KAI ''ΡΩΜΗΟΙ'', ΚΑΙ ''ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ'', ΚΑΙ ''ΕΛΛΗΝΟΚΥΠΡΙΟΙ'', ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΠΑΛΑΙΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΕΣ!!! (ΜΕΡΟΣ 2ο)

Συνεχίζουμε σχολιάζοντας και απαντώντας στα λεχθέντα των επωνομαζομένων ''ΡΩΜΗΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΕΛΛΗΝΟΚΥΠΡΙΩΝ''.

Γράφουν:

«Τόν τελευταῖο αἰώνα ἄρχισε νά λαμβάνει συγκεκριμένη μορφή στούς κόλπους τῆς Ἐκκλησίας μία νεωτεριστική τάση, στοιχεῖα τῆς ὁποίας παρατηροῦνταν καί παλαιότερα, καί μία ἔντονη προσπάθεια προσεγγίσεως διαφόρων αἱρετικῶν. Μία ἀπό τίς πολλές παραφωνίες, πού σημειώθηκαν, ἦταν καί ἡ διόρθωση τοῦ ἡμερολογίου (1923-1924), ἡ ὁποία ἀποτέλεσε καί τήν ἀφορμή τῆς ἀποσχίσεως τῶν Ζηλωτῶν ἀπό τήν Ἐκκλησία. Θά ἦταν βεβαίως εὐχῆς ἔργον νά εἶχε μείνει ἀναλλοίωτο τό ἡμερολόγιο καί ὅλοι οἱ Ὀρθόδοξοι νά ἑορτάζουμε ἑνωμένοι».

Εδω οι αγαπητοί χρησιμοποιούν την τακτική της ''μισής αλήθειας''. Δηλαδή αναμασούν παλαιές γνωστές θεωρίες τύπου ''κακώς άλλαξε το ημερολόγιο'' ότι όντως ήτο ''νεωτερισμός και ''καινοτομία'' κ.λπ. κ.λπ.....Οι συντάκτες του άρθρου λέγουν ότι θα ήτο ευχής έργον οι Ορθόδοξοι να εόρταζαν ενωμένοι, όμως δεν μας λέγουν με ποιούς σήμερα εορτάζουν οι Ορθόδοξοι; Μήπως με τους αιρετικούς;

«Στό σημεῖο αὐτό ὀφείλουμε νά τονίσουμε ὅτι ἡ ἀλλαγή τοῦ ἡμερολογίου, πού ἐπιβλήθηκε ἀπό τόν αἱρεσιάρχη πάπα Ρώμης Γρηγόριο, γιά νά διασπασθοῦν οἱ Ὀρθόδοξοι, ἦταν ἕνα ἀπό τά πρῶτα βήματα ἐφαρμογῆς τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί ὅτι τό σωστό ἡμερολόγιο εἶναι τό παλαιό. Παρ'όλ'αὐτά ἡ ἀλλαγή τοῦ ἡμερολογίου δέν εἶναι θέμα πίστεως καί δόγματος, ὅπως κακῶς θεωροῦν οἱ Ζηλωτές, ἀλλά ἁπλῶς εἶναι θέμα χρόνου. Τόν Θεό δέν τόν ἐνδιαφέρει ὁ χρόνος, ἄν ἑορτάζουμε δεκατρεῖς ἡμέρες μπροστά ἤ πίσω, γιατί Αὐτός εἶναι ὑπεράνω χρόνου, ὑπέρχρονος. Σέ μία εὐχή τῆς Ἐκκλησίας λέμε : «Ὁ ἐν παντί καιρῶ καί πάσῃ ὥρα προσκυνούμενος καί δοξαζόμενος Χριστός ὁ Θεός…». Γι'αὐτό καί ὁ θεῖος Χρυσόστομος στόν λόγο του «εἰς τούς τά πρῶτα Πάσχα νηστεύοντας» λέγει˙ «Χρόνων ἀκρίβειαν καί ἡμερῶν παρατήρησιν δέν ἠξεύρει ἡ τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησία. Ἐπειδή ὅσαις φοραῖς τρώγει τόν ζωοποιόν ἄρτον τοῦτον καί τό ποτήριον τοῦτο πίνει, καταγγέλλει τόν θάνατον τοῦ Κυρίου καί Πάσχα ἐπιτελεῖ».

Μάλιστα! Το σωστό είναι το Παλαιό ημερολόγιο αλλά δεν συμβαίνει και κάτι διότι δεν είναι θέμα πίστεως και δόγματος αλλά ζήτημα απλών ημερών! Πολύ καλά! Μπορούν να μας πούν οι ''ΡΩΜΗΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΕΛΛΗΝΟΚΥΠΡΙΟΙ'' τι θα απαντήσουν όταν οι Οικουμενιστές και ο Πάπας (οι οποίοι συζητούν για κοινό Πάσχα) θέσουν ως επιχείρημα (προς όσους διαφωνήσουν) τους λόγους του ιερού Χρυσοστόμου: 

«ὁ θεῖος Χρυσόστομος στόν λόγο του «εἰς τούς τά πρῶτα Πάσχα νηστεύοντας» λέγει˙ «Χρόνων ἀκρίβειαν καί ἡμερῶν παρατήρησιν δέν ἠξεύρει ἡ τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησία. Ἐπειδή ὅσαις φοραῖς τρώγει τόν ζωοποιόν ἄρτον τοῦτον καί τό ποτήριον τοῦτο πίνει, καταγγέλλει τόν θάνατον τοῦ Κυρίου καί Πάσχα ἐπιτελεῖ».

«Ἑπομένως, τό σχίσμα τῶν Ζηλωτῶν δέν εἶναι θέμα ἡμερολογίου, ἀλλά εἶναι θέμα ἐκκλησιαστικῆς κοινωνίας. Καί ὅταν λέμε ἐκκλησιαστική κοινωνία ἐννοοῦμε τήν ἑνότητα στήν πίστη, στή λατρεία, στή διοίκηση καί στό κοινό ποτήριο. Μέ τούς Ζηλωτές ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία δέν ἔχει ἐκκλησιαστική κοινωνία, δηλαδή ἑνότητα διοικήσεως καί κοινοῦ ποτηρίου».

Πόθεν εξάγεται το συμπέρασμα είναι απορίας άξιον, αλλά εν πάσει περιπτώσει χαιρόμαστε που έστω και άθελά τους παραδέχονται ότι οι Παλ/τες δεν είναι ημερολάτρες γράφοντας ότι: «τό σχίσμα τῶν Ζηλωτῶν δέν εἶναι θέμα ἡμερολογίου, ἀλλά εἶναι θέμα ἐκκλησιαστικῆς κοινωνίας». Ας δούμε όμως το αν οι Παλ/τες έκαναν καλώς που διέκοψαν την εκκλ. κοινωνία ή όχι.

Όλοι γνωρίζουν το Συνέδριο του 1923. Πιστεύουν λοιπόν οι  ''ΡΩΜΗΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΕΛΛΗΝΟΚΥΠΡΙΟΙ'' ότι υπήρχε κοινή πίστη με όσους απεφάσιζαν τα του κακώς λεγομένου «Πανορθόδοξου» Συνεδρίου του 1923;

Μπορούσαμε να είχαμε κοινό ποτήριο προς όσους διοργάνωναν κοινές προσευχές  με τους αιρετικούς για την ειρήνη; (βλ. επιστολή Αλιβιζάτου προς τα αρμόδια όργανα του Π.Σ. Αλιβιζάτος. Dossier W.C.C., Alivisatos, 1923-1957/1.)

Μπορούσαμε να είχαμε εκκλ. κοινωνία προς όσους έλεγαν ότι:

«Μήπως η εισαγωγή του νέου Πανορθοδόξου Ημερολογίου δεν είναι ο ΠΡΩΤΟΣ ΛΙΘΟΣ δια το οικοδόμημα της ενώσεως πασών των Εκκλησιών του Θεού;»

(https://www.scribd.com/document/46933045/%CE%A0%CE%A1%CE%91%CE%9A%CE%A4%CE%99%CE%9A%CE%91-%CE%9A%CE%91%CE%99-%CE%91%CE%A0%CE%9F%CE%A6%CE%91%CE%A3%CE%95%CE%99%CE%A3-%CE%A4%CE%9F%CE%A5-%CE%95%CE%9D-%CE%9A%CE%A9%CE%9D-%CE%A0%CE%9F%CE%9B%CE%95%CE%99-%CE%A0%CE%91%CE%9D%CE%9F%CE%A1%CE%98%CE%9F%CE%94%CE%9F%CE%9E%CE%9F%CE%A5-%CE%A3%CE%A5%CE%9D%CE%95%CE%94%CE%A1%CE%99%CE%9F%CE%A5-10-5-8-6-1923). 

Έγραφεν το περιοδικόν ''ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΑΛΗΘΕΙΑ'' Κων/πόλεως το 1923: 

«Ο Αθηνών Χρυσόστ. Παπαδόπουλος εξέφρασε δια γράμματος θερμάς ευχαριστίας προς τον Μητροπ. Δυρραχίου Ιάκωβον, διότι εν τη αντιπροσωπεύσει της Εκκλησίας της Ελλάδος παρά τω Πανορθοδόξω Συνεδρίω σπουδαιοτάτην παρέσχε συμβολήν εις το έργον και την επιτυχία του σκοπού αυτού». Ούτος ήτο και δεινός οικουμενιστής. Απ΄ αυτού δέ του ενθρονιστηρίου λόγου του διεκήρυσσεν ότι: «Πρός συνεργασίαν και αλληλεγγύην με τας ετεροδόξους Εκκλησίας και χριστιανικάς κοινότητας δεν είναι αναγκαία προυπόθεσις η δυσεπίτευκτος, δυστυχώς, δογματική ένωσις, διότι αρκεί η ένωσις της αγάπης της Χριστιανικής, ήτις άλλως τε δύναται να προλειάνη την οδό πρός τελείαν ένωσιν» (http://entoytwnika.blogspot.com/2011/04/7.html#ixzz4kWjiTVRl)

Το 1923 ο Χρυσόστομος Παπαδόπουλος σε εισήγησή του επί του ημερoλογιακού που εδημοσιεύθη στο περιοδικό ''Εκκλησία'' 1/7/1923 αναφέρει ότι:

Εις εφημερίδα των Αθηνών (Αύγουστος 1925), ήτις χαρακτηρίζει τον Πατριάρχην Βασίλειο Γ΄ ως κατ΄ εξοχήν «Νεωτεριστήν», εκφράζων ούτος τας σκέψεις και τα «προγράμματά» του, συν άλλοις έλεγεν ότι:

«... Αισθάνεται τον χριστιανισμόν ως ανθρωπιστικήν ιδεολογίαν, τον συγχρονίζει, ονειροπολεί την βελτίωσιν του κοινωνικού ανθρώπου. Είναι κατα του καλογηρισμού που φέρει τον μαρασμόν... Ο Χριστιανικός κόσμος, λέγει, πρέπει να απαλλαγή απο καλογηρικάς ανοησίας... Η επικοινωνία των Εκκλησιών είναι επιβεβλημένη. Η ένωσις απαραίτητος... Ίσως εις ταύτα δεν συμφωνώ με πολλούς. Κρίνω όμως φιλελεύθερα. Ο ευσεβέστατος Ωριγένης εις το ύψος της διανοίας του διέγνωσεν ότι δεν είναι δυνατόν να υφίσταται αιώνιος κόλασις. Αί Εκκλησίαι λοιπόν πρέπει καλύτερον να γνωρισθούν μεταξύ των, να επικοινωνήσουν και αργότερον να ενωθούν τελείως... Ομιλεί με ενθουσιασμόν δια την ένωσιν῎...». Εις «Διάγγελμα» του ιδίου περί των θεμάτων «Οικουμενικής Συνόδου» διαλαμβάνονται, συν άλλοις, ταύτα «... Αναθεώρησις της όλης εκκλησιαστικής νομοθεσίας και προσαρμογή αυτής προς την παρούσα κατάστασιν της Εκκλησίας. Προσπάθεια εκ παντός τρόπου προς επικοινωνίαν και ένωσιν εν αγάπη Χριστού μεθ΄ όλων των χριστιανικών Εκκλησιών(εννοεί τας αιρέσεις). Διάκρισις θεολογουμένων απο δογμάτων και όρων πίστεως...». (http://entoytwnika.blogspot.com/2011/04/7.html#ixzz4kWkEHPFy) 

Μπορούσαμε να είχαμε εκκλ. κοινωνία προς όσους είχαν σχέσεις με αιρετικούς και συναπεφάσιζαν τα της αλλαγής του ημερολογίου;  

(«Σκριπ» Μάρτιος 1928)

Αν κάποιος νομίζει ότι έπρεπε οι Παλ/τες να μην είχαν διακόψει την εκκλ. κοινωνία μαζί τους, τότε τους λέγουμε ότι δεν θα πρέπει να απορούν που σήμερα φτάσαμε στο σημείο αυτό, δηλαδή ότι τώρα πια και με παρρησία οι δήθεν «Ορθόδοξοι» πραγματοποίησαν έως και Σύνοδο δικαιώνοντας τους πάσης φύσεως αιρετικούς αναγνωρίζοντας σε αυτούς εκκλ. υπόσταση! Οπότε επιχειρήματα-φιλοσοφήματα τύπου: «έπρεπε οι Παλ/τες να μην διακόψουν την κοινωνία και να πολεμήσουν μαζί μας από μέσα» κ.λπ., είναι αστεία, διότι δεν θα πετύχαιναν εντελώς τίποτα! Τι πέτυχαν όμως με την απομάκρυνσή τους από τους καινοτόμους και κακοδόξους; Νομίζουμε δεν χρειάζεται απάντηση!

«Οἱ Ζηλωτές κατηγοροῦν τούς νεοημερολογίτες, ἐπειδή ἀκολουθοῦν τό νέο γρηγοριανό ἡμερολόγιο, τό ὁποῖο ἔφτιαξε ὁ αἱρετικός πάπας Ρώμης Γρηγόριος. Ὅμως, καί το παλαιό ἰουλιανό ἡμερολόγιο δέν τό ἔφτιαξε κάποιος ὀρθόδοξος, ἀλλά ἕνας εἰδωλολάτρης, ὁ Ἰουλιανός».

Εδώ χρησιμοποιούν το γνωστό λεχθέν υπό του Γέροντος Παισίου, αν και δεν παραθέτουν την πηγή. Αν θέλουν να είναι συνεπείς όμως οι ''ΡΩΜΗΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΕΛΛΗΝΟΚΥΠΡΙΟΙ'' να μας παραθέσουν στοιχεία δια το τι ακριβώς γράφουν οι ''ζηλωτές'' και να μην τοξεύουν ''αόριστα'', διότι με αυτόν τον τρόπο στόχο δεν πρόκειται να βρούν, και έπειτα θα δούμε αν οι ζηλωτές έκαναν λάθος ή όχι!

«Ἄρα, ὁ Παλαιοημερολογιτισμός - Ζηλωτισμός ἐμφανίστηκε ὡς κίνημα, ἔπειτα ἀπό τήν βεβιασμένη, ἀψυχολόγητη καί ἀθεολογητη-ἀδιάκριτη ἐφαρμογή τοῦ νέου ἡμερολογίου στήν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος, τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου καί στά Πατριαρχεία Ἀντιοχείας, Ἀλεξανδρείας, Ρουμανίας καί στήν Αὐτοκέφαλη Ἐκκλησία τῆς Κύπρου ἀπό τό 1924 μ.Χ. καί μετέπειτα σταδιακά. Δημιουργήθηκε σχῖσμα, πού προκλήθηκε ἀπό τήν ἀντίδραση ὁρισμένων ὀρθοδόξων χριστιανῶν στό κίνημα τοῦ παναιρετικοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Σήμερα ὑπάρχουν δώδεκα-δεκατρεῖς περίπου παλαιοημερολογιτικές παρατάξεις, ἀλληλοαφορισμένες καί ἀλληλοαναθεματισμένες συνοδικῶς μεταξύ τους. Ποιά ἀπό αὐτές κατέχει τήν μόνη, Μία, Καθολική Ἀλήθεια; Καμμία ἀπό αὐτές.»

Η αντίδραση στις καινοτομίες και στις αιρέσεις «βαπτίζονται» από τους ''Ρωμηούς Ορθόδοξους Ελληνοκυπρίους'' ως «κίνημα»! 

Η αντίδραση στο κίνημα του Παναιρετικού Οικουμενισμού ονομάζεται «σχίσμα»! (από πότε η αντίδραση προς μία αίρεση ή καλύτερα Παναίρεση ονομάζεται «σχίσμα»;).

Και το ''κερασάκι στην τούρτα'' είναι οι διαμάχες των Παλ/των! Βέβαια για τις διαμάχες στην λεγομένη ''επίσημη Εκκλησία'' ούτε λόγος! Και πως να γίνει λόγος όταν ο Μαμωνάς ενώνει αυτούς; Ας μην είχαν τον παχυλό μισθό τους και θα βλέπατε εν ιδίοις όμμασιν το πως οι ανεπίσημες διαμάχες των Νεοημερολογιτών θα γίνονταν επίσημες!

«Ἐπιπροσθέτως, ἐπισημαίνουμε ὅτι : α) ὅσοι ἀκολουθοῦν τόν Ζηλωτικό Παλαιοημερολογιτισμό ἔχουν ἀποστεῖ τοῦ Σώματος τῆς Ἐκκλησίας καί ἔχουν ἐκπέσει στόν χῶρο τοῦ περιπαίγματος τοῦ ἀλάστορος ἐχθροῦ, β) ἐκτός τοῦ Σώματος τῆς Ἐκκλησίας δέν ὑφίσταται καί δέν λειτουργεῖ ἡ Ζωοποιός Χάρις τοῦ Παναγίου Πνεύματος, γ) δέν εἶναι δυνατόν ἡ Θεία Χάρις καί ὁ Τρισυπόστατος Θεός τῆς ἀληθείας, τῆς ἁρμονίας καί τῆς ἑνότητος νά ἀναπαύεται μέ τήν πολυδιάσπαση καί τόν πολυκερματισμό τῶν παρατάξεων τῶν «Γ.Ο.Χ.», οἱ ὁποῖες δέν ἔχουν καμμία κοινωνία μεταξύ τους, ἐνῶ κύριο χαρακτηριστικό τους εἶναι ἡ σχάση, δ) ὅσοι ἀπό τούς Ζηλωτές Παλαιοημερολογίτες ὑποστηρίζουν πώς ἔχουν τήν Ἱερωσύνη ἀπό τή Ρωσική Διασπορά, φαίνεται ὅτι ἀγνοοῦν τίς προβλέψεις τῶν Ἱερῶν Κανόνων, ε) ὑπάρχουν πολλά στοιχεῖα, ἀπό τά ὁποία προκύπτει ὅτι καθηρημένοι κληρικοί τῆς Ἐκκλησίας, ἐξ αἰτίας ἠθικῶν καί ἄλλων παραπτωμάτων, κατέφυγαν στίς παρατάξεις τοῦ Ζηλωτικοῦ Παλαιοημερολογιτισμοῦ, ὅπου ἐκεῖ «χειροτονήθηκαν» καί προήχθησαν σέ ἀνώτατα ἐκκλησιαστικά ἀξιώματα, καί στ) οἱ ἐκτός Ἐκκλησίας τελοῦντες  Ζηλωτές Παλαιοημερολογίτες βρίσκονται σέ πλάνη, γι'αὐτό εἶναι ἀναγκαία ἡ ἀνάνηψη, ἡ μετάνοια καί ἡ ἐπιστροφή τους στούς κόλπους τῆς σωστικῆς κιβωτοῦ, τῆς Μιᾶς, Ἁγίας, Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας».

Εδώ οι συντάκτες του άρθρου μας θυμίζουν (αντιγράφοντας) το ''κάλεσμα'' του Μητροπολίτη Πειραιώς Σεραφείμ (2009) προς τους Παλ/τες για ανάνηψη και μετάνοια! Ας υποθέσουμε όμως ότι μετανοούσαν οι Παλ/τες. Ποιό θα ήτο το αποτέλεσμα; Κατωτέρω η απάντηση! 

Ο ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ''ΒΑΖΕΙ ΜΕΤΑΝΟΙΑ'' 

ΕΙΣ ΤΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟ 

ΠΡΟΣΦΕΡΟΝΤΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΤΟΥ ''ΔΩΡΟ'' ΕΙΣ ΤΟΝ ΙΔΙΟ!

Συγχωρέστε μας, αλλά αν είναι να μετανοήσουμε και να καταντήσουμε έτσι, τότε προτιμούμε τις εσωτερικές διαμάχες μας παρά να κλίνουμε και εμείς γόνυ σε αιρεσιάρχες!

«Γιά ὅλ’ἀὐτά θεωροῦμε ὅτι, ὅποιος προσχωρεῖ στό σχίσμα τῶν Ζηλωτῶν, γιά νά πολεμήσει τόν συγκρητιστικό Οἰκουμενισμό, διαπράττει σοβαρό σφάλμα ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, τοῦ ἑαυτοῦ του καί ἰδίως τῶν ὑγιῶς ἀγωνιζομένων κατά τοῦ συγκρητιστικοῦ Οἰκουμενισμοῦ, πού ἔχουν ἀνάγκη ἐνισχύσεως. Μήν ξεχνᾶμε ἄλλωστε ὅτι, σύμφωνα μέ τόν μακαριστό γέροντα ἀρχιμανδρίτη πατέρα Ἐπιφάνιο Θεοδωρόπουλο, Οἰκουμενισμός καί Ζηλωτισμός εἶναι τά δύο ἄκρα. Ἡ Ὀρθοδοξία βρίσκεται εἰς τό μέσον, πορεύεται τήν μέση καί βασιλική ὁδό, χωρίς νά ἀσπάζεται τίς ὑπερβολές καί τα ἄκρα».

Οι ''ΡΩΜΗΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΕΛΛΗΝΟΚΥΠΡΙΟΙ'' έβγαλαν λοιπόν το πόρισμα ετσιθελικά, δηλαδή ότι εμείς κάναμε σχίσμα, και μας λέγουν ότι υπάρχουν και οι υγιείς αγωνιζομένοι! Ποιοί είναι αυτοί μπορούν να μας τους αναφέρουν; Και φυσικά θα ήταν περίεργο να μην αναφερθεί ο π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος, ο οποίος δημιούργησε τον γνωστό και ατυχή πια ''αχρικαιρισμό'', λέγοντας ότι κάποια στιγμή θα πεθάνει ο Αθηναγόρας..........!!! ε να που πέθανε εδώ και πολλά έτη ο Αθηναγόρας αλλά........ 

Εν τω μεταξύ είναι επίσης αστείο να ομιλούν περί ''δύο άκρων'' αυτοί που κοινωνούν με το ένα! Ποιό το ''μέσον'' αγαπητοί; Ποιά είναι αυτή η Ορθοδοξία της ''μεσότητος'' την οποία υποστήριζε ο π. Επιφάνιος; Υπάρχει μέσον μεταξύ φωτός και σκότους; Υπάρχει μέσον μεταξύ ψεύδους και αληθείας; Υπάρχει μέσον μεταξύ Ορθοδοξίας και αίρεσης;

Θα αναμένουμε την απάντηση ώστε να προχωρήσουμε στην τελική και ολοκληρωμένη απάντησή μας.

ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ

KAI ''ΡΩΜΗΟΙ'', ΚΑΙ ''ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ'', ΚΑΙ ''ΕΛΛΗΝΟΚΥΠΡΙΟΙ'', ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΠΑΛΑΙΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΕΣ!!!