«Χαῖρε, δι’ ἧς ἡ χαρὰ ἐκλάμψει» (Ἀκάθ. ὕμν. Α1α΄)

<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"> <span style="color: maroon;"><strong><br /></strong></span> <span style="color: maroon;"><strong>Α΄ Στάσις τῶν Χαιρετισμῶν</strong></span><br /><strong>Του Μητροπολιτου Φλωρινης π. Αυγουστίνου</strong><br /> <h2 style="text-align: center;"> <span style="color: maroon;">YΠΑΡΧΕΙ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΧΑΡΑ;</span></h2> <h3 style="text-align: center;"> <span style="color: navy;"><em>«Χαῖρε, δι’ ἧς ἡ χαρὰ ἐκλάμψει» (Ἀκάθ. ὕμν. Α1α΄)</em></span></h3> <div> <span style="color: navy;"><em><span style="font-size: large;"><br /></span></em></span></div> <div style="text-align: justify;"> <a href="http://www.augoustinos-kantiotis.gr/wp-content/uploads/2014/03/%ce%95%ce%b9%ce%ba.-%ce%a0%ce%b1%ce%bd%ce%b1%ce%b3..jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="Εικ. Παναγ." class="alignleft size-full wp-image-40237" height="178" src="http://www.augoustinos-kantiotis.gr/wp-content/uploads/2014/03/%ce%95%ce%b9%ce%ba.-%ce%a0%ce%b1%ce%bd%ce%b1%ce%b3..jpg" width="200" /></a><span style="font-size: large;">ΤΟ ΑΣΜΑ, ἀγαπητοί μου, τὸ τραγούδι, ἡ μου­σικὴ εἶνε θεῖο δῶρο. Ἀλλὰ μὲ μία οὐ­σι­ώδη διαφορά· τραγούδι ἀπὸ τραγούδι διαφέρει. Ὑπάρχει τραγούδι ποὺ ὑπηρετεῖ τὸ κα­κό, ἐ­ρεθίζει τὶς κατώτερες ὁρμὲς τοῦ ἀνθρώπου, τὸν βυθίζει στὸν ᾅδη· καὶ ὑπάρχει ἀντιθέτως τραγούδι ποὺ ἐκφράζει τὶς ἀνώτερες ἐφέσεις καὶ τοὺς πόθους του, τοῦ δίνει φτερὰ νὰ φτά­σῃ μέχρι τρίτου οὐρανοῦ καὶ ν’ ἀκούσῃ τὸ ἀλ­λη­λούϊα. Ὑπάρχουν τραγούδια τῆς γῆς, καὶ τρα­­γούδια τοῦ οὐρανοῦ. Ὑπάρχουν τραγούδια ἀνούσια. Ἡ ἐπίδρασί τους εἶνε ἀσήμαντη. Λίγους συγκινοῦν καὶ μέσα σὲ μία γενεὰ σβήνουν· πρέπει νὰ ψάξῃ κανεὶς σὲ παλαιὲς ἀν­θολογίες γιὰ νὰ βρῇ τοὺς στίχους τους.<br />Ἀλλὰ ἕνα τραγούδι ἐξακολουθεῖ νὰ συγκι­νῇ βαθύτατα τὶς καρδιὲς τῶν ὀρθοδόξων Χριστιανῶν· εἶνε ὁ Ἀκάθιστος ὕμνος, ὁ ὕμνος τῆς Παρθένου. Ἀπὸ τότε ποὺ γιὰ πρώτη φορὰ (τὸ 626 μ.Χ.) ἀκούστηκε στὸ ναὸ τῶν Βλαχερνῶν τῆς Βασιλίδος τῶν πόλεων, ἔχουν περάσει τό­­σοι αἰῶνες, καὶ ὅμως ὁ χρόνος δὲν κατώρθω­σε νὰ σβήσῃ τὸ τραγούδι αὐτό. Ὅπου κι ἂν βρίσκωνται οἱ ὀρθόδοξοι, εἴτε μέσα στὶς πόλεις εἴτε στὴν ὕπαιθρο εἴτε σὲ ἐξωκκλήσια εἴτε στὸ ἐξωτερικὸ εἴτε μέσα σὲ πλοῖα, ὅλοι ἀ­πόψε αἰσθάνονται ἀγαλλίασι ἀκούγοντάς το.<br />Τί εἶνε ὁ Ἀκάθιστος ὕμνος; Γιὰ νὰ μιλήσου­με ἁπλούστερα, ὁ Ἀκάθιστος ὕμνος εἶνε τὸ κόσμημα καὶ καύχημα τῶν Ἑλλήνων. Ἄλλο ποί­ημα μὲ τέτοιο λυρισμό, τέτοιο συν­αί­σθημα, τέ­τοια πτῆσι, τέτοια φτερουγίσματα, δὲν βρίσκει κανείς στὴν παγκόσμια ποί­ησι. Δὲν τὸ λέ­με ἐμεῖς· ξένος γλωσσολόγος διεθνοῦς κύρους εἶπε, ὅτι τὸ ποίημα αὐτὸ μόνο στὴν ἑλ­ληνικὴ γλῶσσα μποροῦσε νὰ γραφῇ. Ἐὰν ἡ γαλλικὴ γλῶσσα εἶνε κατάλληλη γιὰ σαλόνια καὶ διπλωματία, ἐὰν ἡ ἰταλικὴ εἶνε κατάλληλη γιὰ μουσική, ἐὰν ἡ γερμανικὴ εἶνε κατάλληλη γιὰ ἐπιστημονικοὺς ὅρους, ἡ ἑλληνικὴ γλῶσσα μὲ τὸν πλοῦτο τῶν λέξεών της στάθηκε ἱκανὴ νὰ ἐκφράσῃ τὸ ὕψος τῶν ἀληθει­ῶν τῆς χριστιανικῆς πίστεως. Γι’ αὐτὸ τὸ ποίημα τοῦτο συγκινεῖ τὶς γενεὲς τῶν Ἑλ­λή­νων. Συνεκίνησε τοὺς προγόνους μας, συγ­κινεῖ ἐ­μᾶς, θὰ συγκινῇ τὰ παιδιά μας καὶ τὰ παιδιὰ τῶν παιδιῶν μας. Εἶνε ἀριστούργημα ἀκατάλυτο. Μόνο κάποιος ποὺ αἰσθάνθηκε βαθειὰ τὸ χρι­στιανισμὸ μποροῦσε νὰ τὸ ἐμπνευσθῇ. Ἔχει μεταφραστῆ σὲ πολλὲς γλῶσσες τοῦ κό­­σμου. Οἱ Ἕλληνες μποροῦμε νὰ καυχώμεθα ὄχι τόσο γιὰ τὸν Παρθενῶνα ὅσο γιὰ τὸ ποίημα αὐτὸ ποὺ ὑμνεῖ τὴν παρθενία.<br />Ἀλλ’, ἀδελφοί μου, τί ἔπαθα; Δὲν εἶμαι λογοτέχνης – κάθε ἄλλο, γιὰ ν’ ἀναλύω τὸ κάλλος τῶν ἐκφράσεων καὶ τῶν νοημάτων ποὺ ἔ­χει τὸ ἀριστούργημα αὐτό. Ἐγὼ ὡς ἱεροκήρυ­κας θέλω νὰ σᾶς δώσω κάτι νὰ ὠφεληθῆτε. Ἀπὸ τὴν ποιητικὴ λοιπὸν αὐτὴ ἀνθοδέσμη κόβω ἕνα ἄνθος, τὸ πρῶ­το ἀπὸ τὰ 144 «χαῖρε», τὸ ὁ­­ποῖο λέει· «Χαῖρε, δι’ ἧς ἡ χα­ρὰ ἐκλάμψει». Χαῖρε, λέει, ὑπεραγία Θεοτόκε, διότι ἔγινες τὸ ὄργανο ποὺ ἔδιωξε τὴ λύπη καὶ ἔφερε τὴ χαρά. Ποῦ εἶνε αὐτοὶ ποὺ κατηγοροῦν τὴ θρησκεία μας ὅτι δημιουργεῖ κατήφεια; Βλέπετε; ὁ Ἀ­κάθιστος ὕμνος ἀρχίζει <span id="more-45952"></span>μὲ τὴ χαρά.</span></div> <h2 style="text-align: center;"> <span style="color: maroon; font-weight: normal;"><span style="font-size: large;">* * *</span></span></h2> <div style="text-align: justify;"> <span style="font-size: large;">Ὁ ἄνθρωπος, ἀγαπητοί μου, πλάστηκε γιὰ τὴ χαρά. Ὁ Ἀδὰμ ἄρχισε τὴ ζωή του σὲ περιβάλλον χαρᾶς, ὅπως ἦταν ὁ ἐξ­αίρετος ἐκεῖ­νος κῆπος τῆς Ἐδέμ, ὁ παράδεισος. Ἐκεῖ καὶ αὖρες, καὶ ζέφυροι, καὶ πουλιά, μελῳδικά, καὶ νερὰ ποὺ ἔτρεχαν, καὶ ὅ,τι ἄλλο εὐχάριστο.<br />Ἀλλὰ ἦρθε στιγμὴ κατηραμένη, ποὺ ὁ πρῶ­τος ἄνθρωπος ἐξέκλινε ἀπὸ τὴν τροχιά του. Δὲν θέλησε νὰ ὑπακούσῃ στὸ Θεό. Ὅπως μερικὰ παιδιὰ τεντώνουν τὸ αὐτί τους στὶς φω­νὲς κακῶν φίλων, ἔτσι κι αὐτὸς τέντωσε τὸ αὐτί του ν’ ἀκούσῃ τὴ συμβουλὴ τοῦ ὄφεως. Ποιά συμβουλή· νὰ ἐπαναστατήσῃ, νὰ παρακούσῃ, γιατὶ ἔτσι τάχα θὰ βρῇ τὴν εὐτυχία. Ἡ ἰδέα ὅ­μως αὐτή, τῆς θεοποιήσεως, ἦταν ἐκείνη ποὺ ἔβγαλε τὸν ἄνθρωπο ἀπὸ τὸν παράδει­σο. Κι ἀ­πὸ τὴν ὥρα ἐκείνη ἄρχισε τὸ δάκρυ. Μέσα στὸν παράδεισο ὁ Ἀδὰμ δὲν εἶχε κλάψει. Τὸ πρῶτο δάκρυ κύλισε μόλις ἡ πυρίνη ῥομφαία ἔκλεισε τὴν πύλη τῆς Ἐδέμ. Κ’ ἐκεῖ ποὺ ἔ­σταξαν τὰ πρῶτα δάκρυα τοῦ Ἀδὰμ καὶ τῆς Εὔας, λένε οἱ πατέρες τῆς Ἐκκλησίας, ἐ­κεῖ φύτρωσαν τότε τὰ πρῶτα ἀγκάθια τῆς γῆς. Ὤ δάκρυα! Ἐὰν ἕνας ἄγγελος μάζευε τὰ δάκρυα ποὺ ἔχυσαν ἀπὸ τότε τὰ δισεκατομμύρια τῶν ἀν­θρώπων, τὰ δάκρυα ποὺ χύνουμε ἐ­μεῖς σήμερα, καὶ τὰ δάκρυα ποὺ θὰ χύσουν οἱ ἑπόμενες γενεές, θὰ σχηματιζόταν ἕνας ποτα­μὸς πικρός, μία πικροτάτη λίμνη.<br />Τὰ δάκρυα ἄφησαν ζωγραφισμένη στὸ πρό­σωπο τοῦ ἀνθρώπου τὴ λύπη. Καὶ μὴ νομίσετε, ὅτι ἡ λύπη πληγώνει μόνο τοὺς μικροὺς καὶ φτωχοὺς τῆς γῆς. Εἶνε ψέμα. Ὅσο ὁ ἄν­θρωπος ἀνεβαίνει τὶς βαθμῖδες ἀξιωμάτων καὶ δό­ξης, τόσο ἡ λύπη τὸν τρώει μέσα του, ὅπως τὸ σκουλήκι τὸν κορμὸ τοῦ δέντρου.<br />Πολλοὶ φαίνονται ἐξωτερικῶς χαρούμενοι καὶ χαμογελοῦν. Ἐὰν ὅμως μποροῦσες ν’ ἀ­νοί­­ξῃς τὴν καρδιά τους, θά ’βλεπες ὅτι μέσα τους παίζεται ἕνα δρᾶμα. Μοιάζουμε, ἀγαπητοί μου, μὲ κάποιον ἠθοποιό, ποὺ ἐνῷ στὸ σπί­τι του ἔχει φέρετρο – κηδεία, ἐν τούτοις εἶνε ὑ­ποχρεωμένος, τὴν ἴδια νύχτα, ν’ ἀνεβῇ στὴ σκηνὴ καὶ νὰ κάνῃ τὸν κόσμο νὰ γελάῃ. Ἔτσι κ’ ἐμεῖς. Ἔχουμε προσωπεῖο χαρᾶς, καὶ μ’ αὐ­τὸ πᾶμε νὰ κρύψουμε τὸ δρᾶμα τῆς λύπης.<br />Ὁ τύραννος τῶν Συρακουσῶν Διονύσιος (430-367 π.Χ.), γιὰ νὰ βγάλῃ τὴν ψεύτικη ἰδέα καὶ νὰ δείξῃ σὲ κάποιον αὐλικό του, τὸ Δαμοκλῆ, ὅτι οἱ ἄρχοντες δὲν εἶνε τόσο εὐτυχεῖς ­ὅ­σο φαίνονται, τί ἔκανε. Διέταξε νὰ στρώσουν γι’ αὐτὸν τραπέζι στὰ ἀνάκτορα, νὰ μαγειρέψουν τὸ καλύτερο φαγητό, νὰ φέρουν ἀπὸ τὰ περι­βόλια τὰ ὡραιότερα λουλούδια, νὰ κρεμάσουν κλουβιὰ μὲ τὰ πιὸ μελῳδικὰ πουλιά, ἀλλ’ ἀπὸ τὴν ὀροφὴ τῆς αἰθούσης κρέμασε ἀ­πὸ τρίχες ἀλόγου ἕνα σπαθὶ γυμνὸ καὶ τὸ ζύγισε ἀκρι­βῶς ἐπάνω στὸ θρόνο. Ἔντυσε τὸν αὐλικό του μὲ βασιλικὴ στολὴ καὶ τὸν ἔβαλε νὰ καθή­σῃ σὰν βασιλιᾶς. Μόλις ὅμως ὁ Δαμο­κλῆς εἶδε στὴν ὀροφὴ τὸ σπαθί, ἄρχισε νὰ τρέμῃ ἀπὸ φόβο. Σηκώθηκε κ’ ἔφυγε.…<br />Ἔτσι εἶνε, ἀδέρφια μου. Ἂς εἶσαι ἔνδοξος, ἂς ἔχῃς ὅλα τὰ πλούτη· πάνω ἀπ’ τὸ κεφάλι ὅλων μας, μικρῶν καὶ μεγάλων, εἶνε κρεμασμένο σπαθί, ἡ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ γιὰ κάθε ἁμαρ­τωλό. Ἂς παίζουμε, ἂς διασκεδάζουμε, ἂς κάνουμε ὄργια· ὅσο ἀπὸ πάνω μας κρέμεται τὸ σπαθὶ τῆς ὀργῆς τοῦ Θεοῦ, ποῦ εἶνε ἡ χαρά;<br />«Ποῦ εἶνε ἡ χαρά;» ρωτοῦσε ἕνας δικός μας ποιητής. Ποῦ νὰ βρῶ τὴ χαρά; Τὴ ζήτησα στὰ παλάτια, δὲν τὴ βρῆκα· τὴ ζήτησα στὰ πλούτη, δὲν τὴ βρῆκα· τὴ ζήτησα στὶς ἐπιστῆ­μες, δὲν τὴ βρῆκα· τὴ ζήτησα σὲ σπίτια πλούσια καὶ φτωχά, δὲν τὴ βρῆκα. Χαρά, ποῦ εἶσαι;<br />Δὲν πουλιέται, ἀδελφοί μου, ἡ χαρά· ἡ χα­ρὰ χαρίζε­ται. Ποιός τὴν χαρίζει; 5.000 χρόνια ἦταν κλεισμένη ἡ Ἐδέμ. Καὶ προσέξατε τί εἶπε ἀπό­­ψε ἕ­νας ὕμνος· «Χαῖρε Ἐδὲμ ἀνοίξασα τὴν κε­κλεισμένην Ἁγνή» (θ΄ ᾠδὴ καν.). Χαῖρε, λέει, Παν­αγία παρθένε, διότι ἐσὺ ἄνοιξες τὴν κεκλεισμένη Ἐδέμ· ἐσὺ εἶσαι ποὺ ἄνοιξες τὸν πα­­ράδεισο. Ἡ Παναγία, λοιπόν, δίνει στὸν καθένα τὸ χρυσὸ κλειδὶ καὶ λέει· Πάρ’ το παιδί μου, πάρε γέροντα, πάρε νέα, πάρτε γραμμα­τισμένοι καὶ ἀγράμματοι, πάρτε ἀπόψε τὸ χρυ­σὸ κλειδὶ κι ἀνοῖξτε τὸν παράδεισο.<br />Ποῦ εἶνε ὁ παράδεισος; Δὲν εἶνε μακριά· «ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ ἐντὸς ὑμῶν ἐστιν» (Λουκ. 17, 21). Θέλεις τὸν παράδεισο; Ἀπόψε στὸ σπίτι τὰ μεσάνυχτα, ποὺ θὰ ἐπικρατῇ ἡσυχία, γονάτισε καὶ πὲς τὸν Ἀκάθιστο ὕμνο, καὶ αὔρα οὐ­ρα­νοῦ θὰ σὲ δροσίσῃ. Θέλεις τὸν παράδεισο; Πάρε χαρτί, γράψε τ’ ἁμαρτήματά σου, πή­γαι­νε στὸ γέροντα πνευματικὸ καὶ πές τα ὅ­λα, καὶ φεύγοντας παράδεισος θὰ φυτρώσῃ μέσα σου. Θέλεις τὸν παράδεισο; Βρὲς κάποιο φτω­χόσπιτο, κάνε τὸ ἔλεος, καὶ θ’ ἀκούσῃς νὰ σοῦ ψάλλουν ἄγγελοι.</span></div> <h2 style="text-align: center;"> <span style="color: maroon; font-weight: normal;"><span style="font-size: large;">* * *</span></span></h2> <div style="text-align: justify;"> <span style="font-size: large;">Ἀδελφοί μου! Τὴ χαρὰ δὲ θὰ τὴ βροῦμε οὔτε στὰ γλέντια οὔτε στὰ πλούτη οὔτε στὴν ἐπιστήμη, πουθενὰ στὴ γῆ. Τὸ λου­λούδι τῆς χαρᾶς δὲ φυτρώνει στὸν κόσμο ἐτοῦ­το· φυτρώνει μόνο στὸ Γολγοθᾶ. Ὅποιος ἁγιάζεται ἀπὸ τὸ αἷμα τοῦ Χριστοῦ μας, αὐτὸς μόνο ἔχει τὴ χαρά. Στὴν πίστι, στὴ θυσία, στὴν ἀγάπη, στὸ καθῆ­κον, ἐκεῖ ὑπάρχει ἡ χαρά.<br />Αὐτὴ ἡ χαρά, ὅσο ζοῦμε στὸν κόσμο αὐτόν, δὲν θὰ εἶνε πλήρης· ἡ ζωὴ αὐτὴ λέγεται «κοι­λὰς κλαυθμῶνος» (Ψαλμ. 83,7). Ὅταν λήξῃ αὐτὴ ἡ ζωή, ὅταν σήμερα – αὔριο κλείσουμε τὰ μάτια, καὶ ἐὰν φύγουμε ἐν μετανοίᾳ καὶ ἐξομολο­γήσει, τότε ―δὲν εἶ­νε ψέμα, εἶνε ἀλήθει­α― φτερὰ ἀγγέλων θὰ μᾶς πάρουν καὶ θὰ μᾶς ὁ­δηγήσουν στὰ ὕψη τοῦ οὐρανοῦ, γιὰ ν’ ἀκοῦ­με ἐκεῖ τὸ ἀλληλούϊα καὶ νὰ λέμε ὁ ἕνας στὸν ἄλλο· «Χαίρωμεν καὶ ἀγαλλιώμεθα καὶ δῶμεν τὴν δόξαν αὐτῷ» (Ἀπ. 19,7). Σ’ αὐτὸν ἀνήκει τιμὴ καὶ κράτος εἰς αἰῶνας αἰώνων· ἀμήν.</span></div> <div style="text-align: justify;"> <span style="font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: center;"> <span style="font-size: large;">† ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος</span></div> <div style="text-align: center;"> <strong><span style="color: blue; font-size: large;"><br /></span></strong></div> <div style="text-align: center;"> <span style="color: blue; font-size: large;">Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία, ἡ ὁποία ἔγινε στὸν ἱ. ναὸ ῾Αγ. Γεωργίου Ἀκαδημίας Πλάτωνος – Ἀθηνῶν τὴν 4-3-1960.</span></div> <div style="text-align: center;"> <span style="color: blue; font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: right;"> <span style="color: blue; font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: right;"> <span style="color: blue; font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: right;"> <span style="color: blue; font-size: large;"><br /></span></div> <div style="text-align: right;"> <span style="color: blue; font-size: large;">Πηγή: ''augoustinos-kantiotis.gr''</span></div> <br /> </div>

«Χαῖρε, δι’ ἧς ἡ χαρὰ ἐκλάμψει» (Ἀκάθ. ὕμν. Α1α΄)

Α΄ Στάσις τῶν ΧαιρετισμῶνΤου Μητροπολιτου Φλωρινης π. Αυγουστίνου YΠΑΡΧΕΙ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΧΑΡΑ; «Χαῖρε, δι’ ἧς ἡ χαρὰ ἐκλάμψει» (Ἀκάθ. ὕμν. Α1α΄) ΤΟ ΑΣΜΑ, ἀγαπητοί μου, τὸ τραγούδι, ἡ μου­σικὴ εἶνε θ…

Διαβάστε περισσότερα »

Ἐπιστολή πρός τόν π. Νικόδημον Ἀεράκην

<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"> <div style="text-align: justify;"> <em><span style="font-size: medium;"><span class="yiv1633878075spelle"><span><span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><br /></span></span></span></span></em></div> <div style="text-align: justify;"> <em><span style="font-size: medium;"><span style="color: blue; font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><span class="yiv1633878075spelle" id="yui_3_16_0_1_1425042738589_3743"><span id="yui_3_16_0_1_1425042738589_3742">Τήν</span></span><span id="yui_3_16_0_1_1425042738589_3738"> κατωτέρω </span><span class="yiv1633878075spelle">ἐ</span><span class="yiv1633878075spelle">πιστολήν</span> <span class="yiv1633878075spelle">πρός</span> τόν Ἀρχιμανδρίτην Νικόδημον Ἀ<span id="yui_3_16_0_1_1425042738589_3744">εράκην</span> ὑ<span id="yui_3_16_0_1_1425042738589_3717">πεβάλομεν πρός δημοσίευσιν ε</span>ἰς τήν ἐκκλησιαστικήν ἐ<span id="yui_3_16_0_1_1425042738589_3745">φημερίδα "</span>Ὀ<span id="yui_3_16_0_1_1425042738589_3737">ρθόδοξος Τύπος" τήν 20-11-2014 καί πάλιν τήν 13-1-2015 (διά <span class="yiv1633878075spelle">το</span></span><span class="yiv1633878075spelle">ῦ</span> <span class="yiv1633878075spelle">ἠ</span><span class="yiv1633878075spelle" id="yui_3_16_0_1_1425042738589_3736"><span id="yui_3_16_0_1_1425042738589_3735">λεκτρονικο</span></span><span class="yiv1633878075spelle">ῦ</span> ταχυδρομείου <span class="yiv1633878075spelle">ἀμφοτέρας</span> <span class="yiv1633878075spelle">τάς</span> φοράς), <span class="yiv1633878075spelle">ἀ</span><span class="yiv1633878075spelle">λλά</span> <span class="yiv1633878075spelle">δυστυχ</span><span class="yiv1633878075spelle">ῶ</span><span class="yiv1633878075spelle">ς</span><span id="yui_3_16_0_1_1425042738589_3734"> <span class="yiv1633878075spelle">δέν</span> τήν </span>ἐδημοσίευσεν, ὡς ὤ<span id="yui_3_16_0_1_1425042738589_3733">φειλε, συμφώνως πρός τόν νόμον περί δυσφημήσεως διά το</span>ῦ τύπου, καθότι ἡ <span class="yiv1633878075spelle">ἐ</span><span class="yiv1633878075spelle">πιστολή</span> μας <span class="yiv1633878075spelle">ἀ</span><span class="yiv1633878075spelle">παντ</span><span class="yiv1633878075spelle">ᾶ</span> <span class="yiv1633878075spelle">ε</span><span class="yiv1633878075spelle">ἰ</span><span class="yiv1633878075spelle">ς</span> <span class="yiv1633878075spelle" id="yui_3_16_0_1_1425042738589_3730"><span id="yui_3_16_0_1_1425042738589_3729">συκοφαντικόν</span></span> κατά τῶν Γ.Ο.Χ. ἄρθρον τοῦ ὡς ἄνω Ἀρχιμανδρίτου. Ἡ ἐν λόγῳ ἐφημερίς καί ἄλλοτε ἠρνήθη νά δημοσιεύσῃ<span id="yui_3_16_0_1_1425042738589_3746"> κείμενά μας. Δέν θά </span>ἔλεγε τήν ἀλήθειαν ἄν ἰσχυρίζετο ὅτι εἶχεν ἄ<span id="yui_3_16_0_1_1425042738589_3747">λλα, περισσότερον </span>ἐπείγοντα, ἄρθρα καί ἐ<span id="yui_3_16_0_1_1425042738589_3748">πιστολάς πρός δημοσίευσιν κατά τό χρονικόν διάστημα </span>ἀ<span id="yui_3_16_0_1_1425042738589_3731">πό τήν 20-11-2014 μέχρι σήμερον, διότι παρηκολουθήσαμε τό περιεχόμενον τ</span>ῶν φύλλων τοῦ "Ὀ.Τ." κατά τό ἐν λόγῳ<span id="yui_3_16_0_1_1425042738589_3749"> χρονικόν διάστημα καί διεπιστώσαμεν </span>ὅτι, ἀντί τῆς ἐ<span id="yui_3_16_0_1_1425042738589_3765">πιστολ</span>ῆς μας, ἐ<span id="yui_3_16_0_1_1425042738589_3750">προτίμησε νά δημοσιεύσ</span>ῃ ἄρθρα διά τήν 40ετῆ ἀ<span id="yui_3_16_0_1_1425042738589_3732">ρχιερωσύνην το</span>ῦ<span id="yui_3_16_0_1_1425042738589_3751"> τάδε μητροπολίτου, τετριμμένα </span>ἄρθρα κατά τοῦ Παπισμοῦ<span id="yui_3_16_0_1_1425042738589_3764"> κ.λπ.</span></span></span></em></div> <div style="text-align: justify;"> <span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"> </span></div> <div align="center" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"> </span></div> <div align="center" style="text-align: justify;"> </div> <div class="MsoNormal" style="background: white; margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: center;"> <b><span style="font-size: medium;"><u><span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">Ἐρωτήματα πρός τόν π. Νικόδημον Ἀεράκην</span></u></span></b></div> <div class="MsoNormal" style="background: white; margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;"> <span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><b><span style="font-size: medium;"></span></b> </span></div> <div class="MsoNormal" style="background: white; margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;"> <span style="font-size: medium;"><span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">Ἀξιότιμε κ. Διευθυντά, </span></span></div> <div class="MsoNormal" style="background: white; margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;"> <span style="font-size: medium;"><span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">Σᾶς παρακαλοῦμεν νά δημοσιεύσητε τήν κατωτέρω ἐπιστολήν μας πρός τόν Ἀρχιμανδρίτην Νικόδημον Ἀεράκην, μέ ἀφορμήν τήν ὁμιλίαν του ἐν τῷ Ἱ. Ν. τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν, Μενάνδρου 4, Ἀθῆναι, εἰς τάς 9 Νοεμβρίου 2014, ἡ ὁποία ἐδημοσιεύθη εἰς τό φύλλον ἀρ. 2045 τῆς ἐγκρίτου ἐφημερίδος «Ὀρθόδοξος Τύπος».</span></span></div> <div class="MsoNormal" style="background: white; margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;"> <span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><br /><span style="font-size: medium;">Πανοσιολογιώτατε π. Νικόδημε, Σᾶς παρακαλοῦμεν ν’ ἀπαντήσητε εἰς τάς κάτωθι ἀπορίας καί ἐνστάσεις μας:<br />1. Ἐάν σύγχρονός τις ἐπιστήμων ὑποστηρίξῃ τό γεωκεντρικόν σύστημα, ἀγνοῶν τόν Ἀρίσταρχον τόν Σάμιον καί τόν Γαλιλαῖον, οἱ ὁποῖοι τό κατέρριψαν, πῶς θά τόν ἐχαρακτηρίζατε; Διατί, λοιπόν, παραβλέπετε τό γεγονός ὅτι ἡ καινοφανής θεωρία τῶν «Δύο Ἄκρων» τοῦ μακαριστοῦ Ἀρχιμανδρίτου Ἐπιφανίου Θεοδωροπούλου ἔχει ἀνασκευασθῆ ὑπό ὀρθοδόξων συγγραφέων, μέ προεξάρχοντα τόν μακαριστόν Ἱερομόναχον Θεοδώρητον Μαῦρον, διά τῶν γνωστῶν βιβλίων του «Διάλογοι τῆς Ἐρήμου περί Οἰκουμενισμοῦ» καί «Τό Ἀντίδοτον», τά ὁποῖα εἶναι Ἁγιογραφικῶς καί Ἁγιοπατερικῶς τεκμηριωμένα καί, ὡς ἐκ τούτου, οὐδέποτε καί ὑπό οὐδενός ἀνῃρέθησαν;<br />2. Διατί ἐπιμένετε εἰς τό δευτερεῦον θέμα τοῦ ἡμερολογίου καί παραθεωρεῖτε τό πρωτεῦον, πού εἶναι ἡ αἵρεσις τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἀποκρύπτων μάλιστα ἀπό τούς ἀναγνώστας σας τό ἀναμφισβήτητον γεγονός ὅτι ἡ αὐθαίρετος καί ἀντικανονική ἐπιβολή τοῦ νέου ἡμερολογίου (ν.ἡ.) ἐγένετο ὑπό τῆς Ἱεραρχίας τοῦ 1924 χάριν τοῦ Οἰκουμενισμοῦ (βλ. Ἐγκύκλιον τοῦ Οἰκ. Πατριαρχείου τοῦ 1920), καί μάλιστα παρά τό γεγονός ὅτι ἦτο βέβαιον ὅτι θά προκαλέσῃ σχίσμα εἰς τούς κόλπους τῆς Ἐκκλησίας, καθότι τό ν.ἡ. εἶχεν ἀναθεματισθῆ ὑπό τριῶν Πανορθοδόξων Συνόδων τοῦ 16ου αἰῶνος; Τοὐτέστιν, ἡ ἐπιβολή τοῦ ν.ἡ. ἦτο ἀθέτησις τῶν ἐν λόγῳ Συνοδικῶν ἀποφάσεων, ἔβλαψε τό δόγμα τῆς ἑνότητος τῆς Ἐκκλησίας, καί πάντα ταῦτα ἐγένοντο μέ σκοπόν τήν κατάργησιν καί τῶν ὑπολοίπων Ὀρθοδόξων δογμάτων, ἐφόσον ὁ σκοπός τῆς εἰσαγωγῆς τοῦ ν.ἡ. ἦτο ἡ ἕνωσις μέ ἁπάσας τάς αἱρέσεις, ὅπως λέγουν καί πράττουν εὐθαρσῶς οἱ ἴδιοι οἱ Οἰκουμενισταί. Ἑπομένως, πόθεν προκύπτει ὁ συκοφαντικός χαρακτηρισμός «ἡμερολάτραι», τόν ὁποῖον μᾶς προσάπτετε, δεδομένου μάλιστα ὅτι αὐτοί πού ἐπεκαλέσθησαν ἡμερολογιακήν ἀκρίβειαν καί τήν ἰσημερίαν τῆς 21ης Μαρτίου πού ὑπῆρχε κατά τήν κατάρτισιν τοῦ ἑορτολογίου ὑπό τῆς Α’ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, ἦσαν οἱ πρωτεργάται τῆς εἰσαγωγῆς τοῦ ν.ἡ., ἐνῶ οἱ ἐμμένοντες εἰς τό παλαιόν ἡμερολόγιον ἁπλῶς διεχώρισαν τάς εὐθύνας των, ἀρνούμενοι νά συναινέσουν εἰς τήν ἀθέτησιν τῶν ὡς ἄνω Συνοδικῶν ἀποφάσεων καί νά «φραγκέψουν» διά τῆς νοθεύσεως τῶν Ὀρθοδόξων δογμάτων;<br />3. Τά προαναφερθέντα βιβλία τοῦ π. Θεοδωρήτου παρουσιάζουν τήν ὁμόφωνον Πατερικήν διδασκαλίαν καί πρᾶξιν εἰς τό θέμα τῆς διακοπῆς τῆς ἐκκλησιαστικῆς κοινωνίας μέ αἱρετικούς ἐπισκόπους. Ἐφόσον αὐτοί πού τήν ὑλοποιοῦν ἐπαινοῦνται ὑπό τῆς Ἐκκλησίας (βλ. τόν 15ον Κανόνα τῆς ΑΒ’ Συνόδου), διατί ὑμεῖς τούς χλευάζετε ὡς δῆθεν «Ὑπερεκκλησίαν»; Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος Νύσσης λέγει: «Τῆς γάρ αἱρέσεως ἀποσχιζόμενοι, τῇ εὐσεβείᾳ διαπαντός ἐνραπτόμεθα· τότε ἄρρηκτον βλέποντες τόν τῆς Ἐκκλησίας χιτῶνα, ὅταν ἀπορραγῇ τῆς πρός τήν αἵρεσιν κοινωνίας» (P.G. 44, σελ. 725). Ὁ Ἅγιος διδάσκει ὅτι ἡ ἑνότης τῆς Ἐκκλησίας διαφυλάσσεται μόνον ὅταν διακόπτηται ἡ κοινωνία μέ τήν αἵρεσιν, διδασκαλία τήν ὁποίαν συναντῶμεν καί εἰς τόν 15ον Κανόνα τῆς ΑΒ’ Συνόδου. Ὑμεῖς ποῦ στηρίζετε τήν ἐκ διαμέτρου ἀντίθετον διδασκαλίαν σας, ὅτι δῆθεν ὅσοι ἀποτειχίζονται ἀπό τούς Οἰκουμενιστάς δημιουργοῦν σχίσμα; Ἀντιλαμβάνεσθε ὅτι κατηγορεῖτε ἐμμέσως τούς Ἁγίους Πατέρας πού ὑλοποίησαν τήν ὡς ἄνω διδασκαλίαν ὡς σχισματικούς; Δέν νομίζετε ὅτι μέ αὐτήν τήν διδασκαλίαν καί πρᾶξιν σας συμπορεύεσθε μέ τήν αἵρεσιν τοῦ «νεοπατερισμοῦ» καί βεβαίως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ; Μήπως ἡ ἀνυπαρξία ἁγιοπατερικῆς θεμελιώσεως τῆς θεωρίας τῶν «Δύο Ἄκρων» ἐξηγεῖ καί τήν ἔλλειψιν πατερικῶν παραπομπῶν εἰς τήν ὁμιλίαν σας, ἀλλά καί ἐν γένει εἰς τά κείμενα τῶν θιασωτῶν τῆς ἐν λόγῳ καινοφανοῦς θεωρίας;</span></span></div> <div class="MsoNormal" style="background: white; margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;"> <span style="font-size: medium;"><span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">4. Πέραν τῆς ἀθετήσεως τῶν ὡς ἄνω Συνοδικῶν ἀποφάσεων διά τῆς υἱοθετήσεως τοῦ ν.ἡ., συμμετέχετε εἰς τό «ΠΣΕ», κοινωνεῖτε μέ τούς δεχομένους τήν «ἄρσιν τῶν ἀναθεμάτων» κατά τοῦ Παπισμοῦ (καί πιθανόν τήν ἄρσιν τῆς ἀκοινωνησίας κατά τάς προσφάτους καταγγελίας τοῦ Σεβ. Ναυπάκτου κ. Ἱεροθέου), καθώς καί τάς συμφωνίας ἑνώσεως μέ Μονοφυσίτας (Σαμπεζύ, 1990) καί Παπικούς (Μπάλαμαντ, 1993), τάς συμπροσευχάς, τά συλλείτουργα, τήν μνημόνευσιν τοῦ «πάπα» εἰς τά δίπτυχα, τήν ἀναγνώρισιν τῶν «μυστηρίων» τῶν Παπικῶν (Περιοδικόν Ἐπίσκεψις, ἀρ. 464, 1-7-1991), τάς αἱρετικάς δηλώσεις πατριαρχῶν, ἀρχιεπισκόπων κ.ἄ., τήν ἀλλοίωσιν τοῦ ὀρθοδόξου φρονήματος τῆς συντριπτικῆς πλειοψηφίας τοῦ λαοῦ κ.λπ. Κατά τήν Πατερικήν διδασκαλίαν καί πρᾶξιν, δέν θά ἔπρεπε νά κοινωνῆτε μέ τόν Πατριάρχην Ἀθηναγόραν, ὁ ὁποῖος ἐδήλωσεν εὐθαρσῶς εἰς τήν παγκοσμίου κυκλοφορίας ἐφημερίδα New York Times τῆς 25-11-1940 τά ἑξῆς: «Στήν Κέρκυρα, ὅπου ἔζησα κάποτε, λειτούργησα πολλές φορές ὡς ραββῖνος γιά τούς Ἑβραίους φίλους μου»! Οὔτε θά ἔπρεπε νά κοινωνῆτε μέ τόν Ἀρχιεπίσκοπον Ἀμερικῆς Ἰάκωβον, ὁ ὁποῖος, εἰς συνέντευξίν του εἰς τήν ἰδίαν ἐφημερίδα τῆς 25-9-1967 (σ. 40), ἐδήλωσεν ὅτι θά πρέπῃ νά καταργήσωμεν τά δόγματα τῆς Τριαδικότητος τοῦ Θεοῦ, τῆς ἐνανθρωπήσεώς Του κ.λπ. καί νά κατασκευάσωμεν νέα, οὕτως ὥστε αὐτά νά εἶναι ἀποδεκτά ἀπό τόν σύγχρονον ἄνθρωπον! Οὔτε πρέπει νά κοινωνῆτε μέ τόν Ἀρχιεπίσκοπον Αὐστραλίας Στυλιανόν, ὁ ὁποῖος τόν Δεκέμβριον τοῦ 1988 ἔγραψε τά ἑξῆς: «Ὅποιος νομίζει ὅτι ἡ ἀνθρώπινη φύση τοῦ Χριστοῦ ἔπεσε ἀπό τόν οὐρανό τέλεια καί ἀναμάρτητη ... αὐτός δέν θά καταλάβει ποτέ τό βαθμό τῆς κενώσεως πού καταδέχτηκε ὁ Θεός Λόγος ... Γιατί ἡ ἀναντίρρητη άναμαρτησία τοῦ Κυρίου ... ΚΑΤΑΚΤΗΘΗΚΕ βῆμα πρός βῆμα ...» (ἰδική μας ἡ ἔμφασις, Περιοδικόν τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Αὐστραλίας Φωνή τῆς Ὀρθοδοξίας, Τόμος 9, Ἀρ. 12). Οὔτε, βεβαίως, πρέπει νά κοινωνῆτε μέ τόν Πατριάρχην Βαρθολομαῖον, ὁ ὁποῖος: (1) θεωρεῖ τούς ἀνθενωτικούς Ἁγίους «θύματα τοῦ ἀρχεκάκου ὄφεως» (βλ. «Ὀρθόδοξος Τύπος», 23-7-1999)· (2) διανέμει «τό ἅγιον Κοράνιον», διά τό ὁποῖον μάλιστα λέγει ὅτι εἶναι ἰσότιμον μέ τήν Ἁγίαν Γραφήν («Ὀρθόδοξος Τύπος», 15-3-2002, σ. 5)· (3) ἀναιρεῖ τό ἱερόν Εὐαγγέλιον, ἐφόσον, παρά τήν ἐντολήν τοῦ Κυρίου: «πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τά ἔθνη, βαπτίζοντες ... διδάσκοντες αὐτούς τηρεῖν πάντα ὅσα ἐνετειλάμην ὑμῖν» (Ματθ. 28:19-20), ὁ κ. Βαρθολομαῖος κατακρίνει τήν ἱεραποστολήν εἰς μή Ὀρθοδόξους λαούς, ὡς δῆθεν προσβλητικήν διά τήν πίστιν των (Παγκόσμιον Συνέδριον κατά τοῦ ρατσισμοῦ, τῶν φυλετικῶν διακρίσεων καί τῆς ξενοφοβίας, Durban Ν. Ἀφρικῆς, 17-3-2001), καί ἐπισκέπτεται Ἑβραϊκάς Συναγωγάς καί λέγει εἰς τούς Ραββίνους ὅτι εἶναι τέκνα τοῦ Ἀβραάμ, δηλαδή τά ἀντίθετα μέ αὐτά πού τούς εἶπεν ὁ Χριστός (βλ. Ἰω. 8:42-44)· (4) εἰς τήν διδακτορικήν του διατριβήν (σελ. 73) ἔγραψεν ὅτι πρέπει νά τροποποιηθοῦν οἱ ἱεροί Κανόνες πού αὐτός ποδοπατεῖ ἔργω καί λόγῳ· (5) διδάσκει τό μέγα ψεῦδος, ὅτι ὅλοι οἱ ἄνθρωποι πιστεύουν δῆθεν εἰς τόν ἴδιον Θεόν, ἀλλ’ ὁ καθείς μέ τόν τρόπον του (βλ. «Ὀρθ. Τύπος», 8-1-1999, σ. 5)· κ.λπ. κ.λπ. Ἑπομένως, ποῦ εἶναι ἡ «ἀκρότης» τῶν ἀποτειχισθέντων;<br />5. Κατόπιν τῶν ἀνωτέρω, πῶς ἐξηγεῖτε τό γεγονός ὅτι ὁ π. Ἐπιφάνιος, ἄν καί κατέκρινε τά «δύο ἄκρα», ἐν τούτοις ἐκοινώνει ἕως τό τέλος τῆς ζωῆς του μετά τοῦ ἑνός, ἤτοι τόν Οἰκουμενισμόν;<br />6. Πῶς σχολιάζετε τό γεγονός ὅτι οἱ μέν ἐκφρασταί τοῦ ἑνός ἄκρου, τοῦ δαιμονικοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἀναγνωρίζονται καί χρηματοδοτοῦνται (!) ἀπό τήν πολιτικήν ἐξουσίαν, ἐνῷ οἱ ἐκφρασταί τοῦ ἄλλου «ἄκρου» διώκονται καί λοιδοροῦνται;<br />7. Πῶς δικαιολογεῖτε τήν κατανομήν τῆς ἀγάπης σας πρός τούς ὀπαδούς τῶν «δύο ἄκρων», ὅταν τούς μέν Οἰκουμενιστάς, οἱ ὁποῖοι ἑτοιμάζονται νά ὑποδεχθοῦν καί πάλιν τόν «πάπαν Ρώμης» εἰς τό Οἰκ. Πατριαρχεῖον, μνημονεύετε εἰς τήν θείαν Λειτουργίαν ὡς «ὀρθοδόξους», τούς δέ «ζηλωτάς» πολεμεῖτε, διώκετε, συκοφαντεῖτε καί γενικῶς ἀδικεῖτε, ὅπως, παραδείγματος χάριν, πράττετε ἐπί πολλά ἔτη ἐναντίον τῆς Γνησίας Ἱ. Μ. Ἐσφιγμένου Ἁγίου Ὄρους καί ὅπως ἐπράξατε εἰς τήν περίπτωσιν τοῦ ἀειμνήστου Γέροντος Χρυσοστόμου Σπύρου τῶν Σπετσῶν, τοῦ ὁποίου ἀκόμη καί ἡ προσωπική περιουσία ἐδημεύθη;</span></span></div> <div class="MsoNormal" style="background: white; margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"> <span style="font-size: medium;"><span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">   <br /><em>Ἕπονται ὑπογραφαί (κατ’ ἀλφαβητικήν σειράν):</em></span></span></div> <div class="MsoNormal" style="background: white; margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"> <span style="font-size: medium;"><em><span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"> </span></em></span></div> <div class="MsoNormal" style="background: white; margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"> <span style="font-size: medium;"><em><span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">Δημακόπουλος Γεώργιος, Δημοσιογράφος</span></em></span></div> <div class="MsoNormal" style="background: white; margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"> <span style="font-size: medium;"><em><span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"> </span></em></span></div> <div class="MsoNormal" style="background: white; margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"> <span style="font-size: medium;"><em><span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">Ἰωάννης Ν., </span></em></span></div> <div class="MsoNormal" style="background: white; margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"> <span style="font-size: medium;"><em><span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">Διαχειριστής τοῦ ἱστολογίου «ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ»</span></em></span></div> <div class="MsoNormal" style="background: white; margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"> <span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><br /><span style="font-size: medium;"><em>Κοτσίρης Παναγιώτης, Συνταξιοῦχος Ταχυδρομικός</em></span></span></div> <div class="MsoNormal" style="background: white; margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"> <span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><span style="font-size: medium;"><em></em></span> </span></div> <div class="MsoNormal" style="background: white; margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"> <span style="font-size: medium;"><em><span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">Κουτσοῦκος Πέτρος, Καθηγητής Πολυτεχνικῆς Σχολῆς Πανεπιστημίου Πατρῶν</span></em></span></div> <div class="MsoNormal" style="background: white; margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"> <span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><br /><span style="font-size: medium;"><em>Μακρῆς Παναγιώτης, Φοιτητής</em></span></span></div> <div class="MsoNormal" style="background: white; margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"> <span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><span style="font-size: medium;"><em></em></span> </span></div> <div class="MsoNormal" style="background: white; margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"> <span style="font-size: medium;"><em><span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">Μάννης Νικόλαος, Εκπαιδευτικός</span></em></span></div> <div class="MsoNormal" style="background: white; margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"> <span style="font-size: medium;"><em><span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><br />Παναγοπούλου – Κουτσούκου Εὐανθία, Ἐκπαιδευτικός</span></em></span></div> <div class="MsoNormal" style="background: white; margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"> <span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><br /><span style="font-size: medium;"><em>Παπαγεωργίου Ἀθανάσιος, Ἰατρός Χειρούργος</em></span></span></div> <div class="MsoNormal" style="background: white; margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"> <span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><em></em> </span></div> <div class="MsoNormal" style="background: white; margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"> <span style="font-size: medium;"><em><span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">Πολυμενόπουλος Διονύσιος, Εκπαιδευτικός</span></em></span></div> <div class="MsoNormal" style="background: white; margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right;"> <span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><br /><span style="font-size: medium;"><em>Χατζηνικολάου Δημήτριος, Ἀναπληρωτής Καθηγητής Πανεπιστημίου Ἰωαννίνων</em></span></span></div> </div>

Ἐπιστολή πρός τόν π. Νικόδημον Ἀεράκην

Τήν κατωτέρω ἐπιστολήν πρός τόν Ἀρχιμανδρίτην Νικόδημον Ἀεράκην ὑπεβάλομεν πρός δημοσίευσιν εἰς τήν ἐκκλησιαστικήν ἐφημερίδα "Ὀρθόδοξος Τύπος" τήν 20-11-2014 καί πάλιν τήν 13-1-2015 (διά τοῦ ἠλεκτρον…

Διαβάστε περισσότερα »

«οὐκ ἔστιν ἡμῖν ἡ πάλη πρὸς αἷμα καὶ σάρκα, ἀλλὰ πρὸς τὰς ἀρχάς, πρὸς τὰς ἐξουσίας, πρὸς τοὺς κοσμοκράτορας τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου» (3ο ΜΕΡΟΣ)

<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgvSK5WwAL9FDCEuCZvoZrwXF9Dk8M3yfBZDxye_G7m86YiMaqCOqX8n76VpihBNuUiXIVvI0l1RTyklTuE__VuqtNnao776NK9iuUPCtLLGtQ0ke2S2wz5MExciOUkLvQ8M3RLKFt8S4rd/s1600/u-300.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="396" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgvSK5WwAL9FDCEuCZvoZrwXF9Dk8M3yfBZDxye_G7m86YiMaqCOqX8n76VpihBNuUiXIVvI0l1RTyklTuE__VuqtNnao776NK9iuUPCtLLGtQ0ke2S2wz5MExciOUkLvQ8M3RLKFt8S4rd/s1600/u-300.jpg" width="400" /></a></div> <div style="color: #cccccc; font-family: arial; font-size: 13.6499996185303px; line-height: 21.8400001525879px; text-align: center;"> <span style="background-color: white;"><span style="color: red; font-weight: bold;"><br /></span></span></div> <div style="color: #cccccc; font-family: arial; font-size: 13.6499996185303px; line-height: 21.8400001525879px; text-align: center;"> <span style="background-color: white;"><span style="color: red; font-weight: bold;"><br /></span></span></div> <div style="color: #cccccc; font-family: arial; font-size: 13.6499996185303px; line-height: 21.8400001525879px; text-align: center;"> <span style="background-color: white;"><span style="color: red; font-weight: bold;">Δύναμη-επήρεια</span></span></div> <span style="background-color: white;"><br style="color: #cccccc; font-family: arial; font-size: 13.6499996185303px; line-height: 21.8400001525879px; text-align: justify;" /></span> <div style="font-family: arial; font-size: 13.6499996185303px; line-height: 21.8400001525879px; text-align: justify;"> <span style="background-color: white;">Η δύναμη των δαιμόνων είναι άναμφιβολα μεγαλύτερη από εκείνη των ανθρώπων, γιατί ό Θεός δεν τους αφαίρεσε τά φυσικά ιδιώματα πού είχαν ως άγγελοι -«άμεταμελητα γαρ τα χαοίσματα του Θεοϋ» (Ρωμ. 11:29). ΟΙ ίδιοι τα "αμαύρωσαν" καί τά διέστρεψαν με τήν αποστασία τους. Ή ύπεράνθρωπη δύναμη τους φαίνεται από τη σφοδρότητα με τήν οποία γκρέμισαν τό σπίτι του Ίώβ, θανάτωσαν τά παιδιά του καί αφάνισαν τόν πλούτο του, τά ζώα του, τους δούλους του, τά υποστατικά του. Επίσης, φαίνεται καί στίς περιπτώσεις των δαιμονισμένων, πού τους βασανίζουν σκληρά καί τους κάνουν νά σπάζουν σάν σπάγγο χοντρά σκοινιά, νά ζουν γυμνοί μέσα στην παγωνιά χωρίς νά · κρυώνουν κ.ά. Επίδειξη δυνάμεως, άλλωστε, κάνουν καί μέσω των μάγων, που τους χρησιμοποιούν ως όργανά τους, παραπλανώντας πολλούς ανθρώπους μέ υπερφυσικά «σημεία και τέρατα».</span></div> <div style="font-family: arial; font-size: 13.6499996185303px; line-height: 21.8400001525879px; text-align: justify;"> <span style="background-color: white;">Γνωρίζουν καλά τη δύναμη τους καί αρέσκονται νά εμφανίζονται ως "κοσμοκράτορες", πού εξουσιάζουν «πάσας τάς βασιλείας του κόσμου» (Ματθ. 4:8). Εντυπωσιακή φαντάζει ή δύναμη των δαιμόνων στό βιβλίο της Άποκαλύψεως, όπου τολμούν νά πολεμήσουν μέ τόν αρχάγγελο Μιχαήλ καί όπου ό αρχηγός τους, ό σατανάς, εμφανίζεται σάν τρομερός δράκοντας, πού μέ τήν ουρά του μόνο παρασέρνει στή γη τό ενα τρίτο απο τ' αστερια του ουρανού καί πού από τό στόμα του ξεχύνει ένα ποτάμι νερό. Επιπλέον, μεταβιβάζει τή δύναμη καί τήν εξουσία του στον Αντίχριστο, κι αυτός μέ τή σειρά του πλανά τους ανθρώπους, κατεβάζει φωτιά άπό τον ουρανό, δίνει λαλιά σέ άψυχη εικόνα του θηρίου κ.λπ. (κεφ. 11-13).</span></div> <div style="font-family: arial; font-size: 13.6499996185303px; line-height: 21.8400001525879px; text-align: justify;"> <span style="background-color: white;">Σύμφωνα μέ τόν απόστολο 'Ιούδα, επίσης, τολμάει νά φιλονικήσει μέ τόν αρχάγγελο Μιχαήλ, διεκδικώντας τό νεκρό σώμα του προφήτη Μωυσή (στ. 9). Πάντως, όπως μάς βεβαιώνουν οι ΄Αγιες Γραφές καί όπως επαληθεύει η πείρα της Εκκλησίας μας, ή δύναμη τών δαιμόνων δέν είναι ανεξέλεγκτη. Κινείται πάντοτε μέσα σέ όρια πού καθορίζει ο Θεός. Γι' αυτό καί ό άββάς *Αμμωνάς τονίζει πώς οι δαιμονικοί πειρασμοί δέν συμβαίνουν επειδή τους επιβάλλει ό διάβολος, αλλά επειδή τούς παραχωρεί ο Θεός: «Ό άνθρωπος... παραδίνεται στό διάβολο για νά δοκιμαστεί. Ποιος τόν παραδίνει; Τό ίδιο τό Πνεύμα του Θεού. Είναι αδύνατον στό διάβολο νά πειραξει χριστιανό, αν δέν του τόν παραδώσει ό Θεός». Αυτό φαίνεται ξεκάθαρα τόσο στον πειρασμό των άποστόλων όσο καί στή δοκιμασία τοΰ Ίώβ:</span></div> <div style="font-family: arial; font-size: 13.6499996185303px; line-height: 21.8400001525879px; text-align: justify;"> <span style="background-color: white;">Λίγο πρίν άπό τό πάθος Του ό Κύριος προειδοποίησε τov απόστολο Πέτρο γιά τή δοκιμασία πού έμελλε νά ξεσπάσει: «Σίμων Σίμων, ιδού ό σατανάς έξητήσατο υμάς τον σινιάσαι ως τόν σίτον· εγώ δε έδεήθην περί σου ίνα μη έκλίπη ή πίστις σου» (Λουκ. 22:31-32). Ό σατανάς, δηλαδή, ζήτησε άπό τόν Θεό νά κάνει στους άποστόλους του γερό κοσκίνισμα, αλλά τού έπιβλήθηκαν περιορισμοί. Τό ίδιο συνέβη καί μέ τόν Ίώβ. Ό διάβολος δεν μπορούσε μέ δική του πρωτοβουλία νά τόν πειράξει. Ζήτησε τήν άδεια άπό τόν Θεό. Κι 'Εκείνος τού όρισε τό μέγεθος καί τήν έκταση τού πειρασμού. Τού έδωσε εξουσία νά καταστρέψει όλα του τά υπάρχοντα, αλλά όχι καί τόν ίδιο: «Ιδού πάντα, όσα εστίν αυτώ, δίδωμι εν τη χειρί σου, αλλ' αύτού μη άψη» (1:12). Στή συνέχεια, όταν ο διάβολος, μετά τό πρώτο χτύπημα, δέν κατόρθωσε νά κάμψει τήν ύπομονή τοΰ Ίώβ, ζήτησε άπό τόν Θεό νά του δώσει περισσότερα δικαιώματα. Ό Θεός, πράγματι, τού επέτρεψε να ρίξει τόν δίκαιο καί σέ σωματική ασθένεια, αλλά πάλι του έβαλε όριο. Του απαγόρεψε νά του στερήσει τή ζωή: «Ιδού παραδίδωμί σοι αυτόν· μόνον τήν ψυχήν αυτού διαφύλαξον» (2:6).</span></div> <div style="font-family: arial; font-size: 13.6499996185303px; line-height: 21.8400001525879px; text-align: justify;"> <span style="background-color: white;">Οχι μόνο τους ενάρετους ανθρώπους μά ούτε καί τά ζώα δέν έχουν εξουσία νά πειράξουν οι δαίμονες, άν δέν τους τό επιτρέψει ό Θεός. "Ετσι, ούτε τά ζώα του Ίώβ ούτε καί τους χοίρους των Γεργεσηνών θά θανάτωναν, χωρίς τήν άδεια τοΰ Κυρίου. Στή δεύτερη περίπτωση, μάλιστα, Τόν παρακάλεσαν γι' αυτό:«Έπίτρεψον ήμίν άπελθείν είς τήν άγέλην των χοίρων» (Ματθ. 8:31).</span></div> <div style="font-family: arial; font-size: 13.6499996185303px; line-height: 21.8400001525879px; text-align: justify;"> <span style="background-color: white;">Είναι γεγονός, βέβαια, ότι ό άνθρωπος, μέ τήν πτώση του καί τήν αποστασία του άπό τόν Θεό, υποδουλώθηκε στό διάβολο. Μαζί του συμπαρέσυρε καί όλη τήν υλική δημιουργία, ή οποία «συστενάζει καί συνωδίνει άχρι του νύν» (Ρωμ. 8:22).</span></div> <div style="font-family: arial; font-size: 13.6499996185303px; line-height: 21.8400001525879px; text-align: justify;"> <span style="background-color: white;">Μέ τό έργο, όμως, της θείας Οικονομίας ό διάβολος έχασε τή δύναμη του. Γι' αυτό δέν μιλάμε τώρα τόσο γιά δύναμη των πονηρών πνευμάτων όσο γιά επήρειά τους. Ή δύναμη τους, δηλαδή, βρίσκεται στην ικανότητά τους νά εξαπατούν τόν άνθρωπο. Είναι οι μεγαλύτεροι και πιο επικίvδυvoι απατεώνες.</span></div> <div style="font-family: arial; font-size: 13.6499996185303px; line-height: 21.8400001525879px; text-align: justify;"> <span style="background-color: white;">Ο άγιος Ίωάννης ό Χρυσόστομος λέει, ότι ό διάβολος τή δύναμη του τήν παίρνει άπό μάς τους ίδιους. "Οταν, δηλαδή, θέλουμε, γίνεται ισχυρός· κι όταν πάλι θέλουμε, γίνεται ασθενικός. Πώς; «"Αν προσέχουμε τόν εαυτό μας καί είμαστε κοντά στον δικό μας Βασιλιά, εκείνος ζαρώνει (άπό τό φόβο του) καί στον πόλεμο, πού μάς κάνει, δέν ξεπερνάει σέ δύναμη ένα μικρό παιδί. "Αν, όμως, άπομακρυνθούμε άπό κοντά Του, τότε ό διάβολος, βρίσκοντάς μας δίχως τή θεϊκή συμμαχία, ορθώνεται αλαζονικά έναντίον μας καί μάς απειλεί, μουγκρίζοντας καί τρίζοντας τά δόντια του».</span></div> <div style="font-family: arial; font-size: 13.6499996185303px; line-height: 21.8400001525879px; text-align: justify;"> <span style="background-color: white;">Πρέπει, εξάλλου, νά γνωρίζουμε δτι καί γιά τους δαίμονές ό πόλεμος, πού κάνουν εναντίον μας, δέν είναι καθόλου εύκολος, άκοπος καί ακίνδυνος. Διαφορετικά δέν θά μιλούσαμε γιά μάχη καί γιά αγώνα ανάμεσα σ΄ εμάς καί σ' αυτούς, άλλα γιά εξόντωση καί πανωλεθρία μας. Δέν συμβαίνει, όμως, κάτι τέτοιο. 'Υφίστανται κι αυτοί, όπως ακριβώς κι εμείς, τίς συνέπειες ενός σκληρού αγώνα. Πέφτουν επίσης, όταν ηττηθούν, σέ μεγάλη σύγχυση καί θλίψη (άγιος Κασσιανός).</span></div> <div style="font-family: arial; font-size: 13.6499996185303px; line-height: 21.8400001525879px; text-align: justify;"> <span style="background-color: white;">Γι' αυτό καί ό Μέγας 'Αντώνιος μάς συμβουλεύει νά μήν τους φοβόμαστε, άλλα νά είμαστε άγρυπνοι καί νά φυλάμε τήν καρδιά μας άπό τήν πανουργία τους, γιατί καί τολμηροί είναι καί αναιδείς. Καί προσθέτει: «Ό Κύριος έκανε τους δαίμονες νά σέρνονται κατάχαμα σάν τά φίδια καί τους σκορπιούς, ώστε νά καταπατούνται άπό μάς τους χριστιανούς... "Ας μή δίνουμε σημασία στά λόγια τους, γιατί ψεύδονται. Ούτε τά οράματά τους νά μάς τρομάζουν, γιατί είναι απατηλά... Μέ τή χάρη του Χριστού, όλες οι μεθοδείες τους αποβαίνουν μάταιες... 'Εξαρχής ό διάβολος ήταν άνθρωποκτόνος καί πατέρας τού ψεύδους. Έμεις, ωστόσο, είμαστε ζωντανοί καί τόν πολεμάμε όλο καί περισσότερο. Είναι ξεκάθαρο πώς οι δαίμονες είναι αδύναμοι. Γιατί ό τόπος δέν αποτελεί εμπόδιο γιά τίς μηχανορραφίες τους, ούτε μάς βλέπουν σάν φίλους, ώστε νά μάς λυπηθούν, ούτε αγαπούν τό καλό, ώστε νά διορθωθούν. Απεναντίας είναι μοχθηροί καί τίποτα δέν επιδιώκουν τόσο πολύ, όσο τό νά κάνουν κακό σ' έκείνους πού άγαπούν τήν άρετή καί σέβονται τόν Θεό. 'Αλλ' άφού δέν έχουν ουσιαστική δύναμη, δέν κάνουν τίποτε άλλο άπό τό ν' απειλούν καί νά φοβερίζουν... Καμιά τους, όμως, φοβέρα δέν μπορούν νά πραγματοποιήσουν... "Αν ήταν στό χέρι τους, δέν θ' άφηναν κανέναν άπό μάς, τους χριστιανους, νά ζήσει... "Ας φοβόμαστε, λοιπόν, μόνο τόν Θεό. Τους δαίμονες νά τους καταφρονούμε καί νά μήν τους φοβόμαστε».</span></div> <div style="font-family: arial; font-size: 13.6499996185303px; line-height: 21.8400001525879px; text-align: justify;"> <span style="background-color: white;">Καί γιά νά επιβεβαιώσει τά λόγια του ό άγιος, ανέφερε τήν ακόλουθη προσωπική του εμπειρία: «Κάποτε χτύπησε κάποιος τήν πόρτα μου. "Οταν βγήκα έξω, είδα έναν αδύνατο καί ψηλό. Τόν ρώτησα: "Ποιος είσαι;". Μου είπε: "'Εγώ είμαι ό σατανάς". Τόν ξαναρώτησα: "Καί γιατί ήρθες έδώ;". 'Εκείνος μου παραπονέθηκε: "Γιατί μέ κατηγορούν άδικα οι μοναχοί καί όλοι οι άλλοι χριστιανοί; Γιατί μέ καταριούνται κάθε ώρα;". Έγώ του είπα: "Γιατί τους ενοχλείς;". Μου λέει: "Δέν τους ενοχλώ εγώ. Μόνοι τους ταράζονται. Έγώ είμαι πιά αδύναμος. Δέν διάβασαν ότι τά σπαθιά του εχθρού καταστράφηκαν εντελώς, καί γκρέμισες τίς πόλεις του'; (Ψαλμ. 9:7). Δέν έχω πιά ούτε τόπο ούτε βέλος ούτε πόλη. Παντού έχουν γίνει χριστιανοί. Καί ή έρημος ακόμα έχει γεμίσει άπό μοναχούς. "Ας προσεχουν τόν εαυτό τους καί άς μή μέ καταριούνται άδικα". Τότε έγώ θαύμασα τή χάρη του Θεού καί του είπα: ΄Αν καί είσαι πάντα ψεύτης καί ποτέ δέν λές τήν αλήθεια, όμως, σέ τούτη τήν περίπτωση, καί μή θέλοντας, μίλησες σωστά. Γιατί ό Χριστός, μέ τόν ερχομό Του στή γη, σέ άποδυνάμωσε καί, άφού σέ νίκησε, σέ απογύμνωσε". 'Εκείνος, ακούγοντας τό όνομα του Χριστού καί μήν υποφέροντας τό ζεμάτισμα άπό τό άκουσμα αυτό, έγινε άφαντος».</span></div> <div style="font-family: arial; font-size: 13.6499996185303px; line-height: 21.8400001525879px; text-align: justify;"> <span style="background-color: white;">Συμπερασματικά, θά μπορούσαμε νά πούμε πώς οι δαίμονές δέν έχουν καμιάν εξουσία πάνω μας, παρά μόνο αν τους τή δώσει ο Θεός ή τους τή δώσουμε εμείς μέ τή θέλησή μας. Είναι, λοιπόν, λάθος μας νά μεταθέτουμε όλη τήν ευθύνη γιά τίς πτώσεις μας αποκλειστικά σ΄ εκείνους. Ο Θεός τους επιτρέπει νά μάς προσβάλλουν, όχι όμως να μας βιάζουν. Στό χέρι μας είναι νά δεχθούμε ή νά μή δεχθούμε τήν προσβολή. 'Εκείνοι δέν έχουν άδεια νά θίξουν τήν ελευθερία μας. Ή δύναμη πού διαθέτουν είναι προτρεπτική και όχι αναγκαστική. Αυτό σημαίνει ότι μπορούμε ν' αντιδράσουμε στην πολεμική τους καί νά μήν τους υπακούσουμε.</span></div> <div style="font-family: arial; font-size: 13.6499996185303px; line-height: 21.8400001525879px; text-align: justify;"> <span style="background-color: white;">Αν, πάντως, ραθυμήσουμε καί αμελήσουμε, τότε τους δίνουμε πολλά δικαιώματα. Τότε δύναμή τους γίνεται ή δική μας οκνηρία καί απροσεξία. Καί ακόμα χειρότερο είναι τό νά υποτάξουμε συνειδητά τό θέλημά μας στό δικό τους, οπότε εκείνοι πιά αποκτούν μεγάλη δύναμη καί εξουσία επάνω μας. "Ετσι έκανε ό 'Ιούδας, πού άφησε τό σατανά νά μπεί μέσα του (Λουκ. 22:3), και μάλιστα νά τόν κυριέψει τόσο πολύ, ώστε, μολονότι αναγνώρισε τό λάθος του και λυπήθηκε πού πρόδωσε τόν Χριστό, δέν μπόρεσε νά μετανοήσει, άλλα αυτοκτόνησε. Τό ίδιο έπαθε καί ό Άνανίας, που έπεσε νεκρός μπροστά στον απόστολο Πέτρο, άκούγοντας άπό τό στόμα του αποστόλου τά φοβερά αυτά λόγια: «Γιατί άφησες τό σατανά νά κυριέψει τήν καρδιά σου;» (Πράξ. 5:3). Ή δύναμη αυτής της άπατης καί της πλάνης είναι πολύ μεγάλη. Ή επήρεια του σατανά μπορεί νά μας καταστρέψει, ή μάλλον νά μάς οδηγήσει στην αυτοκαταστροφή.</span></div> <div style="color: #cccccc; font-family: arial; font-size: 13.6499996185303px; line-height: 21.8400001525879px; text-align: justify;"> <span style="background-color: white;"><br /></span></div> <div style="color: red; font-family: arial; font-size: 13.6499996185303px; line-height: 21.8400001525879px; text-align: center;"> <span style="background-color: white; font-weight: bold;">Έργο</span></div> <div style="color: red; font-family: arial; font-size: 13.6499996185303px; line-height: 21.8400001525879px; text-align: center;"> <span style="background-color: white; font-weight: bold;"><br /></span></div> <div style="font-family: arial; font-size: 13.6499996185303px; line-height: 21.8400001525879px; text-align: justify;"> <span style="background-color: white;">Κύριο έργο του διαβόλου, μετά την πτώση του, είναι νά εναντιώνεται συνεχώς στό θείο θέλημα. Μισεί θανάσιμα τά δημιουργήματα του Θεού και ιδιαίτερα τους ανθρώπους, τους πλασμένους «κατ' εικόνα και καθ' όμοίωσιν» τον Δημιουργού. 'Αποστάτης ό ίδιος, αφού μέ δόλο παρέσυρε στην αποστασία καί τόν άνθρωπο, αγωνίζεται από τότε μέ κάθε τρόπο νά τόν κρατάει μακριά από τόν Θεό.</span></div> <div style="font-family: arial; font-size: 13.6499996185303px; line-height: 21.8400001525879px; text-align: justify;"> <span style="background-color: white;">Ο Χριστός, μέ την ενανθρώπηση Του, έδωσε στους άνθρώπους τη δυνατότητα όχι μόνο της επιστροφής στό «άρχαίον κάλλος» αλλά καί τής θεώσεως. Ό διάβολος, όμως, άν καί αδύναμος τώρα, συνεχίζει νά παρασύρει μέ δόλο τά αγαπημένα πλάσματα του Θεού στην αμαρτία, προσπαθώντας μέ τόν τρόπο αυτό νά ματαιώσει τό άπολυτρωτικό έργο του Κυρίου. "Εχει κηρύξει, λοιπόν, εναντίον των ανθρώπων φοβερό καί αμείλικτο πόλεμο, όχι μόνο άπό μίσος, αλλά καί άπό φθόνο. Δέν μπορεί νά ανεχθεί τή δόξα καί τή θεία μακαριότητα πού περιμένει τους αγωνιστές. Γι' αυτό σπέρνει ανάμεσα τους τό κακό, τους παρακινεί στην αμαρτία και τους εμπνέει τήν απιστία προς τήν αλήθεια καί τήν αγάπη του Θεού. Σύμφωνα, μάλιστα, μέ μιά παραβολή του Ευαγγελίου, ό διάβολος είναι ό εχθρός πού έσπειρε ζιζάνια στον αγρό, όπου ό Κύριος έσπειρε καθαρό σιτάρι (βλ. Ματθ. 13:24-25).</span></div> <div style="font-family: arial; font-size: 13.6499996185303px; line-height: 21.8400001525879px; text-align: justify;"> <span style="background-color: white;">Τό κακό συνιστά τήν καθημερινή τροφή του διαβόλου. Δέν σκέπτεται τίποτε άλλο καί δέν ικανοποιείται μέ τίποτε άλλο, παρά μόνο μ' αυτό. "Ετσι, κάθε κακό στον κόσμο είναι δικό του έργο. Οι φόνοι, οι πόλεμοι, οι μοιχείες, οι ακολασίες καί κάθε είδους αμαρτίες άπό τόν ίδιο υποκινούνται. «Ό ποιών τήν άμαρτίαν εκ του διαβόλου εστίν, ότι απ' αρχής ό διάβολος άμαρτάνει», λέει ό άγιος Ίωάννης ό Θεολόγος (Α' Ίω. 3:8).</span></div> <div style="font-family: arial; font-size: 13.6499996185303px; line-height: 21.8400001525879px; text-align: justify;"> <span style="background-color: white;">Ό μεταπτωτικός άνθρωπος βρίσκεται ανέκαθεν στό στόχαστρο του διαβόλου. Κύριο μέλημα του πονηρού είναι νά κρατάει τόν άνθρωπο στην πλάνη, μακριά άπό τήν αλήθεια του Θεού. Γι' αυτό, όπως εξηγεί ό άγιος Ίουστίνος, παλαιότερα δίδαξε στους ανθρώπους τήν πολυθεία, ενώ τώρα επιχειρεί μέ χίλια-δυό τεχνάσματα νά κάνει τους πιστούς άπιστους καί νά κρατήσει τους άφώτιστους μακριά άπό τήν αλήθεια του Ευαγγελίου. Αυτό επιβεβαιώνει καί ό απόστολος Παύλος, όταν λέει ότι «θεός του αιώνος τούτου έτύφλωσε τά νοήματα τών άπίστων είς τό μη αυγάσαι αύτοίς τόν φωτισμόν του ευαγγελίου τής δόξης του Χριστού» (Β' Κορ. 4:4). "Ολοι όσοι δέν αποδέχονται το Ευαγγέλιο, έχουν παγιδευθεί καί τυφλωθεί άπό τό διάβολο, πού τους εξαναγκάζει πλέον νά κάνουν τό θέλημα του (Β' Τιμ. 2:26).</span></div> <div style="font-family: arial; font-size: 13.6499996185303px; line-height: 21.8400001525879px; text-align: justify;"> <span style="background-color: white;">Μία άπό τίς σημαντικές δραστηριότητες τών πονηρών πνευμάτων είναι καί ή έναντίωσή τους στό έργο τής 'Εκκλησιας, πού τους είναι μισητό, γιατί καταργεί τό δικό τους έργο. "Ετσι εξηγούνται οι αφάνταστες δυσκολίες, τά εμπόδια και τά προβλήματα πού δημιουργούν σ' όποιον θελήσει νά διακονήσει μέσα στό χώρο τής 'Εκκλησίας. Ό σοφός Σειράχ προειδοποιεί: «Τέκνον εί προσέρχη δουλεύειν Κυρίω Θεώ, έτοίμασον τήν ψυχήν σου είς πειρασμόν» (2:1). Αλλωστε, καί ο απόστολος Παύλος στην ένέργεια του σατανά αποδίδει τίς περιστάσεις, πού εμπόδισαν τήν ποιμαντική του επίσκεψη στή Θεσσαλονίκη. Γι΄ αυτό λέει: «Ήθελήσαμεν έλθείν προς υμάς, εγώ μεν Παύλος καί άπαξ και δίς. Καί ένέκοψεν ήμάς ό σατανάς» (Α Θεσ. 2:18).</span></div> <div style="color: #cccccc; font-family: arial; font-size: 13.6499996185303px; font-weight: bold; line-height: 21.8400001525879px; text-align: center;"> <span style="background-color: white;"><br /></span></div> <div style="color: #cccccc; font-family: arial; font-size: 13.6499996185303px; font-weight: bold; line-height: 21.8400001525879px; text-align: center;"> <span style="background-color: white;"><span style="color: red;">Ποιους πολεμούν </span></span></div> <div style="color: #cccccc; font-family: arial; font-size: 13.6499996185303px; font-weight: bold; line-height: 21.8400001525879px; text-align: center;"> <span style="background-color: white;"><br /></span></div> <div style="font-family: arial; font-size: 13.6499996185303px; line-height: 21.8400001525879px; text-align: justify;"> <span style="background-color: white;">Οι δαίμονες μισούν όλους άνεξαιρέτως τους ανθρώπους, άλλα πολεμούν όποιον δέν κάνει υπακοή στά θελήματά τους. Περισσότερο, βέβαια, πολεμούν εκείνον πού μέ τό άγιο Βάπτισμα τους απαρνήθηκε καί έγινε συνειδητό μέλος τής Εκκλησίας του Χριστού.</span></div> <div style="font-family: arial; font-size: 13.6499996185303px; line-height: 21.8400001525879px; text-align: justify;"> <span style="background-color: white;">Ό άγιος Κύριλλος Ιεροσολύμων εξηγεί στίς Κατηχήσεις του τή σημασία πού έχει ή άπάρνηση του διαβόλου άπό τόν κατηχούμενο, όταν, στραμμένος προς τή δύση, όμολογεί: «'Αποτάσσομαι σοι, Σατανά, καί πάσι τοις έργοις σου καί πάση τή πομπή σου καί πάση τή λατρεία σου». Επίσης, εξηγεί ποια είναι ή ψυχική δύναμη καί ή φώτιση πού παίρνει μέ τό Βάπτισμα ό πιστός, καί πόσο φρικτά είναι γιά τους δαίμονες τά πνευματικά εφόδια, πού του χαρίζονται άπό τό ΄Αγιο Πνεύμα.</span></div> <div style="font-family: arial; font-size: 13.6499996185303px; line-height: 21.8400001525879px; text-align: justify;"> <span style="background-color: white;">'Επειδή, μάλιστα, ό πιστός μετά τήν είσοδό του στην 'Εκκλησία θ' αντιμετωπίσει οπωσδήποτε τόν πόλεμο πού θά ξεσηκώσει εναντίον του ό διάβολος, ό απόστολος Παύλος τόν προτρέπει νά ενδυθεί μέ κάθε θυσία «τήν πανοπλίαν τοϋ Θεού» (Έφ. 6:11 κ. έ.). Καί τήν "πανοπλία" αυτή τή συνθέτουν οι αρετές, πού τίς αποκτά κανείς μέ τόν προσωπικό του κόπο καί μέ τή συνεργεία τής θείας χάριτος.</span></div> <div style="font-family: arial; font-size: 13.6499996185303px; line-height: 21.8400001525879px; text-align: justify;"> <span style="background-color: white;">Τά πονηρά πνεύματα, λοιπόν, πολεμούν όσους, καλλιεργώντας τίς αρετές, προκόβουν στην πνευματική ζωή. Ό άγιος 'Ιωάννης ό Καρπάθιος λέει, ότι οι δαίμονες «περισσότερο επιτίθενται εναντίον εκείνων πού έχουν μεγαλύτερη ευλάβεια καί θεοσέβεια, και μέ άβάσταχτους πολέμρυς τους σπρώχνουν νά διαπράξουν τήν αμαρτία, μήπως καί μπορέσουν έτσι ν' απομακρύνουν άπό τήν πίστη στον Χριστό καί άπό τήν προσευχή καί τήν καλή ελπίδα όσους δέχτηκαν τόν πόλεμό τους».</span></div> <div style="font-family: arial; font-size: 13.6499996185303px; line-height: 21.8400001525879px; text-align: justify;"> <span style="background-color: white;">'Ιδιαίτερα πολεμούν εκείνους πού προσεύχονται, έπειδή τό όπλο τής προσευχής καταστρέφει όλα τους τά τεχνάσματα. Γι''αυτό, κάθε φορά πού ετοιμαζόμαστε γιά προσευχή, ετοιμάζεται καί ό διάβολος γιά επίθεση. Ό όσιος 'Ιωάννης τής Κλίμακος λέει, πώς, τήν ώρα πού χτυπάει το σήμαντρο για προσευχή, μπορούμε να παρατηρήσουμε «όρατώς μέν αθροιζόμενους αδελφούς, άοράτως δέ συναγομένους τους εχθρούς».</span></div> <div style="font-family: arial; font-size: 13.6499996185303px; line-height: 21.8400001525879px; text-align: justify;"> <span style="background-color: white;">Γενικά, όποιος αγωνίζεται νά κόψει τά πάθη του, έρχεται αναπόφευκτα σέ σύγκρουση μέ τά πονηρά πνεύματα, όπως επισημάναμε καί προηγουμένως. Καί όσο πιό γενναία αντίσταση προβάλλει, τόσο πιό σκληρή επίθεση δέχεται. Γι' αυτό καί οι άγιοι, πού έφτασαν σέ ύψηλά μέτρα αρετής καί στολίστηκαν άπό τόν Θεό μέ εξαιρετικά χαρίσματα, αντιμετώπισαν όλο τό μίσος καί τή μανία τών δαιμόνων. Ή χάρη του Θεού, όμως, τους σκέπασε καί οι αγώνες τους στεφανώθηκαν μέ τή νίκη. Συμβουλεύει σχετικά ό όσιος Νικήτας ό Στηθάτος: «Πρόσεχε μέ ακρίβεια τίς επίβουλες των ολέθριων δαιμονων. Γιατί όσο άνεβαίνεις στίς υψηλές αρετές, ...τόσο αυτοί, βλέποντας ν' ανεβαίνεις στον ουρανό, τρίζουν τά δόντια τους και απλώνουν μέ επιμέλεια στον νοητό αέρα τά πολύπλοκα δίχτυα τής κακίας τους». 'Ανάλογη, λοιπόν, μέ τήν ποιότητα καί τήν ωριμότητα τής πνευματικής ζωής είναι καί ή ένταση του δαιμονικού πολέμου.</span></div> <div style="font-family: arial; font-size: 13.6499996185303px; line-height: 21.8400001525879px; text-align: justify;"> <span style="background-color: white;">"Οσους, αντίθετα, δέν αντιστέκονται στά πονηρά τους θελήματα, δέν τους πολεμούν, γιατί τους θεωρούν δικούς τους. Οι άνθρωποι αυτοί έχουν εθιστεί στά πάθη καί έχουν ταυτιστεί μαζί τους. "Εχουν γίνει «αύτεπίβουλοι καί αύτοπολέμιοι» (όσιος 'Ιωάννης ό Σιναΐτης). Οί δαίμονες φροντίζουν μόνο νά τους κρατούν σέ μιά κατάσταση έφησυχασμοϋ, κρύβοντας επιμελώς τήν παρουσία τους. "Ετσι, τους κάνουν είτε νά τους λησμονήσουν είτε ν' αμφισβητήσουν ακόμα καί τή δαιμονική τους ύπαρξη!</span></div> <div style="font-family: arial; font-size: 13.6499996185303px; line-height: 21.8400001525879px; text-align: justify;"> <span style="background-color: white;">Κάτι ανάλογο παθαίνουν όσοι ραθυμήσουν καί χαλαρώσουν ή καί εγκαταλείψουν τόν πνευματικό αγώνα. Γίνονται οι ίδιοι δαίμονες γιά τόν εαυτό τους. Πώς, όμως, αύτοβασανίζονται εκείνοι πού δέν αντιστέκονται στην ορμή τών παθών τους; Μέ τό νά καίγονται άπό τήν ασίγαστη επιθυμία νά εκπληρώνουν τά θελήματά τους. «Τά γάρ θελήματα αυτών δαίμονες γεγόνασι· καί αυτά είσιν οι θλίβοντες αυτούς, ίνα πληρώσωσιν αυτά» (άββάς Ποιμήν).</span></div> <div style="font-family: arial; font-size: 13.6499996185303px; line-height: 21.8400001525879px; text-align: justify;"> <span style="background-color: white;">Όταν, λοιπόν, αύτοπειραζόμαστε, ό διάβολος δέν μπαίνει στον κόπο νά μας πειράξει. «Δέν έχει ανάγκη ό σατανάς νά πειράζει εκείνους πού πειράζονται μόνοι τους καί σέρνονται πάντοτε στή γή μέ τίς βιοτικές υποθέσεις.. .Τά βραβεία καί τά στεφάνια είναι προορισμένα γιά όσους πειράζονται (άπό τό διάβολο) καί όχι γιά όσους δέν φροντίζουν γιά τόν Θεό» (άγιος 'Ιωάννης ό Καρπάθιος).</span></div> <div style="font-family: arial; font-size: 13.6499996185303px; line-height: 21.8400001525879px; text-align: justify;"> <span style="background-color: white;">Όταν, όμως, οί αμελείς θελήσουν νά επιμεληθούν τή σωτηρία τους, αποτινάζοντας άπό πάνω τους τόν δαιμονικό ζυγό, τότε θ' αντιμετωπίσουν όλη τή μανία τών πονηρών πνευμάτων. Ό άββάς Δωρόθεος παραλληλίζει τό διάβολο μέ τόν Φαραώ: "Οπως ό Αιγύπτιος βασιλιάς έγινε πιό σκληρός απέναντι στους 'Ισραηλίτες, όταν τοϋ ζήτησαν, μέ εντολή του Θεού, νά φύγουν άπό τήν κυριαρχία του, κατά τόν ίδιο τρόπο ταράζεται καί ό διάβολος, όταν αντιληφθεί νά έρχεται τό έλεος του Θεού σέ κάποια ψυχή, γιά νά τή θεραπεύσει. Ξεσηκώνει εναντίον της όλα τά πάθη καί τήν πολεμάει μέ απίστευτη αγριότητα.</span></div> <div style="font-family: arial; font-size: 13.6499996185303px; line-height: 21.8400001525879px; text-align: justify;"> <span style="background-color: white;"><br /></span></div> <div style="font-family: arial; font-size: 13.6499996185303px; line-height: 21.8400001525879px; text-align: justify;"> <span style="background-color: white; color: blue; font-size: 13.6499996185303px; font-weight: bold; line-height: 21.8400001525879px; text-align: right;"><br /></span></div> <div style="font-family: arial; font-size: 13.6499996185303px; line-height: 21.8400001525879px; text-align: justify;"> <span style="background-color: white; color: blue; font-size: 13.6499996185303px; font-weight: bold; line-height: 21.8400001525879px; text-align: right;">                                                                                                                                           ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ</span></div> <div style="font-family: arial; font-size: 13.6499996185303px; line-height: 21.8400001525879px; text-align: justify;"> <span style="background-color: white; color: blue; font-size: 13.6499996185303px; font-weight: bold; line-height: 21.8400001525879px; text-align: right;"><br /></span></div> <div style="font-family: arial; font-size: 13.6499996185303px; line-height: 21.8400001525879px; text-align: center;"> <span style="background-color: white; font-size: 13.6499996185303px; font-weight: bold; line-height: 21.8400001525879px; text-align: right;"><span style="color: red;">ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ</span></span></div> <div style="font-family: arial; font-size: 13.6499996185303px; line-height: 21.8400001525879px; text-align: center;"> <span style="background-color: white; font-size: 13.6499996185303px; font-weight: bold; line-height: 21.8400001525879px; text-align: right;"><span style="color: red;"><br /></span></span></div> <div style="font-family: arial; font-size: 13.6499996185303px; line-height: 21.8400001525879px; text-align: center;"> <a href="http://entoytwnika1.blogspot.gr/2015/02/1.html"><span style="color: blue;">«οὐκ ἔστιν ἡμῖν ἡ πάλη πρὸς αἷμα καὶ σάρκα, ἀλλὰ πρὸς τὰς ἀρχάς, πρὸς τὰς ἐξουσίας, πρὸς τοὺς κοσμοκράτορας τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου» (1ο ΜΕΡΟΣ)</span></a></div> <div style="font-family: arial; font-size: 13.6499996185303px; line-height: 21.8400001525879px; text-align: center;"> <span style="color: blue;"><br /></span></div> <div style="font-family: arial; font-size: 13.6499996185303px; line-height: 21.8400001525879px; text-align: center;"> <a href="http://entoytwnika1.blogspot.gr/2015/02/2.html"><span style="color: blue;">«οὐκ ἔστιν ἡμῖν ἡ πάλη πρὸς αἷμα καὶ σάρκα, ἀλλὰ πρὸς τὰς ἀρχάς, πρὸς τὰς ἐξουσίας, πρὸς τοὺς κοσμοκράτορας τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου» (2ο ΜΕΡΟΣ)</span></a></div> <div style="font-family: arial; font-size: 13.6499996185303px; line-height: 21.8400001525879px; text-align: center;"> <span style="background-color: white; font-size: 13.6499996185303px; font-weight: bold; line-height: 21.8400001525879px; text-align: right;"><span style="color: red;"><br /></span></span></div> </div>

«οὐκ ἔστιν ἡμῖν ἡ πάλη πρὸς αἷμα καὶ σάρκα, ἀλλὰ πρὸς τὰς ἀρχάς, πρὸς τὰς ἐξουσίας, πρὸς τοὺς κοσμοκράτορας τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου» (3ο ΜΕΡΟΣ)

Δύναμη-επήρεια Η δύναμη των δαιμόνων είναι άναμφιβολα μεγαλύτερη από εκείνη των ανθρώπων, γιατί ό Θεός δεν τους αφαίρεσε τά φυσικά ιδιώματα πού είχαν ως άγγελοι -«άμεταμελητα γαρ τα χαοίσματα του Θεο…

Διαβάστε περισσότερα »

H ΑΠΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΠΕΛΑΓΟΝΙΑΣ ΚΥΡΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΚΑΒΟΥΡΙΔΗ

<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"> <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <b><span style="color: red; font-size: large;">ΣΗΜΕΙΩΣΙΣ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ ''ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ'': ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΤΟΝ Π. ΕΥΘΥΜΙΟ ΜΠΑΡΔΑΚΑ ΔΙΑ ΤΗΝ METATΡΟΠΗ KAI ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΤΩΝ ΕΝ ΛΟΓΩ ΒΙΝΤΕΟ</span></b></div> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <br /></div> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjn-y4upn3KmiQaBmeAaiYaC27pogTMTHx8VSV_uy-rOd3-2xjJJZV-18eKnLAKm4WgAz70W2KzK5RxiKvXarpIjmC11Jzqdm-frV2Xw3dd4Eeo-erPp5qOc7a8zZxoetf2wrhYQ3KOWYMa/s1600/2015-02-26+00_41_39-%CE%91%CE%84+%CE%9C%CE%95%CE%A1%CE%9F%CE%A3+%CE%95%CE%9E%CE%A9%CE%A6%CE%A5%CE%9B%CE%9B%CE%9F+%CE%91%CE%A0%CE%9F%CE%9B%CE%9F%CE%93%CE%99%CE%91+%CE%A4%CE%9F%CE%A5+%CE%A4%CE%95%CE%9B%CE%95%CE%A5%CE%A4%CE%91%CE%99%CE%9F%CE%A5+%CE%9C%CE%97%CE%A4%CE%A1%CE%9F%CE%A0%CE%9F%CE%9B%CE%99%CE%A4%CE%9F%CE%A5+%CE%A0%CE%95%CE%9B%CE%91%CE%93%CE%9F%CE%9D%CE%99%CE%91%CE%A3+%CE%9A%CE%A5%CE%A1%CE%9F%CE%A5+%CE%A7%CE%A1%CE%A5%CE%A3%CE%9F%CE%A3%CE%A4%CE%9F.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="223" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjn-y4upn3KmiQaBmeAaiYaC27pogTMTHx8VSV_uy-rOd3-2xjJJZV-18eKnLAKm4WgAz70W2KzK5RxiKvXarpIjmC11Jzqdm-frV2Xw3dd4Eeo-erPp5qOc7a8zZxoetf2wrhYQ3KOWYMa/s1600/2015-02-26+00_41_39-%CE%91%CE%84+%CE%9C%CE%95%CE%A1%CE%9F%CE%A3+%CE%95%CE%9E%CE%A9%CE%A6%CE%A5%CE%9B%CE%9B%CE%9F+%CE%91%CE%A0%CE%9F%CE%9B%CE%9F%CE%93%CE%99%CE%91+%CE%A4%CE%9F%CE%A5+%CE%A4%CE%95%CE%9B%CE%95%CE%A5%CE%A4%CE%91%CE%99%CE%9F%CE%A5+%CE%9C%CE%97%CE%A4%CE%A1%CE%9F%CE%A0%CE%9F%CE%9B%CE%99%CE%A4%CE%9F%CE%A5+%CE%A0%CE%95%CE%9B%CE%91%CE%93%CE%9F%CE%9D%CE%99%CE%91%CE%A3+%CE%9A%CE%A5%CE%A1%CE%9F%CE%A5+%CE%A7%CE%A1%CE%A5%CE%A3%CE%9F%CE%A3%CE%A4%CE%9F.png" width="640" /></a></div> <br /> <br /> <br /></div> <iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/0TMFYaI0-tQ" width="560"></iframe><iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/IgXBnXCWOsU" width="560"></iframe><iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/J7cQkpBmkxc" width="560"></iframe></div>

H ΑΠΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΠΕΛΑΓΟΝΙΑΣ ΚΥΡΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΚΑΒΟΥΡΙΔΗ

ΣΗΜΕΙΩΣΙΣ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ ''ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ'': ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΤΟΝ Π. ΕΥΘΥΜΙΟ ΜΠΑΡΔΑΚΑ ΔΙΑ ΤΗΝ METATΡΟΠΗ KAI ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΤΩΝ ΕΝ ΛΟΓΩ ΒΙΝΤΕΟ …

Διαβάστε περισσότερα »

Γραφικές σκιαμαχίες του Γόρτυνος και αναδιπλώσεις, ενώ καλπάζει ο πραγματικός εχθρός, η παναίρεση του Οικουμενισμού!

<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"> <div dir="ltr"> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi7RfbA4ewejd7UR1I13Ra5ddYqt-uJw5m1yyyzSgjG0ZteduscoRYe7cyopLgFgIKWMaZStOmLOizvWKEOPTD6UOk2s4BBlF5HOXT5R1jMZVtsesyW6kaAx6MrskrDTyiNbCeD_e6CTFhK/s1600/%CE%93%CF%8C%CF%81%CF%84%CF%85%CE%BD%CE%BF%CF%82+%CE%99%CE%B5%CF%81%CE%B5%CE%BC%CE%AF%CE%B1%CF%82+%CE%9A%CF%89%CE%BD%CF%83%CF%84%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%BF%CF%80%CE%BF%CF%8D%CE%BB%CE%BF%CF%85+33.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="263" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi7RfbA4ewejd7UR1I13Ra5ddYqt-uJw5m1yyyzSgjG0ZteduscoRYe7cyopLgFgIKWMaZStOmLOizvWKEOPTD6UOk2s4BBlF5HOXT5R1jMZVtsesyW6kaAx6MrskrDTyiNbCeD_e6CTFhK/s1600/%CE%93%CF%8C%CF%81%CF%84%CF%85%CE%BD%CE%BF%CF%82+%CE%99%CE%B5%CF%81%CE%B5%CE%BC%CE%AF%CE%B1%CF%82+%CE%9A%CF%89%CE%BD%CF%83%CF%84%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%BF%CF%80%CE%BF%CF%8D%CE%BB%CE%BF%CF%85+33.jpg" width="400" /></a></div> <br /><br /> <div class="MsoNormal" style="line-height: 24pt; text-align: justify; text-indent: 22.7pt;"> <b><span style="color: #333399; font-family: 'Comic Sans MS'; font-size: 24pt;">Αποτελεί ηρωϊκή πράξη ο θυμός;</span></b><span style="color: #333399; font-family: 'Comic Sans MS'; font-size: 24pt;"> </span><span style="color: #333399; font-family: 'Comic Sans MS'; font-size: 18pt;">Το</span><span style="color: #333399; font-family: Tahoma; font-size: 18pt;">υ Κ.Σ.</span></div> <div class="MsoNormal" style="line-height: 22pt; text-align: justify; text-indent: 22.7pt;"> <span style="color: #333399; font-family: 'Comic Sans MS'; font-size: 16pt;"> Δυστυχώς</span><span style="color: #333399; font-family: 'Comic Sans MS'; font-size: 16pt;">, όπως παρακολουθήσαμε, τα περισσότερα ιστολόγια (πολιτικά και θρησκευτικά) στον θυμό και την παρορμητική πράξη του Μητροπολίτη Γόρτυνος κ. Ιερεμία, έδωσαν ανύπαρκτες προεκτάσεις. Παραβλέποντας την ουσία της υποθέσεως είδαν το θέμα πολιτικά, αποσπασματικά και μονόπλευρα.</span></div> <div class="MsoNormal" style="line-height: 22pt; text-align: justify; text-indent: 22.7pt;"> <span style="color: #333399; font-family: 'Comic Sans MS'; font-size: 16pt;">Η <b>μη χριστιανική </b>έκρηξη του κ. Ιερεμία, αφορμήθηκε από την αργοπορία των επισήμων στο μνημόσυνο για τους 212 εκτελεσθέντας πατριώτες κατά την περίοδο της Κατοχής.</span></div> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhgrOVlfcPzbNBD-BrdZhWo9vGZ8JpgxCY-xlnIiQd36yIZfrewdy0nnhtuSQ2vTCJEc6xRXPXLlLbFqhsraB-mjBVW5-sPi0sG9auSxytTHTDKbGyRrsW2f-jOGlbeO2sSf_Nze8PTBpen/s1600/bigles2015_72.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="132" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhgrOVlfcPzbNBD-BrdZhWo9vGZ8JpgxCY-xlnIiQd36yIZfrewdy0nnhtuSQ2vTCJEc6xRXPXLlLbFqhsraB-mjBVW5-sPi0sG9auSxytTHTDKbGyRrsW2f-jOGlbeO2sSf_Nze8PTBpen/s1600/bigles2015_72.jpg" width="200" /></a></div> <div class="MsoNormal" style="line-height: 22pt; text-align: justify; text-indent: 22.7pt;"> <span style="color: #333399; font-family: 'Comic Sans MS'; font-size: 16pt;">Τούτο συμπεραίνεται από τα λόγια του, με τα οποία δικαιολόγησε την ενέργειά του, πως επειδή άργησαν να έρθουν οι άρχοντες, ψάλαμε δυο φορές το Μνημόσυνο· όπως και το ότι στη συνέχεια, επέτρεψε να πάνε οι ιερείς της Μητροπόλεως να διαβάσουν επιμνημόσυνη δέηση στο Μνημείο των εκτελεσθέντων. Αυτά όλα δείχνουν ότι δεν τον πείραξε η παρουσία στην Εκκλησία των «αλειτούργητων», όπως τους χαρακτήρισε πολιτικών (δηλ. αδιάφορων και άθεων), αλλά η αργοπορία τους και, κατά τη λαϊκή έκφραση, σκέφτηκε: «τώρα θα σας φτιάξω εγώ»!</span></div> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgQbbELPafOrm9MNGOLiIpdxfy2m-M08TBxcwf41XJikNn6hHWZAdBs1xDjpFBIOaW-v_y5dAiWyCbNyyEwuPISs5IdGLTmAniTBxVxZv3Y337GsTq7qpYBO73hgSoycKJ0Pc7VJxBLFmEb/s1600/%CE%93%CF%8C%CF%81%CF%84%CF%85%CE%BD%CE%BF%CF%82+%CE%99%CE%B5%CF%81%CE%B5%CE%BC%CE%AF%CE%B1%CF%822.jpg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="185" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgQbbELPafOrm9MNGOLiIpdxfy2m-M08TBxcwf41XJikNn6hHWZAdBs1xDjpFBIOaW-v_y5dAiWyCbNyyEwuPISs5IdGLTmAniTBxVxZv3Y337GsTq7qpYBO73hgSoycKJ0Pc7VJxBLFmEb/s1600/%CE%93%CF%8C%CF%81%CF%84%CF%85%CE%BD%CE%BF%CF%82+%CE%99%CE%B5%CF%81%CE%B5%CE%BC%CE%AF%CE%B1%CF%822.jpg" width="200" /></a></div> <div class="MsoNormal" style="line-height: 22pt; text-align: justify; text-indent: 22.7pt;"> <span style="color: #333399; font-family: 'Comic Sans MS'; font-size: 16pt;">Και σαν οργισμένος δάσκαλος «τράβηξε» το αυτί των αργοπορημένων μαθητών! Αντί με υπομονή και πραότητα να περιμένει και να ρωτήσει μετά το πέρας του Μνημοσύνου, ποιός ο λόγος που αργοπόρησαν, μήπως είχαν κάποιο σοβαρό λόγο, και έτσι να κερδίσει τους «άρχοντες», άρχισε σε υψηλούς τόνους να μαλώνει τους αδιάφορους η άθεους, γιατί δεν πήγαν στην Θ. Λειτουργία σα να ήσαν μαθητούδια!</span></div> <div class="MsoNormal" style="line-height: 22pt; text-align: justify; text-indent: 22.7pt;"> <span style="color: #333399; font-family: 'Comic Sans MS'; font-size: 16pt;">Οι πολιτικοί, είναι κι αυτοί άνθρωποι ελεύθεροι να πιστεύουν η να μη πιστεύουν. Η σχέση τους με την Εκκλησία (των περισσότερων) είναι επιφανειακή η ψηφοθηρική. Αυτό το ξέρουν και δεκαετίες το ανέχονται, οι διαπλεκόμενοι μαζί τους Επίσκοποι, ως συνεταίροι εξουσιαστές στο κεφάλι των Ελλήνων· και τους ανέχονται για να διατηρούν την θέση τους και τα προνόμιά τους, για να έχουν την κρατική βοήθεια και αστυνομική αρωγή  στην διατήρηση των όποιων κεκτημένων τους! Και, εντέλει, ο ελληνικός λαός εξέλεξε «αλειτούργητους» άρχοντες! (Τρομερή αυτή η κατάντια μας, δε την επικροτούμε, κι αυτές οι επιλογές μας επιφέρουν τις όποιες συμφορές, αλλά πρώτοι οι Επίσκοποι και την συντηρούν και την έχουν αποδεχθεί γιατί τους βολεύει).</span></div> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjSKbHP0f2-qWoY-sDDr8oaVGuh8vegt3rH1osGIShBgoXATf8kIOVm2lULtBQCnrCb321U3ebKoUYNdvDaYLHzVxfxZKzyNVFSfyCYreBzX2vMCyo9zOkHzLwSQunCUFKkoD2kaR62LDaE/s1600/%CE%93%CF%8C%CF%81%CF%84%CF%85%CE%BD%CE%BF%CF%82+%CE%99%CE%B5%CF%81%CE%B5%CE%BC%CE%AF%CE%B1%CF%8232.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="150" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjSKbHP0f2-qWoY-sDDr8oaVGuh8vegt3rH1osGIShBgoXATf8kIOVm2lULtBQCnrCb321U3ebKoUYNdvDaYLHzVxfxZKzyNVFSfyCYreBzX2vMCyo9zOkHzLwSQunCUFKkoD2kaR62LDaE/s1600/%CE%93%CF%8C%CF%81%CF%84%CF%85%CE%BD%CE%BF%CF%82+%CE%99%CE%B5%CF%81%CE%B5%CE%BC%CE%AF%CE%B1%CF%8232.jpg" width="200" /></a></div> <div class="MsoNormal" style="line-height: 22pt; text-align: justify; text-indent: 22.7pt;"> <span style="color: #333399; font-family: 'Comic Sans MS'; font-size: 16pt;">Θα έπρεπε να είχε προβεί σε άλλες ενέργειες, αν αποφάσισε να κάνει ξεκαθάρισμα λογαριασμών με τους «αλειτούργητους» πολιτικούς! Όχι ερήμην της Ιεραρχίας της Εκκλησίας, μονομερώς και ξαφνικά! Όχι να τους προσβάλει ενώπιον του εκκλησιάσματος. Και εν πάση περιπτώσει, αν ήσαν αυστηρά ποιμαντικές οι προθέσεις του, θα έπρεπε, μόλις οι άρχοντες έμπαιναν στον ναό, να τους ρωτήσει: πιστεύετε στον Χριστό, στα Μυστήρια; Αν δεν πιστεύετε, γιατί ήρθατε· η Εκκλησία είναι για τους πιστούς, ενώ εσείς είστε “αφορισμένοι” </span><span style="color: #333399; font-size: 16pt;">‒</span><span style="color: #333399; font-family: 'Comic Sans MS'; font-size: 16pt;">σύμφωνα με τους Ιερούς Κανόνες</span><span style="color: #333399; font-size: 16pt;">‒</span><span style="color: #333399; font-family: 'Comic Sans MS'; font-size: 16pt;"> και πρέπει να μετανοήσετε για να γίνετε δεκτοί και πάλι από την Εκκλησία! Εφόσον ούτε την επιείκεια χρησιμοποίησε, ούτε αυτό είχε κατά νου να κάνει, τότε η συμπεριφορά του ήταν αποτέλεσμα θυμού. Και ποιό ουσιαστικό αποτέλεσμα έφερε, πέρα από τον διασυρμό των λειτουργών του Θεού; Και γιατί, τότε, τα θρησκευτικά ιστολόγια τον έκαναν ήρωα; Γιατί τον γραφικό <b>θυμό </b>του τον εκλαμβάνουν ως θεία και ιερή αγανάκτηση;</span></div> <div class="MsoNormal" style="line-height: 22pt; text-align: justify; text-indent: 22.7pt;"> <span style="color: #333399; font-family: 'Comic Sans MS'; font-size: 16pt;">Όλα τα παραπάνω τα επιβεβαιώνει μια τελευταία πληροφορία, που μόλις τώρα (καθώς έγραφα αυτό το κείμενο) είδα στο ιστολόγιο «newsit.gr» (εδώ):</span></div> <div class="MsoNormal" style="line-height: 22pt; text-align: justify; text-indent: 22.7pt;"> <span style="color: #783f04;"><span style="font-family: 'Comic Sans MS'; font-size: 16pt;">«Ο Μητροπολίτης πλέον υποστηρίζει με <b>νέες δηλώσεις </b>του, πως εάν είχε ειδοποιηθεί έγκαιρα για την καθυστέρηση θα ήταν <b>όλα εντάξει</b>. Μάλιστα, σημείωσε πως τόσο η Ζωή Κωνσταντοπούλου όσο και ο Κώστας Ήσυχος είναι ευπρόσδεκτοι στη Μεγαλόπολη και <b>προσφέρθηκε </b>να τους <b>κάνει και το τραπέζι </b>έτσι ώστε να τους μιλήσει για τις αρχές της Εκκλησίας»!!!</span></span></div> <div class="MsoNormal" style="line-height: 22pt; text-align: justify; text-indent: 22.7pt;"> <span style="color: #333399; font-family: 'Comic Sans MS'; font-size: 16pt;">Τόνισαν κι άλλοι σχολιαστές, πως, πέρα από αυτό, το σημαντικό είναι ότι τους «αδιάφορους η άθεους» πολιτικούς τους “μαλώνει”, τους συνεπισκόπους του όμως, και τους Πατριάρχες δεν τολμά να τους ελέγξει, παρότι με τον κακόδοξη οικουμενιστική πρακτική τους, επισωρεύουν τόσα κακά στην Εκκλησία.</span></div> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgpYozuosy6dqA6rbmSa131vU7K1EqwPdN1J8BvcUnWimAYgg9AJgvSIn3kOzntX52YjAkkKVkP975vPzR0VztWxJ0IuIa0c5x6vv9RFTBISL1OwqOCg_6gAuRGQ2fumnIN6iWCNFgtoGrz/s1600/s.jpg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgpYozuosy6dqA6rbmSa131vU7K1EqwPdN1J8BvcUnWimAYgg9AJgvSIn3kOzntX52YjAkkKVkP975vPzR0VztWxJ0IuIa0c5x6vv9RFTBISL1OwqOCg_6gAuRGQ2fumnIN6iWCNFgtoGrz/s1600/s.jpg" /></a></div> <div class="MsoNormal" style="line-height: 22pt; text-align: justify; text-indent: 22.7pt;"> <span style="color: #333399; font-family: 'Comic Sans MS'; font-size: 16pt;">Τέλος, τι να πει κανείς για τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο! Έδειξε άλλη μια φορά ότι είναι τσιράκι των όποιων κυβερνώντων.</span></div> <div class="MsoNormal" style="line-height: 22pt; text-align: justify; text-indent: 22.7pt;"> <span style="color: #333399; font-family: 'Comic Sans MS'; font-size: 16pt;">Έτσι κι αλλιώς, φαίνεται πως οι γραφικότητες Πατριαρχών, Αρχιεπισκόπων και Επισκόπων θα «υποδουλώσουν» ακόμα περισσότερο και θα κάνουν την θεσμική Εκκλησία «θεραπαινίδα» της Ν. Τάξης. Ίσως έτσι, κάποιοι ειλικρινείς πιστοί, που είναι εγκλωβισμένοι στην Οικουμενιστικών, πλέον, προδιαγραφών Διοικούσα Εκκλησία, δουν την αλήθεια που κρύβεται επιμελώς πίσω από συμβατικά εκκλησιαστικά σχήματα.</span></div> <div align="right" class="MsoNormal" style="line-height: 24pt; text-align: right;"> <span style="color: #333399; font-family: 'Comic Sans MS'; font-size: 16pt;">Κ.Σ., Εκπ/κος</span></div> <div align="right" class="MsoNormal" style="line-height: 24pt; text-align: right;"> <span style="color: #333399; font-family: 'Comic Sans MS'; font-size: 16pt;"><br /></span></div> <div align="right" class="MsoNormal" style="line-height: 24pt; text-align: right;"> <span style="color: #333399; font-family: 'Comic Sans MS'; font-size: 16pt;"><br /></span></div> <div align="right" class="MsoNormal" style="line-height: 24pt; text-align: right;"> <span style="font-family: 'Comic Sans MS'; font-size: 16pt;"><b><span style="color: blue;"><br /></span></b></span></div> <div align="right" class="MsoNormal" style="line-height: 24pt; text-align: right;"> <span style="font-family: 'Comic Sans MS'; font-size: 16pt;"><b><span style="color: blue;">ΠΗΓΗ ''ΠΑΤΕΡΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ''</span></b></span></div> </div> </div>

• 
• 
• 
• 
• 

1. 1
2. 2
3. 3
4. 4
5. 5

• Previous
• Next

Γραφικές σκιαμαχίες του Γόρτυνος και αναδιπλώσεις, ενώ καλπάζει ο πραγματικός εχθρός, η παναίρεση του Οικουμενισμού!

Αποτελεί ηρωϊκή πράξη ο θυμός; Του Κ.Σ.  Δυστυχώς, όπως παρακολουθήσαμε, τα περισσότερα ιστολόγια (πολιτικά και θρησκευτικά) στον θυμό και την παρορμητική πράξη του Μητροπολίτη Γόρτυνος κ. Ιερεμί…

Διαβάστε περισσότερα »

Πορεία πρὸς τὴν «Ἁγίαν καὶ Μεγάλην Σύνοδον» - π. Γεωργίου Γιάν

<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"> <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <img border="0" height="262" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjO8UT_Qoh9WsFEuxPN0gkD3CT70797AfjkG0tfdWQZRNI5GgMFJG3NmLSffGn-yMe4gZ0FiGkvonqnp6z2CcIADPAm21aXS6MJv1EWo1GeiKDfUm3Kltbn7G-DXNmjJm4BqothzZcwqTa8/s1600/2015-02-24+17_13_17-%CE%9A%CE%A1%CE%A5%CE%A6%CE%9F+%CE%A3%CE%A7%CE%9F%CE%9B%CE%95%CE%99%CE%9F_+%CE%A0%CE%BF%CF%81%CE%B5%CE%AF%CE%B1+%CF%80%CF%81%E1%BD%B8%CF%82+%CF%84%E1%BD%B4%CE%BD+%C2%AB%E1%BC%89%CE%B3%CE%AF%CE%B1%CE%BD+%CE%BA%CE%B1%E1%BD%B6+%CE%9C%CE%B5%CE%B3%CE%AC%CE%BB%CE%B7%CE%BD+%CE%A3%CF%8D%CE%BD%CE%BF%CE%B4%CE%BF%CE%BD%C2%BB+-+%CF%80.png" width="400" /></div> <br /></div> <div style="-x-system-font: none; display: block; font-family: Helvetica,Arial,Sans-serif; font-size-adjust: none; font-size: 14px; font-stretch: normal; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; line-height: normal; margin: 12px auto 6px auto;"> <a href="http://www.scribd.com/doc/256782972" style="text-decoration: underline;" title="View Πορεία πρὸς τὴν «Ἁγίαν καὶ Μεγάλην Σύνοδον» - π. Γεωργίου Γιάν on Scribd">Πορεία πρὸς τὴν «Ἁγίαν καὶ Μεγάλην Σύνοδον» - π. Γεωργίου Γιάν</a></div> <iframe class="scribd_iframe_embed" data-aspect-ratio="undefined" data-auto-height="false" frameborder="0" height="600" id="doc_56968" scrolling="no" src="https://www.scribd.com/embeds/256782972/content?start_page=1&view_mode=scroll&show_recommendations=true" width="100%"></iframe><br /> <br /> <br /> <div style="text-align: right;"> <br /></div> <div style="text-align: right;"> <br /></div> <div style="text-align: right;"> <b><span style="color: blue;">ΠΗΓΗ: ΕΚΚΛΗΣΙΑ Γ.Ο.Χ. Ι. ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΩΡΩΠΟΥ ΚΑΙ ΦΥΛΗΣ''</span></b></div> <div style="text-align: right;"> <b><span style="color: blue;">/ΚΡΥΦΟ ΣΧΟΛΕΙΟ''</span></b></div> </div>

Πορεία πρὸς τὴν «Ἁγίαν καὶ Μεγάλην Σύνοδον» - π. Γεωργίου Γιάν

Πορεία πρὸς τὴν «Ἁγίαν καὶ Μεγάλην Σύνοδον» - π. Γεωργίου Γιάν ΠΗΓΗ: ΕΚΚΛΗΣΙΑ Γ.Ο.Χ. Ι. ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΩΡΩΠΟΥ ΚΑΙ ΦΥΛΗΣ'' /ΚΡΥΦΟ ΣΧΟΛΕΙΟ'' …

Διαβάστε περισσότερα »

«οὐκ ἔστιν ἡμῖν ἡ πάλη πρὸς αἷμα καὶ σάρκα, ἀλλὰ πρὸς τὰς ἀρχάς, πρὸς τὰς ἐξουσίας, πρὸς τοὺς κοσμοκράτορας τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου» (2ο ΜΕΡΟΣ)

<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> </div> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhtUK7zlvpVXqig-JEHSs-PWZNoDbfSsBipXcz1NmItgnThlEdFdPRUgkJP4Dr8cLfqke1PWWbFwtFtakEDoSO6BEyAAAcd71DBwNEjxPL66eIQ9kFLq24MthmR7n83hjxXq-_v4wVlwULh/s1600/Maestro_degli_angeli_ribelli_01.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhtUK7zlvpVXqig-JEHSs-PWZNoDbfSsBipXcz1NmItgnThlEdFdPRUgkJP4Dr8cLfqke1PWWbFwtFtakEDoSO6BEyAAAcd71DBwNEjxPL66eIQ9kFLq24MthmR7n83hjxXq-_v4wVlwULh/s1600/Maestro_degli_angeli_ribelli_01.jpg" width="285" /></a></div> <div style="font-family: arial; font-size: 13.6499996185303px; line-height: 21.8400001525879px; text-align: center;"> <span style="background-color: white;">Η ΠΤΩΣΗ ΤΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ-ΔΑΙΜΟΝΩΝ</span></div> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> </div> <div style="color: #ffff66; font-family: arial; font-size: 13.6499996185303px; line-height: 21.8400001525879px; text-align: center;"> <span style="background-color: white; color: red; font-weight: bold;"><br /></span></div> <div style="color: #ffff66; font-family: arial; font-size: 13.6499996185303px; line-height: 21.8400001525879px; text-align: center;"> <span style="background-color: white; color: red; font-weight: bold;"><br /></span></div> <div style="color: #ffff66; font-family: arial; font-size: 13.6499996185303px; line-height: 21.8400001525879px; text-align: center;"> <span style="background-color: white; color: red; font-weight: bold;"><br /></span></div> <div style="color: #ffff66; font-family: arial; font-size: 13.6499996185303px; line-height: 21.8400001525879px; text-align: center;"> <span style="background-color: white; color: red; font-size: 13.6499996185303px; font-weight: bold; line-height: 21.8400001525879px;">ΣΩΜΑ-ΣΧΗΜΑ</span></div> <div style="color: #ffff66; font-family: arial; font-size: 13.6499996185303px; line-height: 21.8400001525879px; text-align: center;"> <span style="background-color: white;"><br /></span></div> <div style="font-family: arial; font-size: 13.6499996185303px; line-height: 21.8400001525879px; text-align: justify;"> <span style="background-color: white;">Οι δαίμονες, σε σύγκριση μ' εμάς τους ανθρώπους, είναι πνεύματα ασώματα και άυλα, γι' αυτό καί δέν τους αντιλαμβανόμαστε με τις σωματικές μας αισθήσεις. Σε σύγκριση, όμως, με τόν Θεό, πού είναι τέλεια ασώματος, καί σχήμα έχουν καί σώμα. Είναι, λοιπόν, σχετικά ασώματοι καί μοιάζουν μέ τους αγγέλους, μέ τή διαφορά ότι τά «λεπτά, άερώδη καί άχραντα» σώματα, που είχαν πριν από τήν πτώση τους, ύστερα απέκτησαν κάποια παχύτητα. "Εγιναν «ένυλά πη και εμπαθή» (Μ. Ψελλός). Ό άγιος Γρηγόριος ό Σιναΐτης λέει: «Οι δαίμονες ήταν κάποτε κι αυτοί νόες καί ξέπεσαν από εκείνη τήν άυλία καί τή λεπτότητα, γι' αυτό ό καθένας τους απέκτησε κάποιαν υλική πυκνότητα, παίρνοντας, ανάλογα μέ τήν τάξη ή τήν ενέργεια, σωματική μορφή αντίστοιχη της ιδιότητάς του».</span></div> <div style="font-family: arial; font-size: 13.6499996185303px; line-height: 21.8400001525879px; text-align: justify;"> <span style="background-color: white;">Κάθε "ένυλο" σώμα, όμως, είναι καί "παθητό". Έπομένως, καί τά σώματα των δαιμόνων είναι δυνατόν «αφαίς ύποπίπτειν καί πληττόμενα οδυνάσθαι καί πυρί προσομιλήσαντα καίεσθαι» (Μ. Ψελλός). Γι' αύτό βλέπουμε στό Ευαγγέλιο τους δαίμονες να τρέμουν σέ ενδεχόμενο πρόωρο βασανισμό τους καί νά παρακαλούν τόν Κύριο «ίνα μή επίταξη αύτοίς εις τήν άβυσσον άπελθείν» (Λουκ. 8:31). Στά Συναξάρια, επίσης, συναντούμε περιπτώσεις, όπου οι δαίμονες θρηνούν σπαρακτικά, πονούν, καίγονται καί παραλύουν άπό φόβο, όταν τιμωρούνται παραδειγματικά άπό μεγάλους αγίους, όταν μαστιγώνονται αλύπητα άπό αγγέλους ή όταν καταδικάζονται νά εκτελέσουν έργα αντίθετα στην πονηρή τους προαίρεση.</span></div> <div style="font-family: arial; font-size: 13.6499996185303px; line-height: 21.8400001525879px; text-align: justify;"> <span style="background-color: white;">Ώς προς τήν εξωτερική τους εμφάνιση, οί δαίμονες είναι δύσμορφοι καί αποκρουστικοί, γιατί έχουν εντελώς γυμνωθεί άπό τό θείο φως. Ό άγιος Ιωάννης ό Χρυσόστομος, στην ερμηνεία τού 41ου ψαλμού, λέει, πώς, «αν ό Θεός επέτρεπε στους δαίμονες νά μάς δείξουν τίς πραγματικές τους όψεις, όλοι μας θά παραφρονούσαμε».</span></div> <div style="font-family: arial; font-size: 13.6499996185303px; line-height: 21.8400001525879px; text-align: justify;"> <span style="background-color: white;">Εμφανίζονται, όμως, μέ ποικίλες μορφές, ανάλογα μέ τίς ανάγκες, σέ κάθε περίσταση, τού μισάνθρωπου έργου τους. Είναι πάρα πολλές οι βιβλικές καί συναξαριακές αναφορές σέ πονηρά πνεύματα, πού εμφανίστηκαν στους ανθρώπους μέ τίς πιό παράδοξες καί τίς πιό αντίθετες μορφές, άπό τήν έλκυστική τού φωτεινού αγγέλου μέχρι τή φρικιαστική τού πιό αλλόκοτου ζώου. Συνήθως έμφανίζονται σάν άγγελοι, άγιοι, άνθρωποι, φίδια, δράκοντες, λιοντάρια, σκορπιοί, τράγοι, ταύροι, αρπακτικά πτηνά. τερατόμορφα ζώα καί, τέλος, αόριστα υλικά στοιχεία καί σχήματα. Άπό τή Γένεση, τό πρώτο βιβλικό κείμενο, όπου ο διάβολος εμφανίζεται σάν φίδι, γιά νά εξαπατήσει την Εύα, μέχρι τήν Αποκάλυψη, τό τελευταίο βιβλικό κείμενο, όπου ό σατανάς σάν δράκοντας αλυσοδένεται άπό άγγελο τού Θεού, υπάρχουν αναρίθμητες περιπτώσεις έμφανίσει)ς των δαιμόνων μέ ποικίλες μορφές καί σχήματα. Παράλληλη ποικιλία εμφανίσεων συναντάται στους Βίους των Αγίων καί στά Γεροντικά.</span></div> <div style="color: #ffff66; font-family: arial; font-size: 13.6499996185303px; line-height: 21.8400001525879px; text-align: center;"> <span style="background-color: white;"><br /></span></div> <div style="color: #ffff66; font-family: arial; font-size: 13.6499996185303px; line-height: 21.8400001525879px; text-align: center;"> <span style="background-color: white;"><span style="color: red; font-weight: bold;">Αριθμός - τάξεις </span></span></div> <div style="color: #ffff66; font-family: arial; font-size: 13.6499996185303px; line-height: 21.8400001525879px; text-align: center;"> <span style="background-color: white;"><br /></span></div> <div style="font-family: arial; font-size: 13.6499996185303px; line-height: 21.8400001525879px; text-align: justify;"> <span style="background-color: white;">Επειδή οί δαίμονες, πού έπεσαν, συγκρότησαν ολόκληρο τάγμα, είναι πολυάριθμοι καί διακρίνονται σέ ομάδες καί τάξεις, σέ άρχοντες καί αρχόμενους. "Αν καί κατά τόν άγιο Ιωάννη της Κλίμακος «δέν υπάρχει τάξη καί σύνεση στους άσύνετους, αλλά κάθε αταξία καί ακαταστασία», ωστόσο όλα πονηρά πνεύματα συνεργάζονται γιά τή δική μας καταστροφή. Έτσι, όταν μας επιτίθενται, «ό καθένας τους παίρνει τή θέση του, όπως συμβαίνει καί στον αισθητό πόλεμο, και του ανατίθεται κάποια ειδική επιχείρηση».</span></div> <div style="font-family: arial; font-size: 13.6499996185303px; line-height: 21.8400001525879px; text-align: justify;"> <span style="background-color: white;">Ανάλογα μέ τό χρόνο κατά τόν όποιο ενεργούν τά πονηρά πνεύματα, διακρίνονται σέ νυκτερινά καί ήμερινά. Σέ είδικότερη, μάλιστα, υποδιαίρεσή τους, τά συναντούμε ως πρωινά, μεσημβρινά, εσπερινά καί μεσονυκτικά. Στην Κλίμακα γίνεται λόγος γιά μιά ψυχή, πού τό πρωί τήν πολεμούσαν οι δαίμονες της κενοδοξίας καί της κακής επιθυμίας, τό μεσημέρι οι δαίμονες της άκηδίας, της λύπης καί της οργής, ενώ τό απόγευμα οί φιλόκοπροι καί τυραννικοί δαίμονες, οι υπεύθυνοι γιά τά άθλια πάθη της κοιλιάς. Βλέπουμε, δηλαδή, πώς τά πονηρά πνεύματα ενεργούν κατά βάρδιες όλο τό εικοσιτετράωρο.</span></div> <div style="font-family: arial; font-size: 13.6499996185303px; line-height: 21.8400001525879px; text-align: justify;"> <span style="background-color: white;">Πίσω άπό κάθε πάθος υπάρχει καί αντίστοιχη δαιμονική ομάδα, πού τό υποστηρίζει, καί πίσω άπό κάθε αμαρτία πάρχει κι ένα δαιμόνιο, πού συνεργεί στή διάπραξη της. Δέν έχουν όλοι οί δαίμονες ούτε τήν ίδια δύναμη ούτε ίσόβαθμη κακία. "Ολοι τους είναι πονηροί, αλλά «υπάρχουν ακάθαρτοι δαίμονες πονηρότεροι των πονηρών» (όσιος Ιωάννης ό Σιναΐτης). Ανάμεσά τους, δηλαδή, υπάρχουν βαθμοί πονηρίας. Ό άγιος Μάξιμος ό Όμολογητής λέει: «Καθένας άπό τους δαίμονες, ανάλογα μέ την ιδιαίτερή του ικανότητα, συμβαίνει νά προκαλεί αυτήν ή τήν άλλη έπιφορά των πειρασμών. Γιατί καθένας προξενεί διαφορετική κακία, καί ό ένας είναι σαφώς πιό ακάθαρτος άπό τόν άλλον καί ικανότερος σέ ορισμένο μάλλον είδος κακίας». Ό Κύριος μάς διδάσκει, ότι, άν ένα ακάθαρτο πνεύμα φύγει άπό τόν άνθρωπο, καί ό άνθρωπος αυτός πέσει πάλι στή ραθυμία καί στη αμέλεια, τότε τό πνεύμα πού έφυγε επιστρέφει, σέρνοντας μαζί του «επτά έτερα πνεύματα πονηρότερα έαυτού» (Ματθ. 12:45).</span></div> <div style="font-family: arial; font-size: 13.6499996185303px; line-height: 21.8400001525879px; text-align: justify;"> <span style="background-color: white;">Ο άγιος Κασσιανός, σ' ένα άπό τά σπουδαιότατα έργα του, αριθμεί οχτώ ηγετικά πνεύματα της πονηρίας: τό πνεύμα της γαστριμαργίας-λαιμαργίας, τό πνεύμα της πορνείας-σαρκικής επιθυμίας, το πνεύμα της φιλαργυρίας-φιλοκτημοσύνης, το πνεύμα τού θυμού-οργής, τό πνεύμα τής λύπης-καταθλίίψεως, τό πνεύμα της ακηδίας-ψυχικής παραλυσίας, το πνεύμα της κενοδοξίας-έπιδεικτικότητας, και το πνεύμα της ύπερηφάνειας-οίήσεως.</span></div> <div style="font-family: arial; font-size: 13.6499996185303px; line-height: 21.8400001525879px; text-align: justify;"> <span style="background-color: white;">Κύριο καί καταχθόνιο έργο των πονηρών αυτών πνευμάτων είναι νά ρίξουν τήν ψυχή μας στά οχτώ αντίστοιχα πρωταρχικά καί θανάσιμα πάθη, ώστε να μας απομακρύνουν οριστικά άπό τόν Θεό, προκαλώντας μας τόν αιώνιο θάνατο.</span></div> <div style="font-family: arial; font-size: 13.6499996185303px; line-height: 21.8400001525879px; text-align: justify;"> <span style="background-color: white;">Ο άγιος Ιωάννης της Κλίμακος μέ πολύ σοφό τρόπο ιποκαλύπτει στους πνευματικούς αγωνιστές τήν πονηρή δικτύωση καί διαπλοκή τών δαιμόνων, περιγράφοντας τή δομή τού συστήματος τους καί επισημαίνοντας ποια είναι τά κυρίαρχα πάθη ("μητέρες"), καί ποια γεννιούνται άπ' αυτά ("θυγατέρες"). Γι' αυτό καί μάς προτρέπει νά πολεμάμε έξυπνα καί νά μή διασπαθίζουμε τίς πνευματικές μας δυνάμεις, πολεμώντας ταυτόχρονα χιλιάδες έχθρούς, γιατί δέν πρόκειται νά μάθουμε ποτέ όλες τίς πανουργίες τους. Καί καταλήγει: «Μέ τή βοήθεια της Αγίας Τριάδος, ας εξοπλιστούμε έναντίον τών τριών (παθών της φιληδονίας, της φιλαργυρίας καί της φιλοδοξίας), μέσω των τριών (αρετών της εγκράτειας, της αγάπης καί της ταπεινοφροσύνης). Ειδάλλως, θά υποστούμε πάρα πολλούς κόπους»</span></div> <div style="font-family: arial; font-size: 13.6499996185303px; line-height: 21.8400001525879px; text-align: justify;"> <span style="background-color: white;">Ό άγιος Διάδοχος, επίσκοπος Φωτικής, διαιρεί τους δαίμονες σέ δύο μεγάλες κατηγορίες. Στην πρώτη άνήκουν οι "λεπτότεροι" δαίμονες, πού πολεμούν την "ψυχή, καί στην άλλη οι "ύλικότεροι", πού πολεμούν τό σώμα μέ τίς σαρκικές ηδονές· Αυτές οι δύο κατηγορίες τών δαιμόνων, άν καί έχουν την ίδια πρόθεση νά βλάπτουν τους ανθρώπους, εντούτοις μάχονται μεταξύ τους. Τη φαινομενική αυτή αντιπαλότητα ύπογραμμίζει και ό άγιος Ιωάννης ό Σιναΐτης στην Κλίμακά του: «'Έγνων εγώ τον της γαστριμαργίας δαίμονα πολλάκις τον της κενοδοξίας νικήσαντα εν τοις νέοις».</span></div> <div style="font-family: arial; font-size: 13.6499996185303px; line-height: 21.8400001525879px; text-align: justify;"> <span style="background-color: white;">Κάθε δαιμόνιο έχει τους δικούς του τρόπους δράσεως καί ενεργείας, ανάλογα μέ τό πάθος πού υπηρετεί, Συνήθως συνεργάζονται μεταξύ τους γιά νά βυθίσουν τόν άνθρωπο σέ όσο τό δυνατόν περισσότερα πάθη. Ό δαίμονας της γαστριμαργίας, λ.χ., παραδίνει τό θύμα του στό δαίμονα της πορνείας καί αυτός διαδοχικά στό δαίμονα της απελπισίας. Λέει σχετικά ό άγιος Κασσιανός: «Πρέπει νά γνωρίζουμε ότι ό κάθε δαίμονας δέν ξεσηκώνει όλα τά πάθη μέσα στον άνθρωπο, γιατί κάθε πάθος έχει τους δικούς του δαίμονες πού τό καλλιεργούν. "Αλλα πονηρά πνεύματα, δηλαδή, ευχαριστιούνται στίς ακάθαρτες σαρκικές επιθυμίες, άλλα στίς βλασφημίες καί κακολογίες, μερικά αναπαύονται στην οργή καί τή βία, άλλα στή λύπη καί τήν απόγνωση, ενώ άλλα στην κενοδοξία καί τήν ύπερηφάνεια. Τό καθένα καλλιεργεί μέσα στην ανθρώπινη καρδιά εκείνο τό πάθος, στό οποίο καί τό ίδιο ευχαριστιέται περισσότερο. Δέν σπέρνουν τίς κακίες τους όλες μαζί, αλλά μέ τή σειρά, ανάλογα μέ τόν καιρό καί τόν τόπο καί τή δεκτικότητα τού ανθρώπου».</span></div> <div style="font-family: arial; font-size: 13.6499996185303px; line-height: 21.8400001525879px; text-align: justify;"> <span style="background-color: white;">Όλα τά πάθη, λοιπόν, ενεργούνται στην ψυχή μας μέσω τών δαιμόνων. "Οπως, δηλαδή, ή καλλιέργεια τών αρετών είναι καρπός τού Αγίου Πνεύματος, έτσι καί ή ενέργεια τών παθών είναι καρπός τών πονηρών πνευμάτων. Τήν αλήθεια αυτή διατυπώνει εκφραστικά καί ή ευχή τού αγίου Έφραίμ τού Σύρου: «Κύριε καί Δέσποτα της ζωής μου, πνεύμα αργίας, περιεργίας, φιλαρχίας καί άργολογίας μή μοι δώς. Πνεύμα δέ σωφροσύνης, ταπεινοφροσύνης, υπομονής καί αγάπης χάρισαί μοι τω σώ δούλω». Γι' αυτό καί ή πατερική πείρα μας διδάσκει, ότι ό πόλεμος εναντίον τών παθών είναι ουσιαστικά πόλεμος εναντίον τών πνευμάτων της πονηρίας: «"Οποιο πάθος του μπορέσει νά νικήσει κανείς, αυτού τού πάθους καί τό δαίμονα διώχνει» (άββάς Πιτυρίων).</span></div> <div> <div style="color: #cccccc; font-family: arial; font-size: 13.6499996185303px; line-height: 21.8400001525879px; text-align: center;"> <span style="background-color: white; color: red; font-weight: bold;"><br /></span></div> <div style="color: #cccccc; font-family: arial; font-size: 13.6499996185303px; line-height: 21.8400001525879px; text-align: center;"> <span style="background-color: white; color: red; font-weight: bold;"><br /></span></div> <div style="color: #cccccc; font-family: arial; font-size: 13.6499996185303px; line-height: 21.8400001525879px; text-align: center;"> <span style="background-color: white; color: red; font-weight: bold;">Ονόματα</span></div> <div style="color: #cccccc; font-family: arial; font-size: 13.6499996185303px; line-height: 21.8400001525879px; text-align: center;"> <span style="background-color: white; color: red; font-weight: bold;"><br /></span></div> <div style="color: #cccccc; font-family: arial; font-size: 13.6499996185303px; line-height: 21.8400001525879px; text-align: center;"> <span style="background-color: white; color: red; font-weight: bold;"><br /></span></div> <div style="font-family: arial; font-size: 13.6499996185303px; line-height: 21.8400001525879px; text-align: justify;"> <span style="background-color: white;">Τό πολύπλευρο καί ψυχοφθόρο έργο τών δαιμόνων διακρίνεται καί άπό τό πλήθος τών ονομάτων, πού τούς έχει δώσει ή βιβλική παράδοση. Τά ονόματα αυτά εκφέρονται στον ενικό ή στον πληθυτικό αριθμό καί δηλώνουν είτε τόν αρχηγό τους είτε μιαν ομάδα είτε καί σύνολο τό τάγμα τους. Συνηθέστερα είναι τά έξης: Εωσφόρος (άπό τό "έως" [=αύγή] καί τό "φέρω"), πού σημαίνει "αυτός πού φέρνει τήν αυγή", "ό αυγερινός". Τό όνομα αυτό, άν καί ετυμολογικά έχει θετιίή σημασία καί παραπέμπει στην προπτωτική κατάσταση τοϋ αρχηγού τών πονηρών πνευμάτων, σήμερα είναι πολύ αρνητικά φορτισμένο. Διάβολος, γιατί διαβάλλει τόν Θεό στους ανθρώπους, άλλα καί τούς ανθρώπους στον Θεό. Σατανάς, πού σημαίνει "αντικείμενος", άντίθετος δηλ. στον Θεό. Δαίμων (άπό τό ρήμα" δαίω" =καίω κατακομματιάζω), πού σημαίνει "εξολοθρευτής". Βεελζεβούλ (άπό τό εβραϊκό "Βααλ-ζεβούβ"), πού σημαίνει "Κύριος τών κακοποιών πνευμάτων". Βελίαλ (άπό τό εβραϊκό "Βελι-γιαάλ"), πού σημαίνει "ανωφελής", "άχρηστος", άλλα καί "αποστάτης", "ασεβής", "παράνομος". Πειρασμός και Πειράζων, άπό τό κύριο έργο πού επιτελεί, άλλα καί Πονηρός καί Πνεύμα Πονηρίας, άπό τόν τρόπο μέ τόν όποιο επιτελεί αυτό τό έργο.