Ἐκεῖνο πού ἔχει σημασία εἶναι ἡ σχέση μας μέ τόν Θεό· τίποτε ἄλλο. Οὔτε τά κοινωνικά θέματα προέχουν οὔτε τά ὅποια προβλήματα. Διότι ὅλα, καί τά πιό δύσκολα, εἶναι ὑπηρέτες στό ἔργο τῆς σωτηρίας μας. Η τάση τῆς αὐτοδικαιώσεως πού ξεπετάγεται εὐκαίρως ακαίρως προδίδει βαθύτερη αἴσθηση ὅτι δέν εἶσαι δικαιωμένος ἀπό τόν Θεό καί δέν ἀναπαύεσαι στή δικαίωση πού μᾶς χαρίζει ὁ Χριστός. Καί τί σημαίνει ὅτι μᾶς δικαίωσε ὁ Θεός; Σημαίνει ὅτι μᾶς συγχωρεῖ καί μᾶς δέχεται. Κι ἐσύ κάνεις διάφορα καμώματα και ψάχνεις διάφορες γλύκες, σάν νά μή σοῦ φτάνει αὐτό!
Εἶναι δύσκολος ὁ ἄνθρωπος. Από μιά πλευρά θά ἔλεγε κανείς: «Τί νά τόν κάνουμε; Από τήν ἄλλη πλευρά, ὁ καθένας, καθώς βλέπει τόν ἴδιο τόν ἑαυτό του ὅτι εἶναι δύσκολος, καταλαβαίνει καί τούς ἄλλους, ὁπότε πῶς νά μήν τούς συμπαθήσει;
(π. Συμεών Κραγιοπούλου, ''Πνευματικά Μηνύματα'' 2019).

0 Σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου