Οι διαφορές των αγίων Πατέρων με τους σύγχρονους δήθεν «πατέρες»!

Διαβάζουμε εις τον βίο του αγίου Θαλλελαίου (20 Μαΐου) τα εξής:

«΄Εχων δέ ό Άγιος πολύν ζήλον εις τήν ευσέβειαν, ηγωνίζετο δια διαφόρων τρόπων νά έξαλείψη τήν πλάνην των ειδώλων. Διά τούτο μετέβαινε τήν νύκτα και έκοπτε τά υψηλά δένδρα του Λιβάνου, υπό τά όποια συνηθροίζοντο οί είδωλολάτραι και έκαμνον τάς θυσίας είς τους θεούς των, μολύνοντες τάς ψυχάς των μέ τάς πορνείας....

O εξουσιαστής ηρώτησε πάλιν «πως ήλθες εις την χώραν ταύτην;» ο δέ ΄Αγιος είπε «Περιπατώ από τόπου εις τόπον διά νά κηρύξω τήν Πίστιν του Ίησού Χριστού και νά εξαλείψω τήν πλάνην τών ειδώλων, διότι τίποτε άλλο δεν είναι τόσον εύάρεστον είς τον Θεόν, όσον τό έργον τούτο»..... «Οι θεοί σου, είναι άψυχα, κωφά και αναίσθητα είδωλα, τά όποία εν τω όνόματι του Ιησού Χριστού πίπτουν κάτω καί συντρίβονται»....«Να πιστεύσης εις Αυτόν και νά εγκαταλείψης τους ματαίους θεούς σου, ίνα κερδίσης τήν αιώνιον ζωήν. ΄Ακουσον με, ώ έξουσιαστά, άν θέλης τό καλόν σου πίστευσον εις τόν Χριστόν τόν άληθινόν Θεόν και τότε θέλεις γνωρίσει τήν εύσπλαγχνίαν Του, τήν φιλανθρωπίαν Του και τήν δύνάμίν Του, τήν θεραπεύουσαν όχι μόνον τάς σωματικός άσθενείας, άλλα καΐ τάς ψυχικάς τοιαύτας τών αμαρτωλών....»

Ό εξουσιαστής, άκούσας ταύτα, εθυμώθη και έπρόσταξε νά τρυπήσουν τους αστραγάλους του 'Αγίου και νά κρεμάσουν αυτόν διά σχοινίων με τήν κεφαλήν προς τά κάτω.....»

Μπορείτε να διανοηθείτε τους σύγχρονους δήθεν «πατέρες» (που θέλουν μάλιστα να δείχνουν ότι είναι ανώτεροι από τους αγίους μας) να λέγουν εντός του Παγκοσμίου Συμβουλίου των «Εκκλησιών»=αιρέσεων τα εξής:

«Περιπατούμε από τόπο εις τόπον διά νά κηρύξουμε τήν Πίστιν του Ίησού Χριστού και νά εξαλείψουμε τήν πλάνην τών ειδώλων, διότι τίποτε άλλο δεν είναι τόσον εύάρεστον είς τον Θεόν, όσον τό έργον τούτο»..... «Οι θεοί σας, είναι άψυχα, κωφά και αναίσθητα είδωλα, τά όποία εν τω όνόματι του Ιησού Χριστού πίπτουν κάτω καί συντρίβονται»....«Να πιστεύσετε εις Αυτόν και νά εγκαταλείψετε τους ματαίους θεούς σας, ίνα κερδίσετε τήν αιώνιον ζωήν. ΄Ακουστε μας, άν θέλετε τό καλόν σας πιστεύσατε εις τόν Χριστόν τόν άληθινόν Θεόν και τότε θέλετε γνωρίσετε τήν εύσπλαγχνίαν Του, τήν φιλανθρωπίαν Του και τήν δύνάμίν Του, τήν θεραπεύουσαν όχι μόνον τάς σωματικός άσθενείας, άλλα και τάς ψυχικάς τοιαύτας τών αμαρτωλών....»!!!

