ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ ☦

ΠΡΟΣΤΙΜΟ ''ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΜΕΤΑΛΑΒΕΙ''....

ΠΡΟΣΤΙΜΟ ''ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΜΕΤΑΛΑΒΕΙ''....

«ἀνιέρου δέ πόλεως καὶ ἀθέου μὴ χρωμένης εὐχαίς.....οὐδείς ἐστίν, οὐδ΄ ἔσται γεγονώς θεατής»

<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhI_Krwru7Z9JYrSF3sGfCJZ_6YvexWGS3sS5DJnRE0aC7YJ0Fo0BI7NRObl-fEjrGQdvbJ0t3_7f1_OqOnGMRnJhj2q_YiHYx2zOZPUiK14k8HsCHTYZTxaHCY8KAhBaq83HsIMEtp/s1600/55.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="326" data-original-width="250" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhI_Krwru7Z9JYrSF3sGfCJZ_6YvexWGS3sS5DJnRE0aC7YJ0Fo0BI7NRObl-fEjrGQdvbJ0t3_7f1_OqOnGMRnJhj2q_YiHYx2zOZPUiK14k8HsCHTYZTxaHCY8KAhBaq83HsIMEtp/s320/55.jpg" width="245" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<b><span style="color: red; font-size: large;">ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΥ</span></b></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjuhpDwTwjemry121Iu6PEX6xqqFp8SRIoBsDmRfuIVaWsL9UZI2ooIMQWSa724JnoZ1oRIrWNz92zMocBC5NNxqE5N2iOX_z7ObKAAB6bQSdpnLA6I3a1yodEpFE7gRNqHoo91g9RL/s1600/56.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="212" data-original-width="549" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjuhpDwTwjemry121Iu6PEX6xqqFp8SRIoBsDmRfuIVaWsL9UZI2ooIMQWSa724JnoZ1oRIrWNz92zMocBC5NNxqE5N2iOX_z7ObKAAB6bQSdpnLA6I3a1yodEpFE7gRNqHoo91g9RL/s1600/56.jpg" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiysfy7aH2OsDD90MC2JJHW8K1so5nqiGRv4yKDdPP2QVTHRckicCTudFXC9z3I9fAN83-4UxpDYbJGYoEAsdcZDy_nkrb5anP0PtBFJZIRFJu9O7_kYpJ3tkX79JCxQPRULElfySrO/s1600/57.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="180" data-original-width="536" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiysfy7aH2OsDD90MC2JJHW8K1so5nqiGRv4yKDdPP2QVTHRckicCTudFXC9z3I9fAN83-4UxpDYbJGYoEAsdcZDy_nkrb5anP0PtBFJZIRFJu9O7_kYpJ3tkX79JCxQPRULElfySrO/s1600/57.jpg" /></a></div>
<br />
<br /></div>

«ἀνιέρου δέ πόλεως καὶ ἀθέου μὴ χρωμένης εὐχαίς.....οὐδείς ἐστίν, οὐδ΄ ἔσται γεγονώς θεατής»

ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΥ

Διαβάστε περισσότερα »

Ο λοιμός της Αθήνας, 430 π.Χ.

<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div class="entry-meta" style="background: rgb(255, 255, 255); border: 0px; color: #777777; font-family: Arimo, sans-serif; font-size: 12px; margin: 0px; padding: 0px; text-size-adjust: 120%; vertical-align: baseline;">
<span class="by-author" style="background: transparent; border: 0px; clip: rect(1px, 1px, 1px, 1px); margin: 0px; padding: 0px; position: absolute !important; vertical-align: baseline;"><span class="sep" style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">by</span> <span class="author vcard" style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><a class="url fn n" href="https://theancientwebgreece.wordpress.com/author/ancientweb/" rel="author" style="background: transparent; border: 0px; color: #777777; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;" title="Δείτε όλα τα άρθρα του/της Αρχαίων Τόπος">Αρχαίων Τόπος</a></span></span></div>
<div class="entry-content" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; border: 0px; clear: both; margin: 0px; padding: 12px 0px 0px; vertical-align: baseline;">
<div data-adtags-visited="true" style="background: transparent; border: 0px; color: #333333; font-family: Arimo, sans-serif; font-size: 16px; margin-bottom: 24px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">
<a href="https://theancientwebgreece.files.wordpress.com/2018/01/loimos-570x404.jpg" style="background: transparent; border: 0px; color: #743399; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><img alt="" class="wp-image-8227 aligncenter" data-attachment-id="8227" data-comments-opened="0" data-image-description="" data-image-meta="{"aperture":"0","credit":"","camera":"","caption":"","created_timestamp":"0","copyright":"","focal_length":"0","iso":"0","shutter_speed":"0","title":"","orientation":"0"}" data-image-title="loimos-570×404" data-large-file="https://theancientwebgreece.files.wordpress.com/2018/01/loimos-570x404.jpg?w=570" data-medium-file="https://theancientwebgreece.files.wordpress.com/2018/01/loimos-570x404.jpg?w=300" data-orig-file="https://theancientwebgreece.files.wordpress.com/2018/01/loimos-570x404.jpg" data-orig-size="570,404" data-permalink="https://theancientwebgreece.wordpress.com/2018/01/13/%ce%bf-%ce%bb%ce%bf%ce%b9%ce%bc%cf%8c%cf%82-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%b1%ce%b8%ce%ae%ce%bd%ce%b1%cf%82-430-%cf%80-%cf%87/loimos-570x404/" height="452" sizes="(max-width: 430px) 100vw, 430px" src="https://theancientwebgreece.files.wordpress.com/2018/01/loimos-570x404.jpg?w=430&h=305" srcset="https://theancientwebgreece.files.wordpress.com/2018/01/loimos-570x404.jpg?w=430&h=305 430w, https://theancientwebgreece.files.wordpress.com/2018/01/loimos-570x404.jpg?w=150&h=106 150w, https://theancientwebgreece.files.wordpress.com/2018/01/loimos-570x404.jpg?w=300&h=213 300w, https://theancientwebgreece.files.wordpress.com/2018/01/loimos-570x404.jpg 570w" style="background: transparent; border: none; clear: both; display: block; margin: 0px auto 12px; padding: 0px; vertical-align: baseline;" width="640" /></a></div>
<span style="background-color: white;"><span style="color: red; font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"><i> <span dir="ltr"><span class="_3l3x _1n4g">«ο υπόλοιπος λαός, κρατώντας ικετευτικά στεφάνια, στέκει στις αγορές, γύρω από της Αθηνάς Παλλάδας τους δύο ναούς και τον μαντικό βωμό του Ισμηνού. Κι η πόλη, όπως βλέπεις, ανυπέρβλητα ήδη κλυδωνίζεται και να σηκώσει κεφάλι δεν μπορεί από τα βάθη τρικυμίας φονικής, καθώς σαπίζουν πρόωρα οι καρποί της γης, ψοφούν τα κοπάδια των βοδιών, κι οι τοκετοί των γυναικών αποβαίνουν άκαρποι∙ και μέσα σ’ όλα αυτά, ο φλογοφόρος θεός,ενσκήπτοντας, η μισητή πανούκλα, αφανίζει την πόλη, απ’ τον οποίο ρημάζει ο οίκος του Κάδμου∙ κι ο μαύρος Άδης πλουτίζει από στεναγμούς και θρήνους».</span></span></i></span></span></div>
<div class="entry-content" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; border: 0px; clear: both; margin: 0px; padding: 12px 0px 0px; vertical-align: baseline;">
<div style="text-align: right;">
<span style="background-color: white; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif;"><b><span style="color: red; font-size: large;">(Οιδίπους Τύραννος, 19-30)</span></b></span></div>
<span style="background-color: white;"><span style="color: red; font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"><b><i><span dir="ltr"><span class="_3l3x _1n4g"><br style="content: ""; display: block; margin-top: 10px;" /></span></span></i></b></span></span><div data-adtags-visited="true" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; border: 0px; margin-bottom: 24px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">
<span style="background-color: white;"><span style="color: red; font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"><i>Οι αρχαίοι Αθηναίοι πίστευαν ότι ο θεός Απόλλων τους γλύτωσε από τον λοιμό. Μάλιστα δε ο Απολλων για πρώτη φορά τότε ονομάστηκε Αποτρόπαιος. Αυτός δηλαδή που αποτρέπει το κακό.<br /><br style="content: ""; display: block; margin-top: 10px;" />Πολλές φορές οι Αθηναίοι είχαν ζητήσει χρησμό από τον θεό Απόλλωνα σχετικά με τον λοιμό των Αθηνών. Τι έπρεπε δηλαδή να κάνουν για να γλυτώσουν από τον όλεθρο. Σε έναν από τους χρησμούς το μαντείο ζήτησε από τους Αθηναίους να φέρουν τα οστά του Θεμιστοκλέους πίσω στην Αθήνα.<br /><br style="content: ""; display: block; margin-top: 10px;" />Ο Θεμιστοκλής, ως γνωστόν, πέθανε στην Μαγνησία της Μικράς Ασίας. Οι Αθηναίοι ζήτησαν από την Μαγνήσια τα οστά, αλλά το αίτημά τους δεν έγινε δεκτό. Τότε οι Αθηναίοι ζήτησαν να κατασκηνώσουν γύρω από τον τάφο για έναν μήνα για να προσφέρουν θυσίες στον νεκρό. Αφού πήραν την άδεια και κατασκήνωσαν, έβγαλαν κρυφά τα οστά και τα έφεραν στην Αθήνα, όπου και τα έθαψαν.<br />Αυτό αναφέρεται σε ένα σχόλιο στο έργο Ιππής του Αριστοφάνους:<br /><br style="content: ""; display: block; margin-top: 10px;" />«...λοιμωξάντων δὲ ᾽Αθηναίων, ὁ θεὸς εἶπε μετάγειν τὰ ὀστᾶ Θεμιστοκλέους. Μαγνήτων δὲ μὴ συγχωρούντων [σ.σ.: δεν τους το συγχώρησαν] ᾐτήσαντο ἐπὶ τριάκοντα ἡμέραις ἐναγίσαι τῷ τάφῳ, καὶ περισκηνώσαντες τὸ χωρίον λάθρα κομίζουσιν ἀνορύξαντες τὰ ὀστᾶ»...</i></span></span></div>
<div data-adtags-visited="true" style="background: transparent; border: 0px; margin-bottom: 24px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">
<span style="color: #1c1e21; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif;"><span style="font-size: 13px;"><br /></span></span></div>
<div data-adtags-visited="true" style="background: transparent; border: 0px; margin-bottom: 24px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">
<span style="color: #1c1e21; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif;"><span style="font-size: 13px;"><br /></span></span><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arimo, sans-serif; font-size: 16px;">Ο </span><strong style="background: rgb(255, 255, 255); border: 0px; color: #333333; font-family: Arimo, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Πελοποννησιακός Πόλεμος</strong><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arimo, sans-serif; font-size: 16px;"> διήρκεσε 27 χρόνια, από το 431 έως το 404 π.Χ., με την έναρξη των εχθροπραξιών να χρεώνεται στην Πελοποννησιακή πλευρά, αν και όλες οι προηγούμενες πρωτοβουλίες στοχευμένης πολιτικής όξυνσης βάρυναν την πλευρά των Αθηναίων. Γιατί η Αθήνα ήταν βέβαιη ότι, αν κατόρθωνε να εξωθήσει τους γεωστρατηγικούς της αντιπάλους σε ανοιχτή πλέον σύρραξη, θα έβγαινε νικήτρια, εξασφαλίζοντας την ηγεμονία της όχι μόνον στο </span><strong style="background: rgb(255, 255, 255); border: 0px; color: #333333; font-family: Arimo, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Αιγαίο</strong><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arimo, sans-serif; font-size: 16px;">, αλλά και σε ολόκληρη την Ανατολική Μεσόγειο. Πράγματι, επί σειρά ετών, η Αθήνα κινούσε όλα τα νήματα, είτε εφαρμόζοντας οικονομικούς κι εμπορικούς αποκλεισμούς, είτε επεμβαίνοντας στις εσωτερικές υποθέσεις άλλων πόλεων. Για μεγάλο χρονικό διάστημα χειριζόταν οικείους και αντιπάλους, προβλέποντας τις αντιδράσεις τους ή –για να το θέσουμε ακριβέστερα– προσανατολίζοντας τις αντιδράσεις τους προς την κατεύθυνση που η ίδια επιθυμούσε, έχοντας όμως πάρει γι’ αυτό το σκοπό, εγκαίρως, τα κατάλληλα μέτρα.</span></div>
<div data-adtags-visited="true" style="background: transparent; border: 0px; color: #333333; font-family: Arimo, sans-serif; font-size: 16px; margin-bottom: 24px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">
Και επειδή ο <strong style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Περικλής</strong>, με την εξωτερική πολιτική που ακολουθούσε, το περίμενε πως αργά ή γρήγορα θα εισέβαλλαν οι εχθροί στην Αττική, είχε φροντίσει για την οργάνωση της άμυνας της πόλης με οχύρωση που οι άλλες δεν διέθεταν. Το έργο είχε ξεκινήσει από πολύ νωρίτερα, από την εποχή του Θεμιστοκλή. Ο Περικλής το επεξέτεινε και το ολοκλήρωσε. Οι εχθροί μπορούσαν να ρημάζουν το λεκανοπέδιο, καίγοντας κατοικίες, λεηλατώντας καλλιέργειες. Σε όποιο ενδεχόμενο, ωστόσο, ο πληθυσμός της υπαίθρου θα έβρισκε καταφύγιο πίσω από τα ισχυρά τείχη του άστεως, με την τροφοδοσία του εξασφαλισμένη. Γιατί τα <strong style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Μακρά Τείχη</strong> κάλυπταν μέχρι και το λιμάνι του Πειραιά. Από εκεί και πέρα ξανοιγόταν η θάλασσα με τις απεριόριστες δυνατότητες που παρείχε στο παντοδύναμο αθηναϊκό ναυτικό να προσπορίζεται από τους λεγόμενους συμμάχους –και φόρου υποτελείς στην Αθήνα– κάθε είδους αγαθά.</div>
<div data-adtags-visited="true" style="background: transparent; border: 0px; color: #333333; font-family: Arimo, sans-serif; font-size: 16px; margin-bottom: 24px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">
Κατά το δεύτερο έτος του πολέμου, λοιπόν, και  στην αρχή του καλοκαιριού, η Αθήνα βρισκόταν σε αυτήν ακριβώς τη συνθήκη. Με τους<strong style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"> Πελοποννησίους</strong> να έχουν στρατοπεδεύσει στο έδαφος της Αττικής, πυρπολώντας τα πάντα στο πέρασμά τους. Με τον αθηναϊκό στρατό να τους εμπαίζει, κάνοντας πως αδιαφορεί για την ύπαρξή τους, χωρίς να βγαίνει να τους αντιμετωπίσει σε χερσαία σύγκρουση. Και με τον αγροτικό πληθυσμό να παρακολουθεί αφ’ υψηλού τη δήωση της Αττικής. Γιατί η αθηναϊκή πολιτική έπαιζε τα ρέστα της στη θάλασσα. Και το στοίχημά της, στο επίπεδο του πολέμου των εντυπώσεων, ήταν να αποδείξει ότι εννοούσε την απεδαφικοποιημένη της ηγεμονία. Με όποιο κόστος!</div>
<div data-adtags-visited="true" style="background: transparent; border: 0px; color: #333333; font-family: Arimo, sans-serif; font-size: 16px; margin-bottom: 24px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">
Και ενώ το άστυ βρισκόταν καλά θωρακισμένο, σύμφωνα με όλες τις προβλέψεις, απέναντι στον εξωτερικό εχθρό, μια άξαφνη μάστιγα εκδηλώθηκε στην πόλη. Το θανατικό που πήρε διαστάσεις πανδημίας. Κράτησε κοντά τρία χρόνια κι εξολόθρευσε το ένα τέταρτο, ίσως και το ένα τρίτο, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των σύγχρονων μελετητών, του αθηναϊκού πληθυσμού.  Προσέβαλε και τον Περικλή που τελικά πέθανε αφού πιο πριν είχε κηδεύσει τους δυο γιους του. Ο ισχυρός άνδρας της αθηναϊκής δημοκρατίας, αυτός που νόμιζε ότι μπορεί να βλέπει πάνω και πέρα απ’ τα κύματα, πάνω και πέρα από τα ακλόνητα τείχη της πόλης του, πριν τον θάνατό του, είχε ψυχικά καταρρεύσει. Ο πιο απρόβλεπτος και ύπουλος εχθρός αναπτυσσόταν intra muros. <strong style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Η πανούκλα</strong>. Ο λοιμός!</div>
<div class="inline-ad-slot" data-adtags-visited="true" data-adtags-width="640" id="inline-ad-0" style="background: transparent; border: 0px; color: #333333; float: left; font-family: Arimo, sans-serif; font-size: 16px; height: 0px; margin-left: auto; margin-right: auto; overflow: hidden; padding: 0px; vertical-align: baseline; width: 640px;">
</div>
<div data-adtags-visited="true" style="background: transparent; border: 0px; color: #333333; font-family: Arimo, sans-serif; font-size: 16px; margin-bottom: 24px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">
Την πιο εμπεριστατωμένη μελέτη πάνω στο θέμα μάς την έχει αφήσει ο Θουκυδίδης, καθώς, όπως εξηγεί, είχε κι ο ίδιος νοσήσει, αλλά κατάφερε να αποθεραπευτεί, κατά τρόπο ανεξιχνίαστο, μαζί με αρκετούς άλλους. Η περί λοιμού πραγματεία περιλαμβάνεται στο Β΄ βιβλίο του ιστορικού και ακολουθεί την εξής δομή.</div>
<div data-adtags-visited="true" style="background: transparent; border: 0px; color: #333333; font-family: Arimo, sans-serif; font-size: 16px; margin-bottom: 24px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">
Αρχικά (48), ο <strong style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Θουκυδίδης</strong> αναφέρει ότι επρόκειτο για άγνωστη ασθένεια –με μεγάλη ακτίνα μετάδοσης στην Ανατολική Μεσόγειο, παρ’ όλη την αρχική σκέψη των Αθηναίων ότι το θανατικό οφειλόταν σε δηλητήρια τα οποία οι Πελοποννήσιοι είχαν ρίξει στα πηγάδια του Πειραιά– ασθένεια που σημείωσε τρομακτική έξαρση στην Αθήνα, με τους γιατρούς να μην επαρκούν –και μάλιστα να πεθαίνουν κατεξοχήν αυτοί λόγω της επαφής τους με τους ασθενείς– και με τους ανθρώπους να καταλαμβάνονται από πλήρη απελπισία, εφόσον ούτε η καταφυγή στα ιερά των θεών έφερνε, βεβαίως, κανένα αποτέλεσμα.</div>
<div data-adtags-visited="true" style="background: transparent; border: 0px; color: #333333; font-family: Arimo, sans-serif; font-size: 16px; margin-bottom: 24px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">
Στη συνέχεια –και προκειμένου να υπάρχει καταγεγραμμένη γνώση πάνω στο φαινόμενο ώστε, αν ποτέ ξαναεκδηλωθεί, να  το αναγνωρίσουν οι γιατροί, αλλά και οι απλοί άνθρωποι που θα το αντιμετωπίζουν– περιγράφονται αναλυτικά (49-51) τα συμπτώματα της νόσου: πυρετοί, ερυθρήματα και οιδήματα, εμετοί και διάρροιες, σήψη των άκρων, κατάθλιψη, παράνοια ή αμνησία. Περιγράφεται, επίσης, και η κοινωνική απομόνωση και εγκατάλειψη, ακόμη κι απ’ τους πλησιέστερους συγγενείς, που αντιμετώπιζαν τα θύματα της αρρώστιας.</div>
<div data-adtags-visited="true" style="background: transparent; border: 0px; color: #333333; font-family: Arimo, sans-serif; font-size: 16px; margin-bottom: 24px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">
Αμέσως μετά (52), ο ιστορικός εστιάζει στις άθλιες συνθήκες υγιεινής που επικρατούσαν στο άστυ λόγω της πολιορκίας του, με την εγκατάσταση του πληθυσμού της <strong style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Αττικής</strong> σε πνιγηρούς καταυλισμούς και τον αναπόφευκτο συνωστισμό του μέσα στα στενά όρια του τειχισμένου χώρου, συνθήκες που επιδεινώνονταν από τις υψηλές θερμοκρασίες του θέρους, οδηγώντας σε εκτός ελέγχου κατάσταση όταν οι θάνατοι άρχισαν να εκδηλώνονται μαζικά, με τα πτώματα να σήπονται διάσπαρτα στους δημόσιους χώρους, στους δρόμους, στις κρήνες, στους ναούς, ενώ την ίδια στιγμή οι ζωντανοί δεν έβρισκαν καν τα μέσα για να τα θάψουν ή, ακόμη καλύτερα, να τα κάψουν.</div>
<div data-adtags-visited="true" style="background: transparent; border: 0px; color: #333333; font-family: Arimo, sans-serif; font-size: 16px; margin-bottom: 24px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">
Η διάβρωση των ηθών, κάθε αξίας και έννοιας δικαίου, παράλληλα με την επιδίωξη του εφήμερου κέρδους και τη στροφή προς τις κάθε είδους ηδονές, απασχολεί την επόμενη (53) παράγραφο.</div>
<div data-adtags-visited="true" style="background: transparent; border: 0px; color: #333333; font-family: Arimo, sans-serif; font-size: 16px; margin-bottom: 24px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">
Και ο ιστορικός καταλήγει (54) ως εξής στην περί λοιμού πραγματεία του: «Μέσα στη δυστυχία τους θυμήθηκαν, όπως ήταν φυσικό, και τον εξής στίχο που παλαιότερα ψαλλόταν, όταν έλεγαν οι γεροντότεροι “Θα ’ρθει πόλεμος Δωρικός και μαζί μ’ αυτόν λοιμός”. Πάνω στο θέμα αυτό ξέσπασε φιλονεικία ότι στον στίχο αυτό οι παλαιοί δεν μιλούσαν για λοιμό, αλλά για λιμό. Επικράτησε, ωστόσο, στη δεδομένη περίσταση η εκδοχή ότι ο στίχος μιλούσε για λοιμό, γιατί η μνήμη των ανθρώπων προσαρμόζεται στα παθήματά τους. Και νομίζω ότι, αν κάποτε στο μέλλον γίνει άλλος Δωρικός πόλεμος, και τότε συμβεί λιμός, έτσι θα ψάλλουν φυσικά τον στίχο. Και τότε θυμήθηκαν κι ένα χρησμό που δόθηκε στους Λακεδαιμόνιους όταν είχαν ρωτήσει τον <strong style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Απόλλωνα</strong> (των Δελφών) αν έπρεπε να πολεμήσουν και τους απάντησε ότι θα νικήσουν, αν πολεμήσουν με όλες τις δυνάμεις τους, και ότι κι εκείνος θα βοηθήσει. Συμπέραιναν, λοιπόν, (οι Αθηναίοι) ότι αυτά που τους συνέβαιναν ήταν σύμφωνα με τον χρησμό, αφού, εξάλλου, η νόσος είχε ενσκήψει αμέσως μόλις εισέβαλαν οι Πελοποννήσιοι (στην Αττική)».</div>
<div data-adtags-visited="true" style="background: transparent; border: 0px; color: #333333; font-family: Arimo, sans-serif; font-size: 16px; margin-bottom: 24px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">
