«Χάρη στον ΑΜΕΑ γιο μου άρχισα να βλέπω τη ζωή πιο ώριμα και πιο βαθιά»

<p><span style="color: black; font-size: medium;"><img border="0" data-original-height="467" data-original-width="700" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiMO3ePH7wj8mSI0hclSoY0FDszdO2HSRe7rN7kiBBHz7wu3qJupOD6eKuybvKXIWEfnKFQJInPu-RP148BPvsgwvTCEzmneo50X-gcNM_I6D_iEv4AJClVknwDI-Pl2lnzVf50ZUayZkTMazcwKwczewTJgdlPficB5PMOEMBoScSzThAOtcCZebjQ/w640-h426/391306.p.jpg" style="border-width: 0px;" width="640" /></span><span style="background-color: white;"><span style="font-size: medium;"> </span></span></p><p><br /></p><p style="font-family: Arial, sans-serif;"></p><p class="MsoNormal" style="font-family: Arial, sans-serif;"><b><span lang="EL" style="background-color: white; line-height: 22.8267px;"><span style="color: #2b00fe; font-size: medium;">«Χάρη στον ΑΜΕΑ γιο μου άρχισα να βλέπω τη ζωή πιο ώριμα και πιο βαθιά»<o:p></o:p></span></span></b></p><p class="MsoNormal" style="font-family: Arial, sans-serif;"><b><span lang="EL" style="background-color: white; line-height: 22.8267px;"><span style="color: #2b00fe; font-size: medium;">Η ιστορία μιας απόλυτης αγάπης.<o:p></o:p></span></span></b></p><p class="MsoNormal" style="font-family: Arial, sans-serif;"><b><span lang="EL" style="background-color: white; line-height: 22.8267px;"><span style="font-size: medium;"><span style="color: #2b00fe;">Άννα Μπερσένεβα-Σάνκεβιτς</span><o:p></o:p></span></span></b></p><p class="MsoNormal" style="font-family: Arial, sans-serif;"><b><span lang="EL" style="background-color: white; line-height: 22.8267px;"><span style="font-size: medium;"> </span></span></b></p><p class="MsoNormal" style="font-family: Arial, sans-serif; text-align: justify;"><b><span lang="EL" style="background-color: white; line-height: 22.8267px;"><span style="font-size: medium;"><i>Η νεαρή γυναίκα, ηρωίδα της παρούσας ιστορίας, είναι σήμερα επιτυχώς παντρεμένη και περιμένει ένα μωρό. Η διήγησή της για τα γεγονότα του πρόσφατου παρελθόντος επιβεβαιώνει τη θεωρία ότι ένας άνθρωπος αγαπά κάποιον όχι απαραιτήτως για κάποιον λόγο, αλλά ακόμα και αν υπάρχουν οι αντίθετοι λόγοι για αυτό. Και ο άνθρωπος, που ανακάλυψε την πηγή μιας τέτοιας αγάπης μέσα του, δεν ψάχνει πια γι’ ανταμοιβή και δεν έχει ανάγκη από την επιδοκιμασία κάποιου άλλου.<o:p></o:p></i></span></span></b></p><p class="MsoNormal" style="font-family: Arial, sans-serif; text-align: justify;"><b><span lang="EL" style="background-color: white; line-height: 22.8267px;"><span style="font-size: medium;"><i> </i></span></span></b></p><p class="MsoNormal" style="font-family: Arial, sans-serif; text-align: justify;"><span lang="EL" style="background-color: white; line-height: 22.8267px;"><span style="font-size: medium;">Παντρεύτηκα σε ηλικία 21 ετών. Αμέσως έμεινα έγκυος. Η εγκυμοσύνη πήγαινε καλά και στον υπέρηχο μου έλεγαν ότι όλα πάνε καλά. Στις 16 Ιανουαρίου γέννησα τον γιο μου, τον Γκεόργκι. Οι γιατροί μού είπαν για τα προβλήματα που αντιμετώπιζε το παιδί μου κι έπαθα σοκ: Εγκεφαλική παράλυση, τρεις τρύπες στην καρδιά, το ένα νεφρό έλειπε, ο ένας πνευμόνας δεν είχε εξελιχθεί πλήρως, προβλήματα με τα πόδια και τη σπονδυλική στήλη, δηλαδή πολλές αναπηρίες με τις οποίες κάποιος πολύ δύσκολα μπορεί να επιβιώσει. Σύμφωνα με τους γιατρούς, τέτοια παιδιά δεν ζουν περισσότερο από έναν χρόνο.<o:p></o:p></span></span></p><p class="MsoNormal" style="font-family: Arial, sans-serif; text-align: justify;"><span lang="EL" style="background-color: white; line-height: 22.8267px;"><span style="font-size: medium;"> </span></span></p><p class="MsoNormal" style="font-family: Arial, sans-serif; text-align: justify;"><span lang="EL" style="background-color: white; line-height: 22.8267px;"><span style="font-size: medium;">Την τρίτη ημέρα μετά από τη γέννηση του γιου μου, στη δουλειά μου έμαθαν για τη δυστυχία μας και ο διευθυντής μου κανόνισε να με μεταφέρουν στην πρωτεύουσα της περιφέρειας. Από ’κεί ήρθε το ασθενοφόρο και μας πήγε σ’ ένα μεγάλο παιδικό νοσοκομείο. Εκεί μάθαμε ότι ο γιος μας είναι σε αυτήν την κατάσταση γιατί υπήρξε πρόβλημα στο σχηματισμό του όγδοου χρωμοσώματος. Οι γιατροί έλεγαν: «Γιατί γεννήσατε ένα τέτοιο παιδί; Αυτή η ασθένεια ανιχνεύεται στους πρώτους μήνες της εγκυμοσύνης. Έπρεπε να κάνετε άμβλωση». Επίσης, μου συνέστησαν να παραδώσω τον γιο μου σε κάποιο ίδρυμα. Αλλά πώς μπορούσα να τον παρατήσω, αφού άκουσα το χτύπημα της καρδιάς του; Όπως και να ήταν, ήταν δικός μου.<o:p></o:p></span></span></p><p class="MsoNormal" style="font-family: Arial, sans-serif; text-align: justify;"><span lang="EL" style="background-color: white; line-height: 22.8267px;"><span style="font-size: medium;"> </span></span></p><p class="MsoNormal" style="font-family: Arial, sans-serif; text-align: justify;"><span lang="EL" style="background-color: white; line-height: 22.8267px;"><span style="font-size: medium;">Ο άνδρας μου με υποστήριζε, μας επισκεπτόταν στο νοσοκομείο. Από τον Ιανουάριο ώς τον Μάρτιο βρισκόμασταν σε διάφορα νοσοκομεία και μόλις τον Μάρτιο γυρίσαμε στο σπίτι. Σχεδόν αμέσως έμαθα ότι ο άνδρας μου με απατάει. Υπήρχαν διάφορα περίεργα τηλεφωνήματα και ύστερα είδα και κάποια μηνύματα. Τον Απρίλιο έδιωξα τον άνδρα μου από το σπίτι και τον Νοέμβριο χωρίσαμε. Τον πρώτο καιρό ο πρώην άνδρας μου ερχόταν και βοηθούσε με το παιδί, καθώς επίσης βοηθούσαν και οι δυο γιαγιάδες. Όταν ο Γκεόργκι έγινε ενός έτους, πήγα στη δουλειά, ενώ με τον Γκεόργκι έμενε στο σπίτι η μαμά μου. Κάναμε τις διαδικασίες για τη χορήγηση επιδόματος αναπηρίας για τον Γκεόργκι. Από τότε ο πρώην άνδρας μου σταμάτησε να μας βοηθά, γιατί δημιούργησε μια καινούργια οικογένεια, όπου έκανε ένα άλλο παιδί (επίσης ανάπηρο).<o:p></o:p></span></span></p><p class="MsoNormal" style="font-family: Arial, sans-serif; text-align: justify;"><span lang="EL" style="background-color: white; line-height: 22.8267px;"><span style="font-size: medium;"> </span></span></p><p class="MsoNormal" style="font-family: Arial, sans-serif; text-align: justify;"><span lang="EL" style="background-color: white; line-height: 22.8267px;"><span style="font-size: medium;">Προσπαθούσα να κάνω για τον γιο μου ό,τι μπορούσα: Πηγαίναμε σε διάφορες κλινικές, παίρναμε όλα τα φάρμακα που μας είχαν συνταγογραφηθεί, βρήκαμε έναν καλό μασέρ. Μετά τη θεραπεία, ο Γκεόργκι άρχισε να στέκεται στα πόδια του και να περπατά με βοήθεια. Σύντομα είπε και τα πρώτα του λόγια: «Μαμά», «μπαμπά», «γιαγιά», «δώσ’ μου». Όταν τον αγκάλιαζα και τον φιλούσα και αυτός προσπαθούσε να μου πει κάτι, γέμιζα από τρυφερότητα.<o:p></o:p></span></span></p><p class="MsoNormal" style="font-family: Arial, sans-serif; text-align: justify;"><span lang="EL" style="background-color: white; line-height: 22.8267px;"><span style="font-size: medium;"> </span></span></p><p class="MsoNormal" style="font-family: Arial, sans-serif; text-align: justify;"><span lang="EL" style="background-color: white; line-height: 22.8267px;"><span style="font-size: medium;">Δεν δυσκολευόμουν. Αισθανόμουν πλήρης μητέρα<o:p></o:p></span></span></p><p class="MsoNormal" style="font-family: Arial, sans-serif; text-align: justify;"><span lang="EL" style="background-color: white; line-height: 22.8267px;"><span style="font-size: medium;"> </span></span></p><p class="MsoNormal" style="font-family: Arial, sans-serif; text-align: justify;"><span lang="EL" style="background-color: white; line-height: 22.8267px;"><span style="font-size: medium;">Δεν δυσκολευόμουν. Μπορεί οι άλλοι άνθρωποι με κοιτούσαν κάπως περίεργα, μπορεί οι συγγενείς να με θεωρούσαν τρελή, αλλά εγώ αισθανόμουν πλήρης μητέρα. Ναι, το παιδί μου δεν ήταν σαν τ’ άλλα παιδιά, δεν μπορούσε να τρέχει και να πηδάει, αλλά ήταν δικό μου παιδί, το οποίο αγαπούσα με όλη μου την καρδιά. Δεν ήταν φορτίο για μένα. Δεν αισθανόμουν εγκλωβισμένη στο σπίτι, γιατί πήγαινα στη δουλειά. Καμιά φορά, η μητέρα μου συμφωνούσε να μείνει σπίτι με το παιδί και το βράδυ, ώστε εγώ να μπορέσω να βγω με τις φίλες μου.<o:p></o:p></span></span></p><p class="MsoNormal" style="font-family: Arial, sans-serif; text-align: justify;"><span lang="EL" style="background-color: white; line-height: 22.8267px;"><span style="font-size: medium;"> </span></span></p><p class="MsoNormal" style="font-family: Arial, sans-serif; text-align: justify;"><span lang="EL" style="background-color: white; line-height: 22.8267px;"><span style="font-size: medium;">Τις δυνάμεις μού τις έδινε ο γιος μου. Χάρη στον γιο μου άρχισα να βλέπω τη ζωή πιο ώριμα και πιο βαθιά. Πριν τη γέννηση του γιου μου είχα μόνο τις διασκεδάσεις στο μυαλό μου, ενώ ύστερα, μετά τη δουλειά έτρεχα στο σπίτι να τον πάω για βόλτα. Κάναμε βόλτα με τις ώρες και δεν ντρεπόμουν ποτέ για το ότι δεν είναι σαν τ’ άλλα παιδιά. Καταλάβαινα ότι όλη μέρα βρίσκεται στο σπίτι και το βράδυ χρειάζεται να βγει έξω. Δεν ήθελα πια να ξοδεύω χρήματα για τον εαυτό μου, ήθελα να του αγοράσω παγωτό ή γιαούρτι. Ήμουν έτοιμη να στερήσω κάτι στον εαυτό μου, αλλά να του αγοράσω τα χάπια, που είχε ανάγκη. Ο γιος μου μ’ έμαθε να νιώθω χαρούμενη, όταν περιποιούμαι κάποιον άλλον. Αυτός είχε ανάγκη εμένα κι εγώ αυτόν. Ήθελα να του δώσω περισσότερα απ’ ότι σ’ ένα κανονικό παιδί, ώστε να νιώθει ότι δεν είναι μόνος σ’ αυτόν τον κόσμο.<o:p></o:p></span></span></p><p class="MsoNormal" style="font-family: Arial, sans-serif; text-align: justify;"><span lang="EL" style="background-color: white; line-height: 22.8267px;"><span style="font-size: medium;"> </span></span></p><p class="MsoNormal" style="font-family: Arial, sans-serif; text-align: justify;"><span lang="EL" style="background-color: white; line-height: 22.8267px;"><span style="font-size: medium;">Οι γιατροί έλεγαν πως τέτοια παιδιά δεν ζουν περισσότερο από έναν χρόνο, ενώ ο Γκεόργκι έζησε πεντέμιση χρόνια. Την 1η Ιουλίου του 2016, στις 5 το πρωί, σταμάτησε η καρδιά του. Εκείνην τη νύχτα ήμουν στη δουλειά για νυχτερινή βάρδια. Συνήθως, η μαμά μου τηλεφωνούσε στις 10-11 το βράδυ και μου έλεγε ότι ετοιμάζονται για ύπνο. Αλλά εκείνο το βράδυ της χάλασε το κινητό. Και όταν στις 5 το πρωί μου τηλεφώνησε η γειτόνισσα, κατάλαβα αμέσως τι είχε συμβεί. Κάλεσαν ασθενοφόρο. Οι γιατροί προσπαθούσαν να κάνουν τον Γκεόργκι να συνέλθει, του έκαναν ένεση αδρεναλίνης, αλλά η καρδιά του δεν ήθελε να χτυπά πια. Κάτι παρόμοιο είχε συμβεί δυο φορές στο παρελθόν, αλλά τότε ήμουν δίπλα του, τον πήγαινα στο μπαλκόνι, τον κουνούσα και παρακαλούσα τον Κύριο να κάνει τον γιο μου ν’ αναπνεύσει. Αυτήν τη φορά δεν βρέθηκα δίπλα του. Κατηγορούσα τον εαυτό μου, που δεν ήμουν δίπλα του τότε.<o:p></o:p></span></span></p><p class="MsoNormal" style="font-family: Arial, sans-serif; text-align: justify;"><span lang="EL" style="background-color: white; line-height: 22.8267px;"><span style="font-size: medium;"> </span></span></p><p class="MsoNormal" style="font-family: Arial, sans-serif; text-align: justify;"><span lang="EL" style="background-color: white; line-height: 22.8267px;"><span style="font-size: medium;">Ήταν δύσκολη η περίοδος μετά τον θάνατό του. Τον πρώτο καιρό, όταν έμπαινα στο σπίτι, νόμιζα πως τον άκουγα να σέρνεται προς το μέρος μου και να μου λέει «μάνα». Ακόμη, κατά τη διάρκεια της ζωής του Γκεόργκι γνώρισα τον δεύτερο άνδρα μου, αλλά μετά το θάνατο του γιου μου αρχίσαμε να τσακωνόμαστε, γιατί εγώ δεν ήθελα να βλέπω κανέναν, μ’ εκνεύριζαν όλοι. Ύστερα από ένα μήνα, τηλεφώνησα στην αδελφή μου, στην Αγία Πετρούπολη, και ρώτησα αν μπορεί να με φιλοξενήσει. Ήταν δύσκολο για μένα να βρίσκομαι στο ίδιο διαμέρισμα, στην ίδια πόλη. Παραιτήθηκα από τη δουλειά μου κι έφυγα. Εκεί ασχολιόμουν με τ’ ανίψια μου, τα πήγαινα βόλτα, παίζαμε μαζί. Έτσι, επικοινωνώντας με τα παιδιά, κατάλαβα ότι πρέπει να συνεχίσω τη ζωή μου, ότι όλα θα πάνε καλά και ότι μπορώ ακόμα να γεννήσω ένα γερό παιδί. Άρχισα να τηλεφωνώ στον Αλεξάντρ, τον σύντροφό μου εκείνη την εποχή. Αυτός, εκείνο το διάστημα περιποιόταν τον τάφο του γιου μου. Τον Δεκέμβριο γύρισα πίσω και η ζωή άρχισε να βελτιώνεται. Παντρεύτηκα με τον Αλεξάντρ. Για μερικά χρόνια δεν είχαμε παιδιά και θέλαμε ήδη να πάμε στους γιατρούς, αλλά τον Φεβρουάριο έμαθα ότι ήμουν έγκυος.<o:p></o:p></span></span></p><p class="MsoNormal" style="font-family: Arial, sans-serif; text-align: justify;"><span lang="EL" style="background-color: white; line-height: 22.8267px;"><span style="font-size: medium;"> </span></span></p><p class="MsoNormal" style="font-family: Arial, sans-serif; text-align: justify;"><span lang="EL" style="background-color: white; line-height: 22.8267px;"><span style="font-size: medium;">Ο Κύριος μάς επιτρέπει οι δυσκολίες να έρθουν στη ζωή μας, ώστε να μας ενισχύσουν, ώστε μάλλον ν’ αλλάξουμε τη στάση μας προς τον κόσμο και τους ανθρώπους. Μετά τον Γκεόργκι άρχισα ν’ αγαπώ περισσότερο τα παιδιά και γενικώς τη ζωή, να αισθάνομαι ευγνωμοσύνη για όλα. Είμαι ευτυχισμένη που είχα αυτό το παιδί, δεν τον ξεχνάω. Δεν υπάρχει τίποτα το τρομερό στην ασθένεια, αντιθέτως, υπάρχει μια ιδιαίτερη χάρη.<b><o:p></o:p></b></span></span></p><p class="MsoNormal" style="font-family: Arial, sans-serif;"><b><span lang="EL" style="background-color: white; line-height: 22.8267px;"><span style="font-size: medium;"> </span></span></b></p><p class="MsoNormal" style="font-family: Arial, sans-serif;"><b><span lang="EL" style="background-color: white; line-height: 22.8267px;"><span style="font-size: medium;">Άννα Μπερσένεβα-Σάνκεβιτς<o:p></o:p></span></span></b></p><p class="MsoNormal" style="font-family: Arial, sans-serif;"><b><span lang="EL" style="background-color: white; line-height: 22.8267px;"><span style="font-size: medium;">Μετέφρασε από τα Ρωσικά στα Ελληνικά η Κατερίνα Πολονέιτσικ<o:p></o:p></span></span></b></p><p class="MsoNormal" style="font-family: Arial, sans-serif;"><b><span lang="EL" style="background-color: white; line-height: 22.8267px;"><span style="font-size: medium;"> </span></span></b></p><p class="MsoNormal" style="font-family: Arial, sans-serif;"><b><span lang="EL" style="background-color: white; line-height: 22.8267px;"><span style="font-size: medium;">Pravoslavie.ru<o:p></o:p></span></span></b></p><p class="MsoNormal" style="font-family: Arial, sans-serif;"><b><span lang="EL" style="background-color: white; line-height: 22.8267px;"><span style="font-size: medium;"> </span></span></b></p><p class="MsoNormal" style="font-family: Arial, sans-serif;"><b><span lang="EL" style="background-color: white; line-height: 22.8267px;"><span style="font-size: medium;">9/29/2022</span></span></b></p>

«Χάρη στον ΑΜΕΑ γιο μου άρχισα να βλέπω τη ζωή πιο ώριμα και πιο βαθιά»

  «Χάρη στον ΑΜΕΑ γιο μου άρχισα να βλέπω τη ζωή πιο ώριμα και πιο βαθιά» Η ιστορία μιας απόλυτης αγάπης. Άννα Μπερσένεβα-Σάνκεβιτς   Η νεαρ...

Διαβάστε περισσότερα »

ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ: ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΖΩΟΥ - ΟΤΙ ΤΑ ΖΩΑ ΣΤΕΡΟΥΝΤΑΙ ΛΟΓΙΚΗΣ ΨΥΧΗΣ

<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgZqabfdpzR55GzKZzCz1nmA3Jp--6XdNQft1txVmgLzAM0PWJSyQVT-7es3wG4obxr52QP5PhZVS1auT0SRL-6L9ktnE_2smDz2DPG1a89ejKcpW2Td4PNEgFUinAhnyXM-UHoLnCMu7jOA9yQ4lAq9l77Jf69SkOR81O3Ym1ZZZ5nl8f_T57oKw/s560/50.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="527" data-original-width="560" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgZqabfdpzR55GzKZzCz1nmA3Jp--6XdNQft1txVmgLzAM0PWJSyQVT-7es3wG4obxr52QP5PhZVS1auT0SRL-6L9ktnE_2smDz2DPG1a89ejKcpW2Td4PNEgFUinAhnyXM-UHoLnCMu7jOA9yQ4lAq9l77Jf69SkOR81O3Ym1ZZZ5nl8f_T57oKw/s16000/50.png" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCB_O7_afoegRArWIaXcpOdXwTjvXZd-t166bDGUWq3myQpH8WKkQHVxjdB4xNBR2kKCnViFWTE6rQi87Ap2QSDAIbi6cw7l2y_H3VzQFOvXic09JezyCh5LSaOyIo4G92Ao3DIN1YzoQhQpZxUq5fbn9UFm4IoDu2aPgcbAhZlfP_4yQsjBYHPA/s757/51.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="757" data-original-width="548" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCB_O7_afoegRArWIaXcpOdXwTjvXZd-t166bDGUWq3myQpH8WKkQHVxjdB4xNBR2kKCnViFWTE6rQi87Ap2QSDAIbi6cw7l2y_H3VzQFOvXic09JezyCh5LSaOyIo4G92Ao3DIN1YzoQhQpZxUq5fbn9UFm4IoDu2aPgcbAhZlfP_4yQsjBYHPA/s16000/51.png" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgMFWVxFXB5h7j0GVxygyI_uKtlIXyR2cZ7f8JDYI0AqH_RyMf3qrjdUgdl3G2htb7JPdBQtrPIE5qeCFQfPow_iT_F4gnqgus0zQ9fG1dX9wyf-96PAdFrGTYUy_vNgSAsLZ5E0AAaUxqxZTCZ-toS4fmRA-Mupd9rA8JAEH8_1F8HHaBDMv5nNQ/s788/52.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="788" data-original-width="549" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgMFWVxFXB5h7j0GVxygyI_uKtlIXyR2cZ7f8JDYI0AqH_RyMf3qrjdUgdl3G2htb7JPdBQtrPIE5qeCFQfPow_iT_F4gnqgus0zQ9fG1dX9wyf-96PAdFrGTYUy_vNgSAsLZ5E0AAaUxqxZTCZ-toS4fmRA-Mupd9rA8JAEH8_1F8HHaBDMv5nNQ/s16000/52.png" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjYmzwcV8Fa5cL4MUiGfohIsvSSXM-6Tt_HYmE0VBbxoZ4gqohb7PvtVpZsREHStL54mDSrRgiUhNAXJZbDMlOa4zdGM-XWSgiV-5x55r8GsfwV3Oqd9azc7Y_ZjjmEHoHDGJn8Sh1qbw3OiPEo6dZYu8F8t4Z4QM4Zk21ejHb5TqDYNvVfEJC0pg/s579/53.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="222" data-original-width="579" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjYmzwcV8Fa5cL4MUiGfohIsvSSXM-6Tt_HYmE0VBbxoZ4gqohb7PvtVpZsREHStL54mDSrRgiUhNAXJZbDMlOa4zdGM-XWSgiV-5x55r8GsfwV3Oqd9azc7Y_ZjjmEHoHDGJn8Sh1qbw3OiPEo6dZYu8F8t4Z4QM4Zk21ejHb5TqDYNvVfEJC0pg/s16000/53.png" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><p></p><div class="separator" style="background-color: white; clear: both; color: #333333; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 12px; text-align: right;"><b><span style="color: #2b00fe;">(ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ)</span></b></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><div class="separator" style="background-color: white; clear: both; color: #333333; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 12px;"><br /></div><div class="separator" style="background-color: white; clear: both; color: #333333; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 12px;"><br /></div><div class="separator" style="background-color: white; clear: both; color: #333333;"><b><span style="color: red;"><u><span style="font-family: helvetica; font-size: medium;">ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ</span></u></span></b></div><div class="separator" style="background-color: white; clear: both; color: #333333;"><span style="font-family: helvetica; font-size: medium;"><br /></span></div><div class="separator" style="background-color: white; clear: both; color: #333333;"><a href="https://entoytwnika1.blogspot.com/2022/05/blog-post_35.html" itemprop="url" style="color: #007abe; text-decoration-line: none;"><b><span style="color: #2b00fe;"><span style="font-family: helvetica; font-size: medium;">Περί κρεοφαγίας</span></span></b></a></div><div class="separator" style="background-color: white; clear: both; color: #333333;"><b><span style="color: #2b00fe;"><span style="font-family: helvetica; font-size: medium;"><br /></span></span></b></div><div class="separator" style="background-color: white; clear: both; color: #333333;"><a href="https://entoytwnika1.blogspot.com/2022/05/blog-post_53.html" itemprop="url" style="color: #007abe; text-decoration-line: none;"><b><span style="color: #2b00fe;"><span style="font-family: helvetica; font-size: medium;">ΖΩΟΛΑΤΡΕΙΑ...</span></span></b></a></div><div class="separator" style="background-color: white; clear: both; color: #333333;"><b><span style="color: #2b00fe;"><span style="font-family: helvetica; font-size: medium;"><br /></span></span></b></div><div class="separator" style="background-color: white; clear: both; color: #333333;"><a href="https://entoytwnika1.blogspot.com/2022/05/blog-post_23.html" itemprop="url" style="color: #007abe; text-decoration-line: none;"><b><span style="color: #2b00fe;"><span style="font-family: helvetica; font-size: medium;">Επιρροές από ανατολίτικες θρησκείες.</span></span></b></a></div><div class="separator" style="background-color: white; clear: both; color: #333333;"><span style="font-family: helvetica; font-size: medium;"><br /></span></div><div class="separator" style="background-color: white; clear: both;"><a href="https://entoytwnika1.blogspot.com/2022/07/blog-post_86.html" itemprop="url"><b><span style="color: #2b00fe; font-family: helvetica; font-size: medium;">ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ: ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΖΩΟΥ - ΕΡΕΥΝΑΙ ΕΠΙ ΤΩΝ ΕΝΕΡΓΕΙΩΝ ΤΩΝ ΖΩΩΝ</span></b></a></div></div><p><span style="font-family: helvetica; font-size: medium;"><br /></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: helvetica; font-size: medium;"><br /></span></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div> <br /><p></p>

ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ: ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΖΩΟΥ - ΟΤΙ ΤΑ ΖΩΑ ΣΤΕΡΟΥΝΤΑΙ ΛΟΓΙΚΗΣ ΨΥΧΗΣ

(ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ) ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ Περί κρεοφαγίας ΖΩΟΛΑΤΡΕΙΑ... Επιρροές από ανατολίτικες θρησκείες. ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ: ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠ...

Διαβάστε περισσότερα »

Γιατί η ζωή τόσων και τόσων θρήσκων είναι μίζερη, άγονη, συχνά γεμάτη κρυφό φθόνο, κεκαλυμμένη μνησικακία κλπ;

<p style="text-align: center;"><span style="background-color: white;"><span style="font-family: times; font-size: large;"> </span></span><span style="color: black; font-family: times; font-size: large;"><img border="0" data-original-height="977" data-original-width="720" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhuvAvP1_VThCLdfJfNN3by01xrNhiTQ68BpQHuFnHbUKkHwKOFkRlJS3xNbSSmKyvqZdjHZRd9cgI3uefEuBh17awNkZaGigACHPX3j_KUT8vYgSL7gRxNlP6Ey72vhB2oGgIABZ8kWxtsiohlmHoAga8ZRct07Wcw9kk_yOtb3jEd4hgeOhmACH0X/w295-h400/156476794_2488651787946737_4428387416359059354_o.jpg" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; border: none; box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.5) 1px 1px 5px; padding: 8px; position: relative;" width="295" /></span></p><div style="text-align: center;"><span style="background-color: white;"><span style="font-family: times; font-size: large;"><br /></span></span></div><div><div style="text-align: justify;"><i style="background-color: white;"><span style="font-family: times; font-size: large;">Γιατί η ζωή τόσων και τόσων θρήσκων είναι μίζερη, άγονη, συχνά γεμάτη κρυφό φθόνο, κεκαλυμμένη μνησικακία κλπ, παρ'ότι προσεύχονται, είναι τακτικοί στις ακολουθίες, είναι συνεπείς με την τήρηση των τυπικών της ευσεβούς ζωής κλπ;</span></i></div><span style="background-color: white; font-size: large;"><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: times;">Η απάντηση είναι απλή:</span><span style="font-family: times;"> </span><span style="font-family: times;">Επειδή η θρησκευτικότητά τους συνίσταται στο να ζητούν από τον Θεό την ικανοποίηση των πόθων του εγωκεντρισμού τους και όχι την απαλλαγή από τον εγωκεντρισμό τους!</span></div></span></div><div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: times; font-size: large;"><br /></span></div><span style="background-color: white;"><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: times; font-size: large;">  Αλήθεια, λίγο να περισυλλεγεί κανείς και να στοχαστεί θα το καταλάβει: Πόσοι από τους θρήσκους προσεύχονται για να τους καταστήσει ο Θεός ικανούς να πραγματώσουν στις ζωές τους τα όσα αναφέρονται στους Μακαρισμούς; (Ματθ.5.1-11) </span></div></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="background-color: white;"><span style="font-family: times; font-size: large;">  <i>Πόσοι έχουν ως κύριο αίτημα των προσευχών τους να τους αξιώσει ο Θεός να γίνουν πλήρως αμερόληπτοι και δίκαιοι; </i></span></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="background-color: white;"><span style="font-family: times; font-size: large;"> Πόσοι ζητούν να απαλλαγούν από τον φθόνο και την μνησικακία; </span></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="background-color: white;"><span style="font-family: times; font-size: large;"> <i>Πόσοι παρακαλούν για να τους ανοίξει τον έσω οφθαλμό έτσι ώστε να λάβουν γνώση των χρόνιων αγκυλώσεων της εγωπάθειάς τους και να απελευθερωθούν; </i> Πόσοι είναι έτοιμοι να διακινδυνεύσουν την κατάρρευση όλων των βεβαιοτήτων τους -στις οποίες έχουν επενδύσει ολόκληρη την ζωή τους- αν αυτές είναι οικοδομημένες πάνω σε ψεύδη; <a name="more"></a></span></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="background-color: white;"><i><span style="font-family: times; font-size: large;">Πόσοι είναι έτοιμοι να αλλάξουν ριζικά, και αν ακόμη αυτό θα τους κοστίσει πολλά στο επίπεδο της καλοπέρασής τους... και ιδίως στην ''αξιοσέβαστη'' κοινωνική τους εικόνα, στο γόητρό τους; </span></i></span></div><div><div style="text-align: justify;"><span style="background-color: white; font-family: times; font-size: large;"> Πόσοι θα διακινδυνεύσουν να γίνουν -αν αυτό είναι αναγκαίο- 'υπό πάντων μισούμενοι και διωκόμενοι'; (Ματθ. 10.22)</span></div><span style="background-color: white; font-size: large;"><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: times;">Αν το καλοπροσέξετε θα διακρίνετε πως</span><span style="font-family: times;"> </span><span style="font-family: times;">για τα αντίθετα όλων αυτών είναι που θρησκεύουν ως συνήθως οι άνθρωποι.</span><span style="font-family: times;"> </span><span style="font-family: times;">Θρησκεύουν για να'ναι εξασφαλισμένοι ως προς τα της καλοπέρασής τους!</span></div></span></div><div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: times; font-size: large;"><br /></span></div><span style="background-color: white; font-size: large;"><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: times;">  Και φυσικά, ο από καταβολής κόσμου συγκροτητικός και συγκρατητικός των πάντων νόμος του Θεού είναι τέτοιος που να οικονομούνται τα πράγματα με τρόπο ώστε</span><span style="font-family: times;"> </span><span style="font-family: times;">να βρίσκουν τον άνθρωπο συνθήκες ανάλογες των προθέσεών του και όχι των όσων του υπομιμνήσκει η εικόνα που έχει περί του εαυτού του</span><span style="font-family: times;"> </span><span style="font-family: times;">(η οποία είναι, πλην των περιπτώσεων των αγίων, πάντα εξυψωτική και κολακευτική).</span></div></span></div><div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: times; font-size: large;"><br /></span></div><span style="background-color: white; font-size: large;"><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: times;"> </span><span style="font-family: times;"> </span><span style="font-family: times;">Τα πράγματα στην ζωή μας έρχονται ανάλογα με το που είναι προσηλωμένη η καρδιά μας</span><span style="font-family: times;"> </span><span style="font-family: times;">(παρά τα όσα αυτο-εξυψωτικά ''παραμύθια'' σκαρφίζεται και ξεφουρνίζει ο νους μας). </span></div></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="background-color: white;"><span style="font-family: times; font-size: large;">Και η καρδιά μας είναι προσηλωμένη σε αυτό που έχουμε εμπεδωμένο, στα βάθη της ψυχής μας, ως ''θησαυρό'' μας. (Ματθ.6.21)</span></span></div><div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: times; font-size: large;"><br /></span></div><span style="background-color: white;"><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: times; font-size: large;">Είναι τυχαίο, λοιπόν, που ενώ έχουμε τόσους και τόσους ''πιστούς'' και ''ευσεβείς''... οι άγιοι είναι τόσοι λίγοι και δακτυλοδεικτούμενοι; </span></div></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="background-color: white;"><span style="font-family: times; font-size: large;">Ενώ η αγιότητα δεν είναι τι άλλο, κατά την κοσμοθέαση της Χριστιανοσύνης, παρά η επιστροφή του ανθρώπου στην Θεόθεν ''εργοστασιακή'' του ''φτιαξιά''.</span></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="background-color: white;"><span style="font-family: times; font-size: large;"> Στο να γίνει ξανά ατόφιος-αληθινός (''σώος'' δηλαδή) άνθρωπος... όπως ήταν όταν τον δημιούργησε ο Θεός: Εικόνα Θεού... φύσει κινούμενη στο να ομοιωθεί με Αυτόν (και να μπορεί, έτσι, να ορά τα πράγματα μέσω του παντεπόπτη και πανδίκαιου ''οφθαλμού'' Αυτού)!</span></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="background-color: white;"><span style="font-family: times; font-size: large;"><br /></span></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="background-color: white;"><span style="font-family: times; font-size: large;"><br /></span></span></div><div style="text-align: right;"><span style="color: #2b00fe; font-family: times; font-size: large;"><span style="background-color: white;"><a href="https://proskynitis.blogspot.com/2022/10/blog-post_73.html" target="_blank"><b>ΠΗΓΗ</b></a></span></span></div>

Γιατί η ζωή τόσων και τόσων θρήσκων είναι μίζερη, άγονη, συχνά γεμάτη κρυφό φθόνο, κεκαλυμμένη μνησικακία κλπ;

  Γιατί η ζωή τόσων και τόσων θρήσκων είναι μίζερη, άγονη, συχνά γεμάτη κρυφό φθόνο, κεκαλυμμένη μνησικακία κλπ, παρ'ότι προσεύχονται, ε...

Διαβάστε περισσότερα »

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΜΕΡΙΚΗΣ Κ. ΕΛΠΙΔΟΦΟΡΟΥ ΜΕ «TA ΝΕΑ»: «Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΜΟΣΧΑΣ ΔΕΝ ΥΠΗΡΕΤΕΙ ΟΥΤΕ ΤΟΝ ΘΕΟ ΟΥΤΕ ΤΟ ΠΟΙΜΝΙΟ ΤΟΥ»

<p><span style="font-family: helvetica; font-size: medium;">                                    <img height="363" id="lead-image" src="https://www.goarch.org/documents/32058/6710427/Ta+Nea+Interview+2022+large.jpg/751219c4-bf2f-4c04-bced-75fe3c542eaf?t=1664822154000" style="max-width: 100%;" width="640" /></span></p><h3 class="post-title entry-title" itemprop="name"></h3><div class="post-header"><div class="post-header-line-1"></div></div><div class="post-body entry-content" id="post-body-6702383034802360507" itemprop="description articleBody"><div class="journal-content-article"><div class="article-author"></div><div class="article-body"><p><span style="font-family: helvetica; font-size: medium;"> <b><span style="color: #073763;"><a href="https://www.goarch.org/-/interview-with-ta-nea-gr-archbishop-elpidophoros-2022" target="_blank">Greek Orthodox Archdiocese of America</a></span></b></span></p><div><h3 dir="auto" style="text-align: center;"><span style="color: #660000;"><em><span style="font-family: helvetica; font-size: medium;">Ο ιεράρχης με τις πρωτοποριακές ιδέες μιλά στα «ΝΕΑ» για τον πόλεμο στην Ουκρανία, τη βάφτιση στη Γλυφάδα και τον γάμο των ομοφύλων, τις αμβλώσεις αλλά και το μεταναστευτικό</span></em></span></h3></div><div><span style="font-family: helvetica; font-size: medium;"><a name="more"></a></span><p style="text-align: justify;"><span style="color: #660000;"><strong><span style="font-family: helvetica; font-size: medium;">1. Λάβατε μέρος σε διαδηλώσεις για τον φόνο του Τζορτζ Φλόιντ, υποστηρίξατε τη χρησιμοποίηση πλαστικών λαβίδων για τη θεία κοινωνία, βαφτίσατε τα παιδιά ενός γκέι ζευγαριού. Τι είδους ιεράρχης είστε; Aπό τι καλούπι βγήκατε;</span></strong></span></p><div style="text-align: justify;"></div></div><div style="text-align: justify;"></div><div style="text-align: justify;"><p><span style="font-family: helvetica; font-size: medium;">Από τη μήτρα του Οικουμενικού Πατριαρχείου, της πρωτόθρονης Εκκλησίας, όπου ο Οικουμενικός μας Πατριάρχης Βαρθολομαίος μας δίδαξε πως στο κέντρο της Χριστιανικής πίστης είναι η αγάπη και η αλληλεγγύη με όλους ανεξαιρέτως τους ανθρώπους. Χωρίς προκαταλήψεις και χωρίς προϋποθέσεις, παρεκτός σε θέματα πίστης.</span></p></div><div style="text-align: justify;"></div><div style="text-align: justify;"><p><span style="font-family: helvetica; font-size: medium;">Οι διαδηλώσεις για τον Φλόιντ, η θεία κοινωνία την περίοδο της πανδημίας, και η βάπτιση το περασμένο καλοκαίρι παρουσιάστηκαν σαν σύγχρονες προκλήσεις στην καθημερινή μου ποιμαντική διακονία. Το ερώτημα της εκκλησίας σε κάθε εποχή θα πρέπει να είναι πώς ακριβώς θα αγκαλιάσει τον κόσμο. Ποιούς προσκαλούμε στο μεγάλο ιερό δείπνο που λέγεται εκκλησία; Και γιατί φοβόμαστε να προχωρήσουμε πέρα από τους χώρους όπου αισθανόμαστε άνετοι; Ας μη ξεχνάμε πως ο Σταυρός του Χριστού κάθε άλλο παρά άνεση υπόσχεται.</span></p></div><div style="text-align: justify;"></div><div style="text-align: justify;"><p><span style="font-family: helvetica; font-size: medium;">Οφείλω, ωστόσο, να διευκρινίσω ότι τον καιρό της πανδημίας παρουσιάσαμε ως μία πιθανή λύση τη χρήση κανονικών μεταλλικών λαβίδων, με τη διαφορά ότι προτείναμε τη χρήση ατομικών, πάντως σε καμμία περίπτωση πλαστικών.</span></p></div><div style="text-align: justify;"></div><div style="text-align: justify;"><p><span style="color: #660000;"><strong><span style="font-family: helvetica; font-size: medium;">2. Αυτό που είναι σημαντικό, είπατε, είναι το Σώμα και το Αίμα του Χριστού, όχι η μέθοδος με την οποία τα λαμβάνουμε. Γιατί πιστεύετε ότι είναι τόσο δύσκολο να το καταλάβει η Ορθόδοξη Εκκλησία;</span></strong></span></p></div><div style="text-align: justify;"></div><div style="text-align: justify;"><p><span style="font-family: helvetica; font-size: medium;">Νομίζω πως η πρωτόγνωρη, τουλάχιστον για την γενιά μας, πανδημία μας οδήγησε να επαναξιολογήσουμε πολλές από τις δεδομένες καθημερινές πρακτικές μας σε όλες τις δραστηριότητες που στο παρελθόν τις θεωρούσαμε δεδομένες: παραδείγματος χάρη στον τρόπο που εργαζόμαστε και στον τρόπο που εκκλησιαζόμαστε. Και δεν είναι καθόλου απλό ή εύκολο να αποδεχθούμε μια άλλη, νέα πραγματικότητα. Το σημαντικό όμως είναι να διατηρούμε νηφάλια την κρίση μας στις προσκλήσεις των καιρών και να μπορούμε να διακρίνουμε την ουσία μιας παρακαταθήκης, από μια πρακτική συμπεριφορά, δηλαδή από τον τύπο. Όπως ξέρετε, η λαβίδα είναι ιστορικά πολύ μεταγενέστερη παράδοση και πρακτική της Εκκλησίας.</span></p></div><div style="text-align: justify;"></div><div style="text-align: justify;"><p><span style="font-family: helvetica; font-size: medium;">Το Μυστήριο της Ευχαριστίας δεν είναι η μεταλλική λαβίδα, αλλά η θεία μετάληψη, το ίδιο το τίμιο Σώμα και το Αίμα του Χριστού. Σε προηγούμενους αιώνες, πριν δηλαδή καθιερωθεί η μεταλλική λαβίδα, η Θεία Κοινωνία μεταδιδόταν με διάφορους τρόπους: την αποστολική εποχή μεταδιδόταν ξεχωριστά ως Σώμα (άρτος) και Αίμα (οίνος), ή μπορούσαν οι πιστοί να την μεταφέρουν στα σπίτια τους. Ακόμη και σήμερα, στη Θεία Λειτουργία του Αγίου Ιακώβου του Αδελφοθέου, στις 23 Οκτωβρίου, η θεία μετάληψη μεταδίδεται στους πιστούς χωρίς λαβίδα, ξεχωριστά, πρώτα το Σώμα και μετά το Αίμα.</span></p></div><div style="text-align: justify;"></div><div style="text-align: justify;"><p><span style="font-family: helvetica; font-size: medium;">Ενώ λοιπόν διευκρινίσαμε ότι η ισχύουσα παράδοση δεν καταργείται, εν τούτοις στην Ιερά Αρχιεπισκοπή Αμερικής δώσαμε την ελευθερία στους ιερείς να αποφασίσουν με τα μέλη της κοινότητας τους για το πώς ένοιωθαν αναπαυμένοι οι ενορίτες τους κατά την εν λόγω εξαιρετική και προσωρινή περίπτωση της πανδημίας, χωρίς να επιβάλουμε υποχρεωτικά κάποια νέα μέθοδο. Όπως άλλωστε γνωρίζετε, το ίδιο κάναμε και με το θέμα του εκκλησιασμού. Το ότι δώσαμε την ευκαιρία στους πιστούς μας να παρακολουθούν τις ιερές ακολουθίες από το διαδίκτυο δε σημαίνει ότι καταργήσαμε ή ότι αντικαταστήσαμε τον φυσικό εκκλησιασμό γενικότερα.</span></p></div><div style="text-align: justify;"></div><div style="text-align: justify;"><p><span style="color: #660000;"><strong><span style="font-family: helvetica; font-size: medium;">3. Δεχθήκατε ομοφοβικές επιθέσεις για τη βάφτιση στη Γλυφάδα. Και η Ιερά Σύνοδος όμως έστειλε επιστολή διαμαρτυρίας σε σας και στο Οικουμενικό Πατριαρχείο. Είναι «δύο ταχυτήτων» άραγε τα παιδιά, ενός ανώτερου κι ενός κατώτερου Θεού;</span></strong></span></p></div><div style="text-align: justify;"></div><div style="text-align: justify;"><p><span style="font-family: helvetica; font-size: medium;">Η Χριστιανική πίστη μας διδάσκει ότι ο Θεός αγαπάει όλα τα παιδιά του και δεν τα διαχωρίζει με κανένα απολύτως κριτήριο.</span></p></div><div style="text-align: justify;"></div><div style="text-align: justify;"><p><span style="font-family: helvetica; font-size: medium;">Πιθανώς να μη είναι γνωστό, αλλά η Εκκλησία δεν αρνείται – και στη περίπτωση ενός βρέφους δε μπορεί να αρνηθεί -- το ιερό μυστήριο της βάπτισης σε κανέναν. Θα έλεγα μάλιστα ότι το ιερό μυστήριο της βαπτίσεως είναι το κατεξοχήν μυστήριο της απόλυτης χάριτος του Θεού. Πως μπορούμε να αποκλείσουμε την πρόσβαση ενός παιδιού στο άπειρο έλεος του Θεού; Αυτό το αναγνώρισε ακόμα και η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος στο γράμμα που αναφέρεται ότι έστειλε στο Οικουμενικό Πατριαρχείο. Στη συγκεκριμένη περίπτωση η ένταση προκλήθηκε διότι η Εκκλησία εκλήθη και πάλι να επιλέξει μεταξύ του «είναι» και του «φαίνεσθαι».</span></p></div><div style="text-align: justify;"></div><div style="text-align: justify;"><p><span style="color: #660000;"><strong><span style="font-family: helvetica; font-size: medium;">4. Ο έλληνας πρωθυπουργός έχει δεσμευθεί ότι θα νομιμοποιήσει τον γάμο των ομοφύλων. Συμφωνείτε μαζί του;</span></strong></span></p></div><div style="text-align: justify;"></div><div style="text-align: justify;"><p><span style="font-family: helvetica; font-size: medium;">“Τα του Καίσαρος τω Καίσαρι”, κ. Μητσέ. Ο κ. πρωθυπουργός έχει γνώση και ευθυκρισία για να πάρει τις αποφάσεις με τρόπο που να υπηρετούν την εντολή του Ελληνικού λαού. Η Εκκλησία ασφαλώς θα εκφράσει την πίστη, την πεποίθηση, και την παράδοσή της που για αιώνες εκφράζει και εφαρμόζει.</span></p></div><div style="text-align: justify;"></div><div style="text-align: justify;"><p><span style="font-family: helvetica; font-size: medium;">Το ζήτημα, ξέρετε, δεν είναι εάν η Εκκλησία έχει διαφορετική αντίληψη απ᾽ αυτήν του κράτους ή ενός μέρους του λαού. Το ζήτημα έγκειται στον τρόπο και στους λόγους με τους οποίους αποφαίνεται και συνδιαλέγεται η Εκκλησία. Δεν μπορούμε σήμερα οι ιεράρχες να επιμένουμε χωρίς επιχειρήματα, να εκφέρουμε γνώμες ή να διακηρύσσουμε αποφάσεις χωρίς εξηγήσεις. Δεν αρκεί στη σημερινή εποχή να δημοσιεύουμε δημόσια «αφορισμούς» ή «διακηρύξεις» με τη διδασκαλία του Ευαγγελίου «ρίχοντας στην πυρά» της σκληρής κριτικής μας όσους διαφωνούν μαζί μας ή απλά θέλουν να το συζητήσουν μαζί μας. Ο διάλογος με τη διαφορετική άποψη πάντα βοηθούσε την εκκλησία να εμβαθύνει η ίδια στη διδασκαλία του Ευαγγελίου και την υποχρέωνε να μιλήσει τη γλώσσα της κάθε εποχής, αποφεύγοντας έτσι την περιθωριοποίηση. Όπως είπε πρόσφατα και ο Πατριάρχης μας: «στον αυθεντικό διάλογο δεν υπάρχουν χαμένοι».</span></p></div><div style="text-align: justify;"></div><div style="text-align: justify;"><p><span style="font-family: helvetica; font-size: medium;">Θα έλεγα μάλιστα ότι δεν μπορούμε σήμερα οι θεολόγοι να στηρίζουμε τις απόψεις μας μονάχα κοιτάζοντας το παρελθόν, όσο ιερό και πειστικό κι αν είναι αυτό. Θα πρέπει επίσης να σεβόμαστε τη σύγχρονη επιστήμη, την ιατρική και την ψυχιατρική. Και είναι μεγάλη ευλογία και μεγάλο πλεονέκτημα ότι η Εκκλησία σήμερα κατέχει έμπειρους κληρικούς-ιατρούς και θεολόγους-ψυχίατρους.</span></p></div><div style="text-align: justify;"></div><div style="text-align: justify;"><p><span style="color: #660000;"><strong><span style="font-family: helvetica; font-size: medium;">5. Εξι στις 10 Αμερικανίδες ζουν πλέον σε πολιτείες που διάκεινται εχθρικά απέναντι στις αμβλώσεις. Η Τζόρτζια Μελόνι, που θα αναλάβει πιθανότατα την πρωθυπουργία στην Ιταλία, τάσσεται κατά των αμβλώσεων. Η Ιερά Σύνοδος της Ελλάδας ανέγνωσε πρόσφατα στις εκκλησίες εγκύκλιο κατά των αμβλώσεων. Ποια είναι η θέση σας;</span></strong></span></p></div><div style="text-align: justify;"></div><div style="text-align: justify;"><p><span style="font-family: helvetica; font-size: medium;">Η θέση μου είναι ξεκάθαρη και την επανέλαβα σε μία ομιλία μου νωρίτερα φέτος. Και η θέση μου δεν μπορεί παρά να είναι η θέση της Εκκλησίας μας, η οποία τονίζει την ιερότητα της ανθρώπινης ζωής, γεννημένης και αγέννητης. Η άμβλωση είναι γνωστή τεχνική εδώ και χιλιάδες χρόνια, αλλά η Εκκλησία ουδέποτε την υποστήριξε, ούτε την ευλόγησε. Ταυτόχρονα, όμως, πιστεύουμε βαθύτατα και στις θεμελιώδεις ελευθερίες του ανθρώπου. Οι γυναίκες φέρουν κατά κανόνα όλο το βάρος μιας γέννησης και ανατροφής των παιδιών, ενώ οι άνδρες, αν και είναι άμεσα εμπλεκόμενοι σε μία εγκυμοσύνη, δε σηκώνουν το ίδιο βάρος. Κατά συνέπεια, θα πρέπει να υποστηρίξουμε το δικαίωμα των γυναικών να αποφασίζουν με τη θέλησή τους αν θέλουν να γίνουν μητέρες και παράλληλα να αναπτύξουμε ως εκκλησία και ως κοινωνία κάθε δράση και πρόνοια που θα καθιστά περιττή την άμβλωση και θα στηρίζει τη γυναίκα που θα επιλέξει να γεννήσει το παιδί της.</span></p></div><div style="text-align: justify;"></div><div style="text-align: justify;"><p><span style="font-family: helvetica; font-size: medium;">Υποστηρίζουμε τον ασφαλή και αποτελεσματικό έλεγχο των γεννήσεων, ο οποίος επίσης εφαρμόζεται από αμνημονεύτων ετών με διάφορους τρόπους. Θα πρέπει να αποφύγουμε να αντιμετωπίζουμε τις γυναίκες απλώς και μόνο ως γεννήτορες, σαν να είναι αυτός ο μοναδικός σκοπός της ζωής τους. Ας θυμηθούμε την περίπτωση της Παναγίας, η οποία αποτελεί το κατεξοχήν παράδειγμα του τί σημαίνει να είσαι «Θεο-τόκος». Είναι η γυναίκα εκείνη, η οποία, όπως δηλώνει και το προσωνύμιό της, συναίνεσε πρόθυμα και ελεύθερα να λάβει μέσα στην αγία μήτρα της τον Θεό «εν σαρκί». Συγκατένευσε ασκώντας την ελευθερία της στον Αρχάγγελο Γαβριήλ, λέγοντας: «ιδού η δούλη Κυρίου, γεννηθήτω μοι κατά το θέλημά σου». Έκανε δηλαδή το αντίθετο από που έκανε η Εύα, η οποία επίσης ασκώντας την ελευθερία της αρνήθηκε να υπακούσει στο θείο θέλημα και παραβίασε την εντολή. Γι᾽ αυτό και η Παναγία μας ονομάζεται και «δεύτερη Εύα» από τους πατέρες της Εκκλησίας.</span></p></div><div style="text-align: justify;"></div><div style="text-align: justify;"><p><span style="font-family: helvetica; font-size: medium;">Στην Αμερική το θέμα των αμβλώσεων πολιτικοποιήθηκε πλήρως. Έφθασε στο σημείο να θεωρείται ως αποκλειστικό κριτήριο της εκλογής ενός πολιτικού το εάν είναι υπέρ των αμβλώσεων ή όχι. Ιδιαίτερα για τους πιστούς, διαδίδεται από πολιτικά κέντρα το επιχείρημα ότι είναι αδιανόητο ένας σωστός χριστιανός να ψηφίσει κάποιον πολιτικό, εάν αυτός υποστηρίζει το δικαίωμα της γυναίκας να κάνει νόμιμη άμβλωση με τρόπο που να διασφαλίζεται η υγεία της και η ζωή της. Λες το μόνο κριτήριο που σε κάνει καλό χριστιανό ή καλό πολιτικό είναι η στάση σου στο θέμα των αμβλώσεων. Όλες οι υπόλοιπες αρχές και τα δόγματα του χριστιανισμού δεν έχουν σημασία. Μπορείς να είσαι απατεώνας, ψεύτης, εκμεταλλευτής, φιλοπόλεμος, βίαιος, μισογύνης, αλλά αν είσαι κατά των αμβλώσεων, τότε είσαι κατάλληλος πολιτικός για να τον ψηφίζουν οι «ευσεβείς».</span></p></div><div style="text-align: justify;"></div><div style="text-align: justify;"><p><span style="font-family: helvetica; font-size: medium;">Η πολιτικοποίηση των αρχών του χριστιανισμού με ενοχλεί, διότι δεν πρέπει να επιτρέψουμε την εργαλειοποίηση της διδασκαλίας του Ευαγγελίου για σκοπούς κοσμικούς και πολιτικούς.</span></p></div><div style="text-align: justify;"></div><div style="text-align: justify;"><p><span style="color: #660000;"><strong><span style="font-family: helvetica; font-size: medium;">6. Ησασταν εξαρχής ξεκάθαρος στο θέμα του εμβολιασμού για την Covid-19: ΝΑΙ στον εμβολιασμό, ΟΧΙ σε εξαιρέσεις για θρησκευτικούς λόγους. Πιστεύετε λοιπόν ότι δεν υπάρχει αντίφαση ανάμεσα στην επιστήμη και τη θρησκεία και ότι μπορούν να πορευτούν μαζί;</span></strong></span></p></div><div style="text-align: justify;"></div><div style="text-align: justify;"><p><span style="font-family: helvetica; font-size: medium;">Όχι απλώς δεν υπάρχει αντίφαση μεταξύ πίστης και επιστήμης, αλλά υπάρχει απόλυτη εναρμόνιση. Η επιστήμη είναι δώρο του Θεού προς τον άνθρωπο. Είναι το δώρο της γνώσης, μέσα από την οποία ανακαλύπτει ο καθένας μας το θαύμα, τον πλούτο και την ποικιλία της δημιουργίας. Και μέσα από αυτά, ανακαλύπτουμε τον ίδιο το Δημιουργό, το Θεό.</span></p></div><div style="text-align: justify;"></div><div style="text-align: justify;"><p><span style="font-family: helvetica; font-size: medium;">Υπάρχει μία υπέροχη φράση στην ιστορία της Εκκλησίας, σύμφωνα με την οποία «η πίστη προϋποθέτει την κατανόηση». Αυτή η αντίληψη είναι το άκρως αντίθετο της λαϊκής αντίληψης «πίστευε και μη ερεύνα». Δεν μπορούμε να ισχυριστούμε ότι η πίστη μας ή η γνώση μας είναι τέλειες. Όπως υπογραμμίζει ο Απόστολος Παύλος «βλέπομεν ἄρτι δι ̓ ἐσόπτρου ἐν αἰνίγματι» (Α' Κορ. 13:12). Κατά συνέπεια, βαδίζουμε στη ζωή μας με τη λογική (σε ό,τι αφορά την επιστήμη) και με την πίστη (σε ό,τι αφορά την εκκλησιαστική μας ζωή). Αν το κίνητρό μας είναι η δύναμη της αγάπης και όχι η αγάπη της δύναμης, τότε θα μπορέσουμε να βρούμε τις απαιτούμενες ισορροπίες. Γιατί ούτε η επιστήμη μπορεί να αντικαταστήσει τη θρησκεία, αλλά ούτε και η θρησκεία είναι σε θέση να αντικαταστήσει την επιστήμη. Μια τέτοια θέση θα την καταδίκαζαν οι Πατέρες της Εκκλησίας ως αλαζονική.</span></p></div><div style="text-align: justify;"></div><div style="text-align: justify;"><p><span style="font-family: helvetica; font-size: medium;">Στο κάτω κάτω, η επιστήμη και η εκκλησία δεν αναζητούν διαφορετικές αλήθειες. Μπορεί να υπάρχει διάκριση, αλλά δεν πρέπει να υπάρχει διχοτόμηση μεταξύ του υπερβατικού και του εγκόσμιου, μεταξύ ουρανού και γης.</span></p></div><div style="text-align: justify;"></div><div style="text-align: justify;"><p><span style="color: #990000;"><strong><span style="font-family: helvetica; font-size: medium;">7. Η Εκκλησία έχει διχαστεί στο ζήτημα του πολέμου στην Ουκρανία, με τον Πατριάρχη Κύριλλο να συντάσσεται πλήρως με το επιτιθέμενο μέρος. Πώς το εξηγείτε;</span></strong></span></p></div><div style="text-align: justify;"></div><div style="text-align: justify;"><p><span style="font-family: helvetica; font-size: medium;">Η Εκκλησία δεν έχει διχαστεί. Αντιθέτως, ο Πατριάρχης Μόσχας είναι αυτός που έχει διαχωρίσει τη θέση του από τη διδασκαλία του Χριστού και την παράδοση της Ορθοδοξίας, ενώ έχει συνταχθεί με έναν αποκρουστικό πόλεμο, που έχει ήδη στοιχίσει τις ζωές δεκάδων χιλιάδων Ουκρανών αλλά και Ρώσσων, δηλαδή αδελφών Ορθοδόξων χριστιανών. Με μια παράνομη εισβολή που έχει οδηγήσει στην ισοπέδωση αμέτρητων πόλεων και χωριών της Ουκρανίας και έχει καταστήσει πρόσφυγες εκατομμύρια κατοίκους της. Ταυτόχρονα έχει οδηγήσει σε παγκόσμια επισιτιστική κρίση με τεράστιες συνέπειες, ειδικά για φτωχότερες χώρες, και σε ενεργειακή κρίση που πλήττει όλο τον κόσμο και ιδιαίτερα τους πιο αδύναμους.</span></p></div><div style="text-align: justify;"></div><div style="text-align: justify;"><p><span style="font-family: helvetica; font-size: medium;">Είναι αδιανόητη η στάση του Πατριάρχη Μόσχας, να ευλογεί έναν κατ᾽ εξοχήν «ιμπεριαλιστικό» πόλεμο στο όνομα του Χριστιανισμού ή του Πανσλαβισμού. Λυπάμαι που το λέω, αλλά ο Πατριάρχης Μόσχας δεν υπηρετεί ούτε το Θεό, ούτε το ποίμνιό του, που και αυτό δοκιμάζεται από τον πόλεμο. Αντιθέτως, εξυπηρετεί την αποκρουστική ατζέντα μιας ομάδας στο Κρεμλίνο με την οποία έχει απόλυτα, άκριτα και αδιάκριτα ταυτιστεί.</span></p></div><div style="text-align: justify;"></div><div style="text-align: justify;"><p><span style="font-family: helvetica; font-size: medium;">Όλοι είμαστε μάρτυρες των συνεπειών των τελευταίων εξελίξεων στη Ρωσσία, με την αναγκαστική επιστράτευση στην οποία αντιδρά πλέον ο λαός της που δε θέλει να στείλει τα παιδιά του να πεθάνουν στις πεδιάδες της Ουκρανίας. Ο Πατριάρχης Κύριλλος θα έπρεπε να προσπαθεί με όλες του τις δυνάμεις να σταματήσει ο αδελφοκτόνος αυτός πόλεμος, να διαχωρίσει τη θέση του από την εγκληματική πολιτική του Πούτιν, και να ταυτιστεί με τους αδελφούς του Ορθοδόξους, μεταξύ των οποίων ανήκουν και οι φίλοι μας Ουκρανοί Ορθόδοξοι. Και όπως είπε και ο Πατριάρχης μας, ο Πατριάρχης Μόσχας θα έπρεπε να επιλέξει ακόμα και την παραίτηση από το θρόνο του, παρά να ευλογήσει τα όπλα παίρνοντας το κρίμα τόσων αδικοχαμένων ανθρώπων.</span></p></div><div style="text-align: justify;"></div><div style="text-align: justify;"><p><span style="color: #660000;"><strong><span style="font-family: helvetica; font-size: medium;">8. Επισκεφθήκατε πρόσφατα το χωριό παιδικής προστασίας της «Κιβωτού του Κόσμου» στη Χίο και είπατε σε πρόσφυγες από την Ουκρανία ότι έχουν «την υποστήριξη όλου του ελεύθερου και δημοκρατικού κόσμου που μοιράζεται τις ίδιες αξίες». Τι έχετε να πείτε σε αυτούς που βρίσκουν ελαφρυντικά στον πρόεδρο Πούτιν για την εισβολή;</span></strong></span></p></div><div style="text-align: justify;"></div><div style="text-align: justify;"><p><span style="font-family: helvetica; font-size: medium;">Κάθε επίσκεψη στην Κιβωτό του Κόσμου με συγκινεί βαθύτατα και με γειώνει στην τραγική πραγματικότητα που υπάρχει γύρω μας, τόσο κοντά μας, και μου υπενθυμίζει την ευθύνη όλων μας να εργαζόμαστε για την εξάλειψή της, στηρίζοντας με όλες μας τις δυνάμεις θαυμάσιες πρωτοβουλίες όπως η συγκεκριμένη, η οποία αποτελεί άλλη μία απόδειξη για το τί μπορούμε να πετύχουμε όταν εμπνεόμαστε από τα παραδείγματα ανθρώπων της θυσίας, όπως είναι ο πατήρ Αντώνιος.</span></p></div><div style="text-align: justify;"></div><div style="text-align: justify;"><p><span style="font-family: helvetica; font-size: medium;">Μια που μιλάω σε Ελληνικό αναγνωστικό κοινό, θεωρώ πως δε χρειάζεται να υπενθυμίσω σε εμάς τους Έλληνες τί σημαίνει πολεμική εισβολή ή προσφυγιά. Δυστυχώς μέχρι και η πρόσφατη ιστορία μας έχει σημαδευτεί ανεξίτηλα από τέτοια τραγικά γεγονότα. Για αυτό και όλοι οι λαοί το κόσμου συμφωνήσαμε πως δεν θα λύνουμε στο εξής τις διαφορές μας με θανατηφόρους πολέμους. Την τρίτη δεκαετία του εικοστού πρώτου αιώνα μου είναι αδιανόητο ότι ακόμα αναγκαίο να εξηγήσουμε γιατί η εισβολή στην Ουκρανία, και μαζί και τα φρικτά εγκλήματα που τη συνοδεύουν, είναι αποτρόπαιη. Στην Ελλάδα όπου έχουμε ένα εξαιρετικό παγκόσμιο παράδειγμα διασταύρωσης των ιδεωδών της Δημοκρατίας και του Χριστιανισμού, δεν μπορεί παρά είναι κανείς ξεκάθαρα και απερίφραστα αντίθετος στην πολεμική εισβολή στην Ουκρανία.</span></p></div><div style="text-align: justify;"></div><div style="text-align: justify;"><p><span style="color: #660000;"><strong><span style="font-family: helvetica; font-size: medium;">9. Ησασταν μεταξύ των 227 καθηγητών και διανοουμένων που ζήτησαν να αφαιρεθεί από τον ρώσο πρόεδρο ο τίτλος του επίτιμου διδάκτορα του ΕΚΠΑ. Πιστεύετε ότι έχει θέση ο ακτιβισμός στη θρησκεία;</span></strong></span></p></div><div style="text-align: justify;"></div><div style="text-align: justify;"><p><span style="font-family: helvetica; font-size: medium;">Κατ᾽ αρχάς να μου επιτρέψετε να σας πω ότι πριν εκλεγώ Αρχιεπίσκοπος Αμερικής, ήμουν ενεργός πανεπιστημιακός, έχοντας την τιμή να διδάσκω στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, μια ιδιότητα που δεν απεμπόλησα ποτέ. Και εγώ, όπως και πλήθος ακαδημαϊκών δασκάλων στην Ελλάδα, αισθάνομαι βαθύτατα προσβεβλημένος όταν ένα Ελληνικό πανεπιστημιακό ίδρυμα συνεχίζει να τιμά τον εμπνευστή και υπεύθυνο της αιματηρής εισβολής στην Ουκρανία με τον τίτλο του επίτιμου διδάκτορα.</span></p></div><div style="text-align: justify;"></div><div style="text-align: justify;"><p><span style="font-family: helvetica; font-size: medium;">Η θρησκεία από τη φύση της είναι «ακτιβιστική». Εννοώ, δηλαδή, ότι δεν είναι μια θεωρητική άσκηση, αλλά μία πράξη, ένας τρόπος ζωής.</span></p></div><div style="text-align: justify;"></div><div style="text-align: justify;"><p><span style="font-family: helvetica; font-size: medium;">Η αλήθεια και η ειλικρίνεια οφείλουν να χαρακτηρίζουν όλους τους ηγέτες, πνευματικούς και πολιτικούς. Ο ηγέτης, επίσης, θα πρέπει να λειτουργεί ως παράδειγμα. Ακριβώς όπως κανένας πολιτικός δεν είναι υπεράνω του κρατικού νόμου, έτσι και κανένας άνθρωπος δεν είναι υπεράνω του νόμου του Θεού. Και ποιός είναι ο νόμος του Θεού; Να αγαπάμε το Θεό και τον πλησίον μας, όπως αγαπάμε τον εαυτό μας. Πώς θα μπορούσε, λοιπόν, ένας τέτοιος πόλεμος να θεωρηθεί ως πράξη αγάπης;</span></p></div><div style="text-align: justify;"></div><div style="text-align: justify;"><p><span style="color: #660000;"><strong><span style="font-family: helvetica; font-size: medium;">10. Το μεταναστευτικό είναι μια μόνιμη μαχαιριά στον ανθρωπισμό μας. Πέρα από την εργαλειοποίησή του, πώς βλέπετε εσείς την προσπάθεια των προσφύγων από τη Συρία, το Αφγανιστάν ή την Ουκρανία να αναζητήσουν ένα καλύτερο μέλλον και τι θεωρείτε ότι πρέπει να κάνει ο πολιτισμένος κόσμος γι’αυτούς;</span></strong></span></p></div><div style="text-align: justify;"></div><div style="text-align: justify;"><p><span style="font-family: helvetica; font-size: medium;">Ξέρετε κ. Μητσέ, γνωρίζω καλά τί σημαίνει προσφυγιά γιατί το έχω ζήσει ως μικρό παιδί, όταν με την οικογένειά μου αναγκαστήκαμε να φύγουμε από την Κωνσταντινούπολη και να έρθουμε στη Θεσσαλονίκη μόνο με τα ρούχα μας. Το πρώτο βράδυ που φθάσαμε στην Ελλάδα, κοιμηθήκαμε πάνω στις βαλίτσες μας. Είναι σκληρή η προσφυγιά, και η απόφαση να εγκαταλείψεις τον τόπο των προγόνων σου είναι μια επιλογή που δεν την παίρνεις «ελαφρά τη καρδία».</span></p></div><div style="text-align: justify;"></div><div style="text-align: justify;"><p><span style="font-family: helvetica; font-size: medium;">Οι πρόσφυγες από τη Συρία, την Ουκρανία, ή το Αφγανιστάν επιλέγουν, νομίζω, όπως θα επιλέγατε και εσείς και εγώ στη θέση τους, αν σήμερα αντιμετωπίζαμε πόλεμο, διώξεις, φυλακίσεις, και αβάστακτη φτώχια. Και σε όλα αυτά τα δεινά, προσθέστε και την κλιματική αλλαγή που επιταχύνεται, και που θα εξωθήσει ακόμα περισσότερους ανθρώπους από την ύπαιθρο στα αστικά κέντρα, που δε θα μπορέσουν να τους δώσουν δουλειά, και τότε η πορεία για τη μετανάστευση θα είναι μονόδρομος.</span></p></div><div style="text-align: justify;"></div><div><div style="text-align: justify;"></div><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: helvetica; font-size: medium;">Ο κόσμος, για να δικαιούται να αυτοαποκαλείται «πολιτισμένος», δεν μπορεί να αποστρέφει το πρόσωπό του από αυτό το πρόβλημα. Θα δούμε και θα δείξουμε πόσο τελικά φιλάνθρωποι είμαστε σαν γένος, πόσο τελικά φιλόξενοι είμαστε σαν κόσμος, και πόσο τελικά φιλόχριστοι είμαστε σαν χριστιανοί. Άλλωστε, ο ίδιος ο Κύριός μας είπε ότι θα κριθούμε για το άν προσφέραμε τροφή και φιλοξενία και συμπόνοια στον συνάνθρωπό μας γιατί στο πρόσωπο του αδελφού και της αδελφής μας αποκαλύπτεται ο ίδιος ο Θεός!</span></p></div></div></div></div>

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΜΕΡΙΚΗΣ Κ. ΕΛΠΙΔΟΦΟΡΟΥ ΜΕ «TA ΝΕΑ»: «Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΜΟΣΧΑΣ ΔΕΝ ΥΠΗΡΕΤΕΙ ΟΥΤΕ ΤΟΝ ΘΕΟ ΟΥΤΕ ΤΟ ΠΟΙΜΝΙΟ ΤΟΥ»

                                       Greek Orthodox Archdiocese of America Ο ιεράρχης με τις πρωτοποριακές ιδέες μιλά στα «ΝΕΑ» για τον π...

Διαβάστε περισσότερα »