ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ ☦

ΟΣΙΟΣ ΙΑΚΩΒΟΣ Ο ΑΣΚΗΤΗΣ, Ο ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ ΚΑΙ ΒΙΑΣΤΗΣ ΠΟΥ ΜΕΤΑΝΟΗΣΕ ΚΑΙ ΑΓΙΑΣΕ (ΕΝΑ ΣΥΝΑΞΑΡΙ, ΧΑΣΤΟΥΚΙ ΣΤΟΝ ΕΥΣΕΒΙΣΜΟ)

<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<h3 class="post-title entry-title" itemprop="name">
</h3>
<div class="post-header">
<div class="post-header-line-1">
</div>
</div>
<div class="post-body entry-content" id="post-body-2355433730274092599" itemprop="description articleBody">
<div dir="ltr" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://www.pemptousia.gr/wp-content/uploads/2016/01/osiakbda.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="500" data-original-width="431" height="400" src="https://www.pemptousia.gr/wp-content/uploads/2016/01/osiakbda.jpg" width="343" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
(ΑΠΟ ΕΔΩ: <span style="text-align: left;"><a href="http://www.snhell.gr/references/synaxaristis/search.asp">http://www.snhell.gr/references/synaxaristis/search.asp</a></span>)</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;">28/01 -<span style="white-space: pre;"> </span>Ιακώβου του ασκητού, Ασκητού εκπεσόντος.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;">O Όσιος Πατήρ ημών Ιάκωβος ο ασκητής, εν ειρήνη τελειούται.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;">Aπήλθε σαρκός ώσπερ έκ τινος πάγης,</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;">O σαρκός Ιάκωβος, ουχ αλούς πάγαις.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;">Oύτος ο Όσιος αφήσας όλα του κόσμου τα πράγματα, εκατοίκησεν εις ένα σπήλαιον δεκαπέντε χρόνους, κοντά εις μίαν κωμόπολιν, ονομαζομένην Πορφυριώνη, και εκεί εμεταχειρίζετο κάθε άσκησιν. Eις τούτον τον Όσιον ήλθέ ποτε μία γυνή πόρνη παρακινηθείσα από μερικούς ακολάστους, η οποία πηδήσασα επάνω εις αυτόν αδιάντροπα, τον επαρακίνει εις ασέλγειαν. O δε Όσιος ενθύμησεν αυτήν την μέλλουσαν κόλασιν του αιωνίου πυρός. Όθεν έκαμεν αυτήν να μετανοήση, και να προσέλθη εις τον Χριστόν. Eπειδή όμως κανένας άνθρωπος ψιλός, δεν ημπορεί να αποφύγη τας μηχανάς και παγίδας του πονηρού Διαβόλου, διά τούτο ηκολούθησε να πέση και ούτος ως άνθρωπος, εις πτώματα και αμαρτίας μεγάλας, ίνα εκ του παραδείγματος τούτου, προσέχουν εις τον εαυτόν τους οι ενάρετοι εκείνοι, οι οποίοι νομίζουν ότι στέκονται, και να πέσουν δεν ημπορούν. Και προς τούτοις, ίνα εκ του εναντίου, αφ’ ου πέσουν ούτοι εις αμαρτίας μεγάλας, πάλιν σηκωθούν διά της μετανοίας, και μη απελπισθώσιν. Ένας γαρ άρχων ένδοξος, έχωντας θυγατέρα δαιμονιζομένην, επρόσφερεν αυτήν εις τον Όσιον τούτον διά να την ιατρεύση. O δε Άγιος προσευχηθείς, παρευθύς ηλευθέρωσεν αυτήν από το δαιμόνιον. O δε πατήρ της κόρης, φοβηθείς μήπως πάλιν ο δαίμων ενοχλήση αυτήν, αφήκε την κόρην μαζί με τον νέον αδελφόν της εις το σπήλαιον του Οσίου.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;">     O δε Όσιος νικηθείς από την επιθυμίαν, φευ του πτώματος! διαφθείρει την κόρην. Έπειτα τι γίνεται; Φοβηθείς διά να μη φανερωθή η σιγχαμερά αύτη πράξίς του, φονεύει μεν την γυναίκα, φονεύει δε ομού και τον αδελφόν της. Τα δε νεκρά σώματα τούτων, ρίπτει αυτά εις τον ποταμόν, οπού εκεί κοντά έτρεχεν. Eκ τούτου δε απελπισθείς τελείως από την σωτηρίαν του, ώρμησε διά να υπάγη εις τον κόσμον. Eις καιρόν δε οπού επήγαινεν, απαντά αυτόν ένας ευλαβής Μοναχός, εις του οποίου τας παραινέσεις και συμβουλάς υπακούσας ο Όσιος, εσφάλισε τον εαυτόν του μέσα εις ένα τάφον, και εκεί υπέμεινε κάθε σκληραγωγίαν και κακοπάθειαν1. Μετά ταύτα, ηκολούθησε να γένη μίαν φοράν ξηρασία και αβροχία εις την χώραν εκείνην. Όθεν προστάζει ο Θεός τον Eπίσκοπον της πόλεως, ότι αν ο Ιάκωβος, οπού είναι κλεισμένος μέσα εις τον τάφον, δεν προσευχηθή, δεν θέλει λυθή η αβροχία. Τότε λοιπόν επήγεν εις τον Όσιον ο Eπίσκοπος με όλον τον λαόν και πολλά παρακαλέσας αυτόν, τον έπεισε διά να προσευχηθή. Όθεν ευθύς οπού επροσευχήθη, έγινε βροχή πολλή. Eκ τούτου λοιπόν λαβών ο Όσιος καλάς ελπίδας περί της σωτηρίας του επρόσθεσε σκληραγωγίαν επάνω εις την σκληραγωγίαν, και δάκρυα επάνω εις τα δάκρυα, και έτζι με πολιτείαν θεάρεστον τελειώσας την ζωήν του, παρέδωκε την ψυχήν του εις χείρας Θεού.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><i>ΣΗΜΕΙΩΣΗ</i></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><i>1. Σημείωσαι, ότι η προσευχή οπού έλεγε γονατιστός δέκα χρόνους ο Όσιος ούτος Ιάκωβος εν τω τάφω ευρισκόμενος, ήτον αύτη· «Πώς ατενίσω προς σε ο Θεός; ποίαν δε αρχήν της εξομολογήσεως εύροιμι; ποία καρδία ή ποίω θαρρήσας συνειδότι, γλώσσαν ασεβή, και χείλη μολυσμού γέμοντα, κινήσαι πειράσωμαι; ποίας δε αμαρτίας πρώτον άφεσιν αιτήσαι κατατολμήσω; φείσαι φιλάνθρωπε Κύριε! ίλεως γενού τω αναξίω, Δέσποτα αγαθέ, και μη συναπολέσης με ταις αισχραίς μου πράξεσιν. Ου γαρ μικρά μου τα δυσσεβήματα. Πορνείαν ετέλεσα. Φόνον ειργασάμην. Αίμα αθώον εξέχεα. Και προς τούτοις, τοις ύδασι, και θηρίοις, και πετεινοίς δέδωκα εις βοράν. Και νυν Κύριε, ειδότι σοι τα πάντα εξομολογούμαι, αγαθέ, την τούτων εξαιτούμενος άφεσιν. Μη παρίδης με Δέσποτα. Aλλά κατά την σοι πρέπουσαν ευσπλαγχνίαν, οικτείρησόν με τον ασεβή. Και κατάπεμψον εις εμέ το παρά σου πλούσιον έλεος, ελθόντα επί τα της αμαρτίας βάραθρα. Κατεπόντισέ με γαρ, η του λυμεώνος εχθρού καταιγίς. Μη δη καταπίη με ο δράκων ο βύθιος». Και τα λοιπά.</i></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
(από το βιβλίο: Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου Συναξαριστής των δώδεκα μηνών του ενιαυτού. Τόμος Β´. Εκδόσεις Δόμος, 2005)</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: blue; font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: large;"><b>ΠΗΓΗ: <a href="http://krufo-sxoleio.blogspot.com/2019/02/blog-post_10.html">http://krufo-sxoleio.blogspot.com/2019/02/blog-post_10.html</a></b></span></div>
</div>
</div>
</div>

ΟΣΙΟΣ ΙΑΚΩΒΟΣ Ο ΑΣΚΗΤΗΣ, Ο ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ ΚΑΙ ΒΙΑΣΤΗΣ ΠΟΥ ΜΕΤΑΝΟΗΣΕ ΚΑΙ ΑΓΙΑΣΕ (ΕΝΑ ΣΥΝΑΞΑΡΙ, ΧΑΣΤΟΥΚΙ ΣΤΟΝ ΕΥΣΕΒΙΣΜΟ)

(ΑΠΟ ΕΔΩ: http://www.snhell.gr/references/synaxaristis/search.asp ) 28/01 - Ιακώβου του ασκητού, Ασκητού εκπεσόντος. O...

Διαβάστε περισσότερα »

Πήραν φωτιά τα τρυπάνια – ο Φαναριώτικος τρόπος εισόδου σε Εκκλησία (ΒΙΝΤΕΟ)

<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="date">
</div>
<div class="entrytext">
<a href="https://pravoslavie.ru/sas/image/103120/312002.p.jpg?mtime=1550060297"><img class="aligncenter " height="305" src="https://pravoslavie.ru/sas/image/103120/312002.p.jpg?mtime=1550060297" width="392" /></a><br />
<br />
<strong><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Στο χωριό Kulchin της επαρχίας Volyn οι κάτοικοι της ενορίας αποφάσισαν να μείνουν με την Κανονική Εκκλησία της Ουκρανίας. Μόνο που οι σχισματικοί του Βαρθολομαίου είχαν άλλη άποψη…</span></strong><br />
<strong><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Στο βίντεο που θα παρακολουθήσετε, ακτιβιστές ξηλώνουν την πόρτα του Ιερού Ναού του Αγίου Γεωργίου με τρυπάνι!</span></strong><br />
<strong><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"><br /></span></strong>
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"><span id="more-123469"></span></span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Τα υπόλοιπα μπορείτε να τα διαβάσετε <a href="http://orthochristian.com/119323.html" rel="noopener noreferrer" target="_blank">εδώ</a>. Κουράστηκα με τις μεταφράσεις.</span><br />
<span style="font-size: x-small;"><br /></span>
<div class="fb-video fb_iframe_widget fb_iframe_widget_fluid_desktop" data-allowfullscreen="true" data-href="https://www.facebook.com/oleg.tochinsky/videos/2341474786083182/" fb-iframe-plugin-query="allowfullscreen=true&app_id=249643311490&container_width=813&href=https%3A%2F%2Fwww.facebook.com%2Foleg.tochinsky%2Fvideos%2F2341474786083182%2F&locale=el_GR&sdk=joey" fb-xfbml-state="rendered" style="width: 100%;">
<span style="height: 1452px; vertical-align: bottom; width: 813px;"><iframe allow="encrypted-media" allowfullscreen="true" allowtransparency="true" frameborder="0" height="1000" name="f360a5fb6b51d24" scrolling="no" src="https://www.facebook.com/v2.3/plugins/video.php?allowfullscreen=true&app_id=249643311490&channel=https%3A%2F%2Fstaticxx.facebook.com%2Fconnect%2Fxd_arbiter%2Fr%2Fvy-MhgbfL4v.js%3Fversion%3D44%23cb%3Df166b220af54447%26domain%3Daveroph.wordpress.com%26origin%3Dhttps%253A%252F%252Faveroph.wordpress.com%252Ff154eb16d2a3f3c%26relation%3Dparent.parent&container_width=813&href=https%3A%2F%2Fwww.facebook.com%2Foleg.tochinsky%2Fvideos%2F2341474786083182%2F&locale=el_GR&sdk=joey" style="border-image: none; border: currentColor; height: 1452px; visibility: visible; width: 813px;" title="fb:video Facebook Social Plugin" width="1000"></iframe></span></div>
<br />
<div style="text-align: right;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"><b>Φαίη για το <a href="https://averoph.wordpress.com/2019/02/13/%CF%80%CE%AE%CF%81%CE%B1%CE%BD-%CF%86%CF%89%CF%84%CE%B9%CE%AC-%CF%84%CE%B1-%CF%84%CF%81%CF%85%CF%80%CE%AC%CE%BD%CE%B9%CE%B1-%CE%BF-%CF%86%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CF%81%CE%B9%CF%8E%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%BF/" target="_blank">ΑΒΕΡΩΦ</a>.</b></span></div>
</div>
</div>

Πήραν φωτιά τα τρυπάνια – ο Φαναριώτικος τρόπος εισόδου σε Εκκλησία (ΒΙΝΤΕΟ)

Στο χωριό Kulchin της επαρχίας Volyn οι κάτοικοι της ενορίας αποφάσισαν να μείνουν με την Κανονική Εκκλησία της Ουκρανίας. Μόνο που οι...

Διαβάστε περισσότερα »

H ''MAZA''!

<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhWogI84hOrKtFgKCAKDqBo9sYMY7IxL2ZQWkc_yI9Ug9NItSElRHKISyxrpa9XM3pHPVOsVjGqtolGXZJZJVjGL5g_Bjpg5bsaMvCiP5XtlrdhrGFxu6dhl9H9dJT8TTQQ9952lTlQ/s1600/sheep.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="757" data-original-width="1200" height="251" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhWogI84hOrKtFgKCAKDqBo9sYMY7IxL2ZQWkc_yI9Ug9NItSElRHKISyxrpa9XM3pHPVOsVjGqtolGXZJZJVjGL5g_Bjpg5bsaMvCiP5XtlrdhrGFxu6dhl9H9dJT8TTQQ9952lTlQ/s400/sheep.jpg" width="400" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"><i><br /></i></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"><i><br /></i></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"><i>«Έως ποιο βαθμό οι αντιλήψεις, οι κρίσεις, οι αποφάσεις μας στην καθημερινή ζωή είναι “δικές μας”
και όχι αποτέλεσμα επιρροής της μικρής και της μεγάλης κοινωνίας απάνω μας; (Μικρήν εννοώ
τον στενό οικογενειακό, φιλικό και επαγγελματικό κύκλο και μεγάλη όλο τριγύρω μας το ανθρώπινο περιβάλλον μέσα και έξω ακόμη από τον εθνικό και γεωγραφικό μας χώρο)..... Δεν είμαστε τόσο “ελεύθεροι” να σχηματίζομε τις εντυπώσεις, τις πεποιθήσεις, το πρόγραμμα των επιδιώξεών μας, όσο νομίζομε. Το κοινωνικό σώμα, η “ομάδα” μέσα στην
οποία έχομε ενταχθεί (από τη γλώσσα που μιλούμε, από το Θεό που λατρεύομε, από την ανατροφή
και την εκπαίδευση που έχομε πάρει, από το επάγγελμα που ασκούμε κτλ.) καθορίζει σε τέτοιaν
έκταση και σε τόσο βάθος τον τρόπο και τα μέτρα με τα οποία αντιλαμβανόμαστε και σημασιολογούμε τα πράγματα και τα γεγονότα, ώστε κάθε άλλο παρά “δικές μας”, με την αυστηρή έννοια
της λέξης, είναι οι αλήθειες και οι αξίες μας. Φυσικά τούτο δεν το παραδέχεται ο εγωισμός μας.</i></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"><i><br /></i></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"><i>Μια βαθύτερη όμως διερεύνηση (που μπορούμε και οι ίδιοι να κάνομε μέσα μας, εάν έχομε
το θάρρος να ανατάμομε τον εαυτό μας) θα μας πείσει ότι σε αναρίθμητες περιπτώσεις η πνευματική μας ανεξαρτησία είναι ένας ωραίος μύθος. Η όραση, η κρίση, η πίστη “μας” είναι η όραση, η πίστη της κοινωνικής φάλαγγας με την οποία συμπορευόμαστε. Το φαινόμενο τούτο στη
γλώσσα της επιστήμης λέγεται “κοινωνικός κομφορμισμός” και έχει γίνει αντικείμενο όχι μόνο
θεωρητικών αλλά και πειραματικών ερευνών. Μιαν απ’ όλες θα αναφέρω για παράδειγμα</i></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"><i><br /></i></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"><i>Το 1951 ο Αμερικάνος J. E. Asch έκανε, ανάμεσα σε άλλα, και τούτο το έξυπνο
πείραμα. Έδειξε σε έξι πρόσωπα μια γραμμή ορισμένου μήκους και τους εζήτησε να βρουν την
αντίστοιχή της, στο μέγεθος, ανάμεσα σε τρεις άλλες που είχαν κι αυτές παρουσιαστεί στον
πίνακα. Πρωτύτερα όμως είχε δώσει μυστικά την εντολή σε πέντε από τα έξι αυτά πρόσωπα
να διαλέξουν όχι τη σωστή, αλλά μια ψεύτικη γραμμή. Το πρόσωπο που δεν μετείχε στη συνωμοσία, θα απαντούσε τελευταίο και είχε τοποθετηθεί έτσι ώστε να ακούσει και να ιδεί τα
άλλα που θα μιλούσαν πρώτα. Το πείραμα έγινε πολλές φορές με πολλά και διάφορα πρόσωπα και είχε τούτο το παράδοξο αποτέλεσμα: με συχνότητα εκπληκτική, το αμύητο στη συνωμοσία πρόσωπο δεν εμπιστευόταν στη μαρτυρία των δικών του ματιών, αλλά συντασσόταν με
την ομόφωνη απάντηση, την εσφαλμένη, των άλλων μελών της ομάδας. Και μια λεπτομέρεια,
ακόμη, πολύ χαρακτηριστική. Στα πειράματα του Asch τα πρόσωπα που έπεφταν στην παγίδα,
όταν μάθαιναν το τέχνασμα, δεν παραδέχονταν ότι είχαν υποχωρήσει στην “πίεση” της ομάδας,
αλλά υποστήριζαν ότι το λάθος ήταν δικό τους· απροσεξία, βιασύνη, κακή εκτίμηση των περιστατικών κτλ. Ώστε όχι μόνο δεχόμαστε, χωρίς να το καταλαβαίνομε, την επιρροή των άλλων
(όταν ιδίως αυτοί αποτελούν συντεταγμένο σύνολο, ομάδα κοινωνικού τύπου), αλλά και στην
περίπτωση που η αφανής αυτή αλλά έντονη επιρροή μάς παρασύρει σε εσφαλμένες αντιλήψεις ή κακές εκτιμήσεις, την πλάνη συνηθίζομε να την προσγράφομε σε μια δική μας αστοχία
ή ανεπάρκεια, όχι στους άλλους που μας παρέσυραν στον εκτροχιασμό. Από φιλοτιμία βέβαια,
για να δείξομε ότι στεκόμαστε στα δικά μας πόδια, αλλά και για έναν άλλο ακόμη λόγο: για να
αντισταθούμε (ηθικά τουλάχιστο) σε μια πανίσχυρη έλξη που ασκεί απάνω μας το κοινωνικό
πλαίσιο. Η άρνηση της παραδοχής είναι εδώ (όπως και σε πολλές άλλες καταστάσεις της προσωπικής μας ζωής) ένα είδος διαμαρτυρίας – δε θέλομε να αναγνωρίσομε τη δουλεία μας...».</i></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"><i><br /></i></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="color: blue; font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="color: blue; font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="color: blue; font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"><b>Απόσπασμα από Ε.Π. ΠΑΠΑΝΟΥΤΣΟΣ ''ΤΟ ΔΙΚΑΙΟ ΤΗΣ ΠΥΓΜΗΣ''.</b></span></div>
</div>