαιτέρα θρησκευτικη κοινότητα, αλλά όχι ετερόδοξοι. Ότι δεν εφαρμόζεται σε εμάς η νομοθεσία που εφαρμόζεται στην Κρατούσα, ΑΛΛΑ ούτε κι η νομοθεσία περι ανεγέρσεως Ι. Ναών κι ευκτηρίων οίκων η οποία εφαρμόζεται στους ετεροδόξους (άρθρο 1, Ν. 1672/1939 κι εκτελεστικό διάταγμα της 02.06.1939).
    Ως προς το Σύνταγμα και τους Νόμους λοιπόν, είμασταν τόσες δεκαετίες σε μια ενδιάμεση κατάσταση κι αυτό γιατί αφενός εμείς δεν απεμπολίσαμε ποτέ τις διεκδικήσεις περί της κανονικής Εκκλησίας (όπως κάνουνε τώρα κάποιοι Συνοδικοί) κι αφετέρου η κυριαρχία της Κρατούσας στους φορείς εξουσίας, δεν επέτρεπε αυτές να ευδοκιμήσουνε.
    Ας δούμε παρακάτω και τις λοιπές σοφιστείες του κ. Πιτταδάκη περί του άρθρου 13, που με χαρά αποδέχονται κάποιοι Συνοδικοί, καθώς το παιχνίδι των λέξεων συνεχίζεται.
    Απάντησε λοιπόν ο κ. Πιτταδάκης ότι :
    "Σύμφωνα με τον ισχύοντα Οργανισμό του Υπουργείου Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων (Π.Δ. 18/18) η Διεύθυνση Θρησκευτικής Διοίκησης, δια του προσωπικού της, έχει την εποπτεία της εφαρμογής της κυβερνητικής πολιτικής
    στον τομέα των Θρησκευμάτων"
    Και κατενθουσιασμένη μερίς των Συνοδικών μας ανακοίνωσε (εδώ [2]), ότι :
    «Ποῖον γραφεῖον τοῦ Ὑπουργείου σας ἀσκεῖ τὴν κατὰ τὸν νόμον ἐποπτείαν ἐπὶ τῶν ΓΟΧ; Τὸ Τμῆμα Ἑτεροδόξων - Ἑτεροθρήσκων;
    Ἡ ἀπάντησις ἀναφέρει τὸ ἁρμόδιον διὰ τοὺς ΓΟΧ γραφεῖον, τὸ ὁποῖον εἶναι: Ἡ Διεύθυνσις Θρησκευτικῆς Διοικήσεως.»
    Ας δούμε όμως ποια είναι αυτή η Διεύθυνση Θρησκευτικής Διοίκησης
    Στο αρθρο 58 του Ν. 4301 λοιπόν ξεκαθαριζεται τι ειναι η Διεύθυνση Θρησκευτικής Διοίκησης
    Στην παράγραφο 2 του άρθρου, αναφέρεται ότι αυτή συγκροτείται από τις ακόλουθες οργανωτικές μονάδες:
    α) Τμήμα Α΄ Εκκλησιαστικής Διοίκησης.
    β) Τμήμα Β΄ Ετεροθρήσκων και Ετεροδόξων.
    γ) Τμήμα Γ΄ Μουσουλμανικών Υποθέσεων.
    Προφανώς λοιπόν αφού δεν ανήκουμε στην κατηγορια Α που υπάγεται η Κρατούσα (συμφωνα με το Ν. 4301 και την αποδοχή του από μερίς των Συνοδικών ΓΟΧ), ούτε προφανως στην κατηγορια Γ, τότε ανηκουμε (ως προς το νομοσχεδιο) στη κατηγορια Β, περι ετεροδόξων.
    Ομως συμφωνα με μερίς των Συνοδικών, αφου ο κ. Πιταδακης απανταει γενικα κι αοριστα περι "Διεύθυνση Θρησκευτικής Διοίκησης" κι οχι κατα λέξη απο υπάλληλους τμηματος ετεροδοξων, τοτε ειμαστε καλυμμενοι, σαν να μην ξερουμε τι ειναι αυτη η Διοικηση....δεν ειναι δηλαδή Γιαννης, ειναι Γιαννακης

    4) Είδαμε και σε προηγούμενα σχόλια μου (εδώ [3]), πως η μερίς αυτή των Συνοδικών (στην ανακοίνωση 03.2018 [2]), υποστηρίζει ότι είμαστε τάχα "ιδιαιτέρα κατηγορία" του άρθρου 13 (όπως φαίνεται αναλυτικώς και στην ανακοίνωση της Συνόδου 03.2018 [2]).
    Ναι πράγματι, τόσες δεκαετίες είμασταν ιδιαιτέρα κατηγορία, αλλά όχι του άρθρου 13.
    Με την εκούσια υπαγωγή σας στο άρθρο 13 (των ετεροδόξων) υποπίπτετε σε άρνηση Πίστεως. Το άρθρο 13 του Συντάγματος είναι σαφές κι ομιλεί για ετερόδοξους κι ετερόθρησκους.

    5) Αν οι προγόνοι μας το 1924 υπέκυπταν σε τέτοια παιχνίδια λέξεων (όπως π.χ. ότι δεν εισήχθη το Γρηγοριανό, αλλά κάποιο άλλο, μια τροποποίησή του) τα Οικουμενιστικά σχέδια κι οι καινοτομίες θα είχανε προχωρήσει πολύ πιο γρήγορα.

    Σταύρος Τάκας

    ΠΗΓΕΣ - ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
    [1] https://www.ecclesiagoc.gr/images/stories/pdfs/GGTH.pdf
    [2] http://scripta---manent.blogspot.com/2018/04/43012014.html
    [3] http://entoytwnika1.blogspot.com/2018/12/1-2.html


    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Θα πρέπει ακόμα να σημειωθεί ότι το άρθρο 3 του Συντάγματος, με την σημερινή του μορφή, γράφτηκε το 1865, ενώ δηλαδή είχανε μεσολαβήσει αιώνες (τότε) από τον τελευταίο αιρετικό Πατριάρχη Κων/λεως κι ενώ η Εκκλησία της Ελλάδος ήτανε για τόσους αιώνες ενωμένη με το Πατριαρχείο Κων/λεως. Οπότε το θεώρησαν λογικό οι συντάξαντες το άρθρο να γράφει την επίμαχη φράση
    "υπάρχει αναπόσπαστα ενωμένη δογματικά με τη Μεγάλη Εκκλησία της Κωνσταντινούπολης"
    αλλά έθεσαν κι ως ασφαλιστική δικλείδα την συνέχεια που ακολουθεί (και κάποιοι κάνουνε σαν να μην υπάρχει), δηλαδή την φράση :
    "και με κάθε άλλη ομόδοξη Εκκλησία του Χριστού τηρεί απαρασάλευτα, OΠΩΣ ΕΚΕΙΝΕΣ, τους ιερούς αποστολικούς και συνοδικούς κανόνες και τις ιερές παραδόσεις"
    Είναι σαφές λοιπόν και ξεκάθαρο (για τους έχοντες κοινή λογική) ότι στο άρθρο 3 του Συντάγματος (και συνακόλουθα στο άρθρο 16 του Νόμου 4301/2014) γίνεται ορισμός της ΚΑΝΟΝΙΚΗΣ Ορθόδοξης Εκκλησίας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Στις επί της ουσίας, οι τοποθετήσεις στο Γ2 περί της επικρατούσας Θρησκείας, ο Δημητριάδος ΓΟΧ Κος +Φώτιος αναγάγει σε Δόγμα την άποψη των Αρχιερέων και του Αγίου πρώην Φλωρίνης, σχετικά με το εάν έχουν αναγγείλει ή όχι την σύνδεση της Αγίας Εκκλησίας ως επικρατούσα στην Ελλάδα. Δεν εξετάζει κατά πόσο είναι ορθή αυτή η άποψη, πως ερμηνεύεται η έννοια επικρατούσα, παρά αποπροσανατολίζει τους αναγνώστες προκειμένου να τους κατευθύνει σε άλλα πεδία έρευνας και δράσεως, και να ξεφεύγουν της Αλήθειας.
    Όμως θα πρέπει να ερμηνεύσουμε τι εστί επικρατούσα.
    Προκειμένου να απαντήσουμε στα ανωτέρω θα πρέπει να εισαγάγουμε την ερμηνεία το τι σημαίνει ¨επικρατούσα¨, και πως συνδέεται ιστορικά και νομοθετικά με το Σύνταγμα της Ελλάδας, κατά τις απόψεις των ειδικών και ιστορικών.
    Ο Κος Γ. Ανδρουτσόπουλος, λέκτορας του Εκκλησιαστικού δικαίου του Πανεπιστημίου Αθηνών, γράφει,¨ Στο άρθρο 1 εδ. Α ορίζεται ότι «η επικρατούσα θρησκεία εν Ελλάδι, είναι της Ανατολικής Ορθοδόξου Του Χριστού Εκκλησίας». Ο όρος επικρατούσα γράφτηκε για πρώτη φορά στο Σύνταγμα του Ηνωμένου Κράτους, των Ιονίων Νήσων 1817, στο οποίο μεταφέρθηκε από το Σύνταγμα της Επτανήσου Πολιτείας 1806, και στη συνέχεια απαντάται ο όρος στα επαναστατικά Συντάγματα του 1821 από τη δωδεκαμελή Γερουσία του Αρείου Πάγου.¨
    Προκειμένου να είμαστε ακριβέστεροι, θα πρέπει να ανατρέξουμε στην γλώσσα της εποχής, τήν καθαρεύουσα για να ερμηνεύσουμε βαθύτερα τόν όρο επικρατούσα. Σύμφωνα με αυτή την αναγκαία προυπόθεση, «επικρατούσα», είναι ο πολύ δυνατός ρηματικός τύπος της μετοχής του ιστορικού ενεστώτα, του συνηρημένου, μεταβατικού ρήματος «επικρατέω-επικρατώ», που προσδίδει διάρκεια, ενεργητική διάθεση, και σημαίνει κατά LIDDEN & SCOTT «είμαι Άρχων, Κυβερνήτης, Άρχω, υπερισχύω,». Κατά Ιωάννη Σταματάκου στο λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής, «επικρατέω, επικρατώ» σημαίνει, «Κυβερνώ, Διοικώ, Άρχω, έχω Δύναμην Κράτους, Ισχύν, υπερισχύω, επικρατώ, εξουσία», και η μετοχή επικρατούσα μετέχει των ιδιοτήτων του ρήματος προς την Ελλάδα. Μα πόσο σοφία επέδειξαν οι Συνταγματικοί νομοθέτες, και συγκέντρωσαν τόσο πολλά και υψηλά νοήματα στην μετοχή επικρατούσα, που είναι αυστηρά τυπική, λακωνική, προσδίδοντας τη διάρκεια στην Αγία Ανατολική Ορθόδοξο Εκκλησία Του Χριστού, να είναι κυβερνήτης, Ισχυρά, Κραταιά προστασία για την Ελλάδα, από το χτές, στο σήμερα, στο αύριο.
    Η Αγία Εκκλησία Του Χριστού είναι η Ισχύς της Ελλάδας.
    Η Αγία Εκκλησία είναι Εθναρχούσα στην Ελλάδα.
    Η Αγία Εκκλησία Του Χριστού είναι η εξουσία της Ελλάδας.
    Η Αγία Εκκλησία Του Χριστού είναι η Κραταιά Προστασία της Ελλάδας.
    Η Αγία Εκκλησία Του Χριστού είναι Κυβερνήτης Της Ελλάδας.
    Η Αγία Εκκλησία Του Χριστού είναι Άρχων της Ελλάδας.
    Η Αγία Εκκλησία Του Χριστού, είναι η Δύναμης Της Ελλάδας.
    Αλλά και αντίστροφα, να ισχύει η αρχή της αμεσότητας και της αμφίδρομης σχέσης της Συνταγματικής / νομοθετικής εξουσίας της Ελλάδας, έτσι ώστε να αναγνωρίζει με νομική ισχύ υπέρτερη από κάθε άλλο κανόνα δικαίου, ως υπερθεμελιώδη αξία, τη Θρησκεία της Αγίας Ορθόδοξης Εκκλησίας, και με όποιες θεσμικές νομοκανονιστικές κατοχυρώσεις να φροντίζουν για την ελεύθερη, ακώλυτη λειτουργική Ζωή των Ορθοδόξων στην Ελλάδα.

    Μαρίνος Ριτσούδης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Για την υποστηριξη με παραπομπές περί της αλήθειας αυτής πως η Αγία Εκκλησία του Χριστού, επι-κρατε-εί στην Ελλάδα, ήτοι είναι Αρχων και Άρχει, Κυβερνήτης, εξουσία, κραταιά, Δύναμη, Ισχύς, Κραταιά Προστασία, Παντοδυναμία, υπερισχύει, και μετά γενικής όπως συντάσεται, στο Σύνταγμα του 1817 και 1821, ερμηνευόμενο, πως ωσαύτος, γίνετε κύριος τινός, τής Ελλάδας εν προκειμένω. (Κατά Αρ. Πανώτη στο Συνοδικό της εν Ελλάδι Εκκλησίας εκδ Σταμουλη 2008), ο οποίος αναφέρει πως ο ιστορικός ρόλος της Εθναρχούσας Εκκλησίας στη σωτηρία του Γένους, ήταν αυτός που επέβαλε την αναγόρευσή της σε «επικρατούσα», ως διαρκή έκφραση της Εθνικής ευγνωμοσύνης, δικαιοσύνης, διακυβέρνησης και προστασίας.
    ¨Εθναρχούσα¨, είναι ο ρηματικός τύπος της μετοχής Ενεστώτα, που σημαίνει πώς Άρχει επί τού Έθνους, ως Εξουσία, ως Αρχή, Ηγεμονεύει, Διοικεί, Κυβερνά, καί με την έννοια τής Υπεροχής, και της Εξοχότητος.
    Ο Π. Γ. Μεταλληνός στο ¨Παράδοση και Αλλοτρίωση¨, εκδ Δόμος 2001, σ. 235 συμφωνα με τον οποίον, η αναφορά στα Ελληνικά Επαναστατικά Συντάγματα της έννοιας επικρατούσας, οφείλεται στο γεγονός οι επαναστατημένοι Ελληνες γνωρίζοντας τη Δύναμη της Ορθοδοξίας, θέλησαν να εκφράσουν την διαρκή Ορθόδοξη αυτοσυνειδησία τους.
    Επιπρόσθετα, στο ίδιο πνεύμα, στην Πιάδα της Επιδαύρου, την 1η Ιανουαρίου 1822 συνήλθε η Α΄Εθνοσυνέλευση και καθιέρωσε ενιαία επαναστατική σημαία, νομοθετώντας, με το ΡΔ΄άρθρο του Προσωρινού Πολιτεύματος της Ελλάδας, όπου ορίστηκε η ενιαία σημαία να συμβολίζει «την Πάρεδρον του Θεού Σοφίαν, την Ελευθερίαν και την Πατρίδα» και καθιερώθηκε να φέρει ως σύμβολο τον Σταυρό και ως χρώματα, το κυανό και το λευκό. Πάρ-εδρος σημαίνει ο συγκαθήμενος παρά την Έδρα, ο βοηθός Βασιλέα, ή Άρχοντα. Είναι δηλαδή αξιοσημείωτη η μεγάλη Ισχύ που προσδώθηκε στην Αγία Εκκλησία Του Χριστού και στον Αρχηγό Της, επί Του Έθνους Των Ελλήνων, και τότε, και διαρκεί μέχρι σήμερα στα 200 έτη ιστορίας του Συβτάγματος.
    Εξ όλων αυτών των Συνταγματικών, ισχυρών ακόμη εξουσιών και διατάξεων, προέκυψε και έχουμε την μεγίστη Τιμή να υποδεχόμαστε και να αποδίδουμε, Τιμές Αρχηγού Κράτους στο Άγιο Φώς εκ Του Παναγίου Τάφου, την μεγαλώνυμο ημέρα του Μεγάλου Σαββάτου.

