ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ ☦

Ομολογία ή παραλήρημα;

<div style="text-align: justify;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgM8WmbQR9z1C4J3hHQGMgkA28ozKb4BKg7DLBVyCQ1NzZCTB9kJ_lY3WZwn1Xlm0HsBd9n3yQiHX4lVosZl0Z7hSfQbnt_zNKRI8-TYOxgefRDZWatnhQ2qEyUsyXnlFb3VUzjcBKgJc86NKZDVbu8FQHFdzA7WBeSgdgveuNEDQDg0al53ua4uHl8/s565/2010-12-26_023939.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="565" data-original-width="438" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgM8WmbQR9z1C4J3hHQGMgkA28ozKb4BKg7DLBVyCQ1NzZCTB9kJ_lY3WZwn1Xlm0HsBd9n3yQiHX4lVosZl0Z7hSfQbnt_zNKRI8-TYOxgefRDZWatnhQ2qEyUsyXnlFb3VUzjcBKgJc86NKZDVbu8FQHFdzA7WBeSgdgveuNEDQDg0al53ua4uHl8/w310-h400/2010-12-26_023939.jpg" width="310" /></a></div>  <o:p></o:p>Κατηγορούν διάφοροι τους Ορθόδοξους του
Πάτριου Ημερολογίου ως ανθρώπους μη έχοντας λογική διότι πάσχουν από
''παραλήρημα'', όταν στιγματίζουν τους διαφόρου τύπου και αιτίας,
Οικουμενιστικούς διαλόγους, συνέδρια και δραστηριότητες. 
 
Εμείς ουσιαστικά διδασκόμαστε ότι:<o:p></o:p><ul type="disc">
 <li class="MsoNormal" style="line-height: normal; text-align: justify;">οι εξ
 ορθοδόξων Οικουμενιστές και οι ποικίλης αποχρώσεως ετερόδοξοι συναγελάζονται
 και συμπροσεύχονται σε κάθε σχετική ευκαιρία, τακτώς και
 εκτάκτως, παρέχοντες δήθεν «κοινή μαρτυρία των Εκκλησιών» στον
 κόσμο.  Όμως στην Ορθόδοξη Εκκλησία δεχόμαστε μόνο την «ενότητα
 του [Αγίου] Πνεύματος» (Εφ. 4, 3) και την «ενότητα της Πίστεως» (Εφ. 4,
 13) εν Αληθεία, και όχι βέβαια την απαράδεκτη «ενότητα του οικουμενικού
 πνεύματος».<o:p></o:p></li>
</ul><ul type="disc">
 <li class="MsoNormal" style="line-height: normal; text-align: justify;">Υπάρχουν
 πολλές διαχριστιανικές οργανώσεις οι οποίες συνεργάζονται για
 την ειρήνη. Λαμβάνουν χώρα σε ναούς ετεροδόξων με
 καθημερινό πρόγραμμα  προσευχής, συζητήσεων, δραστηριοτήτων κ.λπ.
 Εξεφράζουν ευγνωμοσύνη προς το Π.Σ.Ε για την υποστήριξη της
 δημοκρατίας και του ευγενούς λαού.<o:p></o:p></li>
</ul><ul type="disc">
 <li class="MsoNormal" style="line-height: normal; text-align: justify;">Ο
 σκοπός μία τέτοιας Οικουμενιστικής φιέστας είναι συνήθως υπέρ της
 ειρήνης, όπως συμβαίνει συνήθως σε τέτοιες εκδηλώσεις·
 επειδή όμως αυτές δεν διατελούν υπό την θεία ευλογία και
 έγκριση, λόγω του συγκρητιστικού χαρακτήρος τους,  φέρνουν
 συνήθως το αντίθετο αποτέλεσμα.<o:p></o:p></li>
</ul><ul type="disc">
 <li class="MsoNormal" style="line-height: normal; text-align: justify;">Όσο οι
 πολυ-προβαλλόμενες Οικουμενιστικές τελετές πυκνώνουν και όσο οι
 άδεκτες από τους Ιερούς Κανόνες συμπροσευχές και συνευλογίες/«αλογίες» μεταδίδονται
 τήδε κακείσε, ο κόσμος δεν πρόκειται να ορθοποδήσει. Απλώς επιταχύνεται η
 οδός προς τις μεγάλες δοκιμασίες των εσχάτων, αφού η Αποστασία εντείνεται
 και διευρύνεται.<o:p></o:p></li>
</ul><ul type="disc">
 <li class="MsoNormal" style="line-height: normal; text-align: justify;">Όσοι
 «παραδοσιακοί» αδελφοί μέμφονται εμάς τους Ορθοδόξους Χριστιανούς του
 Πατρίου Ημερολογίου ως δήθεν αντικανονικούς, σχισματικούς, ταραξίες
 και προβληματικούς, θα πρέπει να καταλάβουν καλά ότι όχι μόνο δεν
 μας προβληματίζουν και «πληροφορούν» πως όλα αυτά τα ασύστατα, λανθασμένα
 και απαράδεκτα είναι δήθεν ισχυρά, αλλά απλώς μας θλίβουν για
 το μέγεθος της παρανοήσεώς τους, ώστε να τους διαφεύγει η ουσία
 και να μένουν προσκολλημένοι ακόμη και τώρα στον τύπον!<o:p></o:p></li>
</ul><ul type="disc">
 <li class="MsoNormal" style="line-height: normal; text-align: justify;">Όσοι χάριτι Θεού δεν συμμετέχουμε αμέσως η
 εμμέσως σε μία Παναίρεση, όπως είναι αυτή του κακοδόξου
 Οικουμενισμού, δεν είμαστε για λύπηση ως προς
 αυτό, αλλά για έπαινο, παρά την κατά τα άλλα προσωπική
 ανεπάρκειά μας. Αντιθέτως, για λύπηση είναι όσοι συμμετέχουν σε
 αυτή την τραγική κατάσταση, όμοια της οποίας δεν υπήρξε στην
 ιστορία της Εκκλησία απ’ αρχής μέχρι της σήμερον!<o:p></o:p></li>
</ul><ul type="disc">
 <li class="MsoNormal" style="line-height: normal; text-align: justify;">Είθε να απεγκλωβισθούν οι κατήγοροί μας από τα νοητά δεσμά τους, διότι
 επί του παρόντος ομοιάζουν με τους «διϋλίζοντες τον κώνωπα, την
 δε κάμηλον καταπίνοντες» (Ματθ. 23, 24), για να μη
 κατακριθούν ως «οδηγοί τυφλών» και ως «υποκριταί»!<o:p></o:p></li>
</ul><ul type="disc">
 <li class="MsoNormal" style="line-height: normal; text-align: justify;">Εμείς,
 θείω ελέει, δεν ήμασταν, δεν είμαστε και δεν θα είμαστε μέρος
 της Αποστασίας Πίστεως, και ευχαριστούμε απείρως τον Κύριο και Θεό μας για
 την Πρόνοια της φροντίδος Του υπέρ ημών των αναξίων. Μόνον, ευχόμαστε για
 τους αδελφούς μας εκείνους, οι οποίοι ως φαίνεται αγνοούν το μέγεθος της
 «δοκού» (Ματθ. 7, 3), η οποία σκοτίζει την πνευματική τους
 όραση, και ψέγουν εμάς επικαλούμενοι το «κάρφος» στους
 δικούς μας οφθαλμούς, το οποίο δεν αρνούμεθα ότι πράγματι υπάρχει.<o:p></o:p></li>
</ul><ul type="disc">
 <li class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 12pt; text-align: justify;">Συγκοινωνούμε ασφαλώς μόνον με τους διακρατούντας
 έργω και λόγω την ομολογίαν της Πίστεως ανόθευτον και απαρασάλευτον.<o:p></o:p></li>
 <li class="MsoNormal" style="line-height: normal; text-align: justify;">Αυτή
 την αρχή και διαβεβαίωση ουδείς δύναται να μας αλλάξει, ακόμη
 κι αν είναι άγγελος εξ ουρανού! (βλ. Γαλ. 1, 8).<o:p></o:p></li>
</ul><ul type="disc">
 <li class="MsoNormal" style="line-height: normal; text-align: justify;">Φυλάσσουμε και διακρατούμε ο,τι ανέκαθεν φυλάσσει
 και διακρατεί η αγία Ορθόδοξη Εκκλησία, και συνακόλουθα απορρίπτουμε
 και καταδικάζουμε/αναθεματίζουμε ο,τι ανέκαθεν απορρίπτει και
 καταδικάζει/αναθεματίζει αυτή, όπως και την νεοφανή Οικουμενιστική
 παναίρεση!</li></ul>
Αυτά διδάσκουν οι εκκλησιαστικοί ποιμένες, όπως επί παραδείγματι <a href="https://imlp.gr/2023/11/08/%ce%b8%ce%bb%ce%b9%ce%b2%ce%b5%cf%81%e1%bd%b0-%ce%bf%e1%bc%b0%ce%ba%ce%bf%cf%85%ce%bc%ce%b5%ce%bd%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%b9%ce%ba%e1%bd%b0-%ce%b4%cf%81%cf%8e%ce%bc%ce%b5%ce%bd%ce%b1-%ce%ba%ce%b1/" target="_blank">εδώ</a>, και ελπίζουμε ότι διδασκόμαστε να μην αποτελεί ''παραλήρημα'', όπως μας κατηγορούν, αλλά αληθινή ομολογία.<o:p></o:p>

</div><div style="text-align: justify;"></div>

Ομολογία ή παραλήρημα;

Κατηγορούν διάφοροι τους Ορθόδοξους του Πάτριου Ημερολογίου ως ανθρώπους μη έχοντας λογική διότι πάσχουν από ''παραλήρημα''...

Διαβάστε περισσότερα »

Κατεδαφίσθηκε τη νύχτα στο Κίεβο ο Ναός της «Δεκάτης»

<img alt="naoss 3" height="440" loading="lazy" src="https://www.romfea.gr/images/article-images/2024/05/romfea2/diafora2/naoss-3.jpg" style="border: 0px; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; height: auto; max-width: 100%; vertical-align: middle;" width="770" /><a href="https://www.romfea.gr/ekklisies-ts/ekklisia-tis-oukranias/63414-katedafisthike-ti-nyxta-sto-kievo-o-naos-tis-dekatis?fbclid=IwZXh0bgNhZW0CMTEAAR1cxlzTWXmyZ4o-fK6mDuyhewMT_HhG-xUCh0A-Ruu5ItoRQn-DycwM45k_aem_AdQRZrHv1oyXP79U4_MvBKIblemBg8zf6ISFOSzCFADrqNrOikvM4upjZ7mVU0Z1LqUMzHbZDrrynaFh6qk4IBhn" target="_blank">AΠΟ ROMFEA.GR</a> Ο ιερός ναός των Αγίων Βλαδιμήρου και Όλγας της ιεράς μονής της «Δεκάτης» της Ουκρανικής Ορθοδόξου Εκκλησίας, που ανηγέρθη πλησίον του σημείου, όπου προϋπήρχε ο χτισμένος τον 10ο αι. παλαιός ιερός ναός της «Δεκάτης», κατεδαφίσθηκε τη νύκτα της 17ης Μαΐου 2024, αναφέρει η ιστοσελίδα της Ενώσεως Ορθοδόξων Δημοσιογράφων.Σύμφωνα με στοιχεία που αναρτήθηκαν στο λογαριασμό της μονής στο κοινωνικό δίκτυο Telegram, χθες 16 Μαΐου, περί τις 10 μ.μ., κατέφθασαν λεωφορεία με αστυνομικούς και στρατιωτικούς στον ιερό ναό της «Δεκάτης». Αργότερα γνωστοποιήθηκε ότι τα όργανα της αστυνομίας προσπαθούν να συλλάβουν τους αδελφούς της μονής.Το ενημερωτικό κανάλι «Ντοζόρ να Πέρσομου Κοζάτσκομου» στο κοινωνικό δίκτυο Telegram μετέδωσε ότι ένστολοι και αστυνομικοί περικύκλωσαν όλο το χώρο του Εθνικού Μουσείου Ιστορίας της Ουκρανίας. Όλες οι προσβάσεις και τα κλιμακοστάσια αποκλείστηκαν. Δεν επιτράπηκε στην αδελφότητα της μονής να εισέλθει στον ιερό ναό των Αγίων Βλαδιμήρου και Όλγας, ενώ σε ένα ιερέα, ο οποίος θέλησε να απομακρύνει από το υπό κατεδάφιση κτήριο αντίγραφο της εικόνας της Παναγίας του Βλαδιμήρου της «Δεκάτης», εκπρόσωποι της αστυνομίας άρχισαν να του ασκούν σωματική βία στρίβοντάς του τα χέρια, ώστε αναγκάσθηκε να εγκαταλείψει τον χώρο της μονής.Σύντομα, στον χώρο του Εθνικού Μουσίου Ιστορίας της Ουκρανίας κατέφθασαν άδεια φορτηγά.Στις 23:28 ο δικηγόρος και κληρικός της Ουκρανικής Ορθοδόξου Εκκλησίας πρωθιερέας Νικήτας Τσέκμαν έγραψε στο λογαριασμό του στο κοινωνικό δίκτυο Telegram ότι άρχισαν να καταστρέφουν τον ναό με ειδικά μηχανήματα κατεδάφισης. Οι αυτόπτες μάρτυρες αντήλλασσαν πληροφορίες ότι στην περιοχή διεκόπη η λειτουργία της κινητής τηλεφωνίας.Σύντομα μετά τα μεσάνυχτα φορτηγά άρχισαν να απομακρύνουν θραύσματα της κατεδαφισμένης εκκλησίας. Το γεγονός της καταστροφής του ναού επιβεβαίωσε το ενημερωτικό κανάλι της ιεράς μονής της «Δεκάτης» στο κοινωνικό δίκτυο Telegram. Μέχρι το πρωί απέμεινε άδειος χώρος. Έμεινε ακέραια μόνον μια μπρούντζινη αναπαράσταση, που ήταν εντοιχισμένη.Ο μητροπολίτης Τσερκάσι και Κάνεφ Θεοδόσιος κατέθεσε λουλούδια στο σημείο, όπου ήταν χτισμένος ο ιερός ναός της «Δεκάτης», ανέφερε ο λογαριασμός «Τσερκάσκι μπλαγκοβέστνικ» του κοινωνικού δικτύου Telegram. «Για μένα, που είμαι γέννημα και θρέμμα του Κιέβου, αυτό που συνέβη σήμερα είναι μια τραγωδία», σχολίασε το γεγονός ο μητροπολίτης Θεοδόσιος και συνέχισε: «Μα πώς αλλιώς μπορούμε να χαρακτηρίσουμε τη βάρβαρη κατεδάφιση ενός εν ενεργεία ορθοδόξου ιερού ναού στο κέντρο του Κιέβου; Είναι τραγωδία. Και εκεί, όπου συνέβη η τραγωδία, καταθέτουν λουλούδια. Σήμερα είμαι εδώ όχι με την ιδιότητα του ιεράρχη, αλλά με την ιδιότητα του πολίτη και του από γεννήσεως κατοίκου του Κιέβου. Φρονώ ότι σήμερα πολλοί κάτοικοι της πρωτεύουσας, ορθόδοξοι και μη, θρησκευόμενοι και μη, θα ακολουθήσουν το παράδειγμά μας. Άλλωστε, δεν είναι ακόμη σε όλους ακρωτηριασμένη οριστικά η συνείδηση και καταπατημένη η μνήμη...».***Όπως ανέφερε η Ένωση Ορθοδόξων Δημοσιογράφων, στις 14 Σεπτεμβρίου 2023 το Εφετείο του Κιέβου απέρριψε την έφεση της κοινότητας της ιεράς μονής της «Δεκάτης» του Κιέβου και υποχρέωσε να κατεδαφισθεί ο ναός. Στο υπουργείο Πολιτισμού της Ουκρανίας δήλωσαν ότι δήθεν το κτήριο του ναού «παραμορφώνει το σύνολο του ιστορικού αρχαιολογικού συγκροτήματος “η εκκλησία της Δεκάτης”, ενώ η ίδια η ανέγερση του ναού πλησίον των θεμελίων του ιστορικού ναού της «Δεκάτης» έρχεται «σε αντίθεση με την προβλεπόμενη χρήση» του οικοπέδου.Στα τέλη Απριλίου 2024 στην ιερά μονή της «Δεκάτης» δέχθηκαν επιστολή της κρατικής εκτελεστικής υπηρεσίας ότι στις 7 Μαΐου, την Τρίτη της Διακαινησίμου, θα αρχίσει η διαδικασία κατεδαφίσεως του κτηρίου του ναού. Στις 6 Μαΐου το απόγευμα κατέφθασαν στον ιερό ναό της «Δεκάτης» πιστοί για ακάθιστη προσευχή, προκειμένου να αποτρέψουν τις παράνομες ενέργειες και να προσευχηθούν για ειρήνη. Μετά ταύτα οι Αρχές κατέφυγαν σε τέχνασμα, δηλώνοντας ότι ματαιώνουν τα σχέδια κατεδάφισης του ναού της «Δεκάτης» στις 7 Μαΐου και την αναβάλλουν επ’ αόριστον. Δέκα ημέρες αργότερα υπό την κάλυψη του σκότους το ιερό σέβασμα καταστράφηκε.Ο δικηγόρος της Ουκρανικής Ορθοδόξου Εκκλησίας πρωθιερέας Νικήτας Τσέκμαν ανέφερε ότι η κατεδάφιση της ιεράς μονής της «Δεκάτης» ήταν παράνομη, διότι στο Ενιαίο Μητρώο Εκτελεστικών Διαδικασιών δεν καταχωρήθηκε οποιοδήποτε έγγραφο σχετικά με την κατεδάφιση του ιερού σεβάσματος. Η θρησκευτική κοινότητα επίσης δεν έλαβε κανένα έγγραφο σχετικά με αυτό.Επιπλέον, δημοσιεύθηκε η απάντηση της Κεντρικής Διαπεριφερειακής Διεύθυνσης του υπουργείου Δικαιοσύνης στην καταγγελία των δικηγόρων της ιεράς μονής της «Δεκάτης» για τις παράνομες ενέργειες του εκτελεστικού οργάνου του κράτους. «Παρακαλούμε αντικειμενικώς και ολοπλεύρως να ελέγξετε τα εκτιθέμενα στο αίτημα περιστατικά, να προσδιορίσετε τις αιτίες και τις προϋποθέσεις, που συνέβαλαν στις παραβιάσεις και να λάβετε άμεσα μέτρα προς εξάλειψή τους. Εάν το αίτημα κριθεί αβάσιμο, να εξηγηθεί η διαδικασία ένστασης κατά της απόφασης που ελήφθη επ’ αυτού», έγραψαν οι υπάλληλοι της διεύθυνσης. Η απάντηση για τα αποτελέσματα του ελέγχου θα έπρεπε να έχει δοθεί μέχρι τις 24 Μαΐου, ωστόσο η κατεδάφιση έγινε πριν από αυτή την ημερομηνία.<img alt="naoss 1" height="440" loading="lazy" src="https://www.romfea.gr/images/article-images/2024/05/romfea2/diafora2/naoss-1.jpg" style="border: 0px; height: auto; max-width: 100%; vertical-align: middle;" width="770" /><img alt="naoss 1" height="440" loading="lazy" src="https://www.romfea.gr/images/article-images/2024/05/romfea2/diafora2/naoss-2.jpg" style="border: 0px; height: auto; max-width: 100%; vertical-align: middle;" width="770" /><img alt="naoss 1" height="440" loading="lazy" src="https://www.romfea.gr/images/article-images/2024/05/romfea2/diafora2/naoss-4.jpg" style="border: 0px; height: auto; max-width: 100%; vertical-align: middle;" width="770" />

Κατεδαφίσθηκε τη νύχτα στο Κίεβο ο Ναός της «Δεκάτης»

AΠΟ ROMFEA.GR Ο ιερός ναός των Αγίων Βλαδιμήρου και Όλγας της ιεράς μονής της «Δεκάτης» της Ουκρανικής Ορθοδόξου Εκκλησίας, που ανηγέρθη π...

Διαβάστε περισσότερα »

Νέες τρομοκρατικές επιθέσεις στην Ι. Μονή Φρέατος του Ιακώβ και στον π. Ιουστίνο

<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj9WWdUWo_W4U8AYx9Wh0rxmxUTJ7jNgABorEPjdC1At0o1ewh40oFKmy-7CuUKxpNcU2NAwNkhOM6m4iYwc2RuyMc7C-C2UKOyJF6w81JX-uZvCUbPQXi0LSW1qJobvwnyK_xwhUOBI8xLd9-EzVOPxeuTyqb6Xz5DFZwOnJuqDO9ihZl4yzHTNZ3CSL8i/s4201/%CE%A6%CF%89%CF%84.%20%CE%A3%CF%80%CF%8D%CF%81%CE%BF%CF%82%20%20%20%CE%98%CE%B5%CE%BF%CE%B4.%20%CE%9A%CE%BF%CF%85%CF%84%CF%83%CE%BF%CF%87%CF%81%CE%AE%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%82%20%20%20PB178072.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="3455" data-original-width="4201" height="526" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj9WWdUWo_W4U8AYx9Wh0rxmxUTJ7jNgABorEPjdC1At0o1ewh40oFKmy-7CuUKxpNcU2NAwNkhOM6m4iYwc2RuyMc7C-C2UKOyJF6w81JX-uZvCUbPQXi0LSW1qJobvwnyK_xwhUOBI8xLd9-EzVOPxeuTyqb6Xz5DFZwOnJuqDO9ihZl4yzHTNZ3CSL8i/w640-h526/%CE%A6%CF%89%CF%84.%20%CE%A3%CF%80%CF%8D%CF%81%CE%BF%CF%82%20%20%20%CE%98%CE%B5%CE%BF%CE%B4.%20%CE%9A%CE%BF%CF%85%CF%84%CF%83%CE%BF%CF%87%CF%81%CE%AE%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%82%20%20%20PB178072.jpeg" width="640" /></a>
<div style="text-align: left;">Σημείωσις ''Εν τούτω Νίκα''. Να διαβάζουν τα παρακάτω όσοι επιλεκτικά βλέπουν όσα θέλουν να βλέπουν και για τα άλλα εθελοτυφλούν....</div>
<div>
Η 
Ιερά Μονή Φρέατος του Ιακώβ εν Σαμάρεια ( Ορθόδοξο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων ), 
βρίσκεται στην πόλη Ναμπλούς ( Nablus ) του Ισραήλ - Δυτική όχθη και είναι ο 
τόπος μαρτυρίου, του Αγίου Νεομάρτυρος Φιλουμένου του Κυπρίου, στις  
29 Νοεμβρίου 1979.
Το 
Ιερό και Θαυματουργό Σκήνωμά του, βρίσκεται στον Μεγαλοπρεπή τρισυπόστατο Ιερό 
Ναό  της Αγίας Φωτεινής της Σαμαρείτιδος, του Αγίου Φιλουμένου και 
του Αγίου Ιουστίνου.
Το 
" Φρέαρ του Ιακώβ " είναι τόπος, που φανατικοί αλλόθρησκοι, θέλουν να 
σφετεριστούνκαι να εκδιώξουν, με οποιονδήποτε  τρόπο τους 
Αγιοταφίτες πατέρες, που διακονούν το Ιερό τούτο
Χριστιανικό 
Προσκύνημα, εκεί, που ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, ζήτησε νερό από την 
Σαμαρείτιδα, την μετέπειτα Αγία Φωτεινή , Μεγαλομάρτυρα και 
Ισαπόστολο.
Οι  
αλλόθρησκοι εξτρεμιστές, εκμεταλλευόμενοι την " αστάθεια " στην περιοχή, 
δημιουργούν πολλά προβλήματα στους Αγιοταφίτες πατέρες, οι οποίοι βρίσκονται, 
συνεχώς εν διωγμώ!
Μετά 
το μαρτυρικό τέλος, του Αγίου Φιλουμένου, διάδοχός του στο Ιερό τούτο 
Προσκύνημα, είναι ο εκ Κερκύρας ορμώμενος Αρχιμανδρίτης,  π. 
Ιουστίνος Μάμαλος.
Νέες, 
τρομοκρατικές επιθέσεις από εξτρεμιστικά στοιχεία, κράτησαν ξάγρυπνο τα τρία 
προηγούμενα βράδια, τον Αγιοταφίτη Ηγουμένο π. Ιουστίνο, ο οποίος, με φύλακα της 
Ιεράς Μονής, έσβηναν φωτιές  και μάζευαν κομμάτια, από τα σπασμένα 
τζάμια των παραθύρων, τα οποία είχαν δεχθεί βολίδες αυτομάτων όπλων. 

Επικοινώνησα, 
με τον Γέροντα  Ιουστίνο το βράδυ της Τετάρτης 15 / 05 / 2024 
και  στην σύντομη συνομιλία μας, μου ανέφερε αυτήν την νέα  
έκρυθμη κατάσταση!
Οι 
διπλωματικές ενέργειες της  Ελληνικής Κυβερνήσεως  θα 
προσπαθήσουν, για μια ακόμα φορά, να "σταθούν" δίπλα, στον Αγωνιστή Έλληνα 
κληρικό π. Ιουστίνο!
Όμως, 
το πιο σίγουρο  και " αποτελεσματικό όπλο " του Χριστιανού... είναι 
η Προσευχή!
Ας 
προσευχηθούμε, για όλη την Αγιοταφική Αδελφότητα και τον π. Ιουστίνο, ώστε να 
ξεπεράσει και πάλι, αυτήν 
την  δοκιμασία.
 
Κείμενο 
- Φωτογραφία : Σπύρος  Θεοδ.  
Κουτσοχρήστος <a href="http://apantaortodoxias.blogspot.com/2024/05/blog-post_615.html" target="_blank">ΠΗΓΗ</a></div>

Νέες τρομοκρατικές επιθέσεις στην Ι. Μονή Φρέατος του Ιακώβ και στον π. Ιουστίνο

Σημείωσις ''Εν τούτω Νίκα''. Να διαβάζουν τα παρακάτω όσοι επιλεκτικά βλέπουν όσα θέλουν να βλέπουν και για τα άλλα εθ...

