ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Στο βιβλίο του “Το χάραγμα τοῦ Ἀντιχρίστου” ὁ
Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Νικοπόλεως κ. Μελέτιος πραγματεύεται τό ἐπίμαχο θέμα
τῶν ἡμερῶν μέ βάση τήν “ἔρευνά” του, όπως ὁ ἴδιος δηλώνει στον πρόλογό του,
“στούς Πατέρες καί γενικά στήν Ὀρθόδοξη Παράδοση”.
Τά ἐπισφαλῆ
σημεῖα τῆς ἔρευνας αὐτῆς ἔγκεινται, κυρίως:
α) στήν
ἐπιλεκτική παράθεση αγιογραφικῶν καί πατερικῶν χωρίων ἀπό τόν συγγραφέα
β) στήν
αυθαίρετη, πολλές φορές, ἑρμηνεία καί ἀξιολόγησή τους
γ) στήν
συχνή παράθεση αντικρουόμενων χωρίων·
δ) στήν
ἀσαφῆ καί ἀντιφατική εξαγωγή συμπερασμάτων ἀπό τόν συγγραφέα, ἀφοῦ γιά τό ἴδιο
θέμα προβάλλει διαφορετικές κάθε φορά τοποθετήσεις.
Ο κύριος
ἄξονας, γύρω ἀπό τόν ὁποῖο στρέφεται τό περιεχόμενο τοῦ βιβλίου, εἶναι ἡ
προσπάθεια ἀμβλύνσεως τῶν προδρομικῶν φαινομένων τοῦ ̓Αντιχρίστου, ἡ
ὑποτίμηση τῶν γεγονότων καί τῶν συνεπειῶν τους καί ἡ ἀναγωγή τους σ' ἕνα
ἀπώτερο καί ἄγνωστο μέλλον.
Κατά τόν
συγγραφέα, τό ὅλο θέμα ἀφορᾶ ἀποκλειστικά καί μόνο στην περίοδο τῆς β' φάσεως
τῆς κυριαρχίας τοῦ ̓Αντιχρίστου, στήν ὁποία καί μετατίθεται το πρόβλημα
καί ἡ ἀνησυχία. Παραγνωρίζεται ἔτσι συνειδητά ή δύναμη καί ή δραστηριότητα
τοῦ ἄλλου θηρίου τῆς Ἀποκαλύψεως, του Ψευδοπροφήτου, πού θά προλειάνει τό
ἔδαφος γιά τήν κυριαρχία καί τήν προσκύνηση τοῦ ̓Αντιχρίστου.
Διότι, τόσο
ἀπό τό ἴδιο τό κείμενο τῆς Ἱερᾶς Ἀποκαλύψεως, ὅσο καί ἀπό ὅλα τά ἁγιοπατερικά
και ερμηνευτικά κείμενα, γίνεται σαφές πώς ή κυριαρχία τοῦ ̓Αντιχρίστου
θά ἀκολουθήσει καί θά ὁλοκληρώσει μία περίοδο προετοιμασίας και δημιουργίας
τῶν ἀναλόγων προϋποθέσεων γιά τήν ἐπικείμενη ἔλευσή του.
Παραγνωρίζονται, ἐπίσης, οἱ πνευματικές συνέπειες τῆς ἑκούσιας ἀποδοχῆς
τοῦ χαράγματος καί ὑπερτονίζεται ἡ δύναμη τῆς μετανοίας, χωρίς ὅμως, νά
ἀναπτύσσεται, ὅσο καί ὅπως πρέπει, ἡ δύναμη τῆς πτώσεως καί οἱ συνέπειές της.
Παραποιεῖται τό νόημα τῆς μετανοίας, γιά τόν λόγο ὅτι δέν τονίζεται ή
σημασία τῆς ἐλευθερίας τοῦ ἀνθρώπου καί ἑπομέ νως καί τῆς ἀναγκαιότητάς της γιά
τό γεγονός τῆς μετανοίας.
Το χάραγμα θα διαστρέψει τήν ἐλευθερία καί θά ἀποδυναμώσει τήν βούληση τοῦ ἀνθρώπου, καθιστώντας την ανίκανη για μετάνοια, εφόσον ἡ ἐπιλογή του γίνεται ἑκούσια καί ἀποτελεῖ ἄρνηση τοῦ Χριστοῦ.
(συνεχίζεται)
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου