Ἐφαρμόζοντας ὁ ἴδιος ὁ Χριστὸς τὶς ἐντολὲς τέλεια δὲν μᾶς παραδίδει μόνο ἐντάλματα· δείχνει, μὲ τοὺς λόγους Του, μὲ τὶς πράξεις Του, καὶ γενικὰ μὲ τὸν τρόπο ζωῆς Του, τὰ ἀρχέτυπά των ἀνθρώπινων, στάσεων καὶ συμπεριφορῶν, στὴν τέλεια, ἐντελῶς ὑγιῆ καὶ ἅγια, δηλαδὴ τὴν θεανθρώπινη μορφή τους. Ἕνωσε στὸ Πρόσωπό Τοῦ τὴν ἀνθρώπινη φύση μὲ τὴ θεία φύση. Σ΄ αὐτὸ τὸ Πρόσωπο, μᾶς ὁδηγεῖ νὰ δοῦμε τὸν πραγματικὸ ἄνθρωπο, τὸν «καινὸν ἄνθρωπον» (Ἐφεσ. 2, 15), «τὸν κατὰ Θεὸν κτισθέντα» (Ἐφεσ. 4,24), «τὸν ἀνακαινούμενον εἰς ἐπίγνωσιν κατ΄ εἰκόνα τοῦ Κτίσαντος αὐτὸν» (Κολοσ. 3,10), τὸ νέο Ἀδάμ, τὸν ἀνακαινισμένο ἀλλὰ καὶ τὸν τέλειο, διὰ μέσου της ἕνωσής του μὲ τὸ Θεό. Ἐὰν ἐμεῖς οἱ ἴδιοι ἐφαρμόσουμε αὐτὲς τὶς ἐντολές, ὁ Χριστὸς μᾶς δίνει τὴν δυνατότητα νὰ γίνουμε πραγματικὰ συμμορφοί Τοῦ, νὰ Τοῦ μοιάσουμε καὶ γίνουμε «μιμηταί τοῦ Θεοῦ» (Ἐφεσ. 5,1). Ἡ μίμηση αὐτὴ δὲν θὰ γίνει μὲ κάποιο ἐξωτερικὸ τρόπο, ὅπως θὰ συνέβαινε στὴν περίπτωση ἑνὸς σοφοῦ ἡ ἑνὸς ἥρωα ἀλλὰ μὲ τὸ νὰ Τὸν ἐνδυθοῦμε (Γαλ. 3,27), μὲ τὸ νὰ κοινωνήσουμε τὴ θεωμένη ἀνθρωπότητά του καὶ μὲ τὸ νὰ καταστοῦμε «θείας κοινωνοὶ φύσεως»  (Β΄ Πετρ. 1,4)

Μὲ τὴν ἔμπρακτη ἐφαρμογὴ τῶν ἐντολῶν σὲ συνδυασμὸ μὲ τὴν μετοχὴ στὰ θεία μυστήρια μποροῦμε νὰ ζήσουμε τὴ θεία ζωή: 

«εἰς θέλεις εἰσελθεῖν εἰς τὴν ζωήν, τήρησον τάς ἐντολάς»  (Ματθ. 19,17) 

διδάσκει ὁ Κύριος, ποὺ συμπληρώνει ἀλλοῦ: 

«ἡ ἐντολὴ Αὐτοῦ ζωὴ αἰώνιος ἐστιν»  (Ἰωάν.12,50).


ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ


ΠΑΤΗΣΤΕ ΓΙΑ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ





0 comments:

Δημοσίευση σχολίου

 
Top