Διαβάστε περισσότερα »

Η μετατροπή των εκκλησιών σε τζαμιά είναι πράξη πολιτιστικής κάθαρσης (cultural cleansing)

Σημείωσις ''Εν τούτω Νίκα''. Να διαβάζουν τα παρακάτω όσοι επιλεκτικά βλέπουν όσα θέλουν να βλέπουν και για τα άλλα εθελοτυφλούν.... <img src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj-fajokHL6r0GEGFR22Hkx5fDlDWNnCFl560TMb9u4qRgVWNMD2sFgdbTVnZHMvucbn_ArwkpN-ejCXqNIWVyErAsqU63pSVqGlHlWOSoJQl1D0Sr3xGzAn_3k35ai-a4hKRZGI_vNB4rwaLt71fgX1OYmHDYUYiI951a6KNzucKZt6e2wgFVw_NyFggY/w502-h284/01%20%CE%91%CE%B3%CE%AF%CE%B1%20%CE%A3%CE%BF%CF%86%CE%AF%CE%B1.jpg" style="text-align: center;" /><h3 class="post-title entry-title" itemprop="name"></h3><div class="post-header"><div class="post-header-line-1"></div></div><div class="post-body entry-content" id="post-body-2550676337438538373" itemprop="description articleBody">Μετά την Αγία Σοφία, το σύμβολο του Χριστιανισμού, η Τουρκία του ισλαμιστή Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, μετέτρεψε και την Μονή της Χώρας, ένα από τα διασημότερα βυζαντινά μνημεία της Κωνσταντινούπολης, σε τζαμί, μετά από περισσότερα από 70 χρόνια που ήταν μουσείο.<a name="more"></a>Η κίνηση αυτή επικρίθηκε χλιαρά από τους εκκλησιαστικούς ηγέτες και ορισμένες δυτικές χώρες, οι οποίες είπαν ότι η μεταστροφή της Αγίας Σοφίας κινδυνεύει να βαθύνει το θρησκευτικό χάσμα. Ο Ερντογάν είπε ότι απόψεις σαν κι αυτές αποτελούν παρέμβαση στα κυριαρχικά δικαιώματα της Τουρκίας και ότι είναι αποφασισμένος να προστατεύσει τα δικαιώματα των μουσουλμάνων, αναφέρεται σε δημοσίευμα του <a href="https://www.reuters.com/world/middle-east/turkey-reopens-ancient-church-with-prized-mosaics-muslim-worship-2024-05-10/" target="_blank">Reuters</a>. Σε ποια δικαιώματα των μουσουλμάνων άραγε αναφέρεται ο Τούρκος Πρόεδρος; Μήπως δεν υπάρχουν τζαμιά στην Τουρκία; Μήπως εμποδίζει κάποιος τους μουσουλμάνους στην Τουρκία να ασκήσουν τα θρησκευτικά τους δικαιώματα σε τόπους και χώρους που φτιάχτηκαν για τους μουσουλμάνους; Προφανώς η ανασφάλεια που διακατέχει τους κατακτητές Τούρκους, τους κάνει να προσπαθούν να οικειοποιηθούν και να μετατρέψουν οτιδήποτε Ελληνικό και Χριστιανικό σε κάτι που δεν θα υποδηλώνει ότι η γη που πατάνε δεν τους ανήκει.Η αρχική εκκλησία της Χώρας, χρονολογείται στον τέταρτο αιώνα και μετατράπηκε σε τζαμί από τους Οθωμανούς. Έγινε μουσείο το 1945 και ο Ερντογάν υπέγραψε την εντολή μετατροπής ξανά σε τζαμί το 2020. Την περασμένη Δευτέρα, μετά την ολοκλήρωση των εργασιών αποκατάστασης, άνοιξε ξανά ως τέμενος.Οι εξωτερικές αίθουσες διατηρήθηκαν ως μουσείο, με τους επισκέπτες να μπορούν να θαυμάσουν τα θαυμάσια ψηφιδωτά. Οι κουρτίνες κρύβουν τα ψηφιδωτά στο τμήμα που πραγματοποιούνται οι ισλαμικές προσευχές, σύμφωνα με τις μουσουλμανικές παραδόσεις, που δεν προβλέπουν πρόσωπα στους τοίχους των τζαμιών.Οι Τούρκοι θεωρούν ότι είναι δικαίωμα του Τουρκικού λαού να χρησιμοποιεί τη Μονή της Χώρας ως τζαμί, ειδικά από τη στιγμή που τα ψηφιδωτά διατηρήθηκαν. Μόνο οι μουσουλμάνοι Τούρκοι προβαίνουν σε μετατροπές Χριστιανικών εκκλησιών σε τζαμιά, προφανώς για να δείξουν παντού ότι κατέκτησαν την Μικρά Ασία και να πείσουν ότι η περιοχή τους ανήκει. Μάταιο όμως, καθώς όποια πέτρα και αν σηκώσεις στην Μικρά Ασία, βγάζει από κάτω Ελλάδα και Χριστιανισμό.Η Μονή της χώρα είναι κτίσμα του ενδέκατου αιώνα που ανοικοδομήθηκε εν μέρει 200 χρόνια αργότερα μετά από σεισμό. Η εκκλησία του Αγίου Σωτήρος στη Χώρα, χτισμένη κοντά στα αρχαία τείχη της Κωνσταντινούπολης, περιλαμβάνει ψηφιδωτά και τοιχογραφίες του 14ου αιώνα που δείχνουν σκηνές από βιβλικές ιστορίες, που σοβαντίστηκαν μετά την κατάκτηση της Πόλης από τους Οθωμανούς το 1453, αλλά ήρθαν στο φως όταν - όπως η Αγία Σοφία - μετατράπηκε σε μουσείο από την κοσμική δημοκρατία της Τουρκίας το 1945.Ο Burcin Altinsay Ozguner, επικεφαλής του Διεθνούς Συμβουλίου Μνημείων και Τοποθεσιών στην Τουρκία, είπε ότι τα τεχνουργήματα της Μονής της Χώρας είναι μοναδικά και ο καλύτερος τρόπος για να είναι προσβάσιμα στους ερευνητές είναι να διατηρηθεί το κτίριο ως μουσείο.Η μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί είναι μια πράξη πολιτιστικής κάθαρσης (cultural cleansing) ήταν ο τίτλος άρθρου της <a href="https://www.washingtonpost.com/opinions/2020/07/15/converting-hagia-sophia-into-mosque-is-an-act-cultural-cleansing/" target="_blank">Washington Post</a> τον Ιούνιο του 2020.Ο Τούρκος Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν έχει πει: «Αν χάσουμε την Κωνσταντινούπολη, θα χάσουμε την Τουρκία». Με τις μετατροπές των σημαντικότερων Ελληνικών Χριστιανικών Εκκλησιών σε τζαμιά, προσπαθεί να ανατρέψει τη φθίνουσα δημοτικότητά του υποστηρίζοντας έναν θρησκευτικό φονταμενταλισμό που απειλεί τις μειονότητες της Τουρκίας, τον κοσμικό χαρακτήρα της χώρας και τον ιστορικό ρόλο της Κωνσταντινούπολης ως ανεκτικής μητρόπολης όπου συνυπήρχαν μουσουλμάνοι, χριστιανοί και εβραίοι για αιώνες.Η κοντόφθαλμη και κυνική εκστρατεία του Ερντογάν χτύπησε την καρδιά του παγκόσμιου πολιτισμού και τον ουσιαστικό χαρακτήρα της Κωνσταντινούπολης. Κατόπιν προτροπής του, το ανώτατο διοικητικό δικαστήριο της Τουρκίας εξέδωσε μια σκανδαλωδώς επικίνδυνη και μεγαλομανή απόφαση: η Αγία Σοφία, μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO στην Κωνσταντινούπολη και παγκόσμιο σύμβολο της παγκόσμιας ιστορίας, θα πρέπει να μετατραπεί από μουσείο σε τζαμί.Οι μετατροπές αυτές σηματοδοτούν το συμβολικό τέλος της κληρονομιάς ανεκτικότητας στην Τουρκία. Η ιστορία της Αγίας Σοφίας περιέχει την ιστορία της πόλης. Είναι μια βυζαντινή εκκλησία που κυριαρχεί στον ορίζοντα της Κωνσταντινούπολης, καθ’ όλη την ιστορία της πόλης.Όταν οι Οθωμανοί κατέλαβαν την Πόλη το 1453, μετέτρεψαν την Αγία Σοφία σε τζαμί. Το 1935, ο Μουσταφά Κεμάλ (Ατατούρκ) την έκανε μουσείο και η Αγία Σοφία άνοιξε για όλους ως πολιτιστικός και επιστημονικός χώρος. Έγινε ένα τεράστιο τουριστικό αξιοθέατο. Οι επισκέπτες θαύμαζαν όχι μόνο τη δομή του κτιρίου, αλλά και τα στρώματα της ιστορίας που ενσωματώνει.Η Κωνσταντινούπολη ιδρύθηκε το 330 μ.Χ. από τον Ρωμαίο Αυτοκράτορα Κωνσταντίνο. Επέλεξε μια καταπληκτική τοποθεσία με θέα στον Βόσπορο με στρατηγικό έλεγχο του Εύξεινου Πόντου. Στη «Νέα» του Ρώμη, έχτισε μια αυτοκρατορική πρωτεύουσα που ξεπέρασε την «παλαιά» Ρώμη. Ο γιος του έχτισε την πρώτη εκκλησία αφιερωμένη στην Του Θεού Σοφία, την Αγία Σοφία. Εκεί ο πατριάρχης τελούσε τις ακολουθίες παρουσία του αυτοκράτορα και της αυτοκράτειρας καθώς και του κόσμου.Το 537, ο αυτοκράτορας Ιουστινιανός, του οποίου η κυριαρχία εκτεινόταν από την Ιταλία ως το Σινά, έφτιαξε την Αγία Σοφία όπως την γνωρίζουμε σήμερα, ως έκφραση δύναμης και ευσέβειας.Διακοσμημένη με χρωματιστά μάρμαρα σε αντίθεση, από όλα τα μέρη της Μεσογείου, ολόκληρη η εσωτερική επιφάνεια της Αγίας Σοφίας έλαμπε με χρυσά και ασημένια ψηφιδωτά που ανακλούσαν το φως που πλημμύριζε μέσα από τα πολλά παράθυρά της. Η αρχική εκκλησία του Ιουστινιανού είχε μια εσωτερική διακόσμηση: έναν μνημειώδη, αστραφτερό σταυρό στον τρούλο, που έχει αφαιρεθεί. Στα τέλη του ενάτου αιώνα προστέθηκαν τα ψηφιδωτά: η Παναγία και το Θείο Βρέφος στον τρούλο του Ιερού, με τους αρχαγγέλους Μιχαήλ και Γαβριήλ εκατέρωθεν. Οι μεταγενέστεροι ηγεμόνες, συμπεριλαμβανομένης της αυτοκράτειρας Ζωής, πρόσθεσαν χρυσά ψηφιδωτά πορτρέτα και χριστιανικές εικόνες.Η μεγάλη εκκλησία καθιέρωσε το πρότυπο. Οι Άραβες δημιούργησαν τα πρώτα τους τζαμιά με βάση τους χριστιανικούς θόλους των Βυζαντινών. Έτσι, όταν ο Τούρκος Σουλτάνος Μωάμεθ ο πορθητής έσπασε τα τριπλά τείχη και μπήκε στην Κωνσταντινούπολη τον Μάιο του 1453, διέταξε το σύμβολο της πόλης, η Αγία Σοφία, να μετατραπεί σε τζαμί αντί να την καταστρέψει.Σύμφωνα με τον ισλαμικό νόμο, τα πρόσωπα από τα ψηφιδωτά είτε αφαιρέθηκαν είτε σοβαντίστηκαν, κάτι που αποτέλεσε τεράστια απώλεια και μια προειδοποίηση για το τι θα μπορούσε να συμβεί ξανά. Οι Τούρκοι σήμερα καλύπτουν τα ψηφιδωτά με κουρτίνες ειδικά κατά τη διάρκεια των μουσουλμανικών προσευχών.Περιορίζοντας την πρόσβαση στη μεγαλύτερη ιστορική κληρονομιά της Κωνσταντινούπολης, ο Ερντογάν επιτίθεται στις κοσμοπολίτικες παραδόσεις που κάνουν την Πόλη και την ίδια την Τουρκία σταυροδρόμι του κόσμου. Είναι μια πράξη πολιτιστικής κάθαρσης (cultural cleansing) αναφέρεται χαρακτηριστικά στο άρθρο της Washington Post.Αυτή είναι μια απόφαση ενός πολιορκημένου απόλυτου μονάρχη - του πιο επικίνδυνου - που υποκινείται από την επιθυμία να τιμωρήσει τους κατοίκους της Κωνσταντινούπολης που δεν τον ψήφισαν και από την επιθυμία να εδραιώσει τη θέση του προκαλώντας θρησκευτική εχθρότητα μεταξύ των ευσεβών ψηφοφόρων του και εκείνων που συνδέονται με τις κοσμικές παραδόσεις.Η Αγία Σοφία ανήκει στον κόσμο. Η μοίρα της δεν σχετίζεται μόνο με την Τουρκική κυριαρχία, όπως επιμένει ο Ερντογάν. Δυστυχώς, η UNESCO, ο ΟΗΕ, η ΕΕ, το ΝΑΤΟ και οι διάφορες λαλήστατες για άλλα θέματα ΜΚΟ, ασχολούνται επιλεκτικά με «δικαιώματα» και όχι καθολικά, ως οφείλουν. <a href="http://aktines.blogspot.com/2024/05/cultural-cleansing.html" target="_blank">ΠΗΓΗ</a></div>

Η μετατροπή των εκκλησιών σε τζαμιά είναι πράξη πολιτιστικής κάθαρσης (cultural cleansing)

Σημείωσις ''Εν τούτω Νίκα''. Να διαβάζουν τα παρακάτω όσοι επιλεκτικά βλέπουν όσα θέλουν να βλέπουν και για τα άλλα εθελο...

Διαβάστε περισσότερα »

Ο δαιμονικός χαρακτήρας του σύγχρονου «δικαιωματισμού»

<img alt="Δικαιωματισμός και ηθικολογία" height="427" src="https://www.tanea.gr/wp-content/uploads/2024/01/nps021811615212350.jpg" style="text-align: center;" width="640" /><h3 class="post-title entry-title" itemprop="name"></h3><div class="post-header"><div class="post-header-line-1"></div></div><div class="post-body entry-content" id="post-body-8025221675849466696" itemprop="description articleBody">ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝΕν Πειραιεί τη 13η Μαΐου 2024<a href="http://aktines.blogspot.com/">Ο ΔΑΙΜΟΝΙΚΟΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΤΟΥ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ «ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΙΣΜΟΥ»</a>    Όπως έχουμε και άλλοτε επισημάνει, πολύς λόγος γίνεται σήμερα για τα λεγόμενα «ανθρώπινα δικαιώματα». Ουδέποτε στο ιστορικό παρελθόν υπήρξε παρόμοια «έκρηξη» διεκδίκησης «ανθρωπίνων δικαιωμάτων». Άτομα, ομάδες, οργανώσεις, κυβερνήσεις και διεθνείς οργανισμοί έχουν επιδοθεί σε μια απίστευτη και πρωτόγνωρη «κούρσα» για την υπεράσπιση των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων». <a name="more"></a> Διεθνή φόρα αναδεικνύουν την υπεράσπισή τους ως μείζον ζήτημα και συντάσσουν «Διακηρύξεις», οι οποίες ανάγονται σε διεθνείς συμβάσεις και επιβάλλονται στις κυβερνήσεις του κόσμου, ως υποχρεωτικά εφαρμοστέες. Η πρώτη σχετική διακήρυξη είναι η «Διακήρυξη των δικαιωμάτων του ανθρώπου και του πολίτη», που έγινε από τους επαναστάτες της Γαλλικής Επανάστασης στις 26 Αυγούστου του 1789. Στις μέρες μας είναι γνωστή η «Διακήρυξη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων του Ελσίνκι», ενώ στην πατρίδα μας θεσπίσθηκε η «Γενική Γραμματεία Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων» του Υπουργείου Δικαιοσύνης. Το τραγικό της υποθέσεως είναι ότι ενώ όλοι μιλούν για «δικαιώματα», κανείς δεν μιλάει για καθήκοντα και υποχρεώσεις. Κανείς δεν διανοείται, ότι όπου υπάρχουν δικαιώματα, εκεί υπάρχουν και ανάλογα καθήκοντα και υποχρεώσεις, πράγμα το οποίο δείχνει τον ολέθριο εγκλωβισμό του συγχρόνου ανθρώπου στον ατομισμό του και τον εγωϊσμό του.  Μέσα στην ατμόσφαιρα του «δικαιωματισμού» δικαιώματα δεν έχει ο «άλλος». Δικαιώματα έχω μόνον «εγώ». Πρόκειται για μια σχιζοφρενική κατάσταση που σίγουρα οδηγεί στη διάλυση της κοινωνίας.     Προφανώς, ουδέποτε στο παρελθόν, ακόμα και σε αυτή την προχριστιανική εποχή, δεν υπήρξε τόσο ατομιστής ο άνθρωπος, όπως σήμερα. Ο συνάνθρωπος, όποιος και αν είναι αυτός, σύζυγος, τέκνο, γονέας, συγγενής, γείτονας, θεωρείται «ξένος» για των εγωιστή, ο οποίος έχει αποθεώσει τον εαυτό του. Στην σύγχρονη ευρωπαϊκή «διανόηση» ο «άλλος» έχει καταντήσει να «είναι η κόλασή του», (Ζαν – Πωλ Σαρτρ)! Αυτό το βλέπουμε στις μυριάδες αντικοινωνικές συμπεριφορές, στα καθημερινά εγκλήματα, στις εκτρώσεις, στην κοινωνική απόρριψη, στην ασπλαχνία, στην περιθωριοποίηση βασικών ψυχικών και βιολογικών λειτουργιών, όπως είναι η μητρότητα και η πατρότητα, ο οίκτος, η συμπάθεια, η αλληλεγγύη, ο σεβασμός του ανθρωπίνου προσώπου κ.α. Όλα τα παραπάνω έχουν τη ρίζα τους και την αιτία τους στην ικανοποίηση του εγώ, στο ανελέητο κυνήγι της ηδονής, της ματαιοδοξίας, της ευδαιμονίας, της άνεσης, της συγκέντρωσης άδικου πλούτου, κλπ. και επαληθεύουν τον θεόπνευστο λόγο της Γραφής: «εν εσχάταις ημέραις ενστήσονται καιροί χαλεποί· έσονται γαρ οι άνθρωποι φίλαυτοι, φιλάργυροι, αλαζόνες, υπερήφανοι, βλάσφημοι, γονεύσιν απειθείς, αχάριστοι, ανόσιοι, άστοργοι, άσπονδοι, διάβολοι, ακρατείς, ανήμεροι, αφιλάγαθοι, προδόται, προπετείς, τετυφωμένοι, φιλήδονοι μάλλον ή φιλόθεοι, έχοντες μόρφωσιν ευσεβείας, την δε δύναμιν αυτής ηρνημένοι…» (Β΄Τιμ.3,1-7)!   Η  αρθρογράφος κ. Σώτη Τριανταφύλλου σκιαγράφησε ως εξής το φαινόμενο: «Ο δικαιωματισμός -ο όρος περιγράφει τον έξαλλο ακτιβισμό ο οποίος βασίζεται σε μια ψεύτικα ρυπαρή εικόνα για τις κοινωνίες- μπορεί να ιδωθεί ως διαστροφή πολιτικών διεκδικήσεων. Τουλάχιστον όταν αφορά τις δημοκρατίες ευρωπαϊκού τύπου. Αν στις χώρες με θεοκρατικά ή/και δικτατορικά καθεστώτα, οι αγώνες για τα πολιτικά και ανθρώπινα δικαιώματα είναι απαραίτητοι και επιτακτικοί, στις περισσότερες φιλελεύθερες δημοκρατίες εμφανίζονται σαν μια πόζα που περιλαμβάνει αυταρχισμό και ανειλικρινή επιχειρήματα».[1]     Παρακάτω μας εξηγεί, πως λειτουργεί: «Για να δικαιολογηθεί ο δικαιωματισμός, οι δημοκρατικές κοινωνίες προσλαμβάνονται ως άδικες και ως διαρκώς επιδεινούμενες: ρατσιστικές, σεξιστικές, ‘φοβικές’ -ο όρος ‘φοβικός’ δεν ερμηνεύεται ως παράγωγο του φόβου, ή της φοβίας, αλλά υπονοεί την επιθετικότητα του ‘φοβικού’, την επιβολή κολάσιμων διακρίσεων στο αντικείμενο του φόβου του. Η αφετηρία αυτής της ακτιβιστικής κουλτούρας -ο αντιρατσισμός, οι νεοφεμινισμός, οι ταυτοτικές διεκδικήσεις, η πολυπολιτισμικότητα- είναι η ιδεοληψία ότι ο ρατσισμός εμμένει και εντείνεται, όπως άλλωστε η βία εναντίον των γυναικών και εναντίον οποιασδήποτε άλλης πραγματικής, ή φαντασιακής κοινωνικής ομάδας πέραν των ετεροφυλόφιλων λευκών ανδρών».[2]    Και όχι μόνον αυτό, αλλά, «ο ακτιβισμός αυτού του είδους καλεί τους ανθρώπους σε διαρκή επαγρύπνηση, η οποία καταλήγει συχνά σε γενικευμένη καχυποψία, συνωμοσιολογία και μισαλλοδοξία. Οι δικαιωματιστές βλέπουν παντού εχθρούς: εχθρούς των μειονοτήτων -τις οποίες ορίζουν με αυθαίρετα κριτήρια και στις οποίες αποδίδουν ιδιότητες θύματος-, εχθρούς των γυναικών, τις οποίες διαχειρίζονται ως μειονότητα και εχθρούς της ηθικής τάξεως. …Σ’ αυτό, όπως και σε πολλά άλλα σημεία, η άκρα αριστερά συναντά την άκρα δεξιά: οι ακτιβιστές αμφοτέρων των παρατάξεων αντιδρούν σαν όχλος που επιδιώκει την επιβολή της αρετής, όπως την αντιλαμβάνεται και επιτίθεται σαν όχλος σε όποιον διαφωνεί με τις εκτιμήσεις και τις μεθόδους τους».[3] Ένα άλλο χαρακτηριστικό του ακτιβιστικού «δικαιωματισμού» είναι η μονομέρεια. Από την καθαρή ρητορική μίσους, εξαιρούνται, κατά περίεργο τρόπο, οι «δικαιωματιστές»!    Θα προσπαθήσουμε να δούμε στη συνέχεια το φαινόμενο του <a name="_Hlk164006207">«δικαιωματισμού» </a>από την σκοπιά της χριστιανικής διδασκαλίας, η οποία έχει ως κέντρον την αγάπη προς τον Θεόν και τον πλησίον. Η αγάπη αυτή επειδή έχει θυσιαστικό χαρακτήρα καταργεί κάθε μορφή εγωκεντρισμού, γι’ αυτό και  βρίσκεται ακριβώς  στον αντίποδα του «δικαιωματισμού». Είναι σημαντικό επίσης να τονίσουμε ότι τα τρία βασικά και θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα από τα οποία απορρέουν όλα τα άλλα, δηλαδή της δικαιοσύνης, της ισότητος και της ελευθερίας, προέρχονται από τον Χριστιανισμό, διότι πηγάζουν κατ’ ευθείαν από την διδασκαλία του Ευαγγελίου. Όλες οι μεταγενέστερες διακηρύξεις στα συντάγματα των νεωτέρων δημοκρατικών πολιτευμάτων, από τον 18ον αιώνα και μετά, εις ό,τι αφορά τα «ανθρώπινα δικαιώματα», ουσιαστικά είναι δάνεια από την διδασκαλία του Ευαγγελίου.    Πρώτη η Εκκλησία διεκήρυξε και υπερασπίσθηκε τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα, όχι όμως και τις όποιες επιλογές του ανθρώπου. Ουδέποτε συνηγόρησε, αντίθετα μάλιστα κατηγορηματικά κατεδίκασε, το ελεύθερο δικαίωμα του ανθρώπου να αμαρτάνει και να ικανοποιεί τα πάθη του, τα οποία φθείρουν τον έσω άνθρωπο και τον οδηγούν σταδιακά στον πνευματικό θάνατο, αφού τα «οψώνια της αμαρτίας (είναι) θάνατος» (Ρωμ.6,23). Σέβεται μεν την επιλογή του να αμαρτάνει και δεν τον εμποδίζει, αλλά με πνεύμα αγάπης τον ελέγχει και προσπαθεί να τον φέρει σε μετάνοια. Επομένως λοιπόν η Εκκλησία μας δεν υπερασπίζεται όλα γενικώς τα ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά μόνον όσα είναι προς το πραγματικό συμφέρον του ανθρώπου, όσα αποβλέπουν στη σωτηρία του και στην ομαλή λειτουργία του κοινωνικού συνόλου. Ιδιαιτέρως τονίζουμε την παρά πάνω αλήθεια, διότι οι σύγχρονοι οργανισμοί υπερασπίσεως των ανθρωπίνων δικαιωμάτων δεν κάνουν καμία διάκριση μεταξύ θεμιτών και αδιαβλήτων «ανθρωπίνων δικαιωμάτων» και άλλων που οδηγούν στην καταστροφή και στον πνευματικό θάνατο. Για παράδειγμα, ως αναφαίρετο ανθρώπινο δικαίωμα θεωρείται σήμερα από τον κοσμικά σκεπτόμενο άνθρωπο, το δικαίωμα της γυναίκας για έκτρωση, το δικαίωμα ομοφυλοφιλικών σχέσεων, το δικαίωμα ικανοποιήσεως κάθε σεξουαλικής παρά φύσης σχέσεως, το δικαίωμα αλλαγής φύλου, εξωσωματικής γονιμοποιήσεως, ευγονικής, ευθανασίας, αυτοκτονίας, κ.λ.π.     Η Εκκλησία μας ενώ από την μία μεριά καταδικάζει απερίφραστα κάθε καταπάτηση των αδιαβλήτων ανθρωπίνων δικαιωμάτων και επικροτεί και επιδοκιμάζει κάθε νόμιμη διεκδίκησή τους, από την άλλη μεριά προχωρεί πολύ πέραν αυτών και φθάνει σ’ αυτό που ονομάζουμε «υπέρβαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων». Αν η καταπάτηση των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων» εκφράζει μια παρά φύσιν δαιμονική κατάσταση και η διεκδίκησή τους είναι κάτι το ανθρώπινο, τότε η υπέρβασή τους εκφράζει μια υπέρ φύσιν κατάσταση, που τη συναντά κανείς μόνο στους αγίους της Εκκλησίας μας. Αν οι ποικίλες διακηρύξεις των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων» στα συντάγματα των συγχρόνων δημοκρατικών κοινωνιών κινούνται μεταξύ του παρά φύσιν και του κατά φύσιν, η Εκκλησία μας ανεβαίνει ένα σκαλοπάτι πιο πάνω και υποδεικνύει στον άνθρωπο το υπέρ φύσιν. Γράφει σχετικά ο μέγας Παύλος: «Μη ουκ έχομεν εξουσίαν, [=ανθρώπινο δικαίωμα], φαγείν και πιείν; μη ουκ έχομεν εξουσίαν αδελφήν γυναίκα περιάγειν, ως και οι λοιποί απόστολοι και οι αδελφοί του Κυρίου και Κηφάς; η μόνος εγώ και Βαρνάβας ουκ έχομεν εξουσίαν του μη εργάζεσθαι;… αλλ’  ουκ εχρησάμεθα τη εξουσία ταύτη, αλλά πάντα στέγομεν, ίνα μη εγκοπήν τινα δώμεν τω ευαγγελίω του Χριστού», (Α΄ Κορ.9,4-6). Εδώ ο μέγας απόστολος κάνει λόγο για τα στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα της τροφής, της συντήρησης και της εργασίας, τα οποία όλοι οι άνθρωποι μπορούν, (και πρέπει), να έχουν. Σχολιάζοντας τον στίχο αυτό ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος λέγει: «Τι λοιπόν; Δεν έτρωγε και δεν έπινε [ο Παύλος]; Πολλές φορές πράγματι ούτε έτρωγε ούτε έπινε. Εδώ όμως δεν εννοεί αυτό, αλλά τι; Δεν έτρωγε και δεν έπινε παίρνοντας τα αναγκαία για τη συντήρησή του από τους μαθητάς του, αν και είχε το δικαίωμα να πάρει». Ο Απόστολος θυσίασε το αναφαίρετο αυτό δικαίωμά του. Κουραζόταν στο έργο του ευαγγελίου, όσο κανένας άλλος, δεν δεχόταν όμως καμία υλική αμοιβή. Προτιμούσε να εργάζεται τις νύχτες «ταις ιδίαις χερσί», κατασκευάζοντας σκηνές, παρά να εισπράττει έστω και έναν οβολό για το πνευματικό του έργο. Και το έκανε αυτό μόνο και μόνο για να μη δώσει αφορμή του παραμικρού σκανδάλου. Μ’ άλλα λόγια το κριτήριο των πράξεών του δεν ήταν τα όποια «ανθρώπινα δικαιώματά» του, ακόμη και τα στοιχειώδη, αλλά η αγάπη προς τον ασθενούντα αδελφό, που εύκολα σκανδαλίζεται. Γενικότερα μπορούμε να πούμε ότι όλοι οι άγιοι της Εκκλησίας μας έφθασαν στην υπέρβαση των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων» διά μέσου της εν Χριστώ αγάπης, μιμούμενοι τον δεσπότη Χριστό, ο οποίος από άφατη αγάπη για τον άνθρωπο έγινε άνθρωπος και θυσίασε το στοιχειώδες ανθρώπινο δικαίωμα της ζωής, (διότι μπορούσε αν ήθελε να μην αποθάνει, καθ’ ό αναμάρτητος) και έχυσε το αίμα του  πάνω στο σταυρό υπέρ της του κόσμου ζωής και σωτηρίας.       Στους σύγχρονους καιρούς της αποστασίας ο δικαιωματισμός έχει συνδεθεί και με τον αποκρυφισμό και κύρια με το κίνημα του Νεοσατανισμού, στο οποίο αποθεώνεται το «εγώ», όπου ο άνθρωπος ανακηρύσσεται ο ίδιος «θεός». Οι επικεφαλής μιας σατανιστικής ομάδας τη Στοκχόλμη ο Erik και η Jenny Hedin, χαρακτηρίζει το Σατανά «ως μοντέλο του “αιώνιου επαναστάτη”» και τονίζει πως «ο άνθρωπος είναι τέλειος όπως είναι, δεν χρειάζεται να ακούμε άλλους, αλλά να πιστεύουμε στον εαυτό μας»[4]. Να αναφέρουμε επίσης και το βασικό σατανιστικό «δόγμα», καταγεγραμμένο στο «ευαγγέλιο του σατανισμού» το «Βιβλίο του Νόμου» του Aleister Crowley, (που είναι παρόμοιο με το αρχαίο «ευαγγέλιο του όφεως»), το οποίο προτρέπει τους οπαδούς του να αυτολατρευτούν: «Θεός είναι ὁ άνθρωπος…Ο άνθρωπος έχει το δικαίωμα να ζει σύμφωνα με το δικό του νόμο, να παίζει όπως θέλει, να ξεκουράζεται όπως θέλει, να πεθαίνει όποτε θέλει και όπως θέλει…. Να σκέπτεται ο, τι θέλει, να λέει ό, τι θέλει….. να αγαπά όπως θέλει: Και εκπληρώστε την επιθυμία σας σε αγάπη όπως θέλετε, όποτε θέλετε, όπου θέλετε και με όποιον θέλετε!…. ο άνθρωπος έχει το δικαίωμα να θανατώνει όλους εκείνους που προσπαθούν να του αφαιρέσουν αυτό το δικαίωμα. Οι σκλάβοι πρέπει να υπηρετούν»[5].     Κλείνουμε την ανακοίνωσή μας, με την ρήση του αποστόλου Παύλου «πάντα μοι έξεστιν, αλλ' ου πάντα συμφέρει, πάντα μοι έξεστιν, αλλ' ουκ εγώ εξουσιασθήσομαι υπό τινος» (Α΄Κορ.6,12), η οποία πρέπει να αποτελεί και για μας κανόνα, ο οποίος θα καθορίζει τα όρια των δικαιωμάτων μας. Η Εκκλησία μας, χωρίς να παραθεωρεί τα όποια αδιάβλητα και θεμιτά ανθρώπινα δικαιώματα, δεν παύει να τονίζει και να προβάλλει τα «δικαιώματα του Θεού», δηλαδή τις εντολές του Θεού και παρακαλεί τον Κύριο να μας διδάξει και ενισχύσει στην τήρησή τους: «Ευλογητός ει Κύριε δίδαξόν με τα δικαιώματά σου». Και τούτο διότι με την τήρηση των θείων εντολών ανέρχεται τελικά ο άνθρωπος, από το κατά φύσιν στο υπέρ φύσιν, στον αγιασμό και την θέωση.  Εκ του Γραφείου επί των Αιρέσεων και Παραθρησκειών<div> <hr align="left" size="1" width="33%" /><div id="ftn1">[1] <a href="https://www.tanea.gr/2024/01/06/opinions/dikaiomatismos-kai-ithikologia-online/">https://www.tanea.gr/2024/01/06/opinions/dikaiomatismos-kai-ithikologia-online/</a></div><div id="ftn2">[2] Όπου ανωτέρω</div><div id="ftn3">[3] Όπου ανωτέρω</div><div id="ftn4">[4] <a href="https://www.ieidiseis.gr/kosmos/item/18108-souidia-oi-satanistes-eginan-apodektoi-os-t">https://www.ieidiseis.gr/kosmos/item/18108-souidia-oi-satanistes-eginan-apodektoi-os-t</a> </div><div id="ftn5">[5] <a href="https://www.pemptousia.gr/2021/06/satanismos-tis-neas-epochis/">https://www.pemptousia.gr/2021/06/satanismos-tis-neas-epochis/</a><span style="font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"></div></div></div>

Ο δαιμονικός χαρακτήρας του σύγχρονου «δικαιωματισμού»

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ Εν Πειραιεί τη 13η Μαΐου 2024 Ο ΔΑΙΜΟΝΙΚΟΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΤΟΥ ΣΥΓΧΡΟ...

Διαβάστε περισσότερα »

Τιμητική Εκδήλωση για τον Άγιο Νεκτάριο, στο πλαίσιο της λειτουργίας της Διεθνούς Εκθέσεως Θεσσαλονίκης (ΔΕΘ).

<img border="0" data-original-height="2644" data-original-width="1817" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEguMvytC9XoXN-6qvDMyMvc583QbxNeBn8hL9P2-uS8vYbQeGz5J_8ekYFOvl8q5uz_n2FUE3s7d7UxhbIDft4RbnJ2xgAXvtm1BO650WoB459efZ2lgIi7ZWFos0ejePIkdw9HmBHetZIrxIZgPZbFPEMkdY3OFVpSA3JZg2WoO6P8E2ZduahjF_GsZwol/w440-h640/Ag%20Nektarios-Afissa-Salonica_page-0001%20(1).jpg" style="text-align: center;" width="440" /><h3 class="post-title entry-title" itemprop="name"></h3><div class="post-header"><div class="post-header-line-1"></div></div><div class="post-body entry-content" id="post-body-643014227770239823" itemprop="description articleBody"> Παράρτημα Θεολόγων Θεσσαλονίκης της ΠΕΘ - Tην Πέμπτη το απόγευμα της 16ης Μαϊου 2024, από τις 06:00 έως τις 07:00 (διάρκεια 1 ώρα) θα πραγματοποιηθεί  τιμητική Εκδήλωση για τον Άγιο Νεκτάριο,  στο Περίπτερο (15) της Εκθέσεως Βιβλίου Θεσσαλονίκης, στο πλαίσιο της  λειτουργίας της Διεθνούς Εκθέσεως Θεσσαλονίκης (ΔΕΘ).</div>

Τιμητική Εκδήλωση για τον Άγιο Νεκτάριο, στο πλαίσιο της λειτουργίας της Διεθνούς Εκθέσεως Θεσσαλονίκης (ΔΕΘ).

Παράρτημα Θεολόγων Θεσσαλονίκης της ΠΕΘ - Tην Πέμπτη το απόγευμα της 16ης Μαϊου 2024, από τις 06:00 έως τις 07:00 (διάρκεια 1 ώρα) θα π...

Διαβάστε περισσότερα »

Το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας για την χειροτονία διακόνισσας

<img alt="alexandreias toyrkana 3" loading="lazy" src="https://www.romfea.gr/images/article-images/2024/05/romfea2/zoodoxos-pigi/alexandreias-toyrkana-3.jpg" style="border: 0px; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 16px; height: auto; max-width: 100%; vertical-align: middle;" />Τις τελευταίες ημέρες ηγέρθη λόγος εξ αφορμής της ενεργείας του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ζιμπάμπουε και Αγκόλας κ.Σεραφείμ, ο οποίος προέβη κατά την παρελθούσα Μ.Πέμπτη, 2α Μαΐου 2024, σε χειροτονία διακονίσσης για τις ιεραποστολικές ανάγκες της κατ’αυτόν Ιεράς Μητροπόλεως.Το γεγονός προκάλεσε πλήθος αντιδράσεων, έδωσε δε αφορμή για την διατύπωση ελευθέρως διαφόρων απόψεων και προσεγγίσεων.Προς αποφυγήν συγχύσεων λοιπόν διευκρινίζονται τα κάτωθι:- Η ιεραποστολή στην Αφρική έχει ανάγκη τις διακόνισσες, κυρίως για το ποιμαντικό έργο και για τις βαπτίσεις των ενηλίκων γυναικών, καθώς και σε ιδιαίτερες περιπτώσεις, ως της χηρείας, σε αυστηρότερα ανδροκρατούμενα περιβάλλοντα, όπου επί μακρόν η χήρα γυναίκα απεκόπτεται του κοινωνικού και εκκλησιαστικού βίου.-Η Εκκλησία γνωρίζει άριστα την θέση, την τάξη και τους όρους-προϋποθέσεις καταστάσεως μίας διακονίσσης, όπως αυτοί περιγράφονται στα Ευχολόγια, τους Κανόνες των Αποστολικών Διαταγών και της εν Τρούλω Συνόδου.Επισημαίνεται ιδιατέρως ότι οι διακόνισσες δεν κατεστάθησαν ποτέ στην ιστορία της Εκκλησίας ως γυναίκες- λειτουργοί των Ιερών Μυστηρίων, αλλά ως αφιερωμένες γυναίκες-βοηθοί του εν γένει ποιμαντικού, λειτουργικού και αγιαστικού έργου της Εκκλησίας, απευθυνομένων μόνον σε γυναίκες, όπου οι τοπικές συνθήκες και τα ήθη τις απέκλειαν από την εκκλησιαστική ζωή.Η πρώτη Εκκλησία ευρέθη μπροστά στο ποιμαντικό αυτό πρόβλημα και βρήκε την λύση, διά των διακονισσών.Όταν βεβαίως οι κοινωνίες προχώρησαν πνευματικώς, ωρίμασαν, ανεγνώρισαν τα δικαιώματα των γυναικών, ο θεσμός των διακονισσών περιήλθε σε αχρησία.Αλλά τεκμηριωμένως ο θεσμός υπήρξε και σίγουρα παραμένει στο "πνευματικό οπλοστάσιο" της Εκκλησίας προς αντιμετώπιση παρομοίων καταστάσεων και σήμερα, υπό ειδικές τοπικές συνθήκες.-Ενώπιον της αδιακόπου εξαπλώσεως του Ευαγγελικού λόγου στην Αφρική και της διαρκούς προσελεύσεως γηγεγών αδελφών στην Ορθοδοξία ηγέρθησαν ποιμαντικά ζητήματα, αφορώντα τις Αφρικανές γυναίκες, ακριβώς όμοια με αυτά που αντιμετώπισε η Εκκλησία των πρώτων χριστιανικών χρόνων.Η Ιερά Σύνοδος του Πρεσβυγενούς Πατριαρχείου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής έλαβε κατ’ αρχήν την απόφαση της αναβιώσεως και ενεργοποιήσεως του θεσμού των Διακονισσών εντός της ποιμαντικής δικαιοδοσίας του.Ομως, παραπέμφθη η Απόφαση αυτή σε περαιτέρω μελέτη προς τελική διαμόρφωση των επιμέρους λεπτομερειών, όπως είναι η αμφίεση, ο τρόπος διακονίας και η λειτουργική θέση των διακονισσών στην ζωή της Εκκλησίας σήμερα.Ωστόσο, ο Σεβ. Μητροπολίτης Ζιμπάμπουε κ.Σεραφείμ, επί σειρά πολλών ετών ιεραπόστολος στην Αφρική, προσχώρησε στην υλοποίηση της αρχικής αποφάσεως της Ιεράς Συνόδου, η οποία όμως δεν έχει καταστή ενεργή έως σήμερα, αφού δεν έχει ολοκληρωθή η επί του θέματος μελέτη προς λήψη της τελικής Συνοδικής Αποφάσεως.Ας έχουμε εμπιστοσύνη στην Εκκλησίας μας και δη στο Πρεσβυγενές Πατριαρχείο Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής, το οποίο θυσιαστικώς, αθορύβως και ανιδιοτελώς κηρύσσει Χριστόν και τούτον Εσταυρωμένον στα πέρατα της Αφρικανικής γης, βασισμένο στην παράδοση και στην πράξη της Μίας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας.Μακάρι να επιδεικνύετο η ίδια ευαισθησία, η οποία τώρα εμφανίζεται στην περίπτωση της προθέσεως ορθής αναβιώσεως μιας αρχαίας ποιμαντικής πράξεως της Αγιωτάτης Εκκλησίας μας και στα θέματα στελεχώσεως του ιερού κλήρου του Πατριαρχικού Θρόνου του Αγίου Μάρκου, της συστηματικής και εμπράκτου συναρωγής του Αποστολικού έργου στην Αφρική ή στο μείζον θέμα της αντικανονικής εισπηδήσεως ετέρας Αυτοκεφάλου Εκκλησίας στα όρια δικαιοδοσίας του Παλαιφάτου Πατριαρχείου Αλεξάνδρειας και στην βλάσφημη προσπάθεια της διασπάσεως του γηγενούς ποιμνίου Του, το οποίο εγνώρισε τον Χριστό μέσα από την έμπονη θυσιαστική διακονία και τον θάνατο ακόμη ταπεινών Ελλήνων ιεραποστόλων, προς δόξαν Θεού και φωτισμό των ευρισκομένων «εν σκότει και σκιά θανάτου» Αφρικανών αδελφών μας.Εκ του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής Αλεξάνδρεια, 11 Μαΐου 2024 ΠΗΓΗ: <a href="https://www.romfea.gr/epikairotita-xronika/63301-patriarxeio-aleksandreias-gia-tin-xeirotonia-diakonissas">https://www.romfea.gr/epikairotita-xronika/63301-patriarxeio-aleksandreias-gia-tin-xeirotonia-diakonissas</a>

Το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας για την χειροτονία διακόνισσας

Τις τελευταίες ημέρες ηγέρθη λόγος εξ αφορμής της ενεργείας του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ζιμπάμπουε και Αγκόλας κ.Σεραφείμ, ο οποίος προ...

Διαβάστε περισσότερα »