ΤΟΥ Ι. ΑΘΩΝΙΤΗ (Ι. Αθωνίτης ήταν το ψευδώνυμο του Αθ. Σακαρέλλου ο οποίος σημαντικό να αναφέρουμε, όταν έγραφε αυτά τα άρθρα, (όπως και πολλά άλλα κατά των Παλ/τών), συνεργαζόταν με τους Παλαιοημερολογίτες. Πρόσωπο το οποίο δημιούργησε πολλά προβλήματα στην εκκλησία μας......

Έγραφε ο μακαριστός Αττικής και Διαυλείας Ακάκιος:

«Με τους Παλαιοημερολογίτας συνειργάζετο ἀπό τῆς ἡμέρας, πού ἤρχισε να σταδιοδρομῆ, ἐπαγγελματικῶς, εἰς τάς  ̓Αθήνας,  ̓Ανέλαβε πολλάς ὑποθέσεις Παλαιοημερολογιτῶν καί, καθ' ὁ ἐπαγγελματίας Δικηγόρος, ὠφελήθη οἰκονομικῶς. Οὐδὲν τὸ μεμπτόν μέχρι τοῦ σημείου αὐτοῦ.

Πέραν όμως τῆς προσφορᾶς τῶν ἐμμίσθων ὑπηρεσιῶν του, ὁ κ.  ̓Αθ. Σακαρέλλος ὑπεισῆλθε βαθύτερον εἰς τὸν ἐκκλησιαστικόν χῶρον τῶν Παλαιοημερολογιτῶν, ἀναμιγνυόμενος εἰς τὰς διενέξεις τῶν διαφόρων παρατάξεων, ἐπιδιώκων τήν δικαίωσιν τῆς μιᾶς ἐναντίον τῆς ἄλλης καί, συντάσσων κατ' ἐντολήν των, ὡς λέγεται, Ἐγκυκλίους καί Διαγγέλματα τούτων. Απέβη, δηλαδή, καί Θεολογικός των σύμβουλος». H ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ: https://krufo-sxoleio.blogspot.com/2024/08/blog-post.html.


ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ:


ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ καμμιὰ ἀμφιβολία, πὼς τὸ κείμενον αὐτὸ τοῦ ἀφορισμοῦ λέει πολλὲς καὶ μεγάλες αλήθειες, ὅπως τὸ ὅτι ὑπάρχουν ἄνθρωποι οἱ ὁποῖοι διδάσκουν τὴν πλάνην ὅτι «ή Εκκλησία μεμέρισται εἰς κλάδους, οἵτινες διαφέρουσιν ἐν διδασκαλίᾳ καὶ τρόπῳ ζωῆς», ὅτι «ἡ Ἐκκλησία οὐχ ὑφίσταται ὁρατῶς, ἀλλ ̓ ἀπαρτισθήσεται ἐν τῷ μέλλοντι, ὅταν ἅπαντες οἱ κλάδοι ἢ τμήματα ἢ ὁμολογίαι ἢ προσέτι καὶ θρησκείαι ἑνωθῶσιν ἐν ἑνὶ σώματι», ὅτι «οὐ διακρίνεται ἡ ἱερωσύνη καὶ τὰ μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας ἀπὸ τῆς ἱερωσύνης καὶ τῶν μυστηρίων τῶν αἱρετικῶν», ὅτι «τὸ βάπτισμα καὶ ἡ εὐχαριστία τῶν αἱρετικῶν εἰσὶν ἱκανὰ πρὸς σωτηρίαν». Αὐτὲς εἶναι μεγάλες ἀλήθειες, ἂν καὶ σὲ μερικὰ σημεῖα δὲν εἶναι ὁλόκληρες, ὅπως στὴ περίπτωσι τῶν μυστηρίων. Διότι, λέγει ἡ Σύνοδος τοῦ Φιλάρετου «διακρίνεται ἡ ἱερωσύνη καὶ τὰ μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας ἀπὸ τὴν ἱερωσύνη καὶ τὰ μυστήρια τῶν αἱρετικῶν». Ἡ ἀλήθεια τῆς Ὀρθοδοξίας εἶναι ὅτι δὲν ὑπάρχει ἱερωσύνη καὶ μυστήρια εἰς τοὺς αἱρετικούς. Είναι μισὴ ἀλήθεια, τὸ νὰ λέμε ὅτι διακρίνεται ἡ μιὰ ἱερωσύνη ἀπὸ τὴν ἄλλη, τὸ ἕνα μυστήριο ἀπὸ τὸ ἄλλο διότι ἔτσι ἀναγνωρίζουμε τὴν ὕπαρξι Ιερωσύνης καὶ στὴν Ἐκκλησία, ποὺ εἶναι ἡ μόνη σώζουσα ἀλήθεια, ἀλλὰ καὶ στὴν αἵρεσι, ποὺ ὁδηγεῖ τὸν ἄνθρωπο στὴν ἀπώλεια. Κι ̓ ἔτσι ἁπλῶς θεωροῦμε μόνο την ἱερωσύνη καὶ τὰ μυστήρια τῶν αἱρετικῶν οὐχὶ τῆς αὐτῆς ἀξίας πρὸς τὰ μυστήρια καὶ τὴν ἱερωσύνη τῆς Ἐκκλησίας, πρᾶγμα τὸ ὁποῖο συνιστά μεγάλη κακοδοξία! Δυστυχῶς, ὅμως, τὸ κείμενο αὐτὸ τῆς Ρωσικῆς Συνόδου εἶναι ἐπηρεασμένο ἀπὸ τὸ πνεῦμα τοῦ κακοδόξου Οικουμενισμοῦ, τὸν ὁποῖον ἄλλωστε ὑποτίθεται ὅτι θέλει νὰ καταπολεμήση. Ἔτσι σ' ἕνα τόσο βασικό θέμα λέγει τὴ «μισὴ ἀλήθειας, που καταντάει νὰ εἶναι αἵρεσι! Βέβαια, ἔστω, καὶ ἔτσι, εἴμεθα ὑποχρεωμένοι νὰ ἐπιδοκιμάσουμε μόνο τα θετικά του σημεία στην ἐπισήμανσι τῶν κακοδοξιῶν τῆς αἱρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ποὺ προσπαθεῖ νὰ ἁλώση τὴν Ὀρθόδοξη Εκκλησία.

Το κείμενο αὐτὸ τοῦ ἀφορισμού παραδόξως δὲν ἀναφέρει οὔτε ἕνα ὄνομα ἀπ' τοὺς αἱρετικοὺς ἐκείνους, που υποτίθεται ὅτι ἀναθεματίζει! Η Ορθόδοξη Εκκλησία, ὅσες φορές βρέθηκε στὴν ἀνάγκη νὰ ἀναθεματίση αίρετικούς, πάντοτε, ἐκτὸς ἀπὸ μιὰ μοναδικὴ ἐξαίρεσι, ἀνέφερε ποιοὺς ἀναθεμάτιζε. Ωνομάτιζε δηλ. τοὺς αἱρεσιάρχες τουλάχιστον! Καὶ στὴ συνέχεια ἔλεγε ὅτι ἀναθεματίζει καὶ ὅσους ἄλλους διδάσκουν αὐτὰ τὰ ὁποῖα ἐφρόνουν οἱ αἱρεσιάρχες. Υπάρχει, ὅπως εἴπαμε, καὶ μία ἐξαίρεσι. Πρόκειται γιὰ τὴν Ογδόη Οικουμενικὴ Σύνοδο, ποὺ ἔγινε ἐπὶ ἁγίου Φωτίου στην Κωνσταντινούπολι τὸ ἔτος 879. Η Σύνοδος αὐτὴ ἀναθεμάτισε τοὺς Φράγκους, χωρὶς νὰ τοὺς ὀνομάση. Κι' αυτό, γιατὶ ὑπῆρχε πολὺ σοβαρὸς λόγος, τὸν ὁποῖο δὲν εἶναι τοῦ παρόντος ν' ἀναπτύξουμε. Ποτὲ ἄλλοτε ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία δὲν ἀναθεμάτιζε γενικὰ καὶ ἀόριστα. Καὶ αὐτὸ τὸ ἕκανε ἀπὸ φόβο μήπως προκληθῆ σύγχυσι μεταξὺ τῶν  ̓Ορθοδόξων γιὰ τοὺς ποίους ἐννοεῖ.

Ποιὸς ἔδωσε τό δικαίωμα στον Μητροπολίτη Φιλάρετο καὶ τὴ Σύνοδό του, ἡ ὁποία ὑπὸ τὶς καλύτερες καὶ εὐνοϊκότερες προϋποθέσεις τὸ πολύ - πολὺ θὰ μποροῦσε νὰ θεωρηθῆ σαν μια απλή επαρχιακή Σύνοδος νὰ ἀντιποιεῖται ἔργο Οἰκουμενικής Συνόδου; Τὸ Συνοδικὸ τῆς Κυριακῆς τῆς Ορθοδοξίας ορίσθηκε ἀπὸ τὴν ἁγία Εβδόμη καὶ τὴν ὡς Ἐνάτη θεωρουμένη Οικουμενική Σύνοδο ἐπὶ ἁγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ τῶν ἐτῶν 1341 1351. Μπορεί, λοιπόν, ἕνας Μητροπολίτης ἢ ἔστω μιὰ ἐπαρχιακή Σύνοδος νὰ ἐξομοιώνη τὸν ἑαυτό της με Οἰκουμενικὲς Συνόδους καὶ νὰ κάνη προσθήκες στὸ ἔργο τους;

Η Σύνοδος τοῦ Μητροπολίτου Φιλαρέτου θεωρεῖ τὸ Νέο 'Ημερολόγιο, σὰν ἕνα «μεγάλο σφάλμα καὶ... τίποτε άλλο!
Παραθέτουμε στη συνέχεια, τὸ ὑπ' ἀριθμ. πρωτ. 3/50/1296/27. 9.1961 ἔγγραφο τῆς Συνόδου του Μητροπολίτου Φιλαρέτου: «Η Εκκλησία μας, λέγει, διατηρεί τὸ Παλαιὸν Ἡμερολόγιον. Θεωρεῖ τὴν εἰσαγωγὴν τοῦ Νέου Ημερολογίου ὡς μέγα σφάλμα. Παρὰ ταῦτα, ἡ τακτική της υπήρξε πάντα νὰ διατηρήση την πνευματικὴν ἐπικοινωνία μὲ τὰς Ορθοδόξους Εκκλησίας, αἱ ὁποῖαι ἀκολουθοῦν τὸ Νέον Ημερολόγιον, ἀφοῦ ἑορτάζουν το Πάσχα συμφώνως πρὸς τὴν ἀπόφασιν τῆς Α ́ Οἰκουμενικῆς Συνόδου. Η Εκκλησία μας ποτὲ δὲν ἀπεκάλεσε τὸ Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον ἢ τὴν Ἑλληνικὴν  ̓Αρχιεπισκοπὴν Βορείου και Νοτίου Αμερικῆς σχισματικὴ καὶ δὲν διέκοψε την πνευματικὴ ἐπικοινωνία μὲ αὐτούς».
Ακόμα καὶ τὸ 1971, ὅταν ἡ Σύνοδος ἐπιέζετο νὰ καταδικάση το Νέο Ημερολόγιο ἀπὸ τοὺς ἐν 'Ελλάδι Παλαιοημερολογίτες, γιὰ ν' ἀποκτήσουν μεταξύ τους πνευματικὴ ἐπικοινωνία, εἶπε ὅτι «τὸ Νέο Ημερολόγια ἀποτελεῖ τὸ πρῶτο βήμα πρὸς τὸν μοντερνισμόν»! Δηλ. τὸ Νέο 'Ημερολόγιο δὲν εἶναι «μοντερνισμός», ἀλλὰ τὸ πρῶτο βῆμα», ποὺ ὁδηγεῖ στὸν μοντερνισμό!

Ἐξ άλλου ἡ ἴδια ἡ Ρωσικὴ Σύνοδος ἀποδίδει τὴν εὐθύνη του σχίσματος ποὺ ἔγινε στὴν Ελλάδα το 1924, μὲ τὴν ἀλλαγὴ τοῦ Ημερολογίου, εἰς τοὺς Παλαιοημερολογίτες! Την πληροφορία αὐτὴ τὴν δημοσιεύει ὁ ἱερεὺς τῆς Ρωσικῆς Συνόδου Βασίλειος Σακκᾶς, ὁ ὁποῖος λέγει ὅτι ὁ Ρώσος Μητροπολίτης Γενεύης Αντώνιος σε Ἐκθεσί του, ποὺ ἀνεγνώσθη ἐνώπιον τῆς Ρωσικῆς Συνόδου το 1974 καὶ ἔγινε όμοφώνως ἀποδεκτὴ ἀπ ̓ αὐτή, θεωρεῖ ὅτι τὸ σχίσμα ποὺ ἔγινε με τὴν εἰσαγωγὴ τοῦ Νέου Ημερολογίου «ὀφείλεται στὸ φανατισμὸ καὶ τὶς ἀκρότητες τῶν Παλαιοημερολογιτῶν»[1]! 'Η "Εκθεσις τοῦ Μητροπολίτου Γενεύης Αντωνίου δημοσιεύθηκε στο περιοδικό του «Αγγελιοφόρος», τὸν Απρίλιο 1975.
Ακόμη δὲν μπορεῖ ἡ Σύνοδος του Μητροπολίτου Φιλαρέτου νὰ θεωρή το Νέο Ημερολόγιο σαν καταδικαστέο «νεωτερισμό», γιατὶ ἡ ἰδία ἔχει στοὺς κόλπους της καὶ Νεοημερολογίτες Επισκόπους καὶ Νεοημερολογίτικες ἐνορίες. Δύο τέτοιοι ἐπίσκοποι εἶναι ὁ  ̓Αρχιεπίσκοπος Ιωάννης καὶ ὁ  ̓Αρχιεπίσκοπος Χάγης Ιάκωβος. Εἶχε ἀκόμη καὶ τὸν Ρουμάνο ἐπίσκοπο Θεόφιλο Ιονέσκου, ὁ ὁποῖος μάλιστα σὲ λειτουργία του στο Παρίσι έμνημόνευσε καὶ αὐτὸν τόν... Πάπα(!), ὅπως θὰ δοῦμε σ' ἑπόμενο ἄρθρο μας.

 ̓Αλλά, γιὰ νὰ μὴ θεωρηθῆ, πως ἐμεῖς ὑπερβάλλουμε τὰ πράγματα ἢ ἀδικοῦμε τὴν ἀλήθεια, θ' ἀφήσουμε τὸν ἴδιο τὸν Μητροπολίτη Γενεύης Αντώνιο νὰ ἐξιστορήση τὰ γεγονότα, ὅπως τὰ ἀνέγνωσε ενώπιον τῆς Ρωσικῆς Συνόδου το 1974. Νὰ τί λέγει, ὁ σεβ. Αντώνιος:

«Ο ἀείμνηστος Μητροπολίτης  ̓Αναστάσιος (σημ.: ἦταν προκάτοχος του σημερινού Μητροπολίτου Φιλαρέτου) ΑΠΕΔΕΧΘΗ για πρώτη φορὰ τὸ Νέο Ημερολόγιο γιὰ κείνους οἱ ὁποῖοι προσφάτως προσηλυτίσθησαν εἰς τὴν Ὀρθοδοξίαν. Τοιούτοτρόπως, ὁ  ̓Αρχιεπίσκοπος Ιωάννης ὑποδέχεται στη δικαιοδοσία του μία ομάδα Ολλανδών, αἱ ὁποῖοι ἀκολουθοῦντες τὸ Νέον Ημερολόγιον, ἔζησαν 22 ἔτη μέσα στὴν Ἐκκλησίαν μας, πράγμα τὸ ὁποῖον δὲν εἶναι ἀμελητέον. Συγχρόνως ένεφανίσθησαν μέσα στην Εκκλησίαν μας Ρουμάνοι, οἱ ὁποῖοι ἀκολουθοῦν τὸ Νέον 'Ημερολόγιον. "Ο Αρχιεπίσκοπος Ιωάννης, μὲ τὴν συμφωνίαν τοῦ Μητροπολίτου Αναστασίου, καὶ ἕνα Ρουμάνο Μητροπολίτη προέβη εἰς τὴν χειροτονίαν ὡς ἐπισκόπου τον Θεοφίλο Ιονέσκου (σημ.: πρόκειται περὶ τοῦ ἐπισκόπου ἐκείνου, ὁ ὁποῖος μὲ τὸν Σικάγου Σεραφείμ έχειροτόνησαν ὑπερορίως τὸν ἐν Ελλάδι Αρχιεπίσκοπον Παλαιοημερολογιτῶν  ̓Ακάκιον Παπαν), δiνοντας ἔτσι μία ἀρχὴ εἰς τὴν ὔπαρξι Ρουμανικῶν ἐνοριών μέσα στὴν Ἐκκλησία μας, αἱ ὁποῖαι ἀκολουθοῦν τὸ Νέον Ημερολόγιον. Αὐταὶ αἱ (Νεοημερολογητικαὶ) ἐνορίαι εξαρτώνται τώρα εὐθέως ἀπὸ τὸν Πρωθιεράρχην μας (Φιλάρετον), ὁ ὁποῖος κατ' ἔτος, κατὰ τὴν παραμονήν του εἰς Εὐρώπην λειτουργεῖ εἰς τὴν Ρουμανικὴν (Νεοημερολογητικὴν) Ἐκκλησίαν τῶν Παρισίων (σημ.: προφανώς λειτουργεί μὲ τὸ Νέον Ημερολόγιον, ἀφοῦ ἡ Ἐκκλησία ἀκολουθεῖ τὸ Νέον Ημερολόγιον)!
Ἐπὶ τῆς ἐποχῆς τοῦ Μητροπολίτου Αναστασίου, μία ἄλλη όμὰς ἐκ Γάλλων Ορθοδόξων ὑπὸ τον πρωθιερέα Ε. Κοβαλέφσκυ, ὁ ὁποῖος ήκολούθει το Νέο Ημερολόγιον (Σημ.: Ο Κοβαλέφσκυ ἠκολούθει σ' όλη τὴ ζωή του ὄχι μόνο τὸ Νέα Ημερολόγιο, ἀλλὰ καὶ τὸ λατινικὸν τυπικόν! Δηλ. εἶχε εἰσαγάγει την λατινική λατρεία. Τελοῦσε τις λατινικές λειτουργίες, κι' ὄχι τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, του Μ. Βασιλείου κτλ.!! Ήταν, δηλ. ένα εἶδος... Ουνίτου!) ἔγινε δεκτή μέσα στη δικαιοδοσία τῆς Ἐκκλησίας μας. Ο Μητροπολίτης  ̓Αναστάσιος ἔκανε τὸν Κοβαλέφσκυ ἐπίσκοπο, χωρὶς ν' ἀπαιτήση ν' ἀλλάξη το Νέο Ημερολόγιο (σημ.: Οὔτε τὸ λατινικὸ τυπικὸ τῆς λατρείας!).  ̔Ο  ̓Αρχιεπίσκοπος Ιωάννης καὶ ὁ Ρουμάνος ἐπίσκοπος Θεόφιλος (Ιονέσκου) τὸν ἐχειροτόνησαν καὶ τὸν ὠνόμασαν Ἰωάννην. Η Εκκλησία μας ποτὲ δὲν τὸν ἀπεμάκρυνε ἀπ' τοὺς κόλπους της, πλὴν ὅμως ὁ ἴδιος ἀργότερα άπεχώρησε μόνος του.
Μιὰ ἄλλη ιδιομορφία της Εκκλησίας μας εἶναι ἡ σταθερότης της πρὸς τὸ οἰκουμενιστικό πνεύμα διακριτικότης στις σχέσεις της μὲ τὶς ἄλλες Ορθόδοξες Εκκλησίες. Απὸ τῆς ἐποχῆς τοῦ Μητροπολίτου Αναστασίου καὶ μέχρι σήμερα μνημονεύουμε τὰ ὀνόματα τῶν Ὀρθοδόξων Πατριαρχών, ἂν καὶ εἶναι ἤδη Οικουμενισταὶ καὶ ἔχουν υἱοθετήσει το Νέο Ημερολόγιον»
!

Εἶναι τόσο εύγλωττη ή Ἔκθεσι του Ρώσου Μητροπολίτου Γενεύης Αντωνίου, ποὺ ἐπεκυρώθη ἀπὸ τὴ Ρωσική Σύνοδο, ώστε δὲν χρειάζεται κανένα δικό μας σχόλιο.

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ἀκόμη δυνατὸ ἡ Ρωσική Σύνοδος του Μητροπολίτου Φιλαρέτου νὰ θεωρῆ τὸ Νέο Ημερολόγιο ὡς καταδικαστέος «νεωτερισμός, διότι πάντοτε, μέχρι πρὸ ὀλίγων ἐτῶν, συλλειτουργοῦσε μὲ Νεοημερολογίτες κληρικούς! Λέμε, «μέχρι προ ὀλίγων ἐτῶν», ὄχι διότι οἱ Ρώσοι ἐπίσκοποι τοῦ Μητροπολίτου Φιλαρέτου έπαυσαν τώρα νὰ συλλειτουργούν, ἀλλὰ διότι οἱ ἄλλοι Ορθόδοξοι Ιεράρχαι Νεοημερολογίτες καὶ μή), πλὴν τῶν Σέρβων, δὲν δέχονται τοὺς ἐπισκόπους τῆς Ρωσικῆς Συνόδου εἰς συλλειτουργία, ἐπειδὴ θεωρούν την Σύνοδο αυτή ΑΝΤΙΚΑΝΟΝΙΚΗ! Μάλιστα, ή Ρωσικὴ Σύνοδος τοῦ Μητροπολίτου Φιλαρέτου διεμαρτυρήθη γιὰ τὸ ὅτι ὁ Πατριάρχης Αθηναγόρας καὶ οἱ ἄλλοι Πατριάρχες καὶ  ̓Αρχιεπίσκοποι δὲν τὸν δέχονται σε συλλείτουργο.

Τὸ ὅτι ἀκόμη ή Ρωσική Σύνοδος δεν θεωρεῖ τὸ Νέο Ημερολόγιο καταδικαστέο νεωτερισμό, ἀποδεικνύεται ἀπὸ τὸ ὅτι ὁ θεολογικός σύμβουλος τῆς Ρωσικῆς Συνόδου ἐκλεκτὸς Ελλην  ̓Αρχιμανδρίτης καὶ Καθηγούμενος τῆς  ̔Ιεράς Μονής Μεταμορφώσεως Βοστώνης, π. Παντελεήμων Μητρόπουλος, ποὺ ὑπάγεται στη Σύνοδο αυτή, δήλωσε πὼς ἀπεκόπη ἀπὸ τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχείο, ὄχι γιὰ τὸ 'Εορτολόγιο, ἀλλὰ γιὰ τὴν ἄρσι τῶν ἀναθεμάτων, ποὺ ἔγινε το 1965. Την πληροφορία αυτή δημοσιεύει ὁ ἱερεὺς π. Βασίλειος Σακκάς (τῆς Ρωσικῆς Συνόδου). Να τι γράφει ὁ π. Βασίλειος, γιὰ τὸν π. Παντελεήμονα Μητρόπουλο: «Πρὸ ἱκανοῦ χρόνου μου είχε είπει ὁ π. Παντελεήμων Μητρόπουλος, ὅτι ἐὰν δὲν ἐπήρχετο ή ἄρσις τῶν ἀναθεμάτων το 1965 δὲν θὰ ἐχωρίζετο ἀπὸ τὴν Κωνσταντινούπολι, διὰ μόνον τὸ ΕΟΡΤΟΛΟΓΙΟΝ»!

 



[1] Eμείς βρήκαμε την Έκθεσι του Γενεύης Αντώνιου και δεν υπάρχει το παραπάνω λεχθέν, όπως δεν υπάρχει, τουλάχιστον εμείς δεν την βρήκαμε, η ''δημοσιευμένη'' αυτή ''πληροφορία'' που απέδιδε ο Σακαρέλλος στον π. Βασίλειο Σακκά. 







ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ




0 comments:

Δημοσίευση σχολίου

 
Top