Ἡ συνέντευξη καὶ σχολιασμὸς κάποιων ἀπὸ τὶς θέσεις τοῦ κ. Τσελεγγίδη.
Καὶ εὔστοχο σχόλιο ἀναγνώστη γιὰ τὴν στάση "Συναξιακῶν" πρὸς Ράσκας Ἀρτέμιο!
Ὁ κ. Τσελεγγίδης μαζὶ μὲ τὸν π. Θεόδωρο Ζήση συμμετεῖχαν σὲ ὀρθόδοξη συνάντηση στὸ Κισινάου τῆς Μολδαβίας, ἡ ὁποία ἀσχολήθηκε μὲ τὰ γενόμενα στὴ Σύνοδο τῆς Κρήτης (12/07/2016). Χθὲς δημοσιεύσαμε (ἐδῶ) κάποια πρῶτα ἀποσπάσματα τῶν ὁμιλιῶν. Σήμερα παρουσιάζουμε ἀπομαγνητοφωνημένη τὴν ὁμιλία τοῦ κ. Τσελεγγίδη καὶ τὴν σχολιάζουμε:
Ἡ συνέντευξη (Τὸ βίντεο στὸ τέλος τῆς ἀνάρτησης)
«Οἱ ἀποφάσεις αὐτῆς, τῆς λεγομένης Συνόδου, εἶναι ἄκυρες ἐντελῶς. Παρὰ ταῦτα φάνηκε στὸ τέλος ἡ ἐπιμονὴ τῶν διοργανωτῶν καὶ σχεδιαστῶν αὐτῆς τῆς λεγομένης Συνόδου (παρὰ τὴν ὅποια λογικὴ καὶ ἐκκλησιολογικὴ τοποθέτηση τῆς Ὀρθοδοξίας) ἔχει τὴν ἀποφασιστικότητα νὰ ἐκπροσωπεῖται αὐτὴ ἡ Σύνοδος στὶς συνειδήσεις τοῦ πληρώματος τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἔχει τὴν ψευδὴ αἴσθηση, τὴν ψευδαίσθηση δηλ., ὅτι θὰ πάρει μὲ τὸν α΄ ἢ β΄ τρόπο τὴν ὑπογραφὴ ἀπὸ τὰ τέσσερα Πατριαρχεῖα ποὺ δὲν ἐκπροσωπήθηκαν σ΄ αὐτὴ τὴν Σύνοδο.
Γι' αὐτὸ εἶναι φανερὸ ὅτι θὰ ὑφέρπουν αὐτὲς οἱ ἀποφάσεις στὸ ἐκκλησιαστικὸ σῶμα, ἂν δὲν καταδικαστεῖ στὴν συνείδηση αὐτοῦ τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ πληρώματος, πρᾶγμα ποὺ μπορεῖ νὰ γίνει μόνο μετὰ ἀπὸ σοβαρὴ ἐνημέρωση αὐτοῦ τοῦ πληρώματος γιὰ τὴν ἀλήθεια αὐτῆς τῆς Συνόδου· τότε μποροῦμε νὰ ἐλπίζουμε βάσιμα ὅτι αὐτὴ ἡ Σύνοδος θὰ καταδικαστεῖ καὶ συνοδικὰ ἀπὸ τοὺς Ἐπισκόπους, οἱ ὁποῖοι, ὅπως καὶ οἱ κοσμικοὶ ἄρχοντες σήμερα, ἐμφανίζονται πολλὲς φορὲς νὰ εἶναι, ἀντὶ γιὰ ἡγέτες, οὐραγοὶ στὶς ἀποφάσεις τους, δηλαδή, νὰ ἀκολουθοῦν τὴν βούληση, τὴν ἐμπαθῆ ἐπιθυμία τοῦ λαοῦ. Κατὰ συνέπεια, ἂν ἡμεῖς ἔχουμε γρηγοροῦσα δογματικὴ συνείδηση στὸ πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας, αὐτὸ θὰ διασφαλίσει, ὄχι ἁπλῶς ἐμᾶς σωστὰ σ' αὐτὸ τὸ σῶμα, ἀλλὰ καὶ ὅλους τοὺς ἄλλους, οἱ ὁποῖοι ὡς ἀδύνατοι καὶ ἀπληροφόρητοι ἐν πολλοῖς, θὰ ἐνισχυθοῦν καὶ θὰ ἀναγκάσουν κατὰ κάποιο τρόπο τοὺς Ἐπισκόπους νὰ κάνουν τὸ αὐτονόητο.
Καὶ ἡ τρίτη θέση τὴν ὁποία θὰ ἤθελα ξεκάθαρα νὰ πῶ· ἐμεῖς θὰ μείνουμε ἕως θανάτου πιστοὶ στὴν Ἐκκλησία "ἑπόμενοι τοῖς ἁγίοις πατράσι" δηλαδὴ ἀκόλουθοι τῆς διδασκαλίας τῶν Ἁγίων Πατέρων. Αὐτὸ μᾶς δίνει τὴν ρεαλιστικὴ αἰσιοδοξία, ἐπειδὴ θὰ παραμένουμε μὲ τὸν ἐσχατολογικὸ νικητὴ τῆς ἱστορίας, τὸ Χριστό.
Ἔκθετοι καὶ ἀκόλουθοι θὰ παραμένουν ἐκεῖνοι ὅλοι, οἱ ὁποῖοι δὲν εἶναι ἀκόλουθοι τῶν Ἁγίων Πατέρων, ἀνεξάρτητα ἀπὸ τὸ βαθμὸ τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ἀξιώματός του. Αὐτὸ δὲν μᾶς γεμίζει ἀπὸ ἔπαρση, ἐπειδὴ βρισκόμαστε δηλαδή, στὴν σωστὴ διαδικασία, ἀλλὰ μᾶς ὁδηγεῖ στὴν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ, ποὺ ἔχουμε μέσα μας, μετέχοντας ζωντανὰ σ' αὐτὸ τὸ σῶμα τῆς Ἐκκλησίας, τὸ Σῶμα τοῦ Χριστοῦ, ὥστε ὅλο τὸ πλήρωμα νὰ βρεθεῖ σ' αὐτὴν τὴν συμφωνία τῶν Πατέρων τοῦ παρελθόντος καὶ ὅλοι νὰ βρεθοῦμε στὴν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ, χωρὶς κανέναν ἀπ' αὐτούς, οἱ ὁποῖοι βρίσκονται αὐτὴ τὴν στιγμὴ ἀπέναντί μας, χωρὶς νὰ εὐχόμαστε, κανεὶς ἀπ' αὐτοὺς ἀπ' αὐτούς, λοιπόν, νὰ βρεθεῖ ἔξω ἀπὸ τὴν ἄληκτη Βασιλεία τοῦ Θεοῦ.
Πράγματι, οἱ Οἰκουμενιστὲς τῆς Πανορθοδόξου Συνόδου, ἔχουν τὰ μέσα, τὴν ἐξουσία, ποὺ πηγάζουν ἀπὸ τὴν ἐπισκοποκεντρικὴ κακόδοξη θεώρηση τῆς Ἐκκλησίας (τὴν ὁποία ἑκών, ἄκων ὑπηρετεῖτε κ. Τσελεγγίδη) καὶ τὴν «ἀποφασιστικότητα νὰ ἐκπροσωπεῖται αὐτὴ ἡ Σύνοδος στὶς συνειδήσεις τοῦ πληρώματος τῆς Ἐκκλησίας», ὅπως γράφετε. Μὲ ἄλλα λόγια, οἱ κακόδοξες αὐτὲς ἀποφάσεις θὰ συνεχίζουν νὰ δηλητηριάζουν καὶ νὰ ἀλλοιώνουν τὶς συνειδήσεις τῶν πιστῶν, καθὼς «θὰ ὑφέρπουν αὐτὲς οἱ ἀποφάσεις στὸ ἐκκλησιαστικὸ σῶμα» (ὅπως σωστὰ γράφετε), ἀλλὰ ἐσεῖς θὰ συνεχίζετε νὰ κοινωνεῖτε μὲ τοὺς κακόδοξους Ἐπισκόπους, παρὰ πᾶσαν ἁγιογραφικὴ Ἐντολὴ γιὰ ἀπομάκρυνση ἀπὸ τοὺς αἱρετικούς καὶ ἔξοδο ἀπὸ τὴν "ἐκκλησία" τους, τὴν "πονηρευομένη"!
Καὶ τί προτείνετε; Τὴν καταδίκη τῶν κακοδοξιῶν αὐτῶν, πρῶτα «στὴν συνείδηση τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ πληρώματος, πρᾶγμα ποὺ μπορεῖ νὰ γίνει μόνο μετὰ ἀπὸ σοβαρὴ ἐνημέρωση αὐτοῦ τοῦ πληρώματος γιὰ τὴν ἀλήθεια αὐτῆς τῆς Συνόδου», ὥστε στὴ συνέχεια νὰ ἐλπίζετε ὅτι «θὰ ἀναγκάσουν κατὰ κάποιο τρόπο (οἱ λαϊκοί) τοὺς Ἐπισκόπους νὰ κάνουν τὸ αὐτονόητο», καὶ ἔτσι τελικὰ «θ ὰ καταδικαστεῖ καὶ συνοδικὰ ἀπὸ τοὺς Ἐπισκόπους» ἡ «Μεγάλη καὶ Ἁγία Σύνοδος»!
Ἀναρωτιέται κανείς:
Μὰ αὐτὴ τὴν θέση πρόβαλαν ὁ π. Θεόδωρος Ζήσης καὶ οἱ ἄλλοι «Συναξιακοὶ» Πατέρες, ὅταν ἀρνήθηκαν νὰ ἐφαρμόσουν τὴν Διακοπὴ Μνημοσύνου. Ἂς περιμένουμε λίγο, μᾶς εἶπαν, ἂς ἐνημερώσουμε τὸ λαὸ πρῶτα, κι ὕστερα μὲ σύμμαχο τὸ λαὸ τοῦ Θεοῦ, προχωρᾶμε στὴν Διακοπὴ Μνημοσύνου! Καὶ πέρασαν ἀπὸ τότε δέκα (10) χρόνια! Καὶ ἡ αἵρεση καλπάζει. Καὶ «ναρκώνει τὶς συνειδήσεις τῶν πιστῶν» κατὰ τὸν π. Θεόδωρο Ζήση. Καὶ προχωρεῖ σὲ "Μεγάλη καὶ Ἁγία Σύνοδο", στὴν ὁποία ἐπισημοποιεῖ τὶς κακοδοξίες της, χωρὶς νὰ διαφωνοῦν οἱ Ἐκκλησίες, στὶς ὁποῖες …στηρίζετε τὶς ἐλπίδες σας! Καὶ τὰ ἀποτελέσματα αὐτῆς τῆς ἐκστρατείας ἐνημέρωσης εἶναι μηδαμινά, κατὰ κοινὴ ὁμολογία, ἀλλὰ καὶ κατὰ δηλώσεις ἀνθρώπων ποὺ εἶναι κοντὰ στοὺς «Συναξιακοὺς» Πατέρες. Ὅσο περνᾶ ὁ καιρός, (σᾶς ἐπισημάναμε τότε καὶ πολλάκις) τόσο καὶ οἱ συνειδήσεις θὰ ναρκώνονται περισσότερο· ἡ μόλυνση τῆς αἱρέσεως θὰ προχωρεῖ σὰν γάγγραινα, κατὰ τοὺς Πατέρες, ὅπως τοὺς συνοψίζει ὁ Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης. Ἀμφιβάλλετε; Κι ἔρχεσθε πάλι νὰ μᾶς πεῖτε τὰ ἴδια πράγματα;
Στὴν πραγματικότητα, λοιπόν, τὸ ἀντίθετο γίνεται, κ. Τσελεγγίδη. Οἱ Ἐπίσκοποι, οἱ πνευματικοὶ καὶ οἱ ἱερεῖς φοβίζουν τὸ λαό, ὅτι ἀντίδραση καὶ ἔλεγχος τῶν κληρικῶν δὲν ἐπιτρέπεται. «Μὴ κρίνετε» λέγουν. Ἀρκεσθεῖτε στὴν προσευχή. Τὰ δογματικὰ θέματα εἶναι γιὰ τοὺς Ἐπισκόπους. Δὲν τὰ ξέρετε αὐτά;
