Κατὰ τὴν  συνεδρίαν τῆς Ι. Συνόδου τοῦ Πατριαρχείου (τῆς 10 Ἰανουαρίου 1919), ὁ Βιζύης (κατόπιν Μαρωνείας) Ἄνθιμος, ὑπέβαλεν πρότασιν «περὶ ἀναθεωρήσεως καὶ μελέτης τοῦ ζητήματος τοῦ Ἡμερολογίου».

Ἡ Σύνοδος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, λαβοῦσα ὑπ’ ὄψιν τὴν πρότασιν ταύτην, διώρισεν Ἐπιτροπήν, ἡ ὁποία ὑπέβαλε τὴν σχετικὴν αὐτῆς «Ἔκθεσιν» τὴν 1 Σεπτεμβρίου καὶ περιλαμβάνονται καὶ ταῦτα:




«Ἀποδοχὴν τοῦ Γρηγοριανοῦ Ἡμερολογίου προτείνει ὁ Μητροπολίτης Σελευκείας, φρονῶν ὅτι ἡ χρησιμοποίησις αὐτοῦ καὶ ὑπὸ τῆς Ἐκκλησίας εἰς οὐδένα κανονικὸν λόγον προσκρούει, ἀποτελεῖ δὲ μάλιστα τὸ πρῶτον βῆμα πρὸς τὴν ποθητὴν Κοινωνίαν τῶν Ἐκκλησιῶν…Φόβος σκανδαλισμοῦ τῶν Ὀρθοδόξων ἐκ τῆς ἀποδοχῆς τοῦ Γρηγοριανοῦ Ἡμερολογίου δὲν ὑφίσταται πλέον, κατ’ αὐτόν. Πρὸς τὴν τοιαύτην ἀντίληψιν διαφωνεῖ ὁ Μητροπολ. Πρ. Καισαρείας, φρονῶν ὅτι τὸ πλεῖστον τῶν Ἑλληνορθοδόξων Χριστιανῶν θέλει θορυβηθῆ καὶ σκανδαλισθῆ ἐκ τῆς γενησομένης τυχὸν ἀμέσου ἀντικαταστάσεως τοῦ Ἰουλιακοῦ διὰ τοῦ Γρηγοριακοῦ Ἡμερολογίου καὶ ὅτι τοῦ θορύβου τούτου καὶ σκανδαλισμοῦ ἐπωφελούμενοι οἱ καθολικοὶ ἱεραπόστολοι θέλουσι κατενέγκει βαρὺ πλῆγμα κατὰ τῆς ἡμετέρας Ἐκκλησίας, τοσούτω μᾶλλον ὅσω τὸ Ἰουλιακὸν ἡμερολόγιον στενώτατα συνδέεται πρὸς τὸ ἑορτολόγιον τὸ ἐκφραζων ζωηρῶς τὸν θρησκευτικὸν βίον τῶν χριστιανῶν, κηρύσσεται ὑπερ τῆς ἀπαρεκκλίτου τηρήσεως τοῦ νῦν ἐν χρήσει παρ’ ἡμῶν Ἰουλιακοῦ ἡμερολογίου».

Ο ανωτέρω Άνθιμος συνέγραψε το βιβλίον: ''Το Ημερολογιακόν Ζήτημα'' και εκεί ακριβώς συναντούμε και πάλιν την επίμαχη φράση! Είναι πασιφανέστατο ότι οι πρώτοι που την εχρησιμοποίησαν ήσαν αυτοί οι καινοτόμοι ομολογώντας και μόνοι τους την αλήθεια! Το ποιά ήταν η ποθητή ''Κοινωνία των Εκκλησιών'' πιστεύουμε ότι δεν θέλει και ιδιαίτερη ερμηνεία, ειδικά σήμερα..... Αν λοιπόν μερικοί θεωρούν ότι η τότε επονομαζομένη ''Κοινωνία των Εκκλησιών'' δεν ήτο αιρετική και ο σημερινός (με άλλη ονομασία - ενδυμασία πια) Οικουμενισμός δεν είναι αίρεση, τότε θα πρέπει να μελετήσουν και πάλι βαθύτερα το ζήτημα.

Επίσης στην Εγκύκλιο του 1920 και στο α΄ άρθρο της αναφέρεται το εξής:

«Δύναται δε η φιλία αύτη και αγαθόφρων πρός αλλήλους διάθεσις εκφαίνεσθαι και τεκμηριούσθαι ειδικώτερον, κατά την γνώμην ημών, ως εξής:

α΄) δια της παραδοχής ενιαίου ημερολογίου προς ταυτόχρονον εορτασμόν των μεγάλων χριστιανικών εορτών υπό πασών των Εκκλησιών».

Το «υπό πασών των Εκκλησιών» που αναφέρει, δεν εννοεί τις Ορθόδοξες Εκκλησίες, αλλά τις τότε ετερόδοξες και αιρετικές παραφυάδες, διότι εμείς οι Ορθόδοξοι ήδη εορτάζαμε ταυτοχρόνως έχοντας ένα ημερολόγιον - εορτολόγιον.

Με λίγα λόγια η Εγκύκλιος του 1920 απετέλεσε την πρώτη επίσημη έναρξη-διακήρυξη  σχέσεων μετά των αιρετικών της δύσεως, και η αλλαγή του ημερολογίου το πρώτο βήμα (1924) αυτής!

Αυτό βεβαίως αντελήφθησαν και διακήρυτταν και οι τότε Παλ/τες όπως εδώ.

4 comments:


  1. Ευχαριστούμε πολύ για της πηγές !

    Αναμένουμε και την 2η έκδοση του online περιοδικού.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να είσαι καλά αδερφέ με τις ευχές όλων σας. Μην μας ξεχνάτε στις προσευχές σας....

      Διαγραφή
  2. Το ποθητή κοινωνιαν εκκλησιών δεν είναι απόδειξη οικουμενισμου αλλά ευχετική έκφραση οικουμενικότητας της εκκλησίας για επιστροφή αιρετικών στην ορθόδοξη πίστη. Είναι άρρωστο μια πρόταση να παρουσιαζεται κατόπιν εορτής σαν απόδειξη γνώσης οικουμενισμου για να δικαιώσει το σχίσμα. Αν υπήρχε τέτοια γνώση φρονήματος επισκόπων για ένωση χωρίς μετάνοια, θα έπρεπε να καταδειχτεί το λιγότερο μαζί με τις καταγγελίες για αλλαγές ημερολογίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και έσι να ήταν όπως γράφεις αδελφέ (που δυστυχώς δεν είναι διότι όποιος μελετήσει τα κείμενα της εποχής εκείνης, θα αντιληφθεί το τι εννούν ως ''ποθητή κοινωνία'' αλλά και ποιών «Εκκλησιών» πάντα κατά την δική τους ερμηνεία.... Όπως ακριβώς εκλαμβάνουν σήμερα οι Οικουμενιστές την ''ένωση των «Εκκλησιών» έτσι και τότε.....

      Πάντως αυτοί που ονομάσαν την αλλαγή του ημερολογίου ως ''πρώτο βήμα'' δεν ήσαν οι παλ/τες αλλά αυτοί οι ίδιοι οι καινοτόμοι.

      Διαγραφή

 
Top