</span></div> <div style="font-family: arial; font-size: 13.6499996185303px; line-height: 21.8400001525879px; text-align: justify;"> <span style="background-color: white;">Επίσης, στην 'Αποκάλυψη συναντάμε τό διάβολο νά αποκαλείται «ό δράκων ό μέγας, ό όφις ό αρχαίος» (12:9). Ό απόστολος Πέτρος τόν ονομάζει «άντίδικον» καί «λέοντα ώρυόμενον» (Α Πέτρ. 5:8). Ό ίδιος ό Χριστός τόν χαρακτηρίζει «ψεύστην» καί «πατέρα του ψεύδους», άλλά καί «άνθρωποκτόνον» (Ίω.8:44), γιατί άπό τήν αρχή διαστρέφει τήν αλήθεια καί έπιβουλεύεται τήν ψυχοσωματική ακεραιότητα του ανθρώπου. 'Αλλού τόν ονομάζει «άρχοντα του κόσμου» (Ιω. 14:30, 16:11). Ό απόστολος Παύλος τόν ονομάζει «άρχοντα της εξουσίας του αέρος» καί «κοσμοκράτορα του σκότους τοϋ αιώνος τούτου» (Έφ. 2:2, 6:12). Έδώ, βέβαια, ή προσωνυμία "άρχοντας του κόσμου" ή "κοσμοκράτορας", δέν σημαίνει ότι ό διάβολος είναι κυρίαρχος όλης της κτίσεως ή τής δημιουργίας -φτάνει νά θυμηθοϋμε πώς δέν είχε εξουσία ούτε στους χοίρους νά μπει, άν δέν του έδινε τήν άδεια ό Χριστός, ό όποιος, ώς Δημιουργός, φυσικώς εξουσιάζει τά πάντα. Ή λέξη "κόσμος" στά παραπάνω χωρία, καθώς καί σέ πολλά άλλα τής Καινής Διαθήκης, δηλώνει τό σαρκικό φρόνημα, τήν πονηρή επιθυμία καί αλαζονική διαγωγή τών ανθρώπων πού είναι υποταγμένοι στό διάβολο (βλ. Α Ίω. 2:16). Αυτόν, λοιπόν, τόν "κόσμο" εξουσιάζει ό σατανάς, τόν "κόσμο" πού βρίσκεται στον αντίποδα τής "βασιλείας του Θεού", ή οποία «ουκ έστιν έκ του κόσμου τούτου» (Ίω. 18:36).</span></div> <div style="font-family: arial; font-size: 13.6499996185303px; line-height: 21.8400001525879px; text-align: justify;"> <span style="background-color: white;">Έκτος άπό τούς χαρακτηρισμούς πού αναφέραμε, στά πονηρά πνεύματα αποδίδονται καί άλλα ονόματα άγρζώων, πτηνών ή δηλητηριωδών ερπετών. Ο άγιος Κασσιανός εξηγεί πώς «αυτά τά ονόματα τών άγριων θηρίων, πού γιά μας είναι λίγο-πολύ επικίνδυνα, δέν δόθηκαν στους δαίμονες τυχαια, άλλα γιά νά τονιστεί ό ιδιαίτερος χαρακτήρας τής αγριότητας καί τής λύσσας τους, γιά νά τονιστεί ή δηλητηριώδης κακία τους ή γιά νά καταδειχθεί ή δύναμη πού αποκτούν, εξαιτίας του μεγέθους τής κακίας τους αυτής».</span></div> <div style="font-family: arial; font-size: 13.6499996185303px; line-height: 21.8400001525879px; text-align: justify;"> <span style="background-color: white;"><br /></span></div> <div style="font-family: arial; font-size: 13.6499996185303px; line-height: 21.8400001525879px; text-align: justify;"> <span style="background-color: white;"><br /></span></div> <div style="color: red; font-family: arial; font-size: 13.6499996185303px; font-weight: bold; line-height: 21.8400001525879px; text-align: center;"> <span style="background-color: white;">Που κατοικούν</span></div> <div style="color: red; font-family: arial; font-size: 13.6499996185303px; font-weight: bold; line-height: 21.8400001525879px; text-align: center;"> <span style="background-color: white;"><br /></span></div> <div style="color: red; font-family: arial; font-size: 13.6499996185303px; font-weight: bold; line-height: 21.8400001525879px; text-align: center;"> <span style="background-color: white;"><br /></span></div> <div style="font-family: arial; font-size: 13.6499996185303px; line-height: 21.8400001525879px; text-align: justify;"> <span style="background-color: white;">Όσο ό σατανάς ήταν ένας υπάκουος άγγελος του Θεού, κατοικούσε στον ουρανό, δηλαδή σε έναν ύπεραισθητό χώρο, όπου μαζί με όλα τά αγγελικά τάγματα συμμετείχε στή θεία μακαριότη τα. Μετά τήν πτώση του, όμως, ό τόπος διαμονής και δράσεως του έγινε ό "αέρας", δηλαδή ό περίγειος (: ό γύρω άπό τή γη) χώρος. Αυτό γίνεται φανερό στό βιβλίο του Ίώβ, όπου ό ίδιος ό διάβολος μαρτυρεί ότι περπάτησε σ' ολόκληρο τόν κόσμο μέσ' άπό τόν αέρα (Ίώβ 1:7,2:2). Ό άπόστολος Παύλος, όπως ήδη αναφέραμε, αποκαλεί τό διάβόλο «άρχοντα της εξουσίας του αέρος» καί τά πονηρά πνεύματα «πνευματικά τής πονηρίας έν τοις έπουρανίοις» (Έφ. 2:2, 6:12), προσδιορίζοντας έτσι τό χώρο όπου κατοικούν καί ενεργούν. Τό «έν τοις έπουρανίοις» σημαίνει έδώ τόν αέρα, γιατί συχνά στή Γραφή ό αέρας καλείται ουρανός, όπως λ.χ. «τά πετεινά του ούρανοϋ» σημαίνουν τά πουλιά πού πετούν στόν αέρα (Μάτθ. 6:26). Ό όσιος Θεοφάνης ό 'Έγκλειστος δίνει την ακόλουθη εξήγηση: «Ή συνήθης μορφή μεταφράσεως καί κατανοήσεως τής λέξεως "ουρανός" δηλώνει ότι τά πνεύματα πετούν στον αέρα. Καί όπως ό αέρας μας περιβάλλει άπό παντού, έτσι καί τά πνεύματα τής κακίας μας πλησιάζουν σάν κουνούπια σε υγρό τόπο».</span></div> <div style="font-family: arial; font-size: 13.6499996185303px; line-height: 21.8400001525879px; text-align: justify;"> <span style="background-color: white;">Ο αέρας, βέβαια, δέν είναι ό μόνιμος άλλα ό προσωρινός τόπος κατοικίας τών δαιμόνων. Ό άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης σημειώνει χαρακτηριστικά: «Οι δαίμονες, κατά Θείαν άδειαν, ενδιατρίβουν εις τόν αέρα ουχί ώς έν τόπω διωρισμένω τής καταδίκης αυτών, άλλα διά αγώνα των εκλεκτών καί διά παιδείαν τών άμαρτανόντων... Ο άδης γάρ είναι ό διωρισμένος τόπος τής αυτών καταδίκης, καί τά έν τω άδη κολαστήρια, καθώς έρρέθη περί του Εωσφόρου· "νύν δέ εις άδην καταβήση καί εις τά θεμέλια τής γής'' (Ήσ. 14:15). Καί ό απόστολος 'Ιούδας είπε περί αυτών '''Αγγέλους τε τους μη τηρήσαντας την εαυτών αρχήν, άλλα άπολιπόντας τό ίδιον οίκητήριον εις κρίσιν μεγάλης ημέρας δεσμοίς άϊδίοις υπό ζόφον τετήρηκεν (Ιούδ. στίχ. 6)».</span></div> <div style="font-family: arial; font-size: 13.6499996185303px; line-height: 21.8400001525879px; text-align: justify;"> <span style="background-color: white;">Εκτός άπό τόν "αέρα" ή τόν "περίγειο χώρο", ως τόποι κατοικίας δαιμόνων αναφέρονται πολλές φορές στην 'Αγία Γραφή, στά Συναξάρια καί στά Γεροντικά καί κάποιοι "επίγειοι" συγκεκριμένοι τόποι: Διάφορες έρημες τοποθεσίες, ερειπωμένες πόλεις ή σπίτια, ναοί καί ιερά ειδώλων, μνήματα νεκρών, πηγές, λίμνες, ποτάμια κ.ά.</span></div> <div style="font-family: arial; font-size: 13.6499996185303px; line-height: 21.8400001525879px; text-align: justify;"> <span style="background-color: white;">Μολονότι ή έρημος, γενικά, χαρακτηρίζεται ως κατοικητήριο τών δαιμόνων, δέν πρέπει ποτέ νά θεωρηθεί ότι αυτή αποτελεί φυσική κατοικία του σατανά καί ότι βρίσκεται,κάτω άπό τή νόμιμη κυριαρχία του. Ό Θεός, άπό απέραντη φιλανθρωπία, περιόρισε τά πνεύματα τής αποστασίας σέ τόπους ακατοίκητους άπό τόν άνθρωπο. Αυτό επιβεβαιώνει καί ό άγιος Ιωάννης ό Σιναΐτης, όταν λέει πως οί δαίμονες συχνάζουν σέ έρημους τόπους, επειδή γιά χάρη μας εξορίστηκαν έκει άπό τόν Κύριο.</span></div> <div style="font-family: arial; font-size: 13.6499996185303px; line-height: 21.8400001525879px; text-align: justify;"> <span style="background-color: white;">Το ότι τά πονηρά πνεύματα συχνάζουν στις ερημιές καί τά μνήματα τό βλέπουμε στην περίπτωση του δαιμονισμένου τών Γαδαρηνών, «ός τήν κατοίκησιν είχεν... διά παντος νυκτός και ήμέρας εν τοις μνήμασι και εν τοις όρεσι» (Μάρκ. 5:3,5), ένώ τό ότι συχνάζουν σέ πηγές και νερά το φανερώνουν οι ευχές τής εύλογήσεως τών υδάτων καί τά τροπάρια τής εορτής τών Θεοφανείων, πού μιλούν γιά «δράκοντες», δηλαδή γιά δαίμονες, πού «έμφωλεύουσι» στά νερά καί πού μέ τή χάρη του Χριστού αποδιώχνονται. Είναι πολύ ενδιαφέρουσα ή αναφορά στην Παλαιά Διαθήκη, ότι πόλεις, πού καταδικάζονται άπό τόν Θεό νά ερημωθούν καί νά ερειπωθούν, γίνονται κατοικίες δαιμόνων (Ήσ. 13:20-21, 34:13-14· Βαρ. 4:35).</span></div> <div style="font-family: arial; font-size: 13.6499996185303px; line-height: 21.8400001525879px; text-align: justify;"> <span style="background-color: white;">Πολλοί άγιοι αγωνίστηκαν σκληρά γιά νά χτίσουν ναούς καί μοναστήρια ή νά κατοικήσουν απλά σέ μιά περιοχή, πού οί δαίμονες τή θεωρούσαν δική τους. Στό βίο του αγίου Σάββα, λ.χ., γίνεται λόγος γιά τό Καστέλλιο, βουνό «φοβερόν καί άβατον διά τό πλήθος τών εις αυτό έμφωλευόντων δαιμόνων», πάνω στό όποιο ό όσιος έχτισε μοναστήρι, άφού προηγουμένως τό καθάρισε άπό τούς πονηρούς οικιστές του μέ πολλή προσευχή καί κόπο. Παρόμοια περιστατικά συναντούμε καί στους βίους του αγίου 'Αντωνίου, του αγίου Μακαρίου κ.ά.π.</span></div> <div style="font-family: arial; font-size: 13.6499996185303px; line-height: 21.8400001525879px; text-align: justify;"> <span style="background-color: white;">'Ακόμα καί στις λαϊκές παραδόσεις καί τούς θρύλους γίνεται πυκνή αναφορά σέ στοιχειωμένα σπίτια ή σέ ξωτικά καί φαντάσματα, τά οποία ενεργούν σέ τόπους, ὀπου έχουν γίνει εγκλήματα, άδικοσκοτωμοί, μαγικές τελετές μέ επικλήσεις δαιμόνων κ. ά.</span></div> <div style="font-family: arial; font-size: 13.6499996185303px; line-height: 21.8400001525879px; text-align: justify;"> <span style="background-color: white;">Αυτό δέν είναι παράδοξο. Γιατί, όπως υπάρχουν τόποι άγιοι, αφιερωμένοι στή λατρεία καί στή διακονία του Θεού, λ.χ. ναοί, μοναστήρια, προσκυνήματα κ.ά., έτσι υπάρχουν και τόποι ακάθαρτοι, μολυσμένοι άπό τήν ενέργεια του σατανά, λ.χ. μαντεία, βωμοί, ειδωλολατρικοί ναοί, τόποι μαγικών τελετών, άντρα σατανισμού καί παραθρησκείας κ.ά.</span></div> <div style="font-family: arial; font-size: 13.6499996185303px; line-height: 21.8400001525879px; text-align: justify;"> <span style="background-color: white;">Μ' αύτή τήν έννοια, τόποι κατοικίας πονηρών πνευμάτων μπορεί νά είναι και πόλεις ένδοξες και πολυπληθείς. Τό ιερό βιβλίο τής Άποκαλύψεως αναφέρει τήν Πέργαμο, αρχαία πόλη τής Μικράς 'Ασίας, ώς κατοικία καί θρόνο τοϋ σατανά: «όπου ό θρόνος του σατανά... · όπου ό σατανάς κατοικεί» (2:13). Επίσης, τή μεγάλη πόλη, πού συμβολικά αποκαλεί Βαβυλώνα, τή χαρακτηρίζει «κατοικητήριον δαιμονίων καί φυλακήν (=καταφύγιο) παντός πνεύματος άκαθάρτου» (18:2). Οί πόλεις αυτές χαρακτηρίζονται δαιμονοκατοίκητες, γιατί, εξαιτίας τής αμαρτωλής ζωής τών κατοίκων τους, είχαν περάσει στην κατοχή τών δαιμόνων. 'Έτσι, οί ίδιοι οί κάτοικοι είχαν γίνει καί "συγκάτοικοι" καί κατοικητήρια τών δαιμόνων.</span></div> <div style="font-family: arial; font-size: 13.6499996185303px; line-height: 21.8400001525879px; text-align: justify;"> <span style="background-color: white;">Είναι, βέβαια, δυνατό νά γίνει ό άνθρωπος, άν θελήσει, κατοικία πονηρών πνευμάτων, όπως, αντίθετα, είναι δυνατό νά γίνει ναός τοϋ Άγιου Πνεύματος (βλ. Α Κορ. 3:16, 6:19). Ό ϊδιος ό Κύριος χαρακτήρισε «οίκον» δαιμόνων τον άνθρωπο που παραμελεί τη σωτηρία του και με οποιονδήποτε τρόπο αναπαύει μέσα στην ψυχή του τα πονηρά πνεύματα (βλ. Ματθ. 12:43-45).</span></div> <div style="font-family: arial; font-size: 13.6499996185303px; line-height: 21.8400001525879px; text-align: justify;"> <span style="background-color: white;">Θεωρώντας γενικά τό θέμα τής κατοικίας των πονηρών πνευμάτων, οφείλουμε νά έχουμε ύπόψη μας τις εξής άλήθειες:</span></div> <div style="font-family: arial; font-size: 13.6499996185303px; line-height: 21.8400001525879px; text-align: justify;"> <span style="background-color: white;">α) Οι δαίμονες, μολονότι, ώς κτιστές υπάρξεις, βρίσκονται οπωσδήποτε σέ τόπο, ωστόσο κανένα χώρο τής δημιουργίας δέν έχουν αποκλειστικά δικό τους, γιατί τά πάντα ανήκουν στον Δημιουργό του σύμπαντος: «Του Κυρίου ή γή καί τό πλήρωμα αυτής, ή οικουμένη καί πάντες οι κατοικούντες έν αύτή» (Ψαλμ. 23:1). Κυριαρχική είναι ή παρουσία τους μόνο στή διάπραξη του κακού καί τής αμαρτίας. Πολύ χαρακτηριστική ειναι ή σχετική επισήμανση του αγίου 'Ιωάννου του Χρυσοστόμου: «Διαβόλου τόπος ουδέν έτερον ή αμαρτία».</span></div> <div style="font-family: arial; font-size: 13.6499996185303px; line-height: 21.8400001525879px; text-align: justify;"> <span style="background-color: white;">β) Μόνο ό Θεός είναι «πανταχού παρών». Οι δαίμονες, μολονότι, ώς πνεύματα, είναι ταχύτατοι στις μετακινήσεις τους, ωστόσο δέν είναι δυνατό νά παρουσιάζονται ταυτόχρονα σέ διαφορετικούς τόπους. Αυτό έχει ώς συνέπεια ν' αγνοούν καθετί πού συμβαίνει μακριά άπό τό σημείο όπου κάθε φορά βρίσκονται. Γιά παράδειγμα, άς θυμηθούμε ένα γνωστό περιστατικό του Γεροντικού: "Οταν ό άγιος Μακάριος ό Αιγύπτιος πήγε σέ μιά σκήτη καί μέ τις συμβουλές του διόρθωσε τόν μοναχό Θεόπεμπτο, πού είχε αιχμαλωτιστεί άπό δαιμονικούς λογισμούς, ό διάβολος δέν αντιλήφθηκε τήν κίνηση αύτή του αγίου, γι' αυτό καί απορούσε μέ τήν αλλαγή του πρώην "φίλου" του μοναχού (Πάσχου Π. (επιμ.), Τό Γεροντικόν, έκδ. «Αστήρ», 'Αθήναι 1981).</span></div> <div style="font-family: arial; font-size: 13.6499996185303px; line-height: 21.8400001525879px; text-align: justify;"> <span style="background-color: white;"><br /></span></div> </div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: center;"> <span style="background-color: white; color: blue; font-family: arial; font-size: 13.6499996185303px; font-weight: bold; line-height: 21.8400001525879px; text-align: right;">                                                                                                                            ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ</span></div> </div>

«οὐκ ἔστιν ἡμῖν ἡ πάλη πρὸς αἷμα καὶ σάρκα, ἀλλὰ πρὸς τὰς ἀρχάς, πρὸς τὰς ἐξουσίας, πρὸς τοὺς κοσμοκράτορας τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου» (2ο ΜΕΡΟΣ)

Η ΠΤΩΣΗ ΤΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ-ΔΑΙΜΟΝΩΝ ΣΩΜΑ-ΣΧΗΜΑ Οι δαίμονες, σε σύγκριση μ' εμάς τους ανθρώπους, είναι πνεύματα ασώματα και άυλα, γι' αυτό καί δέν τους αντιλαμβανόμαστε με τις σωματικές μας αισθήσεις. Σε σύγ…

Διαβάστε περισσότερα »