Πόσο λυπόμαστε ὅταν συνεχῶς διαπιστώνουμε ὅτι ἐπαληθεύεται παλαιό μας ἄρθρο ὑπὸ τὸν τίτλο ΑΝΤΙΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΟΣ Ο ΑΓΩΝ Η ΑΝΤΙΖΗΛΩΤΙΚΟΣ?

Πρὶν συνεχίσουμε τὸν σχολιασμὸ ἐπάνω εἰς τὴν ἐρώτηση πρὸς τὸν Μητροπολίτη Πειραιῶς Σεραφεὶμ περὶ τῶν παλαιοημερολογιτῶν, μᾶς ἔρχεται εἰς τὸ νοῦ ἕνα σχόλιο ἑνὸς Γέροντα περὶ τοῦ πάθους τοῦ καπνίσματος. Μᾶς ἔλεγε ὁ Γέροντας ὅτι ὁ διάβολος θέλει ἡ ἁμαρτία νὰ γίνεται ἐν γνώση μας καὶ ὄχι ἐν ἀγνοία, διὰ νὰ μὴν ἔχουμε δικαιολογία τὴν ἡμέρα της κρίσεως! Ἔτσι ὅταν καπνίζεις σου γράφει ἐπάνω εἰς τὸ πακέτο ὅτι τὸ κάπνισμα σκοτώνει, τὸ κάπνισμα δημιουργεῖ πρόβλημα εἰς τοὺς γύρω σου, τὸ κάπνισμα κάνει αὐτὸ καὶ αὐτό......

Τοῦτο τὸ λεχθὲν ὑπὸ τοῦ Γέροντος μᾶς θυμίζει τὴν τακτική του διαβόλου. Ἔτσι καὶ οἱ συντηρητικοὶ ''Ὀρθόδοξοι'' θυμίζουν εἰς τοὺς πιστοὺς ὅτι ὁ Οἰκουμενισμὸς εἶναι Παναίρεση, οἱ Οἰκουμενιστὲς αἱρετικοί, ὁ Οἰκουμενισμὸς πρόδρομος τοῦ Ἀντιχρίστου κ.λπ. ΟΜΩΣ....... ΝΑ ΚΟΙΝΩΝΟΥΝ ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΦΕΥΓΟΥΝ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ ΔΙΟΤΙ Η ΧΑΡΙΣ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΟΝΟΝ ΕΝΤΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ!!! 

Ποιοὶ εἶναι ἐκτὸς Ἐκκλησίας μὲ συνέπεια νὰ στεροῦνται τῆς Χάριτος τοῦ Θεοῦ; Μὰ οἱ παλαιοημερολογίτες!!!

Ἐρωτοῦν τὸν Μητροπολίτη Πειραιῶς Σεραφεὶμ (8.50 καὶ μετὰ)  κατὰ τὴν ἐπίσκεψη τοῦ εἰς τὴν Ρουμανία διὰ τοὺς παλαιοημερολογίτες καὶ ἀπαντᾶ:

«Το Μυστηριον της Θειας Χαριτος ειναι η Εκκλησια. Τα 7 Μυστηρια που γνωριζουμε στην Εκκλησια μας, ειναι τελετες εντεταγμενες μεσα εις το Μυστηριο της Εκκλησιας. Εαν λοιπον δεν κοινωνεις με την Εκκλησια που ειναι το Μυστηριο, που ειναι το Σωμα του Χριστου, τα Μυστηρια δεν ενεργουν με μαγικο τροπο. Χρειαζεται επομενως Κοινωνια με το Σωμα της Εκκλησιας που κεφαλη εχει τον Χριστο και οχι καποιον ανθρωπο».

«Επομενως εαν δεν εισαι ενωμενος με την Εκκλησια, δεν εχεις καμια δυνατοτητα μετοχης στην Χαρη του Θεου. Εξω απο την Εκκλησια δεν υπαρχει Μυστηριο. Η Εκκλησια οπως μας λεγει ο Αγιος Βικεντιος ''Εκκλησια εν τοις Μυστηριοις σημαινεται'', μεσα στα Μυστηρια Της. Συνεπως εφ΄ οσον δεν ανηκουν στην Εκκλησια αυτοι οι σχισματικοι που ειπατε, δεν εχουν την Χαρη του Αγιου Πνευματος, και οτι και να κανουν στερουνται της αγιαστικης ενεργειας, της ενεργειας του Παναγιου Θεου. Γι΄ αυτο και οι ενεργειες τους ειναι κανονικα, βασει των ιερων κανονων, ανυποστατες. Το ιδιο βεβαια συμβαινει και με τους αιρετικους πασης φυσεως τους οποιους εχουν καταδικασει οι Αγιες Οικουμενικες Συνοδοι».

Μήπως μπορεῖ νὰ μᾶς πεῖ ὁ Σεβασμιώτατος ἂν οἱ Οἰκουμενιστὲς Ἐπίσκοποι οἱ ὁποῖοι τυγχάνουν ἐντός της Ἐκκλησίας εἰς τὴν ὁποίαν ἀνήκει, εἶναι αἱρετικοὶ ἡ ὄχι; Ἂν ἡ Ἐκκλησία τοῦ εἶναι Ὀρθόδοξη, καὶ οἱ Οἰκουμενιστὲς αἱρετικοί, ὅπως πολλάκις ἀναφέρει ὁ ἴδιος ἀλλὰ καὶ οἱ πάσης φύσεως συντηρητικοί, ὑπάρχει Ἐκκλησία διὰ της συνυπάρξεως αἱρετικῶν καὶ ὀρθόδοξων;  Οι Οἰκουμενιστὲς αἱρετικοὶ Συνεπίσκοποί του τελοῦν κανονικά τα Μυστήρια ἔχοντας ἁγιαστικὴ ἐνέργεια, διότι ἀνήκουν εἰς τὸ Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας ποῦ ὁ ἴδιος μας εἶπε; 

Βέβαια ἡ ἀλήθεια εἶναι ὅτι ὁ Μητροπολίτης Σεραφείμ, ὅταν ἀναφέρει ὅτι οἱ παλ/τες δὲν εἶναι ἑνωμένοι μὲ τὴν Ἐκκλησία, ὡς Ἐκκλησία ἐννοεῖ τοὺς Ἐπισκόπους ποὺ ἀνήκουν εἰς αὐτήν! Τὴν αὐθεντία ὅμως μέσα στὴν Ἐκκλησία τὴν ἔχει τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιο. Ὅποιος ἔχει Πνεῦμα Ἅγιο ἔχει τὴν αὐθεντία.
Μέσα στήν Ὀρθοδοξία, σημασία δὲν ἔχει ποιὸς συμφωνεῖ καὶ ποιὸς δὲν συμφωνεῖ μὲ τοὺς ἀρχιερεῖς, ἀλλὰ ποιὸς συμφωνεῖ καὶ ποιὸς δὲν συμφωνεῖ μὲ τὰ ὂργανα τοῦ Παναγίου Πνεύματος: τοὺς Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας.
Ἔτσι προσπαθοῦν νά περάσουν τὴν ἂποψι, ὅτι Ἐκκλησία εἶναι οἱ Ἀρχιερεῖς!!! Ἂν εἶναι ἔτσι ὅμως, τότε Ἐκκλησία διὰ αἱρετικῶν Ἐπισκόπων εἶναι Ἐκκλησία;  Εαν σὲ αὐτὴν δὲν ἀνήκουν οἱ παλαιοημερολογίτες, τότε πολὺ καλὰ κάνουν! Ἐὰν οἱ παλαιοημερολογίτες δὲν ἀνήκουν εἰς μίαν Ἐκκλησίαν, ποὺ τὰ μέλη αὐτῆς θεωροῦν τὸν Παπισμὸ ὡς αἵρεση, ἐνῶ ἀλλὰ ὄχι. Θεωροῦν τὸν Οἰκουμενισμὸ ὡς μαρτυρία τῆς Ὀρθοδοξίας, ἐνῶ ἀλλὰ ὄχι. Θεωροῦν τὶς ὑπόλοιπες αἱρέσεις τοῦ Π.Σ.Ε. ὡς Ἐκκλησίες, ἐνῶ ἀλλὰ ὄχι καὶ διὰ μὴν σᾶς κουράζουμε ὑπάρχει πλῆθος διαφωνιῶν καὶ συγχύσεων σὲ πολὺ σημαντικὰ δογματικὰ ζητήματα, τότε πολὺ καλὰ κάνουν!

Λησμονεῖ ὁ Μητροπολίτης ὅτι Ἐκκλησία σημαίνει σύναξη ὁμονοούντων ἀνθρώπων ποὺ εἶναι ἐσωτερικὰ ἑνωμένοι μεταξύ τους διὰ τῆς κοινῆς πίστης καὶ ὁμολογίας, καὶ ὄχι ἐπιφανειακῆς ἕνωσης -  ὑποταγῆς σὲ κάποια ἐκκλησιαστικὴ ἐξουσία μὲ ὑποβόσκουσα τὴν ἐσωτερικὴ διάσπαση, διαφωνία καὶ ἀτομικιστικὴ προαίρεση! Τὸ παράδοξο εἶναι ὅτι ὑπάρχουν σὲ μιὰ Ἐκκλησία ποὺ γνωρίζουν καὶ ἀναγνωρίζουν ὅτι ἔχει χάσει συνοχή, συμφωνία καὶ ὄνομα, καὶ δὲν ἀναλογίζονται τί εἴδους Ἐκκλησία εἶναι αὕτη! Ἀρκοῦνται εἰς τὴν διοικητικὴ συγκρότηση καὶ ὀργάνωση κλείνοντας τὰ μάτια στὴν ἀπουσία τῆς ἀλήθειας καὶ τῆς συμφωνίας!

Οἱ Πατέρες δὲν μᾶς δίδαξαν τέτοια ἐκκλησιολογία σύγχυσης καὶ ψεύδους! Ἐκκλησία εἶναι σύναξη ψυχῶν καὶ σωμάτων δεμένων μεταξύ τους μὲ τὴν ἀλήθεια καὶ τὴν ἀγάπη, δηλαδὴ μὲ τὸν Χριστό! Χωρὶς ἀλήθεια, ἀγάπη, συμφωνία καὶ ὄνομα ἡ σύναξη εἶναι χωρὶς Χριστό, καὶ ἑπομένως δὲν εἶναι Ἐκκλησία διότι Ἐκκλησία ἐστι  «ΕΝΩΣΕΩΣ ΚΑΙ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΟΜΟΝΟΙΑΣ ΟΝΟΜΑ»!


Ὅταν ἡ σημερινὴ ἀνὰ τὸν κόσμο ἐπίσημη «ἐκκλησία» ἔρχεται ἀντίθεσι μέ τήν Θριαμβεύουσα Ἐκκλησία τῶν Ἁγίων Πατέρων καὶ τῶν Οἰκουμενικῶν, Πανορθοδόξων καὶ Τοπικῶν Συνόδων, τότε οἱ Ὀρθόδοξοι πιστοὶ ποὺ ἐγείρονται ἐναντίον της, γιὰ νὰ παραμείνουν σὲ κοινωνία πίστεως μὲ τὴν Ἐκκλησία τῶν Ἀποστόλων καὶ τῶν Πατέρων, ὂχι μόνον σχισματικοι δὲν εἶναι, ἀλλὰ ἀπεναντίας εἶναι τὰ μοναδικὰ μέλη τῆς στρατευόμενης Ἐκκλησίας.
Ὄχι μόνον σχίσμα δὲν κάνουν μὲ τὸ νὰ μὴν ἀκολουθοῦν τὴ σύγχρονη Ἱεραρχία, ποὺ βαδίζει δικούς της δρόμους, ἀλλὰ εἶναι αὐτοὶ ἡ Ἐκκλησία, γιατὶ μόνον αὐτοὶ ἀποτελοῦν ἓνα σῶμα μὲ τὴν ἀπὸ τοὺς Ἀποστόλους Καθολική Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ.

Η Ἑνότης εἶναι Θεολογικὰ καὶ Ἁγιοπατερικά, στὴν οὐσία της, Ἑνότης Πίστεως. Δέν εἶναι ἑνότης διοικητική. Διότι τέτοια ἑνότητα ἔχουν καὶ οἱ Φράγγοι καὶ ἀναγνωρίζουν ὡς σημεῖο τῆς ἐξωτερικῆς τους διοικητικῆς ἑνότητος καὶ ἀναφορᾶς τους τὸν αἱρεσιάρχη Πάπα.
Ὅμως δὲν ὀρθοτομοῦν τὸν λόγον τῆς ἀληθείας καὶ βρίσκονται στὴν αἵρεσι καὶ
στὴν πλάνη, ἐκτός Ἐκκλησίας.
Τέτοια ἑνότητα ἐννοοῦν οἱ Νεοημερολογίτες, ὅτι πρέπει νὰ ἔχουμε καί ᾿μεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι!!!

Ἃς σκεφτοῦν ὁ Πειραιῶς Σεραφεὶμ καὶ οἱ ὑπόλοιποι ἂν ὄντως πληροῦν τὰ κριτήρια τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας καὶ ἔπειτα νὰ ὁμιλήσουν διὰ τοὺς συκοφαντικὰ ὀνομαζομένους παλαιοημερολογίτες!




3 comments:

  1. ΠΡΩΤΟ ΜΕΡΟΣ
    Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ κατά την επίσκεψη στη Ρουμανία, Σεπτέμβριος 2014

    Απομαγνητοφώνηση

    Ο "νέος ύμνος προς την ελευθερία" και ο Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ

    Ο θεός ασφαλώς είναι αγάπη και η αγάπη του αυτή απλώνεται σε όλο τον πνευματικό και υλικό κόσμο, αλλά επειδή ο θεός είναι αγάπη μας δημιούργησε ελευθέρους, μας χάρισε τη δυνατότητα, την ελευθερία να αποφασίζουμε να είμαστε αν θέλουμε με τον θεό και την αλήθεια που αποκάλυψε ο ενσαρκωθείς υιός του ή αν θέλουμε να ακολουθήσουμε την πλάνη και τη δική μας γνώμη, που μας έβγαλαν από τον Παράδεισο. Για να είσαι ορθόδοξος δεν πρέπει να εμπιστεύεσαι το δικό σου λόγο, αλλά τον λόγο του παναγίου Θεού ο οποίος απεκαλύφθη σε χώρο και χρόνο και το λόγο αυτό μας τον προσφέρουν οι θεωμένοι άγιοι, οι μόνοι ικανοί για να μας δώσουν ανόθευτη και ακαινοτόμητη την αλήθεια της πίστεως. Επομένως, ο θεός σέβεται την ελευθερία μας και μας καλεί όλους να τιμήσουμε αυτή την ελευθερία και να σεβαστούμε τον εαυτό μας και επομένως να μην έχουμε καμιά σχέση με οτιδήποτε μας αυτοδικαιώνει και να μην αντιστρατεύεται το μήνυμα των αγίων (πατέρων) του Θεού. Οι αιρετικοί εμπιστεύθηκαν τον εαυτό τους και είναι θύματα του διαβόλου και ασφαλώς ο θεός πατέρας τους αγαπά όλους και αναμένει την επιστροφή μας, όλων των αιρετικών και πεπλανημένων, γι΄ αυτό και η εκκλησία προσεύχεται διαρκώς υπέρ της των πάντων ενώσεως ... αλλά όπως αντιλαμβάνεσθε είναι θέμα ελευθερίας του προσώπου. Γι΄ αυτό πρέπει να προσευχόμαστε για τους αδελφούς μας να σπάσουν τα δεσμά της αιρέσεως και να ζήσουν το θαύμα της αληθινής και αμωμήτου πίστεως γιατί η αλήθεια στο δόγμα εγγυάται και την αλήθεια στην καθημερινή ζωή ... ο κύριος προσευχόμενος μας παρέδωσε τον αιώνιο λόγο ότι η αιώνια ζωή είναι η αληθινή γνώσις του αληθινού θεού και του αγαπητού υιού του που τον έστειλε στον κόσμο. Ο θεός κανένα δεν βιάζει και δεν εξαναγκάζει προς την συμμόρφωση προς την αλήθεια

    κχ
    1. Ο θεός ασφαλώς είναι αγάπη και η αγάπη του αυτή απλώνεται σε όλο τον πνευματικό και υλικό κόσμο, αλλά επειδή ο θεός είναι αγάπη μας δημιούργησε ελευθέρους, μας χάρισε τη δυνατότητα, την ελευθερία να αποφασίζουμε να είμαστε αν θέλουμε με τον θεό και την αλήθεια που αποκάλυψε ο ενσαρκωθείς υιός του ή αν θέλουμε να ακολουθήσουμε την πλάνη και τη δική μας γνώμη, που μας έβγαλαν από τον Παράδεισο

    1α. Ο θεός είναι αγάπη, είναι όμως και αλήθεια. Άρα, όσο μας δημιούργησε η αγάπη, άλλο τόσο μας δημιούργησε και η αλήθεια. Ο Κύριος ουδέποτε επικαλέσθηκε την ελευθερία, ως πρόταγμα για τον θεό . Πρωτίστως έθεσε την αλήθεια. Η γνώση της αλήθειας επάγεται την ελευθερία, συνεπώς, κι αυτή ακόμη η γνώση της «ελευθερίας του προσώπου» είναι αποτέλεσμα του «γνώσεσθε την αλήθεια». Η γνώση (κατά την Χάρι του Παρακλήτου) της αληθείας είναι συνάμα και γνώση της αγάπης.
    Κατόπιν αυτών, αν τίθεται θέμα επιστροφής μας και επιστροφής όλων των αιρετικών και πλανημένων, θα ήταν προτιμότερο ο μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ να μην ανάγει το θέμα εκεί όπου ο τόπος είναι κατειλημμένος : « ... αλλά όπως αντιλαμβάνεσθε είναι θέμα ελευθερίας του προσώπου». Δεν είναι θέμα ελευθερίας του προσώπου. Είναι θέμα κατά πόσο αιρετικοί και πλανημένοι, επιθυμούν - επιθυμία αληθείας, όχι επιθυμία ελευθερίας - να ακολουθήσουν το «γνώσεσθε την αλήθεια και η αλήθεια ελευθερώσει υμάς» εμμένοντας «εν τω λόγω τω εμώ». Με άλλα λόγια, είναι θέμα μαθητείας-μαθησιακής προαίρεσης καλύτερα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ
    Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ κατά την επίσκεψη στη Ρουμανία, Σεπτέμβριος 2014

    Απομαγνητοφώνηση

    2. Για να είσαι ορθόδοξος δεν πρέπει να εμπιστεύεσαι το δικό σου λόγο, αλλά τον λόγο του παναγίου Θεού ( ... ) Οι αιρετικοί εμπιστεύθηκαν τον εαυτό τους και είναι θύματα του διαβόλου και ασφαλώς ο θεός πατέρας τους αγαπά όλους και αναμένει την επιστροφή μας ( ... ) γι΄ αυτό και η εκκλησία προσεύχεται διαρκώς υπέρ της των πάντων ενώσεως

    2α. Ποιοι εμπιστεύθηκαν εαυτούς, μάλιστα δε ενσωματώθηκαν με αλλότριους, το 1924 ; Οι παλαιοημερολογίτες ή οι νεοημερολογίτες. Μπορεί να μας απαντήσει ο μητροπολίτης Σεραφείμ, ή μήπως χρειάζεται να του θυμίσουμε ποιοι ήταν - και τι θεό πρέσβευαν - οι πρωτεργάτες της Καινοτομίας ; Ήταν, οι πρωτεργάτες, αυτοί που φρόντιζαν εκτός άλλων το εθνικό μας συμφέρον, που ναυάγησε στου Αιγαίου τα νερά κι έβαψε με το αίμα «την άμμο την ξανθή». Έπειτα άρχισαν οι θρήνοι με τα ποιήματα και τα λαϊκά άσματα.
    Η εκκλησία προσεύχεται διαρκώς υπέρ της των πάντων ενώσεως, όχι όμως όταν οι ταγοί αυτής, με το προνόμιο της «ελευθερίας του προσώπου», εκτοπίζουν στη δεύτερη θέση την αλήθεια : την αλήθεια της ελευθερίας, αλλά και την αλήθεια του προσώπου.

    3. “ ... ο θεός σέβεται την ελευθερία μας και μας καλεί όλους να τιμήσουμε αυτή την ελευθερία και να σεβαστούμε τον εαυτό μας ( ... ) Γι΄ αυτό πρέπει να προσευχόμαστε για τους αδελφούς μας να σπάσουν τα δεσμά της αιρέσεως και να ζήσουν το θαύμα της αληθινής και αμωμήτου πίστεως γιατί η αλήθεια στο δόγμα εγγυάται και την αλήθεια στην καθημερινή ζωή.

    3α. Θα ήταν προτιμότερο για τον μητροπολίτη, αν θέλει να σπάσει δεσμά, να προσεύχεται για τον εαυτό του.
    Αν δεν το έχει ακόμη καταλάβει, θα του το γράψουμε εμείς : Η αλήθεια στο δόγμα έπαψε προ πολλού να υπάρχει. Αντικαταστάθηκε από την ελευθερία στο δόγμα. Ο ελευθεροτεκτονισμός το άλλαξε κι εμείς, σύμφωνα με την μοντέρνα Ποιμαντική, όντας ελεύθεροι και σεβόμενοι τον θεό που μας σέβεται - σημ. κχ. εδώ χρειάζονται πολλά θαυμαστικά, δεν μας σέβεται ο Δημιουργός, ο θεός δημιουργεί εξ αγάπης, ο άνθρωπος ανταποδίδει την αγάπη με σεβασμό - κληθήκαμε να αναγνωρίσαμε ένα σημαντικό επιστημονικό λάθος.

    Ο χρόνος είχε τρέξει κι εμείς είχαμε μείνει πίσω. Τρέξαμε να τον προλάβουμε, να προλάβουμε όμως και τον θεό που σέβεται την ελευθερία μας, όπως είπε ο μητροπολίτης. Μας καλούσε στο παρελθόν, δεν τον ακούγαμε, μας καλεί και τώρα - ο μητροπολίτης και ο θεός του - να τιμήσουμε την ελευθερία, με την οποία μας δημιούργησε. Κοντολογής,, δημιουργός μας είναι η ελευθερία και αυτό είναι που εγγυάται την αλήθεια στο δόγμα, την αλήθεια στην καθημερινή ζωή, το θαύμα της αληθινής ζωής και της αμωμήτου πίστεως. Τον φτάσαμε λοιπόν και τώρα αποδίδουμε την οφειλομένη τιμή, στην ελευθερία και στον τεκτονισμό, που μας άνοιξε τα μάτια, αλλά έσβησε ακόμη κι αυτό το «υπό τον μόδιον» λυχνάρι.

    Αν ο μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ θέλει να προσεύχεται για τον εαυτό του, αυτά να τα ξεχάσει, να ζητήσει συγγνώμη, και να προσευχηθεί στην αγάπη, γιατί αυτή τον δημιούργησε, το δε σπουδαιότερο, να προσευχηθεί στην αλήθεια. Τότε θα μάθει να υμνεί την ελευθερία. Μόνο αυτή σώζει, ενδεχομένως, και όλους εκείνους που άκουσαν το νέο ύμνο του προς την ελευθερία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Σας ευχαριστώ για την δημοσίευση των σχολίων. Μικρή διόρθωση :

    Να αντικατασταθεί το,
    είναι θέμα μαθητείας-μαθησιακής προαίρεσης καλύτερα.

    Ακριβέστερο το :
    είναι θέμα μαθητείας-προαίρεσης μαθησιακής για την αλήθεια καλύτερα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

 
Top