ΥΠΟΘΕΤΙΚΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΕΣ, ΤΟΝ ΑΡΙΘΜΟ ΤΟΥ ΘΗΡΙΟΥ, ΚΑΙ ΤΟ ΧΑΡΑΓΜΑ.

ΠΡΟΣΩΠΟ Α (Αντίθετο στα συστήματα):

Εγώ πάντως δεν την παίρνω ταυτότητα διότι θα έχει τον αριθμό του Αντιχρίστου. Δεν θα με κάνουν αριθμό! Είμαι άνθρωπος, όχι barcode στο σούπερ μάρκετ.

ΠΡΟΣΩΠΟ Β:

Καταλαβαίνω. Αν και ειλικρινά απορώ πώς επιβίωσες τόσα χρόνια με ΑΦΜ, ΑΜΚΑ, αριθμό μητρώου στο σχολείο, αριθμό μητρώου στρατού, αριθμό κάρτας τράπεζας, και PIN στο κινητό σου. Πραγματικός ήρωας.

Α:

Εκείνα ήταν άλλα. Τώρα το πράγμα σοβαρεύει! Είναι ο αριθμός του Αντιχρίστου! Το λέει και η Αποκάλυψη: "ὁ ἀριθμὸς τοῦ θηρίου, ἑξακόσιοι ἑξήκοντα ἕξ." Το 666!

Β:

Ναι, βέβαια. Και όταν η ταυτότητά σου γράφει π.χ. ΑΚ12345678, αυτό εσύ το μεταφράζεις αυτόματα σε "Αποκάλυψη 13:18". Μόνο που το 666 δεν υπάρχει πουθενά εκεί — εκτός αν κάνεις ειδική μυστικιστική αριθμοσοφία και έχεις πολύ ελεύθερο χρόνο.

Α:

Μα δεν βλέπεις; Σκοπός είναι να μας ξεχωρίζουν όχι με το όνομά μας, αλλά με αριθμούς! Να μας απ-ανθρωποποιήσουν!

Β:

Ενώ το να σε λένε "Γιώργο Παπαδόπουλο του Ιωάννου" σ’ ένα δημόσιο μητρώο του κράτους, και σε ένα τέτοιο κράτος..., αυτό σε καθιστά υπαρξιακά ελεύθερο;

Α:

Αυτά είναι αστεία για σένα. Αλλά εγώ ξέρω τι κάνουν στις Βρυξέλλες. Ξέρεις ότι η κάρτα έχει τσιπάκι;

Β:

Φυσικά! Και ξέρεις τι άλλο έχει τσιπάκι; Οι κάρτες που χρησιμοποιείς όπως και το κινητό σου.

Α:

Εσύ να λες ό,τι θέλεις. Εγώ δεν πρόκειται να δεχθώ να με "αριθμοποιήσουν".

Β:

Απόλυτα σεβαστό. Απλώς ελπίζω να ενημερώσεις και την Εφορία, το ΙΚΑ, την Τράπεζα, το Πανεπιστήμιο, τον ΟΤΕ, τη ΔΕΗ, κ.α. Γιατί όλοι αυτοί σε βρίσκουν με αριθμό. Όχι με “Γιώργος, Άνθρωπος, Ελεύθερος και Ορθόδοξος”.

Α:

Ειρωνεύσου. Αλλά ο διάβολος χαίρεται όταν βλέπει τους ανθρώπους να τον περνάνε για αστείο.

Β:

Επίσης χαίρεται όταν βλέπει κάποιον να έχει διαβάσει μόνο την Αποκάλυψη κατανοώντας την λάθος. Ξέρεις, έχει κι άλλα βιβλία η Αγία Γραφή. Αλλά μάλλον δεν έχουν τόσο δράμα, οπότε δε σε συγκινούν.

Α:

Η πίστη σου είναι ρηχή. Θα το δεις.

Β:

Μπορεί. Αλλά τουλάχιστον η πίστη μου δεν εξαρτάται από το αν αλλάξει η ταυτότητά μου από πλαστική σε ψηφιακή.

Α:

Δεν είναι μόνο θέμα τεχνολογίας. Είναι θέμα σωτηρίας. Όταν αρχίζουμε να δεχόμαστε τα πάντα, χωρίς πνευματικό κριτήριο, σιγά σιγά χάνουμε την ελευθερία μας και παραδινόμαστε σε μια παγκόσμια εξουσία. Αυτό δεν είναι απλό.

Β:

Το σέβομαι αυτό. Αλλά μήπως κινδυνεύουμε περισσότερο όταν φοβόμαστε αριθμούς αντί να προσέχουμε την ουσία; Δεν είναι ο αριθμός ή το τσιπάκι που σώζει ή καταδικάζει, αλλά η καρδιά του ανθρώπου. Ο ίδιος ο Χριστός δεν είπε ότι «ο Θεός βλέπει την καρδία»;

Α:

Ναι, αλλά δεν πρέπει να είμαστε αφελείς. Οι Πατέρες λένε να είμαστε άγρυπνοι. Όταν βλέπεις τα σημεία των καιρών, δεν κάνεις πως δεν τα βλέπεις. Οι άγιοι μιλούσαν για το σφράγισμα· και τώρα βλέπουμε να στήνεται ένα σύστημα ελέγχου παντού.

Β:

Αλλά και οι ίδιοι οι Πατέρες — και ιδιαίτερα ο άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής — έλεγαν ότι δεν πρέπει να προτρέχουμε. Η Αποκάλυψη είναι βιβλίο βαθιά συμβολικό και μυστηριακό, δεν γράφτηκε για να φτιάχνουμε χρονοδιαγράμματα ή θεωρίες συνωμοσίας.

Α:

Δεν λέω να κάνουμε σενάρια. Αλλά κι εσύ δείχνεις μια άνεση με όλα αυτά. Σαν να μη σε προβληματίζει τίποτα. Όταν βλέπεις ότι όλος ο κόσμος πάει προς μια τεχνολογική ομοιομορφία, δεν υποψιάζεσαι τίποτα;

Β:

Με προβληματίζει, αλλά περισσότερο με απασχολεί πώς ζω ως Χριστιανός. Γιατί, αν έχω μίσος, φόβο και καχυποψία μέσα μου, τότε το νούμερο λίγη σημασία έχει.

Α:

Άρα δεν βλέπεις κανέναν κίνδυνο;

Β:

Βλέπω τον κίνδυνο όταν η πνευματική ζωή μετατρέπεται σε εμμονή με εξωτερικά σημεία. Όταν η πνευματική επαγρύπνηση γίνεται ψυχολογικός πανικός. Δεν λέω να δεχόμαστε τα πάντα άκριτα. Αλλά ούτε και να ζούμε με τη βεβαιότητα ότι το χάραγμα ήρθε επειδή αλλάζει ο τρόπος αριθμοποίησης του ανθρώπου διότι και παλαιότερα αριθμός ήσουν.

Α:

Δηλαδή λες να τα πάρουμε και να μην το σκεφτούμε καθόλου;

Β:

Όχι. Λέω να το σκεφτούμε σοβαρά, χωρίς φόβο, χωρίς φανατισμό. Με νηφαλιότητα και προσευχή. Όχι να τρομοκρατούμε τον εαυτό μας — ούτε και τους άλλους. Η Εκκλησία μας καλεί σε διάκριση, όχι σε πανικό.

Α:

Εγώ πάντως άκουσα χτες τον πατέρα (υποθετικό όνομα) Αναστάσιο. Μίλησε ξεκάθαρα: Ο Προσωπικός Αριθμός είναι η αρχή του τέλους. Μας μετατρέπουν σε κωδικούς.

Β:

Αλήθεια μιλάτε για τον πατέρα Αναστάσιο; Τον θυμάμαι από παλιά όταν έλεγε ότι το barcode στα προϊόντα ήταν το χάραγμα του θηρίου και ότι η τηλεόραση ήταν"ο Σατανάς". Τώρα τον βλέπω στο διαδίκτυο όλη μέρα λησμονώντας ότι έχει αριθμό IP και έτσι αναγνωρίζεται από το δίκτυο, όπως και σε live στο YouTube με κάμερα HD και μικρόφωνο πέτου.

