Στήν ἀρχή τῆς Ἀποκάλυψης, ὁ ἴδιος ὁ Ἅγ. Ἰωάννης φανερώνει το κύριο θέμα καί τόν σκοπό τῆς συγγραφῆς της: «δεῖξαι τοῖς δούλοις αὐτοῦ ἃ δεῖ γενέσθαι» (1:1). Ετσι, τό βασικό θέμα τῆς Ἀποκάλυψης εἶναι μιά μυστικιστική απεικόνιση τῆς μελλοντικῆς πορείας τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ καὶ ὁλόκληρου τοῦ κόσμου. Από την ἀρχή τῆς ὕπαρξής της, ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, χρειάστηκε νά ἀγωνιστεί σφοδρά ἐνάντια στις λανθασμένες ἰδέες τοῦ Ἰουδαϊσμοῦ καί τοῦ Παγανισμοῦ, ἀποσκοπώντας στὸ νὰ θέσει ὡς πραγματικότητα τὸν θρίαμβο τῆς θείας ἀλήθειας ἡ ὁποία εἶχε ἀποκαλυφθεῖ στή γῆ μὲ τὴν Ἐνσάρκωση τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ καί ἔτσι να δώσει στην ἀνθρωπότητα ευλογία καί αἰώνια ζωή. Ο σκοπός της Ἀποκάλυψης εἶναι νά ἀπεικονίσει αυτό τον αγώνα της Ἐκκλησίας καί τόν θρίαμβό της έναντι όλων των εχθρών, να δείξει ξεκάθαρα τόν ὄλεθρο τῶν ἐχθρῶν τῆς Ἐκκλησίας καί νά δοξάσει τα πιστά τέκνα της. Αυτό ήταν ιδιαίτερα σημαντικό, ἀλλά καί ἀπαραίτητο, για τους πιστούς ἐκείνων τῶν ἐποχῶν, ὅταν φοβεροί και αἱματηροί διωγμοί εἶχαν ἀρχίσει ἐναντίον τῶν χριστιανών, ώστε να τους προσφέρει παρηγοριά καί ἐνθάρρυνση στις λύπες και τις δοκιμασίες πού εἶχαν ὑποστεῖ. Αὐτή ἡ ζωντανή εικόνα τῆς μάχης τοῦ σκοτεινού βασιλείου τοῦ Σατανᾶ μέ τήν Ἐκκλησία καί ἡ τελική νίκη τῆς Ἐκκλησίας ἐπί τοῦ «ὄψεως τοῦ ἀρχαίου» (Αποκ. 12:9), εἶναι ἀπαραίτητη για τούς πιστούς ὅλων τῶν ἐποχῶν γιά τόν ἴδιο ἀκριβῶς λόγο: νά τούς παρηγορεῖ καί νά τούς ἐνδυναμώνει στον ἀγώνα γιά τήν ἀλήθεια τῆς πίστης τοῦ Χριστοῦ· ἕναν πόλεμο πού πρέπει οἱ πιστοί πάντα να κηρύσσουν ἐνάντια στούς ὑπηρέτες τῶν σκοτεινῶν δυνάμεων τῆς κόλασης, οἱ ὁποῖοι, μέσα στην τύφλωσή τους πασχίζουν νά ἐκμηδενίσουν τήν Ἐκκλησία.

Ὅλοι οἱ ἀρχαῖοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας οἱ ὁποῖοι ἔγραψαν σχολιασμούς πάνω στά ἱερά βιβλία τῆς Καινῆς Διαθήκης, ὁμόφωνα θεωροῦν τήν Ἀποκάλυψη ὡς μιά προφητική εἰκόνα τῶν ἐσχάτων ἡμερῶν τοῦ κόσμου και τῶν γεγονότων που πρόκειται να διαδραματιστούν πρό τῆς Δευτέρας Παρουσίας τοῦ Χριστοῦ στή γῆ καί κατά το ἄνοιγμα τοῦ Βασιλείου τῆς Δόξης τό ὁποῖο ἔχει προετοιμαστεῖ γιά ὅλους τούς ἀληθινά πιστεύοντες χριστιανούς. Παρά το σκοτάδι στό ὁποῖο βρίσκεται κρυμμένο το μυστικιστικό νόημα τοῦ βιβλίου, ὡς συνέπεια τοῦ ὁποίου πολλοί ἄπιστοι ἔχουν πασχίσει με κάθε τρόπο νά τό δυσφημίσουν, οἱ βαθιά φωτισμένοι Πατέρες καί θεόπνευστοι διδάσκαλοι τῆς Ἐκκλησίας ἔτρεφαν πάντα μεγάλο σεβασμό για αυτό.

Ἔτσι, ὁ Αγ. Διονύσιος ὁ Ἀλεξανδρείας γράφει: «Η σκοτεινότητα αὐτοῦ τοῦ βιβλίου δέν ἐμποδίζει κάποιον ἀπ' τό νά τό θαυμάζει καί νά ἐκπλήσσεται ἀπ' αὐτό. Κι ἀκόμα κι ἂν ἐγώ δεν καταλαβαίνω ὅλα ὅσα γράφει, εἶναι μόνο ἐξαιτίας τῆς δικῆς μου ἀνικανότητας. Δέν μπορῶ νά γίνω κριτής τῶν ἀληθειῶν πού περιέχονται σέ αὐτό ἤ νά μετρήσω τίς ἀλήθειες αὐτές μέ τήν πενία του μυαλού μου. Οδηγούμενος περισσότερο από πίστη παρά από απλή κατανόηση, βρίσκω ὅτι αὐτές ἁπλά εἶναι πέρα ἀπ' ὅσα δύναμαι να κατανοήσω». Ὁ Εὐλογημένος Ἱερώνυμος ἐκφράζεται μέ παρόμοιο τρόπο σχετικά μέ τήν Ἀποκάλυψη: «Μέσα της ἐμπεριέχονται τόσα μυστήρια ὅσα καί λέξεις. Μά τί εἶναι αὐτά πού λέγω; Οποιοσδήποτε ἔπαινος αὐτοῦ τοῦ βιβλίου ὑστερεῖ μπροστά στην πραγματική του ἀξία».

Παρ' ὅλα αὐτά, στή Θεία Λειτουργία ἡ Ἀποκάλυψη συνεχίζει νά μήν ἀναγιγνώσκεται. Πρέπει νά ὑποθέσουμε ὅτι αὐτό συμβαίνει ἐπειδή, παλαιόθεν, ἡ ἀνάγνωση τῆς Αγ. Γραφῆς κατά τή Θεία Λειτουργία, πάντα συνοδευόταν καί ἀπό μιά (συνηθισμένη) ἑρμηνεία. Τό γεγονός αὐτό ἐξηγεῖ, ἐπίσης, καί τήν ἀπουσία τῆς Ἀποκάλυψης στη συριακή απόδοση (Peshito), ἡ ὁποία προοριζόταν εἰδικά για χρήση στη Θεία Λειτουργία. Ὅπως ἔχει ἀποδειχθεῖ ἀπό ἐρευνητές, ἡ Ἀποκάλυψη, ἀρχικά, συμπεριλαμβανόταν στην Peshito καί ἐξαιρέθηκε ἀπό αὐτή μόνο μετά τήν ἐποχή τοῦ Ἁγ. Ἐφραίμ τοῦ Σύρου. Αὐτό τό γνωρίζουμε ἐπειδή ὁ Ἅγ. Ἐφραίμ ἀνέφερε τήν Ἀποκάλυψη στά ἔργα του ὡς ἕνα κανονικό βιβλίο τῆς Καινῆς Διαθήκης καί ἔκανε ευρεία χρήση της στά θεόπνευστα κείμενά του.



(συνεχίζεται)





ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ


 


0 comments:

Δημοσίευση σχολίου

 
Top