    Όλες αυτές οι εξουσίες, προλογισμένες και θεμελιωμένες στην προοιμιακή συνθήκη της επίκλησης της Αγίας και Αδιαιρέτου Τριάδος, συμπυκνώθηκαν από τους Συνταγματικούς νομοθέτες στο Σύνταγμα της Ελλάδας, σε μια υπερθεμελιώδης έννοια για να επιφέρουν την Κραταιά Προστασία Της Ελλάδος, και ο Χριστός μέχρι σήμερα δεν επέτρεψε την αλλαγή αυτής της συνθήκης, και ας έγιναν συζητήσεις από τους Βουλευτές τής αναθεώρησης του Συντάγματος, που πρότειναν την αντικατάσταση της επικρατούσας, με την λέξη "Επίσημος". Άλλο η επίσημη και άλλο η επικρατούσα. Η πρώτη είναι ένα άνεργο επίθετο, η δεύτερη έχει ενεργή παρουσία και συνεχής διάρκεια.

    Επί της αριθμητικής, κοσμικής υπεροχής των ν/των, όπως θέλουν να παρερμηνεύουν οι Συνοδικοί ΓΟΧ, την Συνταγματική κατοχύρωση τής Εξουσίας, Της Ισχύς, και Της Κραταιάς Προστασίας Της Θρησκείας Τής Μίας Αγίας Ορθοδόξου Εκκλησίας επί της Ελλάδος, τούτο δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό, καθώς ο Δεσποτικός Λόγος για το μικρό το ποίμνιο, και ο λόγος του Αποστόλου, και τότε, και σήμερα, και πάντοτε, και απανταχού, ήταν, και θα είναι για τους αληθινούς Χριστιανούς, το ¨Μικρό το Λείμμα¨, ερμηνεύοντας την ελάχιστη κατά κόσμο αριθμητική δύναμη, και τούτο δεν ήταν άγνωστο στους Συνταγματικούς υπερνομοθέτες, αρχής γενομένης από το 1821.

    Μαρίνος Ριτσούδης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Όμως κατά την έννοια και Αληθεία της όλης Οντότητας Της Αγίας Εκκλησίας καθώς Άνευ Του Χριστού ουδέν ειμαστε, και καθώς ομολογούμε ένα Άγιο Σώμα ενωμένοι, Θριαμβεύουσα και Στρατευόμενη Αγία Εκκλησία, είμαστε πάντοτε Υπεράριθμοι στο Ορατό και Αόρατο Σύμπαν οι ελάχιστοι του μικρού κοσμικού λείμματος, σε σχέση με όλους τους αντίχριστους επί της Γής. Κατά αυτή την αληθή παραδοχή, είμαστε οι επικρατέστεροι, αποτελούμε την πληθώρα Αληθινών προσώπων, σε σύγκριση με οποιαδήποτε άλλη αντίχριστη γνωστή θρησκεία και ψεύτικα προσωπεία, καθώς το Μόνο Αληθινό Πρόσωπο είναι το Κατ Εικόνα που αγωνίζεται με ειλικρίνεια στην τεθλιμένη οδό για το Καθ’ Ομοίωσιν, εφόσον όλα τα άλλα πρόσωπα, αποτελούν πρόσωπα σε εισαγωγικά, ακόμη και αυτά για τα οποία γινεται λόγος, τα λεγόμενα μορφώματα ή αλλιώς κρατικά νομικά πρόσωπα, όσο έχουν αρνηθεί εν γνώσει τους τον Ουράνιο πατέρα, και κατονομάστηκαν υπο Του Δεσπότη μας Ιησού Χριστού, γεννήματα εχιδνών, και όχι αληθινά πρόσωπα. Εν όψει όλης αυτής της ακολουθίας, συνδέεται και το ρηθέν υπό τού Κυρίου μας Ιησού Χριστού ¨ Μη φοβού το μικρόν ποίμνιον· ότι ευδόκησεν ο πατήρ υμών δούναι υμίν την βασιλείαν.¨ Άρα είναι ψευδές, αντίχριστο, άτοπο, ανάρμοστο, και απαράδεκτο να διαστρεβλώνεται η ερμηνεία της επικρατούσας θρησκείας εν Ελλάδι, συνδεόμενη με την κοσμική αριθμητική δύναμη των πολλών που υπηρετούν τον Οικουμενισμό, διότι ούτε αληθής είναι, ούτε την Κραταιά προστασία της Ελλάδας εργάζεται, τουναντίον την σκλαβώνει στο βάραθρο της σκλαβιάς.
    Πρός επίρρωση αυτού, είναι αξιοσημείωτη και η άποψη που απαντάται κατά Τρω¬ϊ¬ά¬νου Σπ. – Που¬λῆ Γ., «Ἐκκλησιαστικό Δίκαιο», Σάκκουλας, σελ. 109 και μετέπειτα, «Ἀππορρίπτεται ἡ ἐκδοχὴ τῆς στατιστικῆς ἀπεικόνισης (πλειοψηφία λαοῦ), καθὼς τὸ Σύνταγμα, ποὺ ἀποτελεῖ τὸ νομοθετικὸ πρωτόλειο μίας Χώρας δὲν μπορεῖ νὰ ἀπεικονίζει στατιστικὰ δεδομένα.»

    Μαρίνος Ριτσούδης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Το ότι o Άγιος Χρυσόστομος πρώην Φλωρίνης δεν μας άφησε ρητή αναφορά υποστήριξης περί της σύνδεσης της επικρατούσης θρησκείας στη Ελλάδα, με την Αγία Εκκλησία Ορθόδοξη Εκκλησία Του Χριστού, μετά την περίοδο του 1924, δεν σημαίνει πως δεν την υιοθετούσε αυτή, ή πως αρνούνταν αυτή την άποψη, όσο μάλιστα αυτή η γνώμη περί της επικρατούσης, είναι και η θεμελιώδης συνέχεια και Σύνδεση της Αλήθειας του Συντάγματος, ως προς Την Αγία Εκκλησία και την Κρατέωση αυτής, στην Προστασία στην Ισχύ, και στην Δύναμη για την Ελλάδα. Οι Ορθόδοξοι είμαστε και φιλλέληνες, ο αγώνας ανέκαθεν είναι υπέρ Πίστεως και Πατρίδος, και ουδείς γνήσιος Ορθόδοξος θα απεμπολούσε την προστασία της Ελλάδας από την επι-Κρατέωση της Αγίας Εκκλησίας Του Χριστού, διότι είναι σαν να αφαιρεί την Κραταιά Προστασία από το Σπίτι του, και να την στέλνει στο διάβολο. Μόνο οι αντίχριστοι και οι ανθέλληνες εργάζονται λόγο και έργο την αποχριστιανοποίηση της Ελλάδας,
    Το ότι δεν δεν το αναφέρει, ο Άγιος Χρυσόστομος, προφανώς, δεν υπήρχε λόγος να το καταγράψει, αφενός διότι ο διωγμός ήταν σκληρός, τι δικαιώματα να διεκδικήσεις, όταν ορμούν να συλλαμβάνουν οι χωροφύλακες τους Ιερουργούς και να στέλνουν στη φυλακή τους αγωνιστές Ορθοδόξους όπως γινόταν κατ εξακολούθηση; Αντιμετώπιζε ζωτικότερα προβλήματα επιβίωσης και είχε επίγνωση αυτών. Το άλλο θέμα, πιθανός λόγος που δεν εγινε αναφορά ήταν γιατί δεν θα έβρισκε ανταπόκριση, γνώριζε πως όλοι ηταν εχθρικοί εναντίων των ΓΟΧ, Κράτος και Κρατούσα Εκκλησία, μία ολάκερη κίνηση εχθρική για δεκαετίες, και προφανώς τα ήξερε και από μέσα εφόσον το 1935 επέστρεψε στο Πάτριο. Για 10 χρονια ζούσε από μέσα από το ίδιο σώμα τις καταστάσεις και το μίσος εναντίων μας. Το τρίτο θέμα, για να αναφέρει κάτι τέτοιο, θα πρέπει να υπάρχει ζήτημα αξίωσης στη δικαιοσύνη, και να έχει την ελπίδα να εισακουστεί. Δεν νομίζω ποτέ πως έκανε αγωγή πχ στο Κράτος για να διεκδικήσει δικαιώματα ελεύθερης Εκκλησιαστικής ζωής. Ένας ακόμη λόγος, θα μπορούσε να είναι, και για να μην ερεθίσει περισσότερο τους Κρατικοεκκλησιομάχους, στο διωγμό εναντίων των Ορθοδόξων. Κράτησε τη σιωπή, η οποία ηταν χρυσός τότε προφανώς και για αυτό το θέμα, και εκτός αυτού, διαφοροποίηση γίνεται όταν αλλάζεις κατεστημένο. Για Εκείνον και για τον καθένα, όταν δεν κάνεις δήλωση διαφοροποίησης, σημαίνει πως ακολουθείς την ίδια αληθινή γνώριμη, παλαιά οδό, που κατείχε, και η Οδός που κατείχαν οι Πατέρες των ΓΟΧ, ήταν η συνέχεια της Αγίας Του Χριστού Εκκλησίας της ακαινοτόμητης, και με ο,τι αυτό συνεπάγεται στις Συνταγματικές ρυθμίσεις και τις νομοκανονιστικές συνέπειες, και τούτη η Ομολογία Πίστεως είναι υπερπλήρης, και δεν χρειάζεται να προσθέσει κάτι άλλο για τα περι επικρατούσας, όπως εσείς ισχυρίζεστε Κοι Συνοδικοί ΓΟΧ, ανάγοντας το σε Δόγμα, το επειδή δεν ανέφερε, δεν σημαίνει ότι και το απεμπόλησε. Ας μην ξεχνάμε πως δεν έγιναν οι άνθρωποι για το νόμο, αλλά οι νόμοι για τους χρηστούς ανθρώπους.
    Μήπως όμως υπάρχει και καταγεγραμμένη υποστήριξη του αντιθέτου; Εάν υπήρχε, θα την είχανε κάνει σημαία, επικεφαλίδα, όμως δεν υπάρχει, διότι ουδείς Ελλην με γνήσιο φρόνημα Πίστεως και Πατρίδος θα ευχόταν να αναλάβει την προστασία στην Ελλάδα, η θρησκεία του Οικουμενισμού, του Αρχισατανά.

    Μαρίνος Ριτσούδης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Σχετικά με την απάντηση του Υπουργείου, που αναγράφει πως οι ΓΟΧ δεν είναι ετερόδοξοι ούτε ετερόθρησκοι, αυτή αναφέρεται γενικά στους ΓΟΧ ως εικόνα του Κράτους εκτός των ΘΝΠ, και όχι κατά νόμο για τη νέα κατάσταση που αποβλέπει πλεόν το Κράτος τους ΓΟΧ μέσω του νόμου 4301. Κατά συνέπεια, και εδώ είναι το μεγάλο κόλπο των ΓΟΧ, διότι άλλη η εικόνα του κράτους για τους ΓΟΧ που διατηρούν την αυτοτέλεια και τη λειτουργική τους ελευθερία βάση των αποφάσεων του Δικαστηρίων, και του ΣτΕ, και έχουν μείνει εκτός νόμου, και πληρώνουν τα υψηλά ΕΝΦΙΑ, και ανταποδοτικά τέλη στους Ο.Τ.Α. για τις Εκκλησίες τους, και άλλη η εικόνα του Κράτους προς τα θρησκευτικά νομικά πρόσωπα, του 4301, βάση των οποίων διατάξεων οι ΓΟΧ ιδρύθηκαν στα Πρωτοδικεία, και άλλαξαν και νομικό καθεστώς από και προς το Κράτος, καθώς και την ομολογία Πίστεως ως νομικό πρόσωπο πλέον, της ονομασίας ως Νομική Εκκλησία ΓΟΧ Ελλάδος, και λόγω 4301, πληρώνουν δραστικά χαμηλότερο ΕΝΦΙΑ και εξαιρούνται από την καταβολή ανταποδοτικών τελών στους Ο.Τ.Α., όλα τα αυτοτελή κτήρια, Ιερών Ναών και χώρων Προσευχής, όλων των γνωστών θρησκειών και δογμάτων.

    Μαρίνος Ριτσούδης

    ΑπάντησηΔιαγραφή

 
Top