(Εμφανίζεται ο ΠΑΤΗΡ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ)

ΠΑΤΗΡ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ:

Γελάστε όσο θέλετε. Αλλά τα σημεία των καιρών είναι ολοφάνερα. Κάθε αριθμός που μπαίνει επάνω στον άνθρωπο, κάθε ηλεκτρονική σφραγίδα, μας φέρνει ένα βήμα πιο κοντά στην Παγκόσμια Δικτατορία του Αντιχρίστου.

Β:

Πάτερ, συγγνώμη, αλλά αυτά δεν τα λέγατε και για τις κάρτες τραπέζης; Και μετά θυμάμαι είχαμε πετύχει τη χάρη σας να πληρώνετε με ανέπαφη στο βιβλιοπωλείο.

ΠΑΤΗΡ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ:

Άλλο τότε! Δεν είχαν φτάσει στο επίπεδο να μας ενοποιούν όλα τα στοιχεία σε έναν αριθμό. Δεν καταλαβαίνετε; Όλα μας τα δεδομένα — υγεία, εργασία, περιουσία, ακόμη και η Εκκλησία — θα περνούν από ένα νούμερο! Χάνεται το πρόσωπο, ο άνθρωπος εξαφανίζεται.

Α:

Ακριβώς! Αυτό λέω κι εγώ. Τίποτα δεν είναι τυχαίο! Όλα πάνε βάσει σχεδίου. Κι εμείς τα δεχόμαστε ένα ένα, χωρίς να αντιδρούμε.

Β:

Μάλιστα... Δηλαδή, όταν ήσασταν αντίθετος με το barcode, ήμασταν στην αρχή του σχεδίου· μετά με το ΑΜΚΑ ήμασταν στη μέση· τώρα με τον Προσωπικό Αριθμό είμαστε στο τέλος;

Α:

Μα εσύ δεν φοβάσαι τίποτα; Δεν σε ανησυχεί που όλα γίνονται με ηλεκτρονικό έλεγχο;

Β:

Με ανησυχεί πιο πολύ ότι συνηθίσαμε να θεωρούμε πνευματική εγρήγορση το να βλέπουμε τον Αντίχριστο σε κάθε γραφειοκρατική μεταρρύθμιση. Αντί να βλέπουμε τον Χριστό στον αδελφό μας, ψάχνουμε τον κωδικό QR και τους αριθμούς.

ΠΑΤΗΡ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ:

Δεν έχεις διάκριση. Γι’ αυτό και νομίζεις πως όλα είναι αθώα. Μα ο Αντίχριστος δεν θα έρθει με κέρατα, θα έρθει με “διευκολύνσεις”.

Β:

Αλλά κι εσείς, πάτερ, δεν λέγατε τα ίδια και για τα κινητά, και για το internet, και για το e-banking, και τελικά τα χρησιμοποιείτε όλα;

ΠΑΤΗΡ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ:

Δεν με ενοχλεί που με ειρωνεύεστε. Και ο Νώε γελοιοποιήθηκε πριν έρθει ο κατακλυσμός. Εγώ το καθήκον μου το κάνω: προειδοποιώ. Αν εσείς θέλετε να μπείτε στο σύστημα του Αντιχρίστου με χαμόγελο, ελεύθερα. Εγώ όμως θα φωνάζω όσο μπορώ.

Β:

Μα πάτερ Αναστάσιε, δεν λέμε να σωπάσετε. Λέμε να δείτε μήπως τελικά επαναλαμβάνετε ένα μοτίβο. Από τότε που φωνἀζατε μέχρι σήμερα, κάθε καινούργιο μέσο το καταγγέλλετε — και ύστερα το χρησιμοποιείτε. Δεν βλέπετε κάποιο πρόβλημα σ' αυτό;

ΠΑΤΗΡ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ:

Χρησιμοποιώ γιατί με εξαναγκάζει το σύστημα. Αλλά δεν το αποδέχομαι στην καρδιά μου. Δεν συμμερίζομαι το πνεύμα του. Όταν πληρώνω με κάρτα, το κάνω γιατί δεν μπορώ αλλιώς, όχι γιατί το εγκρίνω.