Ο καθένας ας συγκρίνει την αληθή ομολογία πίστεως, απο την δήθεν «ομολογία» («μαρτυρία» την ονομάζουν οι ίδιοι Οικουμενιστές) εντός του Π.Σ.Ε.!!!

Με τις πρεσβείες του αγίου μάρτυρος Θαλλελαίου, Χριστέ ο Θεός ελέησον και σώσον ημάς!

Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΣΥΜΠΡΟΣΕΥΧΕΤΑΙ ΕΙΣ ΤΟ ΕΔΩΛΙΟ ΤΗΣ «ΜΗΤΕΡΑΣ ΓΗΣ» ΚΑΤΑ ΤΟ ΔΙΑΘΡΗΣΚΕΙΑΚΟ ΣΥΜΠΟΣΙΟ ΣΤΗΝ ΓΡΟΙΛΑΝΔΙΑ

Εις τον βίο του αγίου μάρτυρος Βασιλίσκου διαβάζουμε τα εξής:

«Ο ήγεμών προσέταξε νά οδηγήσουν αυτόν (τον άγιο) ευθύς εις τόν ναόν του Απόλλωνος, ίνα θυσιάση εις τά είδωλα και αν δέν ύπακούση, νά τόν θανατώσουν συντόμως.... ο δέ ΄Αγιος, πλησιάσας εις τόν βωμόν, ήρώτησε τους ίερείς πώς ώνομάζετο ο θεός των. Έκείνοι δέ είπον «Απόλλων». Και ο ΄Αγιος συνεπλήρωσεν «Ή επωνυμία του θεού σας σημαίνει την απώλεια εκείνων, οϊτινες πιστεύουσιν εις αυτόν. Διότι όσοι τόν προσκυνούσιν, άπόλλυνται αιωνίως».... Ο άγιος προσηυχήθη, κατήλθεν εξ ουρανού πυρ, όπερ κατέκαυσε τόν ναόν και συντρίψαν τό είδωλον του ψευδωνύμου θεού ως άμμον διεσκόρπισε. Βλέπων ο ήγεμών τό γενόμενον, εξήλθε του ναού, ενώ άπασα ή πόλις κατεταράχθη έκ του φόβου.... Ο Άγιος είπε: «Έγώ δεν προσκυνώ βδελύγματα άψυχων, άλλά τόν Θεόν μου τόν έπουράνιον....». Όθεν οι δήμιοι παρέλαβον αυτόν διά νά τόν θανατώσουν έξω της πόλεως, ευθύς δέ ως έφθασαν εις τόπον τινά Διοσκόρου καλούμενον, έκοψαν τήν τιμίαν αύτού κεφαλήν εις τάς κβ' (22) του μηνός Μαΐου».

Μπορείτε να διανοηθείτε τον Πατριάρχη εις το Διαθρησκειακό συμπόσιον να ομολογούσε πράττοντας ως εξής:

«οδήγησαν αυτόν (τον Πατριάρχη) ίνα συμπροσευχηθή εις το είδωλο της «Μητέρας γης».... ο δέ Πατριάρχης, πλησιάσας εις τόν βωμόν, ήρώτησε τους ίερείς πώς ώνομάζετο η θεότητα του ειδώλου. Έκείνοι δέ είπον «Μητέρα γη». Και ο Πατριάρχης συνεπλήρωσεν «Ή επωνυμία της θεότητός σας σημαίνει τoν τόπον εις τον οποίο μονίμως θα υπάγετε! εις την γήν θα μείνετε και γή θα γίνετε, και όχι εις τον ουρανό, οϊτινες πιστεύουσιν εις αυτήν. Διότι όσοι προσκυνούσιν, θα μείνουν στη γή ως (χοικοί άνθρωποι) αιωνίως».... Ο Πατριάρχης προσηυχήθη, κατήλθεν εξ ουρανού πυρ, όπερ κατέκαυσε και συντρίψαν τό είδωλον της ψευδωνύμου θεότητος ως άμμον διεσκόρπισε. Βλέπων οι παρισταμένοι τό γενόμενον, εξήλθαν, ενώ άπασα ή πόλις κατεταράχθη έκ του φόβου.... Ο Πατριάρχης είπε: «Έγώ δεν προσκυνώ βδελύγματα άψυχων, άλλά τόν Θεόν μου τόν έπουράνιον....». 

Αυτή είναι πραγματική ομολογία πίστεως και τέτοια θαύματα (και μεγαλύτερα) θα γίνονταν εαν υπήρχε η αληθινή πίστη των αγίων μας!!

Ταις του αγίου μάρτυρος Βασιλίσκου πρεσβείαις, Χριστέ ο Θεός ελέησον ημάς!

Στις 30 Μαρτίου τιμούμε την μνήμη του Αγίου Μάρτυρος Μαρίνου. Διαβάζουμε από τον βίο του:

«Μαρίνος ο Άγιος του Θεού Μάρτυς, ήτο εκ προγόνων Χριστιανός. Βλέπων δέ τους ειδωλολάτρας προσφέροντας θυσίας (εις τα είδωλα), ήναψεν υπό Θείου ζήλου, ώρμησε και κατεκρήμνισε τον βωμόν, καταπατήσας τάς εν αυτώ θυσίας, τον δέ εαυτόν του ωνόμασε Χριστιανόν. Αμέσως λοιπόν συνελήφθη υπό των ειδωλολατρών, οίτινες πρώτον μέν έδειραν τον Άγιον με χονδράς ράβδους, κατόπιν δέ συντρίψαντες δια λίθων το στόμα και τους οδόντας του, έσυραν αυτόν εκ των τριχών της κεφαλής. Έπειτα δέσαντες αυτόν, παρέδωκαν εις τον άρχοντα, υπό του οποίου, δεινώς βασανισθείς, απεκεφαλίσθη και ούτως έλαβε ο μακάριος του Μαρτυρίου τον Στέφανον».

Μα τι φονταμενταλιστές ήσαν αυτοί οι άγιοι!! Μα δεν είχαν το επίπεδο (που έχουν ωρισμένοι σήμερα), να κατανοήσουν την διαφορετικότητα του άλλου;; Τι μισαλλοδοξία είναι αυτή που είχαν όταν ωρμούσαν, γκρέμιζαν, και καταπατούσαν τα είδωλα!!! 

Ο νοών νοείτω!

Ταις του αγίου μάρτυρος Μαρίνου πρεσβείαις, Χριστέ ο Θεός ελέησον ημάς!

Στις 3 Απριλίου εορτάζουμε την μνήμη του Αγίου Οσιομάρτυρος Ευθυμίου. 

Διαβάζουμε απο τον συναξαριστή το μαρτύριό του που έγινε ως εξής:

«Έφθασε τέλος πάντων εις την υψηλήν θύραν του κριτού της ανομίας και ποιήσας το σημείον του τιμίου Σταυρού, είσήλθεν άφόβως· και υπό ηδενός εμποδισθείς, επροχώρησεν και ήλθεν εις αυτόν τον επίτροπον των Αγαρηνών τον παρ΄ αυτών λεγόμενον βεζύρην Ρουσούτ πασά, και χωρίς την παραμικρήν συστολήν η φόβον είπε προς αυτόν. Εγώ ηγεμών, ήμην Χριστιανός, και δια να βεβαιωθής ότι είμαι Χριστιανός, ιδού ο Σταυρός, όστις είναι σημείον, ότι μία η αληθινή πίστις, η των Χριστιανών· ίνα δέ βεβαιωθής ακόμη περισσότερον, ιδού καταπατώ το σημείον τούτο της ανόμου και αθέου θρησκείας. Και ευθύς εξέβαλε απο την κεφαλήν το πράσινον σαρίκιον και αφού το έρριψε κάτωτο κατεπάτησε· αναθεματίζω είπε, τον αντίχριστον Μωαμέθ, τον προφήτην σας....... Τότε ο βεζύρης επρόσταξε να ρίψωσι τον Μάρτυρα εις την φυλακήν.... Μετά δέ μίαν ώραν, εκάλεσεν πάλιν αυτόν ο κριτής εις δεύτεραν εξέτασιν....Επρόσταξε ο βεζύρης να θέσωσιν εις την κεφαλήν του Μάρτυρος το σαρίκιον, το οποίον πρότερον κατεπάτησεν. Ο δέ Μάρτυς χωρίς να είπη τίποτε, εστάθη και του το εφόρεσαν· έπειτα λαβών αυτό, ευθύς το έσχισεν εις δύο και το έρριψε πρό του βεζύρη λέγων· λάβε άνθρωπε το ιδικόν σου και άφες εμέ να έχω το ιδικόν μου. Τότε εθυμώθη ο βεζύρης και επρόσταξε να κλείσωσι τον Μάρτυρα εις την φυλακήν και να τον δείρωσι σκληρότατα....Λέγει πρός αυτόν ο κριτής· ήλθες εις μεταμέλειαν, ή μένεις ακόμη εις το πείσμα σου; Αλλ΄ ο Μάρτυς απεκρίθη με φωνήν λαμπράν· μία είναι, ώ ηγεμών η αληθινή πίστις, η των Χριστιανών και εις Θεός τρισυπόστατος, ο υπό πάσης της κτίσεως λατρευόμενος και υμνούμενος· Πατήρ Υιός και Άγιον Πνεύμα, η μία και αδιαίρετος φύσις της θεότητος, εις της οποίας το όνομα εβαπτίσθην και έγινα υιός Θεού κατά χάριν· πως λοιπόν να πιστεύσω εις αυτόν τον ψευδοπροφήτην σας τον Μωάμεθ, τον αντίχριστον;....

