ΣΚΕΨΕΙΣ ΠΡΟΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΓΙΑ ΠΟΛΛΑΠΛΟΥΣ ΑΠΟΔΕΚΤΕΣ.

ΣΚΕΨΕΙΣ ΒΑΣΕΙ ΑΛΗΘΙΝΟΥ ΓΕΓΟΝΟΤΟΣ

Θυμόμαστε ένα γεγονός το οποίο είμασταν μάρτυρες μίας ανάρμοστης συμπεριφοράς Χριστιανών (;) έναντι ενός συνανθρώπου μας. Δίχως λοιπόν να ερωτήσουν ποιός ο άνθρωπος, από που ήλθε, γιατί ήλθε, και διάφορες άλλες φυσιολογικές σκέψεις, εφ΄ όσον κόπτονταν από τόσο ''περίσσιο ενδιαφέρον'', αυτοί τον επέταξαν έξω δίχως καν να τον γνωρίζουν! Κάποιος αντιφρονούντας μπορεί να αναφέρει: ''μα καλά κουτσομπολιό κάνετε τώρα.....''; όχι αδελφοί μου! αυτό που θέλουμε να τονίσουμε είναι ότι κάποιες πράξεις μας δεν είναι  υπεράσπιση των δογμάτων η της ομολογίας αλλά το αντίθετο!

ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ

Ένα ερώτημα είναι το πως είναι δυνατόν ένας ο οποίος ονομάζεται Χριστιανός Ορθόδοξος να εκπίπτει σε τούτην την λυπηρή κατάσταση; Η απάντηση είναι ότι δυστυχώς παγιδεύεται από την ιδέα που έχει για τον εαυτό του, επειδή έμαθε τάχα πολλά, και αρχίζει να πράττει αυτόβουλα και αλαζονικά. Παγιδεύεται μέσα στην φιλαυτία του και εκεί μέσα χάνει πλέον το βαθύ νόημα των γνώσεων που έχει αποκομίσει από τους γέροντες που συζήτησε, τα βιβλία που διάβασε, τις απαντήσεις που έλαβε. Ο άνθρωπος παιδεύεται συνέχεια από αυτήν την τάση που έχει, να θέλει να είναι κάτι. Και σε όποιο σκαλοπάτι κι αν βρεθεί πάλι εκεί ξαναγυρίζει.

Λέγει ο ιερός Χρυσόστομος:

(Εις Ματθ. ομιλία ΟΓ΄2)

Αλλά ας υποθέσουμε ότι όντως γνωρίζουν οι εν λόγω Χριστιανοί και δια τούτο ομιλούν, δια τούτο πράττουν κ.λπ...! 

Πως είναι όμως δυνατόν να λησμονούν ότι:

«ἐκεῖνος δὲ ὁ δοῦλος, ὁ γνοὺς τὸ θέλημα τοῦ Κυρίου ἐαυτοῦ καὶ μὴ ἐτοιμάσας μηδὲ ποιήσας πρὸς τὸ θέλημα αὐτοῦ, δαρήσεται πολλᾶς· ὁ δὲ μὴ γνούς, ποιήσας δὲ ἄξια πληγῶν, δαρήσεται ὀλίγας». (Λουκ. 12, 47‑48)

Τάδε λέγει ο Κύριος:

«ὑποκριτά, ἔκβαλε πρώτον τὴν δοκὸν ἐκ τοῦ ὀφθαλμοῦ σου, και τότε διαβλέψεις ἐκβαλεῖν τὸ κάρφος ἐκ τοῦ ὀφθαλμοῦ τοῦ ἀδελφοῦ σου». (Ματθ. 7, 5 6)

Νομίζουν άραγε ότι έχουν εκβάλει την δοκόν;

Λησμονήσανε οι Χριστιανοί τι εντέλλεται ο Κύριος;

«Εἰ δὲ ἐγνώκειτε τί ἐστιν ἔλεον θέλω καὶ οὐ θυσίαν...» (Ματθ. 12,7)

Νομίζαν ότι ομίλησαν όπως πρέπει;

"ἐκ γὰρ τοῦ περισσεύματος τῆς καρδίας τὸ στόμα λαλεῖ. ὁ ἀγαθὸς ἄνθρωπος ἐκ τοῦ ἀγαθοῦ θησαυροῦ ἐκβάλλει ἀγαθά, καὶ ὁ πονηρὸς ἄνθρωπος ἐκ τοῦ πονηροῦ θησαυροῦ ἐκβάλλει πονηρὰ" (Ματθ. 12, 34‑36).

Ήταν αγαθός ή πονηρός ο λόγος τους;

Σκέφθηκαν άραγε μήπως ο άνθρωπος που έδιωξαν ομοιάζει με την πτωχή χήρα του Ευαγγελίου; (Μάρκον 12, 41‑44).

Χάρηκαν δια την επιστροφήν του αδελφού μας; Πως χάρηκαν εφ΄ όσον τον έδιωξαν;

Τί ὑμὶν δοκεῖ; ἐὰν γένηται τινι ἀνθρώπω ἑκατὸν πρόβατα καὶ πλανηθῆ ἓν ἐξ αὐτῶν, οὐχὶ ἀφιεῖς τὰ ἐνενήκοντα ἐννέα ἐπὶ τὰ ὅρη, πορευθεῖς ζητεῖ τὸ πλανώμενον; Καὶ ἐὰν γένηται εὐρεῖν αὐτό, ἀμὴν λέγω ὑμὶν ὅτι χαίρει ἐπ’ αὐτῶ μᾶλλον ἢ ἐπὶ τοῖς ἐνενήκοντα ἐννέα τοῖς μὴ πεπλανημένοις". (Ματθ. 18, 12‑13) (Λουκ. 15, 1‑7)

ΣΥΓΚΡΙΣΙΣ ΚΑΙ ΕΠΕΞΗΓΗΣΙΣ ΤΩΝ ΛΕΓΟΜΕΝΩΝ

Γιατί τα λέγουμε όλα αυτά; 

Μέσα απ΄ όλες αυτές τις κουβέντες-διαλόγους τον τελευταίο καιρό, είχαμε βαθύτατους προβληματισμούς δια το κατά πόσο είναι αληθής η ομολογία και υπεράσπιση της Ορθοδοξίας μερικών ''Χριστιανών'' και δη ''Ορθοδόξων''! Είναι αληθής ομολογία και υπεράσπιση ή μήπως αυτοί οι ''μερικοί'' εκμεταλλεύονται την Χριστιανική ανέχεια δια να εξέλθουν εκ των έσω τους τα ενδότερα πάθη τα οποία είναι αρκετά βαθειά ριζωμένα εντός τους, και τα οποία πάθη σε κάποιον άλλον χώρο δεν θα είχαν την δυνατότητα να τα εξωτερικεύσουν;

Το αληθινό περιστατικό το οποίο αναφέραμε, δυστυχώς, δεικνύει ότι τελικά δεν είναι ζήτημα υπεράσπισης των δογμάτων και της ομολογίας, αλλά ζήτημα ενδοτέρας προβληματικής καταστάσεως, διότι εις την προκειμένη περίπτωση που αναφέραμε δεν είχαν να κάνουν με κάποιον ''Οικουμενιστή'' ή οτιδήποτε άλλο, αλλά με έναν άνθρωπο που ούτε καν εγνώριζον και που, δυστυχώς γι΄ αυτούς, γνωρίζαμε εμείς!

ΤΟ ΣΗΜΕΡΑ

Ερχόμαστε όμως στο τώρα-σήμερα που αφορά την σχέση μας με τους αντιφρονούντας αλλά και το ζήτημα υπεράσπισης των δογμάτων και της ομολογίας· τίθεται πάλι το ερώτημα εάν οι ''υπερασπισταί'' αυτοί, όντως υπερασπίζουν την Ορθοδοξία ή κάτι άλλο.