Β:

Μα δεν είναι αυτό αντίφαση; Λέτε ότι είναι του Αντιχρίστου, αλλά το χρησιμοποιείτε. Αν πιστεύατε ότι είναι πνευματικά επικίνδυνο, δεν θα έπρεπε να κάνετε πίσω τελείως; Τόσα χρόνια, καμία ρήξη με το “σύστημα” δεν κάνατε. Μόνο διακηρύξεις.

ΠΑΤΗΡ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ:

Αν ήταν στο χέρι μου, θα ζούσα στο βουνό, χωρίς ρεύμα και χωρίς ΑΦΜ. Αλλά όταν έχεις ποίμνιο και ευθύνες, δεν μπορείς να εξαφανιστείς. Παλεύεις από μέσα.

Α:

Να ‘τα λέμε κι αυτά! Πάτερ, καλά τα λέτε. Εσείς τουλάχιστον αγωνίζεστε. Δεν κάνετε “υπακοή” στο σύστημα σαν κάτι άλλους…

Β:

Μα και πάλι, πάτερ, τι νόημα έχει να ζούμε σε μια μόνιμη θεωρία συνωμοσίας; Κάθε νέα υπηρεσία, κάθε νέα ταυτότητα, κάθε διοικητική αλλαγή… πάντα "ξεσκεπάζει" τον Αντίχριστο. Δεν κουραστήκατε τόσα χρόνια να βλέπετε τον διάβολο πίσω από κάθε ηλεκτρονικό καλώδιο;

ΠΑΤΗΡ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ:

Και πάλι ειρωνεία. Λοιπόν άκου να δεις. Εγώ δεν κουράζομαι, γιατί αγαπώ τον Χριστό. Και όποιος αγαπά τον Χριστό, δεν φοβάται να γίνει ρεζίλι. Αν εμένα μου βγει η φήμη του "γραφικού", δεν πειράζει. Σημασία έχει να μείνω πιστός. Να μην γίνω νούμερο. Ούτε χρήστης, ούτε πελάτης, ούτε “πολίτης 2.0”. Χριστιανός να μείνω.

Β:

Χριστιανός δεν σημαίνει απλώς “αντικοινωνικός” απέναντι στην τεχνολογία. Σημαίνει πρώτα από όλα ταπεινός, ειρηνικός και χωρίς φοβικά σύνδρομα.... Ο άγιος Παΐσιος έλεγε να έχουμε “καλό λογισμό”. Εσείς, πάτερ, ακούτε μόνο τους “κακούς λογισμούς” — και μάλιστα με ντουντούκα.

ΠΑΤΗΡ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ:

Ο άγιος Παΐσιος επίσης προειδοποιούσε για τις κάρτες! Μην ξεχνάς τι είπε για το 666 και το σφράγισμα. Μίλαγε καθαρά. Δεν ήταν όλοι “θετικοί” σαν εσένα.

Β:

Ναι, αλλά έλεγε και να μη σκανδαλίζουμε τους αδελφούς, ούτε να τους τρομάζουμε χωρίς λόγο. Εσείς όμως, πάτερ, εδώ και 30 χρόνια μόνο “καμπανάκια” βαράτε. Κι όταν ο κόσμος πάει να ησυχάσει, εσείς φωνάζετε: “Όχι! Το καινούργιο είναι πιο επικίνδυνο από το προηγούμενο!”

ΠΑΤΗΡ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ:

Εσείς κοροϊδεύετε, αλλά όταν θα σας ζητήσουν να σκανάρετε τον εαυτό σας για να πάρετε ψωμί, τότε να δούμε τι θα λέτε! Θα τα θυμηθείτε όλα τότε, αλλά θα είναι αργά…

Β:

Όχι, πάτερ. Δεν κοροϊδεύω. Σέβομαι ότι ανησυχείτε — αλλά δεν μπορώ να συμφωνήσω με την υπερβολή. Το να έχουμε επιφυλάξεις είναι λογικό. Το να ενημερωνόμαστε, να ρωτάμε, να πιέζουμε για διαφάνεια — είναι και αναγκαίο. Όμως δεν είναι λύση κάθε τρεις και λίγο να βαφτίζουμε κάθε νέο μέτρο «σφράγισμα» και κάθε αριθμό «όνομα του Θηρίου».

Α:

Και τι να κάνουμε δηλαδή; Να τα δεχόμαστε όλα και να λέμε ευχαριστώ;

Β:

Όχι βέβαια. Αλλά να αντιδρούμε με σύνεση. Όχι με καταγγελίες που χάνουν το νόημά τους από την υπερβολή. Η Εκκλησία έχει φωνή όταν μιλάει με σταθερότητα και σοβαρότητα — όχι όταν φωνάζει σαν σειρήνα κινδύνου κάθε τρεις και λίγο. Γιατί μετά δεν την ακούει κανείς, ακόμα κι αν έχει δίκιο.

ΠΑΤΗΡ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ:

Μα πρέπει να ταρακουνήσουμε τον λαό! Αν δεν φωνάξουμε τώρα, πότε;

Β:

Να μιλήσουμε, ναι. Να ελέγξουμε τις εξελίξεις, να απαιτήσουμε σεβασμό στην ελευθερία και το πρόσωπο του ανθρώπου. Αλλά με διάκριση. Όχι με συνθήματα και φοβικά σενάρια. Πόσες φορές στο παρελθόν είπαμε «αυτό είναι το χάραγμα» και μετά... συνεχίσαμε κανονικά τη ζωή μας;

Α:

Ε, άρα τι; Τίποτα δεν είναι επικίνδυνο;

Β:

Πολλά είναι επικίνδυνα — αλλά η υπερβολή τα αχρηστεύει. Αν θέλουμε να αντιδράσουμε σωστά, πρέπει πρώτα να καταλάβουμε τι ακριβώς αντιμετωπίζουμε. Όχι να βγάζουμε ετυμηγορίες με τον τίτλο "ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ ΕΔΩ!" κάθε φορά που αλλάζει μια διοικητική διαδικασία.

ΠΑΤΗΡ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ:

Άρα, δηλαδή, εσείς θα πάρετε την νέα ταυτότητα και θα ησυχάσετε τη συνείδησή σας;

Β:

Όχι πάτερ, εγώ πρώτα θα ρωτήσω, θα διαβάσω, θα ερευνήσω. Αν δω ότι πραγματικά παραβιάζεται η ελευθερία ή η πίστη μου, τότε θα αρνηθώ. Αλλά δεν θα το φωνάξω από τον άμβωνα σαν προφητεία καταστροφής. Θα το κάνω με ησυχία, όπως κάνουν οι αληθινοί μάρτυρες: χωρίς θέατρο, αλλά με ουσία.

Α:

Άρα δηλαδή… ούτε φόβος ούτε εφησυχασμός.

Β:

Ακριβώς. Ούτε φόβος, ούτε αδιαφορία. Μόνο διάκριση, προσευχή και υπευθυνότητα. Ούτε να τρομάζουμε τους άλλους, ούτε να κοιμόμαστε όρθιοι. Αν είναι να πούμε "όχι", να το πούμε με καθαρό νου και ήσυχη καρδιά. Όχι με κραυγές, αλλά με σταθερότητα.

(παύση)

ΠΑΤΗΡ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ:

Ε… δεν διαφωνώ σε όλα. Αλλά εγώ πάντως θα συνεχίσω να προειδοποιώ. Κι όποιος έχει ώτα ακούειν...

Β (χαμογελώντας):

Ας έχουμε ώτα και για τη φωνή του Χριστού. Που είναι γλυκιά, όχι υστερική.