Έτσι αντιμετωπίζει ο Θουκυδίδης, στη σχετική του μελέτη, το φαινόμενο του <strong style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">μεγάλου λοιμού</strong> της Αθήνας κατά την έναρξη της σύρραξης με τους Πελοποννησίους. Με τη συστηματική σκέψη του ιστορικού που αναγνωρίζει ότι βασική παράμετρος στη φρικτή υπόθεση των πολέμων είναι η αγωνία των πολιορκημένων πόλεων οι οποίες, την ίδια στιγμή που έχουν να αντιμετωπίσουν την απειλή των εξωτερικών επιθέσεων, γίνονται, εκ των πραγμάτων, περισσότερο ευάλωτες σε ενδημικά καταστροφικά φαινόμενα, σαν τις αρρώστιες. Με την επιστημονική σκέψη του κλινικού γιατρού, που παρατηρεί τα εμπειρικά δεδομένα, καταγράφει τη συμπτωματολογία, μελετά τις συνθήκες εξάπλωσης μιας νόσου, ερευνά τις αντιστάσεις της και αναζητεί τα σημεία υποχώρησής της. Με τον ορθολογισμό του πολιτικού διανοητή, τέλος, που βλέπει ότι οι πανδημίες έχουν ανυπολόγιστης σημασίας ηθικές και κοινωνικές επιπτώσεις: αναλγησία απέναντι στις ευπαθείς πληθυσμιακές ομάδες, γενίκευση των φαινομένων δεισιδαιμονίας, εξάπλωση της κοινωνικής υστερίας και παράκρουσης.</div>
<div class="inline-ad-slot" data-adtags-visited="true" data-adtags-width="640" id="inline-ad-1" style="background: transparent; border: 0px; color: #333333; float: left; font-family: Arimo, sans-serif; font-size: 16px; height: 0px; margin-left: auto; margin-right: auto; overflow: hidden; padding: 0px; vertical-align: baseline; width: 640px;">
</div>
<div data-adtags-visited="true" style="background: transparent; border: 0px; color: #333333; font-family: Arimo, sans-serif; font-size: 16px; margin-bottom: 24px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">
Κι έτσι, με την πραγματεία του αυτή –και ειδικά με την ειρωνική του κατακλείδα σχετικά με το πόσο αφελώς επιδιώκουν συνήθως οι άνθρωποι, σε περιόδους κρίσης, κάθε λογής “χρησμούς” και πώς ερμηνεύουν τη λεγόμενη “θεϊκή βούληση”– ο Θουκυδίδης απομακρύνεται πλήρως από την προηγούμενη μαγικο-θρησκευτική σκέψη. Εκείνην που αντιμετώπιζε τις νόσους ως εκδηλώσεις ενός τιμωρητικού θεϊκού παράγοντα και που γνωστό της παράδειγμα βρίσκουμε στην Α ραψωδία της <i style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Ιλιάδας</i>, όπου ένας λοιμός στο στρατόπεδο των Αχαιών, οφείλεται στα εκδικητικά βέλη του <strong style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Απόλλωνα Σμινθέως</strong> (Απόλλωνα των Ποντικιών), προκειμένου να πληρώσει ο Αγαμέμνονας για την αλαζονεία του. Ναι, ο Θουκυδίδης έχει βρεθεί πολύ μακριά από όλα αυτά. Μάλιστα, κατά τη γνώμη των σύγχρονων μελετητών, με την περί λοιμού πραγματεία του, ο Θουκυδίδης αποδεικνύεται ένθερμος θιασώτης της ιπποκρατικής ιατρικής που –κακά τα ψέματα– παρ’ όλη την άμεση έκθεση των υποστηρικτών της στους κινδύνους του λοιμού, εκείνην ακριβώς την περίοδο σημείωσε τεράστια πρόοδο λόγω της δυνατότητας που της δόθηκε να κάνει παρατηρήσεις και έρευνα πάνω σε έναν ολόκληρο συγκεντρωμένο πληθυσμό. Ναι, ο Θουκυδίδης γράφει σαν ένας πραγματικός γιατρός! Κι ίσως η ιπποκρατική του συγκρότηση επηρέασε άμεσα τη διαμόρφωση της σκέψης του ως πολιτικού ιστορικού. Στην <i style="background: transparent; border: 0px; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Ιστορία</i> του, πήρε την έννοια του νοσήματος από το επίπεδο της σωματικής ή ψυχικής εκδήλωσης, για να την χρησιμοποιήσει ως μεταφορά στο πολιτικό επίπεδο, μιλώντας –πρώτος και κατεξοχήν αυτός– για την ανηθικότητα της πολεμοκάπηλης πολιτικής με όρους «νόσου πόλεως».</div>
<div data-adtags-visited="true" style="background: transparent; border: 0px; color: #333333; font-family: Arimo, sans-serif; font-size: 16px; margin-bottom: 24px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">
<br /></div>
<div data-adtags-visited="true" style="background: transparent; border: 0px; font-family: Arimo, sans-serif; font-size: 16px; margin-bottom: 24px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;">
<a href="https://theancientwebgreece.wordpress.com/2018/01/13/%CE%BF-%CE%BB%CE%BF%CE%B9%CE%BC%CF%8C%CF%82-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B1%CE%B8%CE%AE%CE%BD%CE%B1%CF%82-430-%CF%80-%CF%87/?fbclid=IwAR39xkRJfAsKZirP7s4HcDsv2jshUcvi9zi2UOPQNDrenJ4iImwH5e5SHro" target="_blank"><span style="color: blue;"><b>ΠΗΓΗ</b></span></a></div>
</div>
</div>

Ο λοιμός της Αθήνας, 430 π.Χ.

by Αρχαίων Τόπος «ο υπόλοιπος λαός, κρατώντας ικετευτικά στεφάνια, στέκει στις αγορές, γύρω από της Αθηνάς Παλλάδας τους δύο ναού...

Διαβάστε περισσότερα »

ΚΑΤΑ ΜΟΝΑΣ Ή ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ;

<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgrcy303jsAzTX38WqmG2NcjIefqiKTz-r5a-JqJi4QFzbelYklQPTyCwdYZjHnLqBQsTHN0JhNWWl1zFPeMwNjgH4cDtaVoL5Y8qsq7mXj_yk-s6BgPwl3i0pm3xZQwOo9ZFGQnLI-/s1600/29.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="502" data-original-width="618" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgrcy303jsAzTX38WqmG2NcjIefqiKTz-r5a-JqJi4QFzbelYklQPTyCwdYZjHnLqBQsTHN0JhNWWl1zFPeMwNjgH4cDtaVoL5Y8qsq7mXj_yk-s6BgPwl3i0pm3xZQwOo9ZFGQnLI-/s1600/29.jpg" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg9LQw2nolGoTFD1syiPOjN9xQV84f5Uj4BVEi8roUy8-gq0pApaZFRVv-swT6BBdnGzfee8FEmeliMGOmu103xyjKR4-Yk9pkRJ6cHgfvQSaWOYFtAYzPg0zBksRzjb18fjtUscaZg/s1600/26.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="287" data-original-width="529" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg9LQw2nolGoTFD1syiPOjN9xQV84f5Uj4BVEi8roUy8-gq0pApaZFRVv-swT6BBdnGzfee8FEmeliMGOmu103xyjKR4-Yk9pkRJ6cHgfvQSaWOYFtAYzPg0zBksRzjb18fjtUscaZg/s1600/26.jpg" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgAnz0TT4u-5oYKGLfwFub2DiKFxUk8n7Kkzcilii8Y0R849k9C7I-wS66pr91Mzk5eMpJIIeL_zlciLiXsB7VnbZUb9vap1wTt1bZ1sNQ3X0hxAfUTMev-zxsk-OyfTRYXMtfYfAiP/s1600/27.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="652" data-original-width="529" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgAnz0TT4u-5oYKGLfwFub2DiKFxUk8n7Kkzcilii8Y0R849k9C7I-wS66pr91Mzk5eMpJIIeL_zlciLiXsB7VnbZUb9vap1wTt1bZ1sNQ3X0hxAfUTMev-zxsk-OyfTRYXMtfYfAiP/s1600/27.jpg" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: right;">
<span style="background-color: #f2f3f5; color: #1c1e21; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 13px; text-align: left;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: right;">
<span style="background-color: white; color: #1c1e21; text-align: left;"><b><span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif; font-size: large;"><br /></span></b></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: right;">
<span style="background-color: white;"><b><span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif; font-size: large;"><span style="color: #1c1e21; text-align: left;"> </span><span dir="ltr" style="color: #1c1e21; text-align: left;"><span class="_3l3x">Ι. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ, Ε.Π.Ε.1. 68, </span></span><span style="color: #1c1e21; text-align: left;">Ε.Π.Ε. 19.81</span></span></b></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<br /></div>

ΚΑΤΑ ΜΟΝΑΣ Ή ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ;

Ι. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ, Ε.Π.Ε.1. 68, Ε.Π.Ε. 19.81

Διαβάστε περισσότερα »

Βουδιστής πρόσεφερε 10.000 δολαρία στο Γραφείο αγαθοεργίας του Πάπα.

<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiDdA91tlx-fupslAXn3z5TjV_fqFT_uVisMumovWvjmHgRfWSSE9ZUQ9mu3wSSMWLVIljnGIW9zy-SqVwvY3-TimDiYW_28cugaxf4RX7wp6KAtI2G9CN0-8HGYTHkLbpoE1yVr2p6/s1600/32.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="421" data-original-width="750" height="223" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiDdA91tlx-fupslAXn3z5TjV_fqFT_uVisMumovWvjmHgRfWSSE9ZUQ9mu3wSSMWLVIljnGIW9zy-SqVwvY3-TimDiYW_28cugaxf4RX7wp6KAtI2G9CN0-8HGYTHkLbpoE1yVr2p6/s400/32.jpg" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #1c1e21; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
<span style="font-size: large;">Ο βουδιστής μοναχός Ashin Nyanissara, γνωστός ως Sitagu Sayadaw, μια από τις πιο σημαντικές θρησκευτικές προσωπικότητες της Μιανμάρ, δώρισε 10.000 $ στο Ταμείο Έκτακτης Ανάγκης που ιδρύθηκε στις 6 Απριλίου από τον Πάπα Φραγκίσκο για να βοηθούνται οι κοινότητες που επλήγησαν από το Covid-19 σε χώρες ιεραποστολής μέσω των δομών της Εκκλησίας. Ο μοναχός - ανέφερε το πρακτορείο Ucanews - παρέδωσε το ποσό στον αρ<span class="text_exposed_show" style="display: inline; font-family: inherit;">χιεπίσκοπο του Mandalay, Σεβασμιότατο Marco Tin Win, στον οποίο προσέφερε επίσης σακούλες με ρύζι, φασόλια και άλλα τρόφιμα για τις ανάγκες της Αρχιεπισκοπής κατά τη διάρκεια της έκτακτης ανάγκης. Προσθέτει στα 750 χιλιάδες δολάρια που έχουν ήδη διατεθεί από τον Πάπα Φραγκίσκο, ως αρχική συνεισφορά στο Ταμείο στο οποίο έχουν προσκληθεί να συνεισφέρουν οι τοπικές Εκκλησίες.</span></span></div>
<div style="background-color: white; color: #1c1e21; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
<span style="font-size: large;"><span class="text_exposed_show" style="display: inline; font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="text_exposed_show" style="background-color: white; display: inline; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif;">
<span style="font-size: large;"><div style="font-family: inherit; margin-bottom: 6px; text-align: center;">
<b><span style="color: red;">Κοινή συμπόνια σε όλες τις θρησκείες</span></b></div>
<div style="font-family: inherit; margin-bottom: 6px; text-align: center;">
<b><span style="color: red;"><br /></span></b></div>
<div style="color: #1c1e21; font-family: inherit; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
Η χειρονομία - εξήγησε ο μοναχός Sitagu Sayadaw - θέλει να είναι ένα σημάδι συμπόνιας που είναι κοινό σε όλες τις θρησκείες: πρέπει να συνεργαστούμε ενάντια στον Covid-19 και να πραγματοποιήσουμε τα φιλανθρωπικά μας έργα μέσω αλληλεγγύης ", είπε. Ο Αρχιεπίσκοπος Τιν Γουίν, που συνδέεται με τον βουδιστικό θρησκευτικό ηγέτη με φιλία - είπε ότι «εντυπωσιάστηκε» από αυτήν την «πράξη καλής θέλησης και αλληλεγγύης προς τους ανθρώπους που έχουν μεγαλύτερη ανάγκη στην κρίση. Η συμβολή του είναι ένα μήνυμα διαθρησκευτικής αρμονίας σε ολόκληρη τη χώρα ".</div>
<div style="color: #1c1e21; font-family: inherit; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
<br /></div>
<div style="color: #1c1e21; font-family: inherit; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
<br /></div>
<div style="font-family: inherit; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: right;">
<a href="http://www.kantam.gr/index.php/el/10-news/10574-10-000" target="_blank"><b><span style="color: blue;">ΠΗΓΗ</span></b></a></div>
</span></div>
</div>