Τούτους λοιπόν τους λόγους ως ήκουσε ο της ασεβείας προστάτης, ηλλοιώθη όλος από θυμόν, μη δυνάμενος τόσην παρρησίαν και τόλμην του Μάρτυρος και απελπισθείς τελείως, ώρισεν ίνα λάβη τον δια ξίφους θάνατον....Τέλος δέ έσφαξεν ο αλιτήριος τον Μάρτυρα από τον λαιμόν ως πρόβατον, διά να πληρωθή η προφητεία του Μάρτυρος, ότι ως πρόβατον μέλλουν να με σφάξωσι, Και ούτως ο γενναίος, αήττητος  και πανεύφημος Ευθύμιος έτυχε του ποθουμένου μαρτυρίου και μακαρίου τέλους κατά την κβ΄ (22) του μηνός Μαρτίου, Κυριακήν των Βαΐων, ώραν έκτη της ημέρας». 

Αυτά να βλέπουν όσοι προσβάλλουν την μνήμη του αγίου δωρίζοντας Κοράνια αποκαλώντας τα μάλιστα και ''ιερά''!!! 

Ταις του αγίου μάρτυρος Ευθυμίου πρεσβείαις, Χριστέ ο Θεός ελέησον ημάς!

Στις 3 Απριλίου επίσης εορτάζουμε την μνήμη του Αγίου Οσιομάρτυρος Λουκά. Διαβάζουμε από τον Συναξαριστή την Ομολογία Πίστεως του Αγίου που έχει ως εξής:

«Λαβών ο Μάρτυς αφορμήν λέγει· εγώ ότε ήμην μικρόν παιδίον εώς δεκατρίων ετών, εξηπατήθην από σας, μη διακρίνων ακόμη την αλήθειαν από το ψεύδος και έμεινα εις την πλάνην και την απάτην της θρησκείας σας ολίγον καιρόν, επειδή ήμην παιδίον ανήλικον. Αφ΄ού δέ ήλθον εις ηλικίαν, εγνώρισα, ότι η θρησκεία σας δεν είναι αληθινή αλλά απατηλή και αυτός τον οποίον λέγετε προφήτην, δεν είναι προφήτης αλλά απατεών και μυθολόγος, όστις σας απάτησεν όλους και τον επιστεύσατε. Πληροφορηθείς λοιπόν καλώς, ότι η θρησκεία σας είναι σκότος, την αρνούμαι έμπροσθέν σας και ομολογώ την προτέραν μου πίστιν, την Χριστιανικήν, η οποία είναι φώς αληθινόν....... Οι Αγαρηνοί τότε του έταξαν πολλά και πλούσια δώρα, διά να τον απατήσουν, έπειτα δέ τον απείλησαν με φοβεράς απειλάς, διά να τον τρομάξουν· αλλ΄ ο Μάρτυς έμεινεν εις όλας ως αδάμας στερρότατος και η γνώμη του καθόλου δεν μετεβάλλετο..... Ευθύς δέ εκρέμασαν το σχοινίον, διά να ιδή και να τρομάξη ο Άγιος και έπειτα πέρασαν την θηλειάν εις τον λαιμόν του, μετ΄ ολίγην δέ ώραν του λέγει ο επί κεφαλής της συνοδίας κάμε μετάνοιαν, διότι θα σε κρεμάσω. Όμως ο Μάρτυς απάντησε· τον Χριστόν μου προσκυνώ και πιστεύω. Άλλος τότε του είπε· άς έλθη ο Χριστός να σε σώση. Δεν θέλω να με λυτρώση του λέγει ο Μάρτυς, εδώ θέλω να αποθάνω διά την αγάπην Του. Τέλος πάντων έσυραν το σχοινίον και τον εκρέμασαν· και προσευχόμενος χωρίς να ταράξη ή να κινήση κανένα μέλος του, παρέδωκεν εν ειρήνην την Αγίαν του ψυχήν εις χείρας Θεού και έλαβε παρ΄ αυτού του Μαρτυρίου τον στέφανον εις τους χιλίους οκτακοσίους δύο χρόνους από Χριστού, Μαρτίου κγ΄ (23) ημέρα Κυριακή, ώρα δευτέρα».

Ο καθένας ας διακρίνει την ορθή ομολογία από την απατηλή των συγχρόνων «πατέρων», δωρίζοντας Κοράνια χαρακτηρίζοντας αυτα ως «ιερά» δίχως να ομολογούν την αλήθειαν! Ποιά είναι αυτή; Την ομολόγησε ο Άγιος εις το Μαρτύριό του!!

Ταις του αγίου μάρτυρος Λουκά πρεσβείαις, Χριστέ ο Θεός ελέησον και σώσον ημάς Αμήν!

Πρό ημερών ετιμήσαμε και εορτάσαμε την μνήμη της Αγίας Μάρτυρος Ματρώνης εν Θεσσαλονίκη. 

Διαβάζουμε από το συναξάρι τα εξής:

«Η Αγία Μάρτυς Ματρώνα ήτο υπηρέτρια Εβραίας τινός Παντίλλης ονομαζομένη, η οποία ήτο σύζυγος αρχιστρατήγου τινός εν τη πόλει της Θεσσαλονίκης. Όταν δέ η κυρία της μετέβαινεν εις την Συναγωγήν των Εβραίων, ηκολούθει μέν αυτήν η Ματρώνα, δεν εισήρχετο όμως εις την Συναγωγή, αλλ΄επιστρέφουσα μετέβαινεν εις την Εκκλησία των Χριστιανών. Επειδή δέ αντελήφθη τούτο η κυρία της έδειρε ταύτην την μακαρίαν ανηλεώς και έκλεισεν εις την φυλακήν, εκ της οποίας εξαγάγουσα πάλιν έδειρε και πάλιν έκλεισεν εις αυτήν. Εκεί δέ διανύσασα ημέρας πολλάς, παρέδωκεν την ψυχήν της εις χείρας Θεού».

Τι έχουν να μας πούν σήμερα ορισμένοι «πατέρες» όπου εισέρχονται εις τις συναγωγές των Εβραίων ονομάζοντας αυτές ''ευλογημένες'';;; Η αγία μάρτυς έπασχε από ''φονταμενταλισμό'';; Μάλλον θα έπρεπε να ακολουθήσει το παράδειγμα των συγχρόνων ''πατέρων''!! Έτσι θα γλίτωνε και την φυλακήν αλλά και τον ξυλοδαρμό!

Ο νοών νοείτω!!

Ταις της αγίας μάρτυρος Ματρώνης πρεσβείαις, Χριστέ ο Θεός ελέησον και σώσον ημάς Αμήν!

Συνεχίζουμε μὲ τοὺς «φονταμενταλιστὲς» ἁγίους (ὅπως θὰ τοὺς ὀνόμαζαν σήμερα οἱ σύγχρονοι «πατέρες») καὶ ἕνας ἀπὸ αὐτοὺς εἶναι  ὁ ἅγιος Τρύφων.

Πῶς ἀντιμετώπισε ὁ ἅγιος τους «θεοὺς» τῶν , ἀλλὰ καὶ τὴν (ὅπως λέγουν σήμερα) διαφορετικότητα αὐτῶν;

Λέγουν εἰς τὸν ἅγιο:

«Ο βασιλεύς επρόσταξεν ότι όστις δεν σέβεται τους θεούς να λαμβάνη βίαιο θάνατο. Υπάκουσε λοιπόν δια να μη λάβης πληγάς και άλλα φρικτά βασανιστήρια».

Καὶ ὁ ἅγιος ἀπαντᾶ:

«Είθε να με αξίωνε ο Δεσπότης μου Χριστός και αληθής Θεός, να βασανισθώ δια την αγάπην του να λάβω επώδυνον θάνατον. Ο Κύριος μου και Θεός μου Ιησούς Χριστός τον οποίον λατρεύω με καθαράν διανοίαν με ενουθέτησε να φυλάγω την ομολογίαν του αμετάθετον· όθεν αυτόν μόνον γνωρίζω Βασιλέα και αψευδέστατον και  τας εντολάς του βασιλέως καταφρονώ και τους θεούς σου μυκτηρίζω ως αξίους γέλωτος!»

Ὁ μιαρὸς τύραννος ἐδοκίμασε μὲ κολακεῖες λέγων πρὸς αὐτόν:

«Προσκύνησον και σεβάσου τον μεγάλον Δία και την εικόνα του Καίσαρος και θα σου δώσω πολλήν τιμήν και χαρίσματα άπειρα».

Ὁ δὲ μάρτυς εἶπεν·  «Εάν αυτόν τον βασιλέα σου κατεφρόνησα και τα προστάγματά του περιεγέλεσα, πως να προσκυνήσω την άψυχον εικόνα του; Δια δε τους ψευδοθεούς σας....»

Ταύτα ο αθλοφόρος ευξἀμενος και προσκυνήσας τον Θεόν παρέδωκεν εις αυτόν τη ψυχήν, προτού να τον αποκεφαλίση ο δήμιος, δια να μη φανή ότι τον εθανάτωσε ο τύραννος, αλλά ετελειώθη με θείο νεύμα και βούλησιν».

Πῶς εἶναι δυνατὸν ὁ ἅγιος νὰ μὴ σέβεται τὴν ''διαφορετικότητα'' τῶν ἄλλων καὶ νὰ τοὺς ὑβρίζει μὲ χαρακτηρισμοὺς ὅπως: «ἄξιους γέλωτος», «ψευδοθεούς», ἀλλὰ καὶ τὸν ἴδιο τὸν βασιλέα νὰ καταφρονεῖ; Μὰ τί ἀντάρτης ἦταν; Γιατί νὰ μὴν συμβιβασθεῖ ὅπως οἱ σημερινοὶ «ποιμένες» καὶ νὰ συνεργασθεῖ μὲ αὐτοὺς, ὥστε καὶ νὰ μὴν χάσει τὴν κεφαλὴν του, ἀλλὰ καὶ νὰ συνεισφέρει εἰς τὴν εἰρήνη τῆς ἐποχῆς του ὥστε νὰ μὴν φαίνονται επίσης καὶ ὡς ἀντάρτες οἱ τότε χριστιανοί; Μάλιστα θὰ ἀποκτοῦσε καὶ πολλὴ τιμὴ καὶ χαρίσματα ἄπειρα, ὅπως τοῦ ὑποσχέθη καὶ ὁ ἔπαρχος!

Ταῖς τοῦ ἁγίου Μάρτυρος Τρύφωνος πρεσβείαις Χριστὲ ὁ Θεὸς ἐλέησον καὶ σῶσον ἠμᾶς!