Ἠλίας ὁ Θεσβίτης ὁ δεύτερος Πρόδρομος τῆς Παρουσίας Χριστοῦ

ὑπό πατρός Νικολάου Δημαρᾶ, Δρος Ν. Uni. Bilefeld, M.A. φιλοσ. κ. θεολ. Uni. Frankfurt

 "Περὶ δὲ τῆς ἡμέρας ἐκείνης καὶ ὣρας οὐδεὶς οἶδεν."

(Ματθ. ΚΔ, 36).

Τὰ χρόνια τὰ ἔσχατα προσδιορίζονται, ὡστόσον, ἀπὸ τὰ σημεῖα ποὺ μᾶς ἔδωσεν ὁ Κύριος.

Διότι, τὶ νόημα θὰ εἶχε διαφορετικὰ νὰ μᾶς δώση τὰ σημεῖα;

Πολὺ διαφωτιστικὴ εἶναι ἡ ἑρμηνεία τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου στὰ χωρία τοῦ Προφήτου Μαλαχίου, Κεφ. Δ΄, 4-5 καί Γ΄, 1:

«Καὶ ἰδοὺ ἐγὼ ἀποστέλλω ὑμῖν ᾿Ηλίαν τὸν Θεσβίτην πρὶν ἢ ἐλθεῖν τὴν ἡμέραν Κυρίου τὴν μεγάλην καὶ ἐπιφανῆ, ὅς ἀποκαταστήσει καρδίαν πατρὸς πρὸς υἱὸν καὶ καρδίαν ἀνθρώπου πρὸς τὸν πλησίον αὐτοῦ, μὴ ἐλθὼν πατάξω τὴν γῆν ἂρδην» καὶ

«Ἰδοὺ ἐγὼ ἐξαποστελῶ τὸν ἂγγελόν μου καὶ ἐπιβλέψεται ὁδὸν πρὸ προσώπου μου...»:

"... Οἱ Γραφὲς μιλᾶνε γιὰ δύο Παρουσίες τοῦ Χριστοῦ, καὶ γιαὐτὴν ποὺ πραγματοποιήθηκε καὶ γιὰ τὴν μέλλουσαν... ἀλλὰ καὶ οἱ Προφῆτες ὑπενθυμίζουν καὶ τὶς δύο.

Τῆς μιᾶς, λοιπόν, δηλαδή τῆς Δευτέρας, θὰ εἶναι, λένε, πρόδρομος ὁ ᾿Ηλίας διότι τῆς μέν Πρώτης Πρόδρομος ἔγινεν ὁ Ἰωάννης, τὸν ὁποῖον ὁ Χριστὸς μας καί ᾿Ηλίαν ὀνομάζει, ὂχι ἐπειδὴ ἦταν ὁ ᾿Ηλίας, ἀλλὰ ἐπειδὴ πραγματοποιοῦσε τὸ ἔργον ἐκείνου. Ὅπως, ἀκριβῶς, δηλαδὴ ἐκεῖνος, (δηλαδὴ ὁ ᾿Ηλίας), θὰ γίνη πρόδρομος τῆς Δευτέρας Παρουσίας, ἔτσι καὶ αὐτὸς ὑπῆρξε πρόδρομος τῆς Πρώτης.

Οἱ γραμματεῖς, ὅμως, συγχέοντας τὶς Γραφὲς καὶ παραπλανῶντας τὸν λαόν, ἔκαναν λόγον πρὸς αὐτὸν μόνον γιὰ τὴν Δευτέραν Παρουσίαν καὶ ἔλεγαν, ὅτι, ἐὰν αὐτὸς ἦταν ὁ Χριστὸς, ἔπρεπε νὰ ἐρχόταν πρὶν ἀπὸ αὐτὸν ὁ᾿Ηλίας.

Γιαὐτὸ καὶ οἱ μαθητὲς ρωτᾶνε:

-«Πῶς οἱ γραμματεῖς λένε ὅτι πρέπει ὁ ᾿Ηλίας νὰ ἔλθη πρῶτος;»

Γιά τόν λόγον αὐτόν καὶ οἱ Φαρισαῖοι ἀποστείλαντες ἀνθρώπους τους πρὸς τὸν Ἰωάννην τὸν ρώτησαν:

-«Μήπως σὺ εἶσαι ὁ ᾿Ηλίας;», μὴ κάνοντας πουθενὰ λόγον γιὰ τὴν Πρώτην παρουσίαν.

Ποιὰ, λοιπὸν, εἶναι ἡ ἀπάντηση ποὺ ἔδωσεν ὁ Χριστός μας;

Ὁ ἐρχόμενος πρός τῆς Β΄ παρουσίας τοῦ Κυρίου μας Προφήτης Ἠλίας, ἵνα ἐπιστρέψῃ καρδίας πατέρων ἐπί τά τέκνα

Ὅτι ὁ μέν ᾿Ηλίας θὰ ἔλθη τότε, πρὶν ἀπὸ τὴν Δευτέραν Παρουσίαν Του, εἶναι ξεκάθαρο στήν Ἁγίαν Γραφήν!

Καὶ τώρα, ὅμως, ἦλθεν ὁ ᾿Ηλίας, εἶπεν ὁ Κύριος, ὀνομάζοντας ἔτσι τὸν Ἰωάννην.

Αὐτὸς ὁ ᾿Ηλίας ἦλθεν.

Σὰν δὲ θέλεις τὸν Θεσβίτην, θὰ ἔλθη. Γιαὐτὸ καὶ ἔλεγεν:

-«Ὁ μέν ᾿Ηλίας θὰ ἔλθη καὶ θὰ τὰ τακτοποιήση ὅλα.»

Ποιὰ ὅλα;

Αὐτὰ, ἀκριβῶς, γιὰ τὰ ὁποῖα ἔλεγεν ὁ Προφήτης Μαλαχίας.

Διότι λέγει:

-«Θὰ ἀποστείλω σὲ σᾶς τὸν ᾿Ηλίαν τὸν Θεσβίτην, ποὺ θὰ ἀποκαταστήση τὴν καρδιὰ τοῦ πατέρα πρὸς τὸν υἱὸν του, γιὰ νὰ μὴν ἔλθω καὶ ἐξολοθρεύσω τὴν γῆν ἐκ θεμελίων.»

Ὁ Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης στὴν ἑρμηνείαν του στὴν Α΄ Θεσσ. Κεφ. Ε΄, στίχ. 3 καὶ σημείωσις 3, γράφει ὅτι:

«... τῆς μέν συντελείας τοῦ κόσμου σημεῖον θέλει εἶναι ὁ Ἀντίχριστος καὶ ὁ ᾿Ηλίας, οὐχὶ δὲ καί τῆς τοῦ Χριστοῦ Παρουσίας, διατὶ αὓτη θέλει γένει αἰφνιδία καὶ ἂδηλος.»

Παρερμηνεύοντας μερικοὶ τὰ λόγια τοῦ Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου βγάζουν λανθασμένα συμπεράσματα, ὅτι τάχα μὲ τὸν ἐρχομὸν τοῦ Προφήτου᾿Ηλιοῦ καὶ τοῦ Ἀντιχρίστου δὲν θὰ γίνη καὶ ἡ Δευτέρα Παρουσία τοῦ Κυρίου, γιατὶ αὐτὴ "θέλει γένει αἰφνιδία καὶ ἂδηλος" (δηλαδὴ ξαφνικὰ χωρὶς νὰ ξέρη κανεὶς πότε).

Παραβλέπουν, ὅμως, ὅτι ὁ Ἁγιος Νικόδημος κατ᾿ ἀρχὴν ὁμιλεῖ περὶ συντελείας τοῦ κόσμου, ποὺ ἡ συντέλεια τοῦ κόσμου ταυτίζεται μὲ τὴν Δευτέραν ἔνδοξον Παρουσίαν τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, παρασιωπῶντας, (ἐσκεμμένως ἢ ὂχι), αὐτὰ ποὺ γράφει προηγουμένως ὁ Ἅγιος:

"Πᾶσα ἡ τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησία κοινῶς δοξάζει (=πιστεύει, δέχεται, διδάσκει), ὅτι ὁ Προφήτης᾿Ηλίας θέλει ἔλθει κατὰ τὴν Δευτέραν τοῦ Χριστοῦ Παρουσίαν, δι᾿ ὅ καὶ εἰς τὴν ἐτήσιον αὐτοῦ μνήμην ἀναφέρει τοῦτο εἰς πολλὰ μέρη τῶν ἀσματικῶν αὐτοῦ (=τοῦ Προφήτου᾿Ηλιοῦ) τροπαρίων."

Ξεκάθαρα, λοιπόν, τονίζει ὁ Ἅγιος, ὅτι μαζὶ μὲ τὸν Προφήτην᾿Ηλίαν, ἔρχεται καὶ ὁ Κύριὸς μας.

Ἂδηλος καὶ ξαφνικὴ θὰ εἶναι ἡ ἡμέρα καὶ ἡ ὣρα, ὅπως μᾶς ἔχει προδηλώσει ὁ Κύριος:

"Περὶ δὲ τῆς ἡμέρας ἐκείνης καὶ ὣρας οὐδεὶς οἶδεν." (Ματθ. ΚΔ, 36).

Βλέπεις ἀκρίβειαν προφητικοῦ λόγου;

Ἐπειδὴ ὁ Χριστὸς ὀνόμασεν τὸν Ἰωάννην᾿Ηλίαν, λόγῳ τῆς ὁμοιότητος τοῦ ἔργου του, γιὰ νὰ μὴ νομίσης, ὅτι τὸ ἲδιο νόημα ἔχουν τώρα τὰ λόγια τοῦ προφήτου, πρόσθεσε καὶ τὴν πατρίδα του ὀνομάζοντάς τον "Θεσβίτην".

Ἀσφαλῶς ὁ Ἰωάννης δὲν ἦταν Θεσβίτης. Μαζὶ δὲ μέ αὐτὸ προσθέτει καὶ ἂλλο χαρακτηριστικὸν γνώρισμα, λέγοντας "γιὰ νὰ μὴ συμβῆ νὰ ἔλθω καὶ νὰ καταστρέψω τὴν γῆν", δηλώνοντας μὲ τὰ λόγια αὐτὰ τὴν φοβερή Του Δευτέραν Παρουσίαν.

Ἐπειδὴ κατὰ τὴν Πρώτην δὲν ἦλθε, γιὰ νὰ πατάξη τὴν γῆν καθ᾿ ὅσον λέγει:

"δὲν ἦλθα γιὰ νὰ κρίνω τὸν κόσμον, ἀλλὰ γιὰ νὰ σώσω τὸν κόσμον".

Αὐτὸ, λοιπὸν, τὸ εἶπε, γιὰ νὰ δηλώση, ὅτι ὁ Θεσβίτης θὰ ἔλθη πρὶν ἀπὸ τὴν Δευτέραν Παρουσίαν Του, κατὰ τὴν ὁποίαν θὰ γίνη ἡ κρίσις.

Συγχρόνως δὲ διδάσκει καὶ τὴν αἰτίαν τῆς Παρουσίας Του.

Ποιὰ δὲ εἶναι ἡ αἰτία αὐτή;

Γιὰ νὰ πείση, ἀφοῦ ἔλθει, τούς Ἰουδαίους νὰ πιστεύσουν εἰς τὸν Χριστόν, ὣστε νὰ μὴν ἐξολοθρευτοῦν ὅλοι ριζικῶς, ὅταν θὰ ἔλθη ὁ Χριστός.

Γιαὐτὸ, λοιπὸν, καὶ ὁ Κύριος τοὺς τὸ ὑπενθυμίζει λέγοντας: "καὶ θὰ τακτοποιήση ὅλα", δηλαδὴ θὰ ἐπαναφέρη στὴν ὀρθὴ πίστη τοὺς τότε εὑρισκομένους Ἰουδαίους. Γιαὐτὸ καὶ τὸ ἀνέφερε μὲ πάρα πολὺ μεγάλην ἀκρίβειαν.

Δέν εἶπε δηλαδή, ὅτι θὰ ἀποκαταστήση τὴν καρδιὰ τοῦ υἱοῦ πρὸς τὸν πατέρα του, ἀλλὰ τοῦ πατρὸς πρὸς τὸν υἱὸν του. Διότι, ἐπειδὴ οἱ Ἰουδαῖοι ἦσαν πατέρες τῶν ἀποστόλων, λέγει αὐτό, ὅτι θὰ ὁδηγήση τὶς καρδιὲς τῶν πατέρων, δηλαδὴ τὴν διάνοιαν τοῦ Ἰουδαϊκοῦ γένους, στὸ νὰ πιστεύσουν στὶς ἀλήθειες τῶν υἱῶν τους, δηλαδὴ τῶν ἀποστόλων.

"Σᾶς λέγω δὲ ὅτι ὁ ᾿Ηλίας ἤδη ἦλθε καὶ δὲν τὸν ἀνεγνώρισαν, ἀλλὰ τοῦ ἐπροξένησαν ὅσα κακὰ ἠθέλησαν. Ἔτσι καὶ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου πρόκειται νὰ πάθη πολλὰ ἀπ’ αὐτούς.

Τότε κατάλαβαν, ὅτι μὲ τὰ λόγια Του αὐτὰ ἐννοοῦσε τὸν Ἰωάννην". (Ὁμιλ. ΝΖ΄ εἰς τὸν Ματθαῖον, 31). Ὁ Ἃγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνὸς, ἐπίσης, ὅπως εἴδαμε, λέγει:

"Θὰ ἀποσταλῆ δὲ ὁ Ἐνώχ καὶ ὁ ᾿Ηλίας ὁ Θεσβίτης καὶ θὰ ἐπιστρέψουν τὶς καρδιὲς τῶν πατέρων πρὸς τὰ παιδιὰ τους, δηλαδὴ τὴν Συναγωγὴν πρὸς τὸν Κύριόν μας Ἱησοῦν

Χριστὸν καὶ στὸ κήρυγμα τῶν Ἀποστόλων, καὶ ἀπὸ αὐτὸν θὰ φονευθοῦν". (PG 94, 1217).

Ὁ Μέγας Ἀθανάσιος, ἐπίσης, τονίζει:

"Φυλάσσεται δὲ τὸ λείψανον γιὰ τὴν ἔσχατην ἡμέραν. Θὰ σωθοῦν δὲ καὶ αὐτοὶ ποὺ ζοῦν χοϊκώτερον, (μὲ ἀμέλειαν δηλαδή), μὲ τὸ κήρυγμα τοῦ προφήτου᾿Ηλία". (ΒΕΠΕΣ, 32, 233).

"Πρὶν γίνουν αὐτὰ θὰ ἀποστείλη ὁ Κύριος τὸν ᾿Ηλίαν τὸν Θεσβίτην καὶ τὸν Ἐνώχ, ὡς εὒσπλαχνος ποὺ εἶναι, γιὰ νὰ γνωρίσουν τὴν εὐσέβειαν στὸ γένος τῶν ἀνθρώπων", ἐπιβεβαιώνει ὁ Ἅγιος Ἐφραίμ ὁ Σῦρος (στὸν λόγον του εἰς τὴν Παρουσίαν τοῦ Κυρίου).

"Γι’ αὐτὸ λίγοι θὰ εἶναι ἐκεῖνοι ποὺ πρόκειται νὰ μείνουν σταθεροὶ (ἐπὶ Ἀντιχρίστου). Γι’ αὐτὸν τὸ λόγον ὁ ἐρχομὸς τοῦ ᾿Ηλία καὶ τοῦ Ἐνώχ." (Ἅγιος Θεόδωρος ὁ Στουδίτης, PG 99, 1033).

Καὶ ὁ Ἃγιος Κύριλλος Ἀλεξανδείας λέγει ἐπίσης:

"Ἀλλὰ ὅπως ἀκριβῶς αὐτὸς (ὁ Πρόδρομος) διεκήρυττε λέγοντας: "ἑτοιμάσατε τὴν ὁδὸν Κυρίου, εὐθείας ποιεῖτε τὰς τρίβους τοῦ Θεοῦ ἡμῶν", ἔτσι καὶ ὁ θεσπέσιος ᾿Ηλίας θὰ διακηρύξη τότε, ὅτι εἶναι πολὺ κοντὰ ὁ ἐρχομὸς τοῦ Κυρίου, γιὰ νὰ κρίνη τὴν οἰκουμένην μὲ δικαιοσύνην" (PG 72, 364 A).

Εἶναι, λοιπὸν, ξεκαθαρισμένα τὰ πράγματα ἀπὸ τοὺς Πατέρες μας:

Μέ τὴν ἔλευση τοῦ Προφήτου ᾿Ηλιοῦ καὶ τοῦ Προφήτου Ἐνώχ ἔρχεται καὶ ὁ Ἀντίχριστος καὶ ἡ Δευτέρα Παρουσία τοῦ Κυρίου μας.

"Καὶ τότε ἀποκαλυφθήσεται ὁ ἂνομος, ὅν ὁ Κύριος ἀναλώσει τῷ πνεύματι τοῦ στόματος αὐτοῦ καὶ καταργήσει τῇ ἐπιφανείᾳ τῆς Παρουσίας αὐτοῦ". (Β΄ Θεσ.)

"Καὶ πάλιν ἐρχόμενον μετὰ δόξης κρῖναι ζῶντας καὶ νεκροὺς, οὗ τῆς Βασιλείας οὐκ ἔσται τέλος".

Ἀμήν. Γένοιτο.

ΠΗΓΗ: ''ΑΓΙΟΙ ΚΟΛΛΥΒΑΔΕΣ'', ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ 2021

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

«Πριν δε ταύτα γίνωσι......... θ’ αποστείλη ο Κύριος Ηλίαν τον Θεσβίτην και τον Ενώχ....»

Η ΕΛΕΥΣΗ ΤΩΝ ΔΥΟ ΠΡΟΦΗΤΩΝ ΠΡΟ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΜΑΣ 

Ἡ ἐπιστροφή τῶν Ἑβραίων πρό τῆς συντελείας (5o ΜΕΡΟΣ)