Καὶ δὲν γνωρίζετε, ὅτι οἱ πιστοί (ὑπάρχουν πάντα οἱ ἐξαιρέσεις) ὑπακούουν στοὺς κληρικούς -δυστυχῶς καὶ στὰ θέματα Πίστεως- ἀφοῦ αὐτὸ τοὺς βγάζει (ἐκτὸς τῶν ἄλλων) καὶ μιὰ σκοτούρα ἀπὸ τὸ κεφάλι τους; Ἂν πρὶν λίγα χρόνια κάποιοι προβληματίζονταν, τώρα καὶ αὐτοὶ ἀποτραβιοῦνται, καθὼς οἱ διεθνεῖς συγκυρίες, ἡ οἰκονομικὴ ἐξαθλίωση, ὁ φόβος καὶ ὁ προβληματισμὸς γιὰ τὴν Κάρτα καὶ τὸ 666 τοὺς ἔχει ζαλίσει!
Μετὰ ἀπὸ ὅλα αὐτά, πόσο μποροῦμε νὰ «ἔχουμε γρηγοροῦσα τὴν δογματικὴ συνείδηση» (ὅπως μᾶς λέτε κ. Τσελεγγίδη) καὶ πόσο σοβαρὴ ἐνημέρωση θὰ εἶναι ἡ ἐνημέρωση ἐκείνη, κατὰ τὴν ὁποία ὁ "λέων" π.χ. τοῦ ἀντι-Οἰκουμενιστικοῦ σας ἀγῶνος κ. Σεραφεὶμ Πειραιῶς, ἐνημερώνει ἀπὸ τὴ μιὰ μεριὰ γιὰ τὶς κακοδοξίες τοῦ Δημητριάδος Ἰγνατίου, τοῦ Σύρου Δωροθέου καὶ τοῦ Μεσσηνίας Χρυσοστόμου καὶ ἀπὸ τὴν ἄλλη μεριὰ συλλειτουργεῖ μετὰ τοῦ Μεσσηνίας, μετὰ τοῦ Σύρου, μετὰ τοῦ Δημητριάδος, καὶ τὸν βραβεύει στὸν Πειραιᾶ ὡς κατ’ ἐξοχὴν "ἄνθρωπο τοῦ Θεοῦ"; Ὅταν ξιφουλκεῖ ἐναντίον τῆς Συνόδου, καὶ ἀντὶ νὰ λάβει μέρος σ' αὐτήν, γιὰ νὰ ἀποδείξει τὶς ἀντικανονικότητές της καὶ τὶς κακοδοξίες της, καὶ μὲ ἀπόφαση ἂν δὲν ἀκούσουν τὸν λόγο του νὰ ἀποχωρήσει καταγγέλλοντάς την, ἀρνεῖτε νὰ συμμετάσχει, ὡς ρίψασπις;
Πόσο μποροῦμε νὰ "ἔχουμε γρηγοροῦσα δογματικὴ συνείδηση", ὅταν ὁ ἄλλος τῆς ὁμάδος σας, ὁ λόγιος μητροπολίτης Ναυπάκτου, συμμετέχει στὴν Σύνοδο καὶ ἐκθειάζει τὸν Πατριάρχη, ἀντιδρᾶ χαλαρὰ καὶ ἀκαδημαϊκὰ γιὰ τὸ ἕνα θέμα, ρίχνει νερὸ στὸ κρασί του γιὰ τὸ ἄλλο (μικτοὺς γάμους), ἀρνεῖται δὲ γιὰ πολλοστὴ φορὰ νὰ καταδείξει καὶ κατονομάσει τοὺς αἱρετικοὺς συνεπισκόπους του, μετὰ τῶν ὁποίων κι αὐτὸς συλλειτουργεῖ;
