«ὅσον δὲ πρὸς τὰς λοιδορίας, ἀπαντῶσι ψάλλοντες ἐκεῖνο τὸ προφητικὸν ᾆσμα· «φωτίζου φωτίζου ἡ νέα Ιερουσαλὴμ, ἥκει γάρ σου τὸ φῶς, καὶ ἡ δόξα Κυρίου ἐπὶ σὲ ἀνατέταλκεν». ὁ δὲ λαὸς τοῦ Κυρίου, τὸ ἁπλοῦν καὶ ταπεινὸν πολίτευμα τῆς ὀρθοδοξίας, οἱ νήπιοι καὶ ἄκακοι οὗτοι παῖδες καὶ ἀδελφοὶ τοῦ Χριστοῦ, ὁσάκις ἂν ἀκούσωσι τὰς σοφὰς ὑμῶν ἀνακαλύψεις, οὔτε θροοῦνται, οὔτε φροντίζουσιν ὅλως, ἀλλὰ καὶ ἐπιμειδιῶσι. Καί τινες αὐτῶν, οἱ θαῤῥαλαιότεροι, παραστάντες, λέγουσι πρὸς ὑμᾶς μετ ̓ ἀγάπης ἀδελφικῆς. Ὦ λογιώτατοι, λίαν παράδοξος καὶ ἄτοπος προσπίπτει εἰς τὰς ἀκοὰς ἡμῶν ἡ καινοφανὴς ὑμῶν διδασκαλία. Κείσθω αὕτη παρ' ὑμῖν, κακὸς θησαυρός. ἡμεῖς δὲ, και χειρόκμητον ὑπάρχει (καθώς λέγετε) καὶ λυχνιαῖον, οὐκ ἀπὸ θαύματος, τὸ ἐκ τοῦ παναγίου Τάφου προερχόμενον ἅγιον φῶς, καὶ οὕτως ἅγιον αὐτὸ πιστεύομεν, καὶ ὡς ἅγιον τιμῶμεν. Ἡμεῖς ἀκούομεν ἐκ τοῦ ἁγίου Εὐαγγελίου, ὅτι κατὰ τὸν καιρὸν τῆς Αναστάσεως τοῦ Κυρίου πρῶτον μὲν ὁ ταῖς μυροφόροις φανεὶς ἄγγελος, ὅστις ἐκ τῆς θύρας τοῦ μνημείου ἀπεκύλισεν τὸν λίθον, ἐκάθητο ἐπ' αὐτοῦ ὀλολαμπής· «ἦν δὲ ἡ ἰδέα αὐτοῦ ὡς ἀστραπὴ» (Ματθ. κη, 3)· ἔπειτα δὲ πάλιν, ὅτε Πέτρος καὶ Ἰωάννης ἦλθον εἰς τὸ μνημεῖον, σκοτίας ἔτι οὔσης, καὶ μὴ παρόντων ἀγγέλων, εἶδον τὰ οθόνια καὶ τὸ σουδάριον, καὶ ἐπίστευσαν (Ιωάν. κ.). Εἶδον δὲ ταῦτα σκοτίας ὅτι οὔσης, διότι πάντως ο τάφος του Κυρίου ὑπῆρχε τότε πλήρης οὐρανίου φωτός. ὅθεν ψάλλει καὶ ὁ θεῖος Δαμασκηνός «Καὶ τὸ φῶς ἐν τῷ τάφῳ ὁρῶν (ὁ Πέτρος) κάτε πλήττετο· οὐδεὶς γὰρ βλέπειν δύναται ἐν νυκτὶ τὰ προκείμενα». Καὶ αὐτὸς (ὡς ἡμᾶς βεβαιοῦσιν) δ Νύσσης ἅγιος Γρηγόριος λέγει· «Καὶ ταῦτα (τὰ ὀθόνια καὶ τὸ σουδάριον) ἰδόντες οἱ περὶ τὸν Πέτρον ἐπίστευσαν, οὐχ ἁπλῶς μόνον, ἀλλὰ καὶ κρείττονι νῷ καὶ ἀποστολικῷ θεασάμενοι· πλήρης γὰρ ἦν ὁ Τάφος φωτός, ὥστε καὶ νυκτὸς οὔσης ἔτι, διπλῶς θεάσασθαι τὰ ἔνδον, καὶ αἰσθητῶς καὶ πνευματικῶς» κτλ. (Γρηγ. Νύσσ. περὶ τῆς ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ λόγ. β. σελ. 406. τόμ. γ)».


ΑΠΟΔΟΣΗ ΚΕΙΜΕΝΟΥ


Όσον αφορά τις προσβολές, απαντούν ψάλλοντας εκείνο το προφητικό άσμα· «φωτίζου φωτίζου ἡ νέα Ιερουσαλὴμ, ἥκει γάρ σου τὸ φῶς, καὶ ἡ δόξα Κυρίου ἐπὶ σὲ ἀνατέταλκεν». Ο λαός του Κυρίου, το απλό και ταπεινό πολίτευμα της ορθοδοξίας, αυτοί οι νήπιοι και άκακοι παίδες και αδελφοί του Χριστού, όσες φορές και αν ακούνε τις σοφές ανακαλύψεις σας, ούτε θροούνται, ούτε ανησυχούν καθόλου, αλλά και χαμογελούν. Και ορισμένοι από αυτούς, οι πιο τολμηροί, στεκάμενοι, σας μιλούν με αδελφική αγάπη. Ω΄ λογιότατοι, πολύ παράδοξη και παράτολμη φαίνεται η νέα διδασκαλία σας στα αυτιά μας. Μένει αυτή, ως κακός θησαυρός μεταξύ σας. Εμείς από την άλλην, είτε από χέρι υπάρχει (καθώς λέτε) είτε από λυχνία, όχι από θαύμα, το άγιο φως που προέρχεται από τον Πανάγιο Τάφο, το πιστεύουμε ως άγιο και το τιμούμε ως άγιο. Εμείς ακούμε από το άγιο Ευαγγέλιο, ότι κατά τον καιρό της Αναστάσεως του Κυρίου, αρχικά ο άγγελος εμφανίστηκε στις μυροφόρες γυναίκες, ο οποίος κύλισε τον λίθο από την είσοδο του μνημείου, και καθόταν πάνω του ολόλαμπρος· «ἦν δὲ ἡ ἰδέα αὐτοῦ ὡς ἀστραπὴ» (Ματθ. κη, 3)· στη συνέχεια, όταν ο Πέτρος και ο Ιωάννης πήγαν στο μνημείο και επειδή ήταν ακόμη σκοτάδι και δίχως να υπάρχουν άγγελοι εκεί, είδαν τα σάβανα και το μαντήλι, και πίστεψαν (Ιωάν. κ.). Είδαν όλα αυτά, ενώ ήταν ακόμα σκότος, επειδή ο τάφος του Κυρίου τότε ήταν γεμάτος ουράνιο φως. γι΄ αυτό ψάλλει ο θείος Δαμασκηνός «Καὶ τὸ φῶς ἐν τῷ τάφῳ ὁρῶν (ὁ Πέτρος) κάτεπλήττετο· οὐδεὶς γὰρ βλέπειν δύναται ἐν νυκτὶ τὰ προκείμενα». Και αυτός (όπως μας βεβαιώνουν) ο άγιος Γρηγόριος ο Νύσσης λέει: «Καὶ ταῦτα (τὰ ὀθόνια καὶ τὸ σουδάριον) ἰδόντες οἱ περὶ τὸν Πέτρον ἐπίστευσαν, οὐχ ἁπλῶς μόνον, ἀλλὰ καὶ κρείττονι νῷ καὶ ἀποστολικῷ θεασάμενοι· πλήρης γὰρ ἦν ὁ Τάφος φωτός, ὥστε καὶ νυκτὸς οὔσης ἔτι, διπλῶς θεάσασθαι τὰ ἔνδον, καὶ αἰσθητῶς καὶ πνευματικῶς» κτλ. (Γρηγ. Νύσσ. περὶ τῆς ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ λόγ. β. σελ. 406. τόμ. γ)».



(συνεχίζεται)



ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ


0 comments:

Δημοσίευση σχολίου

 
Top