Ἀναγνώσαμε τὰ δύο ἄρθρα
τῆς Συνάξεως Κληρικῶν καὶ Μοναχῶν περὶ τῆς ''Ὁμολογίας Πίστεως κατὰ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ''
τῆς Ρουμανικῆς Σκήτης τοῦ Τιμίου Προδρόμου, ἀλλὰ καὶ περὶ τῆς ''Ἀποσχιστικῆς ἐνέργειας
τοῦ Ἐπισκόπου Ἀρτεμίου'', ὅπως οἱ ἴδιοι ὀνομάζουν, καὶ ἐρωτοῦμε· ἀγαπητοὶ
σκηνικῶς παίξωμεν;
Ἡ Σύναξη Κληρικῶν καὶ
Μοναχῶν μας λέγει ὅτι ἐνστερνίζεται τὴν Ὁμολογία τῆς Ρουμανικῆς Σκήτης»· Τί ἀναφέρει ὅμως; Θὰ σημειώσουμε τὰ σημαντικά:
Μάλιστα! Τότε
ἀγαπητοὶ ἀδελφοί της Συνάξεως Κληρικῶν καὶ Μοναχῶν ἀλλὰ καὶ τῆς Ρουμανικῆς Σκήτεως,
ἒφ΄ ὅσον διασκορπίζεται τὸ μικρόβιο τῆς αἱρέσεως στὸ σῶμα τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἡ
αἵρεση δηλητηριάζει τὰ μέλη της, τότε πὼς συνεχίζετε καὶ ἀνέχεσθε τὴν συμμετοχὴ
σὲ αὐτὸ τὸ δηλητηριασμένο σῶμα ὁπού τὰ μέλη τοῦ σώματος τούτου εἶναι μολυσμένα
καὶ δηλητηριασμένα ὅπως καὶ ἐσεῖς ὁμολογεῖτε;
Ἐνστερνίζεσθε
ἀπόψεις ὅπως:
Τί ἀποστασιοποίηση ἐνοοεῖτε;
Μὴν λησμονεῖτε ὅτι καὶ ὁ Πόντιος Πιλάτος ἀποστασιοποιήθηκε ἀπὸ τοὺς Ἰουδαίους
διὰ τὴν καταδίκη του Κυρίου λέγοντας: «Νίπτω
τὰς χείρας μου», ὅμως τοῦτο δὲν ἦταν ἀρκετὸ διὰ τὴν σωτηρία του! Ἀποστασιοποιεῖσθε
καὶ συγχρόνως συμμετέχετε εἰς αὐτὸ τὸ δηλητηριασμένο σῶμα; Ἀγαπητοὶ σκηνικῶς
παίξωμεν;
Δὲν φτάνει αὐτὸ, ἀλλὰ
θεωρεῖτε καὶ ὡς ''ἀποσχιστικὴ'' τὴν ἐνέργεια τοῦ Ἐπισκόπου Ἀρτεμίου σὲ ἄλλο ἄρθρο
σας! Μὰ ἀγαπητοὶ ὁ Ἀρτέμιος δημιουργεῖ τὸ σχίσμα ἡ οἱ Οἰκουμενιστὲς;
Μᾶς λέτε:
Μὰ ἀγαπητοὶ δὲν ὁμιλοῦμε
διὰ μιὰ ἁπλὴ παράβαση ἱερῶν κανόνων, ἀλλὰ λέγουμε ὅτι οἱ Οἰκουμενιστὲς εἶναι αἱρετικοί!
Ὁ αἱρετικὸς δὲν παραβιάζει ἁπλὰ κανόνες, ἀλλὰ εἶναι ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΤΗΣ
ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ, ὅπως καὶ ὅσοι τὸν ἀκολουθοῦν εἴτε ἐμμέσως εἴτε ἀμέσως!
Ἐπίσης ἐνστερνίζεσθε τὴν ἄποψη:
Δηλαδὴ μᾶς λέτε ὅτι ὄστις θέλει τὸ διακόπτει, ὄστις θέλει ὄχι; Θὰ θέλαμε νὰ μᾶς ἀπαντήσετε ἐπὶ τοῦ
θέματος.
Λυπούμαστε ποὺ διὰ ἄλλη
μιὰ φορὰ ἀπεδείχθη ὅτι ὁ δῆθεν ὁμολογιακὸς ἀγώνας ποὺ καλεῖτε τὸν κόσμο νὰ
πράξει, εἶναι καὶ πάλι χαρτοπόλεμος δηλώσεων καὶ τίποτα ἄλλο. Δυστυχῶς εἰς τὴν
πράξη βλέπουμε τὰ τελείως ἀντίθετα!
Κρίμα!
"Πράξις θεωρίας επίβασις" και οι χαρτοπολεμιστές τη μόνη πράξη την οποία θεωρούν ικανή ότι τους σώζει, είναι να γράφουν περί αποστασιοποιήσεων. Η δική τους από-στάση και όχι άπω-στάση, είναι να κάθονται (σημ. αποσταίνουν) στο γραφείο ή στις καρέκλες των συνάξεων και να δημοσιοποιούν τα υπ΄ αυτών γραφέντα και λεχθέντα, τις Κυριακές δε, να μνημονεύουν τους αιρετικούς. Αυτή η πράξη δεν μπορεί να γίνει στάση ζωής (σημ. νεορθόδοξη προσφιλής έκφραση) επειδή σχίζει την εκκλησία (τους).
ΑπάντησηΔιαγραφήΕδώ ήρθαμε, πάμε να φύγουμε.