Ἔτσι μάθατε (ὡς μελετητὴς τῶν ἁγιοπατερικῶν κειμένων) ὅτι ἔκαναν οἱ Ἅγιοί μας, τῶν ὁποίων, ἂν δὲν ἔχουμε τὴν ἁγιότητα, πρέπει νὰ μιμούμεθα τὶς πράξεις; (κατὰ τὸν ἱερὸ Ἰωσὴφ Καλόθετο, μαθητὴ καὶ συναγωνιστὴ τοῦ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ). Ἢ ἀπομακρύνονταν ἀπὸ τοὺς αἱρετικούς, ὅπως π.χ. συνέβη μὲ τοὺς κληρικούς, μοναχοὺς καὶ λαὸ τῆς Κων/πόλεως ὅταν ἐμφανίστηκε ἡ αἵρεση τοῦ Νεστορίου, αἵρεση ποὺ εἶχε ἐμφανιστεῖ πρὶν μόλις μερικὰ χρόνια καὶ ὄχι μιὰ ἑκατονταετία, ποὺ ὑπάρχει ὁ Οἰκουμενισμός καὶ συνεχίζει «νὰ ὑφέρπει καὶ ἐπίσημα διὰ τῶν ἀποφάσεων τῆς Συνόδου;
Καὶ τέλος μᾶς λέτε: «Ἡ τρίτη θέση τὴν ὁποία θὰ ἤθελα ξεκάθαρα νὰ πῶ· ἐμεῖς θὰ μείνουμε ἕως θανάτου πιστοὶ στὴν Ἐκκλησία "ἑπόμενοι τοῖς ἁγίοις πατράσι" δηλαδὴ ἀκόλουθοι τῆς διδασκαλίας τῶν Ἁγίων Πατέρων».
Δὲν ἀμφιβάλλουμε γιὰ τὸ ἡρωϊκὸ φρόνημα τοῦ κ. Τσελεγγίδη. Ἐκεῖνο γιὰ τὸ ὁποῖο ἐνιστάμεθα, εἶναι γιὰ τὴν προβληματικὴ τοποθέτησή του ὡς πρὸς τὴν ἔξοδο ἀπὸ τὸ πρόβλημα τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Δηλαδή, φοβούμαστε ὅτι ὁ κ. Τσελεγγίδης στὸ θέμα αὐτό, δὲν εἶναι ἀκόλουθος τῶν Ἁγίων Πατέρων, ἀλλὰ ἀκόλουθος τοῦ π. Θεοδώρου Ζήση καὶ τοῦ ἀείμνηστου π. Ἐπιφάνιου Θεοδωρόπουλου. Δὲν ἕπεται τῶν Ἁγίων Πατέρων, ἀλλὰ αὐτῶν τῶν «νεοπατέρων». Διότι οἱ Ἅγιοι Πατέρες δὲν δίδασκαν αὐτὰ ποὺ εἰσηγεῖται ὁ κ. Τσελλεγίδης. Εἶναι, λοιπόν, ὁ κ. Τσελεγγίδης στὴν «σωστὴ διαδικασία»;
Σημάτης Παναγιώτης
Σχόλιο ποὺ λάβαμε με e-mail: Αδελφοί εν Χριστώ. Ένας λογισμός –προβληματισμός περνάει από το φτωχό μυαλό μου. Όταν έπρεπε και υπήρχε ανάγκη ο π. Θεόδωρος Ζήσης και οι λοιποί «συναξιακοί πατέρες» ν’ αγκαλιάσουν τον σεβασμιώτατο Αρτέμιο, να τον βάλουν επικεφαλή της Συνάξεως της Γατζέας και όλοι μαζί να πορευτούν προς την αποτείχιση δεν το έπραξαν, αλλά αφήνοντάς τον μόνο του, έγινε αυτό που έγινε, και πιστεύω πως έχουν κι αυτοί μεγάλη ευθύνη για την τροπή που πήραν τα πράγματα.
