Ως Πατριάρχης ο Σεβήρος εις το Πατριαρχείον Αντιοχείας εδίωξε απηνώς τους Ορθοδόξους. Οι αντιτιθέμενοι προς αυτόν δια λόγους πίστεως Ορθόδοξοι Επίσκοποι εκηρύσσοντο σχισματικοί και εξεδιώκοντο. Επισκόπους και άλλους εδίωκεν ο Σεβήρος προς επιβολήν της αιρέσεώς του. 


(Χρυσοστόμου Παπαδοπούλου, Ι.Ε.ΑΝΤ., σελ. 457)


Κατά την επίθεσιν των πεμφθέντων υπό του Σεβήρου εναντίον των μοναχών: 



(Πρακτικών Συνόδου Κωνσταντινουπόλεως του 536, Μansi, 8, 1130)



«Θέαμα γὰρ ἦσαν κείμενοι δεινόν» γράφουσι οι κληρικοί και μοναχοί της Αντιοχείας πρός τον Πατριάρχην Κωνσταντινουπόλεως Ιωάννην Β΄ (518-520):

(«ἄνδρες ἀσκητικοῖς ἀγῶσι μέχρι πολιᾶς ἐναθλήσαντες, γυμνοὶ καὶ ἄταφοι ἐριμμένοι, κυσὶ σπαράγματα καὶ οἰωνοῖς (σαρκοφάγοις ὀρνέοις) προκείμενοι».  Πρακτικών Συνόδου Κωνσταντινουπόλεως του 536, Μansi, 8, 998-999)


Και άλλα δεινά εγκλήματα κατά της Ορθοδοξίας καταγγέλουσιν οι δίκαιοι κατήγοροι και μάρτυρες Ορθόδοξοι Χριστιανοί. Ο Σεβήρος απεκηρύχθη υπό της Εκκλησίας, υπό των Ορθόδοξων Συνόδων ταύτης, και υπό των Αγίων, και απεδείχθη «αποσχίστης», «αναθεματισμένος», «δυσσεβής»:



(Πρακτικών Συνόδου Κωνσταντινουπόλεως του 536, Μansi, 8, 1087)


Eπίσης ως:


(Πρακτικών Συνόδου Κωνσταντινουπόλεως του 536, Μansi, 8, 1075)


ως «αποστάτη»:


(Πρακτικών Συνόδου Κωνσταντινουπόλεως του 536, Μansi, 8, 1138)


ως «ασεβή πολέμιο»:


(Πρακτικών Συνόδου Κωνσταντινουπόλεως του 536, Μansi, 8, 1130)


ως «εχθρό πάσης της οικουμένης»:



(Πρακτικών Συνόδου Κωνσταντινουπόλεως του 536, Μansi, 8, 1131)


ως «νέο Ιούδα»:


(Πρακτικών Συνόδου Κωνσταντινουπόλεως του 536, Μansi, 8, 1058)



ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ







ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ














0 comments:

Δημοσίευση σχολίου

 
Top