Ὁ
Θεός εἶναι ἐλεύθερος καί γιαὐτό τό ἀνθρώπινο πρόσωπο, δημιουργημένο κατ’ εἰκόνα Του, ἔχει προικισθεῖ μέ ἐλευθερία. Τί
εἶναι αὐτό πού κυρίως διακρίνει τόν ἄνθρωπο ἀπό τά ἄλλα ζῶα; Εἶναι κατ’ ἐξοχήν ἡ αὐτοσυνειδησία του, ἡ φωνή τῆς συνειδήσεώς του, ἡ δυνατότητα νά
ἐπιλέγει ἐλεύθερα, ἡ ἱκανότητα νά παίρνει ἠθικές ἀποφάσεις. Ἐνῶ τά ζῶα ἐνεργοῦν
ἀπό ἔνστιγκτο, ὁ ἄνθρωπος στέκεται μπροστά στόν Θεό συνειδητά, στέκεται μέ
πλήρη ἐπίγνωση τῶν σημείων τῆς κρίσης καί τῆς εὐκαιρίας, καί ἐπιλέγει. Ὁ Κύριος
καθημερινά λέει στόν ἄνθρωπο: «Τήν ζωήν καί τόν θάνατον δέδωκα πρό
προσώπου ὑμῶν, τήν εὐλογίαν καί τήν κατάραν, ἔκλεξαι τήν ζωήν…» (Δευτ.
30, 19). Μόνον ἄν ἐξασκήσει ὁ ἄνθρωπος τήν δυνατότητα ἐλεύθερης ἐπιλογῆς πού
διαθέτει, μπορεῖ νά γίνει αὐθεντικός
ἄνθρωπος.
Πρῶτα ἀπ΄ ὅλα, λοιπόν, ὁ ἄνθρωπος πρέπει νά ὁριστεῖ ὡς
ἕνα ἐλεύθερο ὄν.
Ἡ ζωτική σημασία πού ἔχει ἡ ἐλευθερία, μπορεῖ νά φανεῖ πάνω ἀπ΄ ὅλα στήν περίπτωση τῆς Παναγίας μας, πού εἶναι μετά τόν σαρκωθέντα Χριστόν καί Υἱόν της, τό ὑψηλότερο πρότυπο καί ἡ καλύτερη εἰκόνα, γιά τό τί σημαίνει νά εἶναι κανείς γνήσιος ἄνθρωπος. Κατά τόν Εὐαγγελισμό ὁ Ἀρχάγγελος δέν πληροφορεῖ ἁπλῶς τήν Παρθένο γιά τό σχέδιο τοῦ Θεοῦ, ἀλλά περιμένει τήν ἐλεύθερη καί ἐθελούσια ἀπάντησή της: «Ἰδού ἡ δούλη Κυρίου. Γένοιτό μοι κατά τό ρῆμα σου» (Λουκ. Ι, 38). Ὁ Κύριος ἔχει τήν πρωτοβουλία, ἀλλά εἶναι ἐντελῶς ἀπαραίτητη καί ἡ αὐτόβουλη συνεργασία τῆς Παναγίας, πού δέν εἶναι ἁπλῶς ἕνα παθητικό ἐργαλεῖο, ἀλλά γίνεται ἕνας ἐνεργός συμ-μέτοχος στό λυτρωτικό ἔργο. Ἡ ἀπάντησή της κατά καμμία ἔννοια δέν εἶναι μία προκατασκευασμένη ἀπόφαση, πάνω δέ σέ αὐτή τήν ἀπάντηση, πού προσφέρθηκε ἐλεύ-θερα στηρίζεται ὁλόκληρο τό μέλλον τῆς ἀνρθώπινης ἱστορίας.
Δέν
ὑπάρχει τίποτε πιό συγκλονιστικό σ΄ ὁλόκληρο τό σύμπαν ἀπό τίς συνειδητές
πράξεις ἐπιλογῆς, πού γίνονται ἀπό πρόσωπα προικισμένα μέ λόγο καί συνείδηση. Ὡς ἄνθρωποι προσδιοριζόμαστε ἀπό τό περιβάλλον
καί τά ὑποσυνείδητα κίνητρα, ἀλλά ποτέ δέν ὑποδουλωνόμαστε σ΄ ὅλα αὐτά
ὁλοκλη-ρωτικά. Παραμένουμε ἐλεύθεροι.
Ἐφόσον ὅλοι μας εἴμαστε ἐλεύθεροι, ὁ καθένας μας ἐκφράζει τήν θεία εἰκόνα μέ
τόν δικό του μοναδικό καί ἀνεπανάληπτο τρόπο. Καί ὁ καθένας μας, μέ τό νά εἶναι
μοναδικός ἔχει μιά ἄπειρη ἀξία. Ὁ καθένας μας ἀποτελεῖ τό «τέλος» καθαυτό, καί
ὄχι κάποιο μέσον γιά τήν ἐπίτευξη ἑνός ἄλλου τέλους. Τά ἀληθινά χαρακτηριστικά,
βέβαια, τοῦ ἀνθρώπου ἀποκαλύπτονται μόνον στούς Πνευματέμ-φορους ἀνθρώπους,
δηλ. στούς Ἁγίους. Τό κακό εἶναι μονότονο, οἱ ἅγιοι εἶναι πού στολίζουν τόν
κόσμο!
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου