Η ΕΜΦΑΝΙΣΙΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΤΟ 1925 ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΠΑΛΑΙΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΕΣ

<p style="text-align: justify;"><span style="font-family: times; font-size: large;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: times; font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiVtsIRz5htS7fCiRMpoY4vHLkRSPIb5_JMrmA-wKGqfLu_XrQopepY6tqM62QPN2Qvr-8XmRjXd0k_EO5i8cec8krRWBp3cZ7e8LFFKmoe6g2Tb4Sd4Mkz0O9p-UURlk3ni9KfDvjzf6OxuTs084ysNGyw4Sni226V3Jhv0u6_xnqajX3jWH9fpg/s640/11.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="640" data-original-width="447" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiVtsIRz5htS7fCiRMpoY4vHLkRSPIb5_JMrmA-wKGqfLu_XrQopepY6tqM62QPN2Qvr-8XmRjXd0k_EO5i8cec8krRWBp3cZ7e8LFFKmoe6g2Tb4Sd4Mkz0O9p-UURlk3ni9KfDvjzf6OxuTs084ysNGyw4Sni226V3Jhv0u6_xnqajX3jWH9fpg/w448-h640/11.jpg" width="448" /></a></span></div><span style="font-family: times; font-size: large;"><br />Χθες - κατά το Π.Η. - εορταζόταν η ''Παγκόσμιος Ύψωσις του Τιμίου Σταυρού''.</span><p></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: times; font-size: large;">Πολλά άρθρα αναρτήθηκαν (με πάμπολλα σχόλια καυστικά ή μη γνωστού  περιεχομένου) για την εμφάνιση - ίδια ημέρα -  του Τιμίου Σταυρού στον Υμηττό το 1925 εις τους Παλ/τες. Δείτε στα σχετικά άρθρα κάτωθι. Και πως τίμησαν οι Παλ/τες την εμφάνιση αυτή; Πως την τιμούν σήμερα; Δυστυχώς μόνον εις τα λόγια! </span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: times; font-size: large;">Δεν αντιλαμβανόμαστε ότι όσα περισσότερα μας δίνει ο Θεός, τόσο πιο ''αυστηρός'' θα είναι στην κρίση Του προς εμάς. Ο Θεός έδειξε τότε ότι είχε εγκρίνει τον αγώνα, αλλά ποιόν αγώνα; Τον αγώνα κατά των καινοτομιών αλλά και της υπερασπίσεως των πατρώων παραδόσεών μας. Συνεχίζουν το ίδιο σήμερα ή ο καθένας επαναπαύτηκε εκεί που είναι; Έχουν καμία σχέση οι αγωνιστές του τότε με τους σήμερα; Εις την ουσία εκκοσμικεύθηκαν  (και πολλά άλλα.....) και οι ίδιοι. Οι δικαιολογίες ίδιες με της επισήμου εκκλησίας. Τι να τις κάνουμε τις 13 ημέρες όταν αρχίζουμε να ομοιάζουμε με όσους είχαμε διαφορές; Θα πει κανείς ότι δεν έχουν σχέση με Οικουμενισμό. Αυτό θα έλειπε να είχαν! Μήπως όμως ο συγκρητισμός αυτός είναι σε διαφορετικό επίπεδο; </span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: times; font-size: large;">Τι είναι ο συγκρητισμός ουσιαστικά; <span style="background-color: white; color: #202122; text-align: left;">Ο </span><b style="background-color: white; color: #202122; text-align: left;">συγκρητισμός</b><span style="background-color: white; color: #202122; text-align: left;"> είναι ο συνδυασμός διαφορετικών πίστεων κ.α. Υπάρχει <b>ΕΝΑ</b> φρόνημα; Υπάρχει <b>ΜΙΑ</b> πίστη; Υπάρχει <b>ΜΙΑ</b> συμφωνία; <b>ΜΙΑ</b> ομοφροσύνη; <b>ΜΙΑ</b> ομοψυχία; Δεν νομίζουμε να υπάρχει και καλόν θα είναι να προβληματιζόμαστε σοβαρά. </span></span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: times; font-size: large;"><span style="background-color: white; text-align: left;"><span style="color: #202122;">Το να δημοσιεύουμε και να καυχόμαστε για τις παλαιές δόξες είναι καλό, μόνο που δεν μας τιμά αλλά μας προσβάλλει βλέποντας την σύγχρονη παρακμή μας. Να βάλουμε καλό λογισμό, είναι έστω ένα είδος ταπεινώσεως και αυτό αν το αξιοποιήσουμε όπως πρέπει.<br /><br />Είθε ο Δεσπότης Χριστός να μας φωτίσει όλους σε αυτές τις δύσκολες ημέρες.</span></span></span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: times; font-size: large;"><span style="background-color: white; text-align: left;"><span style="color: #202122;"><br /></span></span></span></p><p style="text-align: center;"><span style="color: red; font-family: helvetica; font-size: medium;"><u><b>ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ</b></u></span></p><p style="text-align: center;"><a href="https://entoytwnika1.blogspot.com/2021/09/blog-post_19.html" itemprop="url"><span style="color: #2b00fe; font-family: helvetica; font-size: medium;"><b>Η Γ΄ ΕΜΦΑΝΙΣΙΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ</b></span></a></p><div style="background-color: white; text-align: center;"><a href="https://entoytwnika1.blogspot.com/2014/09/blog-post_23.html" itemprop="url" style="text-align: left;"><b><span style="color: #2b00fe; font-family: helvetica; font-size: medium;">ΕΝ ΟΨΕΙ ΤΟΥ ΕΟΡΤΑΣΜΟΥ ΤΗΣ ΥΨΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ (Π.Η.)....''ΤΑ'' ΙΣΤΟΡΙΚΑ ''ΠΑΤΡΙΑ'' (Η Γ΄ ΘΕΙΑ ΕΜΦΑΝΙΣΙΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ+ΒΙΝΤΕΟ)</span></b></a></div><div style="background-color: white; text-align: center;"><span style="color: #2b00fe; font-family: helvetica; font-size: medium;"><br /></span></div><div style="background-color: white; text-align: center;"><a href="https://entoytwnika1.blogspot.com/2017/09/blog-post_26.html" itemprop="url" style="text-decoration-line: none;"><span style="color: #2b00fe; font-family: helvetica; font-size: medium;"> <b>ΣΦΡΑΓΙΣ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ Ο ΤΙΜΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ</b></span></a></div>

Η ΕΜΦΑΝΙΣΙΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΤΟ 1925 ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΠΑΛΑΙΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΕΣ

Χθες - κατά το Π.Η. - εορταζόταν η ''Παγκόσμιος Ύψωσις του Τιμίου Σταυρού''. Πολλά άρθρα αναρτήθηκαν (με πάμπολλα σχόλια καυ...

Διαβάστε περισσότερα »

Σωτηρία Νούση (1938-2022)

<p></p><p style="color: #cccccc; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 14.85px;"><span style="background-color: white;"> <a class="ci-lightbox" href="https://orthodoxostypos.gr/wp-content/uploads/2022/09/sotiria-nousi.jpg" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; box-sizing: border-box; color: #930001; font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 15px; outline: none; text-align: center; text-decoration-line: none; transition: color 0.18s ease 0s, background-color 0.18s ease 0s, border-color 0.18s ease 0s;"><img alt="" class="attachment-post-thumbnail size-post-thumbnail wp-post-image" height="360" sizes="(max-width: 500px) 100vw, 500px" src="https://orthodoxostypos.gr/wp-content/uploads/2022/09/sotiria-nousi.jpg" srcset="https://orthodoxostypos.gr/wp-content/uploads/2022/09/sotiria-nousi.jpg 500w, https://orthodoxostypos.gr/wp-content/uploads/2022/09/sotiria-nousi-300x216.jpg 300w" style="border: 0px; box-sizing: border-box; display: inline-block; height: auto; max-width: 100%; position: relative; vertical-align: middle;" width="500" /></a></span></p><span style="background-color: white;"> </span><p></p><div class="entry-content" style="box-sizing: border-box; margin: 0px 0px 45px;"><p style="box-sizing: border-box; color: #323232; font-family: "Open Sans", sans-serif; margin: 0px 0px 15px; text-align: justify;"><span style="background-color: white; font-size: medium;"><b>Ἡ φίλη καὶ ὑπηρέτρια τοῦ Θεοῦ</b></span></p><p style="box-sizing: border-box; color: #323232; font-family: "Open Sans", sans-serif; margin: 0px 0px 15px; text-align: justify;"><span style="background-color: white; font-size: medium;"><b>Γράφει ὁ κ. Χρῆστος Νικολόπουλος, Θεολόγος – Βυζαντινολόγος</b></span></p><p style="box-sizing: border-box; color: #323232; font-family: "Open Sans", sans-serif; margin: 0px 0px 15px; text-align: justify;"><span style="background-color: white; font-size: medium;">1ον</span></p><p style="box-sizing: border-box; color: #323232; font-family: "Open Sans", sans-serif; margin: 0px 0px 15px; text-align: justify;"><span style="background-color: white; font-size: medium;">«Γέροντα» εἶχε πεῖ κάποια στιγμὴ ἡ Σωτηρία στὸν Ἅγιο Πορφύριο «νὰ ἀγοράσω ἕνα ἁμάξι;». «Ὄχι, αὐτοκίνητο δὲν θὰ πάρεις, ἀλλὰ οὔτε καὶ θὰ σοῦ λείψει ὅταν τὸ χρειάζεσαι» ἀπάντησε ὁ Ἅγιος Γέροντας. Ἡ προφητεία αὐτὴ τοῦ Ἁγίου πραγματοποιήθηκε μὲ ἐμένα ἀλλὰ καὶ πολλὰ ἄλλα παιδιά, οἱ ὁποῖοι ἐξυπηρετούσαμε τὴ Σωτηρία μὲ τὰ ἁμάξια μας. Ἤμασταν οἱ λεγόμενοι «λεβέντες» της, ὅπως συνήθιζε νὰ μᾶς ἀποκαλεῖ.</span></p><p style="box-sizing: border-box; color: #323232; font-family: "Open Sans", sans-serif; margin: 0px 0px 15px; text-align: justify;"><span style="background-color: white; font-size: medium;">Τὴ Σωτηρία τὴ γνώρισα ὅταν ἤμουν 16 ἐτῶν. Ἔμενα στὸν ἴδιο δρόμο μὲ αὐτὴν λίγα μέτρα πιὸ μακριά. Ἡ ἴδια μὲ παρότρυνε καὶ μὲ βοήθησε νὰ γραφτῶ στὸ Ἐκκλησιαστικὸ Λύκειο Ἀθηνῶν, ποὺ λειτουργοῦσε ἐκείνη τὴν ἐποχὴ στὴν ὁδὸ Δεινοκράτους στὸ Κολωνάκι. Ὁμολογῶ ὅτι τὸ σχολεῖο αὐτὸ ἦταν τὸ καλύτερο σχολεῖο στὸ ὁποῖο πῆγα ποτὲ στὴ ζωή μου. Καλύτερο καὶ ἀπὸ ὅλες τὶς σχολὲς ποὺ σπούδασα. Στὰ 18 μου, ποὺ ὁδηγοῦσα πλέον τὸ ἁμάξι τοῦ πατέρα μου, ἄρχισα νὰ τὴν ἐξυπηρετῶ σὲ διάφορες μετακινήσεις ποὺ χρειαζόταν. Αὐτὸ συνεχίστηκε μέχρι τὰ 24 μου, ὅπου ἔφυγα γιὰ φαντάρος καὶ μετὰ νυμφεύτηκα. Βέβαια δὲ σταμάτησα νὰ τὴν ἐξυπηρετῶ καὶ μετά, ἀλλὰ ὄχι τόσο συχνά. Εἶχε βρεῖ καὶ ἄλλους ὁδηγοὺς μετὰ ἀπὸ ἐμένα. Πάντοτε χρησιμοποιοῦσε μόνο ἄνδρες ὁδηγούς, μία ἀπορία τὴν ὁποία δὲν ἔλυσα ποτέ. Οἱ περισσότεροι ἦταν νέοι καὶ ἀπὸ προβληματικὲς οἰκογένειες. Ἡ Σωτηρία ὅμως δὲν ἔκανε διακρίσεις.</span></p><p style="box-sizing: border-box; color: #323232; font-family: "Open Sans", sans-serif; margin: 0px 0px 15px; text-align: justify;"><span style="background-color: white; font-size: medium;">Ὅταν ὁδηγοῦσα μοῦ ἔλεγε συνέχεια ἱστορίες μὲ εὐεργεσίες ἀνθρώπων ἀπὸ τὸν Θεό, γιὰ νὰ δοξάζουμε πάντοτε τὸ θέλημα τοῦ Κυρίου μας. Δυσ­τυχῶς τότε δὲν εἶχα τὴν πνευματικὴ ὡριμότητα νὰ καταγράφω αὐτὲς τὶς ἱστορίες γιὰ ὠφέλεια τῶν ἀνθρώπων. Κατὰ τὴ διάρκεια τῆς ἐξιστόρησης αὐτῶν τῶν ἱστοριῶν, πολλὲς φορές, ἀπὸ τὴν κούραση καὶ τὴν ἐξάντληση, σταμάταγε ξαφνικὰ τὴ διήγηση καὶ καθόταν μὲ κλειστὰ τὰ μάτια ἥσυχη στὸ κάθισμα. Αὐτὸ μπορεῖ νὰ διαρκοῦσε πέντε μὲ δέκα λεπτά. Εἶχα καταλάβει ὅτι κοιμόταν. Προσ­παθοῦσα νὰ διατηρῶ ἀπόλυτη ἡσυχία μέσα στὸ ἁμάξι, γιὰ νὰ μὴ τὴν ξυπνήσω. Ἤξερα ὅτι ἦταν πολύτιμος ὁ ὕπνος γιὰ αὐτήν. Κάποια στιγμὴ ξύπναγε καὶ συνέχιζε τὴν ἱστορία. Μοῦ εἶχε κάνει ἐντύπωση πὼς μετὰ ἀπὸ δέκα λεπτὰ ὕπνου ἐξακολουθοῦσε τὴν ἱστορία ἀκριβῶς ἀπὸ τὴν τελευταία λέξη ποὺ τὴν εἶχε σταματήσει χωρὶς νὰ ἀλλοιώνει τὸ νόημα τῆς πρότασης.</span></p><p style="box-sizing: border-box; color: #323232; font-family: "Open Sans", sans-serif; margin: 0px 0px 15px; text-align: justify;"><span style="background-color: white; font-size: medium;">Θυμᾶμαι μία μέρα, ὅταν ἤμουν 18 ἐτῶν, ἡ μητέρα μου, μοῦ ἔκανε μία ὑπόδειξη σὲ ἕνα θέμα. Νευρίασα τότε καὶ τῆς εἶπα: «Δὲ σὲ ἀκούω, μάνα μου πιὰ εἶναι ἡ Σωτηρία, αὐτὴν ἀκούω». Τὴν ἄλλη μέρα μὲ πῆρε τηλέφωνο ἡ Σωτηρία καὶ χαμογελώντας, ὅπως πάντα, μὲ μία γλυκιὰ φωνή μοῦ εἶπε: «Βρέ, εἶπες τέτοιο πρᾶγμα στὴ μάνα σου, δὲν εἶναι σωστό, τὴ στενοχώρησες». Ἡ ἴδια ὅμως εἶχε καταλάβει τὴν ἰδιαίτερη ἀγάπη ποὺ τῆς εἶχα.</span></p><p style="box-sizing: border-box; color: #323232; font-family: "Open Sans", sans-serif; margin: 0px 0px 15px; text-align: justify;"><span style="background-color: white; font-size: medium;">Στὸ ἁμάξι μου μπῆκαν διάφορες ἐκκλησιαστικὲς προσωπικότητες, τὶς ὁποῖες βοηθοῦσε ἡ Σωτηρία, τῶν ὁποίων δυστυχῶς τὰ ὀνόματα δὲ θυμᾶμαι. Γιὰ ἕνα ἑξάμηνο φοροῦσα σκουλαρίκι στὸ ἀριστερὸ αὐτί. Κάποια στιγμὴ τὸ εἶδε καὶ χαμογελώντας γλυκὰ μοῦ εἶπε: «Ἄ, τί εἶναι αὐτὸ ποὺ γυαλίζει; Ὡραῖο» καὶ συνέχισε νὰ χαμογελάει. Δὲν μὲ ἔκρινε καὶ δὲν τὸ σχολίασε καθόλου ἀρνητικά. Ἐγὼ ὅμως ντράπηκα καὶ τὴν ἑπόμενη μέρα τὸ ἔβγαλα γιὰ πάντα. Αὐτὴ ἦταν ἡ Σωτηρία. Δὲν ἔκρινε ποτέ, δὲν σχολίαζε ποτὲ ἀρνητικὰ τοὺς ἄλλους καὶ ὅταν μάθαινε κάτι ἄσχημο γιὰ κάποιον γνωστό της ἔλεγε: «Ἄ! τὸν Πονηρό, εἶδες τί τοῦ ἔκανε τοῦ κακομοίρη. Ἔ! Τὸν εὐλογημένο ἄνθρωπο». Κατηγοροῦσε μόνο τὸν Πονηρὸ καὶ ποτὲ τοὺς ἀνθρώπους.</span></p><p style="box-sizing: border-box; color: #323232; font-family: "Open Sans", sans-serif; margin: 0px 0px 15px; text-align: justify;"><span style="background-color: white; font-size: medium;">Ἡ Σωτηρία ἦταν θυσία γιὰ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους. Τὸ παράδειγμα ποὺ λάμβανα ἐγὼ ἐκείνη τὴν ἐποχὴ ἦταν τόσο βαθὺ γιὰ τὴ νεαρὴ καὶ ἀνώριμη πνευματικὰ ἡλικία μου, τὸ ὁποῖο ὁμολογῶ δὲν μποροῦσα νὰ τὸ δεχθῶ εὔκολα. Εἶχα νεανικὰ φρονήματα καὶ ἔνιωθα ὅτι ὁ κόσμος τὴν ἐκμεταλλευόταν. Δὲν μποροῦσα νὰ δεχθῶ τὸ πολὺ ἀσκητικὸ φρόνημά της καὶ τὴ θυσιαστικὴ ἀγάπη, ποὺ ἔδειχνε σὲ ὅλους χωρὶς καμία διάκριση. Καθόταν πάντα στὴ θέση τοῦ συνοδηγοῦ καὶ μοῦ ἐξιστοροῦ­σε συνεχῶς παραδείγματα μὲ τὶς παγίδες, ποὺ μᾶς βάζει ὁ Πονηρὸς στὴ ζωή μας. Θυμᾶμαι ὅτι κάποια στιγμὴ χτύπησε τὸ κινητό της καὶ εἶπε στὸν ἱερέα, ποὺ τὴν εἶχε ἀνάγκη, νὰ τῆς τηλεφωνήσει στὸ σπίτι στὶς δέκα τὸ βράδυ γιὰ νὰ μιλήσουν πιὸ ἄνετα. Μετὰ ἀπὸ λίγα λεπτὰ στὸν ἑπόμενο, ποὺ τῆς τηλεφώνησε, τοῦ εἶπε νὰ τὴν πάρει νὰ μιλήσουν στὸ σπίτι της μὲ τὴν ἡσυχία τους στὶς δώδεκα τὰ μεσάνυχτα. Στὸν τρίτο, τοῦ ἔκλεισε ραντεβοὺ γιὰ τὶς δύο τὸ πρωί. «Μὲ συγχωρεῖτε» τῆς εἶπα «τί ὥρα ξυπνᾶτε τὸ πρωὶ γιὰ τὴ δουλειά σας:». «Στὶς ἕξι» μοῦ ἀπάντησε. «Καὶ πότε θὰ κοιμηθεῖτε;», «τέσσερις μὲ ἕξι θὰ κοιμηθῶ». Πολλὲς φορὲς ξύπναγε καὶ ἔβρισκε τὸν ἑαυτό της νὰ εἶναι καθιστὴ μὲ τὸ ἀκουστικὸ τοῦ τηλεφώνου στὸ αὐτί της. Τὴν εἶχε πάρει ὁ ὕπνος, ἀμέσως μετὰ τὸ τέλος τῆς συζήτησης μὲ κάποιον ἱερέα καὶ δὲν εἶχε προλάβει, ἀπὸ τὴν κούραση, νὰ κατεβάσει τὸ ἀκουστικό. Καὶ αὐτὸ γινόταν σχεδὸν κάθε φορά ποὺ τὴν πήγαινα κάπου. Πολλὰ χρόνια ἀργότερα, ὅταν εἶχε ξεπεράσει τὴν ἡλικία τῶν ὀγδόντα ἐτῶν, περπατοῦσε μὲ μεγάλη δυσκολία, γιὰ νὰ πᾶμε σὲ μία ἐκκλησία. Γι’ αὐτὸ τὸν λόγο τὴ ρώτησα ἂν ξεκουράζεται ἀρκετὰ τὸ βράδυ. Μοῦ ἐκμυστηρεύτηκε ὅτι κοιμόταν μόνο δύο ὧρες τὴν ἡμέρα.</span></p><p style="box-sizing: border-box; color: #323232; font-family: "Open Sans", sans-serif; margin: 0px 0px 15px; text-align: justify;"><span style="background-color: white; font-size: medium;">Κάποια φορά ποὺ τὴν εἶχα συνοδηγὸ τὴν πῆρε τηλέφωνο ἕνας ἱερέας καὶ τὴν εὐχαριστοῦσε μὲ πολλοὺς ἐπαίνους γιὰ τὴ βοήθεια ποὺ τοῦ παρεῖχε. «Νά’ σαι εὐλογημένη τῆς ἔλεγε ξανὰ καὶ ξανά. Εἶσαι πάρα πολὺ καλὸς ἄνθρωπος, Σωτηρία μου». «Νὰ σοῦ πῶ πάτερ μου» τοῦ ἀπάντησε, «σὲ ἐξυπηρέτησα; σὲ βοήθησα; τότε γιατί τὰ λὲς αὐτὰ τὰ πράγματα; θέλεις νὰ σοῦ κόψω τὴν καλημέρα;». Ἡ Σωτηρία εἶχε στενοχωρηθεῖ πάρα πολὺ μὲ τὰ ἐγκώμια, ποὺ τῆς ἔπλεκε ὁ ἱερέας, ὅπου μετὰ τὸν τερματισμὸ τῆς ἐπικοινωνίας τους σχεδὸν ἔκλαψε. «Αὐτὸν τὸν ἱερέα δὲν θὰ τὸν ξαναπάρω τηλέφωνο Χρῆστο. Ἀκοῦς ἐκεῖ νὰ πεῖ τέτοια λόγια γιὰ μένα». Γιὰ πρώτη φορά γιὰ τὸ ὑπόλοιπο τῆς διαδρομῆς δὲ ξαναμιλήσαμε καθόλου.</span></p><p style="box-sizing: border-box; color: #323232; font-family: "Open Sans", sans-serif; margin: 0px 0px 15px; text-align: justify;"><span style="background-color: white; font-size: medium;">Πολλὰ ἀπὸ τὰ δρομολόγια, ποὺ κάναμε ἦταν νὰ πᾶμε φαγητό, μαζὶ μὲ διάφορα δῶρα βέβαια, σὲ κάποιους ἱερεῖς, νὰ μεταφέρουμε ἄλλους ἱερεῖς ἀπὸ τὸ ἕνα μέρος στὸ ἄλλο, νὰ ἀκούσουμε ὁμιλίες κ.λπ. Ἡ μεγαλύτερη ἀγαθοεργία της ἦταν νὰ παίρνει δάνεια, γιὰ νὰ ἐλεεῖ τοὺς πτωχούς. Ἐπειδὴ ὅμως καμία τράπεζα δὲ δίνει δάνεια γιὰ πτωχούς, γιὰ τὸν λόγο αὐτὸν πραγματοποιοῦσε ὑπεραναλήψεις μετρητῶν ἀπὸ ΑΤΜ μηχανήματα μὲ πιστωτικὲς κάρτες. Κάποια στιγμὴ ἔφθασε νὰ χρωστάει δεκάδες χιλιάδες εὐρώ, ἐνῷ θὰ πρέπει νὰ ἀναφερθεῖ ὅτι ποτὲ ἡ ἴδια δὲν ἤξερε τὸ ἀκριβὲς ποσό, ποὺ χρώσταγε καὶ τὸ ποσὸ τῶν δόσεων ἔφθασε νὰ εἶναι σχεδὸν ὅσο ἡ σύνταξή της. Δὲ μποροῦσε πλέον νὰ ζεῖ. Τότε μοῦ ἐκμυστηρεύτηκε ὅτι προσευχήθηκε στὸν Ἅγιο Πορφύριο, γιὰ νὰ τὴ βοηθήσει καὶ μέσα σὲ λίγες μέρες τὴν πῆρε τηλέφωνο ἕνας ἄγνωστος κύριος καὶ τῆς ζήτησε νὰ τὴ δεῖ ἀπὸ κοντά. Χωρὶς νὰ τῆς ἀποκαλύψει τὸν λόγο τῆς δώρισε 30000€. Μὲ αὐτὸ τὸ θαῦμα, τὸ χρέος μειώθηκε. Παράλληλα ὅμως τὸ γεγονὸς τῆς μείωσης τοῦ ποσοῦ, ποὺ χρώσταγε τὴν ὁδήγησε νὰ αὐξήσει καὶ πάλι τὶς ἐλεημοσύνες της. Μετὰ ἀπὸ παρέμβαση ἑνὸς γνωστοῦ γέροντα τοῦ Ἁγίου Ὄρους τῆς χορηγήθηκε ἕνα δεύτερο ποσό, γιὰ νὰ ἐλαττωθεῖ ξανὰ τὸ χρέος. Καὶ πάλι αὔξησε τὶς φιλανθρωπίες της. Ἀπὸ τότε ποὺ τὴ γνώρισα ἦταν πολὺ χρεωμένη. Ἀποβίωσε χρεωμένη. Ἀδυνατοῦσε νὰ πληρώσει ἀκόμα καὶ τὰ ἔξοδα τῆς θέρμανσής της. Ὁ Θεὸς ὅμως ποτὲ δὲν τὴν ἄφηνε.</span></p><p style="box-sizing: border-box; color: #323232; font-family: "Open Sans", sans-serif; margin: 0px 0px 15px; text-align: justify;"><span style="background-color: white; font-size: medium;">Μοῦ εἶχε ἀναφέρει πολλὲς φορὲς ὅτι εἶχε τραβήξει πολλὰ στὴν προσπάθειά της νὰ ἐκδώσει τὸ βιβλίο γιὰ τὸν γέροντά της, τὸν Ἱερώνυμο Αἰγίνης. Καθηγητὲς καὶ θεολόγοι τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τῶν Ἀθηνῶν τὴν κορόϊδευαν. Τῆς ἔλεγαν: «Τί δουλειὰ ἔχει μία γυναίκα μὲ γεροντάδες. Αὐτὰ δὲν εἶναι γιὰ σένα». Πρὶν τὸ ἐκδώσει ζήτησε τὴ γνώμη τοῦ ὁσίου Παϊσίου Ἁγιορείτη. Αὐτὸς τῆς εἶπε νὰ ἀπευθυνθεῖ στὸν γέροντα Πορφύριο, ἐπειδὴ ἡ πνευματικὴ εἰδικότητα τοῦ ἑνὸς ἔμοιαζε μὲ τοῦ γέροντά της. Ὁ Ὅσιος Πορφύριος ὅμως δὲν εἶχε χρόνο καὶ ἔτσι ἡ διόρθωση ἔγινε ἀπὸ τὸ τηλέφωνο χωρὶς ποτὲ ὁ Ὅσιος νὰ παραλάβει τὸ βιβλίο της. «Διάβασέ μου», τῆς ἔλεγε «στὴ σελίδα τάδε, στὴν παράγραφο τάδε, δύο σειρὲς πρὶν ἀπὸ τὸ τέλος». Ἔτσι ἔγινε ἡ διόρθωση. Ὁ Ὅσιος Πορφύριος τῆς ἐπισήμανε νὰ σβήσει ἀπὸ ὅλο τὸ κείμενο τὴ λέξη ἄγχος. «Αὐτὴ ἡ λέξη νὰ μὴν ὑπάρχει στὸ κείμενό σου. Δὲν ὑπάρχει αὐτὴ ἡ λέξη γιὰ τὸν χριστιανό».</span></p><p style="box-sizing: border-box; color: #323232; font-family: "Open Sans", sans-serif; margin: 0px 0px 15px; text-align: justify;"><span style="background-color: white; font-size: medium;">Ἡ Σωτηρία, ἐκτὸς ἀπὸ τὰ ράσα τοῦ γέροντά της, εἶχε λείψανα ἁγίων στὸ σπίτι της, ἀλλὰ καὶ τὸν σταυρὸ τοῦ πατριάρχη Γρηγορίου Ε΄. Μία φορὰ μοῦ ἔδωσε νὰ προσκυνήσω ἕνα λείψανο τοῦ Ἱερωνύμου Αἰγίνης. Εὐωδίαζε ὑπερβολικὰ πολύ, ἐνῷ μὲ τὴν προτροπή της καὶ στὰ δύο παιδιά μου τοὺς φόρεσα τὸ σκουφάκι τοῦ γέροντα. Ἡ παρουσία τοῦ γέροντά της ἦταν ἐμφανὴς σὲ κάθε πτυχὴ τῆς ζωῆς της. Ὅταν ἡ Σωτηρία πέρναγε μεγάλους πειρασμούς, πήγαινε νὰ προσκυνήσει τὸν τάφο του στὴν Αἴγινα. Μοῦ ἀνέφερε ὅτι στεκόταν στὸν τάφο του καὶ ὁ ἴδιος τῆς ἐμφανιζόταν στὸ παράθυρο τοῦ κελλιοῦ του χαμογελώντας της. Αὐτὸ τῆς ἔδινε θάρρος καὶ ἤξερε ὅτι μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο τῆς ἔδειχνε ὅτι στέκεται δίπλα της σὲ κάθε πειρασμό.</span></p><p style="box-sizing: border-box; color: #323232; font-family: "Open Sans", sans-serif; margin: 0px 0px 15px; text-align: justify;"><span style="background-color: white; font-size: medium;">Ὅταν ἡ Σωτηρία δεχόταν γιὰ φιλοξενία κάποιον κληρικό, τοῦ παραχωροῦσε τὸ σπίτι της καὶ ἡ ἴδια πήγαινε καὶ ἔμενε δίπλα σὲ ἕνα δωμάτιο ποὺ εἶχε παραμείνει ἀπὸ τὸ πατρικό της σπίτι. Κάποιο καλοκαίρι φιλοξένησε ἕναν ἀρχιμανδρίτη καὶ ἡ ἴδια μετακόμισε δίπλα. Τοῦ εἶχε πεῖ ὅτι ἡ περιοχή της ἦταν πολὺ ἥσυχη καὶ κανένας δὲν θὰ τὸν ἐνοχλοῦσε στὸν Κανόνα του. Ἐπειδὴ ἦταν βράδυ καὶ ἔκανε ζέστη ὁ ἀρχιμανδρίτης ἄνοιξε τὰ παράθυρα καὶ ξεντύθηκε ἀπὸ πάνω. Κάποια στιγμὴ ποὺ πλησίασε κοντὰ στὸ μπαλκόνι τοῦ σπιτιοῦ εἶδε ἕνα μοναχὸ νὰ περνάει ἔξω ἀπὸ τὸ σπίτι καὶ ὁ ὁποῖος τοῦ ἔκανε αὐστηρὴ παρατήρηση, ἐπειδὴ ὡς μοναχὸς δὲν ἔπρεπε νὰ βγάλει ποτὲ ἀπὸ πάνω του τὸ μοναχικὸ σχῆμα. Τοῦ ἀρχιμανδρίτη τοῦ ἔκανε ἐντύπωση ποὺ κατάλαβε ἕνας ἄγνωστος ὅτι ἦταν μοναχός, ἀφοῦ δὲ φόραγε ράσα λόγω ζέστης. Τὴν ἄλλη μέρα ἀνέφερε τὸ περιστατικὸ στὴ Σωτηρία προσθέτοντας νευριασμένος: «Ἐσὺ μοῦ εἶπες ὅτι ἡ περιοχή σου εἶναι ἐρημικὴ καὶ ἥσυχη καὶ κανένας δὲν πρόκειται νὰ μὲ ἐνοχλήσει». Ἡ Σωτηρία παραξενεύθηκε, ἀφοῦ στὴν περιοχὴ δὲν ἔμενε κανένας κληρικός. Σύντομα ὅμως ἀπὸ μία φωτογραφία ποὺ τοῦ ἔδειξε τοῦ γέροντά της κατάλαβαν ὅτι ἦταν αὐτός. Τὸ περιστατικὸ αὐτὸ συν­έβη πολλὲς δεκαετίες μετὰ τὴν κοίμηση τοῦ γέροντα Ἱερωνύμου.</span></p><p style="box-sizing: border-box; color: #323232; font-family: "Open Sans", sans-serif; margin: 0px 0px 15px; text-align: justify;"><span style="background-color: white; font-size: medium;">Ἀμέτρητες φορές μοῦ εἶχε ἀναφέρει περιστατικὰ ποὺ τὸ βιβλίο της γιὰ τὸν γέροντα Ἱερώνυμο Αἰγίνης εἶχε βοηθήσει τοὺς συνανθρώπους μας. «Εἶδες» μοῦ ἔλεγε «τί δύναμη καὶ ἁγιότητα ἔχει ὁ γέροντας, ὅλους τοὺς βοηθάει». Μία μέρα μοῦ ἀνέφερε τὸ ἑξῆς φοβερὸ γεγονός: «Μὲ πῆρε, Χρῆστο μου, χθὲς ἕνας ἄγνωστος τηλέφωνο καὶ μοῦ λέει: “Γιατί κυρία μου στείλατε, μὲ τὸ ταχυδρομεῖο, αὐτὸ τὸ βιβλίο σὲ μένα. Μὲ ξέρετε ἀπὸ πουθενά; Νὰ ξέρετε ὅτι τὸ διάβασα ὁλόκληρο μέσα σὲ μία νύκτα. Μὲ συγκίνησε τόσο πολὺ ποὺ μοῦ ἄλλαξε τὴ ζωή. Εἶχα ἀπελπιστεῖ μὲ τὴ ζωή μου ἀλλὰ τώρα πῆρα δύναμη. Σᾶς εὐχαριστῶ ἀπὸ τὰ βάθη τῆς καρδιᾶς μου. Μὲ σώσατε”». Τελικὰ ἀποδείχθηκε ὅτι ἔγινε λάθος στὸ ταχυδρομεῖο καὶ τὸ βιβλίο ἀντὶ νὰ πάει στὸν κανονικὸ παραλήπτη ποὺ ἔλεγε ὁ φάκελος, βρέθηκε στὸ σπίτι τοῦ κυρίου. Πολλὰ παρόμοια περιστατικὰ εἶχαν συμβεῖ.</span></p><p style="box-sizing: border-box; color: #323232; font-family: "Open Sans", sans-serif; margin: 0px 0px 15px; text-align: justify;"><span style="background-color: white; font-size: medium;">Τὰ δωρεὰν βιβλία ποὺ δικαιοῦταν ἀπὸ τὴν νέα κάθε φορά ἔκδοση τοῦ ἔργου της γιὰ τὸν γέροντα Ἱερώνυμο τὰ ἔδινε ὅλα προσφορὰ στὸ μοναστήρι τοῦ ὁσίου Πορφυρίου. Ὅταν ἡ ἴδια ἤθελε νὰ τὸ δώσει δῶρο σὲ κάποιον πήγαινε καὶ τὸ ἀγόραζε ἀπὸ τὸ μοναστήρι.</span></p><p style="box-sizing: border-box; color: #323232; font-family: "Open Sans", sans-serif; margin: 0px 0px 15px; text-align: justify;"><span style="background-color: white; font-size: medium;">Ὅσο κουρασμένος καὶ νὰ ἤμουν κατὰ τὴ διάρκεια τῆς ἡμέρας, μετὰ τὶς ἕντεκα τὸ βράδυ δὲν ἔνιωθα καθόλου κούραση. Ἀντιθέτως ἔνιωθα τόση μεγάλη ζωντάνια καὶ χαρὰ σὰν νὰ εἶχα μόλις ξυπνήσει καὶ ἤθελα νὰ ἀθληθῶ καὶ νὰ διαβάσω. Αὐτὸ κράταγε τουλάχιστον μέχρι τὶς δύο τὸ πρωὶ καὶ δὲν μποροῦσα νὰ κοιμηθῶ. Ἂν ἤθελα νὰ κοιμηθῶ ἔπρεπε ἢ νὰ κοιμηθῶ πρὶν τὶς ἕντεκα ἢ μετὰ τὶς δύο τὰ ξημερώματα. Χρόνια ὁλόκληρα τὸ ζοῦ­σα αὐτὸ μέχρι ποὺ ἀποβίωσε ἡ Σωτηρία. Ἀποροῦσα καθημερινὰ μὲ τὸ παραπάνω περίεργο γεγονὸς μέχρι ποὺ κάποιος γέροντας ἀπὸ τὸ Ἅγιο Ὄρος μὲ πῆρε τηλέφωνο καὶ μὲ πολὺ σοβαρὴ φωνή μοῦ εἶπε νὰ ἀναφέρω στὴ Σωτηρία νὰ πάψει νὰ προσεύχεται γιὰ αὐτόν, μετὰ τὶς ἕντεκα τὸ βράδυ, ἐπειδὴ δὲν τὸν ἄφηνε νὰ κοιμηθεῖ. «Νὰ τῆς πεῖς νὰ προσεύχεται γιὰ μένα μετὰ τὶς τρεῖς τὸ πρωὶ ποὺ ξυπνάω». Τὴν πῆρα τηλέφωνο καὶ τὴ ρώτησα νὰ μοῦ πεῖ ποιὲς ὧρες προσεύχεται γιὰ τοὺς γνωστούς της. Μοῦ ἀνέφερε χαμογελώντας ὅτι κυρίως προσευχόταν τὸ βράδυ μετὰ τὶς ἕντεκα καὶ μέχρι ἀρκετὲς ὧρες μετὰ τὰ μεσάνυχτα. Τότε κατάλαβα ὅτι γιὰ πολλὰ χρόνια ἡ προσευχὴ τῆς Σωτηρίας δὲν μὲ ἄφηνε νὰ κοιμηθῶ ἐκεῖνες τὶς ὧρες. Τῆς εἶπα γιὰ τὸ πρόβλημα τοῦ γέροντα. Δὲν τολμοῦσα νὰ τῆς ἀναφέρω γιὰ ἐμένα. Παραξενεύτηκε, μοῦ χαμογέλασε καὶ μοῦ εἶπε: «Πώ, πώ! εἶδες δύναμη ποὺ ἔχει ἡ προσευχή;». Ἦταν τόσο ταπεινὴ ποὺ δὲν μποροῦσε ποτὲ νὰ φανταστεῖ ὅτι ἐπειδὴ ἡ προσευχὴ προερχόταν ἀπὸ αὐτὴν δὲν μᾶς ἄφηνε νὰ κοιμηθοῦμε.</span></p><p style="box-sizing: border-box; color: #323232; font-family: "Open Sans", sans-serif; margin: 0px 0px 15px; text-align: justify;"><span style="background-color: white; font-size: medium;">2ον.-Τελευταῖον</span></p><p style="box-sizing: border-box; color: #323232; font-family: "Open Sans", sans-serif; margin: 0px 0px 15px; text-align: justify;"><span style="background-color: white; font-size: medium;">Θυμᾶμαι ὅτι μοῦ εἶχε ἀναφέρει καὶ τὸ ἑξῆς γεγονὸς ποὺ τῆς εἶχε συμβεῖ. «Κάποιο βράδυ ποὺ μὲ γύρναγε ἕνας ταξιτζὴς στὸ σπίτι, μοῦ ζήτησε νὰ τοῦ φτιάξω ἕνα καφέ, ἐπειδὴ ἦταν κουρασμένος. Ἄ! Τὸν πονηρούλη σκέφτηκα. Θὰ σὲ φτιάξω ἐγώ. Πράγματι τὸν ἔφερα μέσα στὸ σπίτι μου καὶ πῆγα νὰ τοῦ φτιάξω τὸν καφέ. Ὅταν τοῦ σέρβιρα τὸν καφὲ στὸ σαλόνι, τὸν εἶδα πολὺ ταραγμένο. Τὸν ἤπιε μονορούφι καὶ πετάχτηκε πάνω μὲ μία μεγάλη νευρικότητα, ἄνοιξε τὴν ἐξώπορτα καὶ ἔφυγε τρέχοντας. Κάτι εἶδε καὶ φοβήθηκε». Ἡ Σωτηρία δὲν εἶχε διστάσει νὰ φέρει μέσα στὸ σπίτι της τὸν ἄνθρωπο ποὺ σκόπευε νὰ τὴν κακοποιήσει καὶ νὰ τὴν κλέψει. Δὲ φοβήθηκε οὔτε γιὰ μία στιγμή. Τέτοια πίστη καὶ ἐμπιστοσύνη εἶχε στὸν Θεό.</span></p><p style="box-sizing: border-box; color: #323232; font-family: "Open Sans", sans-serif; margin: 0px 0px 15px; text-align: justify;"><span style="background-color: white; font-size: medium;">Κάθε ἕνας ποὺ πραγματοποιοῦσε ἐγκαίνια σὲ ἰδιωτικὸ ναὸ ζήταγε, ἀπὸ τὴ Σωτηρία, τὴ συγγραφὴ κάποιου μικροῦ βιβλίου, γιὰ τὸν ἅγιο τοῦ Ναοῦ του, γιὰ νὰ τὸ μοιράσει ἐκείνη τὴν ἡμέρα στοὺς πιστούς. Πολλοὶ ζητάγανε τέτοια χάρη, ἐπειδὴ ἡ Σωτηρία τὸ ἔκανε δωρεάν. Κάποια ἐποχὴ εἶχε κουραστεῖ μὲ τὸ νὰ γράφει τέτοια βιβλία. Μοῦ εἶχε πεῖ ὅτι θὰ ἀκύρωνε τὴ συγγραφὴ ἑνὸς βιβλίου ποὺ τελείωνε ἐκείνη τὴν ἐποχὴ γιὰ ἕνα ἅγιο. Τὸ βράδυ ὅμως τῆς ἐμφανίστηκε στὸν ὕπνο της ὁ συγκεκριμένος ἅγιος καὶ τῆς χαμογελοῦσε. «Μπορῶ μετὰ τὸ συγκεκριμένο περιστατικὸ νὰ μὴ γράψω γι’ αὐτόν;», μοῦ ἀνέφερε.</span></p><p style="box-sizing: border-box; color: #323232; font-family: "Open Sans", sans-serif; margin: 0px 0px 15px; text-align: justify;"><span style="background-color: white; font-size: medium;">Ἕνα βράδυ, μοῦ ἀνέφερε, ὅτι διάβαζε καθισμένη στὸ κρεβάτι της, ὅταν ξαφνικά, χωρὶς νὰ ἀκουστεῖ κάποιος θόρυβος ἀνοίγματος πόρτας ἢ παραθύρου, ἐμφανίστηκε ἕνας ἄνδρας μὲ σατανικὴ ὄψη. Κρατοῦσε μία ἔνεση στὸ χέρι του καὶ τῆς τὴν ἔμπηξε στὸ πόδι, χωρὶς ἡ ἴδια νὰ αἰσθανθεῖ κάτι. Μετὰ τὴν κοίταξε μὲ ἕνα ἄγριο καὶ παγωμένο βλέμμα καὶ ἐξαφανίστηκε. Μοῦ τόνιζε συνέχεια τὸ ἄγριο καὶ σατανικὸ βλέμμα του. Ἡ ἴδια εἶχε παγώσει μὲ αὐτὸ ποὺ ἔγινε, ἀλλὰ κατάλαβε ὅτι ὁ πονηρὸς ἤθελε νὰ τῆς δείξει ὅτι αὐτὸν τὸν καιρὸ θὰ τὴν πονέσει. Πράγματι σὲ λίγες μέρες πέθανε ἕνα συγγενικό της πρόσωπο, τὸ ὁποῖο βρισκόταν σὲ ἄσχημη κατάσταση στὸ νοσοκομεῖο. Πολλὲς φορὲς ὅταν ἡ Σωτηρία προσευχόταν, πήγαινε ὁ πονηρὸς καὶ τῆς χτύπαγε τὸ τζάμι καὶ τὴ φώναζε μὲ τὸ ὄνομα «Νανά». Δὲν καταδεχόταν νὰ τὴ φωνάξει μὲ τὸ βαπτιστικό της ὄνομα.</span></p><p style="box-sizing: border-box; color: #323232; font-family: "Open Sans", sans-serif; margin: 0px 0px 15px; text-align: justify;"><span style="background-color: white; font-size: medium;">Τὴν εἶχα ρωτήσει δύο διαφορετικὲς χρονικὲς στιγμὲς νὰ μοῦ πεῖ τί πίστευε γιὰ τὸν κορωνοϊό. Συνέχεια μοῦ ἔλεγε τὴ φράση: «Ὁ Θεὸς ἀπέκαμε ἐλεῶν». Καὶ τὶς δύο διαφορετικὲς χρονικὲς στιγμὲς ποὺ τὴ ρώτησα μοῦ εἶπε ὅτι ὁ Θεὸς τὸ ἐπέτρεψε αὐτὸ λόγῳ τῆς πολλῆς ὁμοφυλοφιλίας ποὺ ὑπῆρχε στὸν κόσμο. Τὴν εἶχα ρωτήσει ἂν θὰ ἔκανε τὸ ἐμβόλιο καὶ μοῦ εἶχε ἀναφέρει ὅτι ἡ συν­είδησή της δὲν τὸ ἐπέτρεπε αὐτό.</span></p><p style="box-sizing: border-box; color: #323232; font-family: "Open Sans", sans-serif; margin: 0px 0px 15px; text-align: justify;"><span style="background-color: white; font-size: medium;">Ἡ Σωτηρία Νούση εἶχε γράψει, μεταξὺ ἄλλων, ἕνα ὀγκοδέστατο βιβλίο γιὰ τὸν π.Τίτο Μπουρλάκη. Δυστυχῶς τὸ βιβλίο ἐκδόθηκε, ὅταν ἐπιβλήθηκαν τὰ αὐστηρὰ περιοριστικὰ μέτρα γιὰ τὸν κορωνοϊό. Ἔτσι τὸ μοναστήρι δὲ δεχόταν ἐπισκέπτες καὶ κανένας δὲν μποροῦσε νὰ ἀγοράσει τὸ βιβλίο. Τὸ γεγονὸς αὐτὸ τὴν εἶχε στενοχωρήσει, ἐπειδὴ ἡ μονὴ εἶχε ξοδέψει τόσα πολλὰ χρήματα γιὰ τὴν ἔκδοση αὐτῶν τῶν βιβλίων. Θεωροῦσε τὸν ἑαυτό της ἔνοχο γιὰ τὰ ἔξοδα, στὰ ὁποῖα ὑποβλήθηκε ἡ μονή. Ἀποφάσισε λοιπὸν νὰ συγκεντρώνει σὲ ἕνα φάκελο δικά της χρήματα καὶ κάθε λίγους μῆνες νὰ τὰ δίνει στὸ μοναστήρι, γιὰ νὰ ἀγοράζει πολλὰ βιβλία. Δηλαδὴ καὶ τὸ ἔγραψε δωρεὰν τὸ βιβλίο καὶ τὸ χρηματοδοτοῦσε. Αὐτὴ ἦταν ἡ Σωτηρία. Μία θυσία γιὰ ὅλους.</span></p><p style="box-sizing: border-box; color: #323232; font-family: "Open Sans", sans-serif; margin: 0px 0px 15px; text-align: justify;"><span style="background-color: white; font-size: medium;">Θυμᾶμαι μία μέρα μαζευτήκαμε τέσσερα ἄτομα καὶ μὲ τὴ Σωτηρία Νούση ἀποφασίσαμε νὰ πᾶμε στὴν ἀγρυπνία τοῦ ἁγίου Σάββα στὸ ἐκκλησάκι τοῦ π.Τίτου στὰ Μέγαρα. Ἡ Σωτηρία εἶχε φροντίσει νὰ ἔρθει στὸ σπίτι της ἕνα μεγάλο κουτὶ μὲ φαγητὰ καὶ γλυκὰ γιὰ τὸν κόσμο ποὺ θὰ ἦταν στὴν ἀγρυπνία. Θυμᾶμαι ὅτι εἶχε χρεωθεῖ 120€. Πλήρωσε τὴ βενζίνη καὶ τὰ διόδια στὸν ὁδηγὸ τοῦ ἁμαξιοῦ, ἐνῷ οἱ ὑπόλοιποι τρεῖς πήραμε ἀπὸ μία τσάντα μὲ δῶρα γιὰ τὴ συμμετοχή μας. Ἀκόμα καὶ οἱ κοπέλες τῶν διοδίων πῆραν δωράκια. Ὅλη ἡ βραδιὰ εἶχε στοιχίσει στὴν Σωτηρία 200€. Σὲ αὐτὴν ποὺ ἔδινε 500€ τὸ μήνα στὶς τράπεζες, γιὰ νὰ μὴ αὐξάνεται τὸ ποσὸ τῶν δόσεων τῶν δανείων.</span></p><p style="box-sizing: border-box; color: #323232; font-family: "Open Sans", sans-serif; margin: 0px 0px 15px; text-align: justify;"><span style="background-color: white; font-size: medium;">Κάποτε τῆς εἶχα δείξει ἕνα βιβλίο ποὺ μίλαγε γιὰ ἕναν ἅγιο γέροντα ποὺ εἶχε ζήσει στὸ ἐξωτερικό. «Τὸ ξέρετε αὐτὸ τὸ βιβλίο; Τὸ ἔχετε διαβάσει;» τὴ ρώτησα. Μοῦ χαμογέλασε καὶ μοῦ ἀπάντησε: «Ἐγὼ τὸ ἔγραψα παιδί μου». «Μά, τὸ βιβλίο δὲν γράφει στὸ ἐξώφυλλο τὸ ὄνομά σας. Γράφει κάποιου ἄλλου» τῆς ἀπάντησα, μὲ κάποια ἀφέλεια, ἀλλὰ ἀμέσως κατάλαβα τί εἶχε συμβεῖ.</span></p><p style="box-sizing: border-box; color: #323232; font-family: "Open Sans", sans-serif; margin: 0px 0px 15px; text-align: justify;"><span style="background-color: white; font-size: medium;">Ὅταν ἔφτιαξα τὴ δικιά μου οἰκογένεια τῆς εἶχα, πολλὲς φορές, πεῖ νὰ μὴ μὲ ντρέπεται καὶ ὅταν εἶχε ἀνάγκη ἀπὸ χρήματα νὰ μὲ παίρνει ἀμέσως τηλέφωνο. Γιὰ νὰ μὴ στενοχωριέται τῆς ἔλεγα ὅτι δὲν ἀντιμετώπιζα πρόβλημα μὲ τὰ χρήματα, κάτι τὸ ὁποῖο δὲν ἴσχυε. Κάποια μέρα μοῦ τηλεφώνησε καὶ μὲ ρώτησε ἂν ἡ δουλειά μου πήγαινε καλά. Κατάλαβα ὅτι χρειαζόταν χρήματα καὶ ντρεπόταν νὰ μοῦ ζητήσει. Τῆς ἔδωσα θάρρος καὶ τῆς εἶπα ὅτι ὅλα πήγαιναν τέλεια. Τότε μὲ παρακάλεσε, ἄν μοῦ περίσσευαν καὶ δὲν μοῦ δημιουργοῦσε πρόβλημα, νὰ τῆς δώσω κάποια χρήματα. «Βεβαίως» τῆς λέω, «θὰ πάω μεθαύριο νὰ σᾶς βάλω». «Μήπως μπορεῖς πιὸ σύντομα;» μὲ ρωτάει. «Θὰ πάω αὔριο» τῆς ἀπαντάω, χωρὶς νὰ καταλαβαίνω τί συνέβαινε. «Μήπως μπορεῖς σήμερα ἐπειδὴ τὸ ψυγεῖο μου εἶναι ἄδειο καὶ δὲν ἔχω κάτι νὰ φάω;». Συγκλονίστηκα μὲ τὰ λόγια της καὶ ἔτρεξα ἀμέσως νὰ τῆς βάλω χρήματα στὴν τράπεζα. Στενοχωρήθηκα ποὺ ἡ Σωτηρία, ἡ ὁποία εἶχε βοηθήσει ὅλο τὸν κόσμο, ἔφθασε κάποια στιγμὴ σὲ αὐτὸ τὸ σημεῖο. Ἀλλὰ πιὸ πολὺ στενοχωρήθηκα μὲ τὸν ἑαυτό μου ποὺ δὲν κατάλαβα ἀπὸ τὴν ἀρχὴ τὸ ἐπεῖ­γον τῆς ὑπόθεσης.</span></p><p style="box-sizing: border-box; color: #323232; font-family: "Open Sans", sans-serif; margin: 0px 0px 15px; text-align: justify;"><span style="background-color: white; font-size: medium;">Ἂν ἡ Σωτηρία μοῦ ἀπαντοῦσε ἄμεσα, γιὰ ἕνα θέμα ποὺ μὲ ἀπασχολοῦσε, μὲ δυναμικότητα, μὲ ὅλο της τὸ σῶμα νὰ συμμετέχει σὲ αὐτὸ ποὺ ἔλεγε, πρὶν ἐξηγήσω τελείως τὸ ζήτημα ποὺ μὲ βασάνιζε, τότε καταλάβαινα ὅτι ἡ ἀπάντηση ἦταν ἐκ Θεοῦ καὶ ὄχι ἀπὸ τὴν ἴδια ὡς ἄνθρωπο. Αὐτὸ εἶχε γίνει πολλὲς φορές. Θυμᾶμαι ὅτι μὲ ἀπασχολοῦσε ἕνα θέμα μὲ ἕνα ἀρχιμανδρίτη, ὁ ὁποῖος εἶχε ζητήσει τὴ βοήθειά μου σὲ κάποιο σημαντικὸ ζήτημα γι’ αὐτόν. Μποροῦσα νὰ τὸν βοηθήσω, ἀλλὰ δὲν ἤξερα ἂν ἔπρεπε. Πίστευα ὅτι ὑπῆρχαν καὶ ἠθικὰ ζητήματα. Ἦταν πολὺ δύσκολο νὰ τὸ ἐξηγήσω στὴ Σωτηρία. Ἀρκετὲς ὧρες σκεφτόμουν πῶς θὰ τῆς τὸ ἐξηγοῦσα καὶ ἂν θὰ μποροῦσε νὰ τὸ καταλάβει. Ἦταν ἕνα ἰδιαίτερο θέμα. Πίστευα ὅτι θὰ ἦταν χάσιμο χρόνου νὰ τῆς τὸ πῶ. Τελικά, ἐμφανίστηκα σπίτι της καὶ τῆς εἶπα: «Εἶναι ἕνας ἱερέας, ὁ ὁποῖος θέλει νὰ τὸν βοηθήσω μὲ ἕνα βιβλίο ποὺ θέλει νὰ γράψει, ἀλλὰ» δὲν πρόλαβα νὰ τῆς πῶ τὰ ἠθικὰ διλήμματα ποὺ μπορεῖ νὰ εἶχα καὶ πετάχτηκε ξαφνικὰ ἀπὸ τὴν καρέκλα της λέγοντάς μου μὲ ἕνα ἔντονο καὶ ζωηρὸ ὕφος, τὸ ὁποῖο δὲν εἶχα ξαναδεῖ ποτὲ μέχρι τότε: «Νὰ τὸν βοηθήσεις, Χρῆστο μου, εἶναι μεγάλο πρᾶγμα αὐτὸ ποὺ κάνεις, δὲ ξέρεις πόσο μεγάλη εὐλογία εἶναι αὐτό. Νὰ τὸν βοηθήσεις. Πρέπει νὰ τὸν βοηθήσεις. Χρειάζονται καὶ οἱ κληρικοὶ βοήθεια. Δὲν ξέρεις τί καλὸ θὰ τοῦ κάνεις». «Δὲν εἶναι ἔτσι ἁπλὰ τὰ πράγματα κ.Σωτηρία» τῆς ἀπάντησα, «ὑπάρχουν κάποια θέματα ποὺ πρέπει νὰ σᾶς ἐξηγήσω πρῶτα…». Ξεκίνησα νὰ τῆς ἀναφέρω μὲ λεπτομέρειες σὲ ποιὰ μητρόπολη ἦταν καὶ τί θέση κατεῖχε καὶ ὅτι μπορεῖ νὰ ὑπάρξουν καὶ κάποια ἠθικὰ διλήμματα. Ἡ Σωτηρία τότε μὲ ρωτοῦσε ξανὰ καὶ ξανὰ γιὰ τὸ ὄνομά του, τὴ μητρόπολή του, τί ἦταν αὐτὸ ἀκριβῶς ποὺ θὰ ἔκανα. Ξανὰ καὶ ξανὰ τὰ ἴδια καὶ τὰ ἴδια. Ἡ στάση της ἦταν τελείως διαφορετικὴ μὲ πρίν. Φαινόταν νὰ μὴ καταλαβαίνει τίποτα. «Μά, καλὰ» ἔλεγα ἀπὸ μέσα μου «πῶς μοῦ ἀπάντησε ἔτσι στὴν ἀρχὴ καὶ τώρα δὲν φαίνεται νὰ συνειδητοποιεῖ τὴν κατάσταση». Σύντομα ὅμως κατάλαβα ὅτι ἡ πρώτη ἀπάντηση ἦταν ἐκ Θεοῦ. Μὲ τὴν εὐλογία τῆς Σωτηρίας δέχτηκα νὰ βοηθήσω τὸν ἱερέα καὶ ὅλα πῆγαν κατ’ εὐχὴν Θεοῦ. Ἡ συνεργασία αὐτὴ ἦταν ἕνα ἀπὸ τὰ σημαντικότερα ἔργα ποὺ ἔκανα ποτὲ στὴ ζωή μου καὶ μὲ γέμισε μὲ ἀφάνταστη χαρά.</span></p><p style="box-sizing: border-box; color: #323232; font-family: "Open Sans", sans-serif; margin: 0px 0px 15px; text-align: justify;"><span style="background-color: white; font-size: medium;">Πρὶν ἀπὸ πολλὰ χρόνια εἶχα πάει κάποιον γνωστό μου, ὁ ὁποῖος ἦταν ψάλτης σὲ κάποια ἐκκλησία στὸ Μαρούσι, γιὰ νὰ ρωτήσει τὴ γνώμη της γιὰ τοὺς ἱερεῖς τοῦ Ναοῦ. Τῆς ἀνέφερε τὴν ἐκκλησία καὶ τὰ ὀνόματα τῶν ἱερέων. Δὲν ἤξερε οὔτε τὸ ἕνα οὔτε τὸ ἄλλο. Ὁ φίλος μου φαινόταν ὅτι εἶχε στενοχωρηθεῖ. Ἐπιζητοῦσε πάρα πολὺ τὴ γνώμη της. Φεύγοντας, στὶς σκάλες, ξαφνικὰ μᾶς λέει: «Νὰ ξέρεις παιδί μου, ὅτι οἱ ἱερεῖς ἐκεῖ δὲν εἶναι καλοὶ ἄνθρωποι». Τὸ εἶχε πεῖ μὲ τέτοιον τρόπο ποὺ δὲν σοῦ γεννοῦσε καμία ἀμφιβολία, γιὰ νὰ τὸ ἀμφισβητήσεις καὶ φαινόταν σὰν νὰ τοὺς ἤξερε χρόνια, ἐνῷ δὲν τοὺς εἶχε δεῖ καὶ δὲν εἶχε ἀκούσει γιὰ αὐτοὺς τίποτα. «Χρῆστο», μοῦ λέει ὁ φίλος μου, «τί εἶπε μόλις τώρα; Ἀφοῦ μέχρι στιγμῆς ἔδειχνε ὅτι δὲν τοὺς γνωρίζει καθόλου». «Τὸ τελευταῖο» τοῦ εἶπα «ἦταν ἐκ Θεοῦ».</span></p><p style="box-sizing: border-box; color: #323232; font-family: "Open Sans", sans-serif; margin: 0px 0px 15px; text-align: justify;"><span style="background-color: white; font-size: medium;">Τὴν Σωτηρία τὴν εἶχε ἐπισκεφθεῖ κάποτε στὸ παλιό της σπίτι ὁ ὅσιος Πορφύριος. Καθὼς ἐξέταζε τὸ οἴκημα τῆς λέει ξαφνικά: «Καλὸ εἶναι νὰ ἀνοίξεις καὶ μία πόρτα σὲ αὐτὸν τὸν τοῖχο». Ἡ Σωτηρία παραξενεύθηκε, ἀφοῦ τὸ σπίτι ἤδη εἶχε μία κεντρικὴ εἴσοδο. Τί νὰ τὴν ἔκανε δεύτερη εἴσοδο; Μετὰ ἀπὸ πολλὰ χρόνια ἀπὸ τὴν κοίμηση τοῦ ὁσίου ἔγινε διαπλάτυνση τοῦ δρόμου καὶ ἀναγκαστικὰ ὁ δῆμος τῆς ἔφαγε ἕνα τμῆμα τοῦ σπιτιοῦ της. Τότε ἡ Σωτηρία ἀναγκάστηκε νὰ ἀνοίξει πόρτα στὸ σημεῖο ποὺ τῆς εἶχε ὑποδείξει ὁ ὅσιος γέροντας.</span></p><p style="box-sizing: border-box; color: #323232; font-family: "Open Sans", sans-serif; margin: 0px 0px 15px; text-align: justify;"><span style="background-color: white; font-size: medium;">Κάποιο ἀνδρικὸ μοναστήρι προσπάθησε νὰ «ἁρπάξει» τὸ μοναστήρι ποὺ εἶχε ἱδρύσει ὁ ὅσιος Πορφύριος στὸ Μήλεσι Ὠρωποῦ. Ἀμέσως ἡ Σωτηρία ἀντέδρασε μὲ πολλὲς ἐπιστολὲς τόσο στὴν ἀρχιεπισκοπὴ Ἀθηνῶν ὅσο καὶ στὸν ἀρχιεπίσκοπο τὸν Χριστόδουλο. Τὸ μοναστήρι τελικὰ δὲν κατάφερε τίποτα χάρη στὶς κινήσεις καὶ στὸν δύσκολο ἀγῶνα τῆς Σωτηρίας. Ἀποτέλεσμα ὅλων τῶν παραπάνω ἐνεργειῶν ἦταν ἕνας ἱερέας, ἀπὸ τὸ παραπάνω μοναστήρι, νὰ ἐκνευριστεῖ μαζί της καὶ νὰ τὴν ἀφορίσει. Θυμᾶμαι ὅτι τὸ γεγονὸς αὐτὸ τὴν εἶχε λυπήσει ἀφάνταστα. Ἀμέσως ἔτρεξε σὲ τρεῖς Μητροπολίτες ποὺ γνώριζε, γιὰ νὰ τῆς διαβάσουν εὐχὴ λύσης τοῦ ἀφορισμοῦ.</span></p><p style="box-sizing: border-box; color: #323232; font-family: "Open Sans", sans-serif; margin: 0px 0px 15px; text-align: justify;"><span style="background-color: white; font-size: medium;">Λίγο μετὰ τὴν κοίμηση τοῦ ὁσίου Πορφυρίου, ἡ Σωτηρία ἐκμυστηρεύτηκε στοὺς γονεῖς μου (νὰ σημειώσω ὅτι ἐγὼ τότε πήγαινα στὸ γυμνάσιο) ὅτι ὁ ὅσιος εἶχε πεῖ σὲ αὐτὴν καθὼς καὶ σὲ ἄλλους ὅτι ὁ διάδοχος τοῦ ἀρχιεπισκόπου Σεραφεὶμ θὰ φέρει τὸν πάπα στὴν Ἑλλάδα. Μᾶς εἶχε προξενήσει μεγάλη ἐντύπωση τὸ γεγονός, αὐτό, ἀλλὰ δὲν τὸ εἴχαμε πιστέψει. Μετὰ ἀπὸ μερικὰ χρόνια τὰ γεγονότα τὸν δικαίωσαν. Αὐτὸ ὅμως ποὺ τότε θεωροῦ­ταν ἀκραῖο γεγονὸς τώρα ἔχει καταντήσει νὰ εἶναι ὁ κανόνας γιὰ κάθε ἀρχιεπίσκοπο.</span></p><p style="box-sizing: border-box; color: #323232; font-family: "Open Sans", sans-serif; margin: 0px 0px 15px; text-align: justify;"><span style="background-color: white; font-size: medium;">Πολλὰ χρόνια μετὰ τὴν κοίμηση τοῦ ὁσίου Πορφυρίου, ὁ ὅσιος ἐμφανίστηκε στὸ ὄνειρο ἑνὸς γνωστοῦ καὶ τοῦ εἶπε: «Νὰ πεῖς στὴ Σωτηρία νὰ ἔρχεται στὸ μοναστήρι μου καὶ νὰ βοηθάει τὶς μοναχές». Ἔτσι ἡ Σωτηρία ξεκίνησε μία φορά τὸν μήνα, τὴν Κυριακή, νὰ ἐκκλησιάζεται ἐκεῖ. Μετὰ ἀπὸ λίγες μέρες ὅμως τοῦ ξανὰ ἐμφανίστηκε στὸ ὄνειρο λέγοντάς του: «Νὰ πεῖς στὴ Σωτηρία νὰ ἔρχεται πιὸ συχνὰ στὸ μοναστήρι μου». Τότε ἡ Σωτηρία ξεκίνησε νὰ πηγαίνει δύο φορὲς τὸν μήνα στὸ μοναστήρι του. Ὁ ὅσιος δὲν ἐμφανίστηκε πάλι στὸν γνωστό.</span></p><p style="box-sizing: border-box; color: #323232; font-family: "Open Sans", sans-serif; margin: 0px 0px 15px; text-align: justify;"><span style="background-color: white; font-size: medium;">Γνώριζα ὅτι ὁ πρώην Πατριάρχης Πέτρος Ἀλεξ­ανδρείας Αἰγύπτου, στενὸς φίλος τῆς Σωτηρίας, δὲν προλάβαινε νὰ γράψει τὸν λόγο τῆς ἐνθρόνισής του. Τὸν ἔγραψε ἡ Σωτηρία καὶ ὁ Πέτρος Ἀλε­ξ­ανδρείας τὸν διάβασε στὸ ἀκέραιο.</span></p><p style="box-sizing: border-box; color: #323232; font-family: "Open Sans", sans-serif; margin: 0px 0px 15px; text-align: justify;"><span style="background-color: white; font-size: medium;">Θυμᾶμαι μία φορά εἶχα βρεῖ, ἀπὸ τὶς δέκα ποὺ εἶχε τὸ κουτί, μία χαλασμένη δισκέττα ὑπολογιστῶν. Εἶχα νευριάσει παρόλο ποὺ τὸ κόστος της ἦταν μηδαμινό. Πῆρα τὸ ἁμάξι μου, γιὰ νὰ πάω στὸ μαγαζὶ νὰ διαμαρτυρηθῶ. Στρίβοντας στὸν κεντρικὸ δρόμο εἶδα τὴ Σωτηρία στὴ στάση νὰ περιμένει τὸ λεωφορεῖο. Ἦταν πολὺ βιαστική. Τὴν πῆγα ἀμέσως ἐκεῖ ποὺ ἤθελε καὶ μετὰ πῆγα στὸ μαγαζί. Ἀρκετὲς μέρες μετὰ ἀναρωτήθηκα γιὰ τὴ βλακεία ποὺ ἔκανα νὰ χάσω τόσο χρόνο καὶ χρῆμα γιὰ νὰ πάω στὸ μαγαζί, τὸ ὁποῖο ἦταν ἀρκετὰ μακριὰ ἀπὸ τὸ σπίτι μου, γιὰ ἕνα προϊὸν τὸ ὁποῖο εἶχε μηδαμινὴ ἀξία. Κατάλαβα ὅτι τὸ γεγονὸς αὐτὸ εἶχε συμβεῖ, γιὰ νὰ ἐξυπηρετηθεῖ ἡ Σωτηρία.</span></p><p style="box-sizing: border-box; color: #323232; font-family: "Open Sans", sans-serif; margin: 0px 0px 15px; text-align: justify;"><span style="background-color: white; font-size: medium;">Στὴν περιοχὴ ποὺ ἔμενε ἡ Σωτηρία ὑπῆρχε μία κυρία ἀπὸ ἀρχοντικὴ οἰκογένεια. Μέχρι καὶ σωφὲρ εἶχε. Αὐτὴ συνήθιζε νὰ κοροϊδεύει τὴ Σωτηρία γιὰ τὸν λιτὸ καὶ φτωχικὸ τρόπο μὲ τὸν ὁποῖο ντυνόταν καὶ ἐπειδὴ ἐκκλησιαζόταν συχνά. Ἦρθαν ἔτσι ὅμως τὰ πράγματα, ὅπου ἡ κυρία αὐτὴ ἔχασε ὅλη τὴν περιουσία της καὶ ἀναγκάστηκε νὰ μένει σὲ ἕνα ἐρειπωμένο σπίτι. Ἀδυνατοῦσε νὰ πληρώνει τὴ θέρμανση καὶ τὴ διατροφή της. Τὰ πλήρωνε ἡ Σωτηρία.</span></p><p style="box-sizing: border-box; color: #323232; font-family: "Open Sans", sans-serif; margin: 0px 0px 15px; text-align: justify;"><span style="background-color: white; font-size: medium;">Κάποιος ἀρχιμανδρίτης εἶχε ἐπικοινωνήσει μαζί της, γιὰ νὰ τὴ συμβουλευθεῖ γιὰ τὸ ποῦ νὰ πάει διακοπές. Δὲ διέθετε τοὺς οἰκονομικοὺς πόρους, γιὰ νὰ πληρώσει ἕνα ξενοδοχεῖο. Τοῦ πρότεινε νὰ πάει στὴν Κύπρο σὲ ἕνα γνωστό της μοναστήρι, στὸ ὁποῖο θὰ ἔμενε δωρεὰν καὶ οἱ καλόγεροι μὲ τὸ ἁμάξι τους θὰ τοῦ ἔδειχναν ὅλο τὸ νησί. Φαινόταν μία τέλεια καὶ ἀνέξοδη λύση γιὰ τὸν ἄγαμο ἱερέα. Ὁ ἀρχιμανδρίτης ὅμως φαινόταν διστακτικὸς καὶ λυπημένος. Δὲν εἶχε χρήματα οὔτε γιὰ τὸ εἰσιτήριο τοῦ ἀεροπλάνου. Τοῦ τὸ πλήρωσε ἡ Σωτηρία.</span></p><p style="box-sizing: border-box; color: #323232; font-family: "Open Sans", sans-serif; margin: 0px 0px 15px; text-align: justify;"><span style="background-color: white; font-size: medium;">Τῆς εἶχα προτείνει κάποτε νὰ γράψω γιὰ τὴ ζωή της καὶ ὅλες αὐτὲς τὶς ἱστορίες μάχης ποὺ εἶχε δώσει ἐνάντια στὸ κακό. Δὲ δέχτηκε μὲ κατηγορηματικὸ τρόπο, λέγοντάς μου: «Παιδί μου, γιὰ μένα θὰ γράψουμε; Ἐγὼ δὲν ἔχω κάνει κάτι, εἶμαι ἕνα τίποτα. Γιὰ τοὺς ἄλλους πρέπει νὰ μιλήσουμε καὶ νὰ τοὺς φανερώσουμε στὸν κόσμο (ἐννοοῦσε τοὺς γεροντάδες της)».</span></p><p style="box-sizing: border-box; color: #323232; font-family: "Open Sans", sans-serif; margin: 0px; text-align: justify;"><span style="background-color: white; font-size: medium;">Αὐτὴ ἦταν ἡ «Μάνα» μου ἡ Σωτηρία καὶ αὐτὰ τὰ ἐλάχιστα ἔχω νὰ καταθέσω γιὰ τὴν ὠφέλεια ὅλων μας. Κάποτε εἶχα μία ἁγία νὰ προσεύχεται γιὰ μένα. Τώρα ἔχω μία ἁγία νὰ πρεσβεύει γιὰ μένα. Ὑλικὰ δὲν κέρδισα τίποτα ἀπὸ τὴ Σωτηρία. Πνευματικὰ ὅμως τὰ πάντα.</span></p><p style="box-sizing: border-box; color: #323232; font-family: "Open Sans", sans-serif; margin: 0px; text-align: justify;"><span style="background-color: white; font-size: medium;"><br /></span></p><p style="box-sizing: border-box; color: #cccccc; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; margin: 0px; text-align: center;"><span face=""Open Sans", sans-serif" style="color: #323232;"><span style="background-color: white; font-size: medium;">ΠΗΓΗ:</span></span></p><p style="box-sizing: border-box; color: #cccccc; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; margin: 0px; text-align: center;"><span face=""Open Sans", sans-serif" style="color: #323232;"><span style="background-color: white; font-size: medium;"><a href="https://orthodoxostypos.gr/%cf%83%cf%89%cf%84%ce%b7%cf%81%ce%af%ce%b1-%ce%bd%ce%bf%cf%8d%cf%83%ce%b7-1938-2022/" style="color: #ff9900; text-decoration-line: none;">https://orthodoxostypos.gr/%cf%83%cf%89%cf%84%ce%b7%cf%81%ce%af%ce%b1-%ce%bd%ce%bf%cf%8d%cf%83%ce%b7-1938-2022/</a></span></span></p><p style="box-sizing: border-box; color: #cccccc; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; margin: 0px; text-align: center;"><span face=""Open Sans", sans-serif" style="background-color: white; color: #323232; font-size: medium;"><br /></span></p><p style="box-sizing: border-box; color: #cccccc; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 14.85px; margin: 0px; text-align: center;"><span face=""Open Sans", sans-serif" style="background-color: white; color: #323232;"><br /></span></p><p style="box-sizing: border-box; color: #cccccc; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 14.85px; margin: 0px; text-align: center;"><span face=""Open Sans", sans-serif" style="background-color: white; color: #323232;"><br /></span></p><p style="box-sizing: border-box; margin: 0px; text-align: center;"><u><b><span style="background-color: white; color: red; font-family: helvetica; font-size: medium;"><br /></span></b></u></p><p style="box-sizing: border-box; margin: 0px; text-align: center;"><u><b><span style="background-color: white; color: red; font-family: helvetica; font-size: medium;">ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ</span></b></u></p><p style="box-sizing: border-box; margin: 0px; text-align: center;"><u><b><span style="background-color: white; color: #2b00fe; font-family: helvetica; font-size: medium;"><br /></span></b></u></p><p style="box-sizing: border-box; margin: 0px; text-align: center;"><a href="https://entoytwnika1.blogspot.com/2018/10/blog-post_35.html" itemprop="url"><span style="color: #2b00fe; font-family: helvetica; font-size: medium;"><b style="background-color: white;">ΟΤΑΝ ΠΟΛΕΜΗΘΗΚΕ Η ΕΚΔΟΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΙΕΡΩΝΥΜΟ ΑΙΓΙΝΗΣ!</b></span></a></p><div style="color: #333333; text-align: center;"><b><u><span style="background-color: white; color: blue;"><span style="font-family: helvetica; font-size: medium;"><br /></span></span></u></b></div><div style="color: #333333; text-align: center;"><span style="background-color: white; font-family: helvetica; font-size: medium;"><b><span style="color: blue;"><a href="https://entoytwnika1.blogspot.com/2017/10/o.html" itemprop="url" style="color: #222222;"><span style="color: blue;">ΕΠΙ ΤΗΣ</span> <span style="color: blue;">ΕΟΡΤΗΣ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΙΕΡΩΝΥΜΟΥ: ''O ΔΙΟΡΑΤΙΚΟΣ ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΤΩΝ ΝΕΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΩΝ Π. ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΛΑΙΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΗ ΓΕΡΟΝΤΑ ΙΕΡΩΝΥΜΟ''</span></a></span></b><br /><span style="color: blue;"><b><br /></b></span><a href="https://entoytwnika1.blogspot.com/2016/07/blog-post_74.html" itemprop="url" style="color: #007abe; text-decoration-line: none;"><b><span style="color: blue;">ΠΕΡΙ ΠΑΙΣΙΟΥ ΚΑΙ ΠΑΛΙΝ Ο ΛΟΓΟΣ!</span></b></a></span></div><div style="color: #333333; text-align: center;"><span style="background-color: white; color: blue;"><b><span style="font-family: helvetica; font-size: medium;"><br /></span></b></span></div><div style="color: #333333; text-align: center;"><a href="https://entoytwnika1.blogspot.com/2014/09/blog-post_84.html" itemprop="url" style="color: #999999; text-decoration-line: none;"><span style="background-color: white; color: blue;"><b><span style="font-family: helvetica; font-size: medium;">Ὁ Ἅγιος Ἱερώνυμος τῆς Αἴγινας </span></b></span></a></div><div style="color: #333333; text-align: center;"><span style="background-color: white; color: blue;"><b><span style="font-family: helvetica; font-size: medium;"><br /></span></b></span></div><div style="color: #333333; text-align: center;"><a href="https://entoytwnika1.blogspot.com/2014/10/blog-post_20.html" itemprop="url" style="color: #999999; text-decoration-line: none;"><span style="background-color: white; color: blue;"><b><span style="font-family: helvetica; font-size: medium;">ΧΡΟΝΙΚΟ ΔΙΑΚΗΡΥΞΕΩΣ ΑΓΙΟΤΗΤΟΣ ΟΣΙΟΥ ΙΕΡΩΝΥΜΟΥ</span></b></span></a></div><div style="color: #333333; text-align: center;"><span style="background-color: white; color: blue;"><b><span style="font-family: helvetica; font-size: medium;"><br /></span></b></span></div><div style="color: #333333; text-align: center;"><a href="https://entoytwnika1.blogspot.com/2017/08/blog-post_28.html" itemprop="url" style="color: #999999; text-decoration-line: none;"><span style="background-color: white; color: blue;"><b><span style="font-family: helvetica; font-size: medium;">ΙΕΡΑΙ ΠΑΡΑΙΝΕΣΕΙΣ ΟΣΙΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΙΕΡΩΝΥΜΟΥ ΑΙΓΙΝΗΣ</span></b></span></a></div><div style="color: #333333; text-align: center;"><span style="background-color: white; font-family: helvetica; font-size: medium;"><span style="color: red;"><b><u><br /></u></b></span><span style="color: red;"><a href="https://entoytwnika1.blogspot.com/2018/10/blog-post_87.html" itemprop="url" style="color: #999999; text-decoration-line: none;"><span style="color: red;"> </span><span style="color: blue;"><b>ᾈσματικὴ Ἀκολουθία τοῦ ἐν ῾Οσίοις Πατρὸς ἡμῶν Ἱερωνύμου τοῦ Νέου</b></span></a></span></span></div><div style="color: #333333; text-align: center;"><span style="background-color: white; font-family: helvetica; font-size: medium;"><br /></span></div><div style="color: #333333; text-align: center;"><b><span style="color: blue;"><a href="https://entoytwnika1.blogspot.com/2018/10/blog-post_52.html" itemprop="url" style="color: #007abe; text-decoration-line: none;"><span style="background-color: white; color: blue;"><span style="font-family: helvetica; font-size: medium;">Ο Πέτρος Μπότσης μιλάει για τον Άγιο Ιερώνυμο της Αίγινας</span></span></a></span></b></div><div style="color: #333333; text-align: center;"><b><span style="background-color: white; color: blue;"><span style="font-family: helvetica; font-size: medium;"><br /></span></span></b></div><div style="color: #333333; text-align: center;"><a href="https://entoytwnika1.blogspot.com/2018/10/blog-post_56.html" itemprop="url" style="color: #007abe; text-decoration-line: none;"><span style="background-color: white; color: blue;"><b><span style="font-family: helvetica; font-size: medium;">Περί τοῦ Ἁγίου Γέροντος Ἱερωνύμου τοῦ ἐν Αἰγίνῃ καί περί τοῦ Παλαιοῦ Ἡμερολογίου</span></b></span></a></div></div>

Σωτηρία Νούση (1938-2022)

    Ἡ φίλη καὶ ὑπηρέτρια τοῦ Θεοῦ Γράφει ὁ κ. Χρῆστος Νικολόπουλος, Θεολόγος – Βυζαντινολόγος 1ον «Γέροντα» εἶχε πεῖ κάποια στιγμὴ ἡ Σωτηρία...

Διαβάστε περισσότερα »

«Ο διάβολος μπορεί να μεταμορφωθεί και να εμφανιστεί μέχρι και ως άγγελος φωτός, ποτέ όμως δεν μπορεί να πάρει το σημείο του Σταυρού».

<p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgxELGeYfUSw0ux1FivOQdD4nynj6i1ke5GbszKvEggQxrXFfDEtO0LPXui-vFpB3WvFzreFCrHnRmOi9MWFX5aP2Reigvo9mB8_P1oa_X7weJp5EjLIEvq20wsKMzJhn95K6FkNFokLtKyAYpl3cGI5F2C_VQ7njW4KuQp7aYj2DpapjEnbl2f9w/s613/2017-09-12%2014_53_57-Microsoft%20Office%20Picture%20Manager.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="613" data-original-width="351" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgxELGeYfUSw0ux1FivOQdD4nynj6i1ke5GbszKvEggQxrXFfDEtO0LPXui-vFpB3WvFzreFCrHnRmOi9MWFX5aP2Reigvo9mB8_P1oa_X7weJp5EjLIEvq20wsKMzJhn95K6FkNFokLtKyAYpl3cGI5F2C_VQ7njW4KuQp7aYj2DpapjEnbl2f9w/w229-h400/2017-09-12%2014_53_57-Microsoft%20Office%20Picture%20Manager.jpg" width="229" /></a></div><b> <br /></b><p></p><p style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 16px; text-align: left;">Το «σημείο» του Σταυρού στην Παλαιά Διαθήκη.</span></b></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 16px;"><br /></span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 16px;">α) Το σημείο του Σταυρού χάραξε ο Μωυσής με τη ράβδο, όταν χώρισε τα ύδατα της Ερυθράς θάλασσας κατόπιν εντολής του Θεού, για να τη διασχίσουν οι καταδιωκόμενοι από τους Αιγυπτίους Ισραηλίτες και να σωθούν, και στη συνέχεια τα ένωσε ώστε να επανέλθουν στην αρχική τους θέση (Εξ. 14,1-31). Λόγω αυτού του γεγονότος η υμνολογία της Εκκλησίας κατά την εορτή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού ψάλλει: «Σταυρόν χαράξας Μωσής επ’ ευθείας ράβδω την Ερυθράν διέτεμεν τω Ισραήλ πεζεύζαντι» (Ειρμός α΄ ωδής κανόνος του Ορθρου και Καταβασία της Εορτής).</span></p><p style="border: 0px; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 16px; font-stretch: inherit; font-variant-east-asian: inherit; font-variant-numeric: inherit; line-height: inherit; margin: 0px 0px 10px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">β) Ενώ οι Ισραηλίτες είχαν φθάσει στη Ραφιδείν, ο Μωυσής χάραξε το σημείο του σταυρού δύο φορές. Την πρώτη όταν χτύπησε με τη ράβδο του τον βράχο για να εξέλθει ύδωρ και να ξεδιψάσει ο λαός και τη δεύτερη όταν ύψωσε τα χέρια και τη ράβδο του στον ουρανό για να προσευχηθεί και να ενισχύσει τους Ισραηλίτες που πολεμούσαν εναντίον των Αμαληκιτών, (Εξ. 17,1-16). Το σημείο του Σταυρού ήταν αυτό που ενίσχυσε τους πολεμιστές του Ισραήλ και τους ενθάρρυνε να νικήσουν κατά τον άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά (P.G. 133-136), ενώ κατά τον Θεοδώρητο Κύρου, εκτός από το σημείο του σταυρού προτυπώθηκε και το σημείο του σταυρωθέντος Κυρίου (P.G. 80,260-261).</p><p style="border: 0px; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 16px; font-stretch: inherit; font-variant-east-asian: inherit; font-variant-numeric: inherit; line-height: inherit; margin: 0px 0px 10px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">γ) Τελευταία αναφορά στον Μωυσή, ο οποίος προτύπωσε το ιερό αυτό σημείο όταν οδήγησε τον ισραηλιτικό λαό στην Εδώμ. Εκεί ο λαός έχασε το θάρρος και την πίστη του στον Θεό, με αποτέλεσμα να αντιμετωπίσουν δηλητηριώδη και θανατηφόρα φίδια τα οποία δάγκωναν τους Ισραηλίτες και πολλοί από αυτούς πέθαναν. Αφού παιδαγωγήθηκαν και μετανόησαν, ο Κύριος διέταξε τον Μωυσή να κατασκευάσει ένα χάλκινο φίδι και να το υψώσει σε ένα δοκάρι ώστε όποιος το κοίταζε να θεραπεύεται αμέσως (Αρ. 21,4-9). Αν και το βιβλικό κείμενο δεν δίνει λεπτομερή περιγραφή για τον τρόπο της υψώσεως του χάλκινου όφεως, ο Αγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς δίνει σαφέστατη εικόνα, αναφέρει δηλαδή ότι ο Μωυσής ύψωσε τον όφη σε πλάγια θέση πάνω στο κατακόρυφο δοκάρι, ώστε να σχηματιστούν οι κεραίες του σταυρού (P.G. 133-136). Εξάλλου ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός, στη διήγηση του κατά Ιωάννην ευαγγελίου, παρουσιάζεται ότι προλέγει τον σταυρικό του θάνατο, τον οποίο ταυτίζει με την ύψωση του χάλκινου όφεως στην έρημο λέγοντας: «Καθώς Μωυσής ύψωσε τον όφιν εν τη ερήμω, ούτως υψωθήναι δει τον υιόν του ανθρώπου» (Ιωαν. 3,14).</p><p style="border: 0px; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 16px; font-stretch: inherit; font-variant-east-asian: inherit; font-variant-numeric: inherit; line-height: inherit; margin: 0px 0px 10px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">δ) Το σημείο του σταυρού έσωσε από τον αφανισμό και τους προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης: Οι τρεις παίδες, Ανανίας, Αζαρίας και Μισαήλ, μαζί με τον προφήτη Δανιήλ, έδρασαν στη Βαβυλώνα κατά την περίοδο της βαβυλωνίου αιχμαλωσίας. Οταν οι τρεις παίδες τοποθετήθηκαν στην κάμινο του πυρός, σώθηκαν παίρνοντας ύψος, χάρη στη θαυμαστή επέμβαση του Θεού (Δαν. 3,23), όπως και ο προφήτης Δανιήλ σώθηκε κατά τον ίδιο τρόπο όταν τοποθετήθηκε στον λάκκο των λεόντων (Δαν. 16-23). Κατά τον Αγιο Ανδρέα επίσκοπο Κρήτης σώθηκαν επειδή σχημάτισαν με τα χέρια τους το σημείο του σταυρού, υψώνοντάς τα παράλληλα στον ουρανό (P.G. 97,1040-1041). Την ίδια παράδοση διασώζει και η υμνολογία της Εκκλησίας, η οποία κατά την Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως ψάλλει «χείρας εν τω λάκκω βληθείς των λεόντων ποτέ, ο μέγας εν Προφήταις, σταυροειδώς εκπετάσας, Δανιήλ αβλαβής εκ της τούτων καταβρώσεως σέσωσται» (Η΄ ωδή κανόνος του όρθρου).</p><p style="border: 0px; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 16px; font-stretch: inherit; font-variant-east-asian: inherit; font-variant-numeric: inherit; line-height: inherit; margin: 0px 0px 10px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">Νομίζουμε ότι οι παραπάνω αναφορές είναι αρκετές για να αντιληφθούμε αλλά και να πεισθούμε πως το σημείο του Σταυρού προτυπώθηκε και προφητεύθηκε στην Παλαιά Διαθήκη, αλλά και πληρώθηκαν όλα στη Σταυρική Θυσία του Κυρίου μας. Ο Κύριος μετέτρεψε τον Σταυρό από κατάρα και ατιμωτικό σημείο και τιμωρία, σε σημείο αναφοράς και καύχημα όλων των Ορθοδόξων και «φυλακτήριο» από κάθε Σατανική έφοδο και μεθοδία του Διαβόλου, ο οποίος κυριολεκτικά τον τρέμει και δεν μπορεί ούτε καν να τον αντικρίσει. Απόδειξη ότι στα όνειρα ο Διάβολος μπορεί να μεταμορφωθεί και να εμφανιστεί μέχρι και ως Άγγελος Φωτός, ποτέ όμως δεν μπορεί να πάρει το σημείο του Σταυρού.</p><p style="border: 0px; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 16px; font-stretch: inherit; font-variant-east-asian: inherit; font-variant-numeric: inherit; line-height: inherit; margin: 0px 0px 10px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">Ολοκληρώνοντας το άρθρο μας, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε όλοι, αλλά κυρίως εμείς οι πιστοί, ότι εκτός από το σημείο του Σταυρού που πρέπει να φέρουμε πάντα πάνω μας αλλά και να τον σχηματίζουμε με τα χέρια μας σωστά, αργά και ευλαβικά, καλούμαστε να υιοθετήσουμε κυρίως το «Σταυρικό ήθος» στη ζωή μας. Δηλαδή να θέλουμε και να επιζητούμε πάντοτε τις δυσκολίες και κακοπάθειες για χάρη Του Χριστού, να γνωρίζουμε ότι ανεβαίνουμε Γογλοθά, γιατί μόνο έτσι έχουμε ελπίδα Αναστάσεως και Σωτηρίας. Ο Κύριος είναι σαφέστατος: «Οστις θέλει οπίσω μου ελθείν, απαρνησάσθω εαυτόν και αράτω τον σταυρόν αυτού και ακολουθήτω μοι» (Μάρκ. η΄ 34). Ας έχουμε όμως θάρρος γιατί Εκείνος σήκωσε τον Σταυρό πριν από εμάς για εμάς και πάντα μας δίνει όσο Σταυρό μπορούμε να σηκώσουμε, ποτέ βαρύτερο, ποτέ χωρίς βοήθεια από Εκείνον!</p><p style="border: 0px; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 16px; font-stretch: inherit; font-variant-east-asian: inherit; font-variant-numeric: inherit; line-height: inherit; margin: 0px 0px 10px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><br /></p><p style="border: 0px; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 16px; font-stretch: inherit; font-variant-east-asian: inherit; font-variant-numeric: inherit; line-height: inherit; margin: 0px 0px 10px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><br /></p><p style="border: 0px; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 16px; font-stretch: inherit; font-variant-east-asian: inherit; font-variant-numeric: inherit; line-height: inherit; margin: 0px 0px 10px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><a href="https://ikivotos.gr/post/12247/periodos-pro-toy-stayroy" target="_blank"><b><span style="color: #2b00fe;">ΠΗΓΗ</span></b></a></p>

«Ο διάβολος μπορεί να μεταμορφωθεί και να εμφανιστεί μέχρι και ως άγγελος φωτός, ποτέ όμως δεν μπορεί να πάρει το σημείο του Σταυρού».

  Το «σημείο» του Σταυρού στην Παλαιά Διαθήκη. α) Το σημείο του Σταυρού χάραξε ο Μωυσής με τη ράβδο, όταν χώρισε τα ύδατα της Ερυθράς θάλασσ...

Διαβάστε περισσότερα »

Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών: Κλίμα, οικολογία και θεολογία: όλα συνδέονται!

<p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; border: 1px solid rgb(233, 233, 233); box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.1) 1px 1px 5px; color: black; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.2px; margin-bottom: 0.5em; margin-left: auto; margin-right: auto; padding: 5px; position: relative;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgIfCnQqkjGL0EjPgMv8Lgiqx2ImfYRh14rkEW9NMaqWlfC-JAf3EN5Uwj0RRW9DkcDlqIDoYQwwC7o2ngDnPoup0rXlC7NiDMKJGptb168FvJbdOp-5L7OBgzz2uoFWaQ0hi9Gb-nuaq2AjS9i0tDuhXEZpRJw6sufOvhnm02_SoDBlTU5YMQHCrb4MA/s1068/Germany-2022-Hillert-20220901_AH2_1550.webp" style="background-color: white; color: #194e89; margin-left: auto; margin-right: auto; text-decoration-line: none;"><img border="0" data-original-height="713" data-original-width="1068" height="428" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgIfCnQqkjGL0EjPgMv8Lgiqx2ImfYRh14rkEW9NMaqWlfC-JAf3EN5Uwj0RRW9DkcDlqIDoYQwwC7o2ngDnPoup0rXlC7NiDMKJGptb168FvJbdOp-5L7OBgzz2uoFWaQ0hi9Gb-nuaq2AjS9i0tDuhXEZpRJw6sufOvhnm02_SoDBlTU5YMQHCrb4MA/w640-h428/Germany-2022-Hillert-20220901_AH2_1550.webp" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; border: none; box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.1) 0px 0px 0px; padding: 0px; position: relative;" width="640" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="font-size: 10.56px; text-align: center;"><span style="background-color: white;">1 Σεπτεμβρίου 2022, Καρσλρούη, Γερμανία: Συντονίστρια της κεντρικής επιτροπής του ΠΣΕ, Δρ Agnes Abuom (αριστερά) ηγείται μιας συνόδου διαλόγου με την Julia Rensberg (κέντρο), εκπρόσωπο της Εκκλησίας της Σουηδίας, που εκπροσωπεί το Συμβούλιο των Σάμι στην Εκκλησία της Σουηδίας και τον Σεβ. Bjorn Warde, εκπρόσωπος της Πρεσβυτεριανής Εκκλησίας του Τρινιντάντ και Τομπάγκο (δεξιά) κατά τη διάρκεια της πρώτης θεματικής ολομέλειας της 11ης Συνέλευσης του ΠΣΕ. Η 11η Συνέλευση του Παγκόσμιου Συμβουλίου Εκκλησιών πραγματοποιείται στην Καρλσρούη της Γερμανίας από τις 31 Αυγούστου έως τις 8 Σεπτεμβρίου, με θέμα «Η αγάπη του Χριστού κινεί τον κόσμο προς τη συμφιλίωση και την ενότητα».</span></td></tr></tbody></table><span style="background-color: white;"> </span></p><p style="font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.2px;"></p><p class="gt-block" style="box-sizing: border-box; color: #222222; font-family: "Source Sans Pro"; font-size: 16px; line-height: 1.6; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word;"><em style="background-color: white; box-sizing: border-box;">Του Μάρτιν Χέγκερ</em></p><p class="gt-block" style="box-sizing: border-box; color: #222222; font-family: "Source Sans Pro"; font-size: 16px; line-height: 1.6; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word;"><span style="background-color: white;"><span style="box-sizing: border-box; font-weight: 700;">Το 1998, η Ορθόδοξη Εκκλησία, ακολουθούμενη από πολλές εκκλησίες,</span> ορίστε την 1. Σεπτεμβρίου ως ημέρα αφιερωμένη στη δημιουργία.</span></p><p style="box-sizing: border-box; color: #222222; font-family: "Source Sans Pro"; font-size: 16px; line-height: 1.6; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word;"><span style="background-color: white;">Με το σύμβολο του νερού, χωρίς το οποίο δεν θα υπήρχε ούτε σωματική ούτε πνευματική ζωή (π.χ. βάπτισμα) στη γη, η πρωινή προσευχή εισήγαγε τη σύναξη σε αυτό το θέμα με ζωηρό και προσευχητικό τρόπο. Στο επίκεντρο της λειτουργικής δράσης ήταν δοχεία με νερό από κάθε ήπειρο, μια «συγκέντρωση των υδάτων» που αντικατοπτρίζει την πράξη της δημιουργίας στο πρώτο κεφάλαιο της Γένεσης (εδ. 9).</span></p><p style="box-sizing: border-box; color: #222222; font-family: "Source Sans Pro"; font-size: 16px; line-height: 1.6; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word;"><span style="background-color: white;">Καθώς τα νερά αναμειγνύονταν, η συνέλευση επιβεβαίωσε τόσο την εξάρτησή μας από τη δημιουργία όσο και την ένωσή μας με τον αναστημένο Χριστό μέσω του βαπτίσματος. Μέσω αυτού, στον οποίο κατοικεί όλη η πληρότητα, ο Θεός έχει συμφιλιώσει τα πάντα στη γη και στον ουρανό, όπως δηλώνει η ανάγνωση της Αγίας Γραφής για την ημέρα από το εδάφιο Κολοσσαείς 1:9</span></p><p class="gt-block" style="box-sizing: border-box; color: #222222; font-family: "Source Sans Pro"; font-size: 16px; line-height: 1.6; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word;"><span style="background-color: white; box-sizing: border-box; font-weight: 700;">«Ο Πράσινος Πατριάρχης</span></p><p class="gt-block" style="box-sizing: border-box; color: #222222; font-family: "Source Sans Pro"; font-size: 16px; line-height: 1.6; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word;"></p><div class="separator" style="clear: both; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.2px; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjgfkDYmkbhCC2t59ZxuGCPElh5vRjrJ7J-pUt58GcjnR-cLNzBCFQyeRHt1jf29GmgndCfx_MFGc4iIaJePrI-Xgs4ewcvYtlhSX3iiRuIRdsRcU3D4iR4IK_IMObZENkReKk1NYrMzUPk9Ga2dOBIsyNonXq0VUWtbJV1MXGSp_VZAmQ0xz-qr1DcDA/s1500/307691974_2053514361494416_5207897580068244820_n.jpg" style="clear: left; color: #194e89; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em; text-decoration-line: none;"><span style="background-color: white;"><img border="0" data-original-height="1000" data-original-width="1500" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjgfkDYmkbhCC2t59ZxuGCPElh5vRjrJ7J-pUt58GcjnR-cLNzBCFQyeRHt1jf29GmgndCfx_MFGc4iIaJePrI-Xgs4ewcvYtlhSX3iiRuIRdsRcU3D4iR4IK_IMObZENkReKk1NYrMzUPk9Ga2dOBIsyNonXq0VUWtbJV1MXGSp_VZAmQ0xz-qr1DcDA/s320/307691974_2053514361494416_5207897580068244820_n.jpg" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; border: 1px solid rgb(233, 233, 233); box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.1) 1px 1px 5px; padding: 5px; position: relative;" width="320" /></span></a></div><span style="background-color: white;"><span style="font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.2px;">Στην προσφώνησή του ο «πράσινος πατριάρχης» Κωνσταντινουπόλεως </span><span style="box-sizing: border-box; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.2px; font-weight: 700;">Βαρθολομαίος </span><span style="font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.2px;">– «πράσινος» λόγω της αφοσίωσής του στο περιβάλλον – τονίζει ότι η ανάσταση του Χριστού μας οδηγεί να αλλάξουμε την άποψή μας για τον κόσμο: «Η καρδιά του σύμπαντος είναι ο Χριστός, όχι εμείς οι ίδιοι. Όταν μεταμορφωνόμαστε από το φως της ανάστασής του, γινόμαστε σε θέση να ανακαλύψουμε τον σκοπό για τον οποίο ο Θεός δημιούργησε κάθε πρόσωπο και πράγμα».</span></span><p style="font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.2px;"></p><p style="box-sizing: border-box; color: #222222; font-family: "Source Sans Pro"; font-size: 16px; line-height: 1.6; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word;"><span style="background-color: white;">Ζητεί μια ριζική αλλαγή, αρνούμενος να περιορίσουμε την πνευματική μας ζωή στα προσωπικά μας συμφέροντα και αμφισβητώντας τις καταναλωτικές μας συνήθειες σε σχέση με τους πόρους της δημιουργίας.</span></p><p class="gt-block" style="box-sizing: border-box; color: #222222; font-family: "Source Sans Pro"; font-size: 16px; line-height: 1.6; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word;"><span style="background-color: white; box-sizing: border-box; font-weight: 700;">Η χριστιανική ενότητα απαιτεί κοινή οικολογική δράση.</span></p><p class="gt-block" style="box-sizing: border-box; color: #222222; font-family: "Source Sans Pro"; font-size: 16px; line-height: 1.6; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word;"><span style="background-color: white;">Βαρθολομαίος, Μητροπολίτης <span style="box-sizing: border-box; font-weight: 700;">Εμμανουήλ Χαλκηδόνας </span>(και του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως) είναι πεπεισμένος ότι η αναζήτηση της χριστιανικής ενότητας πρέπει να οδηγήσει και σε μεταστροφή ως προς τη δημιουργία. Είμαστε οικονόμοι όχι μόνο της Εκκλησίας αλλά και της Δημιουργίας.</span></p><p style="box-sizing: border-box; color: #222222; font-family: "Source Sans Pro"; font-size: 16px; line-height: 1.6; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word;"><span style="background-color: white;">Πέρυσι, μαζί με τον Πάπα Φραγκίσκο και τον Αρχιεπίσκοπο του Καντέρμπουρι Τζάστιν Γουέλμπι, ο Βαρθολομαίος υπέγραψε κοινή δήλωση καλώντας τις εκκλησίες να συμφιλιωθούν και να δεσμευτούν από κοινού να είναι καλοί διαχειριστές της δημιουργίας. «Αν δεν γίνουμε πιο νηφάλιοι τώρα, θα πληρώσουμε τρομερές συνέπειες. Η τρέχουσα κατάσταση απαιτεί κοινή δράση. Η οικολογία είναι συνέπεια της πίστης μας στον Χριστό», λέει ο Επίσκοπος Εμανουήλ.</span></p><p class="gt-block" style="box-sizing: border-box; color: #222222; font-family: "Source Sans Pro"; font-size: 16px; line-height: 1.6; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word;"><span style="background-color: white;">Στην αναφορά του ο Ορθόδοξος θεολόγος <span style="box-sizing: border-box; font-weight: 700;">Ioan Sauca</span>, εκτελών χρέη Γενικού Γραμματέα του ΠΣΕ, συμμερίστηκε επίσης την πεποίθησή του ότι το κλίμα και τα οικολογικά ζητήματα είναι θεολογικό ζήτημα. Με την ενανθρώπησή του, ο Χριστός έχει πράγματι αναλάβει τα πάντα. Ο σκοπός του Θεού εν Χριστώ περιλαμβάνει επίσης τη συμφιλίωση και τη θεραπεία της δημιουργίας. «Δεν θα μασάω τα λόγια μου: ο πλανήτης μας θα είναι ακατοίκητος σε 50 χρόνια αν δεν αλλάξουμε τη συμπεριφορά μας.</span></p><p class="gt-block" style="box-sizing: border-box; color: #222222; font-family: "Source Sans Pro"; font-size: 16px; line-height: 1.6; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word;"><span style="background-color: white;"><iframe allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture" allowfullscreen="" frameborder="0" height="360" src="https://www.youtube.com/embed/WwDWxboiIpg" title="WCC interview: Prof. Dr Ioan Sauca, WCC acting general secretary" width="640"></iframe></span></p><p class="gt-block" style="box-sizing: border-box; color: #222222; font-family: "Source Sans Pro"; font-size: 16px; line-height: 1.6; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word;"><span style="background-color: white; box-sizing: border-box; font-weight: 700;">Η φωνή της νιότης</span></p><p class="gt-block" style="box-sizing: border-box; color: #222222; font-family: "Source Sans Pro"; font-size: 16px; line-height: 1.6; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word;"><span style="background-color: white;">Η συνέλευση έδωσε το λόγο σε νέους από βορρά προς νότο, από την ανατολή έως τη δύση. <span style="box-sizing: border-box; font-weight: 700;">Τζούλια Ρένσμπεργκ, </span>ένας εκπρόσωπος από την Εκκλησία της Σουηδίας, προέρχεται από τους Σάμι στη βόρεια Σκανδιναβία. Οι ιθαγενείς της Αρκτικής βλέπουν την υπερθέρμανση του πλανήτη πολύ περισσότερο από ό,τι αλλού. Η κλιματική δικαιοσύνη και ο σεβασμός για τους αυτόχθονες πληθυσμούς συνδέονται στενά. Για αυτήν, η συμφιλίωση ξεκινά με το να λέει την αλήθεια. Πρέπει να ειπωθεί η αλήθεια για τον αποικισμό των αυτόχθονων πληθυσμών. Ο Χριστός αγαπά όλη τη δημιουργία και θέλει να τη θεραπεύσει μέσω της πρακτικής μας της αλήθειας.</span></p><p class="gt-block" style="box-sizing: border-box; color: #222222; font-family: "Source Sans Pro"; font-size: 16px; line-height: 1.6; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word;"><span style="background-color: white;"><span style="box-sizing: border-box; font-weight: 700;">Bjorn Warde</span>, ένας εκπρόσωπος της Πρεσβυτεριανής Εκκλησίας στο Τρινιντάντ και Τομπάγκο, λατρεύει την Καραϊβική, ένα όμορφο μέρος που θέλει να φροντίσει, αλλά το οποίο υφίσταται σοβαρή περιβαλλοντική υποβάθμιση. Είναι το αποτέλεσμα των αλόγιστων πράξεών μας. «Ξέρουμε ότι δεν ήμασταν καλοί διαχειριστές της δημιουργίας. Η συνεργασία μεταξύ των εκκλησιών είναι απαραίτητη και η φωνή των νέων δεν ακούγεται αρκετά».</span></p><p class="gt-block" style="box-sizing: border-box; color: #222222; font-family: "Source Sans Pro"; font-size: 16px; line-height: 1.6; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word;"><span style="background-color: white;">«Είναι πολύ σημαντικό για μένα να ευαισθητοποιήσω για την κλιματική αλλαγή», είπε <span style="box-sizing: border-box; font-weight: 700;">Subin Tamang</span>, ένας 25χρονος Νεπάλ. «Βλέπω τις επιπτώσεις στη χώρα μου όπου οι αγρότες δεν μπορούν να θερίσουν σιτάρι και ρύζι λόγω ξηρασίας.</span></p><p class="gt-block" style="box-sizing: border-box; color: #222222; font-family: "Source Sans Pro"; font-size: 16px; line-height: 1.6; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word;"><span style="background-color: white;">Μαζί με άλλους 25 νέους κάτω των 30 ετών, συμμετείχε στην «Ομάδα Κλίματος» κατά τη Συνέλευση Νέων που προηγήθηκε της Γενικής Συνέλευσης. «Αυτό που με εντυπωσίασε περισσότερο ήταν ότι άκουσα από ανθρώπους στα Φίτζι, τις Φιλιππίνες και την περιοχή του Ειρηνικού. Τα υψηλά επίπεδα των ωκεανών τους έχουν ήδη επηρεάσει, και αυτό είναι μια προσμονή για το τι θα συμβεί σε εμάς. Φοβάμαι ότι τα νησιά της Καραϊβικής θα εξαφανιστούν», είπε <span style="box-sizing: border-box; font-weight: 700;">Tia Phillip, </span>προσθέτοντας: «Σε 50 χρόνια, αυτή είναι μια ζωή για μένα και τα ανίψια μου».</span></p><p style="box-sizing: border-box; color: #222222; font-family: "Source Sans Pro"; font-size: 16px; line-height: 1.6; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word;"><span style="background-color: white;">Στο Νεπάλ, ο Tamang ηγείται μιας ομάδας νέων βαπτιστικών εκκλησιών για την κλιματική αλλαγή. Δεσμεύεται να διασφαλίσει ότι οι εκκλησίες έχουν να παίξουν ρόλο βοηθώντας τις κοινότητες να προσαρμοστούν στην κλιματική αλλαγή.</span></p><p class="gt-block" style="box-sizing: border-box; color: #222222; font-family: "Source Sans Pro"; font-size: 16px; line-height: 1.6; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word;"><span style="background-color: white; box-sizing: border-box; font-weight: 700;">Carbon συνομιλίες</span></p><p class="gt-block" style="box-sizing: border-box; color: #222222; font-family: "Source Sans Pro"; font-size: 16px; line-height: 1.6; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word;"><span style="background-color: white;">Στο μεγάλο περίπτερο της Προτεσταντικής Εκκλησίας της Ελβετίας, ένα «Brunnen» (το όνομα των εργαστηρίων κατά τη διάρκεια της συνέλευσης) παρουσιάζει τις «Carbon Conversations», ένα έργο ευαισθητοποίησης για τη μείωση του αποτυπώματος άνθρακα, που υποστηρίζεται από την Ελβετική Προτεσταντική Υπηρεσία Βοήθειας και το Ταμείο Καθολικής Σαρακοστής. <a href="https://voir-et-agir.ch/pour-les-paroisses/conversations-carbone/" rel="noopener" style="box-sizing: border-box; color: #4c4084; pointer-events: auto; text-decoration-line: none;" target="_blank">https://voir-et-agir.ch/pour-les-paroisses/conversations-carbone/</a> Η μέθοδος προέρχεται από την Αγγλία και έχει γίνει δημοφιλής σε εκκλησίες καθώς και σε κοσμικούς οργανισμούς</span></p><p style="box-sizing: border-box; color: #222222; font-family: "Source Sans Pro"; font-size: 16px; line-height: 1.6; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word;"><span style="background-color: white;">Βασίζεται στην παρατήρηση ότι η γνώση των γεγονότων δεν αρκεί για να αλλάξει τις συνήθειες κάποιου στο φαγητό, την κατανάλωση ή την κινητικότητα. Πρέπει να συναντηθείτε για να το συζητήσετε. Ομάδες 8 έως 10 ατόμων συναντώνται τέσσερις φορές για δύο ώρες με δύο συντονιστές.</span></p><p style="box-sizing: border-box; color: #222222; font-family: "Source Sans Pro"; font-size: 16px; line-height: 1.6; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word;"><span style="background-color: white;">Αυτή η μέθοδος επιτρέπει τη συζήτηση χωρίς σύγκρουση ή ενοχές. Σε μια ανάλυση, το Πανεπιστήμιο της Βέρνης διαπίστωσε ότι τα άτομα που συμμετείχαν μείωσαν σημαντικά το αποτύπωμά τους</span></p><p class="gt-block" style="box-sizing: border-box; color: #222222; font-family: "Source Sans Pro"; font-size: 16px; line-height: 1.6; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word;"><span style="background-color: white; box-sizing: border-box; font-weight: 700;">Τα μοναστήρια ως πρότυπα ολοκληρωμένης οικολογίας.</span></p><p class="gt-block" style="box-sizing: border-box; color: #222222; font-family: "Source Sans Pro"; font-size: 16px; line-height: 1.6; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word;"><span style="background-color: white;">Μια συνέλευση σάς επιτρέπει να συναντήσετε αμέτρητα άτομα, γνωστά ή άγνωστα, κοντά ή μακριά. Είχα τη χαρά να γνωρίσω έναν πολύχρονο φίλο, <span style="box-sizing: border-box; font-weight: 700;">Αδελφή Anne-Emmanuelle, </span>προϊστάμενος της κοινότητας Grandchamp. Μοιράστηκε μαζί μου τι συμβαίνει εκεί από άποψη οικολογίας. Εμπνευσμένη από το έργο της καθολικής θεολόγου Έλενας Λασίδα, αυτή και οι αδερφές της πιστεύουν ότι τα μοναστήρια, στον τρόπο ζωής τους, μπορούν να αποτελέσουν πρότυπο ολοκληρωμένης οικολογίας, πηγή έμπνευσης για όλους.    </span></p><p style="box-sizing: border-box; color: #222222; font-family: "Source Sans Pro"; font-size: 16px; line-height: 1.6; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word;"><span style="background-color: white;">Για αυτήν, η σχέση μεταξύ οικολογίας και μοναστικής ζωής δεν βρίσκεται πρωτίστως στο επίπεδο των «οργανικών» πρακτικών. είναι στο επίπεδο των τεσσάρων σχέσεων: με τον Θεό, με τον εαυτό του, με τους άλλους, με τη φύση.</span></p><p style="box-sizing: border-box; color: #222222; font-family: "Source Sans Pro"; font-size: 16px; line-height: 1.6; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word;"><span style="background-color: white;">Η S. Emmanuelle αναφέρεται επίσης στη διδασκαλία του Πάπα Φραγκίσκου στο «Laudato si» την οποία συνοψίζει ως εξής: όλα συνδέονται, όλα είναι δώρο, όλα είναι εύθραυστα. Η μοναστική ζωή, στη βαθύτερη πρόθεσή της, είναι παράγοντας ενοποίησης του ανθρώπου και των ανθρώπων μεταξύ τους, ενώ στον σημερινό κόσμο όλα είναι κατακερματισμένα. Υπό αυτή την έννοια, ένα μοναστήρι είναι ένας παραδειγματικός τόπος ολοκληρωμένης οικολογίας, ένας τόπος όπου μπορεί να ενσαρκωθεί πλήρως. Τα μοναστήρια είναι αληθινά οικοσυστήματα.</span></p><p class="gt-block" style="box-sizing: border-box; color: #222222; font-family: "Source Sans Pro"; font-size: 16px; line-height: 1.6; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word;"><span style="background-color: white; box-sizing: border-box; font-weight: 700;">Ένα δέντρο, μια βόλτα και μια προσευχή</span></p><p class="gt-block" style="box-sizing: border-box; color: #222222; font-family: "Source Sans Pro"; font-size: 16px; line-height: 1.6; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word;"><span style="background-color: white;">Στο τέλος της ολομέλειας για την αγάπη του Θεού στη δημιουργία, παρουσιάζεται ένας κέδρος από <span style="box-sizing: border-box; font-weight: 700;">Agnes Abuom, </span>Πρόεδρος του ΠΣΕ, προς <span style="box-sizing: border-box; font-weight: 700;">Φρανκ Μεντρούπ</span>, ο Δήμαρχος της Καρλσρούης. Θα φυτευτεί στον «Κήπο των Θρησκειών», που δημιουργήθηκε πριν από λίγα χρόνια για να σηματοδοτήσει τα 300 χρόνια της πόλης. Ένας άλλος κέδρος τόσο παλιός όσο η πόλη είναι ήδη εκεί. Αυτό το δέντρο έχει αυτό το μήνυμα: «Δεν μπορείς να ζήσεις χωρίς εμένα»!</span></p><p style="box-sizing: border-box; color: #222222; font-family: "Source Sans Pro"; font-size: 16px; line-height: 1.6; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word;"><span style="background-color: white;">Μετά από αυτή την εκδήλωση, η ομάδα νέων για το κλίμα διοργάνωσε μια συμβολική πορεία κατά μήκος του εκθεσιακού χώρου σκηνής, με κάλεσμα για αλληλεγγύη και δράση για τον τρόπο ζωής μας: «Η δημιουργία μας δεν πωλείται. Είναι καιρός να μιλάμε λιγότερο και να ενεργούμε περισσότερο», κατέληξε ο Ινδός ομιλητής.</span></p><p style="box-sizing: border-box; color: #222222; font-family: "Source Sans Pro"; font-size: 16px; line-height: 1.6; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word;"><span style="background-color: white;">Στο τέλος αυτής της πλούσιας ημέρας, οι συμμετέχοντες στον Ορθόδοξο Εσπερινό για την Ημέρα της Δημιουργίας είπαν αυτή την προσευχή, με την οποία ολοκληρώνω αυτό το δεύτερο άρθρο:</span></p><p style="box-sizing: border-box; color: #222222; font-family: "Source Sans Pro"; font-size: 16px; line-height: 1.6; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word;"><span style="background-color: white;">«Προστατέψτε το περιβάλλον, εσείς που μας αγαπάτε, γιατί χάρη σε αυτό ζούμε, ζωοποιούμαστε και υπάρχουμε, εμείς που κατοικούμε στη γη σύμφωνα με τη θέλησή σας, για να προφυλαχθούμε από την καταστροφή και τον αφανισμό!</span></p><p style="box-sizing: border-box; color: #222222; font-family: "Source Sans Pro"; font-size: 16px; line-height: 1.6; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word;"><span style="background-color: white;">Περικύκλωσε ολόκληρη τη δημιουργία, Χριστέ Σωτήρα, με τη δύναμη της αγάπης σου για την ανθρωπότητα και σώσε τη γη που κατοικούμε από την επικείμενη καταστροφή, γιατί σε σένα εμείς, οι υπηρέτες σου, έχουμε εναποθέσει την ελπίδα μας!».</span></p><p class="gt-block" style="box-sizing: border-box; color: #222222; font-family: "Source Sans Pro"; font-size: 16px; line-height: 1.6; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word;"><em style="background-color: white; box-sizing: border-box;">Συγγραφέας: Martin Hoegger</em></p><p class="gt-block" style="box-sizing: border-box; color: #222222; font-family: "Source Sans Pro"; font-size: 16px; line-height: 1.6; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word;"><em style="background-color: white; box-sizing: border-box;"><br /></em></p><p class="gt-block" style="box-sizing: border-box; font-family: "Source Sans Pro"; font-size: 16px; line-height: 1.6; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word; text-align: right;"><a href="https://amethystosbooks.blogspot.com/2022/09/blog-post_96.html" target="_blank"><b><span style="background-color: white; color: #2b00fe;">ΠΗΓΗ</span></b></a></p>

Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών: Κλίμα, οικολογία και θεολογία: όλα συνδέονται!

1 Σεπτεμβρίου 2022, Καρσλρούη, Γερμανία: Συντονίστρια της κεντρικής επιτροπής του ΠΣΕ, Δρ Agnes Abuom (αριστερά) ηγείται μιας συνόδου διαλόγ...

Διαβάστε περισσότερα »

ΣΥΝΟΨΗ ΤΗΣ ΗΘΙΚΗΣ ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ (Μέρος 8ο)

<p><span style="background-color: white;"> <em style="box-sizing: inherit; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: var(--wp--preset--font-size--medium); text-align: center;"><span style="font-size: medium;">Ἁγίου Μητροπολίτου Φιλαρέτου τῆς Ρωσικῆς Διασπορᾶς</span></em></span></p><figure class="wp-block-image aligncenter size-full" style="border: 0px; box-sizing: inherit; clear: both; display: table; font-family: Roboto, sans-serif; margin: 2rem auto; outline: 0px; padding: 0px; text-align: center; vertical-align: baseline;"><span style="background-color: white; font-size: medium;"><img alt="" class="wp-image-1372" height="548" sizes="(max-width: 375px) 100vw, 375px" src="https://imlp.gr/wp-content/uploads/2022/09/grafik-9.png" srcset="https://imlp.gr/wp-content/uploads/2022/09/grafik-9.png 375w, https://imlp.gr/wp-content/uploads/2022/09/grafik-9-205x300.png 205w" style="border-radius: inherit; border: 0px; box-sizing: inherit; height: auto; max-width: 100%; vertical-align: bottom;" width="375" /></span></figure><p class="has-text-align-center has-medium-font-size" style="border: 0px; box-sizing: inherit; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: var(--wp--preset--font-size--medium) !important; margin: 0px auto 1.6em; outline: 0px; padding: 0px; text-align: center; vertical-align: baseline;"><span style="background-color: white; font-size: medium;"><span style="box-sizing: inherit; font-weight: 700;">8. Η πτώση και η μεταστροφή του αμαρτωλού</span><span style="box-sizing: inherit; font-weight: 700;"></span></span></p><p class="has-text-align-center has-medium-font-size" style="border: 0px; box-sizing: inherit; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: var(--wp--preset--font-size--medium) !important; margin: 0px auto 1.6em; outline: 0px; padding: 0px; text-align: center; vertical-align: baseline;"><span style="background-color: white; font-size: medium;"><em style="box-sizing: inherit;">Ανάλυση της Παραβολής του Ασώτου.</em><br style="box-sizing: inherit;" /><em style="box-sizing: inherit;">Τα τρία στάδια της πτώσης και της μεταστροφής του αμαρτωλού.</em></span></p><p class="has-text-align-justify has-medium-font-size" style="border: 0px; box-sizing: inherit; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: var(--wp--preset--font-size--medium) !important; margin: 0px 0px 1.6em; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="background-color: white; font-size: medium;"><span style="box-sizing: inherit; font-weight: 700;">Αφού</span> εξετάσαμε το ζήτημα της ελεύθερης βούλησης του ανθρώπου και τις πρώτες και βασικές αρετές -ταπείνωση, πνευματικό πένθος και αγάπη για την αλήθεια του Θεού- πρέπει να κατανοήσουμε όλη τη διαδικασία μεταστροφής ενός απολεσθέντος αμαρτωλού στο μονοπάτι της δικαιοσύνης. Το καλύτερο παράδειγμα γι΄ αυτό είναι η Παραβολή του Ασώτου που βρίσκεται στο Ευαγγέλιο του Λουκά<span style="box-sizing: inherit; line-height: 0; position: relative; top: -0.5em; vertical-align: baseline;">[1]</span>. Η παραβολή μας μιλάει για έναν μικρό γιο που επιβαρύνθηκε από τη φροντίδα του πατέρα του και μέσα στην ανοησία του αποφάσισε να τον προδώσει. Παρακάλεσε τον πατέρα του για το μερίδιο της περιουσίας και πήγε σε μια «μακρινή χώρα». Είναι σαφές σε όλους ότι αυτός ο ανόητος γιος συμβολίζει, κατά το Ευαγγέλιο, κάθε αμαρτωλό. Σήμερα, η προδοσία ενός ανθρώπου προς τον Θεό εκφράζεται συνήθως στο γεγονός ότι, έχοντας λάβει από τον Θεό «το μερίδιό του» -όλα όσα του έδωσε ο Θεός στη ζωή, παύει να πιστεύει στον Θεό ζωντανά, παύει να Τον σκέφτεται και να Τον φοβάται και, στο τέλος, ξεχνά εντελώς τον νόμο Του. Αυτή δεν είναι η «κοσμική» ζωή πολλών από τους σημερινούς «διανοούμενους» που δεν παρατηρούν ότι στην πραγματικότητα ζουν σε απόσταση από τον Θεό;…</span></p><p class="has-text-align-justify has-medium-font-size" style="border: 0px; box-sizing: inherit; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: var(--wp--preset--font-size--medium) !important; margin: 0px 0px 1.6em; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="background-color: white; font-size: medium;">Και στην μακρινή πλευρά, την τόσο δελεαστική από μακριά, ο ανόητος γιος δαπάνησε και σπατάλησε την περιουσία του, ζώντας πρόστυχα. Ομοίως, ο παράλογος αμαρτωλός σπαταλά την πνευματική και σωματική του δύναμη στην αναζήτηση αισθησιακών απολαύσεων και ζώντας «καυτή ζωή» απομακρύνεται όλο και περισσότερο, στην καρδιά και την ψυχή του, από τον Επουράνιο Πατέρα του.</span></p><p class="has-text-align-justify has-medium-font-size" style="border: 0px; box-sizing: inherit; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: var(--wp--preset--font-size--medium) !important; margin: 0px 0px 1.6em; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="background-color: white; font-size: medium;">Αλλά ο άσωτος γιος σπατάλησε την περιουσία του, άρχισε να λιμοκτονεί και έγινε χοιροβοσκός (δηλαδή βοσκός γουρουνιών -ακαθάρτων ζώων κατά τον Μωσαϊκό Νόμο). Και θα του αρκούσε να χορταίνει με χοιροτροφή, αλλά κανείς δεν του έδινε… Δεν είναι αλήθεια ότι ένας αμαρτωλός, που βρίσκεται εντελώς μπλεγμένος στα δίχτυα της αμαρτίας, πεινά πνευματικά, υποφέρει και μαραζώνει; Σε έναν ανεμοστρόβιλο κενής διασκέδασης και ακολασίας, προσπαθεί να γεμίσει το πνευματικό του κενό. Αλλά όλα αυτά είναι απλώς χοιροτροφή που δεν μπορεί να ικανοποιήσει την ανάγκη της πείνας, από την οποία εξαντλείται το αθάνατο πνεύμα του…</span></p><p class="has-text-align-justify has-medium-font-size" style="border: 0px; box-sizing: inherit; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: var(--wp--preset--font-size--medium) !important; margin: 0px 0px 1.6em; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="background-color: white; font-size: medium;">Και ο άτυχος άνθρωπος θα είχε χαθεί αν δεν ήταν η βοήθεια του Θεού, ο Οποίος είπε ο Ίδιος ότι δεν θέλει τον θάνατο ενός αμαρτωλού, αλλά «τὸ ἀποστρέψαι τὸν ἀσεβῆ ἀπὸ τῆς ὁδοῦ αὐτοῦ καὶ ζῆν αὐτόν»<span style="box-sizing: inherit; line-height: 0; position: relative; top: -0.5em; vertical-align: baseline;">[2]</span>. Ο άσωτος υιός άκουσε το σωτήριο κάλεσμα της χάριτος του Θεού -και δεν το απώθησε, δεν το απέρριψε, αλλά το δέχθηκε. Το δέχθηκε και συνήλθε, όπως συνέρχεται ένας ασθενής μετά από έναν οδυνηρό εφιάλτη. Και τότε ήρθε μια σωτήρια σκέψη: «Πόσοι μισθωτοί του Πατέρα μου έχουν άφθονο ψωμί, κι εγώ, ο γιος Του, πεθαίνω εδώ από την πείνα…»<span style="box-sizing: inherit; line-height: 0; position: relative; top: -0.5em; vertical-align: baseline;">[3]</span>.</span></p><p class="has-text-align-justify has-medium-font-size" style="border: 0px; box-sizing: inherit; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: var(--wp--preset--font-size--medium) !important; margin: 0px 0px 1.6em; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="background-color: white; font-size: medium;">«…Θα σηκωθώ», αποφασίζει αμέσως, «και θα πάω στον Πατέρα μου και θα του πω: Πατέρα, αμάρτησα στον ουρανό και ενώπιόν σου, και δεν είμαι πια άξιος να είμαι γιός Σου -πάρε με ανάμεσα στους μισθωτούς Σου»<span style="box-sizing: inherit; line-height: 0; position: relative; top: -0.5em; vertical-align: baseline;">[4]</span>. Σταθερή πρόθεση, τελική απόφαση. Σηκώθηκε «και πήγε στον Πατέρα του…»<span style="box-sizing: inherit; line-height: 0; position: relative; top: -0.5em; vertical-align: baseline;">[5]</span>.</span></p><p class="has-text-align-justify has-medium-font-size" style="border: 0px; box-sizing: inherit; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: var(--wp--preset--font-size--medium) !important; margin: 0px 0px 1.6em; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="background-color: white; font-size: medium;">Πήγε -όλος εμποτισμένος με τύψεις, με φλεγόμενη συνείδηση της ενοχής και της αναξιότητάς του και ελπίδα για το έλεος του Πατέρα. Και ο δρόμος του δεν ήταν εύκολος. «Αλλά όταν ήταν ακόμη μακριά, τον είδε ο Πατέρας του (που σημαίνει ότι περίμενε και ίσως κάθε μέρα κοίταζε να δει αν ο γιος του επέστρεφε…) και τον λυπήθηκε και τρέχοντας έπεσε στο λαιμό του και τον φίλησε. Ο γιος άρχισε να ομολογεί: <em style="box-sizing: inherit;">«Πατέρα, αμάρτησα στον ουρανό και σε σένα, και δεν είμαι πια άξιος να λέγομαι γιός σου…»</em>»<span style="box-sizing: inherit; line-height: 0; position: relative; top: -0.5em; vertical-align: baseline;">[6]</span>. Αλλά ο Πατέρας δεν τον άφησε να τελειώσει, έχει ήδη συγχωρήσει και ξεχάσει τα πάντα, και δέχτηκε ως αγαπημένο του γιο τον διαλυμένο και πεινασμένο χοιροβοσκό. «Υπάρχει περισσότερη χαρά στον ουρανό για έναν αμαρτωλό που μετανοεί», είπε ο Κύριος, «παρά για ενενήντα εννέα δίκαιους που δεν έχουν ανάγκη μετάνοιας…»<span style="box-sizing: inherit; line-height: 0; position: relative; top: -0.5em; vertical-align: baseline;">[7]</span>.</span></p><p class="has-text-align-justify has-medium-font-size" style="border: 0px; box-sizing: inherit; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: var(--wp--preset--font-size--medium) !important; margin: 0px 0px 1.6em; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="background-color: white; font-size: medium;">Έτσι λαμβάνει χώρα σταδιακά σε έναν άνθρωπο η διαδικασία της πτώσης και η μεταστροφή προς τον Θεό. Κάπως κατεβαίνει και ανεβαίνει τις σκάλες. Αρχικά, προδίδει τον Θεό, αφήνοντάς Τον «για μια μακρινή χώρα». Σε αυτή την αποξένωση από τον Θεό υπάρχει μια ολοκληρωτική υποδούλωση στην αμαρτία και τα πάθη. Τελικά, με την πλήρη πνευματική χρεοκοπία, την πνευματική πείνα και το σκοτάδι, ο αμαρτωλός έχει φτάσει στα βάθη της πτώσης. Αλλά τότε, σύμφωνα με τον Απόστολο Παύλο, «όπου πλεόνασε η αμαρτία, περίσσευσε άφθονη η Χάρη»<span style="box-sizing: inherit; line-height: 0; position: relative; top: -0.5em; vertical-align: baseline;">[8]</span>, που νουθετεί τον άνθρωπο. Ο αμαρτωλός δέχεται μια σωτήρια και ευγνώμονα κλήση (ή μπορεί να μη τη δεχτεί και να χαθεί, και, αλίμονο, συμβαίνει). Την αποδέχεται και συνέρχεται. Συνέρχεται και αποφασίζει με σταθερότητα να σπάσει τον δεσμό με την αμαρτία και να επιστρέψει μετανοημένος στον Ουράνιο Πατέρα. Ακολουθεί το μονοπάτι της μετανοίας -και ο Πατέρας βγαίνει να τον συναντήσει και τον δέχεται με συγχώρεση και την ίδια αγάπη…</span></p><hr class="wp-block-separator has-alpha-channel-opacity" style="border-bottom-color: initial; border-bottom-style: solid; border-color: initial; border-image: initial; border-left-style: initial; border-left-width: 0px; border-left: 0px; border-right-style: initial; border-right-width: 0px; border-right: 0px; border-top-color: initial; border-top-style: solid; box-sizing: content-box; font-family: Roboto, sans-serif; height: 1px; margin: 0px 0px 1.5em; max-width: 100px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;" /><p style="border: 0px; box-sizing: inherit; font-family: Roboto, sans-serif; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="font-size: medium;"><span style="background-color: white; box-sizing: inherit; line-height: 0; position: relative; top: -0.5em; vertical-align: baseline;">[1]</span><span style="background-color: white;"> Λουκ. ιε΄ 11-24.</span><br style="box-sizing: inherit;" /><span style="background-color: white; box-sizing: inherit; line-height: 0; position: relative; top: -0.5em; vertical-align: baseline;">[2]</span><span style="background-color: white;"> Ιεζ. λγ΄ 11.</span><br style="box-sizing: inherit;" /><span style="background-color: white; box-sizing: inherit; line-height: 0; position: relative; top: -0.5em; vertical-align: baseline;">[3]</span><span style="background-color: white;"> «Πόσοι μίσθιοι τοῦ πατρός μου περισσεύουσιν ἄρτων, ἐγὼ δὲ λιμῷ ἀπόλλυμαι!» (Λουκ. ιε΄ 17).</span><br style="box-sizing: inherit;" /><span style="background-color: white; box-sizing: inherit; line-height: 0; position: relative; top: -0.5em; vertical-align: baseline;">[4]</span><span style="background-color: white;"> «Ἀναστὰς πορεύσομαι πρὸς τὸν πατέρα μου καὶ ἐρῶ αὐτῷ· πάτερ, ἥμαρτον εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ ἐνώπιόν σου. Οὐκέτι εἰμὶ ἄξιος κληθῆναι υἱός σου· ποίησόν με ὡς ἕνα τῶν μισθίων σου» (Λουκ. ιε΄ 18-19).</span><br style="box-sizing: inherit;" /><span style="background-color: white; box-sizing: inherit; line-height: 0; position: relative; top: -0.5em; vertical-align: baseline;">[5]</span><span style="background-color: white;"> «Καὶ ἀναστὰς ἦλθε πρὸς τὸν πατέρα αὐτοῦ» (Λουκ. ιε΄ 20).</span><br style="box-sizing: inherit;" /><span style="background-color: white; box-sizing: inherit; line-height: 0; position: relative; top: -0.5em; vertical-align: baseline;">[6]</span><span style="background-color: white;"> «Ἔτι δὲ αὐτοῦ μακρὰν ἀπέχοντος εἶδεν αὐτὸν ὁ πατὴρ αὐτοῦ καὶ ἐσπλαγχνίσθη, καὶ δραμὼν ἐπέπεσεν ἐπὶ τὸν τράχηλον αὐτοῦ καὶ κατεφίλησεν αὐτόν. Εἶπε δὲ αὐτῷ ὁ υἱός· πάτερ, ἥμαρτον εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ ἐνώπιόν σου, καὶ οὐκέτι εἰμὶ ἄξιος κληθῆναι υἱός σου» (Λουκ. ιε΄ 20-21).</span><br style="box-sizing: inherit;" /><span style="background-color: white; box-sizing: inherit; line-height: 0; position: relative; top: -0.5em; vertical-align: baseline;">[7]</span><span style="background-color: white;"> «Λέγω ὑμῖν ὅτι οὕτω χαρὰ ἔσται ἐν τῷ οὐρανῷ ἐπὶ ἑνὶ ἁμαρτωλῷ μετανοοῦντι ἢ ἐπὶ ἐνενήκοντα ἐννέα δικαίοις, οἵτινες οὐ χρείαν ἔχουσι μετανοίας (Λουκ. ιε΄ 7).<br style="box-sizing: inherit;" /><span style="box-sizing: inherit; line-height: 0; position: relative; top: -0.5em; vertical-align: baseline;">[8]</span><span> «Οὗ δὲ ἐπλεόνασεν ἡ ἁμαρτία, ὑπερεπερίσσευσεν ἡ χάρις» (Ρωμ. ε΄ 20).</span></span></span></p><p style="border: 0px; box-sizing: inherit; font-family: Roboto, sans-serif; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="background-color: white;"><span style="font-size: medium;"><br /></span></span></p><p style="border: 0px; box-sizing: inherit; font-family: Roboto, sans-serif; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="background-color: white;"><span style="font-size: medium;"><br /></span></span></p><p style="border: 0px; box-sizing: inherit; font-family: Roboto, sans-serif; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="background-color: white;"><a href="https://imlp.gr/2022/09/15/%cf%83%cf%85%ce%bd%ce%bf%cf%88%ce%b7-%cf%84%ce%b7%cf%83-%ce%b7%ce%b8%ce%b9%ce%ba%ce%b7%cf%83-%ce%b8%ce%b5%ce%bf%ce%bb%ce%bf%ce%b3%ce%b9%ce%b1%cf%83-%ce%bc%ce%ad%cf%81%ce%bf%cf%82-8%ce%bf/" target="_blank"><b><span style="color: #2b00fe; font-size: medium;">ΠΗΓΗ</span></b></a></span></p><p style="border: 0px; box-sizing: inherit; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 17px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><br /></p><p style="border: 0px; box-sizing: inherit; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 17px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><br /></p><p style="background-color: white; color: #333333; text-align: center;"><span style="color: red;"><b><u><span style="font-family: helvetica; font-size: medium;">ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ</span></u></b></span></p><p style="background-color: white; color: #333333; text-align: center;"><a href="https://entoytwnika1.blogspot.com/2022/03/blog-post_70.html" itemprop="url" style="color: #007abe; text-decoration-line: none;"><b><span style="color: #2b00fe;"><span style="font-family: helvetica; font-size: medium;">ΣΥΝΟΨΗ ΤΗΣ ΗΘΙΚΗΣ ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ</span></span></b></a></p><p style="background-color: white; color: #333333; text-align: center;"><a href="https://entoytwnika1.blogspot.com/2022/03/2.html" itemprop="url" style="color: #007abe; text-decoration-line: none;"><b><span style="color: #2b00fe;"><span style="font-family: helvetica; font-size: medium;">ΣΥΝΟΨΗ ΤΗΣ ΗΘΙΚΗΣ ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ (Μέρος 2ο)</span></span></b></a></p><p style="background-color: white; color: #333333; text-align: center;"><a href="https://entoytwnika1.blogspot.com/2022/04/3.html" itemprop="url" style="color: #007abe; text-decoration-line: none;"><b><span style="color: #2b00fe;"><span style="font-family: helvetica; font-size: medium;">ΣΥΝΟΨΗ ΤΗΣ ΗΘΙΚΗΣ ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ (Μέρος 3ο)</span></span></b></a></p><p style="background-color: white; color: #333333; text-align: center;"><a href="https://entoytwnika1.blogspot.com/2022/05/4.html" itemprop="url" style="color: #007abe; text-decoration-line: none;"><b><span style="color: #2b00fe;"><span style="font-family: helvetica; font-size: medium;">ΣΥΝΟΨΗ ΤΗΣ ΗΘΙΚΗΣ ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ (Μέρος 4ο)</span></span></b></a></p><p style="background-color: white; color: #333333; text-align: center;"><a href="https://entoytwnika1.blogspot.com/2022/06/5.html" itemprop="url" style="color: #007abe; text-decoration-line: none;"><b><span style="color: #2b00fe;"><span style="font-family: helvetica; font-size: medium;">ΣΥΝΟΨΗ ΤΗΣ ΗΘΙΚΗΣ ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ (Μέρος 5ο)</span></span></b></a></p><p style="background-color: white; color: #333333; text-align: center;"><a href="https://entoytwnika1.blogspot.com/2022/09/6.html" itemprop="url" style="color: #007abe; text-decoration-line: none;"><span style="color: #2b00fe;"><b><span style="font-family: helvetica; font-size: medium;">ΣΥΝΟΨΗ ΤΗΣ ΗΘΙΚΗΣ ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ (Μέρος 6ο)</span></b></span></a></p><p style="background-color: white; text-align: center;"><a href="https://entoytwnika1.blogspot.com/2022/09/7.html" itemprop="url"><b><span style="color: #2b00fe; font-family: helvetica; font-size: medium;">ΣΥΝΟΨΗ ΤΗΣ ΗΘΙΚΗΣ ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ (Μέρος 7ο)</span></b></a></p>

ΣΥΝΟΨΗ ΤΗΣ ΗΘΙΚΗΣ ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ (Μέρος 8ο)

  Ἁγίου Μητροπολίτου Φιλαρέτου τῆς Ρωσικῆς Διασπορᾶς 8. Η πτώση και η μεταστροφή του αμαρτωλού Ανάλυση της Παραβολής του Ασώτου. Τα τρία στά...

Διαβάστε περισσότερα »

Ὁ λειτουργικῶς «ἄτακτος» Σεβ. Ναυπάκτου

<p style="text-align: center;"> <img src="https://orthodoxostypos.gr/wp-content/uploads/2018/11/naypaktoy_ierotheos.jpg" /></p><div class="entry-content" style="background-color: white; box-sizing: border-box; margin: 0px 0px 45px;"><p style="box-sizing: border-box; color: #323232; margin: 0px 0px 15px; text-align: justify;"><span style="font-family: helvetica; font-size: large;">Ὁ Σεβ. Ναυπάκτου ἐτέλεσεν εἰς τὸν Ἱ. Ν. Ἁγ. Νικολάου Ἀντιρρίου ἐπιτάφιον, ἐγκώμια καὶ περιφορὰν τοῦ σώματος τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου τὴν 13ην Αὐγούστου. Ἐπ’ αὐτοῦ τοῦ ἐθίμου σημειώνει ὁ κ. Π. Ἀνδριόπουλος εἰς τὴν ἱστοσελίδα «Φῶς Φαναρίου» τῆς 18ης Αὐγούστου 2022:</span></p><p style="box-sizing: border-box; color: #323232; margin: 0px 0px 15px; text-align: justify;"><span style="font-family: helvetica; font-size: large;">«…Μὲ ἀφορμὴ αὐτὴ τὴν κατάσταση ποὺ ἐμπεριέχει ἀρκετὴ δόση αὐθαιρεσίας καὶ ἄρα συν­ιστᾶ σημαντικὴ λειτουργικὴ ἀταξία, ἐπισημαίνουμε τὰ ἑξῆς: 1. Κανονικὰ ἡ Ἀκολουθία τῶν Ἐγκωμίων τῆς Παναγίας, ψάλλεται ὡς καὶ τοῦ Χριστοῦ (ὄρθρος Μ. Σαββάτου) μετὰ τὴν θ’ ὠδὴ πρὸ τοῦ ἐξαποστειλαρίου ἀνήμερα τῆς ἑορτῆς τῆς Κοιμήσεως… 2. Κανονικὰ τὰ Ἐγκώμια – εἶναι γνωστὸ – δὲν περιλαμβάνονται στὸ ἐπίσημο τυπικό τῆς ἑορτῆς… δὲν θὰ πρέπει νὰ ψάλλονται σὲ ὅλες τὶς ἐνορίες τοῦ κόσμου, ἀλλὰ μόνο ὅπου ὑπάρχουν θεομητορικὰ προσκυνήματα καὶ ὑπάρχει, ἐνδεχομένως, σχετικὴ παράδοση… 3. Στὰ Ἐγκώμια δὲν ὑπῆρχε ἡ παράδοση τοῦ “Σώματος” τῆς Παναγίας καὶ ἡ λιτάνευσή του. Ὁ Διονύσιος Παλαιῶν Πατρῶν τὸ 1541 τὸ γράφει καθαρά: “…προευτρεπισθέντος ἀναλογίου, τίθεται ἡ ἁγία εἰκὼν τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου”. Ἄρα τὸ “σῶμα” φοβοῦμαι πὼς ἀποτελεῖ παραφθορά… Μεγίστη δὲ γελοιότητα ἀποτελεῖ ἡ ὑπὸ τινῶν ἐφημερίων «περιφορὰ τοῦ Ἐπιταφίου της Παναγίας»… 4. Δυστυχῶς δὲν ἔχουμε μία ὁλοκληρωμένη μελέτη ἐπὶ τοῦ θέματος, γιά νὰ ξέρουμε πότε ἀκριβῶς καθιερώθηκαν τὰ Ἐγκώμια, στὰ Ἱεροσόλυμα ἀρχικῶς… 5. Τόσο τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο, ὅσο καὶ ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος ἀπαγόρευσαν τὴν τέλεση τῶν Ἐγκωμίων στὴν Παναγία, μὲ σχετικὲς ἐγκυκλίους, ἤδη ἀπὸ τὸν 19ο αἰώνα…».</span></p><p style="box-sizing: border-box; color: #323232; margin: 0px 0px 15px; text-align: justify;"><span style="font-family: helvetica; font-size: large;">Ὁ Σεβασμιώτατος κατὰ τὸ κήρυγμα ἐπέκρινε τὴν τάσιν νὰ χρησιμοποιῆται ἡ εὐχὴ «Καλὴ Παναγιά». Ἡ τοποθέτησίς του αὐτὴ ἐξέγειρεν ἀντιδράσεις, ἐκ τῶν ὁποίων δημοσιεύομεν τὰς ἀκολούθους.</span></p><p style="box-sizing: border-box; color: #323232; margin: 0px 0px 15px; text-align: center;"><span style="font-family: helvetica; font-size: large;">* * *</span></p><p style="box-sizing: border-box; color: #323232; margin: 0px 0px 15px; text-align: justify;"><span style="font-family: helvetica; font-size: large;">«Κι ὅμως, ἡ φράσις “Καλὴ Παναγιὰ” στέκεται καὶ λεκτικὰ ἀλλὰ καὶ θεολογικά!</span></p><p style="box-sizing: border-box; color: #323232; margin: 0px 0px 15px; text-align: justify;"><span style="font-family: helvetica; font-size: large;">Ἐπειδὴ πολὺς λόγος ἔγινε τὶς προηγούμενες ἡμέρες, πρὶν ἀπὸ τὴν ἑορτὴ τῆς Παναγίας, γιὰ τὴ φράση – εὐχὴ “Καλὴ Παναγιά”, καλὸ θὰ ἦταν νὰ κάνουμε μία ἑρμηνεία αὐτῆς τῆς εὐχῆς. Τὸ ἐρώτημα, λοιπόν, εἶναι, γιατί στὶς ἀρχὲς τοῦ Δεκαπενταυγούστου, ἀλλὰ ὄχι μόνο, εὐχόμαστε μεταξὺ μας “Καλὴ Παναγιά”; Πρόκειται γιὰ ἐρώτημα ἀνθρώπων, οἱ ὁποῖοι λένε: “Καλὴ Παναγιά; Δηλαδή; Ὑπάρχει καὶ κακὴ Παναγιά”; Ἐκ πρώτης ὄψεως, φαίνεται νὰ ἔχουν δίκιο. Ὡστόσο, ἡ εὐχὴ “Καλὴ Παναγιὰ” ἔχει ἄλλο νόημα, ὅπως ἄλλο νόημα ἔχει καὶ ἡ εὐχὴ “Καλὴ Λευτεριά”.</span></p><p style="box-sizing: border-box; color: #323232; margin: 0px 0px 15px; text-align: justify;"><span style="font-family: helvetica; font-size: large;">Λέμε, λοιπόν: “Καλὴ Λευτεριά”! Δηλαδή; Ὑπάρχει καὶ κακὴ λευτεριά; Ὄχι βέβαια. Ἡ ἐλευθερία εἶναι μία! Ἀλλά, τότε; Γιατί λέμε “καλὴ λευτεριά”; Ἡ ἀπάντηση εἶναι ἡ ἑξῆς: Ὅταν εὐχόμαστε “καλὴ λευτεριά”, ἐννοοῦμε: “Μὲ τὸ καλὸ (μὲ ἀγῶνες καὶ θυσίες), νὰ κατακτήσουμε τὴ λευτεριά μας”. (ΑΜΗΝ, Παναγία μου! ) .</span></p><p style="box-sizing: border-box; color: #323232; margin: 0px 0px 15px; text-align: justify;"><span style="font-family: helvetica; font-size: large;">Καὶ ὅταν εὐχόμαστε “καλὴ Παναγιά”, ἐννοοῦμε: “Μὲ τὸ καλὸ (ἄρα, μὲ ὑγεία σωματικὴ καὶ μὲ προετοιμασία πνευματική), νὰ φτάσουμε μέχρι τὶς 15 Αὐγούστου, γιὰ νὰ γιορτάσουμε τὸ μεγάλο γεγονὸς τῆς κοίμησης τῆς Παναγίας”.</span></p><p style="box-sizing: border-box; color: #323232; margin: 0px 0px 15px; text-align: justify;"><span style="font-family: helvetica; font-size: large;">Ἑπομένως, ἡ φράση “Καλὴ Παναγιὰ” στέκεται τόσο λεκτικὰ ὅσο καὶ θεολογικά.</span></p><p style="box-sizing: border-box; color: #323232; margin: 0px 0px 15px; text-align: justify;"><span style="font-family: helvetica; font-size: large;">ΟΙ ΛΕΞΕΙΣ, ΟΙ ΕΝΝΟΙΕΣ, ΟΙ ΚΩΔΙΚΕΣ…</span></p><p style="box-sizing: border-box; color: #323232; margin: 0px 0px 15px; text-align: justify;"><span style="font-family: helvetica; font-size: large;">Γι’ αὐτό, λοιπόν, προτοῦ ποῦ­­με ἢ γράψουμε ὁτιδήποτε, ἂς βάλουμε τὸ μυαλό μας νὰ σκεφθεῖ τὸ τί μπορεῖ νὰ σημαίνει μία φράση. Εἶναι εὔκολο νὰ νομίζουμε ὅτι τὰ ξέρουμε ὅλα καὶ νὰ κάνουμε κριτική, ἀκόμη καὶ κριτικὴ καφενείου καὶ νὰ πετᾶμε λεκτικὲς “πέτρες” στοὺς ἄλλους, ὅτι δῆθεν δὲν ξέρουν τί λένε… Ἢ ἀκόμη καὶ νὰ τοὺς εἰρωνευόμαστε… Καὶ εἶναι δύσκολο νὰ μάθουμε νὰ σκεφτόμαστε…</span></p><p style="box-sizing: border-box; color: #323232; margin: 0px 0px 15px; text-align: justify;"><span style="font-family: helvetica; font-size: large;">Τὸ ἔχω πεῖ πολλὲς φορές. Οἱ ΛΕΞΕΙΣ, ἰδίως οἱ ἑλληνικές, δὲν εἶναι μόνο ἁπλὲς λέξεις ἐπικοινωνίας. Εἶναι καὶ ΛΕΞΕΙΣ πού, συχνά, χρῄζουν ὀρθῆς ἑρμηνείας, ὥστε νὰ μποροῦμε νὰ ἐπικοινωνοῦμε ὀρθὰ μὲ τοὺς ἄλλους.</span></p><p style="box-sizing: border-box; color: #323232; margin: 0px 0px 15px; text-align: justify;"><span style="font-family: helvetica; font-size: large;">Εἶναι ἀνάγκη νὰ καταλάβουμε ὅτι οἱ ΛΕΞΕΙΣ εἶναι (ἔχουν) καὶ ἔννοιες. Οἱ ΛΕΞΕΙΣ εἶναι (περιέχουν) καὶ γλωσσικοὺς κώδικες ποὺ μᾶς ὁδηγοῦν α) εἴτε στὸν ὀρθὸ δρόμο ἐπικοινωνίας μὲ τοὺς ἄλλους, καθὼς καὶ στὸν ὀρθὸ δρόμο ἀποφάσεων ποὺ πρέπει νὰ πάρουμε στὴν προσωπική, πολιτική, κοινωνική, ἐκκλησιαστικὴ καὶ ἐθνικὴ ζωή μας, β) εἴτε οἱ ΛΕΞΕΙΣ μᾶς ὁδηγοῦν σὲ ἀδιέξοδο ἢ καὶ στὸν γκρεμό, ἐφόσον δὲν μποροῦμε ἢ δὲν θέλουμε νὰ τὶς ἑρμηνεύσουμε ὀρθὰ καὶ νὰ τὶς κατανοήσουμε!</span></p><p style="box-sizing: border-box; color: #323232; margin: 0px 0px 15px; text-align: justify;"><span style="font-family: helvetica; font-size: large;">Ἀνδρέας Κατσιάπης, πτυχιοῦχος Θεολογικῆς Ἀθηνῶν, δημοσιογράφος στὴν Κατερίνη»</span></p><p style="box-sizing: border-box; color: #323232; margin: 0px 0px 15px; text-align: center;"><span style="font-family: helvetica; font-size: large;">* * *</span></p><p style="box-sizing: border-box; color: #323232; margin: 0px 0px 15px; text-align: justify;"><span style="font-family: helvetica; font-size: large;">«Ὁ Ναυπάκτου διυλίζει τὸν κώνωπα</span></p><p style="box-sizing: border-box; color: #323232; margin: 0px 0px 15px; text-align: justify;"><span style="font-family: helvetica; font-size: large;">Πρὶν ἀπὸ λίγες ἡμέρες ὁ Ναυπάκτου κ. Ἱερόθεος σὲ ὁμιλία του [1] ἐπέκρινε τὴν συνήθεια ποὺ ἔχουν οἱ νεότεροι Ὀρθόδοξοι Ἕλληνες νὰ εὔχονται “Καλὴ Παναγιὰ” πρὶν τὴν ἔλευση τῆς Ἑορτῆς τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου καὶ ἐπεσήμανε ὅτι αὐτὴ ἡ εὐχὴ δὲν στέκει οὔτε λεκτικά οὔτε θεολογικά. Τὸ τραγικό τῆς ὑποθέσεως ἐδῶ δὲν εἶναι ὅτι ἔχει (ἢ δὲν ἔχει) δίκαιο ὁ Μητρ. Ἱερόθεος (πάντως ὑπάρχει καὶ πολίχνη βορειοδυτικῶς τῆς Βεροίας, ἡ ὁποία μετονομάσθηκε “Καλὴ Παναγιὰ” ἀπὸ “Μπαλοὺκ Μουνάρ”, ποὺ ὀνομαζόταν ἐπὶ Τουρκοκρατίας [2]), ἀλλὰ ὅτι βρισκόμαστε ἐνώπιον μίας διυλίσεως τοῦ κώνωπος κατόπιν μάλιστα καταπόσεως τῆς καμήλου, ἥτις ἐστί:</span></p><p style="box-sizing: border-box; color: #323232; margin: 0px 0px 15px; text-align: justify;"><span style="font-family: helvetica; font-size: large;">α) ἡ ἀποδοχὴ καὶ ὑπεράσπιση τοῦ Οὐκρανικοῦ Σχίσματος μὲ ἐπιχειρήματα τόσο ἕωλα ποὺ ἐνῷ καταρρίφθηκαν πάραυτα [3], οὐδέποτε ὑπῆρξε ἀνάκλησή τους.</span></p><p style="box-sizing: border-box; color: #323232; margin: 0px 0px 15px; text-align: justify;"><span style="font-family: helvetica; font-size: large;">β) οἱ στενὲς σχέσεις μὲ τὶς σκοτεινὲς δυνάμεις τῶν Η.Π.Α. (ἀπὸ πρέσβεις μέχρι ΑΧΕΠΑ καὶ δὲν συμμαζεύεται [4]) μᾶλλον λόγῳ τοῦ φανατικοῦ ἀντιρωσσισμοῦ ποὺ κληρονόμησε ἀπὸ τὸν – σχεδὸν θεοποιημένο ἀπὸ κάποιους ὀπαδοὺς του – π. Ἰωάννη Ρωμανίδη,</span></p><p style="box-sizing: border-box; color: #323232; margin: 0px 0px 15px; text-align: justify;"><span style="font-family: helvetica; font-size: large;">γ) ἡ ὑπεράσπιση τῶν ἀντιεκκλησιαστικῶν μέτρων τῆς πολιτικῆς καὶ ἐκκλησιαστικῆς ἡγεσίας στὴ διαχείριση τῆς λεγόμενης πανδημίας, καθὼς καὶ τὴν προώθηση τῶν ἀμφιλεγόμενων ἐμβολίων [5], καὶ</span></p><p style="box-sizing: border-box; color: #323232; margin: 0px 0px 15px; text-align: justify;"><span style="font-family: helvetica; font-size: large;">δ) ἡ ἐπιτέλεση τοῦ κακόζηλου ἐθίμου τοῦ μετ’ Ἐγκωμίων Ἐπιταφίου τῆς Παναγίας [6], ἡ ὁποία ἔχει ἀποδοκιμασθεῖ συν­οδικῶς τόσο ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος [7], ὅσο καὶ ἀπὸ τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο [8], καὶ τοῦτο διότι ὁ τάφος τῆς Θεοτόκου βρίσκεται στὴ Γεθσημανὴ καὶ μόνο ἐκεῖ θὰ μποροῦσε νὰ ἐπιτραπεῖ (κατ’ οἰκονομίαν τοῦ τοπικοῦ Τυπικοῦ) ἡ τέλεση Ἐπιταφίου Ἀκολουθίας, ἐνῷ ἀντιθέτως ἡ Ἀκολουθία τοῦ Ἐπιταφίου τοῦ Μεγάλου Σαββάτου γίνεται σὲ κάθε ἱερὸ ναό, διότι κάθε Ἁγία Τράπεζα συμβολίζει τὸν Τάφο τοῦ Κυρίου.</span></p><p style="box-sizing: border-box; color: #323232; margin: 0px 0px 15px; text-align: justify;"><span style="font-family: helvetica; font-size: large;">Τὸ μόνο πλέον ποὺ ταιριάζει στὴ περίσταση εἶναι νὰ εὐχηθοῦ­με “καλὰ μυαλὰ” καὶ “καλὴ ἀπολογία”…</span></p><p style="box-sizing: border-box; color: #323232; margin: 0px 0px 15px; text-align: justify;"><span style="font-family: helvetica; font-size: large;">Σημειώσεις:</span></p><p style="box-sizing: border-box; color: #323232; margin: 0px 0px 15px; text-align: justify;"><span style="font-family: helvetica; font-size: large;">[1] youtube.com</span></p><p style="box-sizing: border-box; color: #323232; margin: 0px 0px 15px; text-align: justify;"><span style="font-family: helvetica; font-size: large;">[2] Μ. Χουλιαράκη, Γεωγραφική, διοικητικὴ καὶ πληθυσμιακὴ ἐξέλιξις τῆς Ἑλλάδος, 1821-1971, τόμος 3, Ἐθνικὸν Κέντρον Κοινωνικῶν Ἐρευνῶν, 1973, σελ. 249.</span></p><p style="box-sizing: border-box; color: #323232; margin: 0px 0px 15px; text-align: justify;"><span style="font-family: helvetica; font-size: large;">[3] Νικολάου Μάννη, “Αὐτοκέφαλη Ἐκκλησία” ἢ “Αὐτοκέφαλη Ἐκκλησιολογία”: romfea.gr</span></p><p style="box-sizing: border-box; color: #323232; margin: 0px 0px 15px; text-align: justify;"><span style="font-family: helvetica; font-size: large;">[4] Βλ. ἐνδεικτικά: Στὸ Ἅγιον Ὄρος ὁ Τζέφρι Πάιατ (μὲ τὸν Ναυπάκτου): news247.gr Ὁ νέος πρέσβης τῶν Η.Π.Α. στὸν Μητροπολίτη Ναυπάκτου: orthodoxianewsagency.gr Ἑνότης: Φανάρι – ΗΠΑ – Ναύπακτος: ortho­doxostypos.gr Οἱ Ὕπατοι τῆς ΑΧΕΠΑ εἰς τὸν Σεβ. Ναυπάκτου: orthodoxostypos.gr/</span></p><p style="box-sizing: border-box; color: #323232; margin: 0px 0px 15px; text-align: justify;"><span style="font-family: helvetica; font-size: large;">[5] Βλ. ἐνδεικτικά: Ὁ ἅγιος Ναυπάκτου καὶ ὁ Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης: orthodoxostypos.gr / Ὑποχρεωτικὸς ἐμβολιασμὸς κληρικῶν ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος: orthodoxostypos.gr/ Ἐμβολιάστηκε ὁ πρῶτος ἱεράρχης, Μητροπολίτης ναυπάκτου Ἱερόθεος: ethnos.gr/</span></p><p style="box-sizing: border-box; color: #323232; margin: 0px 0px 15px; text-align: justify;"><span style="font-family: helvetica; font-size: large;">[6] Τὰ Ἐγκώμια τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου στὸ Ἀντίρριο: orthodoxianewsagency.gr/</span></p><p style="box-sizing: border-box; color: #323232; margin: 0px 0px 15px; text-align: justify;"><span style="font-family: helvetica; font-size: large;">[7] “… ἐπειδὴ ἡ τοιαύτη ἀκολουθία εἶναι ἀσυνήθης καὶ πάντη ξένη εἰς τὴν καθ’ ὅλου ὀρθόδοξον Ἀνατολικήν τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίαν, μήτε ἐγκεκριμένη, μηδ’ ἀνεγνωρισμένη πούποτε, ἡ Σύνοδος ἀπηγόρευσεν αὐτὴν” (Ἐγκύκλιος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος 135, ὑπ’ ἀρ. πρωτ. 4319/21-4-1865).</span></p><p style="box-sizing: border-box; color: #323232; margin: 0px 0px 15px; text-align: justify;"><span style="font-family: helvetica; font-size: large;">[8] “…ἀπαγορεύεται αὐστηρῶς τὸ ψάλλειν ἐπιτάφιον ἀκολουθίαν κατὰ τὴν ἑορτὴν τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου, ὡς συνειθίζουσι τινὲς τῶν ἱερέων νὰ πράττωσιν. Ἐὰν δὲ γνωσθῆ ὅτι ἡ διάταξις τοῦ Τυπικοῦ τῆς Μεγάλης Ἐκκλησίας δὲν τηρεῖται, ἄλλαι δ’ ἀντ’ αὐτῆς συνήθειαι καὶ τελεταὶ εἰσάγονται καὶ ἐκτελοῦνται, ἢ ὅτι ψάλλεται ἐπιτάφιος ἀκολουθία κατὰ τὴν ἑορτὴν τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου, θέλετε θεωρηθῆ ἀπειθεῖς πρὸς τὰ ἐκκλησιαστικῶς ἐντελλόμενα καὶ ἑπομένως ὑπεύθυνοι ἀπέναντι τῆς Μεγάλης Ἐκκλησίας” (Ἐγκύκλιος ἐκ τοῦ Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως στὶς 11-8-1880). “Ἡ Μεγάλη Ἐκκλησία κατακρίνουσα πᾶν ὅ,τι καινοφανὲς καὶ κακόζηλον, ἔστω καὶ γενόμενον πρὸς τιμὴν τῆς Θεοτόκου, ἀποδοκιμάζει ταῦτα ἐπισήμως καὶ ἀπαγορεύει μάλιστα αὐστηρῶς” (ἐκ τοῦ Τυπικοῦ Βιολάκη).</span></p><p style="box-sizing: border-box; color: #323232; margin: 0px 0px 15px; text-align: justify;"><span style="font-family: helvetica; font-size: large;"><br /></span></p><p style="box-sizing: border-box; color: #323232; margin: 0px 0px 15px; text-align: justify;"><span style="font-family: helvetica; font-size: large;">Νικόλαος Μάννης</span></p><p style="box-sizing: border-box; color: #323232; margin: 0px; text-align: justify;"><span style="font-family: helvetica; font-size: large;">Ἐκπαιδευτικός</span></p><p style="box-sizing: border-box; color: #323232; margin: 0px; text-align: justify;"><span style="font-family: helvetica; font-size: large;"><br /></span></p><p style="box-sizing: border-box; color: #323232; margin: 0px; text-align: justify;"><span style="font-family: helvetica; font-size: large;"><br /></span></p><p style="box-sizing: border-box; color: #323232; margin: 0px; text-align: justify;"><span style="font-family: helvetica; font-size: large;"><br /></span></p><p style="box-sizing: border-box; margin: 0px; text-align: right;"><a href="https://orthodoxostypos.gr/%e1%bd%81-%ce%bb%ce%b5%ce%b9%cf%84%ce%bf%cf%85%cf%81%ce%b3%ce%b9%ce%ba%e1%bf%b6%cf%82-%e1%bc%84%cf%84%ce%b1%ce%ba%cf%84%ce%bf%cf%82-%cf%83%ce%b5%ce%b2-%ce%bd%ce%b1%cf%85%cf%80%ce%ac%ce%ba/?fbclid=IwAR2h617moO7LosXGcHro0RfvyqTbNQAr4z44GzShDQsrfYSphub45De5-sM" target="_blank"><b><span style="color: #2b00fe; font-family: helvetica; font-size: large;">ΠΗΓΗ</span></b></a></p><p style="box-sizing: border-box; margin: 0px; text-align: right;"><br /></p><p style="box-sizing: border-box; margin: 0px; text-align: right;"><br /></p><p style="box-sizing: border-box; margin: 0px; text-align: right;"><br /></p><p style="box-sizing: border-box; margin: 0px; text-align: center;"><span style="color: red; font-family: helvetica; font-size: medium;"><u><b>ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ</b></u></span></p><p style="box-sizing: border-box; margin: 0px; text-align: center;"><span style="font-family: helvetica; font-size: medium;"><b><br /></b></span></p><div class="post-body entry-content" dir="ltr" style="color: #333333; line-height: 1.5; margin: 0px 0px 0.75em; padding: 0px; text-align: center;"><a href="http://entoytwnika1.blogspot.com/2017/08/blog-post_20.html" itemprop="url" style="color: #222222;"><span style="color: blue;"><b><span style="font-family: helvetica; font-size: medium;">Περί των Εγκωμίων και του Επιταφίου της Θεοτόκου</span></b></span></a></div><div class="post-body entry-content" dir="ltr" style="color: #333333; line-height: 1.5; margin: 0px 0px 0.75em; padding: 0px; text-align: center;"><a href="http://entoytwnika1.blogspot.com/2017/08/blog-post_77.html" itemprop="url" style="color: #007abe; text-decoration-line: none;"><span style="color: blue;"><b><span style="font-family: helvetica; font-size: medium;">Τα Εγκώμια και ο Επιτάφιος της Παναγίας.Ένα καινοφανές έθιμο της «φολκλορικής» Ορθοδοξίας</span></b></span></a></div><div class="post-body entry-content" dir="ltr" style="line-height: 1.5; margin: 0px 0px 0.75em; padding: 0px; text-align: center;"><a href="https://entoytwnika1.blogspot.com/2018/08/blog-post_16.html" itemprop="url"><span style="font-family: helvetica; font-size: medium;"><b><span style="color: #333333;"> </span><span style="color: #2b00fe;">Το ανεπίτρεπτο των εγκωμίων στη Παναγία</span><span style="color: #333333;"> </span></b></span></a></div></div>

Ὁ λειτουργικῶς «ἄτακτος» Σεβ. Ναυπάκτου

  Ὁ Σεβ. Ναυπάκτου ἐτέλεσεν εἰς τὸν Ἱ. Ν. Ἁγ. Νικολάου Ἀντιρρίου ἐπιτάφιον, ἐγκώμια καὶ περιφορὰν τοῦ σώματος τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου τὴν 13η...

Διαβάστε περισσότερα »