Κωνσταντίνου Οικονόμου εξ΄ Οικονόμων: ''Σιωνίτης Προσκυνητής'' (αποσπάσματα με απόδοση στην νεοελληνική ε΄ μέρος)

«Καὶ τοίνυν καν ἄλλοτε οὐδέποτ' ἐφάνη ἐν τῷ ἁγίῳ Τάφῳ ἐκεῖνο τὸ τῆς Ἀναστάσεως φῶς (καθὼς ὑμεῖς διϊσχυρίζεσθε), καν αἱ ἱστορίαι τοῦ κατὰ καιροὺς (ἐπὶ τοῦ διωγμοῦ τῶν Σαρακηνῶν) καὶ ἔξωθεν τοῦ θείου μνήματος ἐκ θαύματος ἐπιφανέντος φωτός, ὑπάρχωσι πλάσματα ψευδή (καθὼς ὑμεῖς διατείνεσθε), αὐτὸ δὲ τὸ κατ ̓ ἔτος ἐκ τοῦ παναγίου Τάφου πηγάζον ἅγιον φῶς ὑπάρχει (καθώς θέλετε) ἔργον χειρών ανθρώπων, ἡμεῖς καὶ αὖθις λέγομεν, ὅτι καὶ οὕτω δεχόμεθα τοῦτο καὶ σεβόμεθα πνευματικῶς, ὡς ἀντίτυπον ἐκείνου τοῦ φωτὸς τῆς Αναστάσεως, ὅπερ εἶδον οἱ Ἀπόστολοι· διότι καὶ νῦν ἀνατέλλει ἐκ τοῦ Τάφου τοῦ Κυρίου, ὅς ἐστι πηγὴ ζωῆς· πηγὴ ἀϊδίου φωτός. «Εἰ γὰρ φῶς δικαίοις διὰ παντὸς» (Παρ. ιγ, 9), πολὺ μᾶλλον παρὰ τῷ τῶν Δικαίων Θεῷ, (ὡς ὁ Νύσσης αὐτόθι φησί), καὶ ἐν τοῖς ἁγίοις σκηνώμασιν αὐτοῦ. Ἀντὶ δὲ τοῦ ἀστραπημόρφου ἀγγέλου τῆς Ἀναστάσεως, ἀποδεχόμεθα τὸν τοῦ θείου Ναρκίσσου διάδοχον ἱεράρχην, ὅστις ἐξιών φωσφόρος ἐκ τοῦ Μνήματος, διανέμει τοῖς πιστοῖς τὸ ἅγιον φῶς. Καὶ ταῦτα δὲ λέγοντες οὐκ ἀποχωρούμεν τῆς τῶν ἁγίων ἡμῶν πατέρων διδασκαλίας. Ακούσατε, καὶ μὴ θορυβεῖτε».

ΑΠΟΔΟΣΙΣ ΚΕΙΜΕΝΟΥ

Και λοιπόν αν δεν φάνηκε ποτέ ξανά στον Άγιο Τάφο εκείνο το φως της Αναστάσεως (όπως εσείς υποστηρίζετε κατηγορηματικά), και αν οι ιστορίες που κυκλοφορούν κατά καιρούς (κατά τη διάρκεια του διωγμού από τους Σαρακηνούς) και έξω από το θείο μνήμα του θαύματος της εμφανίσεως του φωτός, παρουσιάζονται ψευδή φαινόμενα (όπως εσείς ισχυρίζεστε), και αυτό το άγιο φως που κάθε χρόνο πηγάζει από τον πανάγιο Τάφο (όπως εσείς θέλετε) είναι έργο ανθρωπίνων χεριών, εμείς και πάλι λέμε ότι και έτσι το δεχόμαστε και το σεβόμαστε πνευματικά ως αντίτυπο εκείνου του φωτός της Αναστάσεως, που είδαν οι Απόστολοι· διότι και τώρα ανατέλλει από τον Τάφο του Κυρίου, που είναι πηγή ζωής, πηγή αιωνίου φωτός. «Αν εις τους δικαίους ανθρώπους υπάρχει πάντοτε το παρά του Θεού φως» (Παρ. ιγ, 9) τότε πολύ περισσότερο στον ίδιο τον Θεό των Δικαίων, (όπως λέει αυτόθι ο Νύσσης), και στις άγιες κατοικίες του. Αντί του αστραπόμορφου αγγέλου, αποδεχόμαστε τον διάδοχο του θείου Ναρκίσσου[1], τον ιεράρχη, ο οποίος φέρνοντας το φως εξέρχεται από το Μνήμα και μοιράζει στους πιστούς το άγιο φως. Και λέγοντας αυτά, δεν απομακρυνόμαστε από τη διδασκαλία των αγίων πατέρων μας. Ακούσατε, και μην ταράζεστε.