Ο Γρηγόριος Ευστρατιάδης (1864-1950) υπήρξε νομικός, εκδότης και βουλευτής. Επί σειρά ετών υπήρξε εκδότης και διευθυντής της εφημερίδας ''ΣΚΡΙΠ'' της Αθήνας. Το ''ΣΚΡΙΠ'' αμέσως μετά την ημερολογιακή καινοτομία του 1924 τάχθηκε κατά του συνόλου των νεωτερισμών, που εισήγαγαν στο σώμα της Εκκλησίας ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Χρυσόστομος Παπαδόπουλος και ο Οικουμενικός Πατριάρχης Μελέτιος Μεταξάκης. Φιλοξενούσε στις σελίδες του το σύνολο σχεδόν των ανακοινώσεων της ''Ελληνικής Εκκλησιαστικής Κοινότητας των Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών'', δημοσίευε -με εμπεριστατωμένα ρεπορτάζ- όλες τις ειδήσεις για τις διώξεις των χιλιάδων αποτειχισμένων ''Παλαιοημερολογιτών'' και παρουσίαζε άρθρα αντινεωτεριστικά και κατά της κίνησης για την ''Ένωση των Εκκλησιών'', όπως ονομαζόταν τότε η οικουμενική κίνηση. Το βιβλίο του ''Η Πραγματική Αλήθεια περί του Εκκλησιαστικού Ημερολογίου'' δημοσιεύθηκε υπό την μορφή συνεχιζόμενων άρθρων τον Μάρτιο του 1928 και αποτέλεσε μια εμπεριστατωμένη δημοσιογραφική και θεολογική εργασία για το ημερολογιακό σχίσμα. Το περισσότερο -ίσως- ενδιαφέρον στο βιβλίο αυτό παρουσιάζει το γεγονός, ότι επιχειρήθηκε η προσέγγιση των δρώμενων της ημερολογιακής καινοτομίας και μέσα από το πληροφοριακό φάσμα της δημοσιογραφίας και εύλογα η επικαιρότητα ζωντανεύει ιδεατά στα ''πέτρινα'' αυτά χρόνια του Μεσοπολέμου, προσφέροντας στον αναγνώστη διαδραστικά τον επίκαιρο και ζωντανό παλμό των γεγονότων!
Γιώργος Δ. Δημακόπουλος
Δημοσιογράφος
ΜΓ' Μέρος
Γιώργος Δ. Δημακόπουλος
ΜΓ' Μέρος
Ο ΟΡΟΣ της Ζ' Οικουμενικής Συνόδου, ο αποβλέπων ολόκληρος εις την τήρησιν των παραδόσεων της Εκκλησίας, διά την οποίαν και συνεκλήθη Σύνοδος λόγω της επιχειρηθήσεις ανατροπής της παραδόσεως περί προσκυνημάτων των Αγίων Εικόνων, ο ιερός αυτός Νόμος της Εκκλησίας, ούτινος το κείμενον εδημοσιεύσαμεν χθες, ακολουθείται από τα εξής, άτινα ''εξεβόησεν η Αγία Σύνοδος'':
''Η αγία Σύνοδος εξεβόησεν πάντες ούτω πιστεύομεν, πάντες το αυτό φρονούμεν, πάντες συναινέσαντες υπεγράψαμεν. Αύτη η πίστις των αποστόλων, αύτη η πίστις των ορθοδόξων, αύτη η πίστις την οικουμένην εστήριξε΄ πιστεύοντες εις ένα Θεόν εν Τριάδι υμνούμενον, τας τιμίας εικόνας απαζόμεθα. Οι μη όντως έχοντες ανάθεμα έστωσαν. Οι μη ούτω φρονούντες, πόρρω της Εκκλησίας εκδιωχθήτωσαν. Ημείς τη αρχαία θεσμοθεσία της καθολικής Εκκλησίας επακολουθούμεν, ημείς τους θεσμούς πατέρων φυλάττομεν.
Ημείς τους προστιθέντας τι ή αφαιρούντας εκ της καθολικής Εκκλησίας αναθεματίζομεν΄ ημείς την επείσακτον καινοτομίαν των χριστιανοκατηγόρων αναθεματίζομεν΄ ημείς τα σεπτάς εικόνας ασπαζόμεθα. Ημείς τους μη ούτως έχοντας τω αναθέματι καθυποβάλλομεν. Τοις εκλαμβάνουσι τα παρά της θείας γραφής ρήσεις, τας κατά των ειδώλων εις τας σεπτάς εικόνας, ανάθεμα. Τοις λέγουσιν, ότι πλην του Χριστού του Θεού ημών άλλας ερρύσατο ημάς εκ των ειδώλων, ανάθεμα τοις τολμώσι λέγειν την καθολικήν Εκκλησίαν είδωλα ποτε δεδέχθαι, ανάθεμα.
Πολλά τα έτη των Βασιλέων Κωνσταντίνου και Ειρήνης της αυτού μητρός, πολλά τα έτη. Νικητών Βασιλέων πολλά τα έτη. Νέω Κωνσταντίνω και νέα Ελένη αιωνία η μνήμη. Ο Θεός φυλάξοι το Κράτος αυτών. Ουράνιε Βασιλεύ τους επιγείους φύλαξον... όλους τους αιρετικούς ανάθεμα. Τω φρυαξαμένω συνεδρίω κατά των σεπτών εικόνων, ανάθεμα. Τω δεχομένω τα δυσσεβή της αιρέσεως αυτών λογύδρια ανάθεμα... (Έπονται αναθέματα κατά συγχρόνων τη αγία Συνόδω άλλων αιρετικών)... Ει τις χριστιανοκατηγορικής αιρέσεως όντα τινά, ή εν αυτή τον βίον απορρήξαντα διεκδικεί, ανάθεμα.
Ει τις Χριστόν τον Θεόν περιγραπτόν ουχ ομολογεί κατά το ανθρώπινον, ανάθεμα. Ει τις τας Ευαγγελικάς εξηγήσεις, τας στηλογραφικώς γενομένας ου προσίεται, ανάθεμα. Ει τις ουκ ασπάζεται ταύτας ως εις όνομα του Κυρίου, ούσας και των αγίων αυτού, ανάθεμα. Ει τις πάσαν παράδοσιν εκκλησιαστική έγγραφόν τε ή άγραφον αθετεί ανάθεμα... Η αυτή Ζ' Οικουμενική Σύνοδος απηύθυνε διά του Πατριάρχου και Προέδρου αυτής Ταρασίου προς τους βασιλείς Κωνσταντίνον και Ειρήνην την μητέρα αυτού επιστολήν, εν η προλογίζεται εν αρχή ούτω:
''Δοξάζεται η της Εκκλησίας κεφαλή Χριστός ο Θεός ημών, κράτιστοι βασιλείς, ότιπερ εν τη χειρί αυτού φυλαττομένη καρδία Υμών έβλυσε λόγον αγαθόν προστάξασα συναγεγέρθαι ημάς, εν τω ονόματι αυτού ί ν α τ ω ν ε κ κ λ η σ ι α σ τ ι κ ώ ν δ ο γ μ ά τ ω ν α κ ρ ά δ α ν τ ο ν κ α ι α σ ά λ ε υ τ ο ν θ ε η γ ο ρ ί α ν β ε β α ί α ν κ α τ ά σ χ ω μ ε ν...
