Ημερίδα για τα 50 ΧΡΟΝΙΑ της
Β΄ ΒΑΤΙΚΑΝΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ
(Λεόντειος
Σχολή Σάββατο 9.11.13)
Παρεμβάσεις
του Μητροπολίτου Δημητριάδος Ιγνατίου (α΄)
κα Μαρία Σικ (συντονίστρια στρογγυλής τραπέζης) : Να περάσουμε τώρα στην
ερώτηση που έχουμε ετοιμάσει για τον Σεβασμιώτατο Ιγνάτιο : «Σεβασμιώτατε,
αποτελεί πλέον κεκτημένο για μας τους Καθολικούς ο οικουμενικός προσανατολισμός
της Εκκλησίας μας στο σύνολό της και καθενός μας ξεχωριστά. Και χρειάζεται αγώνα
για να φτάσει ο κάθε πιστός να έχει μία οικουμενική συνείδηση και στάση,
ιδιαίτερα εδώ στην Ελλάδα και ιδιαίτερα με την Ορθοδοξία. Παίρνω αφορμή
από ένα συνέδριο που έγινε στην Ι. Μητρόπολη της οποίας προΐστασθε ως
Επίσκοπος, αναφορικά με τις αιρέσεις. Η λέξη αυτή, έστω και αν ανταποκρίνεται
σε μια ιστορική πραγματικότητα ηχεί πλέον παράφωνα στα αυτιά μας, ιδιαίτερα για
αυτές που ονομάζουμε ιστορικές Εκκλησίες. Εδώ στην Ελλάδα, ίσως είναι η λέξη η
πλέον χρησιμοποιούμενη στο εκκλησιαστικό λεξιλόγιο : αιρέσεις, αιρετικοί,
αιρεσιάρχης, παναίρεση του Οικουμενισμού κλπ και μεταξύ αυτών συγκαταλεγόμαστε
και όλοι εμείς. Χωρίς να είναι σκοπός μου να σας φέρω σε δύσκολη θέση, υπάρχει
ελπίδα, να αλλάξει κάτι στην Ελληνική Εκκλησία στη θεώρηση της Εκκλησίας του
Χριστού περισσότερο καθολικής και λιγότερο παραταξιακής, που θα μας
κάνει να αισθανόμαστε περισσότερο άνετα μαζί σας, εννοώ τους Ορθοδόξους
συμπατριώτες μας ; Και, τέλος, υπήρξε δεύτερη σκέψη σε σας, μετά την
έκταση που πήρε στον Τύπο, τώρα τελευταία, η συμμετοχή σας στη σημερινή ημερίδα
; σκεφτήκατε να μην έρθετε ; (γέλια από το κοινό).
Μητροπολίτης Δημητριάδος κ. Ιγνάτιος : Σας
δικαιολογώ γιατί δε με ξέρετε καλά ! (γέλια από το κοινό) αλλά θέσατε πολλά
θέματα ! Και βέβαια πρέπει να ξεχωρίσουμε μερικά πράγματα ! Όντως
φιλοξενήσαμε ένα συνέδριο της Συνοδικής Επιτροπής επί των Αιρέσεων στην πόλη
του Βόλου και στο συνεδριακό μας Κέντρο, φιλοξενούμενοι της Μητροπόλεώς μας.
Όμως ! αυτή η Επιτροπή ασχολείται με τις αναγνωρισμένες από την
Εκκλησία αιρέσεις και δεν συμπεριλαμβάνονται σε αυτές οι Καθολικοί αδελφοί μας,
ούτε η Καθολική Εκκλησία. Μιλήσαμε για σέκτες, μιλήσαμε για όλα αυτά που
και η Καθολική Εκκλησία, νομίζω, αντιμετωπίζει πολλές φορές, που έχουν
εισβάλλει από την Ανατολή, μιλήσαμε για πράγματα που δεν έχουν να κάνουν με
τους Χριστιανούς αδελφούς μας.
Όταν μιλάμε για την Εκκλησία, και για την Εκκλησία στην Ορθόδοξη Ελλάδα, θα
πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη μας τις Συνοδικές Αποφάσεις και όχι την προσωπική
άποψη. Ναι ! υπάρχουν προσωπικές απόψεις. Όντως υπάρχει μία έντονη
κίνηση που θέλει να προβάλει το αντιοικου-μενιστικό της πρόσωπο.Πιστέψτε με
όμως ! πολλές φορές συμβαίνει στη ζωή μας οι λίγοι να κάνουν πολύ
θόρυβο. Και αυτή είναι μία πραγματικότητα. Δεν εκπροσωπούν τη
Σύνοδο, δεν υπάρχουν συνοδικές αποφάσεις, δεν διχάζουν τη Σύνοδο, το κυριότερο
απ’ όλα ! Απλώς χρησιμοποιούν και αξιοποιούν σύγχρονα μέσα
προκειμένου να κάνουν αισθητή την παρουσία τους μέσα, νομίζω, από μία
παραμορφωμένη εικόνα.
Ξέρετε, προσπαθώ και εγώ να εμβαθύνω στα αίτια που οδηγούν έναν
άνθρωπο να πάρει τόσο ακραίες θέσεις. Δεν είναι εύκολο γιατί θα πρέπει
κανείς να είναι καρδιογνώστης. Γενικά όμως, και αυτό αποτελεί προσωπική μου
άποψη, δεν μπορώ να κάνω επιστημονική μελέτη, διαπιστώνω ότι πίσω από
τέτοιες συμπεριφορές υπάρχουν ψυχικά τραύματα, που ίσως τα ξέρει μόνο αυτός που
φτάνει σε ακραίες εκδηλώσεις και ο Θεός. Και γι’ αυτό προσωπικά
προσπαθώ, πάντοτε να δικαιολογώ, αλλά σας παρακαλώ, μη γενικεύσουμε και μη
παγιδευτούμε, γιατί, τελικά, τότε θα πέσουμε στην παγίδα αυτού που προκαλεί όλα
αυτά: είναι αυτός που δε θέλει την ενότητα, είναι αυτός που δε θέλει τη Χάρη
του Θεού, είναι αυτός που δε θέλει να είμαστε αρμονικά Χριστιανοί ! Μη
παγιδευτούμε σ’ αυτό ! (θερμό χειροκρότημα από το κοινό). Εγώ μπορώ να
σας διαβεβαιώσω, επειδή είμαι μέλος της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, σε
ότι αφορά στο Σώμα της Ιεραρχίας είναι μεμονωμένες οι περιπτώσεις και βεβαίως
εμείς ακούμε, γιατί πρέπει να ακούμε, σεβόμαστε γιατί πρέπει να
σεβόμαστε, και πολλές φορές χαμογελάμε σαν τον καινούργιο
πάπα ! Έτσι !
(για την απομαγνητοφώνηση : π. ΑΚΓ)
Ιγνάτιος Βόλου :
ΑπάντησηΔιαγραφήΞέρετε, προσπαθώ και εγώ να εμβαθύνω στα αίτια που οδηγούν έναν άνθρωπο να πάρει τόσο ακραίες θέσεις. Δεν είναι εύκολο γιατί θα πρέπει κανείς να είναι καρδιογνώστης. Γενικά όμως, και αυτό αποτελεί προσωπική μου άποψη, δεν μπορώ να κάνω επιστημονική μελέτη, διαπιστώνω ότι πίσω από τέτοιες συμπεριφορές υπάρχουν ψυχικά τραύματα, που ίσως τα ξέρει μόνο αυτός που φτάνει σε ακραίες εκδηλώσεις και ο Θεός.
κυπριανός χ :
Ώστε, λοιπόν, "διαπιστώνει, ο μητροπολίτης Ιγνάτιος, ότι πίσω από τέτοιες συμπεριφορές υπάρχουν ψυχικά τραύματα, που ίσως τα ξέρει μόνο ο Θεός" ! Μπράβο στον μετριοπαθή Ιγνάτιο, που δεν παραλείπει να μας πει - ταπεινολογίας ένεκεν - ότι μόνο ο καρδιογνώστης Θεός γνωρίζει ποια είναι αυτά τα ψυχικά τραύματα. Αυτός γιατρεύτηκε, δεν έχει πλέον ψυχικά τραύματα. Το φάρμακο της αγαπολογίας σε συνδυασμό με την ψευδοταπείνωση τον έκαναν καλά. Κι έτσι, βάζει τη διάγνωση : Πίσω από τις ακρότητες των ποικίλων χριστιανικών παρατάξεων, που συλλήβδην αποκαλούνται "σέκτες", κρύβονται ψυχικά τραύματα.
Αφού λοιπόν είναι τόσο καλός "ψυχογνώστης", αλλά όχι όμως και καρδιογνώστης, ας μας αποκαλύψει ποιος άνθρωπος είναι ιαθείς πλήρως, δηλαδή δεν υποφέρει από ψυχικό τραύμα ή τραύματα; Δειγματοληπτικά, ας τον βοηθήσουμε και ας γράψουμε : Από τραύματα δεν έπασχε ο προφητάναξ Δαβίδ ; Από τραύματα δεν έπασχε ο άγιος Μέγας Κωνσταντίνος ; Από ψυχικά τραύματα δεν έπασχε ο απόστολος Παύλος ή ο Πέτρος ; Ή μήπως οι Τρεις Ιεράρχες δεν έπασχαν και αυτοί από "ψυχικά τραύματα", όπως και όλοι οι άγιοι της Εκκλησίας ;
Ασφαλώς και έπασχαν, όπως όλοι πάσχουμε και θα πάσχουμε. Τι έκαναν όμως ; Ο Προφήτης Δαβίδ έγραψε τους ανεπανάληπτους Ψαλμούς, ο Μέγας Κωνσταντίνος αναγνώρισε την Χριστιανοσύνη και οι υπόλοιποι άλλοι μας έδωσαν τα ορθά Δόγματα, ώστε οι πιστοί να μπορούν να διαχωρίζουν την αλήθεια από το ψέμα, την ταπείνωση από την ταπεινολογία, την αγάπη από την αγαπολογία, την Εκκλησία από τις ψευδοεκκλησίες, τη Θρησκεία από τις ψευδοθρησκείες, την σώζουσα πίστη από την κίβδηλη και ψευδοποιό πίστη των δαιμόνων. Κοντολογίς, αυτό που είναι Χριστός και χριστιανοσύνη, από την αίρεση και τις παρεμφερείς ετεροδοξίες των ενοποιητικών - κατά τον παπισμό - ομοιοτήτων. Εκεί μέσα είναι βουτηγμένος και ο ταπεινολόγος μετριοπαθής Ιγνάτιος. Αν αυτός δεν έχει "ψυχικά τραύματα", έχει κάτι άλλο σπουδαιότερο, αλλά και βαρύτερο. Έχει γερές πλάτες με ό,τι αυτό συνεπάγεται (σημ. τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται) και αυτές τον κρατούν εκεί που βρίσκεται.