Κατόπιν στηρίχτηκαν στον Πειραιώς και πάλι δεν κατόρθωσαν τίποτα, ούτε ο αχρικαιρισμός τους έφερε κάποιο αποτέλεσμα, ούτε η θεωρία του «κοινού ποτηρίου». Τώρα λοξοκοιτάζουν προς τον Κύριλλο της Ρωσίας, πάλι για να έχουν άλλοθι και να μην αποτειχισθούν, ώστε να έχουν και την πίτα σωστή και τον σκύλο χορτάτο. Πόση ευθύνη έχουν αυτοί οι στρατηγοί, και πόσο έβλαψαν τον αντιοικουμενιστικό αγώνα πότε θα το καταλάβουν; Μακάρι να κάνω λάθος και τα πράγματα να μην είναι έτσι, για το καλό της Εκκλησίας.
ΜΑΝΟΣ
Κι ἕνα σχόλιο ἀπὸ τὶς "Ἀκτίνες" (ἐδῶ):
Ο/Η Δ.Π. είπε...
Κύριε Καθηγητά με όλο τον σεβασμό μου για Σας θα διαφωνήσω στην εκτίμηση Σας, ότι είναι εξ αρχής Άκυρες οι αποφάσεις της Συνόδου της Κρήτης. Οι Αποφάσεις αυτές είναι Ακυρώσιμες για τους λόγους που και Σείς αναφέρετε και χρειάζεται Σύνοδος Ορθοδόξων Αρχιερέων και μάλιστα διευρυμένη να καταδικάσει την Σύνοδο αυτή και να ακυρώσει τις Αποφάσεις της, άλλωστε στην Εκκλησιαστική Ιστορία πάντοτε ανάλογες Σύνοδοι της Συνόδου της Κρήτης καταδικάζονταν κατόπιν από Ορθοδόξους Συνόδους. Επίσης εάν ένας αγωνιστής αποδεχθεί στην συνείδησή του ότι όλες οι αποφάσεις της Κρήτης είναι άκυρες, δηλαδή στην ουσία δεν υπάρχει πνευματικό πρόβλημα, τότε γιατί να αγωνισθεί; Τώρα που θα βρεθούν οι Ορθόδοξοι Επίσκοποι για να συγκροτηθεί η ζητούμενη Αντισύνοδος της Συνόδου της Κρήτης; Έχει ο Θεός, Εκείνος αγαπά και φροντίζει Την Εκκλησία Του, ιδιαίτερα στις δύσκολες στιγμές σαν και αυτή, ίσως ζήσουμε στο μέλλον άλλο ένα θαύμα σαν τα θαύματα που έγιναν στο παρελθόν και φυλάχθηκε η Ορθοδοξία αμόλυντη και η Μία Αγία Καθολική και Αποστολική Εκκλησία ασάλευτος στην Ορθόδοξη Ομολογία
ΠΗΓΗ: ''ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ ΚΑΙ ΠΑΤΕΡΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ''
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου