ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ ΓΙΑ ΑΔΕΣΜΕΥΤΗ ΕΚΚΛΗΣΗ ΕΝΟΤΗΤΟΣ ΕΠΙ ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΣΥΝΑΞΕΩΣ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΘΕΝΤΩΝ Νικολάου Πανταζή, θεολόγου


Διάβασα την κρίσιμη ανάρτηση για «Έκκληση Ενότητος και Συνάξεως» στο Ιστολόγιο «Αποτείχιση και Πατερική Παράδοση».
https://paterikiparadosi.blogspot.com.au/2018/01/blog-post_281.html#more
Συγχαίρω την πρωτοβουλία και δηλώνω απερίφραστα πως το συγκεκριμένο θέμα, είναι θέμα Πίστεως και προέχει ασυγκρίτως και υπερτέρως από το «Μακεδονικό» Εθνικό θέμα. Μία πολιτικώς «ελεύθερη» Μακεδονία δεν διαφέρει και πολύ από μία Μακεδονία «Ελληνική» και Ειδωλολατρική, σκλάβα στον αιρεσιάρχη του Βοσπόρου και συμβιβασμένη δούλα στην Παναίρεση του Οικουμενισμού.
Σε καμία περίπτωση δεν αποβλέπω στο να επιβάλλω τις παρακάτω προτάσεις μου. Κάνω κάποιες αναγκαίες επισημάνσεις ώστε να αποφευχθούν οι αναμενόμενες παρεξηγήσεις και διχόνοιες. Προβαίνω σε επιτακτικές παρατηρήσεις και παραλείψεις του Κειμένου της Κλήσεως.
Επειδή όμως το κείμενο για την κλήση Συνάξεως δεν αναφέρεται σε κάποια απαιτούμενη «πηγή» και επειδή οι συγγραφείς κρύβονται πίσω από την σύγχρονη μάστιγα της ανωνυμίας, απευθύνομαι στο ως άνω Ιστολόγιο, Πατερική Παράδοση, να αναρτήσει με σεβασμό και επί ίσοις όροις τις ακόλουθες σκέψεις και προτάσεις, ώστε να μην διαπράττει τελικώς αυτό για το οποίο εγκαλεί τους άλλους, την μη δημοσίευση αρχικών θέσεων και καλοπίστων διαφωνιών.
Η «Έκκληση Ενότητος» στην παρούσα μορφή, αποδεικνύεται Έκκληση διαιρέσεως και διχασμού και απορώ πως κάποιοι αξιοσέβαστοι πάντως αδελφοί την υπέγραψαν, χωρίς να ζητήσουν πρωτίστως να αποδοθεί το οφειλόμενο δίκαιο ως εφαρμογή της του Χριστού εντολής: «τους τοιούτους εντίμους έχετε».
Παρατήρηση 1.
Η «Έκκληση Ενότητος» απευθύνεται κυριολεκτικώς «Προς όλους τους αποτειχισμένους αγωνιστές Πατέρες» . Βλέπουμε με θλίψη ότι αποκλείονται ευθύς εξ΄ αρχής από τον χαιρετισμό ακόμη, οι λαϊκοί. Ακόμη και στην προσφώνηση η οποία ακολουθεί, πάλι γίνεται αντιληπτή η ίδια εξαίρεση: «Αγαπητοί εν Χριστώ αποτειχισμένοι Πατέρες, ιερείς και μοναχοί». Πάλι επί τούτου αποκλείονται οι λαϊκοί…
Παρ΄ όλα αυτά, γίνονται δηλώσεις για δημιουργία εντυπώσεων, όπως: «ο κοινός αγώνας είναι αναγκαίος» και ότι η «Ομολογία της Πίστεως δεν νοείται εν διαιρέσει» και «αμαρτάνουμε εις Θεόν «συνεργούντες» με την διαίρεσή μας», την στιγμή μάλιστα κατά την οποία το κείμενο προωθεί την διαίρεση.
Εφ΄ όσον γίνεται η χρήση των χωρίων: «εν τούτω γνώσονται πάντες ότι εμοί μαθηταί εστέ, εάν αγάπην έχητε εν αλλήλοις», «ίνα και αυτοί εν ημίν εν ώσιν» (Ιωάν. 13, 35 και 17, 21) και το «αγαπήσωμεν αλλήλους ίνα εν ομονοία ομολογήσωμεν» εκ της Θείας Λειτουργίας, ας εφαρμοστεί η ομόνοια και ενότητα, πρωτίστως από τους προσκαλούντας. Και προσθέτω: «εις ενότητα πάντας εκάλεσε…». Στην δική μας περίπτωση, πάντας τους Αποτειχισθέντες εν Χριστώ αδελφούς.
2. Προχωρούν έπειτα και προτρέχουν οι συγγράψαντες το κείμενο να μας διαβεβαιώσουν ότι: «λαμβάνουμε την πρωτοβουλία ως πρόβατα της Μίας ποίμνης της Εκκλησίας και χωρίς να έχουμε από πίσω μας την παρακίνηση ενός ιερέως, μοναχού η κάποιας ομάδος». Δεν γνωρίζουμε ποιά ομάδα υπονοεί ή εάν είναι αυτή η «ομάδα των εκπαιδευτικών» η οποία και αυτή συνεχίζει νε εμμένει πεισματικώς στην ανωνυμία. Το ότι σεβόμαστε την επιλογή του καθενός για ανωνυμία, αυτό δεν σημαίνει και ότι απαγορεύεται να εκφράσουμε ελεύθερα την θεολογική μας διαφωνία ως προς την χρήση της ανωνυμίας σε Κλήσεις Ενότητος και συμμετοχή ανωνύμων σε Συνάξεις.
Δεν είναι καθόλου κακό πράγμα η ομαδική συνεργασία, μάλλον είναι επαινετή και Αγιογραφική: «Ιδού δη τι καλόν η τί τερπνόν, αλλ΄ ή το κατοικείν αδελφούς επί το αυτό;» (Ψαλμ. 132).
Παρακαλούμε τους αγαπητούς αδελφούς εν Χριστώ και συγγραφείς της «Εκκλήσεως για Ενότητα», εν Ομολογία Βαπτισματική να αποκαλυφθούν. Από τις δύο δηλώσεις του κειμένου: «γι’ αυτόν τον λόγο λαμβάνουμε την πρωτοβουλία ως πρόβατα» καθώς και «εμείς σαν λαϊκοί (πληθυντικός) δεν έχουμε άλλα περιθώρια πράξεων» γίνεται φανερό πως οι συγγραφείς είναι λαϊκοί και μάλιστα ομάδα.
Ουδέν κακόν, αλλά στην προκειμένη περίπτωση η ανωνυμία είναι κακό και μάλιστα πολύ μεγάλο διότι δεν μιλούμε για κατάθεση απόψεων και σχολίων σε κάποια ιστοσελίδα αλλά για Πανορθόδοξη «Έκκληση ή Σύγκληση» και συμμετοχή σε Σύναξη. Σε καμία Σύνοδο, Οικουμενική, Τοπική, Ενδημούσα, Πανορθόδοξη και Ιερατική Σύναξη, ακόμη και σε αυτή την Παναιρετική, Ψευτοσύνοδο της Κρήτης την Ληστρική, δεν έγινε απόκρυψη των ονομάτων των προσώπων οι οποίοι την συγκάλεσαν.
Ακόμη και αυτός ο ίδιος ο Θεός δεν «αρκέστηκε» στο Όνομα «Ο Ων» (Αυτός Ο Οποίος υπάρχει) αλλά απεκάλυψε Όνομα, το υπερ πάν Όνομα: «Ιησούς Χριστός!» Οι αγαπητοί λοιπόν συγγραφείς, γνωρίζουμε πως υπάρχουν, ας αποκαλύψουν όμως Χριστιανοπρεπώς και Ορθοδοξοπρεπώς τα πρόσωπά τους, τα οπόια έλαβαν κατά την Βάπτισή τους και ας τιμήσουν την Ενυπόστατη Αλήθεια, εφ΄ όσον δεν έχουν τίποτε πλέον να φοβηθούν και τίποτε να κρύψουν.
3. Αυτή η «Έκκληση Ενότητος» προχωρεί σε άλλη μία ακόμη διαίρεση και διχόνοια:
«Το κείμενο αυτό φέρει την έγκριση και τις υπογραφές πλήθους πιστών από όλα τα μέρη της Ελλάδος». Και πάλι στην συγκεκριμένη δήλωση αυτή, εξαιρούνται οι σεβαστοί Αποτειχισθέντες πιστοί του εξωτερικού, όχι μόνο στα να υπογράψουν αλλά κυρίως, στο να συμμετέχουν. Παρ΄ όλα αυτά, το υπογράφουν και πιστοί του εξωτερικού και ας διατείνεται το κείμενο πως «ο αγώνας ενάντια στην αίρεση είναι μία πανορθόδοξη και όχι τοπική υπόθεση».
Ο όρος «Πανορθόδοξη» περιλαμβάνει όλους τους Ορθοδόξους Αποτειχισθέντες όπου γης, Γερμανία, Μπέλφαστ, Αμερική, Αυστραλία κλπ. Ας μην προτρέχουμε σε δικά μας αυθαίρετα συμερπάσματα ότι «αυτοί οι ξενιτεμένοι αδελφοί ζουν ΄μακρυά από μας΄ και ίσως να μην έχουν την οικονομική δυνατότητα να έρθουν από τόσο μακρυά…» Άς κάνετε εσείς την τιμή νας μας προσκαλέσετε και εμείς θα δούμε εάν μπορούμε να οικονομήσουμε τα χρέη ταξιδίου και διαμονής. Ίσως στείλουμε και εκπροσώπους, γιατί όχι; Αυτό συνέβει και σε πολλές Συνόδους-Συνάξεις της Ορθοδοξίας.
Καθίσταται ανάγκη όμως να υπογραμμίσουμε εδώ, με κάθε σοβαρότητα και απόλυτη συναίσθηση της αμαρτωλότητος και αναξιότητός μας, πως κανένας από εμάς δεν θεωρεί τον εαυτό του «ηγέτη» του αγώνος ή φτασμένο σε κάποιο επίπεδο προσωπικού φωτισμού ή Αγιοπατερικής εμπειρείας ή θεώσεως, ούτε πάλι ισάξιο των Αγίων Πατέρων της Εκκλησίας μας. Δεν εξαιρούμε κανένα συναποτειχισθέντα αδελφό, ασχέτως εάν είναι αυτός επίσκοπος, ιερέας ή λαϊκός.
4. Ένδειξη αυτής της επάρατης εξαιρέσεως κάποιων αποτειχισθέντων λαϊκών, είναι και μία άλλη ταυτόχρονη και τρέχουσα «διαφοροποίηση παραλλαγή» της Εκκλήσεως αυτής, ο οποία και αυτή δεν αναγράφει ονόματα αλλά φανερώνει μόνο μία ηλεκτρονική διεύθυνση synaxi.paterwn@gmail.com, από την οποία βγαίνουν στην επιφάνεια κάποιοι «γνωστοί-άγνωστοι» πατέρες και αδελφοί.
Αυτές οι διαφοροποιούμενες, διαφορετικές και διασπαστικές Εκκλίσεις, αποδεικνύουν εκ των προτέρων το αρνητικό και διχαστικό τους αποτέλεσμα. Η άλλη ετούτη «Έκκληση» και πάλι ανώνυμη, προσκαλεί μόνον πατέρες:
«Παρακαλοῦνται ὃλοι οἱ κάτωθι Πατέρες», αλλά στο τέλος όλως παραδόξως, προσκαλεί και λαϊκούς (από το 51 και εξής) αλλά και συμπλεγματικώς (ας αποφύγω το όρο «κομπλεξικώς») προσκαλεί «ιστολόγια», πράγμα όλως δι΄ όλου αφηρημένο και διάβημα απονενοημένο. Τα ιστολόγια δεν είναι πρόσωπα αλλά αντικείμενα υπό ηλεκτρονικής μορφής και αποτελούν απλώς μία πνευματική δραστηριότητα κάποιων προσώπων. Δεν μπορεί ένα «Ιστολόγιο» να προσκληθεί και να παρασταθεί. Προσκαλούμε μόνο τον επώνυμο Ιστολόγο. Δεν προσκαλούμε την εκάστοτε ιδιότητα ή πνευματική δραστηριότητα ενός προσώπου, αλλά το ίδιο το πρόσωπο, το σεβαστό Ορθόδοξο Πιστό, με κάθε αξιοπρέπεια και τιμή. Ο Μέγας Βασίλειος κλήθηκε στη Σύνοδο ονομαστικώς ως πρόσωπο και όχι ως «Βασιλειάδα!»
Δυστυχώς, είναι και αυτό ένα από τα τραγικά αποτελέσματα της σύγχρονης επάρατης και μαστίζουσας ανωνυμίας. Δυστυχώς, παραλείπονται και εδώ πολλά αξιοσέβαστα ονόματα ιερέων και λαϊκών, οι οποίοι έστω, ακολουθούν το Παλαιό ή παραμένουν στο Νέο, χωρίς όμως να δογματοποιούν κάποιο Ημερολόγιο.
Ας δούμε το κείμενο της εναλλακτικής κλήσεως για Σύναξη:
«Παρακαλοῦνται ὃλοι οἱ κάτωθι Πατέρες να δηλώσουν γραπτῶς στην δ/νση: synaxi.paterwn@gmail.com ἐάν συμφωνοῦν με την πραγματοποίηση τῆς ἐν λόγω συνάξεως, ὣστε να συζητηθοῦν τα ἂνωθεν θέματα που ἀπασχολοῦν ὃλους τους ἀποτειχισμένους.
1. Ἰερομόναχος Μάξιμος, Ἡγούμενος Ἱ.Μονῆς Ἁγ.Παρασκευῆς Μητροπ.Φλωρίνης
2. Ἰερομόναχος Παίσιος, Ἡγούμενος Ἱ.Μονῆς Ἁγ.Γρηγ.Παλαμᾶ Μητροπ.Φλωρίνης
3. Ἰερομόναχος Ἰγνάτιος, Ἡγούμενος Ἱ.Μονῆς Σισσίων Μητροπόλ.Κεφαλληνίας
4. Ἱερομόναχος Γέρων Εὐστράτιος, Λαυριώτης
5. Ἱερομόναχος Ἰγνάτιος, Ἱ.Μονῆς Ἁγ.Παρασκευῆς Μητροπ.Φλωρίνης
6. Ἱερομόναχος Ἰουλιανός, Ἱ.Σκήτης Τιμ.Προδρόμου Ἱ.Μονῆς Μεγ.Λαύρας
7. Ἱερομόναχος Δαμασκηνός, Ἱ.Σκήτης Τιμ.Προδρόμου Ἱ.Μονῆς Μεγ.Λαύρας
8. Ἱερομόναχος Παίσιος, Ἱ.Σκήτης Τιμ.Προδρόμου Ἱ.Μονῆς Μεγ.Λαύρας
9. Ἱερομόναχος Ραφαήλ, Γιοβάνιτσα Ἱ.Μ.Χιλιανδαρίου μετά τῆς Συνοδείας αὐτοῦ
10. Ἱερομόναχος Ὀνούφριος, Γιοβάνιτσα Ἱ.Μονῆς Χιλιανδαρίου
11. Ἱερομόναχος Εὐθύμιος, Τρικαμηνᾶς
12. Ἱερομόναχος Χαρίτων, Ἱ.Κελλίου Ἀναλήψεως Ἱ.Μονῆς Βατοπαιδίου
13. Ἱερομόναχος Εἰρηναῖος, Ἱ.Καθίσματος Ἁγ.Νικοδήμου Ἱ.Μ.Κουτλουμουσίου
14. Ἱερομόναχος Σεραφείμ, Ἱ.Μητροπόλεως Θεσσαλιώτιδος και Φαναριοφερσάλλων
15. Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης, Ἱ.Μητροπ.Θεσσ/κης
16. Πρωτοπρεσβύτερος Νικόλαος Μανώλης, Ἱ.Μητροπ.Θεσσ/κης
17. Πρεσβύτερος Φώτιος Βεζίνιας, Ἱ.Μητροπόλεως Λαγκαδᾶ
18. Πρεσβύτερος Φώτιος Τζούρας, Ἱ.Μητροπόλεως Σιδηροκάστρου
19. Πρεσβύτερος Γεώργιος Ἀγγελακάκης, Τριλόφου Θεσσ/κης
20. Μοναχός Ἰλαρίων, Ἱ.Κελλίου Ἁγ.Μαξίμου Ὁμολογ. Ἱ Μονῆς Κουτλουμουσίου
21. Μοναχός Γαβριήλ, Ἱ.Κελλίου Ὁσ.Χριστοδούλου Ἱ.Μονῆς Κουτλουμουσίου
22. Μοναχός Γέρων Σάββας, Λαυριώτης
23. Μοναχός Ἰλαρίων, Ἱ.Μονῆς Κουτλουμουσίου
24. Μοναχός Δοσίθεος ,Ἱ.Κελλίου Ἁγ.Μαξίμου Ὁμολογ. Ἱ Μονῆς Κουτλουμουσίου
25. Μοναχός Παίσιος, Καρυές Ἁγ.Ὃρους
26. Μοναχός Ἀλύπιος, Ἱ.Κελλίου Ἁγ.Νικολάου Ἱ.Μονῆς Παντοκράτωρος
27. Μοναχός Ἀββακούμ, Ἱ.Κελλίου Ἁγ.Νικολάου Ἱ.Μονῆς Παντοκράτωρος
28. Μοναχός Ἐπιφάνιος, Καψάλα Ἁγ.Ὃρους
29. Μοναχός Χερουβείμ, Ἱ.Κελλίον Ἀρχαγγέλλων Ἰ.Μονῆς Μεγ.Λαύρας
30. Μοναχός Παίσιος, Ἱ.Κελλίον Ἀρχαγγέλλων Ἰ.Μονῆς Χιλιανδαρίου
31. Μοναχός Ἀγάθων, Ἱ.Κελλίον Ἀρχαγγέλλων Ἰ.Μονῆς Χιλιανδαρίου
32. Μοναχός Σάββας, Ἱ.Κελλίον Ἀρχαγγέλλων Ἰ.Μονῆς Χιλιανδαρίου
33. Μοναχός Παίσιος, Ἡσυχαστήριον Ἱ.Μονῆς Κουτλουμουσίου
34. Μοναχός Ἀββραάμ, Ἱ.Κελλίου Προβάτας Ἰ.Μονῆς Μεγ.Λαύρας
35. Μοναχός Ἰουστίνος, Ξηρακάλυβα, Ἰ.Μονῆς Μεγ.Λαύρας
36. Μοναχός Ἀλέξανδρος, Καρυές Ἁγ.Ὃρους
37. Μοναχός Ἐφραίμ, Ἱ.Σκήτης Τιμ.Προδρόμου Ἱ.Μονῆς Μεγ.Λαύρας
38. Μοναχός Βαρσανούφιος, Ἱ.Σκήτης Τιμ.Προδρόμου Ἱ.Μονῆς Μεγ.Λαύρας
39. Μοναχός Μάρκος, Ἱ.Σκήτης Τιμ.Προδρόμου Ἱ.Μονῆς Μεγ.Λαύρας
40. Μοναχός Νικόδημος, Ἱ.Σκήτης Τιμ.Προδρόμου Ἱ.Μονῆς Μεγ.Λαύρας
41. Μοναχός Εὐδόκιμος, Ἱ.Μονῆς Ἁγ.Παρασκευῆς Μητροπ.Φλωρίνης
42. Μοναχός Ἰγνάτιος, Ἱ.Μονῆς Ἁγ.Παρασκευῆς Μητροπ.Φλωρίνης
43. Μοναχός Ἰωσήφ, Κουτλουμουσιανός
44. Μοναχός Μωϋσής, ἐκ Πρεβέζης
45. Μοναχός Σεραφείμ, Ζήσης
46. Μοναχός Κοσμάς, Βαρυμπομπη Ἀττικῆς
47. Γερόντισσα Μελάνη, Ἡγουμένη Ἱ.Μονῆς Μεταμορφ.Σωτῆρος Μητροπ.Ἡλίας
48. Μοναχή Σεραφείμα, Ἱ.Μονῆς Μεταμορφ.Σωτῆρος Μητροπ.Ἡλίας
49. Μοναχή Εὐπραξία, Ἱ.Μητροπόλ.Μεγάρων
50. Μοναχή Θεοκλήτη, Ἱ.Μητροπόλ. Λαρίσσης και Τιρνάβου
51. Κυριάκος Κυριαζόπουλος, Καθηγ.Ἐκκλησιαστ.Δικαίου
52. Ἀδαμάντιος Τσακίρογλου, Ἰστορικός-Φιλόλογος
53. Ἰωάννης Ρίζος, Συγγραφέας
54. Παναγιώτης Σημάτης, Ἰστολόγιο ‘’Πατερική Παράδοση’’
55. Ἰστολόγιο ‘’Ο Παιδαγωγός’’
56. Ἰστολόγιο ‘’ Ἐκκλησιαστικά Νέα Πτολεμαίδας’’
57. Ἰστολόγιο ‘’Κατάνυξις’’
58. Ἰστολόγιο ‘’Αὐγουστίνος Καντιώτης’’
59. Ἰστολόγιο ‘’Σύναξις Ὀρθοδόξων Κρητῶν’’
60. Ὀδυσσέας Τσολογιάννης, Ἰστολόγιο ‘’Ὁμολογία’’

ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΕΣ, ΘΕΜΕΛΙΩΔΕΙΣ ΚΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
Για να τελειώνουμε με τις διφορούμενες και απρόσωπες διαφοροποιήσεις, θέλουμε και θα πρέπει όλοι να γνωρίζουμε:
Α – Η Πρόσκληση για Σύναξη είναι και πρέπει να είναι Μία, όπως η Εκκλησία του Χριστού είναι Μία και όχι πολλές και αντιθετικές. Ρωτούμε: Οι διαφορετικές κλήσεις αυτές, γίνονται από ένα ή από πολλά άτομα και ποιά είναι αυτά, ως διοργανωτές; Για ΟΝΟΜΑ του Θεού, ας δηλώσουν ομολογιακώς (εφ΄ όσον περί Ομολογίας πρόκειται) τα ονόματά τους! Ας σημειωθεί ότι και οι παρούσες προτάσεις γίντονται επωνύμως και υπευθύνως.
Β – Είναι αξιοσέβαστο, ορθοδοξοπρεπές και διακριτικό, η Σύναξη να συγκληθεί/προσκληθεί από Αποτειχισμένο Επίσκοπο (εις προαιώνιον σύμβολον του αυτοκράτορος) και προτείνω τον Σεβασμιότατο Αρτέμιο, ασχέτως εκκλησιαστικής μας κοινωνίας ή θεολογικής διαφωνίας, τα οποία όλα ευελπιστούμε να λυθούν κατά την διάρκεια της Συνάξεως, έχοντας αιώνια πρότυπα και διαχρονικούς οδηγούς τους Αγίους Πατέρες. Εάν ο επίσκοπος Αρτέμιος δεν θελήσει να συγκαλέσει την Σύναξη ή να παρασταθεί, εμείς ας κάνουμε την κίνηση την τιμητική. Εάν αυτός πάλι δεν μπορεί, ας στείλει εκπροσώπους.
Γ – Για να είναι όντως «Πανορθόδοξη» η Σύναξη των Αποτειχισμένων, ας προσκληθούν και οι Ρουμάνοι πατέρες, καθώς και από την Σερβία, Βελιγράδι, Ρωσία και από όπουδήποτε ανά την Οικουμένη, έχει γίνει Διακοπή Μνημονεύσεως, ασχέτως εάν οι διακόψαντες εντάχτηκαν σε κάποια Σύνοδο ή όχι.
Δ – Εντόνως προτείνω να προσκληθούν Επίσκοποι και Ιερείς από το συγκεκριμένο μικρό Τμήμα, το «Μικρό Ποίμνιο» της Ρωσικής Εκκλησίας της Διασποράς από Αμερική και Αυστραλία, το οποίο αρνήθηκε να υπαχθεί στο πατριαρχείο της Ρωσίας το 2007 και συνεχίζει μέχρι σήμερα την Διακοπή Μνημονεύσεως.
Ε – Απαραιτήτως να προσκληθούν και Ιεράρχες και θεολόγοι λαϊκοί από όλες τις Συνόδους του Παλαιού Ημερολογίου, ασχέτως παλαιοτέρων αλληλο-αναθεματισμών, διαφωνιών ή λαθών, καθώς και από την Ιερά Μονή Κυπριανού και Ιουστίνης, την Ιερά Μονή Εσφιγμένου, την Ιερά Μονή Αγίας Ειρήνης Χρυσοβαλάντου κλπ. (ενδεικτικές οι αναφορές). Δεν νοείται Ενότητα Πίστεως, χωρίς την ενότητα των Πιστών του Παλαιού και του Νέου στο ενιαίο Αντι-οικουμενιστικό μέτωπο.
Στ΄- Να προσκληθούν όλοι οι Αποτειχισθέντες λαϊκοί όπου γης, άνδρες και γυναίκες κατά το «ουκ ένι άρσεν και θήλυ, πάντες γαρ υμείς εις εστέ εν Χριστώ Ιησού» (Γαλ. 3, 28).) Εάν κάποιοι από μας δεν μπορούμε να είμαστε παρόντες, ας μας δοθεί η ευκαιρία επί ίσοις, να εκφράσουμε τις θεολογικές μας θέσεις διαδυκτιακώς διά ζώσης μέσω Skype η όποιασδήποτε άλλης πλατφόρμας.
Μιλώντας για συμμετόχους και εκπροσώπους, δεν θα πρέπει απολύτως να λάβει μέρος κανένας μη Αποτειχισμένος, όσον φιλικώς προσκείμενος και εάν είναι αυτός, όσο κι αν είναι συνεργάτης “πολύ στενός”, ούτε καν εκκλησιαστικός δημοσιογράφος, ούτε και ουδέτερος «παρατηρητής» κατά το παπικό πρότυπο του Κολυμπαρίου. Ακόμη και όσοι «το σκέπτονται να αποτειχιστούν», ας είναι και οικογενειακά μας πρόσωπα, δεν θα μπορέσουν να παρασταθούν, σύμφωνα με το «οι Κατηχούμενοι προέλθετε».
Ζ – Μετά το πέρας της Συνάξεως, εάν υπάρξει εν Θεώ συμφωνία, να επισφραγισθεί αυτή με Θεία Λειτουργία (μυστηριακή κοινωνία) και οι αποφάσεις να τοποθετηθούν σε Ειδικό Τόμο επάνω σε λείψανα Αγίων και να κυκλοφορήσουν παγκοσμίως για αναγκαία ενημέρωση όλων των Αποτειχισμένων Ορθοδόξων Πιστών οι οποίοι αποτειχίστηκαν από την Παναίρεση του Οικουμενισμού.
Εφ΄ όσον τηρηθεί αυτή η δίκαιη, Αγιογραφική και Αγιοπατερική ισότητα, τότε θα μπορέσουμε έκαστος να καταθέσουμε τα προς συζήτησιν θέματα, χωρίς αυτά να προκαθορίζονται και επιβάλλονται εκ των προτέρων χωρίς δίκαιη δυνατότητα θεολογικής διαφωνίας. Δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να μοιάσουμε τους αιρετικούς Κολυμπαριστές και καταχραστές του Συνοδικού θεσμού.
Ευχαριστώ για την αγάπη σας, την αντικειμενική φιλοξενία και ισότιμη μεταχείριση.
Με συναγωνιστικές και ενωτικές ευχές
“Δι΄ ευχών των Αγίων Πατέρων ημών!”

Νικόλαος Πανταζής
Υποσημ. Το παραπάνω κείμενο, προς αποφυγή νοθείας, δημοσιεύεται στην πηγή: http://www.wallingoff.com/880

1 comments:

  1. Επιτέλους και ένα κείμενο από Αποτειχισμένο Θεολόγο και μάλιστα ήδη διακεκριμένο με τα όσα έχει γράψει εναντίον του Οικουμενισμού, που τολμά, ανάμεσα στα άλλα, να διατυπώνει ουσιαστικά την άποψη ότι για να προκύψει μία πραγματική Ενότητα των Ορθοδόξων ενάντια στην Παναίρεση αυτή πρέπει να προκύψει από τον διάλογο και την συνεννόηση, ει δυνατόν, όλων των Ορθοδόξων δυνάμεων, χωρίς εκ των προτέρων αποκλεισμούς. Ας τα διαβάσουν αυτά κάποιοι από τους Αποτειχισμένους που πριν καλά καλά ξεκινήσουν τον αγώνα τους έβαζαν αρνητικό βέτο έναντι άλλων αγωνιστών Ορθοδόξων, χαρακτηρίζοντάς τους με χαρακτηρισμούς που αρμόζουν μόνο σε εχθρούς της Εκκλησίας, όπως κατά την φαντασία τους οι ίδιοι αντιλαμβάνονται τα πράγματα. Αδελφοί ο μόνος δρόμος είναι ενότητα των αληθινών Ορθοδόξων και πάλη και αγώνας ενάντια στην Παναίρεση

    ΑπάντησηΔιαγραφή

 
Top