«Διαβιοῦμεν ἐντὸς τοῦ αὐτοῦ κόσμου, καὶ δι’ ἅπαντας ἡμᾶς ὑπάρχουν οἱ αὐτοὶ κίνδυνοι καὶ πειρασμοὶ ἐκ μέρους τῆς ἀποστασίας, ἥτις ἔχει ἐναγκαλισθῆ τὸν κόσμον ἅπαντα, τ.ἔ. τῆς ἀπομακρύνσεως ἀπὸ τὸν Θεὸν καὶ τὴν Ἐκκλησίαν, καὶ περὶ τῆς ὁποίας ὁ Ἀπόστολος Παῦλος προειδοποίησε τοὺς πιστοὺς εἰς τὴν Δευτέραν αὐτοῦ πρὸς Θεσσαλονικεῖς Ἐπιστολήν.
Πολλοὶ σήμερον παρατηροῦν σημεῖα τῆς προσεγγίσεως τοῦ τέλους τοῦ κόσμου. Ὡρισμένοι ἐπιστήμονες ἤδη θεωροῦν τοῦτο ὡς ἐνδεχομένην πιθανότητα διὰ τὸν ἐξαντλημένον καὶ οὕτως εἰπεῖν «γηράσκοντα» κόσμον, ὑπολογίζοντες τὸν χρόνον κατὰ τὸν ὁποῖον θὰ συμβῇ τοῦτο. Ἄλλοι δὲ μελετοῦν τὰς προφητείας τῶν Ἁγίων Γραφῶν καί, ἐφαρμόζοντες αὐτὰς εἰς τὴν πορείαν τῆς συγχρόνου πολιτικῆς ζωῆς, προβλέπουν τὸν ἐπικείμενον ἐρχομὸν παγκοσμίων κρίσεων καὶ ἐσχάτων ἡμερῶν. Αἱ χρονολογίαι ὅμως καὶ οἱ ἐπακριβεῖς προσδιορισμοὶ δὲν εἶναι εἰσέτι προσιτοὶ εἰς ἡμᾶς. Ὁ Κύριος ἁπλῶς προειδοποίησεν ἡμᾶς δι’ ὡρισμένα σημεῖα ἐν τῷ κόσμῳ, ἅτινα θὰ προηγηθοῦν τοῦ τέλους αὐτοῦ, λέγων πρὸς ἡμᾶς, «Βλέπετε μή τις ὑμᾶς πλανήσῃ. Πολλοὶ γὰρ ἐλεύσονται ἐπὶ τῷ ὀνόματί μου λέγοντες, ἐγὼ εἰμὶ ὁ Χριστός, καὶ πολλοὺς πλανήσουσι» (Ματθ. κδ΄ 4-5).
Εἰς τοὺς ποικίλους φανεροὺς ψευδομεσσίας προσετέθησαν ἤδη ἀναφοραὶ περὶ τῆς γεννήσεως καὶ προπαρασκευῆς ἑνὸς σοβαρωτέρου διεκδικητοῦ τῆς θέσεως τοῦ Παγκοσμίου Βασιλέως καὶ Ψευδο-Μεσσίου. Ὁπωσδήποτε δὲν δυνάμεθα ἀκόμη νὰ βεβαιώσωμεν οὐδὲν θετικῶς, ἐκτὸς τοῦ γεγονότος, ὅτι τὰ σημεῖα ἔχουν ἤδη ἐμφανισθῆ, καὶ συμφώνως πρὸς τὰ ὁποῖα δύναταί τις νὰ προβλέψῃ τὴν ἐμφάνισιν τοῦ «Υἱοῦ τῆς Ἀπωλείας» ἐντὸς μιᾶς ἐγγυτάτης περιόδου τῆς ἱστορίας, ἤ ἀκόμη καὶ ἐντὸς τῶν ἑπομένων ὀλίγων ἐτῶν, μετὰ τὴν ἑνοποίησιν παντὸς τοῦ κόσμου ὑπὸ μίαν παγκόσμιον κυβέρνησιν.
Ἀλλ’ ὅμως δὲν εἶναι ἄνευ λόγου, ὅτι εἰς τὰς ὁδοὺς τῆς Προνοίας Του ὁ Κύριος δὲν ἀποκαλύπτει ταῦτα πλήρως πρὸς ἡμᾶς. Δι’ ἡμᾶς εἶναι ἀρκετὸν νὰ γνωρίζωμεν ὅτι ἔχομεν ἤδη εἰσέλθει εἰς μίαν περίοδον τῆς ἱστορίας, κατὰ τὴν ὁποίαν ἡ σχετικῶς ἐπικειμένη ἐμφάνισις τοῦ Ἀντιχρίστου εἶναι λίαν πιθανή. Καὶ τοῦτο ἀπαιτεῖ πνευματικὴν ἑτοιμότητα ἀπὸ ἡμᾶς.
Τί σημαίνει μία τοιαύτη ἑτοιμότης; Σημαίνει, τὴν εἰς τοιοῦτον βαθμὸν ἀνάπτυξιν τῶν πνευματικῶν δυνάμεων, ὥστε νὰ δημιουργηθῇ ἡ ἱκανότης ἀντιστάσεως ἔναντι τῶν πειρασμῶν τοῦ Ἀντιχρίστου. Πολλοὶ ἐκ τῶν πειρασμῶν τούτων –μὲ τὴν ἔννοιαν ἐξασθενίσεως τῆς πίστεως, θεοποιήσεως τοῦ ἀνθρώπου, προδοσίας τῆς πίστεως εἰς τὴν μίαν ἀληθῆ Ἐκκλησίαν ἐν ὀνόματι οὐμανιστικῆς τινος θρησκευτικῆς ἑνότητος ὑπὸ μίαν ψευδοεκκλησίαν- εὑρίσκονται ἤδη ἐνώπιον ἡμῶν, προπαρασκευάζοντες εἰσέτι καὶ τοὺς Ὀρθοδόξους Χριστιανούς, ὅπως εἶναι ἕτοιμοι διὰ νὰ ἀκολουθήσουν τὰς ὁδοὺς τοῦ Ἀντιχρίστου!
Ἀλλὰ τί δυνάμεθα νὰ πράξωμεν, ἐκτὸς τοῦ νὰ παρατηρῶμεν τὰ σημεῖα τῶν καιρῶν; Ὀφείλομεν νὰ ἀναπτύξωμεν ἐντὸς ἡμῶν, ἐντὸς τῶν ἡμετέρων Ποιμνίων, ἐντὸς πασῶν τῶν Ὀρθοδόξων οἰκογενειῶν ἡμῶν, μίαν σταθερὰν πίστιν εἰς τὸ γεγονός, ὅτι ὁ Κύριος ἔδωκεν εἰς ἡμᾶς τὸ μέγα δῶρον τοῦ νὰ ἀνήκωμεν εἰς τὴν μίαν ἀληθῆ Ἐκκλησίαν, ἡ ὁποία, ἄν καὶ κατὰ τὴν ἔναρξιν τῆς ὑπάρξεως Αὐτῆς δὲν καθωρίζετο νὰ εἶναι μία μειοψηφία εἰς τὴν γῆν, ὅμως Αὕτη, καίτοι μειοψηφία, ἀπετελεῖτο μόνον ἐκ πιστῶν καὶ ἀφωσιωμένων ἀνθρώπων εἰς τὴν ἀληθῆ ταύτην Ἐκκλησίαν. Τοῦτο δὲν εἶναι ἕν εὔκολον καθῆκον· ἀπαιτεῖ ἀντιθέτως σταθερὰν πίστιν, πνευματικὴν ἰσχύν, καὶ ἀφοσίωσιν εἰς τὴν ἀλήθειαν, ἐν μέσῳ ἑνὸς περιβάλλοντος κόσμου ἀλλοτρίου τυγχάνοντος πρὸς τὸν Χριστόν».
(Aπόσπασμα από την Εγκύκλιο - Επιστολή (Αύγουστος 1983) της Ρωσικής Εκκλησίας της Διασποράς και η οποία δημοσιεύεται ολόκληρη εδώ).
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου