(Η μεγίστη αλλοίωσις και διαστροφή των ορθοδόξων πνευματικών αντανακλαστικών των Ελλήνων της Ομογένειας)
Του Παναγιώτη Νούνη
Θεολόγου - Θρησκειολόγου
Τα πράγματα έχουσι ως εξής: η στάση των «Ρωμαιοκαθολικών» έναντι της Οικουμενικής Κινήσεως είναι θετική μετά τις επίσημες ληστρικές αποφάσεις της Β΄ Βατικανής Συνόδου όπου εμφιλοχώρησε ο τρικέφαλος Δαίμων του Οικουμενισμού, του Συγκρητισμού και της Μασσωνίας.
Η Β΄ Βατικανή Σύνοδος των «Ρωμαιοκαθολικών» θεμελίωσε στον Παπισμό το συγκρητιστικό δόγμα του Οικουμενισμού. Αναδημιούργησε μία νέου είδους Βατικάνεια Εκκλησιολογία, η οποία μεταμόρφωσε δήθεν, με μαγικό ραβδάκι, τους συντηρητικούς «Ρωμαιοκαθολικούς» σε μια ανοικτού τύπου «Εκκλησία», σε μια φιλελεύθερη εκκλησία με μεγάλο άνοιγμα πρός τις άλλες Χριστιανικές Κοινότητες και Ομολογίες.
Στο εν λόγω βίντεο παρατηρείται η Νέα Οικουμενιστική πραγματικότητα που προσπαθούν να μας επιβάλλουν, μέσω των ορθοδόξων Ιερών Μητροπόλεων σε χώρες τις Ευρώπης και της Αμερικής.
Αυτή, η συνηθισμένη πλέον πρακτική και οικουμενιστική πραγματικότητα μεταξύ αλλοφύλων και ετεροδόξων λαών, επηρρεάζει, αναντίρρητα και τις αμιγώς ελληνόφωνες ορθόδοξες Χριστιανικές Τοπικές Εκκλησίες.
Την αποκλειστική ευθύνη, για αυτό το συγκρητιστικό και ασεβές κατάντημα και τα ειδεχθή μασκαραλίκια των ορθοδόξων ενοριών μας ανά την οικουμένη την φέρει το οικουμενικό μας Πατριαρχείον, το οποίον συντάσσεται πλέον φανερά με τις πανίσχυρες κατά κόσμον δυνάμεις του Αντιχρίστου.
Οι ορκισμένοι διανοούμενοι και ακαδημαϊκοί Οικουμενιστές από την άλλη θα αντιτάξωσι βέβαια ως ισχυρά και λογικά επιχειρήματα, ότι: η αποκλειστική και αμιγώς ορθόδοξη ομολογιακή τάση και στάση των Ορθοδόξων Χριστιανών αντιΟικουμενιστών φαίνεται να παραγνωρίζει μια βασική υποχρέωσιν (όσων συμβαδίζουσι εντός της Οικουμενικής Κίνησις) για να παραμείνουν θετικά και φίλα προσκείμενοι στους Διαχριστιανικούς διαλόγους.
Η υποχρέωση αυτή, έγκειται, κυρίως στο ουσιώδες μάλλον σημείον, ότι κάθε «Χριστιανική Εκκλησία» πρέπει να σέβεται και να αναγνωρίζει την άλλη ως οντολογική εκκλησιαστική ύπαρξη και ως γνησία ιστορική οντότητα.
Η εν λόγω τυπική δια-εκκλησιαστική αναγνώρισις, αναφέρουσι οι Οικουμενιστές, δεν σημαίνει καθόλου την αναγνώριση της δογματικής διδασκαλίας της μίας εκκλησιαστικής οντότητας απο την άλλη. Σημαίνει απλά, σύμφωνα με τα γραφθέντα τους, ότι δεν υπάρχουν ίχνη καχυποψίας και θρησκευτικής εχθρότητας μεταξύ των διαλεγόμενων μερών, και ότι οι διαλεγόμενοι είναι καθόλα ισότιμοι. (Στυλιανός Τσομπανίδης, Η ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ "DOMINUS IESUS" KAI H ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ (Απο το οικουμενιστικό άνοιγμα στην νεο-εκκλησιολογική αποκλειστικότητα της Παπικής Εκκλησίας, εκδόσεις: ΠΟΥΡΝΑΡΑΣ, Θεσ/νίκη 2008, σελ. 16).
Αυτά μας διδάσκουσι εντεταλμένα και σκόπιμα στις ανά τον κόσμον ορθόδοξες και ετερόδοξες Θεολογικές Σχολές.
Η προηγούμενη παράφρασις λεχθέντων και γραφθέντων είναι του οικουμενιστού καθηγητού μας κ. Στυλιανού Τσομπανίδη, ο οποίος μας χειραγωγεί διά της ακαδημαϊκής μύησις στα άδυτα του Οικουμενισμού.
Μας εκπαιδεύωσι και μας εμβολιάζωσι δηλαδή, με μίαν άκαμπτη και νοσηρή αυστηρότητα, πώς ακριβώς να γίνουμε θιασώτες, φερέφωνα, οπαδοί, διαπρύσιοι κήρυκες και αρίστοι δικηγόροι της Οικουμενικής Κινήσεως. Πώς να γίνουμε άριστοι και καλοί (!) οικουμενιστές θεολόγοι.
Μερικά κριτικά ερωτήματα μας στις πιό πάνω λογικοφανείς και παγιωμένες (και συνοδικά θεσμοθετημένες από την Ληστρική «Πανορθόδοξη Σύνοδο» της Κρήτης, 2016) θέσεις των Οικουμενιστών Καθηγητών μας, είναι:
Η οντολογική και ιστορική ύπαρξη μιας χριστιανικής «Εκκλησίας», εξαρτάται, όμως, αν την αναγνωρίζει η μία και η άλλη χριστιανική ετερόδοξη ή ορθόδοξη Ομολογία, ή μήπως αν την αναγνωρίζει ο αληθής τριαδικός Θεός, και αν εν τέλει ενεργεί και αγιάζει μυστηριακώς μέσω εκείνης της μίας και γνησίας Νύμφης του; Και ποια εν τέλει είναι εκείνη η Μία, η Αγία, η Αποστολική και Καθολική Νύμφη Του που ομολογώσι στο «Σύμβολο της Πίστεως»; Είναι μια ιδανική, ονειρική, φανταστική και άπιαστη Εκκλησία, τύπου α λά Πλατωνικού Ιδεαλισμού; Είναι μια Εκκλησία όπου βρίσκεται στον πλατωνικό Κόσμο των Ιδεών; Είναι η εκκλησία Του ο Παπισμός (=«Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία») ή μήπως είναι η Ορθόδοξη Καθολική Εκκλησία;
Η αλληλο-αναγνώριση της «οντολογικής ύπαρξης» μιας ομολογιακής και εκκλησιαστικής οντότητας ή κοινότητας, δεν προϋποθέτει συνάμα αλληλο-αναγνώριση της δογματικής εκκλησιολογίας της μιάς απο την άλλη; Αν, και μόνον αν, δεν σημαίνει καθόλου αλληλο-αναγνώριση της δογματικής και εκκλησιολογικής διδασκαλίας της μίας μετά της άλλης, τότε, γιατί αναγνωρίζεται η ιερωσύνη αμφότερων των εκκλησιαστικών μερών;
Η αναγνώρισις υπό των Ορθοδόξων, της δήθεν ιερωσύνης των Καρδιναλίων και του Πάπα της Ρώμης, δεν σημαίνει αυτόματα ή έστω εμμέσως πλήν σαφώς και αναγνώρισιν της δογματικής και εκκλησιολογικής διδασκαλίας της «Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας»;
Μην αρχίσω να αναλύω και την αναγνώρισιν των «εκκλησιαστικών στοιχείων» (ιερωσύνη-βάπτισμα-κήρυγμα κ.ο.κ.) τα οποία αλληλο-αναγνωρίζουσι αμφότερες οι εκκλησιαστικές και θρησκευτικές παρατάξεις. Τούτο θα γίνει θέμα σε επόμενη ανάρτηση.
Τόσον οι «Ρωμαιοκαθολικοί» Οικουμενιστές, όσον και οι «Ορθόδοξοι» Οικουμενιστές, συγκλίνωσι στο ίδιον και αυτό δογματολογικό σημείο, που σημαίνει υποχρεωτική συμπόρευσις και συμφωνίες απο κοινού στην θρησκευτική χοάνη και την Συγκρητιστική Βαβέλ, την λεγομένη και ως Οικουμενική Κίνησιν/Οικουμενισμός, πράγμα που καταργεί ουσιωδώς το Εκκλησιολογικό Δόγμα της «Μίας Εκκλησίας».
Πρόκειται για αδελφούς εν τω Οικουμενισμώ, και όχι για γνήσιους εν Χριστώ αδελφούς. Η ζωή τους είναι Οικουμενιστοκεντρική, αντί Χριστοκεντρική.
Δηλαδή, αυτό που θα παρακολουθήσετε στο ολιγάλεπτο βίντεο, είναι απότοκον και έμπνευση των διαλόγων της Οικουμενικής Κινήσεως.
Είναι, ο θρησκευτικός Αγαπισμός, άνευ αληθεύουσας αγάπης, πορνικός αγαπισμός στην πράξιν. Η πορνεία είναι γατάκι έμπροσθεν της τίγρεως που ακούει στο όνομα, πνευματική πορνεία. Καρπός της Οικουμενικής Κίνησις, είναι, να εμπεδωθεί πάσι θυσία δια της ψυχολογικής βίας και με σωρηδόν άλλα «ειρηνικά μέσα» ο Λαϊκός Οικουμενισμός, τουτέστιν ο Συγκρητιστικός και Μοιχεπιβατικός Αγαπισμός, η σύγκρασις της Αλήθειας και του Ψεύδους.
Ο βιασμός της ψυχής μας, με όλους τους ανώμαλους τρόπους. Δεν το νοιώθουμε πλέον, διότι γίναμε σκληροτράχηλοι και σκληρόκαρδοι, καταντήσαμε σαν εκείνους τους Εβραίους, του Αρχαίου Ισραήλ, που διέπρατταν ασύστολα και συστηματικά την πνευματική συλλογική πορνεία με το θρησκευτικό πάνθεο των ειδωλολατρών γειτόνων τους.
Ο Συγκρητισμός είναι πανάρχαιο φρούτο, απλά μας σερβίρεται δροσιστικά, κάπως άγευστα, σαν τα άοσμα αγγούρια θερμοκηπίου.
Η έμπνευση σύμφωνα με την Πατερική Θεολογία, εκπηγάζει, από τρείς φορείς: (1ον) Απο τον αληθινό Θεό, (2ον) από τον Άρχοντα του ψεύδους τον Σατανά και (3ον), από την νοερά και λογικήν ενέργεια.
Το αφήνω στην κρίση σας, ώστε να επιλέξετε χωρίς επηρεασμό την αλήθεια που εσείς πιστεύετε, ότι προκύπτει μετά από το επόμενο οπτικοακουστικό ντοκουμέντο, όπου τις ετερόδοξος Καρδινάλιος προσφέρει το άγιο Αντίδωρο σε ορθοδόξους Χριστιανούς, με την άδεια προφανώς του ανοήτου εφημερίου και την σύμφωνη έγκριση του Οικουμενιστού Μητροπολίτου της Γερμανίας.
Η ανοησία και ασέβεια βέβαια είναι τρισχειρότερη, όταν το άλογο ποίμνιο, εγκαταλείπεται από τον ποιμένα του, και προσκηνά αδιακρίτως και λαμβάνει την ευχή του Καρδιναλίου, πράγμα που σημαίνει «ντέ φάκτο» πονηρά και δόλια εξαπάτασις του Λαού του Θεού, διό και σημαίνει ύπουλη αναγνώρησις της ιερωσύνης των Παπικών, καθαρή εκκλησιολογική αναγνώρισις της εξουσίας του Πάπα, μεθοδευμένη αναγνώρισις των «Ρωμαιοκαθολικών» δογμάτων.
Το κερασάκι στην τούρτα; Να προετοιμαστεί κυρίως ψυχολογικά κάθε πιστός σε αμιγώς ορθόδοξα Χριστιανικά κράτη, ώστε να γίνει έθος και συνήθειο η παρουσία Καρδιναλίων στους Ιερούς Ναούς των ορθοδόξων Χριστιανών.
Η μεγίστη αλλοίωσις και διαστροφή των ορθοδόξων πνευματικών αντανακλαστικών των Ελλήνων της Ομογένειας είναι πλέον κραυγαλέα τις πάσι, όπου σπεύδωσι οι πιστοί ορθόδοξοι Χριστιανοί, αδιακρίτως, υπνωτισμένοι και παλαβωμένοι, να παραλάβουσι το άγιο Αντίδωρο από τα χέρια ενός ανίερου Φραγκολατίνου και Παπικού Καρδιναλίου.
Άραγε τι έχει απομείνει; Ποιό είναι το επόμενο βήμα; Να λαμβάνουμε την Θεία Κοινωνία από Καρδιναλίους; Και να υφίσταται Κοινό Ποτήριο, χωρίς κατ΄ουσίαν να είμεθα ενωμένοι στην ίδια και αυτήν Πίστην;
Ώ της μεγίστης σατανικής Θεομπαιξίας!...
apologitika@gmail.com / panagiotisnounis@gmail.com
Διαχειριστής του Ιστολογίου «ΑΠΟΛΟΓΗΤΙΚΑ
Διαχειριστής του Ιστολογίου «ΑΠΟΛΟΓΗΤΙΚΑ
Υγ.: Γιά όσους βρίσκονται στην Ομογένεια, θα πώ μόνον αυτό, προσέξτε παρακαλώ πολύ τα παιδάκια σας, τόσον από τους «ορθόδοξους» κληρικούς όσον ειδικά από τους ετεροδόξους Καρδιναλίους. Και τον λόγο θα σας τον αποκαλύψω, με κάθε λεπτομέρεια μόλις ολοκληρώσω κατά τον Νοέμβριο μήνα, μία μετάφρασιν τινός σημαντικού αγγλικού κειμένου περί της παγκοσμίου Κληρικαλιστικής εκ Βατικανού παιδοφιλίας.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου