Αναγνώσαμε άρθρο από το ιστολόγιο ΑΚΤΙΝΕΣ που φέρει ως συντάκτη κάποιον
''Σκανδαλισμένο Αγιορείτη μοναχό''. Το άρθρο φέρει επίσης τον τίτλο: ''Οι παρεξηγήσεις πού χωρίζουν τούς ορθοδόξους αντιοικουμενιστές''.
Aφού
μας φέρνει ως παράδειγμα τον Γέροντα Ιωσήφ τον ησυχαστή και το όραμα που είδε, και αφού μας τα ''ψάλλει'' με τα γνωστά ''Επιφάνεια'' επιχειρήματα περί ''δικής μας Εκκλησίας'' λέγει:
«Έτσι
καί τώρα φεύγουμε μακριά από τόν αιρετικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο καί δέν τόν
μνημονεύουμε, αλλά δέν κάνουμε δική μάς εκκλησία. Παραμένουμε εντός τής Εκκλησίας
καί παρακαλούμε τόν Θεό νά στείλει ορθοδόξο Πατριάρχη νά καταδικάσει τήν αίρεση
τού Οικουμενισμού καί όλους τούς καινοτόμους τής Εκκλησίας, κληρικούς καί
θεολόγους».
Πρωτίστως
θα πρέπει να ενθυμηθεί ο σεβαστός Αγιορείτης, ότι εδώ δεν ομιλούμε για έναν
Πατριάρχη, αλλά ομιλούμε για θεσμοθετημένη αίρεση που έχουν αποδεχθεί οι
περισσότερες (άν όχι όλες) Τοπικές Εκκλησίες και Πατριαρχεία! Και αν υποθέσουμε
ότι βρεθεί ένας «Πατριάρχης» που να μην αποδέχεται την αίρεση του
Οικουμενισμού, είναι αυτονόητον το γιατί δεν επρόκειτο να μπορέσει μόνος του να
καταδικάσει την αίρεση και όλους τους καινοτόμους, όπως ισχυρίζεται ο
σκανδαλισμένος αγιορείτης!
Απλά υπενθυμίζουμε τον λόγο του Μ. Βασιλείου:
(M. ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ, E.Π.E. 1, σελ. 279)
Το
αν κάναμε ''δική μας Εκκλησία'' δεν θα απαντήσουμε εμείς αλλά ο μακαριστός πρ.
Φλωρίνης Χρυσόστομος, του οποίου το φρόνημα ασπαζόμεθα:
«"Ἀλλ’ ἡμεῖς οἱ
Παλαιοημερολογῖται δὲν ἀποτελοῦμεν ἰδιαιτέραν καὶ ἀνεξάρτητον Ὀρθόδοξον
Ἐκκλησίαν ἐν Ἑλλάδι, διότι οὐδεμία Ἐκκλησία μᾶς ἀνεγνώρισεν ὡς τοιαύτην, ἀλλ᾿
εἴμεθα ἐντὸς τῆς ἀνεγνωρισμένης Αὐτοκεφάλου Ἑλληνικῆς Ἐκκλησίας, ὡς μία φρουρά,
ἥτις φρουρεῖ τὸν θεσμὸν τοῦ Ὀρθοδόξου Ἑορτολογίου, ὃν ἠθέτησεν, ὡς μὴ ὤφειλεν,
ἡ πλειοψηφία τῆς ῾Ιεραρχίας, καὶ ἡμεῖς, ὡς ἀποτελοῦντες τὴν φαεινὴν καὶ
ἀλύμαντον πλευρὰν τῆς Αὐτοκεφάλου Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, συνεχίζομεν τὴν
ἱστορίαν Αὐτῆς, ὑπὸ τὴν ὀρθόδοξον ἔννοιαν. Τὴν ἐσφαλμένην καὶ ἀντικανονικὴν
ταύτην ἰδέαν, ὅτι ἡμεῖς ἀποτελοῦμεν ἰδιαιτέραν Ἐκκλησίαν, ἔρριψεν εἰς τὸ μέσον
καὶ εἰσηγήθη καὶ εἰς τὴν Πολιτείαν ὁ ἐκλιπὼν Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν Χρυσόστομος
Παπαδόπουλος σκοπίμως καὶ κακοβούλως, ὅπως παραστήσῃ ἡμᾶς εἰς τὰ ὄμματα τῆς
Πολιτείαςς καὶ τῆς Ἑλληνικῆς Κοινωνίας ὡς ἐπαναστάτας, καὶ ὡς κινήσαντας
πτέρναν κατὰ τῆς Αὐτοκεφάλου Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ῥίψῃ δὲ οὕτως ἡμᾶς εἰς τὴν
μῆνιν τῆς Πολιτείας καὶ τὴν κοινὴν περιφρόνησιν τῆς κοινωνίας. Πρὸς τοῦτο
μάλιστα, δὲν ὤκνησεν οὗτος, καίπερ γνώστης τῶν θείων καὶ Ἱερῶν Κανόνων καὶ
Καθηγητὴς τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Ἵστορίας νὰ κηρύξη, ὅτι οἱ παλαιοημερολογῖται
Ἀρχιερεῖς, διακόψαντες ἄνευ δῆθεν Ἐκκλησιαστικῶν καὶ Κανονικῶν λόγων τὴν
πνευματικὴν ἐπικοινωνίαν μετὰ τῆς Προϊσταμένης των Ἐκκλησιαστικῆς Ἀρχῆς καὶ
πήξαντες Ἰδίους Ναούς, ἀπετέλεσαν Ἰδίαν Ἐκκλησίαν, καὶ μάλιστα σχισματικήν, ὡς
ἐνησμενίσθη νὰ ἀποκαλέσῃ αὐτὴν τὸ δικάσαν καὶ καθαιρέσαν τοὺς Ἐπισκόπους
Μεγαρίδος, Διαυλείας, Κυκλάδων, καὶ Βρεσθένης Συνοδικὸν Δικαστήριον. …Κατὰ
ταῦτα, ἡμεῖς οἱ Παλαιοημερολογῖται, ὅσῳ καὶ ἂν παρουσιαζώμεθα κατὰ τὸ
φαινόμενον καὶ τὴν ἐξωτερικὴν ἐκδήλωσιν τῆς πίστεως, ὡς ἔχοντες Ἰδίους
εὐκτηρίους οἴκους καὶ Ἰδίους λειτουργούς, οὐχ’ ἧττον ὅμως, καίτοι διατελοῦμεν
ἐν πνευματικῇ ἀκοινωνησίᾳ πρὸς τὴν καινοτομήσασαν Ἱεραρχίαν, ἅτε ἐχόμενοι
στερρῶς τῶν θείων Κανόνων καὶ τῶν Ἱερῶν Παραδόσεων, ἀποτελοῦμεν ἐν τῇ
Κανονικότητι, οὐχὶ ἰδιαιτέραν Ἐκκλησίαν ἐκείνης, μεθ’ ἧς διεκόψαμεν προσωρινῶς
διὰ λόγους Κανονικοὺς τὴν ἐκκλησιαστικὴν ἐπικοινωνίαν, ἀλλὰ τὴν ἀνύστακτον
φρουράν, ὡς ἔφθην εἴπον, τὴν ἀγρύπνως φρυκτωροῦσαν ἐπὶ τῶν ἀδαμαντίνων ἐπάλξεων
τῆς μιᾶς Αὐτοκεφάλου Ἑλληνικῆς Ἐκκλησίας, ἐν ὀνόματι τῆς Ὀποίας συνεχίζομεν τὴν
ἱστορίαν Αὐτῆς ὑπὸ τὴν ἀλύμαντον καὶ ὀρθόδοξον ἀρχικὴν ἔννοιαν".
(Άπαντα,
τόμ. β΄, Ποιμαντορικὴ Ἐγκύκλιος [Ἀθῆναι 1-6-1944], σελ. 24-26).
«Αυτό
πού έχει τώρα σημασία είναι ότι έχουμε τούς Οικουμενιστές οι οποίοι είναι όλοι
ενωμένοι καί εμάς τούς αντιοικουμενιστές πού είμαστε όλοι χωρισμένοι».
Και εμείς αυτό ακριβώς θέλουμε και επιζητούμε! Όμως πως θα γίνη αυτή η ευλογημένη
ένωσις από την στιγμή που μερικοί δεν θέλουν να εννοήσουν το διατί είμασθε
χωρισμένοι;
Πως
να επιτευχθή ένωσις, όταν ακόμα δεν έχουν εννοήσει ότι όταν μας ονόμαζαν ''σχισματικούς'' δεν ήταν μία απλή ''παρεξήγηση'';
Όταν
ακόμα δεν έχουν εννοήσει ότι όταν δίωκαν τους πιστούς, έκλειναν εις τις
φυλακές, εξόριζαν και δολοφονούσαν, δεν επρόκειτο δια μία ''παρεξήγηση''!
Όταν
ακόμα δεν έχουν εννοήσει ότι το ζήτημα του ημερολογίου δεν ήταν μία
''παρεξήγηση'' αλλά ενορχηστρωμένη επίθεση κατά της πίστεώς μας!
Όταν
ακόμα δεν έχουν εννοήσει ότι δεν επρόκειτο δια μία ''απλή παρεξήγηση'' όταν
έγραφαν ότι δεν έχουμε ιερωσύνη και μυστήρια!
και πολλά άλλα που δεν έχουν τελειωμό!
«Άς
ενώσουμε όλοι τήν ορθόδοξη πίστη μάς καί νά προσευχηθούμε ο Θεός νά διώξει από
τήν ποίμνη Του όλα τά ζιζάνια πού πνίγουν τά στάχυα πού έσπειρε».
Πως
να ενώσουμε την ορθόδοξη πίστη μας όταν δεν υπάρχει ίδιον φρόνημα; Η ΜΙΑ πίστη
προϋποθέτει και ΚΟΙΝΟ φρόνημα! Και αν θεωρήσει κανείς ότι επρόκειτο και πάλι
περί παρεξηγήσεως, τότε ας ρωτήσει τον σκανδαλισμένο μοναχό: έχουμε κοινό φρόνημα;
Εμείς
λέγουμε στον εν λόγω μοναχό ότι αν αποδέχεται όλα τα ανωτέρω που εγράψαμε, τότε επίσης περιμένουμε και την αλήθεια από τον ίδιο! Δηλαδή ότι δεν επρόκειτο
δια μία απλή ''παρεξήγηση'' αλλά δια μία πολύ καλά οργανωμένη επίθεση
κατά των Ορθοδόξων, αλλοιώνοντας το φρόνημα αυτών πρωτίστως, δια μέσω ανθρώπων
που τοποθέτησαν στις κατάλληλες θέσεις έως την σήμερον, είτε αυτοί ήταν
λαϊκοί, είτε κληρικοί, είτε Πατριάρχες! Και η αλήθεια δεν τελειώνει σε αυτούς τους λόγους αλλά και σε αυτούς που μερικοί (ίσως και ο ίδιος) δεν θέλουν να παραδεχθούν!
Οπότε
αν θέλει να μην είναι σκανδαλισμένος, καλά θα κάνει να
ομολογήσει την αλήθεια και τότε να είναι σίγουρος ότι αυτή θα τον ελευθερώσει, κατά τους αψευδείς λόγους του Κυρίου:
Επακόλουθα τής σχεσιακής νεοορθόδοξης καινοτομίας
ΑπάντησηΔιαγραφήΘά παρομοίαζα τούς εν καινοτομία αντιοικουμενιστές μέ τους Ιουδαίους, εκείνους πού είχαν πιστεύσει στόν Ιησού, αλλά στό τέλος, όπως μάς πληροφορεί ο Ευαγγελιστής Ιωάννης, η΄ : «59 ἦραν οὖν λίθους ἵνα βάλωσιν ἐπ' αὐτόν». Οι νεωτεριστές λιθοβολούν τήν Εκκλησία τών πατέρων τους.
Όταν τούς είπε τό ανεπανάληπτο «31 ... ἐὰν ὑμεῖς μείνητε ἐν τῷ λόγῳ τῷ ἐμῷ, ἀληθῶς μαθηταί μού ἐστε, 32 καὶ γνώσεσθε τὴν ἀλήθειαν, καὶ ἡ ἀλήθεια ἐλευθερώσει ὑμᾶς», ευθύς αντέδρασαν καί «33 ἀπεκρίθησαν αὐτῷ· σπέρμα ᾿Αβραάμ ἐσμεν καὶ οὐδενὶ δεδουλεύκαμεν πώποτε· πῶς σὺ λέγεις ὅτι ἐλεύθεροι γενήσεσθε; ». Η συνέχεια είναι άκρως ενδιαφέρουσα.
Σήμερα συμβαίνει τό ίδιο μέ τούς καινοτόμους, οι οποίοι νομίζουν ότι είναι ελεύθεροι, αν καί συλλαμβάνονται διαρκώς ψευδόμενοι ως δούλοι τής αμαρτίας. Έχουν μάλιστα φθάσει σέ τέτοια διαστροφή, νά νομίζουν ότι ουσία τού αγίου Θεού είναι η ελευθερία. Καί φλυαρούν γιά φωτισμό καί θέωση μέσω μιάς εντελώς χαλκευμένης (στερημένης αληθείας) ελευθερίας, περί τής οποίας ελέχθη « 7 ὑποκριταί! καλῶς προεφήτευσε περὶ ὑμῶν ῾Ησαΐας λέγων· 8 ἐγγίζει μοι ὁ λαὸς οὗτος τῷ στόματι αὐτῶν καὶ τοῖς χείλεσί με τιμᾷ, ἡ δὲ καρδία αὐτῶν πόρρω ἀπέχει ἀπ᾿ ἐμοῦ· 9 μάτην δὲ σέβονταί με, διδάσκοντες διδασκαλίας ἐντάλματα ἀνθρώπων.»
Υποκριτές όπως οι Φαρισαίοι παρακάμπτουν τήν προβλεπόμενη ποινή τού πνευματικού θανάτου, πρός όποιον ακυρώνει τήν παράδοση τών πρεσβυτέρων. Είναι όμως προσεκτικοί. Αμβλύνουν τήν κακολογία τους κατά τών γονέων, τού Θεού πατέρα καί τής μητέρας Εκκλησίας, διορθώνοντας τό λάθος που εκείνοι έκαναν. Λάθος τών γονέων ήταν ο καθορισμός τής ισημερίας, στό τέλος δέ, προσφέρουν οι ίδιοι τούς εαυτούς των σάν δώρο πρός οφέλεια τών γονέων.
Επόμενο, η υποκρισία βγαίνει κερδισμένη, τό ψεύδος νικητής καί η ελευθερία παύει νά αποτελεί αναγκαιότητα. Πότε ; Όταν θά προσφέρουμε τά όργανά μας - εν πλήρη υγεία άνευ εγκεφαλικού θανάτου - γιά να ενωθούμε μέ τόν θεό. Ο νόμος δέν θά αργήσει νά ψηφιστεί. Αντί νά παίρνεις τά βουνά καί νά σέ βρίσκουν πεθαμένο ύστερα από χρόνια, καλύτερο είναι αυτό. Άλλωστε, σώζονται ζωές. Ο νομοθέτης θα τό λάβει σοβαρά αυτό υπόψη.
Σας ευχαριστώ γιά τήν δημοσίευση τού σχολίου. Επαναδημοσιεύεται μέ μικρές προσθήκες - βελτιώσεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://kyprianoscy.blogspot.gr/2017/06/blog-post_7.html