Αγ. Ιερώνυμος ο εν Αιγίνη ο ΕΡΑΣΤΗΣ ΤΗΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ

….

Ζούσε την ουσία της Ορθοδοξίας, την παράδοση, σ’ όλη της την έκταση. Χωρίς ν’ απορρίπτει κανένα από τα επιτεύγματα του τεχνικού πολιτισμού, είχε μια ιδιαίτερη αδυναμία, ένα πάθος θα λέγαμε, προς οτιδήποτε το παλιό, το αρχαίο. Από τα υλικά πράγματα μέχρι τα πνευματικά. Του άρεσε η αρχαία τάξη των ακολουθιών, τα παλιά βιβλία, τα παλιά αντικείμενα, επειδή πίστευε πως είχαν τη σφραγίδα του δημιουργού τους, είχαν κατασκευαστεί με μεράκι κι όχι βιομηχανοποιημένα και κακόγουστα.

Με τέτοιες πεποιθήσεις και αντιλήψεις, έχοντας ζήσει πάντα στη ζωή του εντός αλλά και «εκτός του κόσμου τούτου», μέσα στον αυστηρό χώρο της παράδοσης, ένοιωθε κάποιες ανησυχίες από τότε που η Εκκλησία [i] άλλαξε το εκκλησιαστικό ημερολόγιο κι εφάρμοσε το νέο. Κι οι ανησυχίες του αυτές αυξάνονταν όσο περνούσαν τα χρόνια κι έβλεπε πολλές ορθόδοξες συνήθειες να μεταβάλλονται. Δεν του άρεσε η περικοπή των εκκλησιαστικών ακολουθιών, η εκκοσμίκευση του κλήρου, η απομάκρυνση από τον ορθόδοξο τρόπο ζωής. Αν και πρόσεχε πάντα την ουσία κι όχι τον ξερό τύπο, πίστευε πως κι αυτές ακόμα οι τυπικές διατάξεις που αλλοιώνονται, προδίδουν κάποια αδιαφορία και χαλάρωση στην πίστη. Πως είναι το ξεκίνημα ενός κατήφορου του οποίου το τέρμα είναι άγνωστο. Έτσι πολλές φορές σκεφτόταν ν’ ακολουθήσει το παλαιό ημερολόγιο, επειδή έβλεπε πως οι παλαιοημερολογίτες ακολουθούσαν πιστά την παράδοση και δεν ανέχονταν νεωτερισμούς και υπερβάσεις σε θέματα που αφορούν στην πίστη. Για αρκετό καιρό αμφιταλαντευόταν και προσευχόταν συνέχεια και έντονα στο Θεό για να του αποκαλύψει το θέλημά Του. Περίμενε κάποιο σημείο, κάποια ένδειξη του Θεού, που θα του φανέρωνε τι έπρεπε να κάνει.

Τον Αύγουστο του 1942, και συγκεκριμένα στις 23 του μηνός, παραμονή της εορτής του αγίου Διονυσίου Αιγίνης, που πανηγύριζε ο ναός του νοσοκομείου, ο τότε μητροπολίτης Ύδρας, Σπετσών και Αιγίνης Προκόπιος τον κάλεσε και του είπε να ετοιμαστεί, ώστε την επομένη, κατά την πανήγυρη του ναού, να συλλειτουργήσουν. Πολλοί ιερείς της Αίγινας, που γνώριζαν ότι ο π. Ιερώνυμος συμπαθούσε το παλαιό ημερολόγιο, αγνοούσαν τα περί της οπτασίας που είδε και είχαν την εντύπωση πως σταμάτησε να λειτουργεί στο ναό του νοσοκομείου λόγω της συμπάθειάς του προς το παλαιό ημερολόγιο. Αυτό το κατήγγειλαν στο μητροπολίτη και κείνος, για να επιβεβαιώσει την καταγγελία, του ζήτησε να συλλειτουργήσουν.

Οι άνθρωποι του Θεού βλέπουν πίσω από κάθε ενέργεια ή περιστατικό το δάχτυλο της Θείας Πρόνοιας. Και ο π. Ιερώνυμος, που είχε σταματήσει να λειτουργεί πριν από 18 χρόνια[ii], την πρόσκληση αυτή του μητροπολίτη την θεώρησε σαν απάντηση του Θεού στις προσευχές του. Προσευχήθηκε και πάλι όλη νύχτα και τελικά αποφάσισε να μην πάει για να συλλειτουργήσει με το μητροπολίτη αλλά ν’ ακολουθήσει εφεξής το παλαιό ημερολόγιο. Αναχώρησε την επομένη από το νοσοκομείο πρωί-πρωί για το ησυχαστήριο του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, όπου ήδη έμενε η γερόντισσα Ευπραξία. Από κει έστειλε στο μητροπολίτη την παρακάτω γνωστοποίηση-παραίτησή του από το ναό του νοσοκομείου:

Προς τον

Σεβασμιώτατον Άγιον Ύδρας

Κύριον Κύριον Προκόπιον

Ενταύθα

Σεβασμιώτατε,

Παρακαλώ υμάς ίνα δεχθήτε την εκ του νοσοκομείου παραίτησίν μου, διότι από του 1924 και εντεύθεν, ήτο ο πόθος μου καθώς και ο ζήλος μου προς την Ορθόδοξον Εκκλησίαν και την πίστιν.

Παιδιόθεν την εσεβάσθην, αφιερώσας όλην μου την ζωήν, υπακούσας εις τας παραδόσεις των Θεοφόρων Πατέρων.

Ομολογώ και κηρύττω το πάτριον ημερολόγιον διά το σωστόν, ως και Σείς ο ίδιος ομολογείτε.

Διά τούτο παρακαλώ υμάς, ευχηθήτε δε και εσείς, ίνα μέχρι τέλους εμμένω γνήσιον τέκνον της Ορθοδόξου Εκκλησίας.

Ασπαζόμενος την δεξιάν

Της Υμετέρας Σεβασμιότητος

Διατελώ ταπεινός

Δούλος του Εσταυρωμένου Κυρίου ημών Ιησού Χριστού

Ιερώνυμος Αποστολίδης

Έτσι, απλά και αθόρυβα, χωρίς τυμπανοκρουσίες, αφορισμούς και φανατικές εκδηλώσεις[iii], ακολούθησε στην υπόλοιπη ζωή του το παλαιό ημερολόγιο.

Το γεγονός αυτό δεν τον επηρέασε καθόλου στη συμπεριφορά του προς τα πνευματικά του παιδιά. Τους δεχόταν όλους αδιάκριτα, είτε ακολουθούσαν το παλαιό είτε το νέο ημερολόγιο. Ποτέ δεν έκανε κήρυγμα για ημερολογιακά θέματα. Πρωταρχικός και κύριος σκοπός του ήταν να εμφυσήσει στους επισκέπτες του την πίστη και την αγάπη προς το Χριστό. Βασικό μέλημά του ήταν πως θα προοδεύσουν στην πνευματική ζωή, πως θα ενωθούν με το Θεό. Ποτέ δεν έλαβε μέρος σε άκαρπες κι επιζήμιες συζητήσεις για το ημερολογιακό ζήτημα, ακόμα κι όταν τον προκαλούσαν. Αρκούνταν μόνο να ομολογεί πως ακολουθεί το παλαιό ημερολόγιο επειδή «αυτό είναι το σωστό» κι ότι από τότε που η Εκκλησία[iv] εφάρμοσε το νέο ημερολόγιο «τα πράγματα δεν πάνε καθόλου καλά». Ποτέ δεν επέτρεψε να κυριαρχήσει στην ψυχή του ο άκριτος κι επιζήμιος φανατισμός. Αντίθετα, προσπαθούσε πάντα να ηρεμεί τα πνεύματα. Κάποτε μια επισκέπτρια τον ρώτησε:

-Γέροντα, με το παλαιό πηγαίνετε;

-Ναι.

-Με ποιους είσθε (εννοούσε με ποια παράταξη);

-Με όλους.

-Μα, αυτοί είναι μαλωμένοι.

-Εγώ δεν είμαι με τα μαλώματα.

Ήταν πολύ διακριτικός και λεπτός στους τρόπους του. Ακόμα κι όταν προέβαινε σε έλεγχο, το έκανε με τόση αγάπη που όχι μόνο δε δημιουργούσε αντιδράσεις, αλλ’ αντίθετα προκαλούσε την ομολογία και τη μετάνοια, που ήταν κι ο αντικειμενικός του σκοπός.

---

(η υποσημειώσεις είναι δικές μας)

[i] Το πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως και η Εκκλησία της Ελλάδος προέβησαν μονομερώς στην αλλαγή του εκκλησιαστικού ημερολογίου και όχι σύσσωμη η Εκκλησία.    

[ii] 1942-18=1924 όταν δηλαδή έγινε η αλλαγή του εκκλησιαστικού ημερολογίου! Τυχαίο;

[iii] Περί φανατικών εκδηλώσεων μπορεί ο κάθε καλοπροαίρετος πιστός να ψάξει στο διαδίκτυο και να διαπιστώσει ποιος έχει συμπεριφερθεί με φανατισμό πχ. (ΕΔΩ), (ΕΔΩ), (ΕΔΩ) κλπ. Η Εκκλησία της Ελλάδος που κίνησε και κινεί κατ’ επανάληψιν διωγμούς εναντίον των γνησίων ορθοδόξων; Ή οι γνήσιοι ορθόδοξοι που κάποιες φορές έχουν εκφραστή λεκτικώς υπερβολικά;

[iv] Το πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως και η Εκκλησία της Ελλάδος.

"ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ Ο ΗΣΥΧΑΣΤΉΣ ΤΗΣ ΑΙΓΙΝΑΣ" του ΠΕΤΡΟΥ ΜΠΟΤΣΗ

ΠΗΓΗ