Πολλές φορές έχουμε δημοσιεύσει το λεχθέν υπό του μεγάλου πατρός  Αγίου Βασιλείου:

«Ἀκόμα δὲ κι ἡ δῆθεν ὑπεράσπιση τῆς ὀρθοδοξίας ἔχει ἐπινοηθεῖ ἀπὸ μερικοὺς σὰν ὅπλο στὴ μεταξύ τους διαμάχη καὶ κρύβοντας τὶς ΔΙΚΕΣ ΤΟΥΣ ΕΧΘΡΕΣ καμώνονται πὼς ἐχθρεύονται γιὰ χάρη τῆς ὀρθοδοξίας. 

Κι ἄλλοι, ξεφεύγοντας τὸν ἔλεγχο γιὰ τὶς ΜΕΓΑΛΕΣ ΝΤΡΟΠΕΣ τους, ἀνάβουν στὰ πλήθη μανία στὴ μεταξύ τους φιλονικία, ὥστε νὰ σκεπάσουν μὲ τὰ γενικὰ κακὰ τὸ δικό τους. Δια τούτο δε αυτός ο πόλεμος είναι άσπονδος, διότι εκείνοι που έχουν κάμει πονηράς πράξεις φοβούνται ότι Η ΚΟΙΝΗ ΕΙΡΗΝΗ θα αποκαλύψη τας κρυφίας παρανομίας των..... 

.....μας περιβάλλουν, όπως φαίνεται, δυστυχίαι παραπλήσιαι μ΄ εκείνας που κατέλαβαν τα Ιεροσόλυμα κατα την πολιορκίαν του Βεσπασιανού. Οι Ιουδαίοι δηλαδή ταυτοχρόνως και από τον ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΝ πόλεμον επιέζοντο και από την ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΝ ΣΤΑΣΙΝ των ομοφύλων των κατεστρέφεντο». (Μ. Βασιλείου Ἐπιστολὴ 92)

Φοβερός ο λόγος του μεγάλου αυτού Αγίου της Εκκλησίας! Μας προειδοποιεί ότι υπήρχαν και θα υπάρχουν μερικοί οι οποίοι θα χρησιμοποιούν ως όπλο την δήθεν υπεράσπιση της Ορθοδοξίας! Γιατί; δια να κρύψουν τις δικές τους έχθρες υποκρινόμενοι ότι δήθεν εχθρεύονται για χάρη της Ορθοδόξου Πίστεώς μας!

Μας λέγει όμως και για κάποιους  ''άλλους'' που χρησιμοποιούν μίαν άλλην τακτική, δια να ξεφύγουν τον έλεγχο για τις μεγάλες ντροπές τους! Τι πράττουν; Ανάβουν στα πλήθη φιλονικία και έτσι οι ίδιοι κρύπτονται εντός αυτής της διαμάχης και φιλονικίας!

Καταλήγει τέλος με λύπη ο Μ. Βασίλειος στο συμπέρασμα, με ένα παράδειγμα (αυτό το παράδειγμα λέγει πολλά), ότι ο πόλεμος είναι διπλός. Ο εξωτερικός και ο εσωτερικός (ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΝ ΣΤΑΣΙΝ των ομοφύλων) με αποτέλεσμα την καταστροφή!

Επίσης, ο ιερός Χρυσόστομος μας λέγει ότι ο πόλεμος αυτός είναι τριπλός. 

Απαριθμεί τους:

1) Πλάνους

2) Εχθρούς

3) Ψευδαδέλφους

((Ιωάννου του Χρυσοστόμου, Ομιλία ΟΕ΄)

Τι χαρακτηρισμό δίνει τελικώς και στις τρείς αυτές κατηγορίες;

«οι παρόμοιοι άνθρωποι είναι ψευδαπόστολοι, εργάται δόλιοι που μεταμορφώνονται σε αποστόλους του Χριστού».

Βαριές κουβέντες, αλλά αληθινές!

Τι φοβούνται όλοι αυτοί; ΤΗΝ ΚΟΙΝΗ ΕΙΡΗΝΗ! 

Η ΛΑΝΘΑΝΟΥΣΑ ΣΥΓΚΡΙΣΗ

Φυσικά δεν ομιλούμε για την δήθεν ειρήνη που διδάσκουν οι Οικουμενιστές και οι οποίοι χρησιμοποιούν κοινές λέξεις-φρασεολογία με τους Ορθοδόξους δημιουργώντας έτσι και το εξής πρόβλημα: 

Ομιλούμε για την ειρήνη και η σκέψη του καθενός μεταβαίνει εις την δήθεν «ειρήνη» που κηρύττουν οι Οικουμενιστές συγκρίνοντας τα ασύγκριτα!

Ομιλούμε για αγάπη και η σκέψη του καθενός μεταβαίνει εις την δήθεν «αγάπη» που κηρύττουν οι Οικουμενιστές συγκρίνοντας τα ασύγκριτα!

Ομιλούμε για ενότητα και η σκέψη του καθενός μεταβαίνει εις την δήθεν «ενότητα» που κηρύττουν οι Οικουμενιστές συγκρίνοντας τα ασύγκριτα!

Ας ταπεινωθούμε και ας προβληματιστούμε (δια τους εν αγνοία κινουμένους ομιλούμε), σκεπτόμενοι δια το αν μέσα σε αυτές τις κατηγορίες είμαστε και εμείς οι ίδιοι είτε ως ''ψευδαδέλφοι'', είτε ως ''υποκρινόμενοι την υπεράσπιση της Ορθοδοξίας'', είτε ως ''κρυπτόμενοι εντός αυτής της διαμάχης''.

Τα εν λόγω ζητήματα είναι πολύ σοβαρά και θα δώσουμε όλοι λόγο και για τους λόγους μας και για τις πράξεις μας και αυτό να μην το λησμονεί κανένας!

Όσο για τους ''εν γνώσει αυθεντίες'', ο Κύριος να τους ελεήσει διότι όπως όλοι γνωρίζουμε το σχίσμα:

«Ουδέ μαρτυρίου αίμα ταύτην την αμαρτίαν δύναται εξαλείφειν» ( P.G. 62,85-86 )

ΣΥΝΟΨΙΣ ΤΩΝ ΠΡΟΑΝΑΦΕΡΟΜΕΝΩΝ

1) Με βάση το αληθινό γεγονός που αναφέραμε ως παράδειγμα, ''μερικοί'' εκμεταλλεύονται την Χριστιανική ανέχεια δια να εξέλθουν εκ των έσω τους τα ενδότερα πάθη τα οποία είναι αρκετά βαθειά ριζωμένα εντός τους, και τα οποία πάθη σε κάποιον άλλον χώρο δεν θα είχαν την δυνατότητα να τα εξωτερικεύσουν.

2) Οι πολλές γνώσεις δεν βοηθούν απαραίτητα, αλλά παγιδεύουν τον άνθρωπο εντός της φιλαυτίας του.

3)  Υπήρχαν και θα υπάρχουν μερικοί οι οποίοι θα χρησιμοποιούν ως όπλο την δήθεν υπεράσπιση της Ορθοδοξίας δια να κρύψουν τις δικές τους έχθρες υποκρινόμενοι ότι δήθεν εχθρεύονται για χάρη της Ορθοδόξου Πίστεώς μας!

4) Υπήρχαν και θα υπάρχουν κάποιοι ''άλλοι'' που χρησιμοποιούν μίαν άλλην τακτική δια να ξεφύγουν τον έλεγχο για τις μεγάλες ντροπές τους! Ανάβουν στα πλήθη φιλονικία και έτσι οι ίδιοι κρύπτονται εντός αυτής της διαμάχης και φιλονικίας!

5) Όλοι φοβούνται την κοινή ειρήνη η οποία μπορεί να επιτευχθεί δια μέσω της ενότητος

6) Ας σκεφθούμε μήπως είμαστε και εμείς εν αγνοία μας εντός των κατηγοριών που αναφέρουν οι Πατέρες.

7) Όποιος εν γνώσει του τρέφει τα σχίσματα και τις διασπάσεις έως και σήμερα (με πρόσχημα την δήθεν ''υπεράσπιση''), ας γνωρίζει και ας ενθυμείται ότι το σχίσμα:

«Ουδέ μαρτυρίου αίμα ταύτην την αμαρτίαν δύναται εξαλείφειν» ( P.G. 62,85-86 )

Ιωάννης Ν. Παπαρρήγας