Τί γαρ του φυλάττεσθαι εκκλησιαστικών πραγμάτων, βεβαίωσιν φαιδρότερον προς ευφροσύνην χαριέστερον; Επεί δε ανέστησαν τινες άνδρες μόρφωσιν μεν ευσεβείας έχοντες, ότι ιερωσύνης αξίωμα περιεβέβληντο, την δε δύναμιν αυτής ηρνησάμενοι, των Βαβηλωνίων ιερέων την κατηγορίαν επισπασάμενοι... και ως έπος ειπείν τας καθ΄ημάς εκκλησίας λυμηνάμενοι διετάραξαν και αιρεσιάρχαι οι Ιεράρχαι γεγόνασι΄ και αντί μεν ειρήνης έριν τω λαώ προσεφώνησαν, αντί δε σίτου ζιζάνια ταις εκκλησιαστικαίς αρούραις ανέσπειραν... και λύκοι αραβικοί όντες δοράν προβάτων υπεκρίθησαν ενδύσασθαι΄
και την αλήθειαν παραλογιζόμενοι το ψεύδος απεσπάσαντο... και ουκ ανεκτόν ή φορητόν ηγήσασθαι τα μεν άλλα ομονοείν ημάς και συμβιβάζεσθαι, περί δε το της ζωής ημών κεφάλαιον ήτοι την ειρήνην των εκκλησιών, εαυτών α π ο ρ ρ ή γ ν υ σ θ α ι και α π ο σ χ ί ζ ε σ θ α ι... και δη αποστολικαίς και πατρικαίς εξακολουθήσαντες π α ρ α δ ό σ ε σ ι, τολμώ δε λέγειν συμπνοία του παναγίου ομονοήσαντος πνεύματος αλλήλοις συνενεχθέντες άπαντες σύμφωνον ημίν έχοντες την παράδοσιν της καθολικής εκκλησίας ταις υποτυπωθείσαις...
παρά των αγίων εξ Οικουμενικών συνόδων συμπερωνήκαμεν... καθώς εκ των ανέκαθεν χρόνων η αγία του Θεού καθολική Εκκλησία π α ρ έ λ α β ε και ε θ ε σ μ ο θ ε τ ή θ η παρά τε των αγίων Πατριαρχών της ημών διδασκαλίας και των αυτών διαδόχων θεσπεσίων Πατέρων ημών... και ει τις μη ούτως έχον, αλλ' αμφισβητοίν και νοσεί περί των αυτών σεπτών εικόνων προσκύνησιν τούτων αναθεματίζει η Οικουμενική ημών Σύνοδος, οχυρωθείσα τη του θείου πνεύματος ενεργεία και ταις πατρικαίς και εκκλησιαστικαίς παραδόσεσι και το ανάθεμα ουδέν έτερον έστι ή χωρισμός από του Θεού''.
Τέλος δε η αυτή Ζ' Οικουμενική Σύνοδος απήυθυνε Συνοδικήν εγκύκλιον ''τοις θεοφιλεστάτοις ιερεύσι και κληρικοίς τοις τε αγιωτάτης του Θεού Μ. Εκκλησίας και πασών'' εν τη οποία μεταξύ άλλων αναφέρει και τα εξής: ''...Ούτως τη παραδόσει της καθολικής εκκλησίας, εξηκολουθήσαμεν και ούτε ύδρεσιν, ούτε πλεονασμόν εποιησάμεθα'', αλλ' αποστολικώς διδαχθέντες κρατούμεν τας παραδόσεις, ας παρελάβομεν πάντα αποδεχόμενοι και ασπαζόμενοι, όσαπερ η αγία καθολική εκκλησία αρχήθεν των χρόνων αγράφως και εγγράφως παρέλαβεν...αλλ' εξουθένωσαν το ρήμα Κυρίου ''οράτε κ.λ.π.'' αθετήσαντες τας εκκλησιαστικάς παραδόσεις...
Η γαρ αληθινή της εκκλησίας και ευδυτάτη κρίσις καινουργείσθαι εν αυτή συγχωρεί ουδέν, ούτε α φ α ί ρ ε σ ι ν π ο ι ε ί σ θ α ι. Ημείς τοιγαρούν πατρώοις νόμοις επόμενοι παρά του ενός πνεύματος λαβόντες χάριν α κ α ι ν ο τ ο μ ή τ ω ς και αμειώτως πάντα τα της Εκκλησίας εφυλάξαμεν, καθώς αι άγιαι εξ Οικουμενικαί Σύνοδοι παραδεδόκασι... και όστις ταύτης της ομολογήσεως έχεται της καθολικής Εκκλησίας έστι γνήσιος υιός τε και μέτοχος''. (Mansi τ. 23, σελ. 412, 413, 416 κ.λ.π.)
Τα θεσπισθέντα παρά των εξ Οικουμενικών Συνόδων, επομένως και τα περί αμετατρέπτου και ακαινοτομήτου των Εκκλησιαστικών παραδόσεων, είναι τελείως καθηγιασμένα και έχουσι την ισχύν των δογμάτων της Εκκλησίας, τα οποία ουδείς έχει δικαίωμα και δη μονομερώς να μεταβάλη. Άπασαι αι κατόπιν Σύνοδοι επικυρούσι και επιβεβαιούσι τους θεσπισθέντας όρους, κανόνας και πράξεις των εξ μεγάλων Οικουμενικών Συνόδων.
Ουδεμίαν παράδοσιν, ουδέν έθος της Εκκλησίας διενοήθη μεταγενέστερα τις Σύνοδος η Εκκλησιαστική αρχή να ανατρέψη ή να μεταβάλη με τόσην μάλιστα ευκολίαν και ελαφρότητα με όσην επέταξεν η Εκκλησία της Ελλάδος διά του Αρχιεπ. Αθηνών την μακραίωνα παράδοσιν νηστειών, ακολουθιών, Κυριακοδρομίων, και άλλων τυπικών της Εκκλησίας διατάξεων, διά της μεταβολής του Εκκλησιαστικού ημερολογίου, διαπράξασα διά τούτου και το σοβαρώτατον έγκλημα του χωρισμού της Εκκλησίας της Ελλάδος από των λοιπών ορθοδόξων Εκκλησιών, χωρισμόν εναντίον του οποίου όλαι αι Οικουμενικαί Σύνοδοι ηγωνίσθησαν και κατά του οποίου έστησαν τόσα αναθέματα.
Των μεταγενεστέρων τούτων Συνόδων θα μνημονεύσωμεν εις το επόμενον άρθρον ωρισμένας διατάξεις, ίνα καταδείξωμεν μετά πόσης ευλαβείας αύται και οι αποτελέσαντες ταύτας ιεράρχαι ωμίλουν περί των παραδόσεων της Εκκλησίας και μετά πόσης υπερηφανείας διεκήρυσσον την προς αυτάς προσήλωσίν των, ίνα καταδείξωμεν ενργέστερον το ανόσιον έργον, το οποίον μονομερώς, άνευ ουδενός σπουδαίου λόγου και επί διασπάσει της ενότητος της Εκκλησίας απετολμήθη, τη συνδρομή της στρατιωτικής Επαναστάσεως υπό της Αρχιεπισκοπής Αθηνών.
Συνεχίζεται
Εκ του βιβλίου του Γρηγορίου Ευστρατιάδη
''Η Πραγματική Αλήθεια περί του Εκκλησιαστικού Ημερολογίου'',
που δημοσιεύθηκε σε συνέχειες στην εφημερίδα των Αθηνών ''ΣΚΡΙΠ'',
την Παρασκευή 27 Απριλίου 1928,
έτος 32ον, αρ. φύλλου 8.971, σελ. 1η.
Μεταφορά στο διαδίκτυο στο μονοτονικό σύστημα, επιμέλεια, παρουσίαση κειμένου
ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ.
Διατηρήθηκε η Γραμματική τάξη της εποχής με την επέμβαση μόνο σε κάποια αναγκαία σημεία στίξης.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου