Τρίτη Κυριακή των Νηστειών (της Σταυροπροσκυνήσεως).

Βρισκόμαστε στη μέση περίπου της Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Η Εκκλησία, για να μας ενισχύσει στο μακρύ δρόμο της Νηστείας, μας καλεί να προσκυνήσουμε τον Τίμιο Σταυρό του Κυρίου.
      Η σημερινή σχετική Ευαγγελική Περικοπή, μας διδάσκει το πνεύμα της θυσίας:  «Όστις θέλει οπίσω μου ακολουθειν, απαρνησάσθω εαυτόν και αράτω τον σταυρόν αυτού και ακολουθείτω μοι………… Ος γαρ εάν επαισχυνθη με και τους εμους λόγους εν τη γενεά ταύτη τη μοιχαλίδι και αμαρτωλω, και ο υιός του ανθρώπου επαισχυνθήσεται αυτόν όταν έλθει εν τη δόξη του πατρός αυτού μετά των αγγέλων των αγίων» (Μάρκ. η΄ 

Μία προσέγγιση θα προσπαθήσω, στο Μυστήριο του Σταυρού  να  μεταφερθούμε νοερώς στην κατ΄ εξοχήν ημέρα του Εσταυρωμένου, την Μεγάλη Παρασκευή, να δούμε τον Χριστό μας γυμνό, νεκρό, άδοξο και με τον ακάνθινο στέφανο, εν μέσω των κακούργων λιστών να υπομένη τον πλέον φρικτό και επονείδιστο θάνατον.

Να μας κάνει να νοιώσουμε τον πόνο, την θλίψη, την αγωνία, την εξουθένωση την εγκατάλειψη, τον βαρύ του μαρτυρίου Του Σταυρό.
Μας είναι αναγκαία αυτά τα συναισθήματα για να μας δώσουν δύναμη και κουράγιο, να δυνηθούμε και εμείς να συσταυρωθούμε με τον Κύριο, σηκώνοντας τον δικό μας προσωπικό σταυρό και τον σταυρό του μαρτυρίου της συνειδήσεως πού καλουμεθα εν ονόματι της Αληθείας του Ευαγγελίου του Χριστού μας, της προδομένης, της χλευαζόμενης, της  διωκόμενης και εσταυρωμένης Ορθοδοξίας να σηκώσομε.
«Αδελφοί, ελθών προς υμάς, ηλθον ου καθ΄ υπεροχήν λόγου η σοφίας καταγγέλων υμίν το μαρτύριον του Θεού. Ου γαρ έκρινα του ειδέναι τι εν υμίν ει μη Ιησουν Χριστόν και τούτον εσταυρωμένον» (Α΄ Κορ.β΄ 1-2).

          Όταν ο Απόστολος Παύλος έγραφε την πρώτη του προς Κορινθίους Επιστολή , από την αρχή τόνιζε στους τότε Χριστιανούς της Κορίνθου ότι το μόνο και κύριο μήνυμα πού τους μετέφερε ήταν ο Εσταυρωμένος Ιησούς: « Αδελφοί, τους γράφει, ελθών προς υμάς, ηλθον ου καθ΄ υπεροχήν λόγου η σοφίας καταγγέλων υμίν το μαρτύριον του Θεού. Ου γαρ έκρινα του ειδέναι τι εν υμίν ει μη Ιησουν και τούτον εσταυρωμένον» (Α΄ Κορινθ. Β΄ 1-2).
          Μπορούσα να σας παρουσιάσω σοφία κοσμική, να σας κάνω τον σοφό και δεινό ομιλητή, τον ρήτορα, όπως αρέσει σε σας τους Έλληνες, για να σας καταδείξω την αλήθεια της πίστεως πού κηρύττω και με τα κοσμικά αυτά μέσα να σας γοητεύσω, να σας καταπλήξω, να σας ενθουσιάσω και να σας ελκύσω στην νέα πίστη και θρησκεία.
          Όμως με όλη μου τη δύναμη απέρριψα και απέφυγα κάθε κοσμική δύναμη και σοφία και επίδειξη. Για να σας κάνω να μετανοήσετε και να πιστέψετε στο Ευαγγέλιο, για να σας πείσω να δεχθείτε τον Χριστό ως Θεό και Λυτρωτή σας, σας παρουσίασα τον Ιησουν Χριστό, πού είναι ο Αρχηγός της πίστεως και της σωτηρίας όλων μας, όχι σαν βασιλέα κοσμικό, ένδοξο και ισχυρό, με κοσμική δόξα και δύναμη περιβεβλημένο.
          Σας παρουσίασα τον Χριστό Εσταυρωμένον.
          Εσταυρωμένον ζήτησα να ενθρονίσω στην ψυχή σας.
          Ακολουθήστε τον, για να ανανεωθείτε.
          Προσκυνήστε τον, λατρέψτε τον με όλη την ψυχή για να συνδοξασθειτε μαζί του.
          Ας τον βλέπετε Εσταυρωμένον. Αυτός είναι η χάρις, η σωτηρία, η δύναμης, η ζωή, η χαρά, η δόξα σας.
          Σε καμία άλλη ημέρα της ζωής του ο άνθρωπος, ο Χριστιανός, θα μπορούσε τόσο ζωντανό να πάρη και να κρατήση μέσα του το κήρυγμα αυτό, όσο κατά την ημέρα της Μεγάλης Παρασκευής. Γιατί η Μεγάλη Παρασκευή είναι η κατ΄ εξοχήν ημέρα του Εσταυρωμένου.
          Την ημέρα αυτή ακούγεται το «Σήμερον κρεμάται επί ξύλου ο εν υδασι την γήν κρεμάσας», και το «Προσκυνούμεν σου τα πάθη Χριστέ».
          Την ημέρα της Μεγάλης Παρασκευης,  ατενίζομε οι Χριστιανοί ως κακούργο να κρέμεται επί του Σταυρού του ο Κύριος της δόξης και να εκπηδά από τις πληγές του το Πανάγιο αίμα του για να εξαγοράση τις δικές μας αμαρτίες και να μας σώση. 

Σήμερα τό Σώμα του Χριστού ξανασταυρώνεται απο σύγχρονους Γραμματείς, Φαρισαίους και Αρχιερείς, με τίς προδοσίες της Πίστεως, με συμπροσευχες μετα αιρετικών και αλλοθρήσκων... με τήν φυλάκιση της Δογματικης Διδασκαλιας του Ευαγγελιου του Χριστου και την προβολή της διδασκαλίας του Εωσφόρου.

Στίς ημέρες μας ταιριάζει περισσότερο τό «Προσκυνούμεν σου τα πάθη Χριστέ».
Ωστόσο οι Ορθόδοξοι, Εσταυρωμένον ζητήσαμε να ενθρονίσωμε στην ψυχή μας. Αυτό τό μήνυμα ας κυριαρχήση  στη ζωή μας!!!

Ἐτη πολλά και ευλογημένα υπο την σκἐπην του Σταυρού!!!

π. Ευθύμιος Μπαρδάκας

0 comments:

Δημοσίευση σχολίου

 
Top