Greek-English
HOLY SYNOD OF THE CHURCH OF GREECE: ΤΟ THE PEOPLE OF GOD: FOR THE HOLY AND GREAT COUNCIL OF CRETE
HOLY SYNOD OF THE CHURCH OF GREECE: ΤΟ THE PEOPLE OF GOD: FOR THE HOLY AND GREAT COUNCIL OF CRETE
Η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος απευθύνεται σε όλους τους πιστούς προκειμένου να τους ενημερώσει για την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο των Ορθοδόξων Εκκλησιών, η οποία συνήλθε τον Ιούνιο του 2016 στην Κρήτη.
Κύριος σκοπός της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου ήταν η ενίσχυση και η φανέρωση της ενότητας όλων των Ορθοδόξων Εκκλησιών αλλά και η αντιμετώπιση διαφόρων συγχρόνων ποιμαντικών ζητημάτων.
• Με βάση τα συμπεράσματα της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου:
• Η Ορθόδοξη Εκκλησία εκφράζει την ενότητα και την καθολικότητά Της δια των Ιερών Μυστηρίων. Η συνοδικότητα υπηρετεί την ενότητα και διαπνέει την οργάνωση της Εκκλησίας, τον τρόπο που λαμβάνονται οι αποφάσεις Της και καθορίζει την πορεία Της. Αξίζει να σημειωθεί επίσης ότι η Αγία Σύνοδος δεν αναφέρθηκε μόνον στο κύρος των γνωστών Οικουμενικών Συνόδων, αλλά σε αυτήν για πρώτη φορά αναγνωρίσθηκαν ως Σύνοδοι «καθολικού κύρους», δηλαδή ως Οικουμενικές, η Μεγάλη Σύνοδος επί Μεγάλου Φωτίου Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως (879-880), οι επί αγίου Γρηγορίου του Παλαμά Μεγάλες Σύνοδοι (1341, 1351, 1368), και οι εν Κωνσταντινουπόλει Μεγάλες και Αγίες Σύνοδοι για την αποκήρυξη της ενωτικής Συνόδου της Φλωρεντίας (1438-1439), των προτεσταντικών δοξασιών (1638, 1642, 1672, 1691) και του εθνοφυλετισμού ως εκκλησιολογικής αιρέσεως (1872).
• Οι Ορθόδοξες Αυτοκέφαλες Εκκλησίες δεν αποτελούν συνομοσπονδία Εκκλησιών, αλλά την Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία. Για την Ορθόδοξη Διασπορά στις διάφορες χώρες του κόσμου αποφασίσθηκε να συνεχισθεί η λειτουργία των Επισκοπικών Συνελεύσεων με εκπροσώπους των Αυτοκεφάλων Εκκλησιών προκειμένου να διασφαλίζεται η αρχή της συνοδικότητας, μέχρι να εφαρμοσθεί η κανονική ακρίβεια.
• Για την ορθόδοξη Εκκλησία η οικογένεια αποτελεί καρπό της «εις Χριστόν και εις την Εκκλησίαν» μυστηριακής ενώσεως ανδρός και γυναικός και είναι η μόνη εγγύηση της γεννήσεως και της ανατροφής των τέκνων.
• Η Εκκλησία τονίζει διαρκώς την αξία της εγκρατείας, της χριστιανικής ασκήσεως. Η χριστιανική άσκηση δεν διακόπτει την σχέση του ανθρώπου με την ζωή και τον συνάνθρωπο, αλλά τον συνδέει με την μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας. Δεν αφορά μόνον τους μοναχούς. Το ασκητικό ήθος είναι χαρακτηριστικό της χριστιανικής ζωής.
• Η Ορθόδοξη Εκκλησία καταδικάζει τους διωγμούς, την εκδίωξη και δολοφονία μελών θρησκευτικών κοινοτήτων, τον εξαναγκασμό σε αλλαγή θρησκευτικής πίστεως, την εμπορία προσφύγων, τις απαγωγές, τα βασανιστήρια, τις απάνθρωπες εκτελέσεις, τις υλικές καταστροφές. Ιδιαίτερα εκφράζει την αγωνία Της για την κατάσταση των Χριστιανών και όλων των διωκωμένων μειονοτήτων στην Μέση Ανατολή και σε άλλα σημεία του κόσμου.
• Βασικό έργο της Εκκλησίας είναι η Ιεραποστολή, δηλαδή ο αγώνας Της να δίνει συνεχώς την μαρτυρία της πίστεως και να κηρύττει το ευαγγέλιο είτε στους πιστούς που ζουν μέσα στις σύγχρονες εκκοσμικευμένες κοινωνίες είτε σε όσους δεν έχουν γνωρίσει ακόμη τον Χριστό.
Ο διάλογος κυρίως με τους ετεροδόξους χριστιανούς (άλλες χριστιανικές ομολογίες – αιρέσεις) γίνεται με βάση το χρέος της Εκκλησίας να μαρτυρεί προς κάθε κατεύθυνση την αλήθεια και την αποστολική πίστη. Έτσι γίνεται γνωστή σε αυτούς η γνησιότητα της Ορθόδοξης Παράδοσης, η αξία της πατερικής διδασκαλίας, η λειτουργική εμπειρία και η πίστη των Ορθοδόξων. Οι διάλογοι δεν σημαίνουν ούτε και θα σημαίνουν ποτέ οποιονδήποτε συμβιβασμό σε ζητήματα πίστεως.
Ο διάλογος κυρίως με τους ετεροδόξους χριστιανούς (άλλες χριστιανικές ομολογίες – αιρέσεις) γίνεται με βάση το χρέος της Εκκλησίας να μαρτυρεί προς κάθε κατεύθυνση την αλήθεια και την αποστολική πίστη. Έτσι γίνεται γνωστή σε αυτούς η γνησιότητα της Ορθόδοξης Παράδοσης, η αξία της πατερικής διδασκαλίας, η λειτουργική εμπειρία και η πίστη των Ορθοδόξων. Οι διάλογοι δεν σημαίνουν ούτε και θα σημαίνουν ποτέ οποιονδήποτε συμβιβασμό σε ζητήματα πίστεως.
Η Ορθόδοξη Εκκλησία είναι η Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία, όπως αυτή ομολογείται στο Σύμβολο της Πίστεως. Δεν νοείται αγιότητα του ανθρώπου εκτός του Σώματος του Χριστού, δηλαδή εκτός της Εκκλησίας (Εφ. α 23). Η αγιότητα είναι μετοχή στο μυστήριο της Εκκλησίας και στα ιερά μυστήριά της με επίκεντρο την Θεία Ευχαριστία. Οι άγιοι εικονίζουν την Βασιλεία του Θεού.
Η Εκκλησία είναι μία, η Ορθόδοξη. Κατά τον Μ. Βασίλειο «εις λαός πάντες οι εις Χριστόν ηλπικότες και μία Εκκλησία νυν οι Χριστού, καν εκ διαφόρων τόπων προσαγορεύηται». Η Εκκλησία αναμένει πάντοτε την επιστροφή όλων των ανθρώπων, ετεροδόξων και αλλοδόξων σε Αυτήν.
Η Εκκλησία είναι μία, η Ορθόδοξη. Κατά τον Μ. Βασίλειο «εις λαός πάντες οι εις Χριστόν ηλπικότες και μία Εκκλησία νυν οι Χριστού, καν εκ διαφόρων τόπων προσαγορεύηται». Η Εκκλησία αναμένει πάντοτε την επιστροφή όλων των ανθρώπων, ετεροδόξων και αλλοδόξων σε Αυτήν.
Τα κείμενα της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδόξου Εκκλησίας αποτελούν αντικείμενο εμβαθύνσεως και περαιτέρω μελέτης. Αυτό ισχύει για όλες τις Συνόδους της Εκκλησίας.
Ο θεολογικός διάλογος δεν διακόπτεται. Προϋπόθεση απαραίτητη βεβαίως είναι να διατηρείται αλώβητη η θεολογική αλήθεια και ο διάλογος αυτός να πραγματοποιείται χωρίς φανατισμούς και διαιρέσεις, χωρίς παρασυναγωγές και σχίσματα, τα οποία πληγώνουν την ενότητα της Εκκλησίας.
Τα σχίσματα είναι δυσίατες πνευματικές ασθένειες. Σύμφωνα με τον ιερό Χρυσόστομο: «το σχίσαι Εκκλησίαν, και φιλονείκως διατεθήναι, και διχοστασίας εμποιείν, και της συνόδου διηνεκώς εαυτόν αποστερείν, ασύγγνωστον και κατηγορίας άξιον και πολλήν έχει την τιμωρίαν» (PG 48, 872). Γι αυτό προτρέπονται οι πιστοί να μη δίνουν βαρύτητα στα λόγια εκείνων που τους παρακινούν να απομακρυνθούν από Αυτήν προκειμένου να αποτελέσουν ξεχωριστή ομάδα έξω από το πλήρωμα της Εκκλησίας, επικαλούμενοι φανταστικούς λόγους δογματικής ακριβείας.
Κατακλείοντας το μήνυμα αυτό, επιθυμούμε να σας διαβεβαιώσουμε ότι όλοι οι Επίσκοποι της Εκκλησίας της Ελλάδος αγρυπνούμε και παραμένουμε αμετακίνητοι στην Ορθόδοξη πίστη και αφοσιωμένοι στην Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία.
«Αδελφοί, χαίρετε, καταρτίζεσθε, παρακαλείσθε, το αυτό φρονείτε, ειρηνεύετε, και ο Θεός της αγάπης και ειρήνης έσται μεθ ημών.» (Β Κορ. 13,11)
The main purpose of the Holy and Great Council was to strengthen and show the unity of all the Orthodox Churches but also to deal with various contemporary pastoral issues.
• Based on the conclusions of the Holy and Great Synod:
• The Orthodox Church expresses her unity and catholicity through the Holy Mysteries (Sacraments). Conciliarity serves unity and breathes into (inspires) the Church's organization, how her decisions are made and it determines her path. It is also worth noting that the Holy Synod did not not only refer to the authority of the known Ecumenical Councils, but within it the Great Council of Photios the Great Patriarch of Constantinople (879-880) , the Great Councils of the Saint Gregory Palamas (1341, 1351, 1368), the Holy and Great Councils held in Constantinople renouncing the Uniate Council of Florence (1438-1439), Protestant beliefs (1638, 1642, 1672, 1691) and ethno-phyletism (ecclesiastical racism) as an ecclesiological heresy (1872). were first recognized as Councils of "universal authority" («καθολικού κύρους»,) that is, as Ecumenical.
• The Orthodox Autocephalous Churches are not a federation of Churches, but the One, Holy, Catholic and Apostolic Church. Regarding the Orthodox Diaspora in various countries it was decided to continue the operation of the Episcopal Meetings with representatives of the Autocephalous Churches in order to ensure the principle of conciliarity, until canonical exactitude can be applied.
• For the Orthodox Church, the family is the fruit of the sacramental union of a man and a woman"in Christ and in the Church" and is the only guarantee for the birth and upbringing of children.
• The Church constantly stresses the value of self-restrainyt, of Christian ascesis. Christian ascesis does not stop man's relationship with the life of his fellow man as well, but it connects him to the sacramental life of the Church. It is not only for monks and nuns. The ascetic ethos is a characteristic feature of Christian life.
• The Orthodox Church condemns persecution, expulsion and the murder of members of religious communities, forced conversion of religious faith, trafficking of refugees, kidnapping, torture, inhumane executions, and material destruction. In particular it expresses its anxiety and concern over the situation of Christians and all persecuted minorities in the Middle East and elsewhere in the world.
• The basic task of the Church is Mission, namely her struggle to constantly bear witness to the faith and preach the Gospel, whether to the faithful who live in modern secular societies, or those who have not yet known Christ.
Dialogue, mainly with heterodox Christians (other Christian confessions - sects [αιρέσεις]) , is based on the duty of the Church to witness the truth and apostolic faith in each and every direction. Thus the authenticity of the Orthodox Tradition, the value of patristic teaching, the Orthodox liturgical experience and the faith of the Orthodox is made known to them. The dialogues do not mean nor will they ever mean any compromise in matters of faith.
The Orthodox Church is the One, Holy, Catholic and Apostolic Church, as confessed in the Creed. Man's holiness cannot be understood outside of the Body of Christ, i.e. outside the Church (Eph. 1:23). Holiness is participation in the mystery of the Church and her holy mysteries centered on the Eucharist. The saints depict the Kingdom of God.
There is one Church, the Orthodox Church. According to Saint Basil the Great "as many as hope in Christ are one people, and they, who are of Christ, form one Church, though it be named in many places." The Church always awaits the return of all people, both the heterodox and those of other beliefs, to Her.
The texts of the Holy and Great Council of the Orthodox Church are subject to detailed and further study. This applies to all the councils of the Church.
The theological dialogue is not suspended. Of course, a necessary precondition is to keep theological truth intact and for this dialogue to take place without fanaticism and divisions, without conventicles and schisms, which hurt the unity of the Church.
Schisms are intractable spiritual sicknesses. According to the Saint John Chrysostom: "But to rend asunder the Church, to be ready for rivalry, to create dissension, to deprive oneself continuously of the council, these are unpardonable, these do demand an accounting, these do deserve serious punishment.» (PG 48, 872). Therefore, the faithful are urged not to give weight to the words of those who exhort them to turn aside from Her, in order to form a separate group outside of the congregation of the Church, citing imaginary reasons of doctrinal exactitude.
In closing this message, we want to assure you that all that we, the Bishops of the Church of Greece, are vigilant and we remain immovable in the Orthodox faith and devoted to the One, Holy, Catholic and Apostolic Church.
"Finally, brethren, farewell. Mend your ways, be of good comfort, be of one mind, live in peace; and the God of love and peace shall be with you."
(II Cor. 13:11)
ΠΗΓΗ: https://panorthodoxcemes.blogspot.gr/2017/01/i.html
Εδώ ισχύει το «να λέτε και να γράφετε αυτά που θέλουν να ακούν και να διαβάζουν * να αγνοείτε αυτά που πράττουν οι γράφοντες και οι λέγοντες». Με άλλες λέξεις, εσείς οι λαϊκοί να πηγαίνετε στις εκκλησιές και μη σαν ενδιαφέρει τί κάνουν οι επίσκοποι - γενικότερα ποιμένες, αίροντες τις ψυχές σας . Μερικοί δε περισσότερο φυγόμυαλοι συμπληρώνουν : «ο καθένας μας θα δώσει μόνος του λογαριασμό για τις πράξεις του ». Πάντως, όμως, οι επιφορτισμένοι της σωτηρίας των ψυχών του λογικού ποιμνίου μάς κουβαλάνε στις πλάτες τους. Ή μήπως όχι ;
ΑπάντησηΔιαγραφή