«Αγωνίζεσθε»,
ενετείλατο ο Κύριος (Λουκ. ιγ΄24). Κατά παντός εχθρού Θεού και
ψυχής. Συνεπώς και κατά της αιρέσεως. Πάντες άνθρωποι. Μάλιστα δέ
εκκλησιαστικοί ποιμένες και μοναχοί.
Διό,
άφ' ότου ηνδρώθη ο μοναχισμός έν τή Εκκλησία, μοναχοί κυρίως πρωτοστατούσιν είς
τους αντιαιρετικούς αγώνας. Κατά της αιρέσεως π.χ. του δυσσεβούς Νεστορίου,
πρωταγωνιστούσιν έν μέν Εφέσω ο άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας, έν δέ
Κωνσταντινουπόλει ο έγκλειστος μοναχός άγιος Δαλμάτιος (Μ. 4, 1257,
1260). Εναντίον της αιρέσεως του Μονοθελητισμού, προεξάρχει ο μοναχός άγιος
Μάξιμος ο Ομολογητής (PG. 90, 84).
Πρός
την αίρεσιν της Εικονομαχίας, προμάχεται ο και μοναχός γενόμενος άγιος Ιωάννης
ο Δαμασκηνός (PG. 94, 452-453). Κατά της Μοιχειανικής αιρέσεως,
εξεγείρεται πρώτος ο μοναχός άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης (PG. 99, 137).
Εναντίον της αιρέσεως των παπικών Βαρλαάμ και Ακινδύνου, πρόμαχος και
προαγωνιστής της ευσεβείας αναδεικνύεται ο μοναχός και κατόπιν Μητροπολίτης
Θεσσαλονίκης άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς (Μ. 26, 191).
Διατί
η πρωτοπορία αύτη των μοναχών έν τοίς αντιαιρετικοίς αγώσι; Διότι «έργον...μοναχού
(εστί) μηδέ το τυχόν ανέχεσθαι καινοτομείσθαι το Ευαγγέλιον» του
Θεού (Θεοδώρου Στουδίτου, PG. 99, 1049). Τούτο δέ, και «ίνα
μή, υπόδειγμα τοίς λαϊκοίς προτιθέμενοι (οι μοναχοί) αιρέσεως και αιρετικής
συγκοινωνίας, της υπέρ αυτών (των λαικών) απωλείας λόγον υφέξωσιν (οφείλωσι να
δώσωσιν έν ημέρα Κρίσεως)» (αυτόθι).
Σήμερον
δέ, ώς γνωστόν, πολλή η καταδρομή των αιρέσεων. Μεγάλη η πτώσις προισταμένων
κατά τόπους Εκκλησιών. Πρωτοφανής η ακηδία των εκκλησιαστικών. Αναιδής η
αθέτησις της πίστεως. Αδίστακτος η παράβασις των Κανόνων. Πεπαρρησιασμένη η
κακή κοινωνία μετά των αιρετικών. Ποιμένες πίπτουσι, λαοί αποστατούσι και
Ορθόδοξοι είς απώλειαν απάγονται. Τούτων δέ γινομένων, «σιγά μέν...τα
των ευσεβούντων στόματα, ανείται (εγείρεται επιθετικώς) δέ πάσα βλάσφημος
γλώσσα» (Μ. Βασιλείου, PG. 32, 480). Kαι, «εί κατά την
αυτήν ορμήν υπορρέει επί το χείρον τα πράγματα, ουδέν έσται το κωλύον, είσω
(εντός) ολίγου χρόνου, πρός άλλο τι σχήμα παντελώς μεθαρμοσθήναι τάς Εκκλησίας
(να αλλοιωθώσιν αί Εκκλησίαι)». (του αυτού, PG. 32, 424).
«Εί,
ούν μοναχοί εισί τινες έν τοίς νύν καιροίς, διεξάτωσαν (τούτο) επί των έργων»,
λέγουσιν οι Άγιοι διά αγίου Θεοδώρου του Στουδίτου. Των έργων, δηλαδή,
αξιολόγου αντιαιρετικού αγώνος (PG. 99, 1049).
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου